Share
บทที่ 643
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 644
หลังจากพูดจบ วังฉงโหลวและคนอื่น ๆ ก็รีบวิ่งออกไป ราวกับว่าพวกเขากำลังจะไปช่วยดับไฟฟ่านซือเซวียนก็โกรธมากเช่นกัน รีบส่งคนไปดับไฟทันทีแต่เหตุการณ์กลับกลายเป็นเรื่องวุ่นวายคนจากธนาคารเทียนเซี่ยทุกคน ต่างก็ตื่นตระหนกขณะตักน้ำ ส่วนวังฉงโหลวและคนอื่น ๆ ก็จงใจก่อปัญหา บางครั้งน้ำก็หกก่อนที่จะถึงอาคารที่ถูกไฟไหม้ด้วยซ้ำ!ฟ่านซือเซวียนที่เห็นเหตุการณ์นี้จากระยะไกลก็โกรธมาก!“วังฉงโหลว พวกเจ้าจะทำอะไร? ออกไปจากที่นี่ซะ! ไม่ต้องมาทำเป็นดับไฟเลย!”วังฉงโหลวและหลี่จ้าวหลินหัวเราะ “ไม่ต้องเกรงใจหรอก เฮ้ เฮ้ เฮ้... เหตุใดเจ้าถึงเดินประมาทถึงเพียงนี้ น้ำถังนี้หกอีกแล้ว เร็วเข้า... ไปตักน้ำมาใหม่ ไม่เช่นนั้นอาคารนี้จะไหม้วอดทั้งหลัง!”ฟ่านซือเซวียนโกรธมากเมื่อเห็นดังนั้น แต่ตอนนี้กำลังวุ่นวาย และทุกคนก็ออกไปดับไฟ ไม่มีทางที่เขาจะสามารถขับไล่วังฉงโหลวและคนอื่น ๆ ออกไปได้!ในขณะนี้ ต้าหู่และคนอื่น ๆ แอบเข้าไปในธนาคารเทียนเซี่ยเงียบ ๆ แล้ว และตรงไปที่ห้องนิรภัยที่เป็นที่เก็บเงิน หลังจากสังหารคนเฝ้าแล้ว พวกเขาก็เปิดประตูเดินเข้าไปหวังหยวนกล่าวว่า เอาไปให้เยอะที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ยิ่งเยอะก็
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 645
ต้าหู่ยกยิ้ม คราวนี้แผนสำเร็จ!หวังหยวนพยักหน้าอย่างไม่กังวลในขณะนี้ถังหม่างและคนอื่น ๆ กำลังขี่ม้าไปซ่อนตัวอยู่ตามท้องถนนทีละคน ในตรอกลึก เหลือม้าเพียงไม่กี่ตัว และรถม้าเปล่าสองสามคัน ส่วนผู้คนหายไปแล้ว!“นายน้อย รถม้า! มันคือรถม้าของโจร!”คนที่นำฟ่านซือเซวียนมาถึงในไม่ช้า!“ฮึ่ม พวกเขารู้ว่าไม่มีทางออกจากประตูเมืองได้ จึงละทิ้งทองคำเพื่อหนีเอาชีวิตรอด”เขาเยาะเย้ยครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะพาผู้คนรีบไปตรวจสอบ แต่หลังจากนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที!“นายน้อย... รถม้าคันนี้... มีแค่กล่องเปล่า... ไม่มี... ไม่มีเงินแม้แต่ชิ้นเดียว!”หลังจากตรวจสอบแล้ว ก็พบว่าไม่มีอะไรอยู่บนรถม้าหลายสิบคัน ซึ่งทำให้ฟ่านซือเซวียนหน้าบึ้งตึงในทันใด“อะไรกัน! ไม่! เป็นไปได้อย่างไร!”ฟ่านซือเซวียนไม่เชื่อ เขาจึงเข้าไปในรถเพื่อตรวจสอบเอง แต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย!“นายน้อย เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร... พวกเขาไม่ได้ปล้นหรอกหรือ?”คนรับใช้รีบพูด ส่วนฟ่านซือเซวียนรีบพาผู้คนกลับไปที่ธนาคารเทียนเซี่ยทันที เมื่อเห็นทองคำนับล้านในโกดังหายไปครึ่งหนึ่ง เขาก็โกรธมากจนแทบจะกระอักเลือด!“บ้าเอ๊ย! บ้าเอ๊ย!”ฟ่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 646
หวังหยวนพูดอย่างสงบ หลังจากพูดเช่นนี้ ทุกคนก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ!พวกเขาสับสน และไม่เข้าใจว่าหมายถึงอะไร!หวังหยวนมองพวกเขา และรู้ว่าตอนนี้เขาไม่อาจอธิบายได้ เขาจึงได้แต่พูดด้วยรอยยิ้ม“เอาล่ะ ที่เหลือไว้ค่อยคุยกันทีหลัง ตอนนี้เรามาเตรียมตัวต้อนรับแขกกันก่อนเถอะ”เมื่อได้ยินดังนั้น ต้าหู่และคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ในขณะที่วังฉงโหลวและหลี่จ้าวหลินมองหน้ากัน ก็อดไม่ได้ที่จะอุทาน “อาจเป็น ... คนจากธนาคารเทียนเซี่ยหรือ?”“แน่นอน อย่างที่พวกเจ้าเพิ่งพูดไป เราทิ้งช่องโหว่ไว้มากมาย พวกเขาย่อมต้องสงสัยเรา แต่มาดูกันว่าจะทำอะไรได้?”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ พวกเขาทุกคนก็ดูกังวล และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “แล้วรถม้าทั้งสองคันนี้...”“พวกคนรวย ใครบ้างที่ไม่มีรถม้าสองคัน?”หวังหยวนไม่กังวล จากนั้นปรบมือ “ขอบคุณสำหรับการทำงานหนัก มา… วันนี้มาร่ำสุราและพูดคุยกันเถอะ”พูดจบ ครัวก็เตรียมอาหารในครัวเสร็จแล้ว เขาจึงบอกให้ยกมาได้เลยปลาตัวใหญ่และเนื้อ พร้อมสุราชั้นดีอาหารของหวังหยวนนั้นอร่อย แต่พวกเขากินไม่อร่อยเลย“อย่ากังวล แค่ปล่อยวางและกิน ยิ่งปล่อยวางมากเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น โอ้ แต่ฉงโ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 647
พูดจบ หวังหยวนมองฟ่านซือเซวียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม“คุณชายฟ่าน ขอแสดงความเสียใจด้วย... ไม่สิ โชคดีที่แค่เสียเงินทองไป แต่ยังรักษาชีวิตไว้ได้ ถือเป็นบุญ…”หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้มพลางโบกมือใบหน้าของฟ่านซือเซวียนบูดบึ้งสุดขีด โมโหมาก!“หวังหยวน เจ้าจะมากินเลี้ยงอยู่ตรงนี้อีกหรือ?”“เหตุใดจะไม่ได้ล่ะ? ตอนที่ข้าได้ยินว่าคุณชายฟ่านประสบโชคร้าย และแสดงละครที่ยอดเยี่ยม ข้าก็มีความสุขจริง ๆ เลยอยากจะดื่มอีกสักสองจอก!”จู่ ๆ หวังหยวนก็หัวเราะ หลังจากพูดเช่นนี้ ฟ่านซือเซวียนก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก!“ฮึ่ม หวังหยวน อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าใครขโมยทองคำนี้ไป ตอนนี้รถม้าเหล่านั้นจอดอยู่ในตรอก และไม่มีร่องรอยของทองคำเหลืออยู่ แต่มีรถม้าสองคันอยู่นอกลานบ้านของเจ้า คนที่ขโมยทองไปต้องเป็นเจ้าแน่นอน!”“ตอนนี้ข้าต้องค้นบ้านของเจ้า!”ฟ่านซือเซวียนตะโกนด้วยความโกรธทันที คนหลายสิบคนที่อยู่ข้างหลังเขา ก็จ้องมองมาอย่างกระตือรือร้นเช่นกันหวังหยวนไม่สนใจเลย แต่ถามว่า “ข้าขอถามได้หรือไม่ ตำแหน่งของคุณชายฟ่านคืออะไร? มีตำแหน่งอะไรในราชสำนัก?”เมื่อได้ยินดังนั้น ฟ่านซือเซวียนก็ย่อมเข้าใจ ว่าหวังหยวนต้องการเด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 648
สีหน้าของฟ่านซือเซวียนเปลี่ยนไปมาก เมื่อหวังหยวนพูดเช่นนี้!ต้องบอกว่าสิ่งที่หวังหยวนพูดนั้นสมเหตุสมผล!เขาบุกเข้ามาที่นี่โดยไม่มีหลักฐานหรือคำสั่ง จึงไม่สมเหตุสมผล!ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ได้รับการสนับสนุนจากราชสำนัก แต่เขาก็ยังเป็นข้าราชการระดับเก้า ตำแหน่งนายทะเบียน หากเขาบุกเข้ามา ก็อาจถูกเขาฆ่าตายในบ้านได้ นี่เสี่ยงเกินไปแม้ว่าเขาจะไม่ตาย แต่เขาทำอะไรไม่ได้หากได้รับบาดเจ็บ!“หวังหยวน สุดท้ายเจ้าก็แค่กลัว มันไร้สาระจริง ๆ หากเป็นเช่นนั้น พรุ่งนี้ข้าจะพาคนมาค้นหาบ้านของเจ้า”ฟ่านซือเซวียนพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา แล้วพูดด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว“เจ้าไม่กลัวว่าข้าจะขนทองออกไปคืนนี้หรือ?”“แล้วเหตุใดเจ้าถึงคิดว่าพรุ่งนี้จะมีคนมาค้นบ้านข้าแน่นอน? สหาย ไม่ว่าจะทำอะไร เจ้าต้องใส่ใจกับหลักฐาน ข้ารู้ว่าเจ้าที่เป็นคนดูแลธนาคารเทียนเซี่ย มีความสามารถค่อนข้างมาก แต่การโน้มน้าวใจเฉิงเหลียวก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย”หวังหยวนยังคงดูถูกเหยียดหยาม แล้วมองเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าทันใดนั้นสีหน้าของฟ่านซือเซวียนก็มืดมน เขามองหวังหยวนแล้วว่าตนไร้อำนาจทันที!รู้สึกเหมือนออกหมัดลงบนฝ้าย อึดอ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 649
“จริงหรือ? แม้ว่าข้า หวังหยวน จะไม่มีความสามารถ แต่ข้าก็สามารถทำธุรกิจได้ดี มิฉะนั้น คนที่อยู่เบื้องหลังเจ้าคงไม่สั่งให้เจ้ามาจัดการกับข้าหรอก และเจ้าก็จะไม่ใช้ธุรกิจเพื่อหลอกลวงข้า”หวังหยวนยกยิ้ม ไม่พูดอะไรต่อ จากนั้นหันไปหยิบตะเกียบขึ้นมากินอาหารต่อ“หากเจ้ากล้าเดิมพันก็ให้ทำสัญญาเลย หากไม่กล้าก็ออกไป มันรบกวนการกินของข้า”“วันนี้... มีละครสนุกมาให้ดูด้วย มื้อนี้เลยอร่อยขึ้นไปอีก”หวังหยวนพูดด้วยรอยยิ้ม แล้วชนแก้วกับวังฉงโหลวและคนอื่น ๆพวกเขารู้สึกโล่งใจ หลังจากได้ยินการสนทนาระหว่างหวังหยวนและฟ่านซือเซวียน และรู้สึกผ่อนคลายลงมากในขณะนี้ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนเป็นสีแดงหลังจากดื่มสุราฟ่านซือเซวียนยืนอยู่ตรงนั้น แล้วเริ่มครุ่นคิดเขาฉลาดมาก ฉลาดมากจนหาตัวจับยาก สีหน้าของหวังหยวนไร้ซึ่งพิรุธ แต่เมื่อเขามองวังฉงโหลวและคนอื่น ๆ เขาก็ขมวดคิ้ว“ตอนนี้... ไม่ใช่เวลากิน พวกเขาทำอย่างนี้... อาจจะแค่แสดงละครตบตาข้า!”“พวกเขาต้องการแกล้งทำเป็นว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้น และยังจัดงานเลี้ยงฉลอง เพื่อพยายามขจัดความสงสัยในใจของข้า อันที่จริงนี่คือจุดประสงค์ของพวกเขา!”ในที่สุดฟ่านซือเซวีย
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 650
หวังหยวนไม่สนใจคำพูดของฟ่านซือเซวียนเลย เพราะเขารู้ว่าไม่ว่าฟ่านซือเซวียนจะคิด หรือคาดเดาอะไรก็ตาม สุดท้ายก็จะไม่พบหลักฐานอยู่ดียิ่งไปกว่านั้น เขายังรู้ด้วยว่าชายคนนี้เป็นคนฉลาด และข้อบกพร่องที่ใหญ่ที่สุดของคนฉลาด ก็คือความเย่อหยิ่ง!หวังหยวนเองก็อยากจะเย่อหยิ่ง แต่หลังจากความล้มเหลวครั้งล่าสุด เขาก็ตั้งคำถามกับตัวเองวิธีนี้ถือเป็นการลงโทษคนฉลาดที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย!ฟ่านซือเซวียนไม่รู้ว่าหวังหยวนกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขานั่งลงอธิบายอย่างใจเย็น“มันง่ายมาก ประเด็นแรกคือเวลาที่เพื่อน ๆ ของเจ้ามานั้นบังเอิญเกินไป ไม่ว่าจะเป็นการลอบวางเพลิง หรือการปล้น มันเกิดขึ้นโดยบังเอิญเกินไป นี่คือจุดแรกที่ทำให้ข้าเดาได้”หลังจากที่ฟ่านซือเซวียนพูดจบ พวกเขาก็ไม่สนใจ เพราะทุกคนคิดเรื่องนี้ได้อยู่แล้วแต่นี่เป็นเพียงข้อสงสัย!“ประเด็นที่สอง คือคนกลุ่มนี้ไม่ได้ออกจากเฉิงโจว และทองคำก็หายไป ข้าคิดว่าไม่ใช่พวกโจรจากค่ายต้าเฟิง แม้ว่าพวกเขาจะหยิ่งผยองมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่พวกเขาไม่กล้าเข้ามาในเฉิงโจว นับประสาอะไรกับการกล้าไปธนาคารของพวกข้า เพื่อปล้นทอง!”“และเมื่อมองทั่วเฉิงโจวแล้ว เจ้า หวั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 651
“เจ้าซ่อนทองคำไว้ในไห!” ฟ้านซือเซวียนเอ่ยพูด ทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ วังฉงโหลวและคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกสะดุ้งในใจ “คุณชายฟ่านล้อเล่นแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็ดูแต่ละอันพร้อมกับท่านก็แล้วกัน” หวังหยวนกล่าวและเปิดไหหนึ่งที่อยู่ในมือ ฟ้านซือเซวียนรีบก้มหน้าลงมองทันที นอกจากกลิ่นฉุนที่แตะจมูกแล้ว มีเพียงของเหลวขุ่นเล็กน้อยอยู่ในขวดเท่านั้น ไหที่สองก็เช่นกัน ไหที่สามก็เช่นกัน... ในที่สุดหวังหยวนก็เปิดไหทั้งหมดออก แต่ไม่มีทองคำแม้แต่แท่งเดียว! ในเวลานี้ ในที่สุดสีหน้าของฟ้านซือเซวียนก็เปลี่ยนไป! “เป็นไปได้อย่างไรที่ไม่มี!” เขาไม่เชื่อ เขาคิดว่าการวิเคราะห์ของเขาสมเหตุสมผลแล้ว! นอกจากนี้ เขายังเชื่อว่าหวังหยวนต้องเป็นคนทำแน่ ๆ! แต่เหตุใด... ถึงไม่มี! “คุณชายฟ้าน ท่านฉลาดมาก เมื่อเงื่อนไขเหล่านี้รวมกันย่อมทำให้ท่านสงสัยตัวข้าได้จริง ๆ แต่ความฉลาดของท่านกลับตกเป็นเหยื่อความฉลาดของตนเอง สิ่งที่ข้าต้องการคือทองหนึ่งแสนแปดหมื่นแท่ง” “ข้ากล้าเดิมพันกับท่าน แน่นอนว่าข้ามีความมั่นใจ” “แม้ว่าข้าจะความทรนง แต่ท่านคิดว่าใครกันที่จะสามารถซ่อนทองคำนับแสนในลานนี้ได้?”
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1670
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1669
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1668
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1667
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
