Share

บทที่ 162

เวินหนี่ยืนรออยู่ด้านนอกห้องผ่าตัดอย่างกระวนกระวาย ตะปูฝังเข้าไปลึกและจำเป็นต้องทำการผ่าตัดเพื่อเอาออก

เธอแค่กังวลว่าเย่หนานโจวจะบาดเจ็บถึงอวัยวะภายใน

“หนานโจวเป็นยังไงบ้าง?” เติ้งจวนถามอย่างเป็นกังวลหลังจากมาถึง

“ยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัดเลยค่ะ” เวินหนี่ตอบ

เติ้งจวนพูด “เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง? จางลี่หงคนนี้ไม่เคยทำเรื่องดีเลยจริง ๆ ตอนนี้มาทำร้ายลูกเขยของฉันอีก!”

เวินจ้าวไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่รออย่างเงียบ ๆ

จากนั้นคุณหมอก็ออกมาจากห้องผ่าตัด

“คุณหมอ เป็นยังไงบ้างคะ?” เติ้งจวนถาม

แพทย์กล่าว “เอาตะปูออกมาได้แล้วครับไม่ต้องห่วง ไม่มีอวัยวะสำคัญได้รับบาดเจ็บ พักฟื้นสองสามก็ออกโรงพยาบาลได้ครับ”

แล้วทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เวินหนี่เองก็โล่งอกเช่นกัน

เพราะเย่หนานโจวได้รับบาดเจ็บเพราะปกป้องเธอ เธออดโทษตัวเองไม่ได้

เย่หนานโจวยังคงสลบอยู่ เขาถูกส่งตัวไปที่แผนกทั่วไป

เธอนั่งอยู่ข้างนอกเงียบ ๆ คิดถึงเรื่องที่เย่หนานโจวปกป้องเธอโดยไม่คำนึงถึงอันตราย

บางครั้งเขาก็ดีกับเธอแต่บางครั้งก็ใจร้ายมาก

เติ้งจวนคิดว่าเวินหนี่กังวลเกี่ยวกับเย่หนานโจว ดังนั้นเธอจึงปลอบใจ “หนีหนี่ หนานโ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status