Pustaka

Cari

Beranda / โรแมนติก / นิยายชุดหวานรัก / หวานหวงรัก 6

หวานหวงรัก 6

Penulis: มาตานานา พิธุ

Terakhir Diperbarui: 2025-02-05 19:00:12

“ต่ายให้ใครไปดูพลอยที่เมืองกาญจน์เหรอลูก” แม้จะวางมือจากการงาน ส่งมอบอำนาจและหน้าที่ให้ลูกชายคนโตดูแลทั้งหมดแล้ว แต่เพชรเพทายก็ยังติดตาม ให้คำปรึกษา และคอยถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงอยู่เสมอ

“เต็นเองค่ะคุณพ่อ” พลอยไพลินชิงตอบก่อน หญิงสาวกำลังจะอ้อนขอไม่ไปแต่ทว่า

“ดีแล้ว จะได้รู้จักทำการทำงาน เรียนรู้ให้รอบด้าน” แทนที่พ่อเพชรของเธอจะเป็นห่วงเป็นใยลูกสาวที่ต้องเดินทางไปต่างจังหวัด ท่านกลับสนับสนุนแนวความคิดพี่กระต่ายน้อย เห็นดีเห็นงามไปด้วยเสียนี่ ทำให้คนที่คิดจะหาพวกต่อต้านคำสั่งพี่ชายหน้าตูมทันที

“ให้น้องไปคนเดียวหรือกระต่าย” แม่กระแตถามด้วยความเป็นห่วงลูกสาว

“ผมมีทีมบอดี้การ์ดไปคอยคุ้มกันน้องด้วยครับคุณแม่” เพชรนิลบอกให้มารดาคลายกังวล

“แต่น้องเป็นผู้หญิง” แม่กระแตยังไม่วายแย้ง

“ผมให้คุณนิตยาผู้จัดการแผนกจัดซื้อไปเป็นเพื่อนน้องครับ น้องโตแล้วนะครับคุณแม่ น้องต้องเรียนรู้งานให้รอบด้านเหมือนกับที่คุณพ่อบอกนะครับ” เพชรนิลบอกเหตุผลแก่มารดา เขาเข้าใจว่าท่านเป็นห่วงลูกสาว แต่สมควรแก่เวลาแล้วที่น้องสาวของเขาต้องเรียนรู้งานอย่างจริงจังเสียที

“คุณแม่ขา เต็นไม่ไปก็ได้นะคะ ถ้าคุณแม่ไม่สบายใจ” เห็นได้ชัดว่าแม่เป็นห่วง และพร้อมจะยืนข้างเธอ พลอยไพลินรีบออดอ้อน หยิบยกเอาความสบายใจของท่านมาอ้าง

“แม่เชื่อว่าพี่ต่ายคิดดีแล้วล่ะ ถึงมอบหมายให้เต็นทำงานนี้” แม่กระแตตอบยิ้มๆ แม้จะห่วงใย แต่ก็ไม่ขัดลูกชายคนโต เพราะเชื่อว่าพี่ชายหวังดีกับน้องเสมอ อีกอย่างกระเต็นยังติดเพื่อนฝูง ยังห่วงความสนุก ความรับผิดชอบยังไม่ค่อยมี ต้องบังคับแบบนี้แหละ ไม่อย่างนั้นคงไม่คิดจะเรียนรู้อะไรเอาเสียเลย

“คุณแม่อ่ะ ทำไมไม่เข้าข้างเต็น”

“ไม่ต้องมาอ้อนหาพวก เตรียมตัวไว้เลย วันจันทร์จะมีคนขับรถมารับ งานนี้พี่ให้พี่โยจัดทีมบอดี้การ์ดฝีมือดี และไว้ใจได้มาคอยดูแลน้องเต็นโดยเฉพาะเลย ไม่ต้องห่วงว่าจะหนีเที่ยวได้ เอ๊ย! ไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัย” เพชรนิลกระเซ้าคนหน้าตูม แม่นกกระเต็นน้อยของบ้านมองค้อนพี่ชาย ปากจิ้มลิ้มยื่นออกมาน้อยๆแสดงถึงความไม่พอใจชัดเจน

“พี่เต็นปากบวมอ่ะ ไปโดนอะไรต่อยมาเหรอคะ” ยัยกระติ๊บคือเจ้าหนูจำไมของบ้านตัวจริง ตาดีเป็นที่หนึ่ง เห็นอะไรผิดปกตินิดหน่อยก็ถาม และคำถามซื่อๆของน้องก็ทำให้พี่สาวรีบวางช้อน แล้วยกสองมือปิดปากไว้แน่น ดวงตาคู่งามหลุกหลิกมีพิรุธ

“ไอ้เอ็นไออ๊ะอ่อย เอ็นอิ่มแอ๊ว อ๋ออัวอ๊ะอ๊ะ” พลอยไพลินรีบลุกขึ้น แล้วเดินกลับขึ้นไปบนห้องตัวเอง ปล่อยให้ทุกคนมองตามด้วยความสงสัยว่าเธอพูดอะไร

“ไม่เป็นไรซะหน่อย เต็นอิ่มแล้ว ขอตัวนะคะ” พลอยชมพูเป็นล่ามแปลงคำพูดอู้อี้ของพี่สาวให้ทุกคนได้เข้าใจและหายสงสัย

พอเข้าห้องได้พลอยไพลินปิดประตูล็อกแน่นหนา หญิงสาวปรี่ไปนั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง เมื่อเห็นว่าริมฝีปากล่างบวมและมีรอยช้ำอยู่หนึ่งจุด

“พี่โย!” เธออยากจะกรีดร้องดังๆ เกือบแล้วไหมล่ะ เกือบถูกจับได้ว่าโดนจูบแล้ว พลอยไพลินไม่รู้จะโกรธตัวต้นเหตุที่ทำให้เกิดร่องรอยบนริมฝีปากเธอ หรือว่าจะโกรธแม่น้องสาวผู้ช่างสังเกตดี หรือสุดท้ายแล้วเธออาจจะต้องโทษตัวเองที่ไม่สังเกตสังกาใบหน้าตัวเองให้ดีก่อนออกจากห้อง ยังดีที่วันนี้เป็นวันหยุด ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องแบกปากบวมๆกับรอยจูบจากเขาออกไปโชว์ให้คนอื่นได้ทักอีกหลายคนแน่ๆ

ด้วยความโมโหคนทิ้งร่องรอยไว้บนปากอิ่ม เขาทำให้เธอเกือบถูกคนในครอบครัวจับได้ว่าถูกผู้ชายจูบ พลอยไพลินจึงลุกขึ้นเดินไปหยิบเอาโทรศัพท์บนโต๊ะเล็กข้างเตียง แล้วกลับมานั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเหมือนเดิม เธอมองร่องรอยบนริมฝีปากล่างที่สะท้อนจากกระจกอีกครั้ง ก่อนโทรออกหาตัวต้นเหตุที่ทำให้เกิดรอย เขาต้องมีส่วนรับผิดชอบในเรื่องนี้

เสียงเพลงสายเรียกเข้าที่ตั้งไว้เฉพาะเด็กดื้อดังขึ้นในตอนที่วาโยกำลังรับประทานอาหารเช้ากับบิดา ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม เอ่ยขออนุญาตบิดาเพื่อออกไปรับโทรศัพท์อีกห้องหนึ่ง ร่างสูงเต็มแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อในชุดลำลองเดินไปหยุดอยู่ตรงผนังกระจกใสบานใหญ่ นิ้วเรียวสไลด์หน้าจอเพื่อรับสาย แล้วยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ริมฝีปากหยักได้รูปคลี่ยิ้มบาง สายตาคมมองไปยังวิวสวนดอกไม้กว้างหลังบ้าน

“พี่โย!” คนที่รอสายนานจนแทบจะวางอยู่รอมร่อ เรียกเป้าหมายที่โทรหาด้วยโทนเสียงสูงปรี๊ด วาโยเลิกคิ้วเข้มข้างหนึ่งอย่างแปลกใจ แม่นกกระเต็นตัวน้อยของเขากลายร่างเป็นแม่เสือเสียแล้ว แถมยังคำรามขู่เรียกเขาอย่างไม่เกรงกลัวเหมือนทุกครั้งด้วย

“ครับ” วาโยขานรับเสียงราบเรียบ เขาอมยิ้มน้อยๆเมื่อได้ยินเสียงหอบหายใจฟืดฟาดจากปลายสาย ไม่รู้ว่าเธอกำลังโมโหหรือโกรธเรื่องอะไร แต่เขาพอใจที่เธอโทรมา เสียงของเธอทำให้เขาอารมณ์ดีแต่เช้าเลย

“พี่โยทำปากเต็นบวม แล้วก็เป็นรอยด้วย พี่โยต้องรับผิดชอบเรื่องนี้” คนถูกทวงถามความรับผิดชอบระบายยิ้มเต็มใบหน้าหล่อเหลา วาโยล้วงมือข้างหนึ่งลงในกระเป๋ากางเกงขาสั้นสีขาว เขายืนด้วยท่วงท่าสบายๆ ดวงตาคู่คมเป็นประกาย เขาจินตนาการถึงใบหน้าของอีกฝ่ายได้แจ่มชัด น้ำเสียงแบบนี้คงโมโหหนัก ใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราคงแดงก่ำ จมูกรั้นนิดๆก็คงเชิดสูง ริมฝีปากอิ่มตึงที่เธอบอกว่ามันบวมและเป็นรอยก็คงจะยื่นออกมาน้อยๆ แต่สรุปแล้วไม่ว่าจะอยู่ในห้วงอารมณ์ไหนน้องก็น่ารักเสมอสำหรับเขา ถ้าอยู่ใกล้ๆจะจับจูบซ้ำให้เป็นรอยอีกสักรอย

“พี่โย! ฟังอยู่หรือเปล่าคะ” เมื่ออีกฝ่ายเงียบ คนที่ร้อนใจกับรอยจูบก็แหวมาตามสายด้วยโทนเสียงสูงปรี๊ดเหมือนเดิม

“ฟังอยู่ครับ”

“พี่โยต้องรับผิดชอบเรื่องนี้” พลอยไพลินย้ำจริงจัง

“ครับ พี่ยินดีรับผิดชอบ เต็นจะให้พี่รับผิดชอบยังไง ว่ามาเลยครับ” พอตัวต้นเหตุที่ทำให้เกิดรอยยืดอกสามศอกบอกจะรับผิดชอบ ฝ่ายที่โทรมาโวยวายเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเองกลับนิ่งเงียบ

Bab sebelumnya Bab selanjutnya

นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 1
“หยุดอยู่ตรงนั้น! อย่าเข้ามานะ!” เสียงตวาดเบาๆ แต่หน้าตาบูดบึ้งแสดงถึงความไม่พอใจอย่างชัดเจน ทั้งสายตาเคืองขุ่นที่มองมาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ และนิ้วเรียวที่ชี้ตรงมาที่เขา ทำให้กวียิ้มมุมปาก“จะเข้า ใครจะทำไม จะเข้าให้ลึกสุดตัวเลยด้วย”คำพูดสองแง่สองง่าม น้ำเสียงยียวน และท่าทางกวนประสาท อีกทั้งสายตาวิบวับไม่น่าไว้ใจของคนที่ยืนอยู่อีกฝั่งของเตียงทำให้พรรณดาราอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ“คนบ้า! คนลามก!” หากแต่หญิงสาวก็ทำได้เพียงบริภาษออกมาเบาๆ และสาดสายตาดุใส่เขาเท่านั้น เพราะเธอกลัวลูกน้อยทั้งสองที่นอนหลับอยู่บนเตียงจะตื่น“ลามกน่ะใช่ แต่ไม่ได้บ้า” กวีกดเสียงต่ำขู่แม่ของลูกๆ ขายาวก้าวมั่นคงอ้อมไปทางปลายเตียง ขณะที่สายตาหมายมาดจับจ้องร่างอวบอิ่มน่าฟัดของคุณแม่ลูกสองไม่วางตา“คุณวี! ถ้าคุณเข้ามาใกล้ฉันอีกนิดเดียว ฉันจะกรี๊ดให้ลั่นบ้านเลย” พรรณดาราขู่คนที่เดินไม่กี่ก้าวก็มายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ระยะห่างเพียงแค่หนึ่งช่วงแขนแบบนี้ ไม่ปลอดภัยสำหรับเธอ หญิงสาวก้าวถอยหลังอย่างระวังตัว ทั้งหันซ้ายหันขวา หาทางหนีทีไล่&nb
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 72
ปักลึกในซอกสาว วงแขนแกร่งกอดเกี่ยวร่างบางไว้แน่น ปลดปล่อยหยาดรักถ่ายเทเข้าสู่ร่างสาวจนหมดสิ้น “เต็นจ๋า เมื่อไรเจ้าตัวน้อยจะมาสักที” วาโยรำพึงเบาๆคลอเคลียแก้มเนียน เขาแช่ลำรักร้อนผ่าวในร่องสาว ให้เธอตอดรัดเขาอย่างแสนสุข ร่างเปลือยเปล่าแข็งแกร่ง และร่างเกือบเปลือยแสนเย้ายวนนอนกอดก่ายกันอยู่บนเบาะแคบ พลอยไพลินนอนหนุนอกสามี หญิงสาวก่ายเกยอยู่บนร่างเขา แนบแก้มกับอกกว้าง ฟังเสียงหัวใจแกร่งเต้นเป็นจังหวะหนักแน่น มือบางลูบไล้ผิวเนื้อเรียบตึงอย่างเพลินมือ ใบหน้าสาวอมยิ้ม ทอดถอนใจอย่างมีความสุข วาโยนอนหนุนแขนตัวเองข้างหนึ่ง วงแขนอีกข้างกอดน้องไว้แนบอก และป่ายมือลงไปวางบนสะโพกหนั่นแน่น เคล้นคลึงเบาๆ “พี่โยขา” “ครับ” “เต็นมีอะไรจะบอกค่ะ” พลอยไพลินขยับตัวขึ้นไปนอนคว่ำอยู่บนตัวสามี ดวงตาคู่งามเป็นกระกายวิบวับ หญิงสาวยิ้มน้อยๆให้เขา คิ้วเข้มขมวดมุ่น มองหน้าน้องอย่างจับผิด ท่าทางแบบนี้ต้องมีเรื่องอะไรที่ปิดบังเขาอยู่แน่ๆ “เต็
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 71
วาโยใช้นิ้วกดกลางรอยแยกหว่างขา เขาสูดลมหายใจเข้าปอดยาวๆ หัวใจแกร่งเต้นแรง เขาต้องข่มกลั้นอารมณ์เต็มที่เมื่อพบว่ามันเปียกชุ่ม น้ำสวาทสาวซึมผ่านเนื้อผ้าออกมาชายหนุ่มกดปลายลิ้นลงบนเนื้อผ้าเปียกชุ่ม ตวัดช้าๆเน้นหนัก นิ้วโป้งข้างขวาบดขยี้ตำแหน่งปุ่มเนื้อระรัว“อ๊ะ พี่โย อ๊า...” พลอยไพลินเด้งสะโพกสูงส่ายร่อนร้อนร่าน หญิงสาวควานมือลงมาขยุ้มเส้นผมสามีไว้แน่น การสัมผัสผ่านเนื้อผ้าให้อารมณ์เร้าใจแปลกใหม่ เสียดเสียวทรมาน“เต็นจ๋า...เมียพี่หอมเหลือเกิน” วาโยพร่ำเพ้ออยู่กับซอกขาสาว เขากัดขย้ำ ขบเม้ม และลงลิ้นแทงเร็วๆสลับกันไป มือหนาบีบนวดโคนขาหนีบ เร่งเร้าอารมณ์สาวคนถูกสามีกัดกินโดยไม่ปอกเปลือกเสียวกระสันจนมิอาจกลั้นเสียงครวญครางไว้ได้ แรงซุกไซ้จากคนหลงเนื้อนวลเมียส่งผลให้ร่างสาวเขยื้อนกระเพื่อมไหว ยิ่งเขาเพิ่มความรุนแรงในการจ้วงลิ้นแทงมากเท่าไร พลอยไพลินก็เสียดเสียวมากขึ้น เธอกำลังจะระเบิดพร่างทั้งที่เขาไม่ได้แตะต้องโดยตรง“พี่โย พี่โย อ๊ะ! อ๊าย...” พลอยไพลินดีดเด้งสะโพกขึ้นสูง ความเสียดเสียวทิ่มแทงบาดลึกในความรู้สึก จนหญิงสาวหลงลืมตัวตน ยกขาเรียวขึ้นตวัดรัด
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 70
“อ้าว! กลับไปแล้วเหรอ กูนึกว่ามึงจะอยู่ต่ออีกนาน เลยไปเดินเล่นรอ ถูกพี่เมียไล่ตะเพิดอีกล่ะสิ อือๆ งั้นกูกลับเลยแล้วกัน”พบรักเดินหนีไปทันทีที่วางสาย เขาตรงไปยังรถกระบะสี่ประตูของตนที่จอดอยู่ไม่ไกล เขามางานนี้เพราะกวีซึ่งเป็นอดีตสามีของพรรณดาราชวนมาเป็นเพื่อนเผื่อกูถูกไอ้เพลิงยิงตาย มึงจะได้ช่วยเก็บศพกูกลับไปให้พ่อแม่กูทำพิธีนั่นเป็นเหตุผลที่มันบอกกับเขา ตอนที่โทรไปขอร้องให้เขามาเป็นเพื่อนพลอยชมพูมองตามร่างสูงใหญ่เดินห่างออกไป จะตะโกนเรียกก็ไม่รู้จักชื่อ กระทั่งเขาขึ้นรถคันใหญ่ขับออกไปแล้ว หญิงสาวก็ยังมองตามด้วยความหงุดหงิด เธอรู้สึกติดค้างหนี้บุญคุณเขา“ต้องตามไปชดใช้ในชาติหน้าไหมเนี่ย”วาโยยิ้มบางเมื่อเปิดประตูห้องฟิตเนสส่วนตัวเข้ามา แล้วพบว่าภรรยาของตนกำลังเล่นโยคะอยู่บนเบาะรองที่กลางห้อง เธออยู่ในท่วงท่าคลาน เข่าสองข้างห่างกันเล็กน้อย กดเอวลงจนสะโพกยกสูง สองแขนยืดตึง และเงยหน้าเชิดขึ้น ชายหนุ่มรออยู่เงียบๆ กระทั่งเธอเปลี่ยนท่าและมองเห็นเขาเอง“พี่โย มานานแล้วเหรอคะ” หญิงสาวถาม พร้อมกับเปลี่ยนท่วงท่าไปตา
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 69
“คงต้องสระผมด้วย” วาโยบ่นงึมงำขณะแกะมวยผมออกให้น้องอย่างเบามือ“อาบน้ำอย่างเดียวจริงๆเหรอคะ” คนที่เคยร่วมอาบน้ำพร้อมกับเขาถามอย่างไม่ไว้ใจวาโยมองสบตาน้อง เขายิ้มกรุ้มกริ่ม ย่อตัวลงอุ้มน้องขึ้นแนบอก แล้วกระซิบตอบเสียงแหบพร่า“ไม่น่าจะจริงครับ”“ฮือ...หายไปไหนนะเงินหนึ่งล้านของฉัน”หลังจากส่งตัวบ่าวสาวเข้าห้องหอเรียบร้อย แขกเหรื่อก็ร่วมรับประทานอาหารกันและเริ่มทยอยกลับจนเกือบหมดแล้ว บรรดาญาติสนิทที่จะพักค้างคืนที่นี่ก็พาไปรวมตัวกันที่บ้านหลังใหญ่ ปล่อยให้บ่าวสาวอยู่ในห้องหอภายในบ้านไม้เพียงลำพัง แต่คนที่ทำเช็คมูลค่าหนึ่งล้านบาทหายกลับต้องกลับมาที่บ้านไม้อีกครั้ง เพื่อตามหามัน“เช็คจ๋า ออกมาหาติ๊บเถอะ”พลอยชมพูก้มหน้าเดินหาไปรอบๆบ้าน เธอมั่นใจว่ามันต้องตกอยู่ข้างล่าง เพราะก่อนก้าวลงจากบันได เธอเอามือจับดูก็พบว่ามันยังอยู่ตรงชายพก ตอนนั้นเธอลงมาแล้ววิ่งไล่จับพี่พร้อมน้องพริ้งช่วยพี่หนูพรรณ เช็คอาจจะหล่นตอนนั้นก็ได้หญิงสาวในชุดไทยประยุกต์ที่กำลังถลกผ้าถุงเดินไปมา แล้วเอาแต่ก้มหน้าเหมือนกำลังหาอะไรสักอย่างทำให้คนที
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 68
“จะไปรู้เหรอ ก็เห็นทั้งร้ายทั้งใจร้อนแบบนี้ นึกว่าจะไม่มีความยับยั้งชั่งใจ”“มึงจะพูดมากทำไม ลงไปแดกเหล้าดีกว่า เขาเข้าหอกันแล้ว จะนั่งอยู่ทำซากอะไร” เพลิงตะวันตัดบท ขืนให้มันพูดต่อไปเขาคงถูกมันลากไส้ออกมาจนหมดพุงแน่ ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินไปทางบันไดก่อน แต่ก็ยังได้ยินเสียงกวนตีนแว่วตามหลังมาอีก“รักน้องจะตายห่า รักมาตั้งแต่น้องยังเด็ก ยังกล้าทำให้น้องเสียใจนะพี่น่ะ”เพลิงตะวันหันกลับไปขึงตาใส่ไอ้คนปากมาก ไอ้คนได้ทีขี่แพะไล่ มันจะรื้อฟื้นความหลังความเก่าหาพระแสงอะไร แต่เพราะแขกเหรื่ออยู่เต็มบ้าน เขาจึงไม่โต้ตอบ แต่...ฝากไว้ก่อนเถอะมึงภายในห้องหอชั่วคราว ผู้หลักผู้ใหญ่นั่งอยู่บนเก้าอี้บุผ้าลายวิจิตรที่จัดเตรียมไว้กำลังให้พรให้โอวาทในการครองเรือน คู่บ่าวสาวนั่งพับเพียบประนมมืออยู่บนพื้นห้อง“พ่อดีใจที่ได้เต็นมาเป็นลูกสะใภ้ หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะลูก ถ้าพี่เขาทำอะไรให้เจ็บช้ำน้ำใจฟ้องพ่อได้นะ พ่อจะจัดการให้” คุณวาทิตเข้าข้างลูกสะใภ้เต็มที่“ขอบคุณค่ะ คุณพ่อ” พลอยไพลินรับคำยิ้มๆ หญิงสาวชำเลืองตามองคนที่นั่งข้างๆ เขายิ้มตอบเธอแล้วกระซิบบอกเบาๆ
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 67
“คนละล้าน! เรารวยแล้วน้ำฝน” พลอยชมพูจูบเช็คเบาๆ โบกพัดไปมาอย่างมีความสุข หยาดพิรุณอมยิ้มไปกับท่าทางดีใจเกินเหตุของพี่สาว“พี่ติ๊บต้องขึ้นไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะคะ รีบขึ้นไปบนบ้านเถอะค่ะ“จริงสิ พี่ไปก่อนนะ”พลอยไพลินรีบเหน็บเช็คไว้ที่ชายพก แล้ววิ่งขึ้นบันไดไป หยาดพิรุณหัวเราะเบาๆกับท่าทางที่ขัดกันกับชุดไทยประยุกต์งดงามที่พี่สาวสวมอยู่ ก่อนเดินตามพี่สาวขึ้นบันไดไปร่วมพิธีมงคลหลังจากฝ่าด่านประตูเงินประตูทองขึ้นมาได้ ผู้หลักผู้ใหญ่ก็เจรจาสู่ขอตามประเพณี ตรวจนับสินสอดมูลค่าหลายสิบล้านบาท เมื่อเรียบร้อยแล้ว จึงอนุญาตให้เจ้าบ่าวไปรับตัวเจ้าสาวออกมาจากห้องเพื่อทำพิธีมงคลเสียงเปิดประตูห้องทำให้คนที่นั่งรออยู่อย่างใจจดจ่อเงยหน้าขึ้น คนที่เปิดประตูเข้ามาคือเจ้าบ่าวของเธอ เขาสวมชุดราชปะแตนคุมโทนสีเดียวกับชุดที่เธอสวมอยู่ ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มประดับอยู่ หญิงสาวระบายยิ้มหวานเต็มดวงหน้า มองสบสายตาเขาตลอดเวลาที่เขาก้าวใกล้เข้ามา“พี่โย” พลอยไพลินลุกขึ้นจากเก้าอี้ ยืนรอด้วยหัวใจเต้นระทึกวาโยก้าวมั่นคงไปยังร่างงดงามราวกับนางฟ้า เจ้าสาวของเขาสวยจนเข
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 66
“ลูกแม่เป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด” แม่กระแตแตะแก้มลูกสาวเบาๆ ท่านยิ้มอย่างปลื้มใจ เห็นลูกสาวมีความสุข คนเป็นแม่ก็พลอยมีความสุขไปด้วยพลอยไพลินยิ้มตอบมารดา หญิงสาวย่อตัวลงเล็กน้อย ซบหน้ากับอกอบอุ่นและโอบกอดท่านไว้เต็มวงแขน“คุณแม่ก็เป็นแม่เจ้าสาวที่สวยที่สุดในโลกค่ะ”แม่กระแตทอดถอนใจเบาๆ มือบางลูบหัวลูบหลังลูกอย่างอ่อนโยน แม้ในใจลึกๆจะยังห่วงและอยากดึงรั้งลูกไว้กับอกนานกว่านี้ ทว่าเมื่อลูกได้เลือกแล้วว่าจะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้ คนที่พ่อและแม่ก็รู้ดีว่าเขาสามารถปกป้องดูแลลูกสาวให้มีความสุขได้ตลอดไป และที่สำคัญเขารักลูกสาวของท่านจนหมดหัวใจ ท่านจึงไร้ซึ่งคำทัดทาน“คุณแม่ขา ถ้าพี่เต็นเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด แล้วติ๊บจะเป็นเจ้าสาวที่สวยกว่าพี่เต็นได้ยังไง” พลอยชมพูกางแขนกอดมารดาอีกข้าง หญิงสาวซบหน้ากับบ่าบอบบางออดอ้อน“หาเจ้าบ่าวให้ได้ก่อนเถอะน่า” พี่สาวว่ายิ้มๆ ทำให้ใบหน้าระรื่นของคนเป็นน้องบูดบึ้ง แก้มชมพูใสป่องน้อยๆอย่างคนงอน พลอยชมพูมองค้อนพี่สาว ก่อนเงยหน้าขึ้นฟ้องมารดา“คุณแม่ขาพี่เต็นว่าติ๊บ”“อย่าว่าน้องสิเต็น” พลอยชมพูยิ้มเยาะอย่างผ
นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 65
“อื๊อ!” พลอยไพลินหลับตาแน่นอยู่กับซอกคอแกร่ง“ท่าอื่นบ้างนะทูนหัว พี่จะสอนให้” วาโยกระซิบบอกน้อง แล้วปลดแขนน้องออกจากลำคอแกร่ง ปลดสองขาเรียวออกจากเอวสอบ พลอยไพลินยอมอย่างง่ายดาย ร่างกายไร้แรงต่อต้าน หญิงสาวหลับตาลงหนีอายวาโยนั่งคุกเข่ากลางกายสาว สอดลำเนื้อร้อนผ่าวเข้าสู่โพรงรักอุ่นลื่นอีกครั้ง พลอยไพลินหวีดร้องเบาๆ เธอรู้สึกคับแน่นอึดอัด และหลงเหลือความเจ็บอยู่เล็กน้อย หญิงสาวขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น ลมหายใจเริ่มหอบหนักวาโยจับข้อพับขาทั้งสองข้างของน้องแยกถ่างแล้วยกขึ้นสูงจนสะโพกสาวลอยเหนือที่นอน เขาค่อยๆโยกควานลำกายในร่องรักคับแน่น บดขยี้โหนกเนื้อชายกับติ่งกระสันสาว การเคลื่อนไหวเนิบนาบ ทว่าหนักหน่วงจนคนใต้ร่างเริ่มครางประท้วงเพราะความเสียวซ่าน“พี่โย...อา...” พลอยไพลินครางหวิว แอ่นสะโพกแผ่นวลเนื้อให้เขากระหน่ำเข้าหาด้วยความเต็มใจวาโยสูดหายใจยาว หัวใจแกร่งเต้นระรัว ชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นไปจับข้อเท้าบางสองข้างแล้วกางออกจนสุด หัวเข่าแกร่งกดลงบนที่นอนข้างสะโพกอวบ ก่อนจะโหมกระหน่ำเสือกไสลำเนื้อเข้าออกอย่างรุนแรงดุดัน บังเกิดเสียงเนื้อปะทะเนื้อประสานเส

Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

Share

หวานหวงรัก 6

Bab terkait

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 7

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 8

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 9

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 10

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 11

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 12

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 13

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 14

Bab terbaru

นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 1

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 72

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 71

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 70

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 69

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 68

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 67

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 66

นิยายชุดหวานรัก หวานหวงรัก 65