เข้าสู่ระบบแชร์
EP 1/3 นางเช่าแสบสะเด็ด
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-12 15:13:43“มันโอเคใช่ไหมพี่” ถามคนที่รักเหมือนพี่สาวอย่างกังวล เธอรักทรายทองมาก แม้ว่าไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ ก็ตาม พวกเธอเจอกันที่ DC ทรายทองเป็นเด็กไซด์ไลน์นั่งดื่มกับแขก ส่วนเธอเป็นสาวเสิร์ฟ ไม่รู้อะไรดลใจให้ทรายทองเอ็นดูเธอ แต่หนึ่งอาทิตย์ให้หลัง หลังจากที่เธอไปทำงานที่นั่น ทรายทองก็ชวนให้มาอยู่บ้านนี้ด้วยกัน เดือนไหนเงินของเธอไม่พอใช้ ทรายทองจะหยิบยื่นให้เสมอ รวมถึงค่าเทอมและค่าใช้จ่ายในบ้านนี้ด้วย พวกเธอกินข้าวด้วยกัน ดูหนังฟังเพลง ซื้อเครื่องสำอางบ้าง บางทีก็แย่งเสื้อกันเหมือนพี่น้องคู่อื่นๆ เธอสุขใจที่เป็นแบบนี้ แม้ว่าสายตาที่คนอื่นมองมา มักกล่าวหาว่าทรายทองเลี้ยงเธอไว้ใช้งานเหมือนเบ๊ก็ตาม
“ไม่โอเคแน่ๆ แต่ฉันเบื่อจะรบกับคุณเอื้อ ฉันเหนื่อย ฉันจะนอน” แล้วทรายทองก็ล้มกายลงนอน ในขณะที่ปรายรุ้งทำหน้ายู่
“ก็เพลาๆ ลงบ้างสิคะ เรื่องกินเรื่องเที่ยวน่ะ เรื่องอย่างว่าด้วย กว่าจะได้แต่งงานกับใครสักคนก็พังพอดี”
“เรื่องแรกฉันพอทำได้นะปราย แต่ถ้าเรื่องหลังละก็ แกไปบอกคุณเอื้อของแกสิ เขาถนอมฉันมากเลยล่ะ!” ตอบแบบประชด ด้วยรู้ว่ายัยตัวดีที่ชื่อปรายรุ้งนี่แหละที่ชอบคาบข่าวเธอไปบอกอังเดร
“คุณอังเดรก็เหลือเกิน บ้าพลังไปได้ หนูสงสารว่าที่สามีพี่จริงๆ” บ่นๆๆ ราวกับเป็นบุพการีของทรายทองเสียเอง
“สงสารทำไม ถ้าหาใครแต่งด้วยไม่ได้ ฉันก็จะแต่งกับคุณอังเดรของแกนั่นแหละ” บอกเสียงเนือยๆ เปลือกตาบางปิดลงและพร้อมจะหลับเต็มที่
“ฝันไปเถอะว่าเขาจะแต่ง ถ้าเขาอยากแต่งกับพี่เขาแต่งไปนานแล้ว”
คนเป็นน้องที่นิสัยคล้ายกันราวกับคลอดออกมาจากท้องแม่เดียวกัน เอ่ยเตือนสติพี่สาวอย่างเคืองๆ ทรายทองได้ยินก็ปวดใจ แต่มิอาจแสดงออกให้ปรายรุ้งรู้ได้
“นั่นสินะ เรามันก็แค่นางเช่า เขาจ่ายค่าเช่าแล้วก็จบ ไม่มีความรู้สึกอื่นใด เขาคงเห็นเราเป็นแค่สิ่งของที่เงินซื้อได้เท่านั้นเอง”
“โธ่...พี่ทราย อย่ามาพูดแบบนี้นะ รีบๆ หาเงินแล้วเฉดหัวคุณอังเดรออกไปจากชีวิตซะทีเถอะ พี่จะสามสิบแล้วนะ น่าจะแต่งงานมีครอบครัวได้แล้ว หนูอยากเลี้ยงหลาน”
“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะยัยปรายแล้วค่อยอยากเลี้ยงลูกฉัน แล้ววันนี้แกมีสอบหรือเปล่า”
“มีค่ะ แปดโมงครึ่งน่ะ”
“แล้วทำไมแกยังอยู่นี่ฮึ ไปนอนได้แล้ว”
“โอย...ไม่นอนแล้วพี่ ว่าจะไปอ่านหนังสือต่อแล้วแต่งตัวไปสอบเลย พี่เอาอะไรอีกไหมล่ะ”
“ไม่อะ แกอ่านหนังสือดีๆ สอบให้ได้คะแนนเยอะๆ จบมาจะได้มีงานดีๆ ทำ เลี้ยงฉันด้วยนะ เพราะฉันเตรียมเกาะแกเต็มที่เลย”
ทรายทองเอ่ยด้วยใบหน้าเกลื่อนรอยยิ้ม เงินส่วนหนึ่งที่หามาได้ก็ทุ่มเทให้กับปรายรุ้ง ทั้งค่าเทอมค่าเรียนของหล่อน เธอจ่ายไปไม่น้อยในหนึ่งปีที่ผ่านมา เพราะลำพังเงินเดือนของปรายรุ้งก็แทบจะไม่พอส่งกลับไปที่บ้านเกิดให้บิดาด้วยซ้ำ
“หนูจะเอาเกียรตินิยมมาฝากพี่ คอยดูก็แล้วกัน” เอ่ยคำท้าแล้วเดินมาหาคนที่นอนอยู่บนเตียง ช่วยดึงผ้าห่มคลุมร่างให้พี่สาว รอยจ้ำเลือดบนผิวเนื้อของทรายทองบอกได้ดีว่าเมื่อคืนนี้หล่อนกับคุณอังเดรมีสัมพันธ์เร่าร้อนปานใด กลิ่นของบุรุษยังกรุ่นอยู่ตามผิวเนื้อ ได้สัมผัสก็ยิ่งปวดใจ ด้วยไม่อยากพบเจอ ไม่อยากใกล้ชิดสักนิดเดียว
“พี่ทราย ถ้าหนูเรียนจบแล้วมีงานดีๆ ทำ พี่ก็เลิกยุ่งกับคุณอังเดรเถอะนะ”
“ทำไมล่ะ” ทรายทองเปิดเปลือกตาขึ้นมาถาม เธอนอนตะแคงมองคนที่นั่งอยู่ข้างเตียง สตรีที่อายุน้อยกว่าเธอเกือบแปดปียังคงแสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใยเธอเสมอ
“หนูไม่อยากให้พี่ทำงานแบบนี้แล้ว หนูอยากให้พี่รักกับใครสักคน แต่งงาน มีครอบครัวที่มีความสุข แล้วก็...เลิกยุ่งกับคุณอังเดร”
“แล้วถ้าความสุขเดียวที่ฉันมีคือการมีเขาล่ะปราย”
“ไม่จริงหรอก พี่ไม่เคยมีความสุข เพราะเขายังไม่เคยเป็นของพี่สักวินาที”
“ฉันรู้...รู้ดีด้วย แกไปอ่านหนังสือได้แล้วไป เอารถไปไหม ฉันคงไม่ออกไปไหนหรอก แกขับไปสอบเลยก็ได้”
“ค่ะ พี่ก็นอนเถอะ เดี๋ยวหนูจะลงไปคั้นน้ำส้มแช่ตู้เย็นไว้ให้ ถ้าลุกมาแล้วรีบกินเลยนะคะ ห้ามลืมด้วย”
“รู้แล้วน่า นี่แกเป็นแม่ฉันหรือไงนะ สั่งเอาๆ”
คนเป็นพี่โบกมือไล่ไหวๆ คนเป็นน้องจึงต้องกลับออกไปจากห้องของพี่สาว พอปรายรุ้งคล้อยหลังไปไม่เท่าไหร่ คนที่อยู่บนเตียงก็ลุกมานั่งกอดเข่าเฝ้าครุ่นคิด หากไม่ใช่เพราะดวงตาแสนอ้างว้างที่ทอดมองเธอเมื่อหนึ่งปีก่อน เธอคงไม่หลวมตัวมาอยู่ที่กรุงเทพฯ มาเป็นนางเช่าให้เขาซื้อหา ให้เขาเสพสมร่างเธอจนอิ่มเปรม คำว่ารักแรกพบเป็นเช่นไร อดีตสาวบาร์เหล้าอย่างเธอมิเคยพบพาน กระทั่งได้พบเขา บุรุษผู้หล่อเหลาแต่ดวงตาแสนเศร้าที่ชื่อ อังเดร อัชวิน
*******************
ทักทายนักอ่านที่แอปนี้นะคะ เพิ่งเคยลงนิยายที่นี่เรื่องแรก ขอประเดิมด้วยแนวที่ถนัด พระเอกหวงเมีย นางเอกร้ายๆ ไม่ยอมพระเอกง่ายๆ หวังว่านักอ่านจะชอบนะคะ อังเดรรักทรายทอง แต่ก็มีปมที่ไม่อยากแต่งงานมีครอบครัว อังเดรน่าสงสารมาก มาลุ้นไปด้วยกัน ว่าทำไมพ่อแม่ถึงไม่รักอังเดร และทำไม ทรายทองถึงเอ็นดูน้องสาวมากขนาดนั้น ทุกอย่างมีปมซ่อนอยู่ มาเดามาลุ้นไปด้วยกันค่า
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากคุณอังเดรกับทรายทองด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้เขียนตั้งแต่ พศ. 2560 จะรีไรท์แล้วค่อยๆ ลงให้อ่าน จะพยายามลงให้อ่านทุกวันค่ะช่วยคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้นักเขียนน้องใหม่ด้วยนะค้า ^^
ขอบคุณค่า ^/\^
บทที่เกี่ยวข้อง
นางเช่า EP 1/4 นางเช่าแสบสะเด็ด
คฤหาสน์อัชวิน เจ็ดโมงเช้าเสียงรถยนต์แล่นเข้ามาจอดที่หน้าคฤหาสน์ เจ้าบ้านสาวใหญ่ในวัยสี่สิบห้าปี ลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ราวกับต้องของร้อน เธอเดินไปหาคนที่เฝ้ารอ เขากำลังก้าวเข้ามาในบ้าน สีหน้าดูดีกว่าตอนที่ออกไปทำงานเมื่อวานนี้“กลับมาได้แล้วสินะ เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยนี้ซะที อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว”อุษณี อัชวิน พี่สาวที่ยังดูสาวเกินอายุ ว่ากระทบน้องชาย คฤหาสน์หลังใหญ่ในเวลานี้เหลือเพียงสองพี่น้องอยู่อาศัย ด้วยว่าบิดามารดาล้มหายตายจากไปสิ้นแล้ว“พี่เลิกถามผมเมื่อไหร่ ผมก็จะเลิกเมื่อนั้น”“ตาเอื้อ! อย่ามายอกย้อนฉัน ฉันเป็นพี่แก ฉันแค่อยากให้แกแต่งงานมีครอบครัวซะที ปีหน้าแกจะสามสิบแล้วนะ” อุษณีเอ่ยเตือน ด้วยอยากให้อังเดรลงหลักปักฐานไปกับใครสักคนที่ไม่ใช่แม่ทรายทอง เมียเช่าจากบาร์เหล้าที่พัทยา“ใช่ครับ ปีหน้าผมจะสามสิบ แล้วพี่ล่ะ ปีหน้าจะสี่สิบหกแล้วนะ แต่งๆ ไปกับใครสักคนเถอะครับ จะได้เลิกมาบงการชีวิตผมซะที”“ตาเอื้อ!?”“ครับพี่...” ตอบพี่สาวอย่างเพลียใจพลางจ้องมองใบหน้างามที่ถูกแต่งแต้มไว้ด้วยเครื่องสำอาง หากไม่บอกคงไม่มีใครรู้ว่าอุษณีอายุสี่สิบห้าแล้ว หล่อนยังสวย หุ่นบางร่างเล็กและยังทร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14นางเช่า EP 1/5 นางเช่าแสบสะเด็ด
เสียงที่ออกแนวทะลึ่งทะเล้นดังมาจากรถที่จอดเทียบรถหญิงสาวอยู่ ปรายรุ้งกลอกตามองฟ้า อีตาบ้านี่จะอะไรกับเธอนักหนานะ ชอบกวนประสาทจริงๆ ทำไมสวรรค์ต้องบันดาลให้เขามาเจอเธอในสภาพนี้ด้วย โธ่เอ๊ย!“อย่าเพิ่งกวนประสาทฉันได้ไหม ไหนๆ คุณก็แวะมาดูแล้ว พอจะรู้จักเบอร์อู่ซ่อมหรือเปล่า ฉันต้องรีบใช้รถ” ปรายรุ้งร้องขอดีๆ เขายังอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตแบบทันสมัยแต่สภาพยับหน่อยๆ คงเพิ่งออกมาจากโรงแรมกับอีหนูสักคนละมั้ง เมื่อคืนเขานั่งดื่มที่ DC จนผับเกือบปิดถึงค่อยกลับ“ก็พอจะรู้จักละนะ แต่คงอีกนานกว่าจะเรียบร้อย เธอจะอยู่ที่นี่ในสภาพนี้เหรอ เพิ่งไปปาร์ตี้ชุดนอนมาหรือไง”ชลกร วัฒนากูร บุรุษหนุ่มรูปงามวัยยี่สิบหกเศษๆ แกล้งแซวแล้วอมยิ้ม ด้วยขำแม่สาวร่างบางที่อยู่ในชุดนอนเหมือนสาว หล่อนเหมือนเด็กมัธยมที่ไร้ความเซ็กซี่ในชุดนอนลายการ์ตูน“แล้วมันนานไหม กว่าจะเสร็จ”“ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันยังไม่ได้โทรเรียกช่างเลย เธอคิดว่ามันจะนานไหมล่ะ”ปรายรุ้งหลับตาแน่นเพื่อระงับโทสะจากวาจาพ่อพลเมืองดี“โธ่...เอาไงดีนะ เอาไงดี” ถามตัวเองรัวๆ แล้วหันไปหาที่พึ่งสุดท้ายท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15นางเช่า EP 1/6 นางเช่าแสบสะเด็ด
พอปรายรุ้งเดินจากไป ชลกรก็ยกหูโทรศัพท์โทรหาอู่รถเจ้าประจำเพื่อมาลากรถของปรายรุ้งไปจัดการ ก่อนจะหาที่ทางอาบน้ำแล้วกลับมารอเจ้าหล่อนที่นี่ มันแปลกที่เขาไม่ได้รู้สึกว่าปรายรุ้งเป็นภาระ แต่กลับรู้สึกสนุก และอยากอยู่กับหล่อน เขาเหมาเอาว่าความรู้สึกที่เป็นเกิดเพราะความน่ารักสดใสของปรายรุ้ง และความซื่อของหล่อน ความซื่อที่เขาหาจากใครไม่ได้ในจำนวนผู้หญิงที่พบเจอ หล่อนแตกต่างจากทรายทองอย่างสิ้นเชิง รายนั้นรอบจัด ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ที่สุด!____________________ สิบโมงเศษๆ ปรายรุ้งเดินออกมายังจุดที่คาดว่ารถของชลกรจะจอดรออยู่ เขาลงมายืนฉีกยิ้มอยู่ข้างรถ ไม่เพียงเท่านั้น ยังส่งยิ้มแล้วแจกไลน์ให้สาวๆ อีกต่างหาก เห็นแล้วน่าหมั่นไส้นัก คนหล่อนี่ทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดจริงๆ“ที่รัก! ทำอะไรฮะ! เค้าไม่อยู่แป๊บเดียวนี่อ่อยสาวเหรอ นี่ๆ พวกเธอ! ออกไปเลยนะ นี่ของฉันย่ะ!”ปรายรุ้งเดินแหวกกลุ่มสาวๆ ที่ห้อมล้อมชลกรอยู่ บางคนเรียนคณะเดียวกับเธอด้วย ขอกันท่าหน่อยเถอะ เพื่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เพราะถ้าใครหลงคารมอีตานี่ละก็ เตรียมเหล็กท่อนใหญ่ๆ ไว้ดามอกได้เลยสาว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16นางเช่า EP 2/1 ห้ามใจไม่ให้รักเธอ
[2]ห้ามใจไม่ให้รักเธอ____________________ ตะวันขึ้นตรงศีรษะตอนที่ชลกรจอดรถภายในลานจอดของโรงแรมแห่งหนึ่ง ริมชายหาดสัตหีบจังหวัดชลบุรี มันเป็นโรงแรมมีชื่อทีเดียว และภาวนาขอให้มีห้องว่างสักห้องตอนฤดูท่องเที่ยวเช่นนี้ เขาจำต้องกลับเข้าไปนั่งในรถอีกครั้งเมื่อแสงแดดที่แผดเหนือหัวกำลังจะย่างสดให้ผิวขาวๆ แห้งกรอบ ปรายรุ้งขยับกายยุกยิกแล้วปรือตาขึ้นมาพอดี หล่อนคงง่วงเอามากๆ เพราะไม่ตื่นขึ้นมาเลยแม้แต่ครั้งเดียวตลอดการเดินทาง“โอ...เจ้าหญิงนิทราฟื้นแล้ว”เขาแซวแล้วยิ้มขบขัน หยิบกระดาษเช็ดหน้าที่อยู่หน้ารถมาซับที่มุมปากของแม่นักศึกษาสาว ท่ามกลางการปัดป้องด้วยงัวเงียของหล่อน“อะไรของคุณ ไม่เอา” ปฏิเสธกระดาษเนื้อนุ่มแล้วลุกนั่งดีๆ หลังจากที่เอนหลังหลับสบายไปหลายตื่น“เอาไปเถอะน่า ยัยซกมกเอ๊ย นอนน้ำลายยืด”“ว่าไงนะ!?”ปรายรุ้งรีบหากระจกมาส่องดูสภาพหนังหน้า แล้วดวงตาสาวเจ้าก็ได้เบิกโตเมื่อเห็นร่องรอยของน้ำลายไหลย้อยที่ชลกรว่า“หึๆ ไม่ทันละ ฉันเห็นความทุเรศของเธอหมดแล้ว ฮ่าๆๆ”“อ๊าย! อีตา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17นางเช่า EP 2/2 ห้ามใจไม่ให้รักเธอ
“ช่างเถอะน่า ข้าไม่อยากยุ่งหรอก ยุคสมัยมันเปลี่ยนไป ถ้าเอ็งจะมีผัวก็ตามใจเถอะ ขอให้เอ็งมีความสุขก็พอ” นายประดับบอกลูก ตั้งแต่โตมาปรายรุ้งไม่เคยทำให้ท่านต้องเสียใจ ตั้งใจเรียนและทำงานมาตลอด ส่วนเรื่องของหัวใจนั้น ท่านบังคับไม่ได้ สมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อน ถ้าไม่ทำใจยอมรับ ก็คงต้องเป็นทุกข์อกแตกตายเท่านั้นเอง“โธ่...พ่อ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิน่า หนูยังเวอร์จิ้น เชื่อสิ!”คนเป็นลูกยืนกรานแต่คนเป็นพ่อส่ายหน้ารัวๆ จังหวะเดียวกันนั้นชลกรก็ไต่สะพานมาถึงตัวบ้านพอดี“สวัสดีครับคุณพ่อ”“นั่นไง ไหนเอ็งบอกไม่ใช่ผัว แล้วทำไมไอ้หนุ่มนี่เรียกข้าว่าพ่อวะ”ประดับเถียงจริงจัง ปรายรุ้งเกาหัวแกรกๆ ปวดกบาลเต็มที“โธ่...เขาก็เรียกตามหนูน่ะ โอ๊ย...จะบ้าตาย เข้ามาก่อนสิคุณ ชอบยืนอาบแดดหรือไง หน้าแดงหมดแล้ว” ท้วงคนที่ยืนอยู่หน้าประตูแล้วดึงบิดาให้เข้ามาในบ้านนายประดับไม่สวมเสื้อ นุ่งกางเกงเลแบบง่ายๆ และหันหน้าเข้าหาอวนที่ชำรุด ท่านกำลังซ่อมมันอยู่ จากอวนสามสิบหลังที่มี ประดับจะออกไปวางอวนในตอนกลางคืน และกลับมาในตอนเช้า แล้วแต่อารมณ์ว่าจะวางอวนกี่รอบ ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18นางเช่า บทนำ
นางเช่า##########บทนำ##########วันที่ 12 สิงหาคม ในปีหนึ่งเมื่อครั้งอดีตดอกมะลิตูมเต่งดอกหนึ่งกำลังถูกลิดให้หลุดร่อนออกจากมาลัยพวงงาม จะเหลือก็เพียงเชือกด้ายสีขาวที่ร้อยมันไว้กับอุบะกุหลาบสีแดงเท่านั้น ดวงตาสีน้ำตาลทองของเด็กน้อยวัยเจ็ดขวบจ้องมองสิ่งที่ร่วงหล่นบนหน้าตักอย่างเคืองใจ ตั้งแต่อนุบาลจนขึ้นชั้นประถมหนึ่ง ไม่มีเลยสักครั้งที่มาลัยดอกมะลิจะถูกวางบนตักของมารดาในวันสำคัญเช่นนี้เวลานี้นักเรียนทุกคนต่างกำลังซาบซึ้งต่อพระคุณแม่อยู่ ณ ลานอเนกประสงค์ สถานที่กิจกรรมของโรงเรียน คงมีเพียงเด็กชายตัวน้อยหน้าขาวคมเท่านั้น ที่หลบกายซ่อนเร้นให้ห่างจากสายตาผู้คนเด็กน้อยขมขื่นใจเกินจะกล่าว เพราะหากเขาเป็นเด็กกำพร้าคงไม่เจ็บปวดเท่านี้ แต่นี่ไม่ใช่เลย บิดามารดาทั้งสองของเขายังอยู่ครบ และมารดาเลือกที่จะไม่มาที่นี่ในวันนี้ เลือกที่จะให้เขาเจ็บปวดอ้างว้างอยู่ ณ มุมหนึ่งของห้องเรียนตามลำพัง เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่ถูกปฏิบัติจากบิดามารดา ท่านทั้งสองไม่ได้เพิกเฉยต่อเงินทองและสิ่งที่เขาชี้นิ้วปรารถนา แต่ท่านมิเคยให้ในสิ่งที่เด็กอย่างเขาต้องการอย่างแท้จริงพี่สาวของเขามักแก้ต่างแทนเสมอว่าบิดามารดาต้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12นางเช่า EP 1/1 นางเช่าแสบสะเด็ด
[1]นางเช่าแสบสะเด็ด_______________________ปี พ.ศ. 2567 ปัจจุบันผ้าซาตินผืนบางที่ปกติใช้คลุมเตียง ถูกดึงมาพันร่างอรชรที่เปลือยเปล่า ทรายทอง เลิศทินกร มักทำเช่นนี้เสมอจนกลายเป็นนิสัย การร่วมรักอย่างหักโหมสูบเรี่ยวแรงของเธอไปเกือบหมด มิเหลือแม้แต่จะลุกไปหาเสื้อผ้าอาภรณ์มาสวม นาฬิกาบนผนังบอกเวลาใกล้ตีห้าเต็มที และน่าดีใจนักที่เวลานอนของเธอกำลังจะมาเยือนติ๊ง!เสียงข้อความดังขึ้นที่สมาร์ตโฟนซึ่งวางอยู่ข้างหมอน หญิงสาวเหลือบตามอง มันเป็นข้อความจากแอปฯ ธนาคาร แจ้งว่ามีเงินโอนเข้ามา เธอขยับไปนั่งที่ปลายเตียง เหน็บปมผ้าซาตินให้แน่นในร่องอกอวบอิ่ม เขาอยู่ตรงหน้าเธอ กำลังโอนเงินค่าเช่ามาให้ ค่าเช่า...ในสิ่งที่เขาเพิ่งตักตวงจากร่างกายของเธอนี่อย่างไร“คืนนี้สามรอบ ฉันจ่ายสามหมื่น แต่วันมะรืนฉันต้องไปพบลูกค้าที่พัทยา เธอต้องไปกับฉันด้วย นั่นค่าตัวของเธอ”ทรายทองหยิบสมาร์ตโฟนมาพิจารณาอย่างเพลียๆ ทว่าพอเห็นตัวเลขในข้อความชัดๆ ก็ต้องมุ่นคิ้ว “คุณจ่ายเกินมาห้าหมื่นค่ะ”“นั่นค่าเสื้อผ้า หรืออะไรก็ได้ที่จะทำให้เธอดูดีมีราคามากกว่าเมียเช่าฝรั่งที่มีออกเกลื่อน ทำตัวให้เหมือนคู่ควง เพราะเธอต้องพบลูกค้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12นางเช่า EP 1/2 นางเช่าแสบสะเด็ด
“เธอพูดเล่นใช่ไหม”“พูดจริงค่ะ”ทรายทองโป้ปด เพราะเกรงใจเขาเสมอมา การรับงานแต่ละครั้งจึงอยู่บนพื้นฐานขอบเขตที่จำกัด ไม่ขึ้นเตียง ไม่จูบ ได้แค่โอบกอด พูดคุย เป็นเพื่อนกินเพื่อนเที่ยว จบงานก็จ่ายเงิน ไม่มีการค้างคืน หากแต่จงใจให้อังเดรเข้าใจไปอีกอย่าง บางครั้ง...ก็นึกอยากให้เขาหวงหึงทั้งที่มันเป็นไปไม่ได้อังเดรพ่นลมหายใจแรงๆ โกรธที่ได้ฟังในสิ่งที่ไม่อยากฟัง หากหล่อนเลื่อนฐานะมาเป็นผู้หญิงของเขาละก็ อย่าหวังเลยว่าจะได้มีเวลาไปอ่อยผู้ชายคนอื่น แต่เห็นได้ชัดแล้วว่าทรายทองเป็นนางเช่าที่แสนฉลาดเหลือเกิน“อีกสามวันจะมารับแล้วกัน เตรียมตัวไว้ด้วย จัดกระเป๋าเผื่อไปสักสามสี่ชุดนะ”“ค่ะ แล้วคุณจะไม่มาอีกหรือคะ อีกตั้งสามวันนะ”“ฉันงานยุ่ง คงไม่ได้มา”“ว้า...แย่จัง ว่างงานตั้งสามวันเลยหรือนี่ สงสัยต้องโทรหาลูกค้าคนอื่นบ้างละ”“อย่าได้คิดทำแบบนั้นเชียวนะ เพลาๆ ลงซะบ้างเถอะเรื่องอย่างว่าน่ะ ที่ฉันปรนเปรอให้ไม่พอหรือไง แรงลุกมานั่งยังแทบจะไม่มีเลย”อังเดรว่าอย่างเคืองๆ ทรายทองชอบกวนประสาทเขาแบบนี้เสมอ หล่อนรู้ว่าเขายั่วขึ้นในเรื่องนี้“แหม...คุณเอื้อขา หลับสักตื่นทรายก็ฟื้นคืนชีพแล้วค่ะ รับคืนละสองค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12
บทล่าสุด
นางเช่า EP 2/2 ห้ามใจไม่ให้รักเธอ
“ช่างเถอะน่า ข้าไม่อยากยุ่งหรอก ยุคสมัยมันเปลี่ยนไป ถ้าเอ็งจะมีผัวก็ตามใจเถอะ ขอให้เอ็งมีความสุขก็พอ” นายประดับบอกลูก ตั้งแต่โตมาปรายรุ้งไม่เคยทำให้ท่านต้องเสียใจ ตั้งใจเรียนและทำงานมาตลอด ส่วนเรื่องของหัวใจนั้น ท่านบังคับไม่ได้ สมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อน ถ้าไม่ทำใจยอมรับ ก็คงต้องเป็นทุกข์อกแตกตายเท่านั้นเอง“โธ่...พ่อ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิน่า หนูยังเวอร์จิ้น เชื่อสิ!”คนเป็นลูกยืนกรานแต่คนเป็นพ่อส่ายหน้ารัวๆ จังหวะเดียวกันนั้นชลกรก็ไต่สะพานมาถึงตัวบ้านพอดี“สวัสดีครับคุณพ่อ”“นั่นไง ไหนเอ็งบอกไม่ใช่ผัว แล้วทำไมไอ้หนุ่มนี่เรียกข้าว่าพ่อวะ”ประดับเถียงจริงจัง ปรายรุ้งเกาหัวแกรกๆ ปวดกบาลเต็มที“โธ่...เขาก็เรียกตามหนูน่ะ โอ๊ย...จะบ้าตาย เข้ามาก่อนสิคุณ ชอบยืนอาบแดดหรือไง หน้าแดงหมดแล้ว” ท้วงคนที่ยืนอยู่หน้าประตูแล้วดึงบิดาให้เข้ามาในบ้านนายประดับไม่สวมเสื้อ นุ่งกางเกงเลแบบง่ายๆ และหันหน้าเข้าหาอวนที่ชำรุด ท่านกำลังซ่อมมันอยู่ จากอวนสามสิบหลังที่มี ประดับจะออกไปวางอวนในตอนกลางคืน และกลับมาในตอนเช้า แล้วแต่อารมณ์ว่าจะวางอวนกี่รอบ ท
นางเช่า EP 2/1 ห้ามใจไม่ให้รักเธอ
[2]ห้ามใจไม่ให้รักเธอ____________________ ตะวันขึ้นตรงศีรษะตอนที่ชลกรจอดรถภายในลานจอดของโรงแรมแห่งหนึ่ง ริมชายหาดสัตหีบจังหวัดชลบุรี มันเป็นโรงแรมมีชื่อทีเดียว และภาวนาขอให้มีห้องว่างสักห้องตอนฤดูท่องเที่ยวเช่นนี้ เขาจำต้องกลับเข้าไปนั่งในรถอีกครั้งเมื่อแสงแดดที่แผดเหนือหัวกำลังจะย่างสดให้ผิวขาวๆ แห้งกรอบ ปรายรุ้งขยับกายยุกยิกแล้วปรือตาขึ้นมาพอดี หล่อนคงง่วงเอามากๆ เพราะไม่ตื่นขึ้นมาเลยแม้แต่ครั้งเดียวตลอดการเดินทาง“โอ...เจ้าหญิงนิทราฟื้นแล้ว”เขาแซวแล้วยิ้มขบขัน หยิบกระดาษเช็ดหน้าที่อยู่หน้ารถมาซับที่มุมปากของแม่นักศึกษาสาว ท่ามกลางการปัดป้องด้วยงัวเงียของหล่อน“อะไรของคุณ ไม่เอา” ปฏิเสธกระดาษเนื้อนุ่มแล้วลุกนั่งดีๆ หลังจากที่เอนหลังหลับสบายไปหลายตื่น“เอาไปเถอะน่า ยัยซกมกเอ๊ย นอนน้ำลายยืด”“ว่าไงนะ!?”ปรายรุ้งรีบหากระจกมาส่องดูสภาพหนังหน้า แล้วดวงตาสาวเจ้าก็ได้เบิกโตเมื่อเห็นร่องรอยของน้ำลายไหลย้อยที่ชลกรว่า“หึๆ ไม่ทันละ ฉันเห็นความทุเรศของเธอหมดแล้ว ฮ่าๆๆ”“อ๊าย! อีตา
นางเช่า EP 1/6 นางเช่าแสบสะเด็ด
พอปรายรุ้งเดินจากไป ชลกรก็ยกหูโทรศัพท์โทรหาอู่รถเจ้าประจำเพื่อมาลากรถของปรายรุ้งไปจัดการ ก่อนจะหาที่ทางอาบน้ำแล้วกลับมารอเจ้าหล่อนที่นี่ มันแปลกที่เขาไม่ได้รู้สึกว่าปรายรุ้งเป็นภาระ แต่กลับรู้สึกสนุก และอยากอยู่กับหล่อน เขาเหมาเอาว่าความรู้สึกที่เป็นเกิดเพราะความน่ารักสดใสของปรายรุ้ง และความซื่อของหล่อน ความซื่อที่เขาหาจากใครไม่ได้ในจำนวนผู้หญิงที่พบเจอ หล่อนแตกต่างจากทรายทองอย่างสิ้นเชิง รายนั้นรอบจัด ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ที่สุด!____________________ สิบโมงเศษๆ ปรายรุ้งเดินออกมายังจุดที่คาดว่ารถของชลกรจะจอดรออยู่ เขาลงมายืนฉีกยิ้มอยู่ข้างรถ ไม่เพียงเท่านั้น ยังส่งยิ้มแล้วแจกไลน์ให้สาวๆ อีกต่างหาก เห็นแล้วน่าหมั่นไส้นัก คนหล่อนี่ทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดจริงๆ“ที่รัก! ทำอะไรฮะ! เค้าไม่อยู่แป๊บเดียวนี่อ่อยสาวเหรอ นี่ๆ พวกเธอ! ออกไปเลยนะ นี่ของฉันย่ะ!”ปรายรุ้งเดินแหวกกลุ่มสาวๆ ที่ห้อมล้อมชลกรอยู่ บางคนเรียนคณะเดียวกับเธอด้วย ขอกันท่าหน่อยเถอะ เพื่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เพราะถ้าใครหลงคารมอีตานี่ละก็ เตรียมเหล็กท่อนใหญ่ๆ ไว้ดามอกได้เลยสาว
นางเช่า EP 1/5 นางเช่าแสบสะเด็ด
เสียงที่ออกแนวทะลึ่งทะเล้นดังมาจากรถที่จอดเทียบรถหญิงสาวอยู่ ปรายรุ้งกลอกตามองฟ้า อีตาบ้านี่จะอะไรกับเธอนักหนานะ ชอบกวนประสาทจริงๆ ทำไมสวรรค์ต้องบันดาลให้เขามาเจอเธอในสภาพนี้ด้วย โธ่เอ๊ย!“อย่าเพิ่งกวนประสาทฉันได้ไหม ไหนๆ คุณก็แวะมาดูแล้ว พอจะรู้จักเบอร์อู่ซ่อมหรือเปล่า ฉันต้องรีบใช้รถ” ปรายรุ้งร้องขอดีๆ เขายังอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตแบบทันสมัยแต่สภาพยับหน่อยๆ คงเพิ่งออกมาจากโรงแรมกับอีหนูสักคนละมั้ง เมื่อคืนเขานั่งดื่มที่ DC จนผับเกือบปิดถึงค่อยกลับ“ก็พอจะรู้จักละนะ แต่คงอีกนานกว่าจะเรียบร้อย เธอจะอยู่ที่นี่ในสภาพนี้เหรอ เพิ่งไปปาร์ตี้ชุดนอนมาหรือไง”ชลกร วัฒนากูร บุรุษหนุ่มรูปงามวัยยี่สิบหกเศษๆ แกล้งแซวแล้วอมยิ้ม ด้วยขำแม่สาวร่างบางที่อยู่ในชุดนอนเหมือนสาว หล่อนเหมือนเด็กมัธยมที่ไร้ความเซ็กซี่ในชุดนอนลายการ์ตูน“แล้วมันนานไหม กว่าจะเสร็จ”“ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันยังไม่ได้โทรเรียกช่างเลย เธอคิดว่ามันจะนานไหมล่ะ”ปรายรุ้งหลับตาแน่นเพื่อระงับโทสะจากวาจาพ่อพลเมืองดี“โธ่...เอาไงดีนะ เอาไงดี” ถามตัวเองรัวๆ แล้วหันไปหาที่พึ่งสุดท้ายท
นางเช่า EP 1/4 นางเช่าแสบสะเด็ด
คฤหาสน์อัชวิน เจ็ดโมงเช้าเสียงรถยนต์แล่นเข้ามาจอดที่หน้าคฤหาสน์ เจ้าบ้านสาวใหญ่ในวัยสี่สิบห้าปี ลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ราวกับต้องของร้อน เธอเดินไปหาคนที่เฝ้ารอ เขากำลังก้าวเข้ามาในบ้าน สีหน้าดูดีกว่าตอนที่ออกไปทำงานเมื่อวานนี้“กลับมาได้แล้วสินะ เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยนี้ซะที อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว”อุษณี อัชวิน พี่สาวที่ยังดูสาวเกินอายุ ว่ากระทบน้องชาย คฤหาสน์หลังใหญ่ในเวลานี้เหลือเพียงสองพี่น้องอยู่อาศัย ด้วยว่าบิดามารดาล้มหายตายจากไปสิ้นแล้ว“พี่เลิกถามผมเมื่อไหร่ ผมก็จะเลิกเมื่อนั้น”“ตาเอื้อ! อย่ามายอกย้อนฉัน ฉันเป็นพี่แก ฉันแค่อยากให้แกแต่งงานมีครอบครัวซะที ปีหน้าแกจะสามสิบแล้วนะ” อุษณีเอ่ยเตือน ด้วยอยากให้อังเดรลงหลักปักฐานไปกับใครสักคนที่ไม่ใช่แม่ทรายทอง เมียเช่าจากบาร์เหล้าที่พัทยา“ใช่ครับ ปีหน้าผมจะสามสิบ แล้วพี่ล่ะ ปีหน้าจะสี่สิบหกแล้วนะ แต่งๆ ไปกับใครสักคนเถอะครับ จะได้เลิกมาบงการชีวิตผมซะที”“ตาเอื้อ!?”“ครับพี่...” ตอบพี่สาวอย่างเพลียใจพลางจ้องมองใบหน้างามที่ถูกแต่งแต้มไว้ด้วยเครื่องสำอาง หากไม่บอกคงไม่มีใครรู้ว่าอุษณีอายุสี่สิบห้าแล้ว หล่อนยังสวย หุ่นบางร่างเล็กและยังทร
นางเช่า EP 1/3 นางเช่าแสบสะเด็ด
EP 1/3 นางเช่าแสบสะเด็ด“มันโอเคใช่ไหมพี่” ถามคนที่รักเหมือนพี่สาวอย่างกังวล เธอรักทรายทองมาก แม้ว่าไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ ก็ตาม พวกเธอเจอกันที่ DC ทรายทองเป็นเด็กไซด์ไลน์นั่งดื่มกับแขก ส่วนเธอเป็นสาวเสิร์ฟ ไม่รู้อะไรดลใจให้ทรายทองเอ็นดูเธอ แต่หนึ่งอาทิตย์ให้หลัง หลังจากที่เธอไปทำงานที่นั่น ทรายทองก็ชวนให้มาอยู่บ้านนี้ด้วยกัน เดือนไหนเงินของเธอไม่พอใช้ ทรายทองจะหยิบยื่นให้เสมอ รวมถึงค่าเทอมและค่าใช้จ่ายในบ้านนี้ด้วย พวกเธอกินข้าวด้วยกัน ดูหนังฟังเพลง ซื้อเครื่องสำอางบ้าง บางทีก็แย่งเสื้อกันเหมือนพี่น้องคู่อื่นๆ เธอสุขใจที่เป็นแบบนี้ แม้ว่าสายตาที่คนอื่นมองมา มักกล่าวหาว่าทรายทองเลี้ยงเธอไว้ใช้งานเหมือนเบ๊ก็ตาม“ไม่โอเคแน่ๆ แต่ฉันเบื่อจะรบกับคุณเอื้อ ฉันเหนื่อย ฉันจะนอน” แล้วทรายทองก็ล้มกายลงนอน ในขณะที่ปรายรุ้งทำหน้ายู่“ก็เพลาๆ ลงบ้างสิคะ เรื่องกินเรื่องเที่ยวน่ะ เรื่องอย่างว่าด้วย กว่าจะได้แต่งงานกับใครสักคนก็พังพอดี”“เรื่องแรกฉันพอทำได้นะปราย แต่ถ้าเรื่องหลังละก็ แกไปบอกคุณเอื้อของแกสิ เขาถนอมฉันมากเลยล่ะ!” ตอบแบบประชด ด้วยรู้ว่ายัยตัวดีที่ชื่อปรายรุ้งนี่แหละที่ชอบคาบข่าวเธอไปบอกอังเดร
นางเช่า EP 1/2 นางเช่าแสบสะเด็ด
“เธอพูดเล่นใช่ไหม”“พูดจริงค่ะ”ทรายทองโป้ปด เพราะเกรงใจเขาเสมอมา การรับงานแต่ละครั้งจึงอยู่บนพื้นฐานขอบเขตที่จำกัด ไม่ขึ้นเตียง ไม่จูบ ได้แค่โอบกอด พูดคุย เป็นเพื่อนกินเพื่อนเที่ยว จบงานก็จ่ายเงิน ไม่มีการค้างคืน หากแต่จงใจให้อังเดรเข้าใจไปอีกอย่าง บางครั้ง...ก็นึกอยากให้เขาหวงหึงทั้งที่มันเป็นไปไม่ได้อังเดรพ่นลมหายใจแรงๆ โกรธที่ได้ฟังในสิ่งที่ไม่อยากฟัง หากหล่อนเลื่อนฐานะมาเป็นผู้หญิงของเขาละก็ อย่าหวังเลยว่าจะได้มีเวลาไปอ่อยผู้ชายคนอื่น แต่เห็นได้ชัดแล้วว่าทรายทองเป็นนางเช่าที่แสนฉลาดเหลือเกิน“อีกสามวันจะมารับแล้วกัน เตรียมตัวไว้ด้วย จัดกระเป๋าเผื่อไปสักสามสี่ชุดนะ”“ค่ะ แล้วคุณจะไม่มาอีกหรือคะ อีกตั้งสามวันนะ”“ฉันงานยุ่ง คงไม่ได้มา”“ว้า...แย่จัง ว่างงานตั้งสามวันเลยหรือนี่ สงสัยต้องโทรหาลูกค้าคนอื่นบ้างละ”“อย่าได้คิดทำแบบนั้นเชียวนะ เพลาๆ ลงซะบ้างเถอะเรื่องอย่างว่าน่ะ ที่ฉันปรนเปรอให้ไม่พอหรือไง แรงลุกมานั่งยังแทบจะไม่มีเลย”อังเดรว่าอย่างเคืองๆ ทรายทองชอบกวนประสาทเขาแบบนี้เสมอ หล่อนรู้ว่าเขายั่วขึ้นในเรื่องนี้“แหม...คุณเอื้อขา หลับสักตื่นทรายก็ฟื้นคืนชีพแล้วค่ะ รับคืนละสองค
นางเช่า EP 1/1 นางเช่าแสบสะเด็ด
[1]นางเช่าแสบสะเด็ด_______________________ปี พ.ศ. 2567 ปัจจุบันผ้าซาตินผืนบางที่ปกติใช้คลุมเตียง ถูกดึงมาพันร่างอรชรที่เปลือยเปล่า ทรายทอง เลิศทินกร มักทำเช่นนี้เสมอจนกลายเป็นนิสัย การร่วมรักอย่างหักโหมสูบเรี่ยวแรงของเธอไปเกือบหมด มิเหลือแม้แต่จะลุกไปหาเสื้อผ้าอาภรณ์มาสวม นาฬิกาบนผนังบอกเวลาใกล้ตีห้าเต็มที และน่าดีใจนักที่เวลานอนของเธอกำลังจะมาเยือนติ๊ง!เสียงข้อความดังขึ้นที่สมาร์ตโฟนซึ่งวางอยู่ข้างหมอน หญิงสาวเหลือบตามอง มันเป็นข้อความจากแอปฯ ธนาคาร แจ้งว่ามีเงินโอนเข้ามา เธอขยับไปนั่งที่ปลายเตียง เหน็บปมผ้าซาตินให้แน่นในร่องอกอวบอิ่ม เขาอยู่ตรงหน้าเธอ กำลังโอนเงินค่าเช่ามาให้ ค่าเช่า...ในสิ่งที่เขาเพิ่งตักตวงจากร่างกายของเธอนี่อย่างไร“คืนนี้สามรอบ ฉันจ่ายสามหมื่น แต่วันมะรืนฉันต้องไปพบลูกค้าที่พัทยา เธอต้องไปกับฉันด้วย นั่นค่าตัวของเธอ”ทรายทองหยิบสมาร์ตโฟนมาพิจารณาอย่างเพลียๆ ทว่าพอเห็นตัวเลขในข้อความชัดๆ ก็ต้องมุ่นคิ้ว “คุณจ่ายเกินมาห้าหมื่นค่ะ”“นั่นค่าเสื้อผ้า หรืออะไรก็ได้ที่จะทำให้เธอดูดีมีราคามากกว่าเมียเช่าฝรั่งที่มีออกเกลื่อน ทำตัวให้เหมือนคู่ควง เพราะเธอต้องพบลูกค้า
นางเช่า บทนำ
นางเช่า##########บทนำ##########วันที่ 12 สิงหาคม ในปีหนึ่งเมื่อครั้งอดีตดอกมะลิตูมเต่งดอกหนึ่งกำลังถูกลิดให้หลุดร่อนออกจากมาลัยพวงงาม จะเหลือก็เพียงเชือกด้ายสีขาวที่ร้อยมันไว้กับอุบะกุหลาบสีแดงเท่านั้น ดวงตาสีน้ำตาลทองของเด็กน้อยวัยเจ็ดขวบจ้องมองสิ่งที่ร่วงหล่นบนหน้าตักอย่างเคืองใจ ตั้งแต่อนุบาลจนขึ้นชั้นประถมหนึ่ง ไม่มีเลยสักครั้งที่มาลัยดอกมะลิจะถูกวางบนตักของมารดาในวันสำคัญเช่นนี้เวลานี้นักเรียนทุกคนต่างกำลังซาบซึ้งต่อพระคุณแม่อยู่ ณ ลานอเนกประสงค์ สถานที่กิจกรรมของโรงเรียน คงมีเพียงเด็กชายตัวน้อยหน้าขาวคมเท่านั้น ที่หลบกายซ่อนเร้นให้ห่างจากสายตาผู้คนเด็กน้อยขมขื่นใจเกินจะกล่าว เพราะหากเขาเป็นเด็กกำพร้าคงไม่เจ็บปวดเท่านี้ แต่นี่ไม่ใช่เลย บิดามารดาทั้งสองของเขายังอยู่ครบ และมารดาเลือกที่จะไม่มาที่นี่ในวันนี้ เลือกที่จะให้เขาเจ็บปวดอ้างว้างอยู่ ณ มุมหนึ่งของห้องเรียนตามลำพัง เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่ถูกปฏิบัติจากบิดามารดา ท่านทั้งสองไม่ได้เพิกเฉยต่อเงินทองและสิ่งที่เขาชี้นิ้วปรารถนา แต่ท่านมิเคยให้ในสิ่งที่เด็กอย่างเขาต้องการอย่างแท้จริงพี่สาวของเขามักแก้ต่างแทนเสมอว่าบิดามารดาต้
