บทที่ 1

อายุยี่สิบห้าปี ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวผู้ชายสักคนนี่แหละตัวฉัน

จู่ๆ หลินรั่วเพื่อนรักก็บอกว่าคืนนี้ต้องนอนเบียดเตียงเดียวกับผู้ชายสองคน

ดวงตาของฉันเป็นประกาย แต่แสดงออกว่าลำบากใจหน่อย ๆ

ทั้งที่ในใจกลับไม่ได้ลำบากใจนัก เพราะฉันเคยเจอนักเรียนชายสองคนนั้นแล้วครั้งหนึ่ง

หนึ่งในนั้นมีรูปลักษณ์ตรงตามอุดมคติของฉันเลย ส่วนสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้า มีแนวกรามชัดเจนกว่าเป้าหมายในชีวิตของฉันเสียอีก ยังมีดวงตาคมคายแวววาวสุกใส นิ้วมือเรียวยาวช่วงขาก็ยาว...

ไม่ว่าอะไรเขาก็ดีไปหมด แต่ฉันก็ทำได้แค่แอบมองหน้าเขาแล้วน้ำลายไหลเงียบ ๆ ไม่กล้าคิดเลยเถิดไปไกลกว่านั้น

เพราะว่า เขาเป็นน้องชายแท้ ๆ ของหลินรั่ว อายุน้อยกว่าฉันถึงแปดปีเต็ม

สิ่งสำคัญที่สุดคือ หลินเลี่ยนยังไม่บรรลุนิติภาวะ แม้ว่าภายนอกเขาดูไม่เหมือนเด็กแล้ว แต่ฉันยังต้องไม่ละอายใจต่อมโนธรรมของตัวเอง

ส่วนที่ว่า ทำไมพวกเราสี่คนต้องมานอนเบียดกันบนเตียงเดียวเหรอ?

เพราะว่า ฉันกับเพื่อนซี้ต่างก็จนมาก ดำรงชีวิตด้วยเงินเดือนที่พอจ่ายค่าเช่าและเลี้ยงปากท้องตัวเองได้เท่านั้น

ทันทีที่หลินเลี่ยนและหลินลี่น้องชายทั้งสองคนของเธอได้ปิดเทอมฤดูร้อนก็อยากตามเธอมาเที่ยวเล่นที่เมืองของพวกฉัน

เพื่อที่พวกฉันจะได้มีเงินเหลือเยอะขึ้น จึงให้พวกเขามาพักอยู่กับพวกฉัน โชคดีที่เตียงหลังนี้ใหญ่พอ การนอนเบียดกันสี่คนจึงไม่น่าจะมีปัญหา

วันนี้วันแรก เพื่อที่จะได้สูดอากาศในระดับความสูงเดียวกับทั้งสามคน ฉันจึงอดทนสวมรองเท้าหนังส้นสูงเจ็ดเซนติเมตรแล้วเดินชอปปิงทั้งวัน

แถมยังมีออราของพี่สาวคนโตอีกด้วย

แต่ถ้ากลับบ้านพร้อมกันสี่คนจะลำบากตอนอาบน้ำ เพราะเหตุนี้ฉันจึงขอกลับมาก่อนคนเดียว

ไม่อยากจะพูด แค่ถอดรองเท้าออกก็สบายแล้ว

แม้จะคอยบอกตัวเองเสมอว่าให้ทำตัวสมกับเป็นพี่สาว แต่จะพูดอย่างไรดี ทันทีที่ได้เห็นใบหน้านั้นก็เหมือนถูกควบคุมโดยไม่รู้ตัว

เท่านั้นแหละ หลังจากอาบน้ำเป่าผมให้สยายนุ่มแล้ว ฉีดน้ำหอมในห้องยังไม่พอ กลางค่ำกลางคืนฉันยังเสียสติแอบใช้เครื่องสำอางบางเบาบนใบหน้า ทำให้ตัวเองดูเกือบจะไร้ที่ติ

เวลานี้ฉันในฐานะผู้หญิงเจ้าเล่ห์คนหนึ่ง รอคอยเสียงเคาะประตูอย่างเงียบ ๆ

จากนั้นไม่นานก็มีเสียงเคาะประตู ฉันแง้มเปิดประตูแค่ช่องเล็ก ๆ กลับรู้สึกถึงแรงกดดันของชายชุดดำตรงหน้าประตูแล้ว

ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วหันกลับไปทันที เส้นผมที่เพิ่งสระเสร็จใหม่ ๆ จึงสยายส่งกลิ่นหอม

จากในกระจก ฉันรู้สึกได้ว่าเขากำลังมองมาที่ฉัน

แม้ว่าเราจะออกไปเดินเล่นด้วยกันทั้งวัน แต่เมื่อฉันต้องอยู่กับน้องชายทั้งสองเพียงลำพัง ก็ยังรู้สึกทำตัวไม่ถูกอยู่หน่อย ๆ

พอเพื่อนสนิทไปอาบน้ำ หลินเลี่ยนนอนลงไม่ห่างจากฉันแล้ว ส่วนหลินลี่อยู่ถัดจากหลินเลี่ยนออกไปด้านนอก ฉันอยู่ด้านในสุด

ฉันคิดเสมอว่าหลินเลี่ยนยังเด็ก แต่ลืมไปเลยว่าเขายังเป็นนักกีฬาของโรงเรียน และเล่นบาสเกตบอลทุกวัน เขาสวมเสื้อแขนสั้นนอนบนเตียง เผยกล้ามเนื้อแขนที่แข็งแรงมากจริง ๆ

ทำให้คนยากที่จะละสายตา แต่ฉันก็ไม่กล้ามองมากกว่านี้

หลินเลี่ยนยังคงปล่อยฮอร์โมนเพศชายออกมาไม่หยุดหย่อน

แต่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ใกล้ชิดกับผู้ชายแบบนี้ รู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนกองไฟจริง ๆ ไม่กล้านอนเลย จึงคอยเร่งให้เพื่อนรักรีบออกมาไว ๆ

น้องชายทั้งสองกำลังเล่นเกมของใครของมัน แต่ฉันกลับรู้สึกได้ถึงสายตาของหลินเลี่ยนบ่อย ๆ

ร้อนแรงมาก ทำให้ฉันลนลานยิ่งขึ้น จนต้องแกล้งเล่นโทรศัพท์มือถือ