Mag-log inShare
บทที่ 1301
Kaugnay na kabanata
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1302
น้าเฟิ่งเฉิงไม่อยู่มีเพียงน้าหญิงหลินซู่ซู่เท่านั้นที่ออกมาต้อนรับพวกเขาเนื่องจากไม่จำเป็นต้องปกปิดเรื่องของเฟิ่งเหลียนอีกต่อไป และไม่จำเป็นต้องกังวลว่าเฟิ่งเหลียนจะถูกลักแย่งตัวไป หลินซู่ซู่จึงสบายใจมากขึ้น สีหน้าสีตาก็ดูดีขึ้นกว่าครั้งก่อนไม่รู้กี่เท่าจึงปฏิบัติต่อฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างกระตือรือร
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1303
ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยจบ นางและตงฟางหลีก็ขยับตัวออกไปโดยมีเฮยตั้นเป็นศูนย์กลาง“เฮยตั้น มาทางนี้สิ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กระดิกนิ้วเรียกสายตาของเฮยตั้นเคลื่อนไปมาระหว่างพวกเขาสองคนก่อนจะหาวด้วยท่าทีรังเกียจ“เฮยตั้น เวลาที่จะประจักษ์ต่อมิตรภาพของเรามาถึงแล้ว มาหาข้า แล้วคืนนี้จะให้เจ้านอนบนเตียงของข้าก็ได้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1304
“พระองค์มิทราบหรือ?” เฉียนชิงหยางเองก็ตกตะลึงเช่นกันฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่รู้เรื่องเลยสักนิด นางส่ายหัว “เฮยตั้นมีสายเลือดของแมวศักดิ์สิทธิ์แห่งหนานลู่หรือ?”เรื่องนี้นางยังเคยได้ยินเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ“ใช่แล้ว ท่านอ๋องมีกิจการในหนานลู่ ตอนที่ข้าไปจัดการธุระ เคยเห็นแมวศักดิ์สิทธิ์แห่งหนานลู่หลายครั้ง”
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1305
มันส่งเสียงคำรามต่ำอยู่ในลำคอ สีหน้ายังคงแสดงออกถึงความรังเกียจ“บ่าวลองมาหลายครั้งแล้ว แต่พูดอย่างไรเฮยตั้นก็ไม่ยอมกินเลย” เฟ่ยชุ่ยเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “บางที มันอาจจะไม่ชอบกินปลากระมัง”ก่อนที่จะได้พูดจบ เฮยตั้นก็ยกอุ้งเท้าหน้าขึ้น ดึงปลาแห้งมา กัดคำหนึ่งแล้วกลืนมันลงไปหลังจากกินไปชิ้นหนึ่งแล้ว มันก็
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1306
เฮยตั้นไม่พอใจมาก ส่งเสียงร้องเหมียว ๆ เพื่อประท้วงอยู่หลายครั้งมันเหลือบสายตามองตงฟางหลีและฉินเหยี่ยนเย่ว์ด้วยความรังเกียจ ก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนตั่งหญิงงามพลางส่ายหาง จากนั้นขดตัวนอนหลับต่อ“พูดคุยจบแล้วหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เห็นตงฟางหลีอิจฉาเฮยตั้นก็พูดไม่ออกนางขยับตัวไปด้านข้าง เพื่อให้มีที่ว่าง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1307
เงื่อนไขจำเป็นในการปลุกอวี้เอ๋อร์ได้บรรลุแล้วจะปลุกอวี้เอ๋อร์และทำให้อวี้เอ๋อร์อยู่ในสภาวะตื่นตลอดเวลาได้อย่างไรนั้น นี่ต่างหากถึงเป็นขั้นตอนสำคัญที่สุด“เจ้ามั่นใจกี่ส่วน?” ตงฟางหลีถาม“หกเจ็ดส่วนเพคะ อย่างมากสุดก็แปดส่วน”“แต่เจ้าเคยบอกกับจีอู๋เยียนว่า มีความมั่นใจถึงเก้าส่วน”“หม่อมฉันล้อเขาเล่น
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0001
หนาว!น้ำเย็นจัดที่ไหลเข้าจมูกและลำคอนั้น ทำเอาไม่สามารถหายใจได้ในทันทีฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกได้ว่า ศีรษะของนางกำลังถูกใครบางคนกดเอาไว้ทำให้มิอาจลุกออกมาจากน้ำเย็นได้ในระหว่างที่นางกำลังดิ้นทุรนทุรายอยู่นั้น ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายผ่านคลื่นน้ำที่กระจายไปมาได้ใน
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0002
“เฮ้อ พูดถึงโจโฉโจโฉก็มาหา” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เย็นชาท่านอ๋องสามในความทรงจำของเจ้าของเดิมนั้น เป็นบุรุษเจ้าชู้โดยแท้ฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงลุกขึ้นมาสวมใส่เสื้อผ้า พร้อมทั้งเป่าผมให้แห้งอย่างลวก ๆเดิมทีร่างกายนี้ยังอ่อนแอมากนัก แม้ว่าจักจะอาบน้ำต้มยาเพื่อขับไล่ความหนาวเย็นออกไปแล้วก
Pinakabagong kabanata
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1307
เงื่อนไขจำเป็นในการปลุกอวี้เอ๋อร์ได้บรรลุแล้วจะปลุกอวี้เอ๋อร์และทำให้อวี้เอ๋อร์อยู่ในสภาวะตื่นตลอดเวลาได้อย่างไรนั้น นี่ต่างหากถึงเป็นขั้นตอนสำคัญที่สุด“เจ้ามั่นใจกี่ส่วน?” ตงฟางหลีถาม“หกเจ็ดส่วนเพคะ อย่างมากสุดก็แปดส่วน”“แต่เจ้าเคยบอกกับจีอู๋เยียนว่า มีความมั่นใจถึงเก้าส่วน”“หม่อมฉันล้อเขาเล่น
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1306
เฮยตั้นไม่พอใจมาก ส่งเสียงร้องเหมียว ๆ เพื่อประท้วงอยู่หลายครั้งมันเหลือบสายตามองตงฟางหลีและฉินเหยี่ยนเย่ว์ด้วยความรังเกียจ ก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนตั่งหญิงงามพลางส่ายหาง จากนั้นขดตัวนอนหลับต่อ“พูดคุยจบแล้วหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เห็นตงฟางหลีอิจฉาเฮยตั้นก็พูดไม่ออกนางขยับตัวไปด้านข้าง เพื่อให้มีที่ว่าง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1305
มันส่งเสียงคำรามต่ำอยู่ในลำคอ สีหน้ายังคงแสดงออกถึงความรังเกียจ“บ่าวลองมาหลายครั้งแล้ว แต่พูดอย่างไรเฮยตั้นก็ไม่ยอมกินเลย” เฟ่ยชุ่ยเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “บางที มันอาจจะไม่ชอบกินปลากระมัง”ก่อนที่จะได้พูดจบ เฮยตั้นก็ยกอุ้งเท้าหน้าขึ้น ดึงปลาแห้งมา กัดคำหนึ่งแล้วกลืนมันลงไปหลังจากกินไปชิ้นหนึ่งแล้ว มันก็
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1304
“พระองค์มิทราบหรือ?” เฉียนชิงหยางเองก็ตกตะลึงเช่นกันฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่รู้เรื่องเลยสักนิด นางส่ายหัว “เฮยตั้นมีสายเลือดของแมวศักดิ์สิทธิ์แห่งหนานลู่หรือ?”เรื่องนี้นางยังเคยได้ยินเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ“ใช่แล้ว ท่านอ๋องมีกิจการในหนานลู่ ตอนที่ข้าไปจัดการธุระ เคยเห็นแมวศักดิ์สิทธิ์แห่งหนานลู่หลายครั้ง”
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1303
ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยจบ นางและตงฟางหลีก็ขยับตัวออกไปโดยมีเฮยตั้นเป็นศูนย์กลาง“เฮยตั้น มาทางนี้สิ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กระดิกนิ้วเรียกสายตาของเฮยตั้นเคลื่อนไปมาระหว่างพวกเขาสองคนก่อนจะหาวด้วยท่าทีรังเกียจ“เฮยตั้น เวลาที่จะประจักษ์ต่อมิตรภาพของเรามาถึงแล้ว มาหาข้า แล้วคืนนี้จะให้เจ้านอนบนเตียงของข้าก็ได้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1302
น้าเฟิ่งเฉิงไม่อยู่มีเพียงน้าหญิงหลินซู่ซู่เท่านั้นที่ออกมาต้อนรับพวกเขาเนื่องจากไม่จำเป็นต้องปกปิดเรื่องของเฟิ่งเหลียนอีกต่อไป และไม่จำเป็นต้องกังวลว่าเฟิ่งเหลียนจะถูกลักแย่งตัวไป หลินซู่ซู่จึงสบายใจมากขึ้น สีหน้าสีตาก็ดูดีขึ้นกว่าครั้งก่อนไม่รู้กี่เท่าจึงปฏิบัติต่อฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างกระตือรือร
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1301
แสงนี้มีความเย็นยะเยือกเล็กน้อยฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้ว่าตนเหยียบกับระเบิดเข้าให้แล้ว และรีบปิดปากทันที“ก็ได้” ตงฟางหลีคิดอย่างจริงจังอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้ายัยหนูขอเช่นนี้ ข้าควรเชื่อฟังเจ้า แต่ข้าจะไม่ร้องเพลงเปล่า ๆ หรอกนะ เจ้าต้องให้สิ่งตอบแทนข้ามิใช่หรือ?”“หม่อมฉันไม่มีเงิน” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตอบ“ไยในหั
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1300
ด้วยที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ ในมุมของฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงสามารถมองเห็นจวนที่หมิ่นจูอาศัยอยู่ได้อย่างชัดเจน รวมถึงทิวทัศน์ในลานเรือนของบ้านใกล้เรือนเคียงได้อย่างชัดเจนตั้งแต่ตอนที่พี่หกคลานเข้าไปในลานเรือนของเพื่อนบ้านผ่านช่องสุนัขลอด และถูกหญิงสาวร่างกำยำล่ำสันเพื่อนบ้านคนนั้นพาตัวไป ทุกอย่างอยู่ในสายตาข
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1299
เจ้าของเสียงแหบพร่านี้ เป็นผู้หญิงร่างใหญ่…และแข็งแกร่งหากบอกว่ามู่เยี่ยสืบทอดสายเลือดจากเป่ยลู่ จึงมีรูปร่างสูงใหญ่ทว่าหญิงสาวตรงหน้า รูปร่างเตี้ยกว่ามู่เยี่ยครึ่งศีรษะ ร่างกายกลับกว้างกว่ามู่เยี่ยเกือบสองเท่านางยืนอยู่ตรงนั้นราวเนินเขา ครั้นเอื้อนเอ่ยวาจาพื้นดินก็สั่นสะเทือนสามครั้งนางมีดวงตาเ
