LOGINShare
บทที่ 0792
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0793
บนใบหน้าของเขามีรอยยิ้มน้อย ๆ ผุดขึ้นมา ขณะที่เดินลงไปก็ใช้พัดเคาะฝ่ามือ พลางใช้เสียงเสแสร้งอ่อนโยนตะโกนอย่างเสน่หา “เหยี่ยนเย่ว์”ตอนที่เขาปรากฏตัว ฉินเหยี่ยนเย่ว์ก็ได้กลิ่นฉุนและน่าขยะแขยงนั่นได้ยินเสียง “เหยี่ยนเย่ว์” นี้แล้วพลันขนลุกไปทั้งร่างนางเกียจคร้านเกินกว่าจะหันศีรษะไป และเอ่ยขึ้นด้วยน้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0794
“อ๋องสามจำไม่ได้แล้วหรือ” เสียงของฉินเหยี่ยนเย่ว์ดังขึ้นเล็กน้อย “ท่านพูดเอง ว่าหม่อมฉันในสายตาของท่านมีเพียงความรังเกียจเท่านั้น หม่อมฉันขอร้องท่านอย่าให้หม่อมฉันได้รังเกียจท่านอีกเลย ท่านกับเสวี่ยเอ๋อร์ของท่านทำตัวเป็นคู่รักชายโฉดหญิงชั่วไปไม่ดีหรือ?”ตราบใดที่เขาอยู่ตรงหน้า อาการคลื่นไส้อย่างท่วม
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0795
“ท่านไม่เข้าใจภาษามนุษย์หรือ?” เสี่ยวเอ้อพูดอย่างเย็นชา “หญ้าประเภทหญ้าอึสุนัขจะปรากฏเฉพาะในที่ที่มีอึสุนัข โดยเฉพาะชอบขึ้นตามต้นไม้ข้างถนน หลังจากถูกสุนัขอึฉี่ก็จะเจริญงอกงาม ดังนั้นเมื่อต้มน้ำเดือดแล้วจะกลายเป็นสีเหลืองอ่อน เขย่าเล็กน้อยก็จะเกิดฟอง”อ๋องสามแทบจะอาเจียนออกมา เขาตบโต๊ะ “เจ้าเหนื่อยท
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0796
ก่อนที่จะมาที่หอเยี่ยนจื่อ นางรู้สึกได้ว่าแหวนอยู่ใกล้ ๆ นี้เนื่องจากไม่ค่อยคุ้นเคยกับพื้นที่ในเมืองเหวินจิงเท่าใดนัก ในใจจึงเกิดความสงสัย คิดว่าไม่ว่าอย่างไรก็จะลองดูเพื่อยืนยันตำแหน่งที่แน่นอนเมื่อมาถึงหอเยี่ยนจื่อ เห็นแหวนในมือของอ๋องสามตั้งแต่แวบแรกก็รู้แล้วว่าเป็นของปลอมแหวนจริงไม่ได้อยู่ที่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0797
ภายในบริเวณโดยรอบ มืดมิดไร้แสงสว่าง“เสี่ยวจีจวิน เจ้ายังวู่วามเหมือนเช่นเคยเลย ข้าเองก็คันไม้คันมือมานานแล้วเช่นกัน” แม้ว่าไป๋หลินยวนจะกำลังยิ้มอยู่ ทว่ากลิ่นอายบนร่างกายก็เริ่มเปลี่ยนไปการต่อสู้ อยู่ในความตึงเครียดที่เมื่อสัมผัสเพียงเล็กน้อยก็สามารถระเบิดออกได้ทันที“หยุด” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกปว
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0798
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ไร้คำจะพูดยิ่งนักจีอู๋เยียนมีนิสัยเย็นชา เหี้ยมโหดพูดน้อย และไม่ค่อยวู่วาม ใบหน้าก็มีการแสดงออกน้อยครั้งเช่นกัน เป็นคนหน้าตายที่ไร้อารมณ์ใด ๆ อย่างไรก็ตาม มีเพียงอยู่ต่อหน้าไป๋หลินยวนเท่านั้น ที่เขาไม่เพียงแค่วู่วาม ยังพูดมากขึ้นอีกด้วยคนวิปริตสองคนนี้เป็นคล้ายกับละครงิ้วที่ทั้งรั
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0799
คาวเลือดอันน่าพรั่นพรึงนั้น โรคกลัวเลือดก็กำเริบขึ้นอย่างรุนแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนนางสั่นสะท้านไปทั้งตัว หัวสมองขาวโพลน จนมิอาจคิดไตร่ตรอง มิอาจร้องขอความช่วยเหลือ และมิอาจร้องเรียกได้ม้าที่ได้รับความตกใจวิ่งควบไปเบื้องหน้าราวกับคลั่งไปแล้วยังดีที่นางออกจากตลาดมาแล้ว พื้นที่ตรงนั้นเป็นเขตพื้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0800
ชื่อเจี้ยนหน้าขาวซีดลงทันควัน ก่อนจะฝืนยิ้มพลางเอ่ยว่า “องค์ชายสิบ ท่านกำลังพูดอันใดอยู่หรือเพคะ?”“เจ้ากำลังโกหก ข้าได้ยินเสียงหัวใจของเจ้าเต้นเร็วมาก มีแค่ตอนที่กำลังโกหกเท่านั้นหัวใจถึงจะเต้นเร็วเช่นนี้” เขาเอียงศีรษะ “พี่สะใภ้เจ็ดไม่ได้ไปที่จวนสกุลฉินใช่หรือไม่?”ร่างเงาของตงฟางหลีหยุดชะงัก ก่อน
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1231
ก่อนหน้านี้ก็พูดเพื่อฉินเหยี่ยนเย่ว์ แล้วก็ยังมาขัดขวางการลงโทษตู้เหิงของนาง!“แม้แต่เจ้าก็ทำให้ข้าโกรธ!”“ท่านแม่” ซูจื่อเห็นว่าตู้เหิงจากไปแล้ว สีหน้าพลันทะมึนลง “เรื่องในวันนี้ ลูกไม่รู้ว่าท่านได้รับยาเสน่ห์มาจากผู้ใด แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าเหตุใดถึงต้องจับตามองพระชายาอ๋องเจ็ดด้วยเช่นกัน แต่ท่านฟังที
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1230
ฮูหยินซูถูกตู้เหิงเพิกเฉย เพลิงโทสะที่สะสมมาในวันนี้พวยพุ่งขึ้นมาไม่หยุดซวงเอ๋อร์ได้รับความไม่เป็นธรรมอย่างใหญ่หลวง มิอาจจบไปเช่นนี้ได้!“เจ้าสุนัขรับใช้ ข้ากำลังพูดกับเจ้าอยู่นะ เจ้าหูหนวกหรือ?”ตู้เหิงรำคาญเป็นอย่างยิ่งฮูหยินซูผู้นี้เกรงว่าจะเสียสติไปแล้วกระมังเมื่อก่อนเขารู้สึกว่าฮูหยินซูเป็นค
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1229
หลังจากลู่จิ้นป้อนยาที่มีชื่อว่ามังกรพ่นมุกนี้ให้นาง ก็ได้ทำลายสมดุลนี้ลงครั้นพิษของปลาทรายแดงครีบทองกลายพันธ์ถูกกดลง พิษของยาอีกหนึ่งชนิดก็จะเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันยาพิษบางชนิดมีพิษมากกว่าพิษจากปลาทรายแดงครีบทอง จึงเท่ากับต้องพิษเป็นครั้งที่สองหลังจากสมดุลถูกทำลาย ซูเตี่ยนฉิงย่อมไม่มีชีวิตที่ดีแล้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1228
“เจ้าตาบอดหรือ? มองไม่ออกว่านี่คือตัวหนอนหรือย่างไร? ก็คือตัวหนอนที่กลายเป็นแมลงวันได้อย่างไรเล่า รักษาให้ดี ๆ เถิด” ลู่จิ้นเอ่ยเสียงเย็นซูจิ้นยืนยันคำตอบอยู่ในใจ สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นไม่น่ามองทันทีคนคนหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่ หลังจากดื่มยาเข้าไปแล้ว เหตุใดถึงอาเจียนเอาของน่ารังเกียจพรรค์นี้ออกมาได้?
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1227
หากมีสุรารสเลิศก็ดียิ่งขึ้นไปอีกฉินเหยี่ยนเย่ว์เองก็คิดจะจากไปโดยไม่สนใจสิ่งใดทว่า...นางเหลือบตามองซูเตี่ยนฉิงที่นอนอยู่บนเตียงปราดหนึ่งจากไปทั้งอย่างนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่สมเหตุสมผลเท่าใดนักจำต้องตอบแทนอะไรบางอย่างกลับไปบ้างถึงจะได้ไม่มาเสียเที่ยว“ศิษย์พี่รอสักครู่นะเจ้าคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูด “
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1226
“ผู้ใดให้เจ้าไม่ตั้งใจเรียน ให้เจ้าทำยาคุณภาพต่ำออกมามั่วซั่ว หลายปีนี้เจ้ามัวทำอะไร? สิ่งที่เรียนนั้น เรียนไปที่ตัวสุนัขหมดแล้วหรืออย่างไร?” ลูจิ้นตะคอก“กล้าให้ศิษย์น้องหญิงได้รับความทรมานเช่นนั้น ข้าจะตีเด็กสารเลวอย่างเจ้าให้ตาย”ลู่ซิวถึงได้เข้าใจเป็นท่านบรรพบุรุษรังเกียจยาน้ำคุณภาพต่ำที่เขาทำข
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1225
ลู่จิ้นกลับไม่สนใจโดยสิ้นเชิงหัวคิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่นก่อนหน้านี้เขาคิดจะปิดประตูข่มขู่ฉินเหยี่ยนเย่ว์ให้รักษาฉิงเอ๋อร์ แม้ว่าจะเป็นการไม่เคารพต่อพวกเขาสองคนแต่ก็ไม่มีผู้ใดรู้เห็น ขอเพียงยืนกรานไม่ยอมรับ ก็ไม่มีผู้ใดทำอะไรได้ครั้นลู่จิ้นมาถึง สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปแล้วต่อให้เขามีความกล้ายิ่งใ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1224
ซูจื่ออายุยังน้อย ทนต่อการถูกฟาดได้ครั้นปล่อยให้ลู่จิ้นทุบตีระบายอารมณ์ได้ครู่ใหญ่ ก็เจ็บจนต้องแยกเขี้ยวยิงฟัน หากยืนนิ่งไม่ส่งเสียงใด ๆ ออกมาแม้แต่คำเดียวลู่จิ้นที่ทุบตีจนเหนื่อยแล้วถึงได้ฝืนหยุดตี“ลูกชายของข้า” ฮูหยินซูเห็นท่าทีจมูกช้ำเขียวใบหน้าปูดบวมของซูจื่อ หยาดน้ำตาก็ไหลลงมาเป็นสาย ร้องไห้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1223
นี่สิถึงจะเป็นอาวุธวิเศษในการแสร้งป่วยที่ถูกต้อง“ขอบคุณศิษย์พี่เจ้าค่ะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รีบกลืนยาเม็ดลงไปทันที“ไม่ต้องเกรงใจ เรื่องของศิษย์น้องหญิงก็คือเรื่องของข้า” รอจนกระทั่งนางกินยา ลู่จิ้นก็จับชีพจรให้นางอีกครั้งเทียบกับชีพจรยุ่งเหยิงเมื่อครู่แล้ว ชีพจรในยามนี้มั่นคงกว่ามาก ศิษย์น้องหญิงก็รู้
