“พระพันปีเพคะ” สายตาของนางจริงจัง “หม่อมฉันแสดงท่าทีของหม่อมฉันอีกครั้ง เรื่องรับอนุชายา หม่อมฉันยกมือสองข้างเห็นด้วยเพคะ ตราบใดที่ท่านอ๋องเห็นด้วย หม่อมฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะคัดค้านเพคะ ล้วนฟังความคิดเห็นของท่านอ๋องในทุกเรื่อง สิ่งที่หม่อมฉันไม่เข้าใจคือแม้ว่าต้องตรวจร่างกาย ก็ยังต้องตรวจตอนเป็นเจ้า
“พระชายาอ๋องเจ็ด บ่าวทำให้ท่านกลัวหรือเพคะ?” แม่นมผู้ตรวจร่างกายยังคงเดินเข้าหาฉินเหยี่ยนเย่ว์“เจ้าหยุดอยู่ตรงนั้น หากเจ้ากล้าก้าวมาข้างหน้าอีก อย่าตำหนิข้าที่ไม่เกรงใจ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ส่งเสียงเฮอะร่องรอยของความประหลาดใจฉายแวบขึ้นมาในดวงตาของแม่นมผู้ตรวจร่างกาย และนางก็หยุดตามที่คาดไว้ฉินเหยี่ยนเ
“ไม่มีประโยชน์หรือ? จัดการกับเจ้า ข้าก็ไม่ได้คิดว่าพวกมันจะมีประโยชน์” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยิ้มเย้ยหยัน ทันใดนั้นก็ยกเท้าขึ้น และเตะเข้าไปใส่นางอย่างแรงแม่นมเผลอปล่อยมือออก แล้วเปลี่ยนมาจับขาของนางแทนใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ ฉินเหยี่ยนเย่ว์แทงปิ่นปักผมข้าไปตรงหน้าอกบริเวณหัวใจของนางอย่างแรง“ไม่น่ารัก
“กระถางดอกไม้แปลก ๆ ที่แท้ก็ฝีมือเจ้านี่เอง?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดขึ้น“ไม่ใช่ข้า” ไป๋หลินยวนพูดต่อ “บุปผาจันทร์ครามมีพิษและหายากมาก หากได้สูดดมกลิ่นของมันเป็นเวลานาน ผู้คนจะอ่อนแอลง ง่วงนอน และหมดความสนใจในทุกเรื่อง ผู้คนจะเกียจคร้านเกินจะไตร่ตรองมากขึ้น มันเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์อย่างยิ่ง”“โอ้?” ฉ
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตื่นตระหนก “เจ้าทำอะไรน่ะ?”“ไม่มีอะไร ข้าโปรยละอองเกสรของบุปผาจันทร์ครามใส่ฮองเฮาไว้ล่วงหน้าแล้ว งูปรสิตไวต่อกลิ่นนั้นมาก และไม่นานก็จะสามารถติดตามกลิ่นไปจนได้” ไป๋หลินยวนสวมหน้ากากบนใบหน้า“ไปกันเถอะ ควรจะกลับไปรายงานการปฏิบัติหน้าที่แล้ว” เขาขมวดคิ้ว “จริงสิ ข้าเจอสิ่งนี้บนตัวแม่นม
ดวงตาของซูเตี่ยนฉิงแดงก่ำ ฉีกใบหน้าที่เสแสร้งแกล้งทำทิ้งด้วยท่าทางร้ายกาจ “ละอายใจรึ? ไยข้าต้องละอายใจด้วย?”“เจ้ารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าตงฟางหลีจำคนผิดใช่ไหม?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดอย่างเย็นชา “ตงฟางหลีมองเจ้าต่างจากคนอื่น และตามจีบเจ้าอย่างกระตือรือร้น เป็นเพราะเขายึดมั่นว่าเจ้าก็คือเด็กสาวตัวน้อยที่ช่ว
“พระพันปีเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขึ้นเสียงสูง เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “พระองค์ไม่สบายหรือเพคะ?”“ใครก็ได้ รีบไปเชิญหมอหลวงมาสิ”หน้าผากของไป๋หลินยวนกระตุกเล็กน้อยหมอหลวงเพียงคนเดียวที่ปฏิบัติหน้าที่โดยตรงมีเพียงเขา และเขาก็อยู่ที่นี่ด้วย ฉินเหยี่ยนเย่ว์คนนี้ต้องการทำอะไร?ไป๋หลินยวนอยู่ที่นี่ในฐานะแม่
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอนหายใจนางสงสัยมาก ด้วยสติปัญญาของฮองเฮา นางนั่งตำแหน่งฮองเฮาได้อย่างไรกันแน่?วันมงคลในห้องโถงใหญ่ ฮองเฮาผู้เป็นมารดาของใต้หล้านี้ก็อยากจะใช้ฝีมือการใส่ร้ายป้ายสีแย่ ๆ ผลักความรับผิดชอบใส่ตัวนาง แต่ถูกนางมองออก ณ ตรงนั้น และเสียเปรียบครั้งใหญ่ต่อมาในตำหนักเป่าลู่ ท่าทีของฮองเฮาก็จ