เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0406
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0407
เป็นอย่างที่คิดว่าซูเตี่ยนฉิงเรียนรู้อย่างชาญฉลาดจริง ๆ ไม่เข้าใกล้นางอีก นางก็ไม่สามารถวางยาพิษได้นอกจากหลบหลีก นางก็ไร้วิธีต้านทานแล้ว“สวรรค์ ใครก็ได้ มีคนคิดทำร้ายพระพันปี เร็วเข้า รีบหยุดเร็วเข้า พวกเจ้ากำลังทำอะไรอยู่น่ะ? ฉินเหยี่ยนเย่ว์ เจ้าทำเกินไปแล้วนะ” ฮองเฮาอุทาน“ใครก็ได้ มาเร็วเข้า”เ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0408
ซูเตี่ยนฉิงจ้องมองไปที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างแข็งกร้าวฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่ได้หลบสายตาของนาง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ตอนที่ข้าได้จับชีพจรของพระพันปีนั้น จึงสังเกตเห็นว่าสภาพจิตใจของพระองค์แปลกไป ราวกับถูกของบางอย่างครอบงำ จึงถือโอกาสใช้เข็มเงินปักเข้าที่จุดอิ๋งเซียงของพระพันปี”“พระวรกายของพระพัน
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0409
พระพันปีมิได้ประสงค์ที่จะปลดฮองเฮาอย่างชัดเจน ทว่าความหมายในถ้อยคำกลับชัดเจนมากสิทธิทั้งหมดในวังหลังนั้นมอบให้กับหวงกุ้ยเฟย นางเป็นฮองเฮาในนามเท่านั้น และจะถูกปลดไม่ช้าก็เร็ว“เสด็จแม่” ฮองเฮาโขกหัวสามครั้ง “พระองค์ทรงทำเช่นนี้มิได้นะเพคะ สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นความเข้าใจผิด มันเป็นความเข้าใจผิดจ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0410
ซูเตี่ยนฉิงพยายามดิ้นรนตามปฏิกิริยาสะท้อนกลับประสบการณ์เสียเปรียบหลายต่อหลายครั้งบอกนาง ว่าต้องไม่ปล่อยให้ฉินเหยี่ยนเย่ว์เข้าใกล้ตนไม่แน่ว่าสตรีผู้นี้อาจจะซ่อนยาพิษอยู่ที่ไหนสักที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์สบโอกาสคว้ายาเม็ดเจวี๋ยเจื่อมา“ถ้าเจ้าไม่กินก็ส่งคืนให้ข้าเถอะ แล้วข้าจะถวายมันให้พระพันปีเอง ข้าเชื่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0411
ท่านปู่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้นางมีชีวิตที่ดีขึ้น นางจะต้องมีชีวิตที่มีความสุขแน่นอนผู้ใดที่กล้ารังแกนาง นางก็จะขอมอบคืนเพิ่มอีกเท่าหนึ่งหลังจากละครตลกนี้ผ่านไป ในห้องโถงใหญ่ของตำหนักเฟิ่งอวี้ก็เหลือเพียงฉินเหยี่ยนเย่ว์และพระพันปีเท่านั้นแม้ว่าพระพันปีจะฟื้นคืนความชัดเจนแล้ว แต่สีพระพักตร์ยังค
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0412
“ท่านไม่มีความคิดเห็นบ้างหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองไป๋หลินยวนด้วยความสงสัย“ข้าเป็นหมอหลวง มิใช่หมอดูแต่อย่างใด” ไป๋หลินยวนตอบ “หรือบางที เป็นท่านผู้เฒ่าที่ทำเรื่องละอายใจลงไปมาก”“รีบหุบปากเสียเถอะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองไปรอบ ๆ มีขันทีและนางกำนัลเดินผ่านเป็นครั้งคราว จึงไม่อยากพูดเรื่องนี้อีกต่อไป “ท่า
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0413
“ดังนั้น เจ้าก็เลยแอบออกมางั้นรึ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ชี้จมูกของเขาตงฟางอิงแลบลิ้น “ข้าออกมาอย่างสง่าผ่าเผยต่างหาก หาได้แอบออกมาไม่”ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองไปยังภายในห้องที่ประตูมีเด็กน้อยรูปร่างซูบผอมคนหนึ่งกำลังมองมาทางนี้ด้วยท่าทีเขินอาย ครั้นสบสายตากับฉินเหยี่ยนเย่ว์แล้ว ก็รีบหลบเข้าไปด้านใน“เสี่ยวจิ่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0414
“วิธีนี้เหมาะกับพวกเจ้าที่เพิ่งจะเรียนอักษรมากที่สุด” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ดีดนิ้วใส่เขาหนึ่งครั้ง “เจ้าต้องเรียกข้าว่าพี่สะใภ้เจ็ด ไม่อนุญาตให้พูดเหลวไหล ระวังจะถูกพี่เจ็ดของเจ้าได้ยินเข้า”ตงฟางหลีมิอยู่ เจ้าสิบก็คือผู้มีอำนาจ“ไม่ พวกเราเคยจูบกันแล้ว” ตงฟางอิงหัวเราะฮี่ฮี่พร้อมทั้งพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะว
บทล่าสุด
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1063
เห็นได้ชัดว่านางอาลัยอาวรณ์สุนัขตัวนี้ในสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวย ปีศาจเฒ่าตระหนักจุดนี้เป็นอย่างดี และตอบโต้กลับมาประโยคที่ดูเหมือนลอยละล่องนั้น ชัดเจนว่าผ่านการไตร่ตรองมาอย่างดีโหดร้ายยิ่งนัก!“ไท่เฟยฉางแน่ใจหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พยายามทำให้เสียงของตนสงบที่สุด เคลือบรอยยิ้มบนใบหน้า และสมองทำงาน
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1062
ทิศทางที่กลิ่นเน่าของศพโชยมา คือจุดที่สุนัขส่งเสียงร้องดังลั่นนั่นเองในฤดูเหมันต์ ความเร็วที่ศพจะเน่าเปื่อยนั้นค่อนข้างช้าตามอุณหภูมิของชั้นดินเยือกแข็งและกลิ่นเน่าที่กำจายออกมา สามารถแยกแยะได้ว่า เวลาเสียชีวิตอยู่ที่สองเดือนโดยประมาณครั้นพิจารณาจากท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างมากของไท่เฟยฉางแล้ว ความเป
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1061
ฉินเหยี่ยนเย่ว์กดถูกใจให้ไท่เฟยฉางในใจอย่างเงียบ ๆไท่เฟยฉางกล่างถูกแล้ว นางจงใจมาก่อปัญหาจริง ๆ“ไท่เฟยฉาง พระองค์กำลังตรัสถึงเรื่องอะไรหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ทำหน้าเหมือนดอกบัวขาวบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ใบหน้าเต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ กระตุกจมูกสองครั้ง ราวกับน้อยใจใหญ่หลวง “ไท่เฟยฉางต้องตรัสเพียงนี
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1060
ไท่เฟยฉางโกรธมากนางจ้องฉินเหยี่ยนเย่ว์ พลางขบกรามแน่น “ฉินเหยี่ยนเย่ว์ เจ้ามาทำอะไรที่นี่?”“อ๋า?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ปรบมือ และโค้งคำนับขอโทษ “เป็นเช่นนี้เพคะ สุนัขของหม่อมฉันตกใจตื่นกลัวจนหลุดจากเชือกแล้ววิ่งหนีไป หม่อมฉันจึงรีบไล่ตาม ไล่ตามอยู่นานมากก็ตามไม่ทัน เห็นมันวิ่งมาถึงที่นี่ก็หายไปอย่างไร้ร
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1059
“ฉากกั้นน้ำของข้า” ไท่เฟยฉางรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างยิ่งเพล้ง!“เครื่องเคลือบลายครามของข้า”ตึง!“คันฉ่องเปลี่ยนอาภรณ์ของข้า!”“ใครก็ได้ มานี่เร็วเข้า” ไท่เฟยฉางเฝ้าดูของหายากในเรือนถูกสุนัขชนพังเป็นชิ้น ๆ ในใจมีเลือดซึมหยดขอบตาของนางแดงก่ำ “ใครก็ได้ รีบมาตีสัตว์ร้ายตัวนี้ให้ตายเสีย”“สุนัขตัวนี้มาจาก
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1058
หลังจากถามตงฟางหลีถึงเหตุการณ์ที่ไท่เฟยฉางทำร้ายเขา เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็กในใจของนางไม่สามารถสงบอารมณ์ได้อยู่นานไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ข้อแก้ตัวใด ล้วนไม่สามารถใช้เป็นเหตุผลในการทำร้ายเด็กได้ไม่ว่าจะเป็นตงฟางหลี หรือเจ้าเก้าที่มีประสบการณ์ชีวิตอันแสนขรุขระ ล้วนไม่สามารถถูกผู้ใหญ่ที่มีจิตใจสกปรกเ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1057
นางเสียใจที่กระทำเช่นนี้แล้วหากไม่ได้เลี้ยงสุนัขตัวใหญ่ตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นเรื่องยากมากที่จะเข้าใกล้คนแปลกหน้านางพาสุนัขออกมาอย่างหุนหันพลันแล่น ซึ่งมุทะลุเกินเยียวยา“สนมเหยา หม่อมฉันขอโทษ” นางถอนหายใจเงียบ ๆ ปริมาณการใช้ต่อครั้งของเข็มพิษอาจจะมากไปสักหน่อยสำหรับสุนัข หลังจากถูกเข็มทิ่มเข้าไป
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1056
หลังจากออกจากตำหนักไฉ่หัวแล้ว ฉินเหยี่ยนเย่ว์ก็อุ้มสุนัขครึ่งหมาป่าตัวใหญ่ที่สูงครึ่งหนึ่งของความสูงคน รู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อยสุนัขครึ่งหมาป่าพันธ์นี้ ที่เรียกว่าสุนัขครึ่งหมาป่า เนื่องจากมีสายเลือดของหมาป่าเล็กน้อยตัวนี้ที่พระสนมเหยาให้นางยืม ดูคล้ายกับเยอรมันเชพเพิร์ดที่โตเต็มวัยเล็กน้อยไม่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1055
“วางใจได้ ข้าจะส่งเจ้ากลับมาเร็ว ๆ ” นางเคาะจมูกแมวดำแมวดำเมินนาง ถูหัวกับตัวนาง และหาตำแหน่งที่สบายแล้วซุกตัวนอนลงไปอุ้งเท้าน้อยกดหน้าอกของนางอย่างแรง และแสดงความรังเกียจอีกครั้ง“...จึ๊ เจ้าแมว” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ลูบหัวของมันแค่แมวหนึ่งตัว ทำหน้ารังเกียจก็ช่างเถอะ ยังจะเอาเปรียบคนด้วยหรือ?“เฮยตั้
