Share

บทที่ 779

ไปที่ศักดินา ไม่มีการเรียกตัวห้ามกลับ

นี่เป็นคำพูดที่เฟิงเย่เสวียนเคยพูดกับอ๋องเฟิงเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้อ๋องเฟิงคืนคำพูดนี้กลับไปให้เฟิงเย่เสวียนโดยที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่คำเดียว โดยเฉพาะน้ำเสียงนั่น อวดดียิ่งกว่าเฟิงเย่เสวียนสามส่วน

อยู่ที่ศักดินาตลอดไป ห่างไกลจากเมืองหลวง ไม่สามารถแทรกแซงเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองหลวง และไม่สามารถคาดหวังสืบทอดราชบัลลังก์อีกต่อไป

จุดประสงค์ของอ๋องเฟิงชัดเจนมาก : ต้องการให้อ๋องเฉินสละสิทธิ์ในการสืบทอดราชบัลลังก์

เฟิงเย่เสวียนหัวเราะเบาๆ อย่างความหมายคลุมเครือทีหนึ่ง “พี่รองอยากให้ข้าไปที่ศักดินาโดยไม่เลือกวิธีการ ที่แท้ยำเกรงข้านี่เอง”

สีหน้าอ๋องเฟิงเปลี่ยนเล็กน้อย

เขาที่เป็นพี่ชายคนนี้ ยำเกรงน้องชาย? เกรงกลัวน้องชาย?

ความสามารถของเขาสู้อ๋องเฉินไม่ได้ นี่คือความจริง แต่พูดออกมาตรงๆ เช่นนี้ เขาไม่มีศักดิ์ศรีหรือ?

“น้องเจ็ด ข้าไม่มีเจตนาเป็นปรปักษ์กับเจ้า ถึงขั้นให้เจ้าไปที่ศักดินา เพื่อละเว้นเจ้า เจ้าอย่าไม่รู้จักแยกแยะดีชั่ว”

“ตามความหมายของพี่รอง ใครคือคนร้าย คนนั้นก็ต้องอยู่ที่ศักดินาตลอดไป?”

“ใช่!”

อ๋องเฟิงพูดออกมาอย่างมั่นใจหนึ่งคำ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status