Share

บทที่ 617

ทันใดนั้น เฟิงเย่เสวียนเหมือนถูกบีบคอ มองดูเม็ดน้ำตาตรงหางตาของฉู่เชียนหลี เหมือนมีอะไรบางอย่างหายไปจากหัวใจกะทันหัน

เป็นสิ่งของที่เลื่อนลอย สำคัญอย่างยิ่งสำหรับเขา เขาอยากรีบคว้าเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถคว้าอะไรได้เลย

ไม่…

พริบตานั้น ราวกับหยุดนิ่ง

เหมือนว่าวินาทีต่อมาก็จะหายไปตลอดกาล

ไม่!

มองดูยาเม็ดนั้นกำลังจะเข้าปาก เฟิงเย่เสวียนคว้าข้อมือนางกะทันหัน แล้วตบยาเม็ดนั้นทิ้ง “มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!”

เขารู้สึกได้แล้ว

“ฉู่เชียนหลี มีบางอย่างไม่ถูกต้องใช่หรือไม่!” เขาถามเสียงดังอย่างร้อนรน

เมื่อก่อนนางไม่เคยถามคำถามอย่าง ‘ราชบัลลังก์กับข้า ใครสำคัญกว่ากัน’ ไม่เคยใช้สายตาที่หัวเราะจนน้ำตาเล็ดเช่นนี้มองเขา และไม่เคยพูดคำพูดที่เด็ดขาดเช่นนี้กับเขา

ต้องมีบางอย่างผิดพลาดแน่นอน

ยา!

ยานี่!

เฟิงเย่เสวียนเก็บยาสีน้ำตาลเข้มเม็ดนั้นขึ้นมา กำอยู่ในฝ่ามือ กดไหล่ของฉู่เชียนหลีอย่างร้อนรน

“บอกข้ามา! มีคำพูดอะไร เรื่องอะไร บอกข้าทั้งหมด!”

เกิดเรื่องอะไร หรือเขาไม่รู้?

ยานี้เขานำมาเองกับมือ ส่วนผสมที่อยู่ในยาเม็ดนี้ เขาจะไม่รู้หรือ?

น่าขำ

น่าขำจริงๆ

ฉู่เชียนหลีนั่งอยู่บนเตียง เงยหน้าขึ้นอย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status