เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 429
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-06-04 17:00:00
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 430
ออกจากจวนอ๋องเฟิงฉู่เชียนหลีเพียงแค่ขยับนิ้ว เขียนสูตรยาหนึ่งใบ ก็ได้มุกราตรีหนึ่งเม็ด พลอยทับทิมหนึ่งเม็ด รวมถึงตั๋วเงินก้อนโตหนึ่งพันตำลึงแล้ว เรียกได้ว่าได้กำไรเป็นกอบเป็นกำเรียนแพทย์ดีจริงๆชามข้าวเหล็ก[footnoteRef:1] [1: ชามข้าวเหล็ก อาชีพที่มั่นคง] นางแนะนำอย่างยิ่งว่าทุกคนควรลองพิจารณาด้านการแพทย์ดู เรียนแพทย์เป็นงานด้านเทคนิค ยิ่งทำนาน ประสบการณ์ยิ่งมาก เงินเดือนยิ่งสูง ยิ่งได้รับความสำคัญ เรียนจบแล้วสามารถใช้หากินทั้งชีวิตระหว่างทางกลับนางเดินไปพลาง ครุ่นคิดคำพูดของพระชายาอ๋องเฟิงไปพลางฉู่หงหลวนทำร้ายนาง เท่ากับว่ารัชทายาทกัดอ๋องเฉินไม่ปล่อยตั้งแต่นางเดินทางข้ามเวลามาถึงที่นี่ รัชทายาทก็ตามหลอกหลอนมาโดยตลอด แผนร้ายไม่ขาด ใช้กลอุบายทั้งต่อหน้าและลับหลัง อยากให้อ๋องเฉินตายไปเสียเดียวนี้ เขาก็เหมือนกับระเบิดเวลา ไม่กำจัดทิ้งหนึ่งวัน ก็ไม่สามารถนอนหลับอย่างสบายใจแต่เขาเป็นรัชทายาท ตำแหน่งสูงมีอำนาจ ใช่คนที่บอกจะกำจัดก็สามารถกำจัดได้เลยหรือ?มีวิธีใดสามารถกำจัดลูกสมุนของรัชทายาท และยังสามารถหลุดพ้นโดยไม่ทิ้งร่องรอยบ้างนะ?ตอนที่กำลังคิดอย่างจริงจัง จู่ๆ ข้างหูก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-05ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 431
เฟิงเจิ้งหลีผลักฝูงชนออก พุ่งพรวดไปที่ตรงหน้าหญิงวัยกลางคนด้วยความเร็วที่ไวที่สุด พลันจับสองมือของนางด้วยความร้อนใจ ตรวจดูตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างละเอียด“ท่านแม่ ท่านไม่เป็นอะไรกระมังท่านแม่!”หญิงวัยกลางคนได้รับความตกใจ สีหน้าซีดเล็กน้อย ไม่อยากให้ลูกชายเป็นห่วง จึงรีบส่ายศีรษะ“ไม่เป็นอะไร แม่ไม่เป็นอะไร โชคดีที่มีแม่นางท่านนี้…”พูดไม่ทันจบ เฟิงเจิ้งหลีหันไปจ้องพ่อค้าคนนั้นอย่างเย็นชาฉับพลัน ทั้งๆ ที่สวมชุดสีขาว แลดูสุภาพสง่างาม เวลานี้กลับเยือกเย็นเหมือนน้ำค้างแข็ง ราวกับตกไปอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง เจตนาฆ่าอันเฉียบคมพุ่งตรงไปยังพ่อค้าหมุนกายเดินตรงเข้าไป“หลีเอ๋อร์!”หญิงวัยกลางคนรีบดึงเฟิงเจิ้งหลีไว้ แล้วลากเขาออกไป “แม่ไม่เป็นอะไร อย่าสร้างปัญหา!”“เมื่อครู่แม่นางคนนี้ช่วยข้าไว้”เวลานี้เอง เฟิงเจิ้งหลีเพิ่งจะพบว่าฉู่เชียนหลีก็อยู่ที่นี่ด้วยอึ้งไปครู่หนึ่ง รีบเก็บเจตนาอันเยือกเย็นที่แผ่ซ่านรอบตัว กลับมาเป็นท่าทางที่อ่อนโยนและสุภาพ เหมือนกับว่าไม่อยากแสดงอารมณ์เชิงลบใดๆ ต่อหน้าฉู่เชียนหลี และทิ้งภาพจำที่ไม่ดีเอาไว้ทั้งสามจากไปพร้อมกันเมื่อเดินมาถึงจุดที่สงบและมีคนน้อย เฟิง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-05ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 432
จวนอ๋องเฉินฉู่เชียนหลีออกไปหนึ่งเที่ยว เดินวนหนึ่งรอบ กลับมาก็เป็นช่วงบ่ายแล้วยังไม่ทันเข้าเรือนหานเฟิง ก็ได้ยินเสียงคร่ำครวญของเจ้าดำน้อยดังมาแต่ไกล“บรู้ว…”“แอ๋งๆๆ!”เมื่อมองดีๆ เทพหมาป่าแห่งเขาคุนหลุนกลายเป็นคู่ฝึกทวนของอวิ๋นอิง อยากยกกรงเล็บขึ้นตบเด็กสาวให้ตาย ก็รู้สึกว่าเป็นพวกเดียวกัน ท่าทางที่ไม่สามารถฆ่าส่งเดชแลดูลำบากใจเหลือเกินเยว่เอ๋อร์ปรบมือส่งเสียงให้กำลังใจอยู่ด้านข้างผู้หญิงสองคนรังแกมันที่เป็นหมาป่าตัวผู้เกินไปแล้ว!หมาป่าลูกผู้ชายอกสามศอก ไม่ถือสาเด็กผู้หญิง!เจ้าดำน้อยกัดฟันจนเสียงดังก๊อกๆ สุดท้ายก็ยอมไว้หน้าพวกนาง ปรากฏว่าถูกกระทืบไม่รู้จบทันใดนั้น เงยหน้า ก็มองเห็นนายหญิงกลับมาแล้ว“บรู้ว!”ราวกับมันมองเห็นแสงแห่งความหวัง น้ำตาแห่งความตื้นตันหลั่งไหล ก้าวสี่ขาที่ใหญ่และหนา กระโจนออกไปอย่างไม่คิดชีวิตนายหญิง!ช่วยด้วย!รีบอบรมสาวใช้ของท่านหน่อยเถอะ!หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น มันเขมือบลงท้องไปแล้ว!กระโจนออกไป อุ้งเท้าหน้าสองข้างกอดต้นขาฉู่เชียนหลี พูดอย่างไรก็ไม่ยอมปล่อยฉู่เชียนหลีเห็นแล้ว ร้องไห้ไม่ออกหัวเราะไม่ได้ที่ผ่านมา ยังไม่เคยเห็นสิ่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-05ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 433
อวิ๋นอิงอยากอาเจียนออกมา แต่กลืนลงไปแล้ว มองดูท่าทางที่หัวเราะจนตัวสั่นและวอนโดนกระทืบของเด็กหนุ่ม นางคันไม้คันมือจนแทบควบคุมไม่ไหวแล้วเมื่อก่อนตอนอยู่สำนักยุทธ์ตระกูลอวิ๋น มีคนไม่น้อยล้อเลียนนาง!จัดการคนวอนโดนกระทืบเช่นนี้ นางถนัดที่สุด!อวิ๋นอิงกำหมัด หันไปมองฉู่เชียนหลีอย่างสุภาพมาก“พระชายา ข้าตีเขาได้หรือไม่?”หลิงเชียนอี้ “?”ฉู่เชียนหลีจับคาง ยิ้มจนตาหรี่เป็นเส้นตรง “ได้”หลิงเชียนอี้ “?”เดี๋ยวก่อน!เดี๋ยว…ไม่ทันได้เปิดปาก ก็ถูกเด็กสาวชกจนเบ้าตากลายเป็นหมีแพนด้าเพิ่งปิดตา ก็โดนชกเข้าที่ท้องหนึ่งทีแม่จ๋า!เจ้าเด็กน้อยคนนี้กินวัวโตหรืออย่างไร?แรงเยอะชะมัด!ไม่มีโอกาสแม้แต่จะโต้ตอบ ถูกตีจนคลานหาฟันบนพื้น รีบสับขาวิ่งทันทีอวิ๋นอิงหรี่ตา รีบไล่ตาม เล็งศีรษะเด็กหนุ่ม เขกมะเหงกลงไปอย่างแม่นยำ“โอ๊ย!”“แม่จ๋า!”“พอแล้ว พอแล้ว…น้าสะใภ้ รีบดูคนของท่านหน่อย! น้าสะใภ้!”คนหนึ่งวิ่งหนี คนหนึ่งไล่ตาม จากเรือนหานเฟิงถึงข้างนอก ทำเอาทั้งจวนอ๋องวุ่นวายไปหมด บ่าวไพร่เห็นแล้ว ยิ่งพากันหลบเลี่ยง กลัวโดนชนฉู่เชียนหลียิ้มแย้มซนนัก? คราวนี้โดนของจริงแล้วไหมล่ะ?มีแต่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-05ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 434
เมื่อเทียนดับลง ภายในห้องมืดลงทันที มืดจนเอื้อมมือมองไม่เห็นนิ้วหลังจากผ่านไปหลายวินาที รอดวงตาปรับตัวได้แล้ว เฟิงเย่เสวียนกระโจนเข้าไปหาร่างเงาที่เพรียวบาง ทับร่างกายลงไปอุณหภูมิร่างกายประสานกันลมหายใจประสานกันอุณหภูมิสูงขึ้นในความสลัว เสียงของเฟิงเย่เสวียนแหบแห้ง มีความปรารถนาแฝงอยู่เล็กน้อย ไพเราะเป็นพิเศษ “เชียนหลี เหตุใดต้องดับเทียน”แน่นอนว่าไม่อยากให้เขาเห็นไง!ภายใต้สถานการณ์ที่เปลือยเปล่า สายตาที่เขาจ้องนางเหมือนมีไฟแฝงอยู่ ทุกที่ที่เขามอง รู้สึกแสบร้อน ทำให้ทั้งร่างของนางร้อนจนรู้สึกทรมาน เขินอายเป็นพิเศษดับเทียนแล้ว นางจึงจะผ่อนคลายลงบ้าง“หรือกลางคืนเวลานอนไม่ควรจะดับเทียน? นี่เจ้าถามไร้สาระไม่ใช่หรือ? ฐานะครอบครัวเป็นอย่างไร จุดเทียนทิ้งไปเรื่อย” นางกล่าวอย่างมีคุณธรรมเฟิงเย่เสวียนเกิดความไม่พอใจทันทีตั้งแต่แต่งงานกับนาง ก็หาว่าเขายากจนทั้งวันคืน… บ่นทุกวันเขาเกือบคิดว่าตนเองเป็นชาวบ้านธรรมดาที่ยากจนคนใดคนหนึ่ง แต่ไม่ใช่อ๋องเฉินผู้มีสถานะอันสูงศักดิ์ที่ผู้คนอิจฉา“แต่ไม่มีแสง ข้ามองไม่เห็นหน้าของเจ้า” เขากัดติ่งหูนางเบาๆ พ่นไอร้อนออกมา “ข้าอยากเห็นท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-05ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 435
กลางวันของฤดูหนาว สายลมเย็น ท้องฟ้ามืดครึ้มมีฝนเล็กน้อยปัง!ประตูถูกเท้าถีบจนเปิดออก ทหารถืออาวุธกลุ่มหนึ่งพุ่งพรวดเข้ามาพร้อมกัน กระจายออกเป็นสองฝั่ง ปิดล้อมทุกคนในคฤหาสน์อย่างรวดเร็วรองแม่ทัพเจียงกางราชโองการสีเหลืองสดใส แล้วอ่านเสียงดัง“ด้วยโองการแห่งสวรรค์ ฮ่องเต้มีพระบัญชา ผู้ช่วยขุนนางเจียงจงจางเทียนป้า ใช้ประโยชน์จากตำแหน่ง ซื้อขายตำแหน่งขุนนาง แสวงหาผลประโยชน์ ละเมิดกฎหมายของบ้านเมืองขั้นร้ายแรง เนรเทศไปอยู่ชายแดน ยึดทรัพย์สินในจวนเข้าท้องพระคลัง”“รับราชโองการ….”อ่านจบ ไม่สนใจเสียงอ้อนวอนร้องไห้ของคนเหล่านี้ ม้วนราชโองการ ยัดเข้าอกโดยตรง กล่าวอย่างเผด็จการ“เด็กๆ! ยึดทรัพย์!”“ขอรับ!”ทหารกระจายตัวออกอย่างรวดเร็ว พุ่งพรวดเข้าไปในห้องต่างๆ ล้มตู้พลิกชั้นวาง เงินทองไข่มุกอัญมณี เครื่องประดับ ขวดหยก ภาพวาด….ของมีค่าต่างๆ ถูกค้นออกมาจนหมด ใส่หีบ ปิดผนึกประทับตราทำทั้งหมดเสร็จภายในหนึ่งชั่วยามบ้านต่อไป“ด้วยโองการแห่งสวรรค์ ฮ่องเต้มีพระบัญชา! ผู้ตรวจการเป่ยอันจางจื่อหาวปกปิดความจริงไม่รายงาน เพื่อทำร้ายราษฎร สมคบคิดกับขุนนางท้องถิ่น รับสินบนมากกว่าแปดหมื่นตำลึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-06ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 436
จวนอ๋องเฉินฉู่เชียนหลีอ่านหนังสือผิงไฟในบ้าน รับความอบอุ่นในช่วงฤดูหนาว เมื่อได้รับข่าวความวุ่นวายจากข้างนอก นางเลิกคิ้วบางแหมดูไม่ออกจริงๆเฟิงเย่เสวียนคนนี้เวลาอดกลั้น สามารถอดทนได้ทุกอย่าง เมื่อถึงคราวลงมือ ยิ่งดำเนินการอย่างเฉียบขาดฉับพลัน พูดหนึ่งไม่เป็นสอง ลงมือเร็วเก็บงานไว ไม่บรรลุเป้าหมายไม่หยุดทำให้ขุนนางสิบเอ็ดคนถูกปลดภายในหนึ่งวัน เวลานี้เกรงว่ารัชทายาทน่าจะโมโหจนจมูกเบี้ยวแล้วกระมังรัชทายาทยิ่งโมโห นางยิ่งมีความสุขปิดหนังสือในมือ หันไปเรียกข้างนอก “เยว่เอ๋อร์ อวิ๋นอิง เลิกเล่นก่อน ข้าพาพวกเจ้าออกไปเดินตลาด ซื้อเสื้อกันหนาวให้พวกเจ้า”เงินห้าหมื่นตำลึงเมื่อวาน ยังไม่ทันได้ใช้เลยหลังจากนั้นสี่ห้าวินาทีอวิ๋นอิงวิ่งเข้ามา “พระชายา เยว่เอ๋อร์ไปทำขนมที่ห้องครัวแล้วเจ้าค่ะ”อาหารว่างและขนมที่ฉู่เชียนหลีกินในวันปกติ เยว่เอ๋อร์เป็นคนเปิดเตาทำเองทั้งหมดมีเรื่องหนึ่งที่ไม่พูดไม่ได้ ฝีมือของเยว่เอ๋อร์ดีมาก และเพียบพร้อมด้วยคุณธรรม เป็นสาวใช้ที่เหมาะแก่การเป็นแม่ศรีเรือนฉู่เชียนหลีลุกขึ้นยืน “รอนางทำเสร็จแล้วพวกเราค่อยออกไปเดินตลาดกัน”อวิ๋นอิงมองท้องฟ้าข้างนอก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-06ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 437
ฉู่เชียนหลี “?”‘งงเป็นไก่ตาแตก’ เข้าใจคำนี้หรือยัง?คนบ้านนี้กินยาผิด?นางอันรีบลุกขึ้นยืน ก้าวเท้ายาวเดินเข้าไป จับแขนฉู่เชียนหลีอย่างสนิทสนม พาคนไปนั่ง ยิ้มจนแทบมองไม่เห็นดวงตาแล้วครั้งนี้นางกับอ๋องเฉินไปเมืองตงหนิง ควบคุมโรคระบาด ทั่วทั้งแคว้นตงหลิงไม่มีใครไม่รู้ในฐานะที่เป็นผู้หญิง กลับสร้างผลงานใหญ่เช่นนี้นางที่เป็นแม่คนนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแล้วว่าภูมิใจมากเพียงใด!นี่เป็นลูกสาวที่นางเลี้ยงจนโต!แม้ไม่ได้คลอดเองแต่นางเลี้ยงจนโตกับมือ!หากไม่มีนาง ฉู่เชียนหลีจะโตได้หรือ? ไม่รู้ว่าไปตายอยู่ที่มุมใดก็ไม่รู้ตั้งนานแล้ว บุญคุณเลี้ยงดูส่วนนี้ของนาง ไม่มีผลงาน ก็มีความตรากตรำ ฉู่เชียนหลีจำเป็นต้องตอบแทนนาง“เสียวฉู่ วันนี้เป็นงานเลี้ยงครอบครัว พวกเราทั้งครอบครัวนั่งด้วยกัน พูดคุยกัน สนทนากัน อย่าถ่อมตน” นางอันหัวเราะเหอะๆฮูหยินฉู่ยกตะเกียบเงินขึ้น คีบเนื้อปั้นก้อนตุ๋นหนึ่งชิ้น ใส่ลงไปในชามนาง กล่าวด้วยรอยยิ้ม“เสียวฉู่ มา เจ้าชอบกินที่สุด”ฉู่เชียนหลีขมวดคิ้วขอโทษ นางชอบกินปลาที่สุดการเอาใจใส่อย่างเสแสร้งของครอบครัวนี้ทำให้นางรู้สึกอึดอัดนางไม่ได้หยิบตะเกียบ แต่ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-06
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1098
พลันฉู่เจียวเจียวแน่นหน้าอก“เจ้าไม่เพียงอยากแย่งตำแหน่งฮองเฮาของข้า ยังอยากเอาชีวิตของข้า…ฉู่เชียนหลี เจ้าไปเอาสิทธิ์มาจากไหน! เจ้ากล้าพูดคำพูดเช่นนี้ได้อย่างไร!”นางพุ่งเข้าไปตบอย่างแรงอีกครั้ง พร้อมกับเสียงกรีดร้องครั้งนี้ ฉู่เชียนหลีคว้าข้อมือของนางไว้พลันบิดไปข้างหลังอย่างเย็นชา กล่าวอย่างเฉียบคม“เฟิงเจิ้งหลีให้สิทธิ์แก่ข้า เจ้าโทษข้ามีประโยชน์อะไร? ดูผู้ชายของตัวเองไม่ดีเอง รู้จักแต่ระบายความโกรธใส่ผู้อื่น ช่างไร้ความสามารถและน่าเวทนาจริงๆ”“เจ้า!”ฉู่เจียวเจียวโกรธจนตาแดงแล้ว“อ๊ะๆ! ฉู่เชียนหลี! ข้าจะฆ่าเจ้า!”นางกวัดแกว่งมือทั้งสองข้าง พยายามคว้าไปทางฉู่เชียนหลี ฉู่เชียนหลีหลบได้อย่างง่ายดาย ไม่เพียงไม่สามารถทำร้ายตัวเอง และยังสามารถทำให้ฉู่เจียวเจียวโมโหจนชักกระตุกนอกห้องผู้บัญชาการจางเงี่ยหูฟังความเคลื่อนไหวภายในห้องประเดี๋ยวก็ปัง ประเดี๋ยวก็ตูม ประเดี๋ยวก็โครม แค่ฟังก็รู้สึกดุเดือดมาก ทำเอาเขายิ้มจนหุบไม่ลงฟังจากเสียงนี่ ฉู่เชียนหลีน่าจะถูกจัดการอย่างอนาถมันก็จริงเป็นแค่นักโทษคนหนึ่ง เย่อหยิ่งเช่นนั้น ไม่เท่ากับรนหาที่หรอกหรือ?ตี!ตีให้ตายเลย!เขา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1097
ภายในห้องฉู่เจียวเจียวผลักประตูปรี่เข้าไป มองไปทางฉู่เชียนหลีที่กำลังนั่งทาเล็บตรงข้างโต๊ะ หัวเราะทีหนึ่ง“เจ้านี่มันไม่สะทกสะท้านจริงๆ”แสร้งใจเย็นหรือใจเย็นจริงๆ กันแน่?เดินไปที่ตรงหน้าฉู่เชียนหลี ก้มมองนางแล้วกล่าว“เจ้าถูกขังอยู่ที่นี่ เกรงว่ายังไม่รู้สถานการณ์ข้างนอก อ๋องหลีขึ้นครองราชย์ในอีกสามวัน ส่วนอ๋องเฉินหนีเนื่องจากวางยาพิษฝ่าบาท และชิงราชบัลลังก์ล้มเหลว ประกาศจับทั่วทั้งแคว้น ราษฎรล้วนกำลังด่าเขา ตอนนี้เขาก็เหมือนหนูข้ามถนนตัวหนึ่ง ไม่กล้าปรากฏตัวด้วยซ้ำ”ในอดีตเคยสูงส่งปัจจุบันอนาถนักนางถอนหายใจเบาๆ“วันพระไม่ได้มีหนเดียวจริงๆ”“ฉู่เชียนหลี เจ้าแพ้แล้ว”อ๋องหลีกับอ๋องเฉิน นางกับนาง ในที่สุดการต่อสู้ระหว่างพวกเขาก็มีบทสรุปแล้ว นางกับอ๋องหลีเป็นฝ่ายชนะฉู่เชียนหลีก้มหน้าก้มตาทาเล็บอย่างตั้งใจ นางนำน้ำกลีบดอกไม้สีชมพูอ่อนทาลงบนเล็กมือแวววาวเรืองแสงสีชมพูอ่อนๆ เล็บมือทุกนิ้วดูชุ่มชื้น งดงามนักฉู่เจียวเจียวขมวดคิ้ว พูดมามากมายเช่นนี้ นางไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย?“เจ้าหูหนวกหรือ?”นี่มันเวลาไหนแล้ว ยังมีกะจิตกะใจทาเล็บอีก?พลันยกมือก็แย่งขวดเล็กๆ ไปจากมือน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1096
ไม่นาน ข่าวก็กระจายไปทั่วใบประกาศถูกติดตามทุกซอกทุกมุมของเมืองหลวง เนื้อหาที่เขียนไว้บนนั้นแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วในหมู่ราษฎร จากนั้นกระจายออกนอกเมือง กระจายไปทั่วทั้งแคว้นตงหลิง ทุกคนที่รู้เรื่องนี้ต่างตกตะลึงอ๋องเฉินชิงราชบัลลังก์?ล้มเหลว?หนีไปแล้ว?ไม่ทราบเบาะแส?วางยาพิษฮ่องเต้?เตือนทุกคนระวัง อย่าถูกอ๋องเฉินทำร้าย ขณะเดียวกัน หลังจากนี้สามวัน อ๋องหลีขึ้นครองราชย์มีข้อมูลมากเกินไป ราษฎรตกใจจนเหมือนกับหมูหริ่งในสวนแตงโม มีแตงโมมากเกินไป ชั่วขณะไม่รู้จะเริ่มกินจากตรงไหนดีตะลึง ประหลาดใจ ตกใจ สาปแช่ง ปกป้อง…สะเทือนทั้งแคว้นตงหลิง เสียงของราษฎรแตกต่างกันออกไปข้างนอกวุ่นวายมาก แต่ในวังกลับเงียบสงบ ภายในตำหนักที่หรูหราหลังหนึ่ง ฉู่เชียนหลีถูกขังอยู่ที่นี่ โดยมีทหารรักษาพระองค์คอยเฝ้า ไม่สามารถออกไปแม้แต่ก้าวเดียวเพิ่งก้าวออกไปกระบี่ที่แวววาวเล่มหนึ่งถูกยื่นออกมา“คุณหนูฉู่โปรดกลับเข้าไป ระวังกระบี่ไม่มีตา”ผู้บัญชาการจางยิ้มแย้ม ค่อนข้างเหมือนคนชั่วที่ประสบความสำเร็จฉู่เชียนหลีมองเขาอย่างเย็นชา กล่าวถาม “ไม่มีข่าวอ๋องเฉินหรือ?”“เขาสมคบคิดศัตรู ทรยศบ้านเม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1095
แต่ฮ่องเต้พูดไม่ได้ ต่อให้เขารู้ความจริง และมีความโกรธอยู่เต็ม ก็พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว และไม่มีใครเข้าใจความหมายของเขาความรู้สึกที่โกรธแต่ไม่สามารถระบายออกมา และยังต้องมองดูต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ แทบทำให้ฮ่องเต้โกรธจนเป็นลมพรรคของอ๋องหลีย่อมพากันตำหนิอ๋องเฉิน“คิดไม่ถึงว่าอ๋องเฉินจะเหี้ยมโหดเช่นนี้ วางยาพิษทำร้ายพ่อ ไร้ความเป็นมนุษย์ ไร้มโนธรรม ไม่กลัวฟ้าผ่าเลยหรือ?”“คนเช่นนี้มีสิทธิ์อะไรอยู่บนโลกใบนี้?”“ขายหน้าแคว้นตงหลิงของพวกเราจริงๆ!”“น่าละอายจริงๆ!”ส่วนพรรคของอ๋องเฉิน รู้ว่าเกิดเรื่องกับอ๋องเฉินที่ตัวเองสนับสนุน ไม่มีใครกล้าพูดอะไรมากนักมีผู้สนับสนุนสองสามคนเอ่ยปากเพิ่งเอ่ยปาก ก็ถูกพรรคของอ๋องหลีด่าจนเงยหน้าไม่ขึ้นอ๋องเฉินไม่อยู่ ไม่มีใครหนุนหลังพวกเขา พวกเขากล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูดทุกคนเริ่มโต้เถียงกันตอนที่ทะเลาะกันพอประมาณแล้ว อัครมหาเสนาบดีฉู่ก้าวออกมาอย่างชาญฉลาด เขากล่าวเสียงดัง“อ๋องหลี ตอนนี้ฝ่าบาทถูกพิษจนกลายเป็นเช่นนี้ และไม่สามารถหายดีในเวลาอันสั่น แต่แคว้นที่ยิ่งใหญ่ไม่สามารถไม่มีเจ้า ข้าน้อยขอบังอาจ เชิญท่านควบคุมสถานการณ์ สร้างความสงบให้บ้านเมือง!”
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1094
มีดพาดอยู่บนคอนาง คมมีดที่เย็นเฉียบส่องประกายด้วยแสงเย็นยะเยือก ราวกับว่านางแค่ออกแรงเล็กน้อย ก็จะตัดเส้นเลือดอันบอบบางของนางทันทีเฟิงเจิ้งหลีกำลังจะเข้าใกล้พลันมือของนางก็ออกแรงกด “ถ้าหากเจ้ายังต้องการจับตัวเฟิงเย่เสวียน เก็บข้าไว้ดีกว่า ถ้าหากข้าเป็นอะไรไป เกรงว่าเจ้าไม่สามารถควบคุมเฟิงเย่เสวียนแล้ว”เขาชะงักเล็กน้อยข่มขู่?มันก็จริง เฟิงเย่เสวียนหนีออกจากเมืองแล้ว แม้เขาเป็นฝ่ายได้เปรียบ แต่เฟิงเย่เสวียนมีที่ดินศักดินา มีกำลังทหาร สามารถตั้งตนเป็นอ๋อง ถ้าหากสู้กันจริงๆ ใช่ว่าเขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของเฟิงเย่เสวียนเสมอไปแต่ว่า นางรังเกียจเขาเช่นนี้เลยหรือ?ถึงขั้นยอมใช้คอของตัวเองมาขู่เขา? เขาก็ขมวดคิ้วแน่น กล่าวอย่างเย็นชา“เจ้ากล้าตายหรือ? ไม่ต้องการจื่อเยี่ยแล้ว?”“ใครบ้างที่อยากตาย? แต่ถ้าหากต้องอยู่อย่างอัปยศ ไม่สู้ตายเสียดีกว่า ให้ทุกอย่างมันจบสิ้นเสีย”“เจ้า!”ในแววตาของเขามีความโกรธเอ่อล้นออกมา อยากเข้าไป แต่เท้ากลับยืนแข็งอยู่ตรงที่เดิมมองดูนางที่เชิดคางเล็กน้อย และมือที่กำแน่นอย่างดึงดัน ความโกรธติดอยู่ในอก ไม่สามารถระบายออกมา ทำให้เขาอัดอั้นจนรู้สึกทรมานบ้า
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1093
“ตาม!” ผู้บัญชาการจางกระทืบเท้าตะโกนเสียงดัง “รีบตาม! ขี่ม้าที่เร็วที่สุด ต้องจับอ๋องเฉินกลับมาให้ได้!”“รับทราบ!”เปิดประตูเมือง ทหารรักษาพระองค์ไล่ตามอย่างรวดเร็วเฟิงเจิ้งหลีหยิบธนูมาหนึ่งคัน ดึงลูกธนู เล็งยามค่ำคืนอันมืดสลัวที่อยู่นอกเมือง แต่ทันใดนั้นก็ถูกฉู่เชียนหลีกระแทกอย่างแรงธนูพลาดเป้าเขาหัวเราะอย่างเย้ยหยัน โยนธนูลงบนพื้น กล่าวอย่างไม่ใส่ใจ“หนี หนีไปเลย ทั้งแคว้นตงหลิงเป็นของข้าแล้ว ข้าดูสิว่าเจ้าจะสามารถหนีไปถึงไหน!”ใต้ฟ้าอันกว้างใหญ่ ล้วนเป็นของกษัตริย์เขาจะจับเฟิงเย่เสวียนได้ในสักวัน“เฟิงเจิ้งหลี เจ้ามันเป็นคนบ้าที่เสียสติจริงๆ โลกนี้มีผลกรรมเสมอ สักวันเจ้าจะถูกสิ่งที่เจ้าทำตามสนอง”คนที่เสียสละ สักวันจะได้ผลตอบแทนคนที่กระทำความชั่ว สักวันจะต้องชดใช้ไม่ใช่กรรมไม่ตามสนอง แค่ยังไม่ถึงเวลาเฟิงเจิ้งหลีคว้าแขนของฉู่เชียนหลี พลันดึงนางเข้ามาในอ้อมแขน บีบคางของนาง “เหมือนเจ้าแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นข้าตกต่ำแล้วนะ”“แต่น่าเสียดาย คนดีอายุสั้น คนชั่วอายุยืนพันปี ข้าต้องอยู่รอดต่อไป จะรอดูว่าเฟิงเย่เสวียนตายต่อหน้าข้าอย่างไร”ฉู่เชียนหลีถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้น
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1092
ทุกคนรออยู่ที่นอกประตูเมือง เฟิงเย่เสวียนขี่ม้าเข้าไปใกล้ สายตาจ้องฉู่เชียนหลีอย่างลึกซึ้งหลายวินาทีฉู่เชียนหลียิ้มระหว่างทั้งสองคน คำพูดมากมายไม่จำเป็นต้องพูด แค่สบตากัน ก็สามารถเข้าใจกันแล้วผ่านไปครู่หนึ่งเขาถอนสายตากลับ กระตุกม้าให้หยุดลง โน้มกายและเอื้อมมือไปรับลูก“ส่งเขาให้ข้า”เฟิงเจิ้งหลียิ้มได้อ่อนโยนมาก ก้าวไปข้างหน้าครึ่งก้าวอย่างเชื่อฟัง ยกมือทั้งสองข้างขึ้นเล็กน้อย ส่งเด็กที่อยู่ในมือออกไป“น้องเจ็ด เดินทางปลอดภัย”เขาเน้นเสียงคำว่า ‘ปลอดภัย’ เป็นพิเศษ เหมือนมีความหมายที่ลึกซึ้งซ่อนอยู่อ๋องเฉินยื่นมือออกมาแล้ว ขณะที่กำลังจะสัมผัสโดนเด็ก เฟิงเจิ้งหลีปล่อยมือกะทันหันทันใดนั้นเด็กสูญเสียแรงยึดเหนี่ยว ร่วงลงไปโดยตรง!“จื่อเยี่ย!”พลันเฟิงเย่เสวียนแน่นหน้าอก กระโดดลงจากม้าด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด ก็เห็นอ๋องหลีรับเด็กไว้แล้ว และก็เพราะพริบตาที่เขาเผลอนี้ จึงถูกธนูลับดอกหนึ่งยิงเข้าที่สะบักฉึก…“อาเฉิน!”“ท่านอ๋อง!”เหตุการณ์เกิดขึ้นกะทันหัน ไม่มีใครรับมือทันเวลาเฟิงเจิ้งหลีใช้มือซ้ายอุ้มเฟิงเจิ้งจื่อเยี่ย มือขวาจับตัวฉู่เชียนหลี ถอยหลังเจ็ดแปดก้าว ขณะ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1091
เฟิงเย่เสวียนเดินออกมาข้างหน้าหนึ่งก้าว “ปล่อยฉู่เชียนหลีกับเด็ก ข้าอยู่เอง เจ้าจับฉู่เชียนหลีไม่มีประโยชน์ มีเพียงจับข้าเท่านั้น เจ้าจึงจะสามารถนั่งราชบัลลังก์ได้อย่างมั่นคง”เฟิงเจิ้งหลีเย้ยหยัน“อย่ามาต่อรองกับข้า ข้ายอมถอยให้แล้ว ถ้าหากยังได้คืบจะเอาศอก ข้าไม่ถือสาที่จะพินาศไปพร้อมกัน”ฉู่เชียนหลีรีบถอยกลับมาจับข้อมือเฟิงเย่เสวียน กล่าวเสียงเบา “เจ้าพาจื่อเยี่ยไป!”“เชียนหลี…”“คนที่เขาต้องการคือข้า มีเพียงเจ้าไปและมีชีวิตรอดต่อไปเท่านั้น จึงจะมีโอกาสพลิกสถานการณ์ จื่อเยี่ยไปแล้ว ข้าจึงจะวางใจ ถึงเวลานั้น เขาก็ไม่มีข้อได้เปรียบอีก และไม่จำเป็นต้องกลัวเขาอีกแล้ว” ฉู่เชียนหลีวิเคราะห์เบาๆ อย่างฉับไวเฟิงเจิ้งหลีไม่มีทางฆ่านางใช้นางคนเดียว แลกกับความปลอดภัยของจื่อเยี่ย แลกกับความปลอดภัยของทุกคน อย่างไรก็ดีกว่าสู้กันตายไปข้างหนึ่ง เลือดนองเหมือนแม่น้ำไม่ใช่ว่านางจะถูกขังอยู่ในเมืองหลวงตลอดไปตราบใดที่ยังมีชีวิต ก็มีโอกาสเฟิงเย่เสวียนรู้ผลได้ผลเสียในนี้ เด็กคนนี้อย่างไรก็ต้องช่วย แต่เขาจะทิ้งฉู่เชียนหลีไว้คนเดียวได้อย่างไร“เชียนหลี ข้ามันไร้ประโยชน์”“ข้าไม่อนุญาตให้เจ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1090
เมื่อพรรคของอ๋องหลีได้ยินเช่นนี้ ก็กลัวทันทีดูท่าทีของพระชายาอ๋องเฉิน นี่กำลังจะเปิดฉากสังหารครั้งใหญ่ในวังชัดๆ!ฆ่าคนติดต่อกันสองคน ไม่กระพริบตาแม้แต่ทีเดียวเลือดกระเซ็นโดนใบหน้า ก็เย็นเฉียบท่าทางที่ชั่วร้ายเหมือนปีศาจนั่น ทำให้ขุนนางหลายคนเกิดความกลัว ลองถามคนทั่วหล้า จะมีสักกี่คนที่ไม่กลัว? อยู่ต่อหน้าความเป็นความตาย ทุกคนล้วนเห็นแก่ตัวพวกเขาไม่อยากตายขุนนางคนหนึ่งกลัวจนพูดติดอ่าง“อ๋อง อ๋องหลี…อย่างไรเด็กที่อยู่ในมือท่านก็เป็นพระนัดดาองค์โต เป็นสายเลือดของราชวงศ์ ถ้าหากฆ่าเขา ในวันข้างหน้า มลทินของท่านจะถูกบันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์ เกรงว่าจะถูกคนรุ่นหลังด่าทอต่อๆ กันเป็นหมื่นปี”ขุนนางอีกคนก็กล่าวเสียงสั่น“อ๋องเฉินโปรดพิจารณา…”ถ้าหากสู้กันจริงๆ พวกเขาสู้ไม่ไหวอ๋องเฉินมีฮ่องเต้หนุนหลัง มีกองทัพ มีกำลังทหาร อ๋องเฉินเป็นฝ่ายได้เปรียบทุกด้านในมืออ๋องหลี นอกจากพระนัดดาองค์โต ก็ไม่มีเบี้ยอย่างอื่นแล้ว อีกทั้ง ทหารรักษาพระองค์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ทหารองครักษ์เงาของอ๋องเฉินเมื่อไรที่สู้กัน พวกเขาจะตายกันหมดไม่จำเป็นต้องตายไปครั้งหนึ่ง บางครั้ง เมื่อเห็นว่าพอแล้วก
