Share

บทที่ 432

จวนอ๋องเฉิน

ฉู่เชียนหลีออกไปหนึ่งเที่ยว เดินวนหนึ่งรอบ กลับมาก็เป็นช่วงบ่ายแล้ว

ยังไม่ทันเข้าเรือนหานเฟิง ก็ได้ยินเสียงคร่ำครวญของเจ้าดำน้อยดังมาแต่ไกล

“บรู้ว…”

“แอ๋งๆๆ!”

เมื่อมองดีๆ เทพหมาป่าแห่งเขาคุนหลุนกลายเป็นคู่ฝึกทวนของอวิ๋นอิง อยากยกกรงเล็บขึ้นตบเด็กสาวให้ตาย ก็รู้สึกว่าเป็นพวกเดียวกัน ท่าทางที่ไม่สามารถฆ่าส่งเดชแลดูลำบากใจเหลือเกิน

เยว่เอ๋อร์ปรบมือส่งเสียงให้กำลังใจอยู่ด้านข้าง

ผู้หญิงสองคนรังแกมันที่เป็นหมาป่าตัวผู้

เกินไปแล้ว!

หมาป่าลูกผู้ชายอกสามศอก ไม่ถือสาเด็กผู้หญิง!

เจ้าดำน้อยกัดฟันจนเสียงดังก๊อกๆ สุดท้ายก็ยอมไว้หน้าพวกนาง ปรากฏว่าถูกกระทืบไม่รู้จบ

ทันใดนั้น เงยหน้า ก็มองเห็นนายหญิงกลับมาแล้ว

“บรู้ว!”

ราวกับมันมองเห็นแสงแห่งความหวัง น้ำตาแห่งความตื้นตันหลั่งไหล ก้าวสี่ขาที่ใหญ่และหนา กระโจนออกไปอย่างไม่คิดชีวิต

นายหญิง!

ช่วยด้วย!

รีบอบรมสาวใช้ของท่านหน่อยเถอะ!

หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น มันเขมือบลงท้องไปแล้ว!

กระโจนออกไป อุ้งเท้าหน้าสองข้างกอดต้นขาฉู่เชียนหลี พูดอย่างไรก็ไม่ยอมปล่อย

ฉู่เชียนหลีเห็นแล้ว ร้องไห้ไม่ออกหัวเราะไม่ได้

ที่ผ่านมา ยังไม่เคยเห็นสิ่ง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status