Beranda / รักโบราณ / ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด / ตอนที่ 14  เรื่องที่ไม่ควรได้ยิน

Share

ตอนที่ 14  เรื่องที่ไม่ควรได้ยิน

last update Terakhir Diperbarui: 2024-12-28 01:44:38

ดุจสายฟ้าที่ฟาดลงมากลางแจ้ง หลิงเฟยคาดไม่ถึงว่าจะได้ยินเรื่องเช่นนี้ เมื่อครู่นี้พี่รองของนางพึ่งจะ….พี่รองที่เป็นพระชายาขององค์รัชทายาท ถามท่านอ๋องว่า…

“หลินอี้ ท่านตอบข้ามาสิ เหตุใดจึงเงียบ ข้ามิอาจตอบรับความรู้สึกของท่านได้ น้องสี่มีหน้าตาและนิสัยเหมือนข้ามากที่สุด ท่านคงมิได้คิดว่าจะให้นาง….เป็นตัวแทนข้าในเรื่องนี้หรอกใช่หรือไม่”

หลิงเฟยทรุดตัวลงช้า ๆ นางไม่อยากได้ยินอะไรต่อจากนี้อีกแล้ว นางพยายามหาทางออกจากที่นี่ ต้องออกไปเดี๋ยวนี้และลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่ให้เร็วที่สุด นางจำได้แค่เดินออกมาและลัดเลาะตามพุ่มไม้ด้านหน้าตำหนักออกมาโดยไม่มีผู้ใดเห็น

“พระชายา เรื่องในอดีตกระหม่อมลืมมันไปหมดแล้ว กระหม่อมกล้าสาบานกับพระองค์ตรงนี้ว่า ที่กระหม่อมอยากหมั้นหมายกับหลิงเฟยเพราะกระหม่อมรักนาง อยากดูแลนาง อยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยกันนับจากนี้”

“และที่สำคัญ พระองค์กล่าวผิดอยู่อย่างหนึ่ง นางไม่มีส่วนใดที่เหมือนท่านเลย นางสดใสและเป็นตัวของตัวเอง มีความสามารถและเข้มแข็งกล้าหาญที่แม้แต่กระหม่อมเองยังยอมแพ้ นั่นทำให้กระหม่อมรักนางจากใจจริง”

พระชายายิ้มให้เขาอย่างจริงใจกลับไปเช่นกัน

“เช
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 15  กลับมาพร้อมความแค้น

    หลิงเฟยรู้สึกว่าร่างของนางลอยขึ้นไปและถูกใครสักคนดึงเอาไว้ ริมฝีปากนางราวกับมีลมอ่อน ๆ เข้ามา นางเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ใต้น้ำนั้น “(ท่านอ๋องจูบข้าทำไม)”เสียงในความคิดนางดังอยู่พร้อมกับสติที่หลุดลอยไปอีกครั้งเมื่อขึ้นมาหายใจบนผิวน้ำและสำลักน้ำออกมา“แคก แคก”“หลิงเฟย!! ท่านอ๋อง!! พวกเขาขึ้นมาแล้ว เร็วเข้า เอาผ้ามา”“หลิงเฟย เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง หลิงเฟย”ใบหน้าก่อนนางหมดสติคือใบหน้าของท่านอ๋อง นางราวกับจะลืมตาขึ้นได้ แต่ก็หลับไปอีกครั้ง…. จวนสกุลลู่“นางฟื้นหรือยัง”“ยังเลยพ่ะย่ะค่ะ”“นางตกน้ำได้อย่างไร”“กระหม่อมไม่มั่นใจ แต่คนที่ถึงก่อนหน้านั้น…และที่อยู่ที่นั่น คือจางชิงชิง”“จางชิงชิง นางคือ….”“นางคือสตรีที่พระองค์พบที่ร้านตัดชุดเมื่อวันก่อนเพคะ”“จื่อรุ่ย สั่งให้คนไปเอาตัวนางมาข้าจะสอบสวนนางด้วยตนเอง”“แคก แคก”“หลิงเฟย!!”ท่านอ๋องวิ่งไปที่เตียงของนางในทันที หลิงเฟย ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมามองเห็นใบหน้าของคนมากมายแต่นางยังแยกไม่ออกว่าเป็นผู้ใดบ้าง ท่านอ๋องใช้พระหัตถ์ลูบใบหน้านางเบา ๆ“แคก แคก”“เจ้าไหวหรือไม่”“น้ำ”เสียงของนางแหบต่ำคงเพราะสำลักน้ำไปมาก กว่าท่านหมอลู่จะรักษานางได

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-29
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 16  สายตาที่เปลี่ยนไป

    หลิงเฟยค่อย ๆ เลื่อนตัวลงนอนพัก เขาก้มลงห่มผ้าให้นางพร้อมกับก้มลงไปอีกครั้งหลิงเฟยหันหลังให้เขาในทันทีเขารู้สึกว่านางพยายามจะเลี่ยงเขาอยู่หลายครั้ง นางไม่เหมือนเดิมจริง ๆ เรื่องที่เขาคุยกับพระชายาคงต้องหาเวลาพูดคุยกับนาง รอให้นางหายดีกว่านี้เขาจะบอกทุกอย่างแก่นาง“เช่นนั้น ข้าไปนะ”“ขอบพระทัยเพคะ”วันถัดมา “น้องสี่เจ้าไหวหรือไม่”“พี่ใหญ่ข้าแค่ตกน้ำ มิได้ป่วยจนลุกไม่ขึ้นนะเจ้าคะ”“เช่นนั้นก็ไปกันเถิด เห็นว่าวันนี้พระชายาจะแสดงดีดพิณต่อหน้าพระพักตร์ฝ่าบาทด้วยนี่ใช่หรือไม่ขอรับท่านพ่อ”“อืม นานแล้วที่ไม่ได้เห็นพระชายาดีดพิณ”“ดี เริ่มเลย”“หลิงเฟย เจ้าว่าอะไรนะ”“เปล่าเพคะ”“อ่อ เช่นนั้นก็ขึ้นรถม้ากันเถอะ ไหวหรือไม่ให้ข้าอุ้มขึ้นไปดีกว่านะ”“ไม่ต้องเพคะหม่อมฉันเดินเองได้เพคะ”ท่านอ๋องรู้ดีว่านางอาจจะยังโกรธเขา แม้ว่าบางเรื่องยังไม่กระจ่างชัดแต่เขาจะค่อย ๆ เล่าให้นางฟัง หลายเรื่องต้องใช้เวลาคุยกันนานกว่าจะเข้าใจ แต่บางเรื่องที่เขาบอกนางได้ก็จะบอกเลย“หลิงเฟย หากว่าเจ้ารู้สึกไม่ค่อยดีให้รีบบอกข้าเข้าใจหรือไม่”“เพคะ”เขาดึงตัวนางเข้ามากอดและอิงซบที่ไหล่ หลิงเฟยไม่ทันระวังจึงต้องทำตามที่

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-29
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 17  ข้าเกลียดท่าน

    ทั้งสองหันไปมองท่านอ๋องที่ตอนนี้เริ่มบีบมือของ หลิงเฟยแน่นพร้อมกับหันมายิ้มให้ทั้งสองคนที่เหลือ“พวกท่านมาอยู่นี่เอง”“ท่านอ๋อง พวกกระหม่อมมาสูดอากาศพ่ะย่ะค่ะ เอาล่ะ หลิงเฟย เอาไว้พบกันใหม่นะว่าง ๆ จะรับไปดูละคร”“จางหยวนท่านนี่เมื่อใดก็ไม่เปลี่ยน ตกลงไว้พบกันใหม่”“เอ่อ เช่นนั้นข้าน้อยก็ขอตัวก่อน”“ใต้เท้าเฉิน เดินเข้าไปพร้อมกันก็ได้ ข้ายังอยากถามท่าน….”“เฟยเอ๋อร์ เกรงว่าจะไม่เหมาะนะ ข้าว่าเรามีบางอย่างต้องคุยกันหน่อย”“เช่นนั้นกระหม่อมขอตัวก่อนพ่ะย่ะค่ะ ไว้พบกันใหม่”หลิงเฟยสะบัดแขนออกจากเขาแต่ท่านอ๋องไม่ยอมให้นางทำเช่นนั้นพร้อมกับดึงนางไปยังห้องด้านข้างของท้องพระโรงซึ่งโดยปกติเอาไว้สำหรับแต่งตัวในงานและนั่งพักผ่อน“ท่านอ๋อง พาหม่อมฉันมาที่นี่ทำไมเพคะ”“วันนี้เจ้าเป็นอะไร เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าทำสิ่งใดอยู่”“ท่านอ๋อง พระองค์ตรัสแปลก ๆ นะเพคะ หม่อมฉันเพียงแค่ยืนคุยกับจางหยวนและใต้เท้าเฉิน”“เจ้ารู้ว่าข้ายังมิได้ถามเรื่องนั้น ข้าถาม…เรื่องก่อนหน้านี้ เหตุใดต้องทำกิริยาเช่นนั้นต่อหน้าองค์รัชทายาท”“ปล่อยนะ หม่อมฉันเจ็บ ท่านอ๋อง!!”“หลิงเฟย ที่นี่เป็นวังหลวงแม้ว่าพระชายาจะเป็นพี่สาวของเจ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-29
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 18  งานนี้นางได้อับอายแน่

    เมื่องานเลี้ยงดำเนินไปได้สักพัก ฮองเฮาจึงได้ตรัสถามขึ้นกับพระชายาองค์รัชทายาท“ได้ยินว่าพระชายาจะดีดพิณถวายฝ่าบาทมิใช่หรือ เจ้าเตรียมตัวหรือยังเล่าพระชายา”“เสด็จแม่เพคะ คือว่า…”“เสด็จแม่ ขอประทานอภัยก่อนหน้านี้นิ้วของพระชายาถูกของมีคมบาด เกรงว่าในครั้งนี้คงทำการแสดงดีดพิณไม่ได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”“แย่จริงแล้วให้หมอหลวงดูอาการแล้วหรือไม่ นิ้วมือสำหรับผู้ที่เรียนพิณสำคัญมากนะ”“เอาเถอะ ในเมื่อไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร เห็นว่าบุตรของท่านเสนาบดีหลี่เองก็จัดการแสดงมามิใช่หรือ”“ฝ่าบาทเพคะ หม่อมฉันหลี่ฟางอิ่งขอบังอาจทูลเพคะ”“ว่ามาสิ”“ในเมื่อในวันนี้พระชายามิอาจบรรเลงเพลงพิณได้ เช่นนั้นให้ลู่หลิงเฟยเป็นผู้ดีดพิณแทนดีหรือไม่เพคะ”เกิดเสียงฮือฮาราวกับนึกสนุกขึ้นดังในท้องพระโรงในทันทีเพราะหลายคนทราบว่าบุตรคนสุดท้องของใต้เท้าลู่ไม่ชำนาญเรื่องเหล่านี้มาก่อน มีผู้ใดไม่รู้จักนางร้ายแห่งต้าซ่งเช่นนางบ้าง เสนาบดีหลี่เดินออกมาทำท่าคำนับพร้อมสนับสนุน"กระหม่อมเองก็อยากรับฟังเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ ได้ข่าวว่าสกุลลู่สอนบุตรทุกคนมาดี มีความรู้รอบด้านวันนี้คงได้เห็นเป็นบุญตาแล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท“เช่นนั้น…”“เอ่อ เสด็จแม่

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-30
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 19  ลาก่อนแม่ดอกบัวขาว

    หลี่ฟางอิ่งเริ่มร่ายรำ บรรดาแขกเริ่มมองดูท่าร่ายรำนั้นอย่างเพลิดเพลินใจ ทั้งท่วงท่าและจังหวะที่นางร่ายรำแลดูอ่อนช้อยและงดงามราวกับนางฟ้ายิ่งนัก “สาม….”ฟางอิ่งเริ่มหมุนตัวหลายรอบพร้อมกับจังหวะของกลองที่ทำจังหวะไปพร้อมกับท่าร่ายรำของนาง“สอง…”นางกระโดดแยกขาพร้อมกับลงมาและแยกขาออก แขกที่อยู่ในงานเริ่มเห็นแล้วแต่นางยังไม่รู้สึกตัว ชุดที่นางสวมเริ่มขาดและหลุดออกจากกัน จนจังหวะที่นางหมุนตัวอีกครั้ง“….ลาก่อนแม่นางเอกดอกบัวขาว”ชุดร่ายรำของนางหลุดจนเผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าต่อหน้าพระพักตร์ของฝ่าบาทและฮองเฮา และแขกในงาน แต่ละคนล้วนตาลุกวาวเพราะพึ่งเคยเห็นเรือนร่างที่งดงามของสตรีอันดับหนึ่ง “กรี๊ด!!!”“เร็วเข้านำผ้ามาห่มให้นาง อนาจารยิ่งนักพาตัวออกไป”หลิงเฟยเห็นว่าจางชิงชิงรีบลุกขึ้นไปเพื่อจะช่วยหลี่ฟางอิ่ง “นั่นสินะ ในเวลานี้ข้าจะลืมสหายรักผู้นี้ไปได้เช่นไร”ถั่วในมือของหลิงเฟยถูกดีดไปที่ขาโต๊ะของจางชิงชิงทำให้ร่างของนางล้มจนโต๊ะของนางตกกระจัดกระจาย มือนางคว้าผ้าที่พันตัวของหลี่ฟางอิ่งที่พึ่งเดินมาถึงโต๊ะของนางออกมาอีกครั้ง ทำให้ฟางอิ่งเปลือยกายต่อหน้าทุกคนอีกรอบพร้อมกับจางชิงชิ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-30
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 20  เราอย่าพบเจอกันอีกเลย

    นางหยิบยาต้าหรงออกมาหนึ่งเม็ดพร้อมกับให้องค์รัชทายาทกินเขากลืนลงไปอย่างยากลำบากแต่นางก็สกัดจุดให้เขากลืนลงคอไปจนได้“พวกเจ้าไปเตรียมผ้าสะอาด น้ำสะอาด กระโถนสำหรับบ้วนพิษออก อีกไม่เกินครึ่งชั่วยามองค์รัชทายาทจะกระอักเลือดพิษสีดำออกมา รีบไปเร็วเข้า”“ลูกข้าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง เขา…”“ฮองเฮาเพคะ ตอนนี้องค์รัชทายาทได้รับยาถอนพิษแล้ว หม่อมฉันสกัดไม่ให้พิษแพร่กระจายเอาไว้แล้ว รอให้พระองค์คายพิษออกมาก็ปลอดภัยแล้วเพคะ”“ขอบใจเจ้ามากแม่นางลู่ ขอบใจที่ช่วยชีวิตลูกข้า”“หม่อมฉันขอตัวไปช่วยพระชายาก่อนเพคะ”“ไปเถอะ ๆ ลูกแม่ รีบเอาผ้ามาเช็ดให้ลูกข้าเร็ว”หลิงเฟยรีบเดินเข้าไปยังเตียงของพระชายาเมื่อนางเดินเข้าไปก็พบว่าท่านพ่อเองก็ทำเช่นเดียวกับนาง แต่เขายังไม่มียาถอนพิษ เข็มเงินถูกเตรียมออกมาเพื่อจะรีดพิษให้พี่สาวนาง แต่นางจับไหล่ท่านพ่อ“ท่านพ่อ ท่านออกมาก่อน ข้าจะป้อนยาพี่รอง”“หลิงเฟย เจ้าหมายความว่าอย่างไร”“ข้ามียาต้าหรง”“ยานั่น!! นี่เจ้าปรุงยาได้แล้วจริง ๆ แต่เจ้าไม่เคยบอกพ่อเลย”“รีบหน่อยเจ้าค่ะ นางได้รับพิษมากกว่าองค์รัชทายาท”“ได้ ๆ นางเดินเข้าไปพร้อมหยิบยาถอนพิษและจับพี่สาวนางอ้าปาก แต่ก่

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-30
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 21  ไหน้ำส้มแตก

    หยางหลินอี้รีบวิ่งออกจากตำหนักบูรพาเพื่อไปให้ทันหลินเฟย เขาทราบจากพระชายาที่ส่งข่าวมาบอกว่าวันนี้นางจะมาเยี่ยมทั้งสองพระองค์เขาจึงรีบมาดักรอนางแต่เช้า นึกไม่ถึงว่ายังไม่ทันพบนางก็หนีไปอีกแล้ว“เดี๋ยวก่อน หลินเฟย!!”“รีบออกรถ”หลินเฟยสั่งคนขับรถม้าขับออกไปในทันที รถม้าวิ่งออกจากวังไปแล้ว สุดท้ายเขาก็ไม่พบนาง หากว่าเป็นไปดังที่ทหารองครักษ์กล่าวมา นั่นแสดงว่านางเห็นเขากับพระชายาอยู่ด้วยกันในช่วงระหว่างที่องค์รัชทายาทบอกว่าจะเข้าไปเอาใบชามาชงรอนาง เขาไปหานางที่จวน นางก็ไม่ออกมาพบเขาอยู่ดี ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เขาจะมีโอกาสได้คุยกับนางเสียที “หลินเฟย เหตุใดเจ้าไม่ให้โอกาสข้าเลย”เขาพึ่งจะมารับรู้ในตอนนี้ ในตอนที่เขาหลบหลีกนางและเก็บตัวในจวนเพราะทนการตามตื๊อของหลิงเฟยไม่ไหว มาในตอนนี้เขาต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามนาง ซึ่งทำให้เขารู้ว่านางคงเหนื่อยมาไม่น้อยโรงละคร“นี่ หลิงเฟย เจ้าชวนข้ามาออกมาดูละครแต่เอาแต่ถอนหายใจและเหม่อลอยเช่นนี้จะดูรู้เรื่องงั้นหรือ”“จางหยวนหากท่านไม่ดูก็กลับบ้านไปสิ พูดมากอยู่ได้”“ไม่ใช่เช่นนั้น นี่เจ้าคงไม่ได้ทะเลาะกับท่านอ๋องมาอีกแล้วสินะ”“พูดมากเสียจริง”“ข้าพูดแทงใจดำล

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-31
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 22  ข้าขาดความอบอุ่น

    “ท่านจะทำอะไร หยางหลินอี้อย่านะ อย่าทำรุ่มร่ามนะไม่งั้นข้าจะบอกให้รถม้าหยุด”“งั้นหรือ ลองดูสิว่าเขาจะหยุดตามที่เจ้าสั่งหรือไม่”“นี่ท่าน!!…เปลี่ยนคนขับรถม้าสินะ คนเจ้าเล่ห์ปล่อยนะ”“หลิงเฟย หากไม่ทำเช่นนี้เจ้าก็ไม่ยอมคุยกับข้าเสียที”“ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับท่าน”“เช่นนั้นข้าก็จะจูบเจ้า จนกว่าเจ้าจะยอมคุยกับข้าดี ๆ”“ไม่นะ อื้อ…”เขาไม่ได้ขู่แต่ทำจริง ๆ นางทำให้ความอดทนของเขาขาดผึงเมื่อเขาเห็นว่านางอยู่กับบุรุษอื่นต่อหน้าเขาอีกครั้งและยังทำเป็นไม่สนใจเขาก่อนหน้านี้เขาไม่รู้แต่ในตอนนี้เขาไม่มีทางยอมให้นางไปกับผู้อื่น เขาทนไม่ได้ พึ่งรู้ว่าความหึงหวงเป็นอาการเช่นไรก็วันนี้ วันที่มีนางเข้ามาในชีวิต“อื้อ…อื้อ..”เขาส่งลิ้นเข้าไปล้วงเอาความหวานมา มือหนาเริ่มกอดรัดจนนางเริ่มหายใจติดขัด หลิงเฟยยากจะดิ้นจนต้องเริ่มนิ่งเพื่อยอมถอยให้เขา ใช่ว่านางจะไม่รู้สึกแต่นางตัดสินใจว่าจะเลิกยุ่งกับเขา แต่เหตุใดท่านอ๋องผู้นี้ถึงไม่ยอมปล่อยนางเสียที หากเป็นเช่นนี้ต่อไปนางต้องใจอ่อนกับเขาอีกครั้งซึ่งนางไม่อยากเป็นคนใจโลเลที่ถูกเขาปั่นหัวเล่น“หลิงเฟย ข้าขอร้อง ฟังข้าหน่อยฟังเสียงหัวใจของข้าบ้าง อย่าเอาแต่หน

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-31

Bab terbaru

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนพิเศษที่ 4 ครอบครัวที่สมบูรณ์

    สองเดือนถัดมา “เบ่งเพคะพระชายา อื้อ....”“กรี๊ด!!!..”“อุแว๊!!……”“เป็นองค์ชายน้อยเพคะ”สิ้นเสียงของหมอตำแยทำคลอดในวังที่แจ้งว่าพระชายาขององค์รัชทายาทคลอดบุตรชายออกมา ทำให้ จวินอวี้หยวนองค์รัชทายาทรีบลุกขึ้นและพุ่งกายเข้าไปยังห้องที่พระชายาอยู่ในทันที หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์พระสวามีที่นั่งอยู่ข้าง“ท่านพี่ เป็นอะไรไปเพคะ”“คือว่า…ตอนเจ้าคลอด ก็จะต้อง…ร้องทรมานเหมือนกับที่….อิ๋งเซียน…”“ใช่เพคะ สตรีเวลาคลอดก็เป็นเช่นนี้ หากบุตรคลอดง่ายก็ไม่เจ็บนานเหมือนกับที่พี่หญิงเบ่งเพียงสี่ห้าครั้งบุตรก็คลอด แต่บางคนเบ่งอยู่ร่วมครึ่งวันก็ยังไม่ออกก็มี”“อะไรนะ!! เบ่งครึ่งวันงั้นหรือ เฟยเอ๋อร์ เช่นนั้นเจ้า…มิต้องทรมานแย่หรือ”“พระองค์อย่ากังวลพระทัยเกินไปเพคะ หม่อมฉันกับพี่หญิงก็ต่างเป็นสตรี เรามีบิดาเป็นหมอนะเพคะ คลอดไม่ยากหรอกเพคะ”“แต่เสียงร้องนั่นทำเอาองค์รัชทายาทแทบจะเป็นบ้าตายเจ้าก็เห็น”“นั่นเพราะพี่เขยไม่เคยได้ยินพี่หญิงกรีดร้องทรมานเช่นนี้มาก่อนก็เลยตกพระทัยน่ะเพคะ”“เช่นนั้นข้า…ไม่เป็นลมไปเลยงั้นหรือหากได้ยินเสียงเจ้าเจ็บปวดถึงเพียงนั้น ข้าจะทนไม่ได้เอาน่ะสิ”“เช่นนั้นพระองค์ก็ไม่ควรม

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนพิเศษที่ 3 จอมเห่อแห่งต้าซ่ง

    “เปล่าเพคะ แค่เวียนหัวเพราะคนเดินตามเกือบแปดคน ไปไหนก็เดินล้อมขนาดนี้ไม่เวียนหัวบ้างก็แปลกสิเพคะ”“เช่นนั้นให้ข้าเดินตามเจ้า อารักขาเจ้าคนเดียว จะได้ไม่เวียนหัวดีหรือไม่”พระชายาหันมามองพระพักตร์ที่จริงจังเมื่อเอ่ยประโยคนี้ขึ้นมา“ท่านอ๋องเพคะ พระองค์ไม่มีงานราชกิจอื่นแล้วหรือเพคะ หม่อมฉันตั้งครรภ์มิได้ป่วยนะเพคะ”“ข้าเป็นห่วงเจ้า ข้าผิดงั้นหรือ”หลิงเฟยถอนหายใจพร้อมกับดึงคอเขาเข้ามาซบที่อกนาง ลมหายใจของเขาร้อนผ่าว หัวใจยังเต้นแรงเพราะวิ่งมาอย่างรวดเร็วเพราะเป็นห่วงนาง“ท่านพี่ ข้าสัญญากับท่านว่าจะดูแลตัวเอง ท่านพี่เป็นห่วงหม่อมฉันเข้าใจเพคะ แต่ว่าหม่อมฉันเองก็ไม่อยากให้พระองค์เป็นห่วงมากเกินไป ทำเช่นนี้ราวกับว่าไม่ไว้ใจหม่อมฉันนะเพคะ”“ข้าต้องพยายามปรับตัวอีกแล้วใช่หรือไม่”“เอาเช่นนี้ดีหรือไม่ หากว่าพระองค์เป็นห่วงหม่อมฉัน พระองค์ก็ทำเท่าที่อยากทำเถิดเพคะ แต่ว่าอย่าให้เสียงานจนผู้อื่นครหาท่านเอาได้ หม่อมฉันมิอยากเป็นต้นเหตุว่าทำให้พระองค์ไม่มีความรับผิดชอบในงานอย่างอื่น”“ได้ ข้ารับปากเจ้า แล้วเจ้ากินอะไรหรือยัง พระชายาฝากยาบำรุงมาให้เจ้าด้วย นางบอกว่าได้มาเยอะช่วงที่ตั้งครรภ์เลยแบ่

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนพิเศษที่ 2 ครรภ์แรกของพระชายาท่านอ๋อง

    สี่เดือนถัดมา“พวกเจ้ารีบย้ายของพวกนี้ออกไปอย่าให้มีของที่มีคมอยู่ในสถานที่ที่พระชายาจะเดินผ่านได้ เร็วเข้า จื่อรุ่ย!! เจ้าไปเอายาบำรุงครรภ์ที่พ่อตาข้ามาหรือยัง”“อยู่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ กำลังจะรีบนำไปต้มพ่ะย่ะค่ะ”“รีบไปเลยเร็ว ๆ พระชายาจะตื่นแล้ว ข้าวละ เสร็จหรือยัง”“หลินอี้!!”เสียงของหยางหลิงเฟย พระชายาดังขึ้นเพื่อเรียกพระสวามี นางตื่นขึ้นมาและมองไม่เห็นเขาอยู่บนเตียง ท่านอ๋องรีบสั่งการเก็บกวาดจวนจนทั่วเพื่อมิให้หลิงเฟยเกิดปัญหาเวลาเดินในจวน“ข้ามาแล้ว ๆ”“ท่านไปที่ใดมา"“ข้า….ไปสั่งให้ทุบทำขั้นบันไดใหม่ให้เจ้า จะได้เดินง่ายขึ้น”“นี่ท่านสั่งรื้อจวนอีกแล้วงั้นหรือ!!”รอยยิ้มสำนึกผิดของท่านอ๋องหลบสายตาพระชายาไม่ได้เลย “ไม่ต้องมายิ้มเลย วันก่อนก็สั่งรื้อสวน”“ก็กลัวเจ้าเดินสะดุดหญ้าล้มนี่ มันอันตรายมากนะ”“แล้วยังสั่งไม่ให้ข้าจับเครื่องมือบดยา”“ก็มันมีทั้งมีดและครกหิน มันอันตรายทั้งนั้น เสี่ยงมากนะหลิงเฟยไม่ได้หรอก ช่วงนี้เจ้าห้ามเข้าไป”“นี่ท่านสั่งรื้อบันไดอีกแล้ว”“ซี่มันถี่และชันมากเกินไป เจ้าคิดดูสิ ช่วงครรภ์แรกท่านพ่อบอกว่าห้ามเจ้าเดินเร็ว ห้ามยกของหนัก ห้ามสะดุดล้ม มันเสี่ยงน

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนพิเศษที่ 1  คืนวันส่งตัว

    ห้องส่งตัวเจ้าสาว“เหนื่อยหรือไม่”“ไม่เพคะ”“เจ้าตั้งใจจะโยนลูกบอลแพรและเปลี่ยนเจ้าบ่าวจริง ๆ นะหรือเมื่อเช้านี้”ลู่หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์ของพระสวามีอย่างนึกเคืองใจที่เขาบังอาจเล่นนอกบทที่ตกลงกับนางเอาไว้ก่อนหน้านี้จนเกือบแก้ไขไม่ทัน ยังดีที่ท่านอ๋องเป็นคนฉลาดและรู้ใจนางดีเขาจึงแก้ไขสถานการณ์นั้นได้“เป็นพระองค์ต่างหากที่เปลี่ยนบทก่อน”“นั่น ข้าก็แค่อยากจะขึ้นไปรับเจ้าเท่านั้น หากว่าเจ้าตกลงมาอีกจะทำเช่นไรเล่า ข้าน่ะตั้งใจเปลี่ยนเองเพราะอยากให้เจ้าเข้าใจหัวใจของข้ามากขึ้น”“หึ ยังดีที่พระองค์แก้ไขได้ทัน มิเช่นนั้นเจ้าบ่าวของหม่อมฉันในวันนี้คงมิใช่พระองค์แล้ว”“มีหรือว่าข้าจะยอม ต่อให้เจ้าจะเปลี่ยนเงื่อนไขอีกกี่ร้อยครั้ง เจ้าบ่าวก็ยังต้องเป็นข้าอยู่ดี เจ้าหนีไม่พ้นหรอก เหมือนในคืนนี้ที่เจ้าหนีไม่พ้นแน่ ๆ”“พระองค์ดื่มจนเมาแล้วใช่หรือไม่”“ไม่เมาเท่าสุรามงคลที่ดื่มกับเจ้าหรอก”“เช่นนั้นข้าต้องพิสูจน์ว่าจริงหรือไม่”หลิงเฟยจูบเขาทันทีพร้อมกับดึงชุดเจ้าบ่าวออกอย่างรวดเร็ว แต่ชุดเหล่านี้ตอนใส่พวกเขาแทบจะไม่ได้ใส่เอง ดังนั้นตอนถอด…..“นี่มันถอดแบบไหนละ หลินอี้ ดึงสายนั้นออกก่อนสิ ไม่ใ

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 46  พิธีอภิเษกพระราชทาน (ตอนจบ)

    ตำหนักบูรพา“พี่หญิง”“น้องสี่ เจ้ามาได้สักทีนะ เป็นอย่างไรบ้างบาดแผลของเจ้าหายดีหมดแล้วหรือไม่ แล้วนี่ตาเจ้ายังมีปัญหาอะไรอยู่หรือไม่ เจ้ามองข้าชัดใช่หรือไม่”ลู่อิ๋งเซียนเอ่ยถามลู่หลิงเฟยไม่หยุดเมื่อพบหน้ากันจนท่านอ๋องและองค์รัชทายาทแทบจะไม่มีช่วงที่ขัดจังหวะนางได้เลย จนองค์รัชทายาทต้องดึงไหล่ของพระชายาเอาไว้และให้ใจเย็น ๆ“เจ้าใจเย็นก่อนให้หลิงเฟยได้พักสักหน่อย นางพึ่งเข้าเฝ้าเสด็จพ่อมาให้นางได้หายใจก่อนสิ”“ข้า…เป็นห่วงนี่ได้ข่าวว่าทั้งถูกลักพาตัว ถูก….ขัง แล้วไหนจะโดนตบตีอีก”“พี่หญิง ท่านฟังข่าวลือมากไปแล้ว นางร้ายเช่นข้าผู้ใดจะกล้ารังแก”“แล้วข่าวที่ว่าเจ้า….ใช้ดาบฟันดวงตาองค์หญิงหลีน่าจนบอดนั่น…”“เรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ”“ตายจริง เหตุใดเจ้า…”“เรื่องนั้นเป็นเพียงแค่การป้องกันตัว องค์ชายคุณหมิงเองก็เข้าพระทัยดี เห็นว่ามาเข้าเฝ้าฝ่าบาทและตกลงทำการค้ากับเราหลายอย่างเลยนี่”“ใช่ ๆ หลินอี้ ครั้งนี้เราได้ประโยชน์มากกว่าที่คิด อย่างน้อยก็ต้องขอบคุณพวกเจ้าละนะ องค์ชายคุณหมิงรู้สึกสำนึกผิดมากจริง ๆ ถึงกลับยอมละเว้นภาษีสินค้าที่จะนำเข้าไปขายยังแคว้นฉู่และยินยอมให้เราเก็บภาษีเต็

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 45  ราชโองการสมรส

    ท่านอ๋องหันไปมองใบหน้าที่แดงจัดนั่นและอดนึกขำไม่ได้ นางกับเขาเคยทำเรื่องเช่นนี้ก็จริงแต่การที่จะเห็นผู้อื่นทำเรื่องเช่นนี้ต่อหน้าคงมีเพียงนางที่แกล้งตาบอดเท่านั้นที่จะได้เห็น“เจ้าบอกว่า พวกเขานอนด้วยกัน…ทั้ง ๆ ที่มีเจ้า..”หลิงเฟยพยักหน้าและหันไปซุกที่อกท่านอ๋องทันทีเพราะความอายที่จะเล่าต่อ ท่านอ๋องจะโกรธนางลงได้เช่นไรในเมื่อนางน่ารักถึงเพียงนี้ แม้ว่าจะทำผิดไปบ้างแต่ก็พอให้อภัยได้ แต่เรื่องก่อนหน้านี้เขารวมบัญชีเอาไว้แล้ว กลับจวนค่อยสะสางกับนางอีกครั้งก็ยังไม่สาย“แย่จริง เช่นนั้นองค์หญิงผู้นั้นก็…..”“หลินอี้ นาง….”“นางทำไมงั้นหรือ”“นาง…นอนอยู่กับผู้ชาย…สะ….สามคน”""สามคน""ซางเย่ถึงกับหันหน้าหนีไปอีกทางเช่นกัน นางรับไม่ได้เอาเสียเลย ก่อนหน้านี้นางเองก็ฟังเฉย ๆ แต่เมื่อหลิงเฟยเล่ามาถึงตอนนี้ นางเองก็รู้สึกอายแทนผู้เล่าเสียจริง ๆฮ่วนเซียวต้องลูบหลังภรรยาพร้อมกับแต่ละคนที่หน้าแดงไม่ต่างกับผู้เล่าอย่างลู่หลิงเฟย“เจ้า พูดผ่านไปเถอะนะเรื่องนี้ จากนั้นนางจึงพาเจ้าไปที่อารามงั้นหรือ”“อืม นางพาข้าไปที่นั่นในตอนดึก บอกว่าต้องให้พ้นยามห้ายไปก่อน (22.59 น.)”“เป็นช่วงที่ข้าไปพบรองแม่ทัพ”

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 44  ตรวจพอแล้วหรือยังเพคะ (18+)

    “หลินอี้!!”“กินข้าวก่อนเถอะ มา ลองชิมขาหมูนี่สักหน่อย”อาหารบนโต๊ะพร่องลงไปมากเพราะลู่หลิงเฟยหลังจากป่วยพึ่งจะมีมื้อนี้ที่นางมองเห็นอาหารที่กินเข้าไปและยังได้นั่งกินกับหยางหลินอี้ทำให้นางเจริญอาหารมากกว่าเดิม“โอ๊ย อิ่มมากเลย”“ดื่มชาร้อนนี่หน่อย ช่วยย่อยอาหารได้ดี”“พระองค์ช่างใส่พระทัยจริง ๆ นี่ชาผสมดอกบ๊วย หอมกลิ่นบ๊วยด้วย หรือว่า....”“ชอบหรือไม่”“สดชื่นมากเลยเพคะ”“ข้าขโมยมาจากห้องของเจ้า”“หม่อมฉันย่อมรู้ดีเพคะ เพราะชาสูตรนี้ข้างนอกไม่มีขาย ว่าแต่พระองค์ไปขโมยมาเมื่อใดเพคะ”“วันที่ไปพักที่จวนของเจ้า พี่ใหญ่เจ้าเริ่มก่อน เมื่อข้าถามเขาก็เลยบอกว่าเจ้าทำเองและเก็บซ่อนเอาไว้ที่ห้องยา วันที่ข้าเข้าไปเอายาในห้องนั้นก็เลยหยิบติดมือมา”“หยิบติดมือมามิได้ขโมย ท่านอ๋องช่างเลี่ยงใช้คำเก่งเหลือเกิน”“ไปเถอะข้าจะทายาให้”“เพคะ”ห้องบรรทมเมื่อเข้ามาถึงห้อง พวกเขาก็ลืมเสียสนิทว่าต้องทายาเมื่อท่านอ๋องดึงนางเข้ามากอดจนร่างของทั้งคู่เอนลงบนเตียงและเริ่มดึงชุดของอีกฝ่ายออกอย่างบ้าคลั่ง“หลิงเฟย อา เจ้าบาดเจ็บอยู่ อย่าพึ่งหักโหม”“หลินอี้ อ๊า”หลิงเฟยที่นอนทับร่างหนาของท่านอ๋องเอาไว้ครางสุดเสียง

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 43  เจ้าพ่อไหน้ำส้ม

    จวนท่านอ๋อง“อ๊ะ พอแล้ว หลินอี้ หม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อ๊าา โอ๊วว…หลินอี้!!”“ก็อยู่นิ่ง ๆ สิ เจ้านี่นะ แผลเต็มตัวขนาดนี้ยังกล้าไปตีกับหลีน่าอีก ช่างอวดดีจริง ๆ”“สงสารนักก็ไปตามนางกลับมาสิ ปล่อย ข้าอาบเองได้”หลิงเฟยเดินหนีเขาแต่สระนั้นไม่ได้กว้างพอที่จะให้ทำเช่นนั้นได้ ท่านอ๋องดึงนางมานั่งที่ตัก เขาพานางมาที่จวนและดึงมาอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย ที่จริงเขาต้องการสำรวจบาดแผลของนางที่ฟกช้ำไปทั่วเพราะถูกลักพาตัวและถูกเหลียงหลีน่าตีตอนที่นางอยู่อารามอิ้งเซียง“หากว่าข้าจะตามหลีน่าไป ก็ตามไปเอาชีวิตนางเท่านั้นที่กล้าตีเจ้าบาดเจ็บขนาดนี้”หลิงเฟยหันมาจับพระหัตถ์ที่สั่นของท่านอ๋องที่ถือผ้าเพื่อเช็ดตัวให้นาง “อย่าสานต่อความแค้นเลยเพคะ หม่อมฉันสะสางแค้นให้อาลี่และตัวเองแล้ว จากนี้เราควรจะมีความสุขแล้วนะเพคะ”“เจ้า…เหตุใดยอมให้นางตบตีเจ้าจนมีแผลเต็มตัวเช่นนี้”“หม่อมฉันมิได้ถูกนางตบตีอย่างเดียว แต่เพราะถูกย้ายที่บ่อย ๆ และคนที่แบกหม่อมฉันครั้งแรกก็เกือบตกกำแพงในจวน อีกทีก็ตกบันไดที่บ่อนระหว่างย้ายตัวหม่อมฉันมาที่อารามนั่น ส่วนแผลที่มากขนาดนี้เพราะก่อนหน้านี้ที่มองไม่เห็นหม่อมฉันเดินชนไปทั่วก็เ

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 42  นางร้ายสายฟาด!!

    “ดูท่าแล้ว เจ้าคงจะเกินเยียวยาจริง ๆ รองแม่ทัพเลี่ยง”“พ่ะย่ะค่ะ”“คุมตัวองค์หญิงกลับไปแคว้นฉู่ คุมความประพฤติและให้นางอยู่ที่ศาลบรรพชน ไม่มีคำสั่งข้าห้ามนางออกมา”“พี่ใหญ่ ท่านไม่มีสิทธิ์ลงโทษข้า เสด็จพ่อ…”“เสด็จพ่อ!! พอทราบเรื่องที่เจ้าทำความเดือดร้อนที่นี่ จึงมอบหมายให้ข้าเป็นผู้ลงโทษเจ้าตามสมควร เอาตัวไป”“ไม่นะพี่ใหญ่ ข้าไม่ยอม”หลีน่าดิ้นจนหลุดก่อนที่จะคว้าดาบของรองแม่ทัพและวิ่งเข้าใส่องค์รัชทายาท หลิงเฟยเห็นจึงรีบดึงองค์รัชทายาทหลบออกมาในทันที“หลบไปเพคะองค์ชาย”“หลิงเฟย!!”หลิงเฟยใช้ผ้าแพรตบเสยที่ใบหน้าของหลีน่าจนนางหงายหลังล้มลงไป ท่านอ๋องเอื้อมตัวไปรับตัวองค์ชายคุณหมิงเอาไว้ได้“ขอบคุณท่านอ๋อง”“ท่านไม่เป็นไรนะ นาง…แรงเยอะเกินสตรีไปนิด ไว้ข้าจะสั่งสอนนาง….”“ไม่เป็นไร เราปลอดภัยแต่ว่านั่นนาง…จะทำสิ่งใด”“เรื่องของสตรี ก็ต้องปล่อยให้สตรีเช่นข้าสะสางสิ ใช่หรือไม่หลีน่า”“นังสารเลว เจ้าจะทำอะไร”“ข้าหรือ หลินอี้!! ท่านมานี่สิ!!”หลิงเฟยตะโกนเรียกท่านอ๋อง ที่หันมามองหน้าลู่หยวนลี่ เฉินเป่าหลิงและองค์ชายต่างแคว้นที่แอบขำเขาเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินเข้าไปหาลู่หลิงเฟยที่ยืนอยู่ตรงหน้า

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status