เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 15 กลับมาพร้อมความแค้น
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-29 01:04:39
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 16 สายตาที่เปลี่ยนไป
หลิงเฟยค่อย ๆ เลื่อนตัวลงนอนพัก เขาก้มลงห่มผ้าให้นางพร้อมกับก้มลงไปอีกครั้งหลิงเฟยหันหลังให้เขาในทันทีเขารู้สึกว่านางพยายามจะเลี่ยงเขาอยู่หลายครั้ง นางไม่เหมือนเดิมจริง ๆ เรื่องที่เขาคุยกับพระชายาคงต้องหาเวลาพูดคุยกับนาง รอให้นางหายดีกว่านี้เขาจะบอกทุกอย่างแก่นาง“เช่นนั้น ข้าไปนะ”“ขอบพระทัยเพคะ”วันถัดมา “น้องสี่เจ้าไหวหรือไม่”“พี่ใหญ่ข้าแค่ตกน้ำ มิได้ป่วยจนลุกไม่ขึ้นนะเจ้าคะ”“เช่นนั้นก็ไปกันเถิด เห็นว่าวันนี้พระชายาจะแสดงดีดพิณต่อหน้าพระพักตร์ฝ่าบาทด้วยนี่ใช่หรือไม่ขอรับท่านพ่อ”“อืม นานแล้วที่ไม่ได้เห็นพระชายาดีดพิณ”“ดี เริ่มเลย”“หลิงเฟย เจ้าว่าอะไรนะ”“เปล่าเพคะ”“อ่อ เช่นนั้นก็ขึ้นรถม้ากันเถอะ ไหวหรือไม่ให้ข้าอุ้มขึ้นไปดีกว่านะ”“ไม่ต้องเพคะหม่อมฉันเดินเองได้เพคะ”ท่านอ๋องรู้ดีว่านางอาจจะยังโกรธเขา แม้ว่าบางเรื่องยังไม่กระจ่างชัดแต่เขาจะค่อย ๆ เล่าให้นางฟัง หลายเรื่องต้องใช้เวลาคุยกันนานกว่าจะเข้าใจ แต่บางเรื่องที่เขาบอกนางได้ก็จะบอกเลย“หลิงเฟย หากว่าเจ้ารู้สึกไม่ค่อยดีให้รีบบอกข้าเข้าใจหรือไม่”“เพคะ”เขาดึงตัวนางเข้ามากอดและอิงซบที่ไหล่ หลิงเฟยไม่ทันระวังจึงต้องทำตามที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-29ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 17 ข้าเกลียดท่าน
ทั้งสองหันไปมองท่านอ๋องที่ตอนนี้เริ่มบีบมือของ หลิงเฟยแน่นพร้อมกับหันมายิ้มให้ทั้งสองคนที่เหลือ“พวกท่านมาอยู่นี่เอง”“ท่านอ๋อง พวกกระหม่อมมาสูดอากาศพ่ะย่ะค่ะ เอาล่ะ หลิงเฟย เอาไว้พบกันใหม่นะว่าง ๆ จะรับไปดูละคร”“จางหยวนท่านนี่เมื่อใดก็ไม่เปลี่ยน ตกลงไว้พบกันใหม่”“เอ่อ เช่นนั้นข้าน้อยก็ขอตัวก่อน”“ใต้เท้าเฉิน เดินเข้าไปพร้อมกันก็ได้ ข้ายังอยากถามท่าน….”“เฟยเอ๋อร์ เกรงว่าจะไม่เหมาะนะ ข้าว่าเรามีบางอย่างต้องคุยกันหน่อย”“เช่นนั้นกระหม่อมขอตัวก่อนพ่ะย่ะค่ะ ไว้พบกันใหม่”หลิงเฟยสะบัดแขนออกจากเขาแต่ท่านอ๋องไม่ยอมให้นางทำเช่นนั้นพร้อมกับดึงนางไปยังห้องด้านข้างของท้องพระโรงซึ่งโดยปกติเอาไว้สำหรับแต่งตัวในงานและนั่งพักผ่อน“ท่านอ๋อง พาหม่อมฉันมาที่นี่ทำไมเพคะ”“วันนี้เจ้าเป็นอะไร เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าทำสิ่งใดอยู่”“ท่านอ๋อง พระองค์ตรัสแปลก ๆ นะเพคะ หม่อมฉันเพียงแค่ยืนคุยกับจางหยวนและใต้เท้าเฉิน”“เจ้ารู้ว่าข้ายังมิได้ถามเรื่องนั้น ข้าถาม…เรื่องก่อนหน้านี้ เหตุใดต้องทำกิริยาเช่นนั้นต่อหน้าองค์รัชทายาท”“ปล่อยนะ หม่อมฉันเจ็บ ท่านอ๋อง!!”“หลิงเฟย ที่นี่เป็นวังหลวงแม้ว่าพระชายาจะเป็นพี่สาวของเจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-29ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 18 งานนี้นางได้อับอายแน่
เมื่องานเลี้ยงดำเนินไปได้สักพัก ฮองเฮาจึงได้ตรัสถามขึ้นกับพระชายาองค์รัชทายาท“ได้ยินว่าพระชายาจะดีดพิณถวายฝ่าบาทมิใช่หรือ เจ้าเตรียมตัวหรือยังเล่าพระชายา”“เสด็จแม่เพคะ คือว่า…”“เสด็จแม่ ขอประทานอภัยก่อนหน้านี้นิ้วของพระชายาถูกของมีคมบาด เกรงว่าในครั้งนี้คงทำการแสดงดีดพิณไม่ได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”“แย่จริงแล้วให้หมอหลวงดูอาการแล้วหรือไม่ นิ้วมือสำหรับผู้ที่เรียนพิณสำคัญมากนะ”“เอาเถอะ ในเมื่อไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร เห็นว่าบุตรของท่านเสนาบดีหลี่เองก็จัดการแสดงมามิใช่หรือ”“ฝ่าบาทเพคะ หม่อมฉันหลี่ฟางอิ่งขอบังอาจทูลเพคะ”“ว่ามาสิ”“ในเมื่อในวันนี้พระชายามิอาจบรรเลงเพลงพิณได้ เช่นนั้นให้ลู่หลิงเฟยเป็นผู้ดีดพิณแทนดีหรือไม่เพคะ”เกิดเสียงฮือฮาราวกับนึกสนุกขึ้นดังในท้องพระโรงในทันทีเพราะหลายคนทราบว่าบุตรคนสุดท้องของใต้เท้าลู่ไม่ชำนาญเรื่องเหล่านี้มาก่อน มีผู้ใดไม่รู้จักนางร้ายแห่งต้าซ่งเช่นนางบ้าง เสนาบดีหลี่เดินออกมาทำท่าคำนับพร้อมสนับสนุน"กระหม่อมเองก็อยากรับฟังเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ ได้ข่าวว่าสกุลลู่สอนบุตรทุกคนมาดี มีความรู้รอบด้านวันนี้คงได้เห็นเป็นบุญตาแล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท“เช่นนั้น…”“เอ่อ เสด็จแม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-30ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 19 ลาก่อนแม่ดอกบัวขาว
หลี่ฟางอิ่งเริ่มร่ายรำ บรรดาแขกเริ่มมองดูท่าร่ายรำนั้นอย่างเพลิดเพลินใจ ทั้งท่วงท่าและจังหวะที่นางร่ายรำแลดูอ่อนช้อยและงดงามราวกับนางฟ้ายิ่งนัก “สาม….”ฟางอิ่งเริ่มหมุนตัวหลายรอบพร้อมกับจังหวะของกลองที่ทำจังหวะไปพร้อมกับท่าร่ายรำของนาง“สอง…”นางกระโดดแยกขาพร้อมกับลงมาและแยกขาออก แขกที่อยู่ในงานเริ่มเห็นแล้วแต่นางยังไม่รู้สึกตัว ชุดที่นางสวมเริ่มขาดและหลุดออกจากกัน จนจังหวะที่นางหมุนตัวอีกครั้ง“….ลาก่อนแม่นางเอกดอกบัวขาว”ชุดร่ายรำของนางหลุดจนเผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าต่อหน้าพระพักตร์ของฝ่าบาทและฮองเฮา และแขกในงาน แต่ละคนล้วนตาลุกวาวเพราะพึ่งเคยเห็นเรือนร่างที่งดงามของสตรีอันดับหนึ่ง “กรี๊ด!!!”“เร็วเข้านำผ้ามาห่มให้นาง อนาจารยิ่งนักพาตัวออกไป”หลิงเฟยเห็นว่าจางชิงชิงรีบลุกขึ้นไปเพื่อจะช่วยหลี่ฟางอิ่ง “นั่นสินะ ในเวลานี้ข้าจะลืมสหายรักผู้นี้ไปได้เช่นไร”ถั่วในมือของหลิงเฟยถูกดีดไปที่ขาโต๊ะของจางชิงชิงทำให้ร่างของนางล้มจนโต๊ะของนางตกกระจัดกระจาย มือนางคว้าผ้าที่พันตัวของหลี่ฟางอิ่งที่พึ่งเดินมาถึงโต๊ะของนางออกมาอีกครั้ง ทำให้ฟางอิ่งเปลือยกายต่อหน้าทุกคนอีกรอบพร้อมกับจางชิงชิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-30ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 20 เราอย่าพบเจอกันอีกเลย
นางหยิบยาต้าหรงออกมาหนึ่งเม็ดพร้อมกับให้องค์รัชทายาทกินเขากลืนลงไปอย่างยากลำบากแต่นางก็สกัดจุดให้เขากลืนลงคอไปจนได้“พวกเจ้าไปเตรียมผ้าสะอาด น้ำสะอาด กระโถนสำหรับบ้วนพิษออก อีกไม่เกินครึ่งชั่วยามองค์รัชทายาทจะกระอักเลือดพิษสีดำออกมา รีบไปเร็วเข้า”“ลูกข้าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง เขา…”“ฮองเฮาเพคะ ตอนนี้องค์รัชทายาทได้รับยาถอนพิษแล้ว หม่อมฉันสกัดไม่ให้พิษแพร่กระจายเอาไว้แล้ว รอให้พระองค์คายพิษออกมาก็ปลอดภัยแล้วเพคะ”“ขอบใจเจ้ามากแม่นางลู่ ขอบใจที่ช่วยชีวิตลูกข้า”“หม่อมฉันขอตัวไปช่วยพระชายาก่อนเพคะ”“ไปเถอะ ๆ ลูกแม่ รีบเอาผ้ามาเช็ดให้ลูกข้าเร็ว”หลิงเฟยรีบเดินเข้าไปยังเตียงของพระชายาเมื่อนางเดินเข้าไปก็พบว่าท่านพ่อเองก็ทำเช่นเดียวกับนาง แต่เขายังไม่มียาถอนพิษ เข็มเงินถูกเตรียมออกมาเพื่อจะรีดพิษให้พี่สาวนาง แต่นางจับไหล่ท่านพ่อ“ท่านพ่อ ท่านออกมาก่อน ข้าจะป้อนยาพี่รอง”“หลิงเฟย เจ้าหมายความว่าอย่างไร”“ข้ามียาต้าหรง”“ยานั่น!! นี่เจ้าปรุงยาได้แล้วจริง ๆ แต่เจ้าไม่เคยบอกพ่อเลย”“รีบหน่อยเจ้าค่ะ นางได้รับพิษมากกว่าองค์รัชทายาท”“ได้ ๆ นางเดินเข้าไปพร้อมหยิบยาถอนพิษและจับพี่สาวนางอ้าปาก แต่ก่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-30ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 21 ไหน้ำส้มแตก
หยางหลินอี้รีบวิ่งออกจากตำหนักบูรพาเพื่อไปให้ทันหลินเฟย เขาทราบจากพระชายาที่ส่งข่าวมาบอกว่าวันนี้นางจะมาเยี่ยมทั้งสองพระองค์เขาจึงรีบมาดักรอนางแต่เช้า นึกไม่ถึงว่ายังไม่ทันพบนางก็หนีไปอีกแล้ว“เดี๋ยวก่อน หลินเฟย!!”“รีบออกรถ”หลินเฟยสั่งคนขับรถม้าขับออกไปในทันที รถม้าวิ่งออกจากวังไปแล้ว สุดท้ายเขาก็ไม่พบนาง หากว่าเป็นไปดังที่ทหารองครักษ์กล่าวมา นั่นแสดงว่านางเห็นเขากับพระชายาอยู่ด้วยกันในช่วงระหว่างที่องค์รัชทายาทบอกว่าจะเข้าไปเอาใบชามาชงรอนาง เขาไปหานางที่จวน นางก็ไม่ออกมาพบเขาอยู่ดี ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เขาจะมีโอกาสได้คุยกับนางเสียที “หลินเฟย เหตุใดเจ้าไม่ให้โอกาสข้าเลย”เขาพึ่งจะมารับรู้ในตอนนี้ ในตอนที่เขาหลบหลีกนางและเก็บตัวในจวนเพราะทนการตามตื๊อของหลิงเฟยไม่ไหว มาในตอนนี้เขาต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามนาง ซึ่งทำให้เขารู้ว่านางคงเหนื่อยมาไม่น้อยโรงละคร“นี่ หลิงเฟย เจ้าชวนข้ามาออกมาดูละครแต่เอาแต่ถอนหายใจและเหม่อลอยเช่นนี้จะดูรู้เรื่องงั้นหรือ”“จางหยวนหากท่านไม่ดูก็กลับบ้านไปสิ พูดมากอยู่ได้”“ไม่ใช่เช่นนั้น นี่เจ้าคงไม่ได้ทะเลาะกับท่านอ๋องมาอีกแล้วสินะ”“พูดมากเสียจริง”“ข้าพูดแทงใจดำล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 22 ข้าขาดความอบอุ่น
“ท่านจะทำอะไร หยางหลินอี้อย่านะ อย่าทำรุ่มร่ามนะไม่งั้นข้าจะบอกให้รถม้าหยุด”“งั้นหรือ ลองดูสิว่าเขาจะหยุดตามที่เจ้าสั่งหรือไม่”“นี่ท่าน!!…เปลี่ยนคนขับรถม้าสินะ คนเจ้าเล่ห์ปล่อยนะ”“หลิงเฟย หากไม่ทำเช่นนี้เจ้าก็ไม่ยอมคุยกับข้าเสียที”“ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับท่าน”“เช่นนั้นข้าก็จะจูบเจ้า จนกว่าเจ้าจะยอมคุยกับข้าดี ๆ”“ไม่นะ อื้อ…”เขาไม่ได้ขู่แต่ทำจริง ๆ นางทำให้ความอดทนของเขาขาดผึงเมื่อเขาเห็นว่านางอยู่กับบุรุษอื่นต่อหน้าเขาอีกครั้งและยังทำเป็นไม่สนใจเขาก่อนหน้านี้เขาไม่รู้แต่ในตอนนี้เขาไม่มีทางยอมให้นางไปกับผู้อื่น เขาทนไม่ได้ พึ่งรู้ว่าความหึงหวงเป็นอาการเช่นไรก็วันนี้ วันที่มีนางเข้ามาในชีวิต“อื้อ…อื้อ..”เขาส่งลิ้นเข้าไปล้วงเอาความหวานมา มือหนาเริ่มกอดรัดจนนางเริ่มหายใจติดขัด หลิงเฟยยากจะดิ้นจนต้องเริ่มนิ่งเพื่อยอมถอยให้เขา ใช่ว่านางจะไม่รู้สึกแต่นางตัดสินใจว่าจะเลิกยุ่งกับเขา แต่เหตุใดท่านอ๋องผู้นี้ถึงไม่ยอมปล่อยนางเสียที หากเป็นเช่นนี้ต่อไปนางต้องใจอ่อนกับเขาอีกครั้งซึ่งนางไม่อยากเป็นคนใจโลเลที่ถูกเขาปั่นหัวเล่น“หลิงเฟย ข้าขอร้อง ฟังข้าหน่อยฟังเสียงหัวใจของข้าบ้าง อย่าเอาแต่หน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 23 เปิดใจคุยกันสักที
“วันนั้นข้ายอมรับว่าตกใจที่พวกเขาถูกพิษ แต่ว่าองค์รัชทายาทน่ะมีหมอหลวงและยังมีเจ้าที่คอยดูแลอยู่ พวกเขาย่อมไม่ปล่อยให้ผู้ใดเข้าใกล้แต่พี่สาวเจ้ามีเพียงบิดาของเจ้าเท่านั้น ข้าก็แค่ช่วยอุ้มนางไปที่ห้องรักษา”“ท่านจับมือนางเอาไว้แน่นไม่ปล่อยจนข้าเอายาถอนพิษไปให้นาง”“นั่นเป็นเพราะบิดาของเจ้าควบคุมความกลัวไม่ได้ เขาบอกข้าว่าให้ข้าอยู่และจับมือนางเอาไว้และคอยบอกว่า ชีพจรยังเต้นอยู่หรือไม่เพราะเขา…บิดาของเจ้าก็ดูเหมือนจะทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นว่าบุตรสาวถูกยาพิษ”“เป็นไปไม่ได้ ท่านพ่อเป็นหมอหลวงฝีมือดี มีหรือจะวิตกด้วยเรื่องเพียงเท่านี้”“ที่เขากลัวเพราะตรวจพบว่าพิษนั่น….เขาเองก็แก้ไม่ได้ต่างหาก แต่นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะมียาถอนพิษที่ช่วยพวกเขาเอาไว้ได้”ที่แท้เรื่องก็เป็นเช่นนี้เองงั้นหรือ นางเข้าใจเขาผิดคิดไปเองแล้วยัง….ตบเขาไปอีกหนึ่งครั้งด้วย เรื่องที่เห็นกลับไม่ได้เป็นอย่างที่นางคิด แต่ในเวลานั้น….ท่านอ๋องราวกับรู้ว่านางกำลังรู้สึกผิดกับเรื่องนี้เขาเดินเข้ามาและดึงนางเข้ามากอดเพื่อปลอบโยนอีกครั้ง เขาเองก็เคยเข้าใจในตัวนางผิดไปเช่นกัน ความรู้สึกนี้เขาเองก็เข้าใจดี“หลิงเฟย ที่ข้าควรพูดก็พูดหมดแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01
บทล่าสุด
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนพิเศษที่ 4 ครอบครัวที่สมบูรณ์
สองเดือนถัดมา “เบ่งเพคะพระชายา อื้อ....”“กรี๊ด!!!..”“อุแว๊!!……”“เป็นองค์ชายน้อยเพคะ”สิ้นเสียงของหมอตำแยทำคลอดในวังที่แจ้งว่าพระชายาขององค์รัชทายาทคลอดบุตรชายออกมา ทำให้ จวินอวี้หยวนองค์รัชทายาทรีบลุกขึ้นและพุ่งกายเข้าไปยังห้องที่พระชายาอยู่ในทันที หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์พระสวามีที่นั่งอยู่ข้าง“ท่านพี่ เป็นอะไรไปเพคะ”“คือว่า…ตอนเจ้าคลอด ก็จะต้อง…ร้องทรมานเหมือนกับที่….อิ๋งเซียน…”“ใช่เพคะ สตรีเวลาคลอดก็เป็นเช่นนี้ หากบุตรคลอดง่ายก็ไม่เจ็บนานเหมือนกับที่พี่หญิงเบ่งเพียงสี่ห้าครั้งบุตรก็คลอด แต่บางคนเบ่งอยู่ร่วมครึ่งวันก็ยังไม่ออกก็มี”“อะไรนะ!! เบ่งครึ่งวันงั้นหรือ เฟยเอ๋อร์ เช่นนั้นเจ้า…มิต้องทรมานแย่หรือ”“พระองค์อย่ากังวลพระทัยเกินไปเพคะ หม่อมฉันกับพี่หญิงก็ต่างเป็นสตรี เรามีบิดาเป็นหมอนะเพคะ คลอดไม่ยากหรอกเพคะ”“แต่เสียงร้องนั่นทำเอาองค์รัชทายาทแทบจะเป็นบ้าตายเจ้าก็เห็น”“นั่นเพราะพี่เขยไม่เคยได้ยินพี่หญิงกรีดร้องทรมานเช่นนี้มาก่อนก็เลยตกพระทัยน่ะเพคะ”“เช่นนั้นข้า…ไม่เป็นลมไปเลยงั้นหรือหากได้ยินเสียงเจ้าเจ็บปวดถึงเพียงนั้น ข้าจะทนไม่ได้เอาน่ะสิ”“เช่นนั้นพระองค์ก็ไม่ควรม
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนพิเศษที่ 3 จอมเห่อแห่งต้าซ่ง
“เปล่าเพคะ แค่เวียนหัวเพราะคนเดินตามเกือบแปดคน ไปไหนก็เดินล้อมขนาดนี้ไม่เวียนหัวบ้างก็แปลกสิเพคะ”“เช่นนั้นให้ข้าเดินตามเจ้า อารักขาเจ้าคนเดียว จะได้ไม่เวียนหัวดีหรือไม่”พระชายาหันมามองพระพักตร์ที่จริงจังเมื่อเอ่ยประโยคนี้ขึ้นมา“ท่านอ๋องเพคะ พระองค์ไม่มีงานราชกิจอื่นแล้วหรือเพคะ หม่อมฉันตั้งครรภ์มิได้ป่วยนะเพคะ”“ข้าเป็นห่วงเจ้า ข้าผิดงั้นหรือ”หลิงเฟยถอนหายใจพร้อมกับดึงคอเขาเข้ามาซบที่อกนาง ลมหายใจของเขาร้อนผ่าว หัวใจยังเต้นแรงเพราะวิ่งมาอย่างรวดเร็วเพราะเป็นห่วงนาง“ท่านพี่ ข้าสัญญากับท่านว่าจะดูแลตัวเอง ท่านพี่เป็นห่วงหม่อมฉันเข้าใจเพคะ แต่ว่าหม่อมฉันเองก็ไม่อยากให้พระองค์เป็นห่วงมากเกินไป ทำเช่นนี้ราวกับว่าไม่ไว้ใจหม่อมฉันนะเพคะ”“ข้าต้องพยายามปรับตัวอีกแล้วใช่หรือไม่”“เอาเช่นนี้ดีหรือไม่ หากว่าพระองค์เป็นห่วงหม่อมฉัน พระองค์ก็ทำเท่าที่อยากทำเถิดเพคะ แต่ว่าอย่าให้เสียงานจนผู้อื่นครหาท่านเอาได้ หม่อมฉันมิอยากเป็นต้นเหตุว่าทำให้พระองค์ไม่มีความรับผิดชอบในงานอย่างอื่น”“ได้ ข้ารับปากเจ้า แล้วเจ้ากินอะไรหรือยัง พระชายาฝากยาบำรุงมาให้เจ้าด้วย นางบอกว่าได้มาเยอะช่วงที่ตั้งครรภ์เลยแบ่
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนพิเศษที่ 2 ครรภ์แรกของพระชายาท่านอ๋อง
สี่เดือนถัดมา“พวกเจ้ารีบย้ายของพวกนี้ออกไปอย่าให้มีของที่มีคมอยู่ในสถานที่ที่พระชายาจะเดินผ่านได้ เร็วเข้า จื่อรุ่ย!! เจ้าไปเอายาบำรุงครรภ์ที่พ่อตาข้ามาหรือยัง”“อยู่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ กำลังจะรีบนำไปต้มพ่ะย่ะค่ะ”“รีบไปเลยเร็ว ๆ พระชายาจะตื่นแล้ว ข้าวละ เสร็จหรือยัง”“หลินอี้!!”เสียงของหยางหลิงเฟย พระชายาดังขึ้นเพื่อเรียกพระสวามี นางตื่นขึ้นมาและมองไม่เห็นเขาอยู่บนเตียง ท่านอ๋องรีบสั่งการเก็บกวาดจวนจนทั่วเพื่อมิให้หลิงเฟยเกิดปัญหาเวลาเดินในจวน“ข้ามาแล้ว ๆ”“ท่านไปที่ใดมา"“ข้า….ไปสั่งให้ทุบทำขั้นบันไดใหม่ให้เจ้า จะได้เดินง่ายขึ้น”“นี่ท่านสั่งรื้อจวนอีกแล้วงั้นหรือ!!”รอยยิ้มสำนึกผิดของท่านอ๋องหลบสายตาพระชายาไม่ได้เลย “ไม่ต้องมายิ้มเลย วันก่อนก็สั่งรื้อสวน”“ก็กลัวเจ้าเดินสะดุดหญ้าล้มนี่ มันอันตรายมากนะ”“แล้วยังสั่งไม่ให้ข้าจับเครื่องมือบดยา”“ก็มันมีทั้งมีดและครกหิน มันอันตรายทั้งนั้น เสี่ยงมากนะหลิงเฟยไม่ได้หรอก ช่วงนี้เจ้าห้ามเข้าไป”“นี่ท่านสั่งรื้อบันไดอีกแล้ว”“ซี่มันถี่และชันมากเกินไป เจ้าคิดดูสิ ช่วงครรภ์แรกท่านพ่อบอกว่าห้ามเจ้าเดินเร็ว ห้ามยกของหนัก ห้ามสะดุดล้ม มันเสี่ยงน
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนพิเศษที่ 1 คืนวันส่งตัว
ห้องส่งตัวเจ้าสาว“เหนื่อยหรือไม่”“ไม่เพคะ”“เจ้าตั้งใจจะโยนลูกบอลแพรและเปลี่ยนเจ้าบ่าวจริง ๆ นะหรือเมื่อเช้านี้”ลู่หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์ของพระสวามีอย่างนึกเคืองใจที่เขาบังอาจเล่นนอกบทที่ตกลงกับนางเอาไว้ก่อนหน้านี้จนเกือบแก้ไขไม่ทัน ยังดีที่ท่านอ๋องเป็นคนฉลาดและรู้ใจนางดีเขาจึงแก้ไขสถานการณ์นั้นได้“เป็นพระองค์ต่างหากที่เปลี่ยนบทก่อน”“นั่น ข้าก็แค่อยากจะขึ้นไปรับเจ้าเท่านั้น หากว่าเจ้าตกลงมาอีกจะทำเช่นไรเล่า ข้าน่ะตั้งใจเปลี่ยนเองเพราะอยากให้เจ้าเข้าใจหัวใจของข้ามากขึ้น”“หึ ยังดีที่พระองค์แก้ไขได้ทัน มิเช่นนั้นเจ้าบ่าวของหม่อมฉันในวันนี้คงมิใช่พระองค์แล้ว”“มีหรือว่าข้าจะยอม ต่อให้เจ้าจะเปลี่ยนเงื่อนไขอีกกี่ร้อยครั้ง เจ้าบ่าวก็ยังต้องเป็นข้าอยู่ดี เจ้าหนีไม่พ้นหรอก เหมือนในคืนนี้ที่เจ้าหนีไม่พ้นแน่ ๆ”“พระองค์ดื่มจนเมาแล้วใช่หรือไม่”“ไม่เมาเท่าสุรามงคลที่ดื่มกับเจ้าหรอก”“เช่นนั้นข้าต้องพิสูจน์ว่าจริงหรือไม่”หลิงเฟยจูบเขาทันทีพร้อมกับดึงชุดเจ้าบ่าวออกอย่างรวดเร็ว แต่ชุดเหล่านี้ตอนใส่พวกเขาแทบจะไม่ได้ใส่เอง ดังนั้นตอนถอด…..“นี่มันถอดแบบไหนละ หลินอี้ ดึงสายนั้นออกก่อนสิ ไม่ใ
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 46 พิธีอภิเษกพระราชทาน (ตอนจบ)
ตำหนักบูรพา“พี่หญิง”“น้องสี่ เจ้ามาได้สักทีนะ เป็นอย่างไรบ้างบาดแผลของเจ้าหายดีหมดแล้วหรือไม่ แล้วนี่ตาเจ้ายังมีปัญหาอะไรอยู่หรือไม่ เจ้ามองข้าชัดใช่หรือไม่”ลู่อิ๋งเซียนเอ่ยถามลู่หลิงเฟยไม่หยุดเมื่อพบหน้ากันจนท่านอ๋องและองค์รัชทายาทแทบจะไม่มีช่วงที่ขัดจังหวะนางได้เลย จนองค์รัชทายาทต้องดึงไหล่ของพระชายาเอาไว้และให้ใจเย็น ๆ“เจ้าใจเย็นก่อนให้หลิงเฟยได้พักสักหน่อย นางพึ่งเข้าเฝ้าเสด็จพ่อมาให้นางได้หายใจก่อนสิ”“ข้า…เป็นห่วงนี่ได้ข่าวว่าทั้งถูกลักพาตัว ถูก….ขัง แล้วไหนจะโดนตบตีอีก”“พี่หญิง ท่านฟังข่าวลือมากไปแล้ว นางร้ายเช่นข้าผู้ใดจะกล้ารังแก”“แล้วข่าวที่ว่าเจ้า….ใช้ดาบฟันดวงตาองค์หญิงหลีน่าจนบอดนั่น…”“เรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ”“ตายจริง เหตุใดเจ้า…”“เรื่องนั้นเป็นเพียงแค่การป้องกันตัว องค์ชายคุณหมิงเองก็เข้าพระทัยดี เห็นว่ามาเข้าเฝ้าฝ่าบาทและตกลงทำการค้ากับเราหลายอย่างเลยนี่”“ใช่ ๆ หลินอี้ ครั้งนี้เราได้ประโยชน์มากกว่าที่คิด อย่างน้อยก็ต้องขอบคุณพวกเจ้าละนะ องค์ชายคุณหมิงรู้สึกสำนึกผิดมากจริง ๆ ถึงกลับยอมละเว้นภาษีสินค้าที่จะนำเข้าไปขายยังแคว้นฉู่และยินยอมให้เราเก็บภาษีเต็
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 45 ราชโองการสมรส
ท่านอ๋องหันไปมองใบหน้าที่แดงจัดนั่นและอดนึกขำไม่ได้ นางกับเขาเคยทำเรื่องเช่นนี้ก็จริงแต่การที่จะเห็นผู้อื่นทำเรื่องเช่นนี้ต่อหน้าคงมีเพียงนางที่แกล้งตาบอดเท่านั้นที่จะได้เห็น“เจ้าบอกว่า พวกเขานอนด้วยกัน…ทั้ง ๆ ที่มีเจ้า..”หลิงเฟยพยักหน้าและหันไปซุกที่อกท่านอ๋องทันทีเพราะความอายที่จะเล่าต่อ ท่านอ๋องจะโกรธนางลงได้เช่นไรในเมื่อนางน่ารักถึงเพียงนี้ แม้ว่าจะทำผิดไปบ้างแต่ก็พอให้อภัยได้ แต่เรื่องก่อนหน้านี้เขารวมบัญชีเอาไว้แล้ว กลับจวนค่อยสะสางกับนางอีกครั้งก็ยังไม่สาย“แย่จริง เช่นนั้นองค์หญิงผู้นั้นก็…..”“หลินอี้ นาง….”“นางทำไมงั้นหรือ”“นาง…นอนอยู่กับผู้ชาย…สะ….สามคน”""สามคน""ซางเย่ถึงกับหันหน้าหนีไปอีกทางเช่นกัน นางรับไม่ได้เอาเสียเลย ก่อนหน้านี้นางเองก็ฟังเฉย ๆ แต่เมื่อหลิงเฟยเล่ามาถึงตอนนี้ นางเองก็รู้สึกอายแทนผู้เล่าเสียจริง ๆฮ่วนเซียวต้องลูบหลังภรรยาพร้อมกับแต่ละคนที่หน้าแดงไม่ต่างกับผู้เล่าอย่างลู่หลิงเฟย“เจ้า พูดผ่านไปเถอะนะเรื่องนี้ จากนั้นนางจึงพาเจ้าไปที่อารามงั้นหรือ”“อืม นางพาข้าไปที่นั่นในตอนดึก บอกว่าต้องให้พ้นยามห้ายไปก่อน (22.59 น.)”“เป็นช่วงที่ข้าไปพบรองแม่ทัพ”
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 44 ตรวจพอแล้วหรือยังเพคะ (18+)
“หลินอี้!!”“กินข้าวก่อนเถอะ มา ลองชิมขาหมูนี่สักหน่อย”อาหารบนโต๊ะพร่องลงไปมากเพราะลู่หลิงเฟยหลังจากป่วยพึ่งจะมีมื้อนี้ที่นางมองเห็นอาหารที่กินเข้าไปและยังได้นั่งกินกับหยางหลินอี้ทำให้นางเจริญอาหารมากกว่าเดิม“โอ๊ย อิ่มมากเลย”“ดื่มชาร้อนนี่หน่อย ช่วยย่อยอาหารได้ดี”“พระองค์ช่างใส่พระทัยจริง ๆ นี่ชาผสมดอกบ๊วย หอมกลิ่นบ๊วยด้วย หรือว่า....”“ชอบหรือไม่”“สดชื่นมากเลยเพคะ”“ข้าขโมยมาจากห้องของเจ้า”“หม่อมฉันย่อมรู้ดีเพคะ เพราะชาสูตรนี้ข้างนอกไม่มีขาย ว่าแต่พระองค์ไปขโมยมาเมื่อใดเพคะ”“วันที่ไปพักที่จวนของเจ้า พี่ใหญ่เจ้าเริ่มก่อน เมื่อข้าถามเขาก็เลยบอกว่าเจ้าทำเองและเก็บซ่อนเอาไว้ที่ห้องยา วันที่ข้าเข้าไปเอายาในห้องนั้นก็เลยหยิบติดมือมา”“หยิบติดมือมามิได้ขโมย ท่านอ๋องช่างเลี่ยงใช้คำเก่งเหลือเกิน”“ไปเถอะข้าจะทายาให้”“เพคะ”ห้องบรรทมเมื่อเข้ามาถึงห้อง พวกเขาก็ลืมเสียสนิทว่าต้องทายาเมื่อท่านอ๋องดึงนางเข้ามากอดจนร่างของทั้งคู่เอนลงบนเตียงและเริ่มดึงชุดของอีกฝ่ายออกอย่างบ้าคลั่ง“หลิงเฟย อา เจ้าบาดเจ็บอยู่ อย่าพึ่งหักโหม”“หลินอี้ อ๊า”หลิงเฟยที่นอนทับร่างหนาของท่านอ๋องเอาไว้ครางสุดเสียง
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 43 เจ้าพ่อไหน้ำส้ม
จวนท่านอ๋อง“อ๊ะ พอแล้ว หลินอี้ หม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อ๊าา โอ๊วว…หลินอี้!!”“ก็อยู่นิ่ง ๆ สิ เจ้านี่นะ แผลเต็มตัวขนาดนี้ยังกล้าไปตีกับหลีน่าอีก ช่างอวดดีจริง ๆ”“สงสารนักก็ไปตามนางกลับมาสิ ปล่อย ข้าอาบเองได้”หลิงเฟยเดินหนีเขาแต่สระนั้นไม่ได้กว้างพอที่จะให้ทำเช่นนั้นได้ ท่านอ๋องดึงนางมานั่งที่ตัก เขาพานางมาที่จวนและดึงมาอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย ที่จริงเขาต้องการสำรวจบาดแผลของนางที่ฟกช้ำไปทั่วเพราะถูกลักพาตัวและถูกเหลียงหลีน่าตีตอนที่นางอยู่อารามอิ้งเซียง“หากว่าข้าจะตามหลีน่าไป ก็ตามไปเอาชีวิตนางเท่านั้นที่กล้าตีเจ้าบาดเจ็บขนาดนี้”หลิงเฟยหันมาจับพระหัตถ์ที่สั่นของท่านอ๋องที่ถือผ้าเพื่อเช็ดตัวให้นาง “อย่าสานต่อความแค้นเลยเพคะ หม่อมฉันสะสางแค้นให้อาลี่และตัวเองแล้ว จากนี้เราควรจะมีความสุขแล้วนะเพคะ”“เจ้า…เหตุใดยอมให้นางตบตีเจ้าจนมีแผลเต็มตัวเช่นนี้”“หม่อมฉันมิได้ถูกนางตบตีอย่างเดียว แต่เพราะถูกย้ายที่บ่อย ๆ และคนที่แบกหม่อมฉันครั้งแรกก็เกือบตกกำแพงในจวน อีกทีก็ตกบันไดที่บ่อนระหว่างย้ายตัวหม่อมฉันมาที่อารามนั่น ส่วนแผลที่มากขนาดนี้เพราะก่อนหน้านี้ที่มองไม่เห็นหม่อมฉันเดินชนไปทั่วก็เ
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด ตอนที่ 42 นางร้ายสายฟาด!!
“ดูท่าแล้ว เจ้าคงจะเกินเยียวยาจริง ๆ รองแม่ทัพเลี่ยง”“พ่ะย่ะค่ะ”“คุมตัวองค์หญิงกลับไปแคว้นฉู่ คุมความประพฤติและให้นางอยู่ที่ศาลบรรพชน ไม่มีคำสั่งข้าห้ามนางออกมา”“พี่ใหญ่ ท่านไม่มีสิทธิ์ลงโทษข้า เสด็จพ่อ…”“เสด็จพ่อ!! พอทราบเรื่องที่เจ้าทำความเดือดร้อนที่นี่ จึงมอบหมายให้ข้าเป็นผู้ลงโทษเจ้าตามสมควร เอาตัวไป”“ไม่นะพี่ใหญ่ ข้าไม่ยอม”หลีน่าดิ้นจนหลุดก่อนที่จะคว้าดาบของรองแม่ทัพและวิ่งเข้าใส่องค์รัชทายาท หลิงเฟยเห็นจึงรีบดึงองค์รัชทายาทหลบออกมาในทันที“หลบไปเพคะองค์ชาย”“หลิงเฟย!!”หลิงเฟยใช้ผ้าแพรตบเสยที่ใบหน้าของหลีน่าจนนางหงายหลังล้มลงไป ท่านอ๋องเอื้อมตัวไปรับตัวองค์ชายคุณหมิงเอาไว้ได้“ขอบคุณท่านอ๋อง”“ท่านไม่เป็นไรนะ นาง…แรงเยอะเกินสตรีไปนิด ไว้ข้าจะสั่งสอนนาง….”“ไม่เป็นไร เราปลอดภัยแต่ว่านั่นนาง…จะทำสิ่งใด”“เรื่องของสตรี ก็ต้องปล่อยให้สตรีเช่นข้าสะสางสิ ใช่หรือไม่หลีน่า”“นังสารเลว เจ้าจะทำอะไร”“ข้าหรือ หลินอี้!! ท่านมานี่สิ!!”หลิงเฟยตะโกนเรียกท่านอ๋อง ที่หันมามองหน้าลู่หยวนลี่ เฉินเป่าหลิงและองค์ชายต่างแคว้นที่แอบขำเขาเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินเข้าไปหาลู่หลิงเฟยที่ยืนอยู่ตรงหน้า
