แชร์

ตอนที่ 21  ไหน้ำส้มแตก

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-31 01:11:49

หยางหลินอี้รีบวิ่งออกจากตำหนักบูรพาเพื่อไปให้ทันหลินเฟย เขาทราบจากพระชายาที่ส่งข่าวมาบอกว่าวันนี้นางจะมาเยี่ยมทั้งสองพระองค์เขาจึงรีบมาดักรอนางแต่เช้า นึกไม่ถึงว่ายังไม่ทันพบนางก็หนีไปอีกแล้ว

“เดี๋ยวก่อน หลินเฟย!!”

“รีบออกรถ”

หลินเฟยสั่งคนขับรถม้าขับออกไปในทันที รถม้าวิ่งออกจากวังไปแล้ว สุดท้ายเขาก็ไม่พบนาง หากว่าเป็นไปดังที่ทหารองครักษ์กล่าวมา

นั่นแสดงว่านางเห็นเขากับพระชายาอยู่ด้วยกันในช่วงระหว่างที่องค์รัชทายาทบอกว่าจะเข้าไปเอาใบชามาชงรอนาง เขาไปหานางที่จวน นางก็ไม่ออกมาพบเขาอยู่ดี ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เขาจะมีโอกาสได้คุยกับนางเสียที

“หลินเฟย เหตุใดเจ้าไม่ให้โอกาสข้าเลย”

เขาพึ่งจะมารับรู้ในตอนนี้ ในตอนที่เขาหลบหลีกนางและเก็บตัวในจวนเพราะทนการตามตื๊อของหลิงเฟยไม่ไหว มาในตอนนี้เขาต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามนาง ซึ่งทำให้เขารู้ว่านางคงเหนื่อยมาไม่น้อย

โรงละคร

“นี่ หลิงเฟย เจ้าชวนข้ามาออกมาดูละครแต่เอาแต่ถอนหายใจและเหม่อลอยเช่นนี้จะดูรู้เรื่องงั้นหรือ”

“จางหยวนหากท่านไม่ดูก็กลับบ้านไปสิ พูดมากอยู่ได้”

“ไม่ใช่เช่นนั้น นี่เจ้าคงไม่ได้ทะเลาะกับท่านอ๋องมาอีกแล้วสินะ”

“พูดมากเสียจริง”

“ข้าพูดแทงใจดำล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 22  ข้าขาดความอบอุ่น

    “ท่านจะทำอะไร หยางหลินอี้อย่านะ อย่าทำรุ่มร่ามนะไม่งั้นข้าจะบอกให้รถม้าหยุด”“งั้นหรือ ลองดูสิว่าเขาจะหยุดตามที่เจ้าสั่งหรือไม่”“นี่ท่าน!!…เปลี่ยนคนขับรถม้าสินะ คนเจ้าเล่ห์ปล่อยนะ”“หลิงเฟย หากไม่ทำเช่นนี้เจ้าก็ไม่ยอมคุยกับข้าเสียที”“ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับท่าน”“เช่นนั้นข้าก็จะจูบเจ้า จนกว่าเจ้าจะยอมคุยกับข้าดี ๆ”“ไม่นะ อื้อ…”เขาไม่ได้ขู่แต่ทำจริง ๆ นางทำให้ความอดทนของเขาขาดผึงเมื่อเขาเห็นว่านางอยู่กับบุรุษอื่นต่อหน้าเขาอีกครั้งและยังทำเป็นไม่สนใจเขาก่อนหน้านี้เขาไม่รู้แต่ในตอนนี้เขาไม่มีทางยอมให้นางไปกับผู้อื่น เขาทนไม่ได้ พึ่งรู้ว่าความหึงหวงเป็นอาการเช่นไรก็วันนี้ วันที่มีนางเข้ามาในชีวิต“อื้อ…อื้อ..”เขาส่งลิ้นเข้าไปล้วงเอาความหวานมา มือหนาเริ่มกอดรัดจนนางเริ่มหายใจติดขัด หลิงเฟยยากจะดิ้นจนต้องเริ่มนิ่งเพื่อยอมถอยให้เขา ใช่ว่านางจะไม่รู้สึกแต่นางตัดสินใจว่าจะเลิกยุ่งกับเขา แต่เหตุใดท่านอ๋องผู้นี้ถึงไม่ยอมปล่อยนางเสียที หากเป็นเช่นนี้ต่อไปนางต้องใจอ่อนกับเขาอีกครั้งซึ่งนางไม่อยากเป็นคนใจโลเลที่ถูกเขาปั่นหัวเล่น“หลิงเฟย ข้าขอร้อง ฟังข้าหน่อยฟังเสียงหัวใจของข้าบ้าง อย่าเอาแต่หน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 23  เปิดใจคุยกันสักที

    “วันนั้นข้ายอมรับว่าตกใจที่พวกเขาถูกพิษ แต่ว่าองค์รัชทายาทน่ะมีหมอหลวงและยังมีเจ้าที่คอยดูแลอยู่ พวกเขาย่อมไม่ปล่อยให้ผู้ใดเข้าใกล้แต่พี่สาวเจ้ามีเพียงบิดาของเจ้าเท่านั้น ข้าก็แค่ช่วยอุ้มนางไปที่ห้องรักษา”“ท่านจับมือนางเอาไว้แน่นไม่ปล่อยจนข้าเอายาถอนพิษไปให้นาง”“นั่นเป็นเพราะบิดาของเจ้าควบคุมความกลัวไม่ได้ เขาบอกข้าว่าให้ข้าอยู่และจับมือนางเอาไว้และคอยบอกว่า ชีพจรยังเต้นอยู่หรือไม่เพราะเขา…บิดาของเจ้าก็ดูเหมือนจะทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นว่าบุตรสาวถูกยาพิษ”“เป็นไปไม่ได้ ท่านพ่อเป็นหมอหลวงฝีมือดี มีหรือจะวิตกด้วยเรื่องเพียงเท่านี้”“ที่เขากลัวเพราะตรวจพบว่าพิษนั่น….เขาเองก็แก้ไม่ได้ต่างหาก แต่นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะมียาถอนพิษที่ช่วยพวกเขาเอาไว้ได้”ที่แท้เรื่องก็เป็นเช่นนี้เองงั้นหรือ นางเข้าใจเขาผิดคิดไปเองแล้วยัง….ตบเขาไปอีกหนึ่งครั้งด้วย เรื่องที่เห็นกลับไม่ได้เป็นอย่างที่นางคิด แต่ในเวลานั้น….ท่านอ๋องราวกับรู้ว่านางกำลังรู้สึกผิดกับเรื่องนี้เขาเดินเข้ามาและดึงนางเข้ามากอดเพื่อปลอบโยนอีกครั้ง เขาเองก็เคยเข้าใจในตัวนางผิดไปเช่นกัน ความรู้สึกนี้เขาเองก็เข้าใจดี“หลิงเฟย ที่ข้าควรพูดก็พูดหมดแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 24  พิษครั้งใหม่

    “หลิงเฟย ข้าไม่ได้ปิดบังสิ่งใดแต่เจ้าไม่เคยให้โอกาสข้าพูดแล้วจะบอกสิ่งใดได้”“บาดแผลนี่มีพิษ ต้องรีบขับพิษออกมาก่อน”“ข้าไม่ระวังก็เลย…”“รออยู่นี่”“เจ้าจะไปที่ใด!!”หลิงเฟยเดินออกไปพร้อมกับตะโกนเรียกจื่อรุ่ยที่เดินอยู่แถวนั้น“จื่อรุ่ย เจ้ามานี่!!”“ขอรับ”จื่อรุ่ยวิ่งมาหานางในทันที เขาคิดว่าลู่หลิงเฟยน่าจะเห็นบาดแผลของท่านอ๋องแล้วเป็นแน่ นี่เป็นเหตุผลที่เขาอยากให้ทั้งสองได้เจอกันเสียที“คุณหนูลู่”“ไปเตรียมน้ำร้อนจัด ผ้าสะอาด มีดเงินอันใหญ่ เข็มเงิน หากไม่มีก็เอาเข็มเย็บผ้ามาข้าจะลนไฟเอาและก็ให้คนไปเตรียมยาตามนี้ ข้าจะรีบเขียนเทียบยาให้ ท่านรีบให้คนไปซื้อมาด่วนที่สุดเลย”“ขอรับ!! คุณหนูลู่ ชีวิตของท่านอ๋องคงต้องรบกวนท่านแล้ว ข้าบอกให้ท่านอ๋องไปหาหมอแล้วแต่พระองค์ไม่ยอม”“ข้าจะถามท่านเรื่องนี้ทีหลัง แต่ท่านอ๋องบาดเจ็บขนาดนี้อย่างน้อยไปแจ้งพ่อข้าก็ยังดีแต่เหตุใดท่านจึงไม่ทำ”“ท่านอ๋องบอกว่าหากว่าท่านไม่อยากคุยกับพระองค์ ท่านอ๋องก็ไม่อยากอยู่แล้วขอรับ”“เหลวไหล!! ท่านรีบไปจัดเตรียมของ ข้าจะเอาพิษออกก่อน ผ้ากับน้ำร้อนถ้าเตรียมแล้วก็รีบนำมาให้ข้าที่ห้อง”“ขอรับ!!”หลิงเฟยเดินกลับมาที่ห้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 25  ปิดตา...เปลี่ยนชุด (18+)

    หลิงเฟยไม่พูดอะไรแต่ค่อย ๆ ใช้ช้อนคนยาในถ้วยและค่อย ๆ ป้อนท่านอ๋องจนหมด นางแพ้สายตาเขาเข้าแล้วจริง ๆ ที่จริงนางรู้ใจตัวเองมานานแล้วว่ารักเขา แต่เพราะเหตุเข้าใจผิดทั้งหลายนั่นเกือบทำให้นางกับเขาแยกจากกันตลอดชีวิต พิษในกายเขาหากว่านางมาพบช้ากว่านี้คงช่วยเขาไว้ไม่ทันจริง ๆ ดูจากสีหน้าของจื่อ รุ่ยนางก็พอจะมองออก“ดื่มยาแล้วก็…พระองค์ต้องเปลี่ยนชุดเสียหน่อยนะเพคะ จื่อรุ่ยเอามาวางไว้ให้แล้ว”“ให้ข้าเปลี่ยนเองหรือ เจ้าช่วยข้าสิ”“ท่านอ๋องเพคะ”“ข้าล้อเจ้าเล่นเท่านั้นเอง เหตุใดทำหน้าดุอีกแล้ว ข้าจะไม่กลัวแล้วนะ”“มิได้ทำให้กลัวเพคะ เพียงแต่บางอย่างก็ไม่สมควร”“เจ้าแน่ใจหรือว่าจะไม่มีวันเปลี่ยน อย่างไรก็ต้องมีวันที่ข้าถอดออกจนหมดต่อหน้าเจ้าอยู่ดี”“ท่านอ๋อง!! หากพูดมากอีกหม่อมฉันจะกลับ!!”“ไม่นะ!! แค่พูดนิดหน่อยก็ขู่ เจ้าเป็นคนเช่นนี้ต้องแต่เมื่อไหร่กัน คนใจร้าย”“หม่อมฉันจะออกไปข้างนอก อ๊ะ”เขาหันไปดึงนางและรวบตัวเข้ามากอด นางยังหันหลังให้เขาอยู่แต่หัวใจนางเต้นจนแทบจะทะลุออกมาได้อยู่แล้ว หากถูกเขารุกเช่นนี้นางคงทนต่อไปอีกไม่ไหว“อย่าไปนะ ข้าแค่เปลี่ยนชุดเท่านั้น”“แต่จะให้หม่อมฉันมอง…”“ข้าจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 26  หลินอี้ ข้าต้องการท่าน (18+)

    ท่านอ๋องดึงตัวนางมาและค่อย ๆ ดึงผ้าปิดตานางออก หลิงเฟยค่อย ๆ ลืมตาออกมามองเขาให้ชัด ๆ เขาเองก็เปลือยกายอยู่เช่นกันรูปร่างตรงหน้าทำเอานางอดทนไม่ไหวจริง ๆ สัมผัสของเขาว่าร้อนแรงแล้ว ยิ่งนางเห็นเช่นนี้กลับรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าตอนที่ถูกปิดตาเสียอีก“หลิงเฟย”“หลินอี้ จูบข้าสิ”โดยไม่ต้องเอ่ยซ้ำ เขาดันตัวนางลงเตียงอย่างรวดเร็วพร้อมกับเร่งสัมผัสที่รุกเร้ามากขึ้น หลิงเฟยเอื้อมมือไปจับมังกรยักษ์โดยที่เขาไม่ต้องบอกนาง เสียงครางในลำคอของเขาคือรางวัลที่นางต้องการ นางต้องการเขา ในตอนนี้เพราะตอนนี้เรือนร่างนางร้อนจนถึงที่สุด“ท่านอ๋อง…”“หลิงเฟย ข้าไม่คิดว่าจะเลยเถิดมาถึงขั้นนี้ แต่ว่า…เจ้าก็งดงามเกินต้านจริง ๆ ข้าคง…”“ท่านอ๋อง หม่อมฉัน…”“หากว่าเจ้าไม่ห้าม ข้าจะหยุดไม่ได้แล้วนะหลิงเฟยเจ้าห้ามข้าหน่อยข้าจะเชื่อฟังเจ้า”เสียงกัดฟันเพราะต้องหักห้ามใจของท่านอ๋องทำให้นางตัดสินใจลำบากในเมื่อนางเองก็ต้องการเขา เหตุใดจะทำไม่ได้เมื่อทั้งสองยินยอมพร้อมใจและรักกัน“หลินอี้ ข้าต้องการท่าน”“หลิงเฟย หากทำไปแล้วจะกลับคำไม่ได้แล้วนะ เจ้าคิดให้ดีก่อนพูด”“ท่านอ๋อง หม่อมฉันลู่หลิงเฟย รักพระองค์และอยากอยู่กับพระ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 27  ท่านอ๋องขี้อ้อน

    “เจ้าว่าอย่างไรนะ”“เปล่าเพคะ ว่าแต่ เหตุใดท่านจึงถูกพิษซ้ำเข้าไปอีกครั้งหนึ่งได้”“หลังจากเรื่องที่รัชทายาทถูกพิษ ข้าก็ออกติดตามคนร้ายจนได้เบาะแส จึงได้ออกนอกเมืองเพื่อไปถึงที่กบดานของพวกมัน นึกไม่ถึงว่าจะเป็นแผนลงเพื่อกำจัดข้ายังดีที่ข้าวางแผนป้องกันไปพร้อมกับองครักษ์หลวง พวกมันล่าถอยแต่ก็หันมาแว้งกัดข้าได้”“เหตุใดท่านมีบาดแผลไปทั้งตัว คงมิได้ถูกพวกมันรุมโจมตีเหมือนครั้งก่อนหรอกนะ”“ไม่ผิดเพราะข้าตั้งใจจะจับตัวมันให้ได้ เลยวิ่งตามไปในป่า องครักษ์ที่เหลือติดตามไปไม่ทันเลยถูกรุมหนึ่งต่อยี่สิบ ก็เลยพลาดถูกอาวุธพิษนี่มาอีกครั้ง”“นานเท่าใดแล้ว”“สามวันเห็นจะได้ วันนั้นเป็นวันที่ข้าไม่ได้ไปหาเจ้าที่จวน” “ช่างโง่เสียจริง แม้ว่าท่านจะเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจเพียงใดแต่ก็มิอาจสู้กับวิถีโจรที่มักจะลอบกัดอยู่ในเงามืดได้หรอก”“ข้าผิดไปแล้วอย่าดุข้ามากนักเลยข้าเริ่มเจ็บแผลอีกแล้ว”“แสดงว่าท่านรู้ที่ซ่อนของพวกมันแล้ว แล้วหัวหน้าพวกมันเล่าเพคะ”“เหลียงคุณหมิง องค์ชายของแคว้นฉู่”“เป็นถึงองค์ชายแต่เหตุใดใช้วิธีสกปรกเช่นนี้”“เขามาเพื่อแก้แค้นข้าและต้องการกำจัดองค์รัชทายาท”“เพราะอะไรกันเพคะ”“ครั้งหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 28 แผนเอาใจท่านอ๋อง

    ลู่หลิงเฟยสะดุดกึกพร้อมกับหันไปมองพระพักตร์ที่เริ่มโกรธจัดของท่านอ๋องที่นั่งข้าง ๆ เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้นางจนนางถอยไม่ได้“เจ้าบอกว่านอกจากหอนางโลมแล้ว เจ้ายังเที่ยวผู้ชายที่หอนายโลมนั่นด้วยงั้นหรือ”“ทะ..ท่านอ๋องเดี๋ยวก่อนเพคะ เรื่องนั้นมันมีที่มาที่ไป คือว่า….”“ขอเหตุผลที่ดีมากพอนะ คงมิใช่ว่าไปเพราะชื่นชอบใบหน้าของบุรุษในนั้นหรอกนะ”“ไม่ใช่นะเพคะ ตอนนั้นที่ไปก็เพราะจางชิงชิงเป็นผู้ชวนไป นางชื่นชอบบุรุษนักเล่นพิณคนหนึ่งในหอนั่นจึงได้ไปเป็นเพื่อนนาง ใครจะคิดว่านางกลับเที่ยวไปบอกคนอื่น ๆ ว่าข้าพานางไปที่นั่น โยนความผิดให้ข้าแต่ข้าก็ไปบ่อยจริงจึงไม่กล่าวโทษนาง ในตอนหลังอาจารย์ฮ่วนเซียวจึงรับสอนพิณให้ข้า จึงได้ไปพบเขาบ่อย ๆ เรื่องก็เป็นเช่นนี้เพคะ”“ที่เจ้าไป เพียงเพราะเรียนดีดพิณงั้นหรือ”“ใช่เพคะ ก่อนหน้านั้นหม่อมฉันมิได้สนใจศาสตร์ทั้งสี่ แต่อาจารย์บอกว่าวิชาดีดพิณก็ถือเป็นวรยุทธ์อย่างหนึ่ง ใช้ฆ่าคนได้ ทำร้ายคนได้และยังทำให้หูของศัตรูหนวกได้ด้วยหม่อมฉันจึงขอให้เขาสอนให้ ตื๊ออยู่ตั้งนานกว่าเขาจะยอมสอน”“แต่เจ้าไม่เคยบอกผู้ใดเลย”“เหตุใดข้าต้องเที่ยวประกาศไปทั่วด้วย ข้ามิใช่หลี่ฟางอิ่ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03
  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 29  หม่อมฉันจะอาบน้ำให้

    ในเมื่อจะเอาใจเขาแล้ว หลิงเฟยเลยตัดสินใจทำให้ท่านอ๋องพอใจมากที่สุดก่อนที่นางจะออกจากจวน นางยกยามาให้พร้อมกับค่อย ๆ เป่าให้เขาและป้อนทีละช้อนจนหมด ซึ่งท่านอ๋องทรงพอใจมากจนกระทั่งนางเอ่ยขึ้น“กินข้าวแล้ว ดื่มยาแล้ว เช่นนั้น…”“ยังไม่ถึงเวลาเลยนะ ฟ้าก็ยังไม่มืดเลย”“ได้เวลาอาบน้ำแล้วเพคะ ไปเถอะไปอาบน้ำกันหม่อมฉันจะอาบให้”ราวกับได้ยินเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้ ท่านอ๋องหันมามองใบหน้าของผู้พูดให้แน่ใจอีกครั้งว่าเขาฟังไม่ผิด เมื่อครู่นางบอกว่านางจะเป็นผู้อาบน้ำให้เขางั้นหรือ“หนะ…นี่เจ้าพึ่งจะบอกว่า…”“เพคะ พระองค์บาดเจ็บถึงอย่างไรก็อาบน้ำเองไม่ได้อยู่แล้ว หม่อมฉันออกไปเอายาและสั่งให้จื่อรุ่ยเตรียมน้ำเอาไว้แล้วรีบไปเถอะเพคะ”“เจ้าจะอาบน้ำให้ข้า แน่ใจแล้วงั้นหรือ”“เพคะ อาบน้ำเสร็จแล้วหม่อมฉันจะได้ทำแผลและเปลี่ยนผ้าพันแผลด้วย”“เช่นนั้นก็ได้”หลิงเฟยพยุงเขาเดินไปที่ห้องอาบน้ำและรอให้เขาเปลี่ยนชุดและเดินลงไปที่อ่างไม้ที่จัดเตรียมเอาไว้ แม้ว่าพึ่งจะผ่านสนามรักกันมาแต่นางก็ยังไม่เคยมองเขาเต็มตาเช่นนี้กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ตรงหน้าอีกทั้งแผงอกกว้าง หลังที่มีรอยเล็บของนางยังชัดอยู่ในตอนนี้อีกทั้งหน้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนพิเศษที่ 4 ครอบครัวที่สมบูรณ์

    สองเดือนถัดมา “เบ่งเพคะพระชายา อื้อ....”“กรี๊ด!!!..”“อุแว๊!!……”“เป็นองค์ชายน้อยเพคะ”สิ้นเสียงของหมอตำแยทำคลอดในวังที่แจ้งว่าพระชายาขององค์รัชทายาทคลอดบุตรชายออกมา ทำให้ จวินอวี้หยวนองค์รัชทายาทรีบลุกขึ้นและพุ่งกายเข้าไปยังห้องที่พระชายาอยู่ในทันที หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์พระสวามีที่นั่งอยู่ข้าง“ท่านพี่ เป็นอะไรไปเพคะ”“คือว่า…ตอนเจ้าคลอด ก็จะต้อง…ร้องทรมานเหมือนกับที่….อิ๋งเซียน…”“ใช่เพคะ สตรีเวลาคลอดก็เป็นเช่นนี้ หากบุตรคลอดง่ายก็ไม่เจ็บนานเหมือนกับที่พี่หญิงเบ่งเพียงสี่ห้าครั้งบุตรก็คลอด แต่บางคนเบ่งอยู่ร่วมครึ่งวันก็ยังไม่ออกก็มี”“อะไรนะ!! เบ่งครึ่งวันงั้นหรือ เฟยเอ๋อร์ เช่นนั้นเจ้า…มิต้องทรมานแย่หรือ”“พระองค์อย่ากังวลพระทัยเกินไปเพคะ หม่อมฉันกับพี่หญิงก็ต่างเป็นสตรี เรามีบิดาเป็นหมอนะเพคะ คลอดไม่ยากหรอกเพคะ”“แต่เสียงร้องนั่นทำเอาองค์รัชทายาทแทบจะเป็นบ้าตายเจ้าก็เห็น”“นั่นเพราะพี่เขยไม่เคยได้ยินพี่หญิงกรีดร้องทรมานเช่นนี้มาก่อนก็เลยตกพระทัยน่ะเพคะ”“เช่นนั้นข้า…ไม่เป็นลมไปเลยงั้นหรือหากได้ยินเสียงเจ้าเจ็บปวดถึงเพียงนั้น ข้าจะทนไม่ได้เอาน่ะสิ”“เช่นนั้นพระองค์ก็ไม่ควรม

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนพิเศษที่ 3 จอมเห่อแห่งต้าซ่ง

    “เปล่าเพคะ แค่เวียนหัวเพราะคนเดินตามเกือบแปดคน ไปไหนก็เดินล้อมขนาดนี้ไม่เวียนหัวบ้างก็แปลกสิเพคะ”“เช่นนั้นให้ข้าเดินตามเจ้า อารักขาเจ้าคนเดียว จะได้ไม่เวียนหัวดีหรือไม่”พระชายาหันมามองพระพักตร์ที่จริงจังเมื่อเอ่ยประโยคนี้ขึ้นมา“ท่านอ๋องเพคะ พระองค์ไม่มีงานราชกิจอื่นแล้วหรือเพคะ หม่อมฉันตั้งครรภ์มิได้ป่วยนะเพคะ”“ข้าเป็นห่วงเจ้า ข้าผิดงั้นหรือ”หลิงเฟยถอนหายใจพร้อมกับดึงคอเขาเข้ามาซบที่อกนาง ลมหายใจของเขาร้อนผ่าว หัวใจยังเต้นแรงเพราะวิ่งมาอย่างรวดเร็วเพราะเป็นห่วงนาง“ท่านพี่ ข้าสัญญากับท่านว่าจะดูแลตัวเอง ท่านพี่เป็นห่วงหม่อมฉันเข้าใจเพคะ แต่ว่าหม่อมฉันเองก็ไม่อยากให้พระองค์เป็นห่วงมากเกินไป ทำเช่นนี้ราวกับว่าไม่ไว้ใจหม่อมฉันนะเพคะ”“ข้าต้องพยายามปรับตัวอีกแล้วใช่หรือไม่”“เอาเช่นนี้ดีหรือไม่ หากว่าพระองค์เป็นห่วงหม่อมฉัน พระองค์ก็ทำเท่าที่อยากทำเถิดเพคะ แต่ว่าอย่าให้เสียงานจนผู้อื่นครหาท่านเอาได้ หม่อมฉันมิอยากเป็นต้นเหตุว่าทำให้พระองค์ไม่มีความรับผิดชอบในงานอย่างอื่น”“ได้ ข้ารับปากเจ้า แล้วเจ้ากินอะไรหรือยัง พระชายาฝากยาบำรุงมาให้เจ้าด้วย นางบอกว่าได้มาเยอะช่วงที่ตั้งครรภ์เลยแบ่

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนพิเศษที่ 2 ครรภ์แรกของพระชายาท่านอ๋อง

    สี่เดือนถัดมา“พวกเจ้ารีบย้ายของพวกนี้ออกไปอย่าให้มีของที่มีคมอยู่ในสถานที่ที่พระชายาจะเดินผ่านได้ เร็วเข้า จื่อรุ่ย!! เจ้าไปเอายาบำรุงครรภ์ที่พ่อตาข้ามาหรือยัง”“อยู่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ กำลังจะรีบนำไปต้มพ่ะย่ะค่ะ”“รีบไปเลยเร็ว ๆ พระชายาจะตื่นแล้ว ข้าวละ เสร็จหรือยัง”“หลินอี้!!”เสียงของหยางหลิงเฟย พระชายาดังขึ้นเพื่อเรียกพระสวามี นางตื่นขึ้นมาและมองไม่เห็นเขาอยู่บนเตียง ท่านอ๋องรีบสั่งการเก็บกวาดจวนจนทั่วเพื่อมิให้หลิงเฟยเกิดปัญหาเวลาเดินในจวน“ข้ามาแล้ว ๆ”“ท่านไปที่ใดมา"“ข้า….ไปสั่งให้ทุบทำขั้นบันไดใหม่ให้เจ้า จะได้เดินง่ายขึ้น”“นี่ท่านสั่งรื้อจวนอีกแล้วงั้นหรือ!!”รอยยิ้มสำนึกผิดของท่านอ๋องหลบสายตาพระชายาไม่ได้เลย “ไม่ต้องมายิ้มเลย วันก่อนก็สั่งรื้อสวน”“ก็กลัวเจ้าเดินสะดุดหญ้าล้มนี่ มันอันตรายมากนะ”“แล้วยังสั่งไม่ให้ข้าจับเครื่องมือบดยา”“ก็มันมีทั้งมีดและครกหิน มันอันตรายทั้งนั้น เสี่ยงมากนะหลิงเฟยไม่ได้หรอก ช่วงนี้เจ้าห้ามเข้าไป”“นี่ท่านสั่งรื้อบันไดอีกแล้ว”“ซี่มันถี่และชันมากเกินไป เจ้าคิดดูสิ ช่วงครรภ์แรกท่านพ่อบอกว่าห้ามเจ้าเดินเร็ว ห้ามยกของหนัก ห้ามสะดุดล้ม มันเสี่ยงน

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนพิเศษที่ 1  คืนวันส่งตัว

    ห้องส่งตัวเจ้าสาว“เหนื่อยหรือไม่”“ไม่เพคะ”“เจ้าตั้งใจจะโยนลูกบอลแพรและเปลี่ยนเจ้าบ่าวจริง ๆ นะหรือเมื่อเช้านี้”ลู่หลิงเฟยหันมามองพระพักตร์ของพระสวามีอย่างนึกเคืองใจที่เขาบังอาจเล่นนอกบทที่ตกลงกับนางเอาไว้ก่อนหน้านี้จนเกือบแก้ไขไม่ทัน ยังดีที่ท่านอ๋องเป็นคนฉลาดและรู้ใจนางดีเขาจึงแก้ไขสถานการณ์นั้นได้“เป็นพระองค์ต่างหากที่เปลี่ยนบทก่อน”“นั่น ข้าก็แค่อยากจะขึ้นไปรับเจ้าเท่านั้น หากว่าเจ้าตกลงมาอีกจะทำเช่นไรเล่า ข้าน่ะตั้งใจเปลี่ยนเองเพราะอยากให้เจ้าเข้าใจหัวใจของข้ามากขึ้น”“หึ ยังดีที่พระองค์แก้ไขได้ทัน มิเช่นนั้นเจ้าบ่าวของหม่อมฉันในวันนี้คงมิใช่พระองค์แล้ว”“มีหรือว่าข้าจะยอม ต่อให้เจ้าจะเปลี่ยนเงื่อนไขอีกกี่ร้อยครั้ง เจ้าบ่าวก็ยังต้องเป็นข้าอยู่ดี เจ้าหนีไม่พ้นหรอก เหมือนในคืนนี้ที่เจ้าหนีไม่พ้นแน่ ๆ”“พระองค์ดื่มจนเมาแล้วใช่หรือไม่”“ไม่เมาเท่าสุรามงคลที่ดื่มกับเจ้าหรอก”“เช่นนั้นข้าต้องพิสูจน์ว่าจริงหรือไม่”หลิงเฟยจูบเขาทันทีพร้อมกับดึงชุดเจ้าบ่าวออกอย่างรวดเร็ว แต่ชุดเหล่านี้ตอนใส่พวกเขาแทบจะไม่ได้ใส่เอง ดังนั้นตอนถอด…..“นี่มันถอดแบบไหนละ หลินอี้ ดึงสายนั้นออกก่อนสิ ไม่ใ

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 46  พิธีอภิเษกพระราชทาน (ตอนจบ)

    ตำหนักบูรพา“พี่หญิง”“น้องสี่ เจ้ามาได้สักทีนะ เป็นอย่างไรบ้างบาดแผลของเจ้าหายดีหมดแล้วหรือไม่ แล้วนี่ตาเจ้ายังมีปัญหาอะไรอยู่หรือไม่ เจ้ามองข้าชัดใช่หรือไม่”ลู่อิ๋งเซียนเอ่ยถามลู่หลิงเฟยไม่หยุดเมื่อพบหน้ากันจนท่านอ๋องและองค์รัชทายาทแทบจะไม่มีช่วงที่ขัดจังหวะนางได้เลย จนองค์รัชทายาทต้องดึงไหล่ของพระชายาเอาไว้และให้ใจเย็น ๆ“เจ้าใจเย็นก่อนให้หลิงเฟยได้พักสักหน่อย นางพึ่งเข้าเฝ้าเสด็จพ่อมาให้นางได้หายใจก่อนสิ”“ข้า…เป็นห่วงนี่ได้ข่าวว่าทั้งถูกลักพาตัว ถูก….ขัง แล้วไหนจะโดนตบตีอีก”“พี่หญิง ท่านฟังข่าวลือมากไปแล้ว นางร้ายเช่นข้าผู้ใดจะกล้ารังแก”“แล้วข่าวที่ว่าเจ้า….ใช้ดาบฟันดวงตาองค์หญิงหลีน่าจนบอดนั่น…”“เรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ”“ตายจริง เหตุใดเจ้า…”“เรื่องนั้นเป็นเพียงแค่การป้องกันตัว องค์ชายคุณหมิงเองก็เข้าพระทัยดี เห็นว่ามาเข้าเฝ้าฝ่าบาทและตกลงทำการค้ากับเราหลายอย่างเลยนี่”“ใช่ ๆ หลินอี้ ครั้งนี้เราได้ประโยชน์มากกว่าที่คิด อย่างน้อยก็ต้องขอบคุณพวกเจ้าละนะ องค์ชายคุณหมิงรู้สึกสำนึกผิดมากจริง ๆ ถึงกลับยอมละเว้นภาษีสินค้าที่จะนำเข้าไปขายยังแคว้นฉู่และยินยอมให้เราเก็บภาษีเต็

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 45  ราชโองการสมรส

    ท่านอ๋องหันไปมองใบหน้าที่แดงจัดนั่นและอดนึกขำไม่ได้ นางกับเขาเคยทำเรื่องเช่นนี้ก็จริงแต่การที่จะเห็นผู้อื่นทำเรื่องเช่นนี้ต่อหน้าคงมีเพียงนางที่แกล้งตาบอดเท่านั้นที่จะได้เห็น“เจ้าบอกว่า พวกเขานอนด้วยกัน…ทั้ง ๆ ที่มีเจ้า..”หลิงเฟยพยักหน้าและหันไปซุกที่อกท่านอ๋องทันทีเพราะความอายที่จะเล่าต่อ ท่านอ๋องจะโกรธนางลงได้เช่นไรในเมื่อนางน่ารักถึงเพียงนี้ แม้ว่าจะทำผิดไปบ้างแต่ก็พอให้อภัยได้ แต่เรื่องก่อนหน้านี้เขารวมบัญชีเอาไว้แล้ว กลับจวนค่อยสะสางกับนางอีกครั้งก็ยังไม่สาย“แย่จริง เช่นนั้นองค์หญิงผู้นั้นก็…..”“หลินอี้ นาง….”“นางทำไมงั้นหรือ”“นาง…นอนอยู่กับผู้ชาย…สะ….สามคน”""สามคน""ซางเย่ถึงกับหันหน้าหนีไปอีกทางเช่นกัน นางรับไม่ได้เอาเสียเลย ก่อนหน้านี้นางเองก็ฟังเฉย ๆ แต่เมื่อหลิงเฟยเล่ามาถึงตอนนี้ นางเองก็รู้สึกอายแทนผู้เล่าเสียจริง ๆฮ่วนเซียวต้องลูบหลังภรรยาพร้อมกับแต่ละคนที่หน้าแดงไม่ต่างกับผู้เล่าอย่างลู่หลิงเฟย“เจ้า พูดผ่านไปเถอะนะเรื่องนี้ จากนั้นนางจึงพาเจ้าไปที่อารามงั้นหรือ”“อืม นางพาข้าไปที่นั่นในตอนดึก บอกว่าต้องให้พ้นยามห้ายไปก่อน (22.59 น.)”“เป็นช่วงที่ข้าไปพบรองแม่ทัพ”

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด   ตอนที่ 44  ตรวจพอแล้วหรือยังเพคะ (18+)

    “หลินอี้!!”“กินข้าวก่อนเถอะ มา ลองชิมขาหมูนี่สักหน่อย”อาหารบนโต๊ะพร่องลงไปมากเพราะลู่หลิงเฟยหลังจากป่วยพึ่งจะมีมื้อนี้ที่นางมองเห็นอาหารที่กินเข้าไปและยังได้นั่งกินกับหยางหลินอี้ทำให้นางเจริญอาหารมากกว่าเดิม“โอ๊ย อิ่มมากเลย”“ดื่มชาร้อนนี่หน่อย ช่วยย่อยอาหารได้ดี”“พระองค์ช่างใส่พระทัยจริง ๆ นี่ชาผสมดอกบ๊วย หอมกลิ่นบ๊วยด้วย หรือว่า....”“ชอบหรือไม่”“สดชื่นมากเลยเพคะ”“ข้าขโมยมาจากห้องของเจ้า”“หม่อมฉันย่อมรู้ดีเพคะ เพราะชาสูตรนี้ข้างนอกไม่มีขาย ว่าแต่พระองค์ไปขโมยมาเมื่อใดเพคะ”“วันที่ไปพักที่จวนของเจ้า พี่ใหญ่เจ้าเริ่มก่อน เมื่อข้าถามเขาก็เลยบอกว่าเจ้าทำเองและเก็บซ่อนเอาไว้ที่ห้องยา วันที่ข้าเข้าไปเอายาในห้องนั้นก็เลยหยิบติดมือมา”“หยิบติดมือมามิได้ขโมย ท่านอ๋องช่างเลี่ยงใช้คำเก่งเหลือเกิน”“ไปเถอะข้าจะทายาให้”“เพคะ”ห้องบรรทมเมื่อเข้ามาถึงห้อง พวกเขาก็ลืมเสียสนิทว่าต้องทายาเมื่อท่านอ๋องดึงนางเข้ามากอดจนร่างของทั้งคู่เอนลงบนเตียงและเริ่มดึงชุดของอีกฝ่ายออกอย่างบ้าคลั่ง“หลิงเฟย อา เจ้าบาดเจ็บอยู่ อย่าพึ่งหักโหม”“หลินอี้ อ๊า”หลิงเฟยที่นอนทับร่างหนาของท่านอ๋องเอาไว้ครางสุดเสียง

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 43  เจ้าพ่อไหน้ำส้ม

    จวนท่านอ๋อง“อ๊ะ พอแล้ว หลินอี้ หม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อ๊าา โอ๊วว…หลินอี้!!”“ก็อยู่นิ่ง ๆ สิ เจ้านี่นะ แผลเต็มตัวขนาดนี้ยังกล้าไปตีกับหลีน่าอีก ช่างอวดดีจริง ๆ”“สงสารนักก็ไปตามนางกลับมาสิ ปล่อย ข้าอาบเองได้”หลิงเฟยเดินหนีเขาแต่สระนั้นไม่ได้กว้างพอที่จะให้ทำเช่นนั้นได้ ท่านอ๋องดึงนางมานั่งที่ตัก เขาพานางมาที่จวนและดึงมาอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย ที่จริงเขาต้องการสำรวจบาดแผลของนางที่ฟกช้ำไปทั่วเพราะถูกลักพาตัวและถูกเหลียงหลีน่าตีตอนที่นางอยู่อารามอิ้งเซียง“หากว่าข้าจะตามหลีน่าไป ก็ตามไปเอาชีวิตนางเท่านั้นที่กล้าตีเจ้าบาดเจ็บขนาดนี้”หลิงเฟยหันมาจับพระหัตถ์ที่สั่นของท่านอ๋องที่ถือผ้าเพื่อเช็ดตัวให้นาง “อย่าสานต่อความแค้นเลยเพคะ หม่อมฉันสะสางแค้นให้อาลี่และตัวเองแล้ว จากนี้เราควรจะมีความสุขแล้วนะเพคะ”“เจ้า…เหตุใดยอมให้นางตบตีเจ้าจนมีแผลเต็มตัวเช่นนี้”“หม่อมฉันมิได้ถูกนางตบตีอย่างเดียว แต่เพราะถูกย้ายที่บ่อย ๆ และคนที่แบกหม่อมฉันครั้งแรกก็เกือบตกกำแพงในจวน อีกทีก็ตกบันไดที่บ่อนระหว่างย้ายตัวหม่อมฉันมาที่อารามนั่น ส่วนแผลที่มากขนาดนี้เพราะก่อนหน้านี้ที่มองไม่เห็นหม่อมฉันเดินชนไปทั่วก็เ

  • ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด    ตอนที่ 42  นางร้ายสายฟาด!!

    “ดูท่าแล้ว เจ้าคงจะเกินเยียวยาจริง ๆ รองแม่ทัพเลี่ยง”“พ่ะย่ะค่ะ”“คุมตัวองค์หญิงกลับไปแคว้นฉู่ คุมความประพฤติและให้นางอยู่ที่ศาลบรรพชน ไม่มีคำสั่งข้าห้ามนางออกมา”“พี่ใหญ่ ท่านไม่มีสิทธิ์ลงโทษข้า เสด็จพ่อ…”“เสด็จพ่อ!! พอทราบเรื่องที่เจ้าทำความเดือดร้อนที่นี่ จึงมอบหมายให้ข้าเป็นผู้ลงโทษเจ้าตามสมควร เอาตัวไป”“ไม่นะพี่ใหญ่ ข้าไม่ยอม”หลีน่าดิ้นจนหลุดก่อนที่จะคว้าดาบของรองแม่ทัพและวิ่งเข้าใส่องค์รัชทายาท หลิงเฟยเห็นจึงรีบดึงองค์รัชทายาทหลบออกมาในทันที“หลบไปเพคะองค์ชาย”“หลิงเฟย!!”หลิงเฟยใช้ผ้าแพรตบเสยที่ใบหน้าของหลีน่าจนนางหงายหลังล้มลงไป ท่านอ๋องเอื้อมตัวไปรับตัวองค์ชายคุณหมิงเอาไว้ได้“ขอบคุณท่านอ๋อง”“ท่านไม่เป็นไรนะ นาง…แรงเยอะเกินสตรีไปนิด ไว้ข้าจะสั่งสอนนาง….”“ไม่เป็นไร เราปลอดภัยแต่ว่านั่นนาง…จะทำสิ่งใด”“เรื่องของสตรี ก็ต้องปล่อยให้สตรีเช่นข้าสะสางสิ ใช่หรือไม่หลีน่า”“นังสารเลว เจ้าจะทำอะไร”“ข้าหรือ หลินอี้!! ท่านมานี่สิ!!”หลิงเฟยตะโกนเรียกท่านอ๋อง ที่หันมามองหน้าลู่หยวนลี่ เฉินเป่าหลิงและองค์ชายต่างแคว้นที่แอบขำเขาเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินเข้าไปหาลู่หลิงเฟยที่ยืนอยู่ตรงหน้า

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status