หน้าหลัก / แฟนตาซี / ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1 / บทที่ 47 กลายเป็นตัวบัดซบของแผ่นดิน!!! 4

แชร์

บทที่ 47 กลายเป็นตัวบัดซบของแผ่นดิน!!! 4

ผู้เขียน: ลูกแกะขนปุย
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-25 12:06:44

“เจ้าคงหายดีแล้วสินะ ถึงมีเสียงตะโกนใส่ข้า จนน้ำลายเต็มหัวหมดแล้ว สกปรก!” เยี่ยหยางเช็ดหน้าตัวเองรู้สึกมีหยดน้ำหลายหยดพ่นฝอยใส่หน้าอย่างขยะแขยง เขารู้สึกว่าสหายตัวดีของเขาจะแสดงอาการมากไปหน่อย

“โทษที แล้วเป็นมายังไง เจ้าถึงมาเป็นอ๋องได้ แล้วเจ้ามาที่นี่ได้ไง” แมคเคนนั่งลงที่โซฟาเหมือนเดิมถาม

“ดูความทรงจำข้าเองละกัน ขี้เกียจเล่า เรื่องมันยาว” เยี่ยหยางเรียกความทรงจำของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นใส่ลูกแก้วเมนเมอร์รินคริสตัน 

“ดีเหมือนกัน เพราะเจ้ามันเล่าเรื่องได้ห่วยแตก” 

แมคเคนพูดกับตัวเอง ดีที่คนเป็นอ๋องไม่ได้ยิน เพราะกำลังส่งความทรงจำให้ลูกแก้วเพื่อถ่ายทอดเรื่องราว

ลูกแก้วเมนเมอร์รินมีขนาดประมาณศีรษะมนุษย์จากลูกแก้วใสไม่สะท้อนสิ่งใด ก็มีควันขาวอยู่เต็มดึงจิตของผู้ที่จ้องมองเผยเหตุการณ์เมื่อสิบปีก่อนที่ระนาบมนตรา.. 

.

.

ควันไอจางสีเทาเงินหมุนวนอยู่ในลูกแก้วเมนเมอร์รินฉายภาพชายหนุ่มร่างสูง มีเอกลักษณ์โดดเด่นอย่างเส้นผมสีเงินยวงยาวที่ถูกมัดรวบด้วยริบบิ้นสีน้ำเงินคราม 

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 48 ความทรงจำของท่านอ๋อง 1

    ไอควันในลูกแก้วค่อย ๆ จางหายไป ครู่เดียวก็ก่อตัวขึ้นใหม่ เป็นภาพแห่งความทรงจำตัดมาที่เกลเฌอร์การ์ด คุกใต้ดินที่สำหรับขังอาชญากรร้ายแรงของผู้วิเศษกลิ่นอายความตายปะทะใบหน้าผู้นำตระกูลวินเซอร์ ที่ตัดสินใจขัดขวางการกระทำที่เลวทรามของบรรดาเพื่อนรักอัศวินผู้กล้าผู้ยิ่งใหญ่ เขาเรียกใช้อักขระเวทที่เคยสร้างไว้ ในจุดลับตาคนบนแผ่นดินเกลเฌอร์ในสมัยสงครามของจอมมาร เดินทางมาที่นี่โดยที่ไม่มีใครรู้ตัวผืนแผ่นดินนี้แห้งแล้งเต็มไปด้วยหมอกควันขุ่นมัว แยกออกมาจากแผ่นดินอื่น ๆ ตั้งอยู่โดดเดี่ยว ไม่มีกลางวัน มีเพียงราตรีไร้แสงจันทราที่มืดมิด เป็นที่กักขังเหล่าอาชญากรที่ร้ายแรงของผู้วิเศษไว้ใต้ผืนดิน ที่ผู้คนต่างเรียกว่า เกลเฌอร์การ์ดดยุคหนุ่มผู้นำตระกูลวินเซอร์อยู่ภายใต้ผ้าคลุมล่องหน เดินผ่านเข้ามาภายในคุกด้วยเส้นทางลับที่น้อยคนจะรู้ ผ่านผู้คุมขังเข้ามาอย่างง่ายดาย ราวกับกับดักคาถาที่ป้องกันผู้บุกรุกเป็นของไร้ประโยชน์เดินเข้าออกชำนาญเหมือนเป็นแค่สวนหลังคฤหาสน์วินเซอร์ ตรงสู่ห้องขังที่อยู่ลึกที่สุดเต็มไปด้วยคาถาคำสาปและกับดักร้ายแรงไม่รู้ว่าเรื่องนี้เป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 49 ความทรงจำของท่านอ๋อง 2

    “ใครกันแน่ที่งี่เง่าสเวน” คู่อริที่ผันตัวเป็นเพื่อนรู้ใจกลอกตามองบน ที่ยังไงเขาสองคนก็ยังพูดกวนประสาทกันเหมือนเดิม แม้ว่าสถานะจะเปลี่ยนไป“เจ้าไงเกรกอรี่ เรียกเซฟดีกว่า” เซเวียร์ที่นอนอยู่ที่พื้นหินแข็งกระด้างยักไหล่ทำตัวเหมือนไม่ใช่นักโทษที่อยู่หลังกรงเหล็ก“เซฟฟี่ เจ้าคิดดีแล้วใช่มั้ยที่จะไม่หนี” เกรกถามย้ำอีกครั้งราวกับว่าจะอีกคนจะเปลี่ยนใจกะทันหันไม่ทำเรื่องโง่ๆอย่างที่กำลังทำอยู่“อืม แต่ข้าให้เจ้าเรียกข้าเซฟ ไม่ใช่เซฟฟี่”ดวงตาของผู้ถูกเพื่อนรักหักหลังสลดลง เขาไม่อยากเผชิญหน้ากับทุกสิ่งแล้วให้เรื่องทั้งหมดมันจบลงง่าย ๆ ที่เขา แค่เขาเพียงคนก็พอ ใบหน้าที่ก้มหลบสายตาเงยหน้าขึ้นแววตาเปลี่ยนกลับเป็นปกติ“เจ้าอย่ามีน้ำโหหน่อยเลยเซฟฟี่”เกรกเองก็อยากจะช่วยให้ถึงที่สุด ถึงไม่ช่วย ไม่เข้าไปเอี่ยว พวกนั้นก็ต้องลากเขาลงโคลนด้วยเช่นกันเขาตัดสินใจตั้งแต่ก่อนมาที่นี่แล้วว่าจะช่วยก็คือช่วย ถือว่าช่วยเหลือตัวเองล่วงหน้าพ่อนักบุญคงไม่ต่อว่าเขา แม้อีกฝ่ายจะปฏิเสธ แต่เขาคงได้แต่ยอมรั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 50 ความทรงจำของท่านอ๋อง 3

    ว่าที่จอมมารมองหน้าอดีตคู่อริก็รู้ทันทีเลยว่า อีกฝ่ายคิดอะไรพิลึก ๆ อยู่ในหัวเกรกอรี่รับของที่เซเวียร์ให้ ถือไว้โดยที่ยังไม่ได้มองว่ามันคือสิ่งใด มือก็ล้วงหยิบบางอย่างยัดกลับใส่มืออีกฝ่ายไม่ให้ปฏิเสธเขาเหมือนกัน“แล้วนี่ของข้าแลกกัน หวังว่าเจ้าคงไม่คิดไร้สาระเหมือนกันนะเซเวียร์”ส่วนเขาได้มอบสร้อยเส้นหนึ่งที่เป็นเครื่องประดับเวทมนตร์ มันห้อยนาฬิกาทรายที่ไม่ใช่แค่ทรายธรรมดา แต่เป็นขี้เถ้านกฟินิกซ์เล็กน้อยผสมกับกรงเล็บมังกรที่ถูกป่นด้วยกรรมวิธีไม่ธรรมดาพร้อมกับคาถาโบราณที่เกรกอรี่ลงมือสร้างด้วยตัวเองด้วยความใส่ใจ มันมีคุณสมบัติคล้ายเครื่องรางป้องกันตัว แต่ความพิเศษของมันมีมากกว่านั้น แล้วเขาก็ยังศึกษาไม่หมดเลย เห็นมั้ยว่าเขาก็จริงใจต่อเพื่อนใหม่เหมือนกันเซเวียร์มองเกรกอรี่ที่ตอนนี้ในกำมือมีเศษเครื่องรางบางอย่างเป็นของที่เขาได้มาจากภูตใกล้ตายตัวหนึ่งที่ช่วยชีวิตได้หวุดหวิดตอนที่เขาหลงในป่าอาถรรพ์ต้องห้าม“พบมันติดตัว”“ตกลง แล้วเจอกัน” เกรกอรี่เก็บเศษเครื่องรางเวทมนตร์ในห้วงมิติต่อหน้าคนมอบ แล้วเดินหลบออกไป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 51 ทรยศ!!! พิธีย้ายมนตราพลิกผัน 1

    โรแกนหญิงสาวผู้เคยเป็นอดีตสหายสนิทของว่าที่จอมมาร เดินตรงมาจับข้อมือของผู้ที่ถูกกล่าวหายกมีดกรีดข้อมือของอีกฝ่ายโดยสีหน้าเรียบเฉยไม่เปลี่ยนแปลง ปล่อยให้เลือดไหลเอ่ออย่างไม่ไยดีลงมือวาดอักขระวงแหวนเวทบางอย่างด้วยความเชี่ยวชาญ ขณะที่นาธาน โดโนแวนผู้ทรยศหักหลังอัศวินที่ปกป้องทุกคนกับลงมือร่ายคำสาปร่ายคาถาระบายความอัดอั้นที่ต้องอยู่ใต้เงาของคนที่ชื่อว่าเป็นเพื่อนอย่างสะใจ ลงมือระบายความอัดอั้นที่เก็บอยู่ในใจมานาน...ไอ้พวกสารเลวชั่วช้า…เลือดมากมายของเซเวียร์ที่ถูกกรีดมาใช้วาดอักขระเลือดบนพื้นหิน โดยที่สีหน้าเจ้าตัวไม่เปลี่ยนแปลง เพราะหัวใจของเขาว่างเปล่าจนไร้ความรู้สึก หลับตาลงอย่างคนที่ปลงตก เขาอยากจบชีวิตที่ทรมานจิตใจนี้ลงให้จบลงสักทีเกรกอรี่กำหมัดแน่นมองภาพตรงหน้า แม้ว่าเขาจะขึ้นชื่อว่าเป็นคู่อริของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่เคยมีความคิดทำให้อีกฝ่ายตายหรือมีสภาพปางตายแบบนี้ พวกนั้นเป็นเพื่อนขยะแบบไหนกันอักขระเวทบนพื้นที่โรแกนวาดจนเป็นรูปร่างคร่าว ๆ จนสามารถมองรูปแบบออกได้เขามองปาดเดียวก็รู้ได้ทันทีว่านี่เป็นการฆาตกรรมแบบหน้าด้าน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 52 ทรยศ!!! พิธีย้ายมนตราพลิกผัน 2

    ชายหนุ่มพบคัมภีร์มหาทมิฬฉบับสมบูรณ์ หลังจากจัดการทำความสะอาดเก็บกวาดครั้งใหญ่กับคฤหาสน์หลังสงคราม แล้วเขาก็อ่านมันจนจบ ไม่ใช่แค่นั้นเซเวียร์ก็ยืมมันไปอ่านเล่นอยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกันเพราะเจ้าตัวอยากทำความเข้าใจความคิด วิถีชีวิตจอมมารซิลแวนซะเหลือเกิน แต่ตอนนี้ทำไมเซเวียร์ถึงไม่ขัดขืน นี่แหละที่เขาไม่เข้าใจ และเขาก็จะลากมาถามเค้นคำตอบโง่ ๆ นี้ให้ได้น่าเสียดายที่พวกนั้นอ่านมันไม่จบ ถึงแม้ว่าคัมภีร์จะไม่สมบูรณ์ แต่ดูเหมือนพวกนั้นจะรีบร้อนจนลืมอ่านคำเตือนท้ายเล่มที่ไม่ค่อยครบเท่ากับเล่มจริงที่อยู่หน้าสุดท้ายที่พวกมันคงลืมเปิดอ่านแต่ก็น่าจะเอะใจบ้าง หึ…ชายหนุ่มเหยียดยิ้ม ใครจะคิดว่าเขาจะได้ใช้ประโยชน์จากขยะที่ได้เก็บมาปัดฝุ่น แล้วโยนเข้าห้องสมุดในคฤหาสน์ เพราะเป็นหนึ่งในคัมภีร์หายากแถมยังโชคดีที่เขาเคยเก็บเลือดบางส่วนของโรแกนที่ทำเลอะเทอะบ้านเขาด้วยความหมั่นไส้ไว้ เอาไปสาปส่งหล่อนให้เจ็บ ๆ คัน ๆ ตอนที่ถูกจับตัวมาช่วงสงคราม เพราะเธอถูกป้าเขาทรมานจนเลือดตกยางออกจนดูน่าเห็นใจในตอนนั้น แต่ตอนนี้ชายหนุ่มคิดว่าป้าเขาลงมือเบาไปหน่อย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 53 ทรยศ!!! พิธีย้ายมนตราพลิกผัน 3

    แล้วพาอัศวินดวงตกอับตลอดกาลไปพักผ่อนในห้วงมิติของเขาแบบปลอดภัย จากนั้นหันหลังกลับออกไปไม่สนใจเหตุการณ์วุ่นวายที่อยู่ด้านหลัง เพราะถ้าเขาหันกลับมามอง ก็คงเห็นสิ่งที่โหดร้ายทารุณที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยก็ได้นิโคลถูกคนรักและเจ้าหน้าที่มือปราบหลายคนช่วย เธอถูกส่งไปที่สถานที่แห่งหนึ่งที่เป็นความลับโดยการนำทางของนาธาน และไม่รู้ตัวเลยว่าเป็นการพาตัวเองไปเยือนดินแดนความตายก่อนวัยอันควรเร็วขึ้นเพียงแค่ย่างก้าวเข้าไป สัญชาตญาณมือปราบก็ร้องเตือนอันตราย แต่พวกเขาจะทำอย่างไรได้ เมื่อประตูนรกเปิดรอรับพวกเขาอยู่แล้วนั่น!!!ดวงตาหลายคู่เบิกกว้างอย่างตื่นตระหนก พลังเวทของพวกเขาถูกปิดกั้นไม่สามารถใช้งานได้เลย คล้ายกับคนธรรมที่ไร้เวทมนตร์ ยิ่งไปกว่านั้นคนที่ควรตายไปแล้วกลับยังไม่ตาย และมีลมหายใจอยู่ตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง“อ่าห์…สวัสดีมือปราบทุกท่าน ขอบคุณที่มาเป็นกำลังให้ข้า...”นั่นคือประโยคสุดท้ายที่ชีวิตพวกเขาได้ยินจากปากคนที่ไม่เคยคาดคิด คนที่เป็นจอมมารตัวจริง ก่อนจะสูญเสียสติไป และไม่มีวันตื่นขึ้นมาอีกเหล่ามือปราบที่ตาสว่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 54 บุกรุกคฤหาสน์วินเซอร์ 1

    ชายหนุ่มจัดการบาดแผลตามร่างภายนอกอย่างรวดเร็ว ไม่เหลือแม้กระทั่งรอยแผลเป็นให้เห็น สมกับตำแหน่งศาสตราจารย์พิเศษด้านการปรุงยาพ่วงกับศัลยแพทย์มือหนึ่งของที่ไร้เวทมนตร์น้ำยารักษามากมายลอยคว้างอยู่กลางอากาศเรียงกันมาให้หยิบกรอกปากเซเวียร์นับไม่ถ้วน ตั้งแต่น้ำยาแก้ฟกซ้ำธรรมดาไปยังน้ำยาปลูกอวัยวะใหม่ที่หาซื้อได้ยากแต่ไม่คณามือดยุควินเซอร์ที่ปรุงขึ้นใหม่ได้สบายเพียงแค่ตวัดมือไม่กี่ที จะเสียดายก็ตรงที่ต้องไปหาสมุนไพรเหล่านั้นมาใหม่ พวกมันหายากนักที่จะมีคุณภาพดีตามที่เขาต้องการ...ใช้น้ำยาเปลืองชะมัด คราวนี้เจ้าติดหนี้ข้าบานแน่เซฟฟี่…นายแพทย์จำเป็นกำลังรักษาว่าที่จอมมารได้แต่บ่นอุบอิบ แต่ก็ยังไม่หยุดมือช่วยเหลือเซเวียร์ ทุกอย่างทั้งหมดดูเหมือนจะเรียบร้อยดีเหงื่อไหลอาบใบหน้าคม คนไข้จำเป็นของเขาอาการหนักไม่น้อย พวกนั้นไม่เบามือเลย ทั้งคาถาคำสาปและแรงสะท้อนของพิธีกรรมทำให้อดีตอัศวินยังคงไม่ได้สติ แม้ว่าร่างกายจะถูกน้ำยาและเวทมนตร์ช่วยเหลือจนสมบูรณ์แล้วก็ตาม ทำให้ดยุค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 55 บุกรุกคฤหาสน์วินเซอร์ 2

    ทำไมยุคเขาถึงไว้รื้อแล้วสร้างใหม่เกือบทั้งหมด คฤหาสน์ก็เพิ่งสร้างใหม่ นี่ยังต้องวางอักขระเขตแดนประจำตระกูลใหม่อีก!!!ผู้นำตะกูลวินเซอร์คนปัจจุบันได้แต่คร่ำครวญร่ำไห้ในใจ ภายใต้สีหน้าไม่แยแสหากบรรพบุรุษต้นตระกูลที่ถ้าได้ยินผู้นำคนปัจจุบันว่าคงอยากลุกขึ้นมาจากหลุมสวดเจ้าลูกหลานเวรนี่สักที“ทำไมสเวนต้องอยู่กับข้า?” เสียงเรียบ ๆ เอ่ยขึ้นมาของเจ้าบ้าน พรางมองไล่สายตาไปที่พวกนั้นอย่างกดดัน“เพราะเซเวียร์เคยช่วยชีวิตเจ้าไงล่ะ” สาวสวยผู้ทะเยอทะยานพูดหยั่งเชิง“ฮะ? สมองฉลาด ๆ ของเธอเสื่อมสภาพไปแล้วหรือไง พูดไม่คิด”เจ้าของคฤหาสน์มองเธออย่างงงวย เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าเธอไปเอาแรงกับพลังเวทที่สูญเสียไปมาจากไหน เพราะสภาพร่างกายของโรแกนที่เจอตอนนี้น่าจะกรอบ เหนียว เหี่ยวย่น หมดแรงนอนเป็นซากอีกนานอย่างแน่นอนแต่เธอคงใช้วิธีสกปรกอีกล่ะสิเฮ้อ...น่าสมเพช ๆ“แล้วทำไมข้าต้องช่วยมัน” เกรกอรี่พูดอย่างเฉยชาและลุกขึ้นยืนจากโซฟาชั้นดี คนพวกนี้ไม่มีทางรู้ได้ว่าเขากับเซเวียร์ญาติดีกันแล้ว&

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 103 รอบสังหารคุณชายจูเฉิงเยว่ 4

    เอ๊ะ? เมื่อกี้อีกฝ่ายบอกว่าเขาเป็นน้องชาย ก็หมายความว่าอีกคนเป็นพี่ชายที่ท่านแม่เอ่ยถึงงั้นหรือ“ท่านคือ?”“อ่ะแฮ่ม...ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้ง น้องชายของข้า”เยี่ยหยางกล่าวยิ้มกว้างต้อนรับน้องชายอย่างอารมณ์ดี ปัดความบาดหมางส่วนตัวระหว่างเขากับเฉิงเยว่ทิ้งทันที ราวกับเรื่องที่ปะทะคารมกันไม่เคยเกิดขึ้นจูเฉิงเยว่ “...”“เจ้าไม่เชื่อ?” เยี่ยหยางเห็นน้องชายเงียบไปก็ถามกลับ ก็ได้คำตอบที่ปวดใจมาแทนว่าอีกฝ่ายไม่เชื่อแม้แต่น้อย“นี่เจ้าดู” คนเป็นพี่ลากน้องชายหมาด ๆ มายืนหน้ากระจกเทียบ “สีผมเราสองคนก็เหมือนกัน สีตาก็ด้วย นี่เป็นเอกลักษณ์ของตระกูลเราเลยนะ”“ท่านพ่อท่านแม่ไม่ได้มีสีผมสีตาประหลาดอย่างนี้” เฉิงเยว่แย้ง“ก็ได้ ๆ ข้าจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เจ้าฟัง” เยี่ยหยางพูดเสียงเล็กเสียงน้อยกับน้องชายอย่างอ่อนโยนจากนั้นรินน้ำชาให้ตัวเองและน้องชาย เตรียมสนทนายืดยาวให้อีกฝ่ายยอมรับเขาให้ได้ เขาอยากมีน้องชายตั้งแต่อยู่ระนาบมนตราแล้ว แต่ท

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 102 รอบสังหารคุณชายจูเฉิงเยว่ 3

    เจ้าตัวเลยพิสูจน์โดยถลกแขนเสื้อขึ้นไม่เกรงใจเจ้าบ้านบาดแผลยาวจากคมกระบี่ค่อย ๆ สมานตัวเองเห็นชัดด้วยตาเปล่า ดวงตากลมโตเบิกตากว้างอย่างตกใจยารสชาติห่วยนรกแตก แต่มีประสิทธิภาพดีเกินคาด คงไม่มีโอสถใดเยี่ยมยอดเท่านี้ มันสามารถรักษาบาดแผลได้ในพริบตาเฉิงเยว่มองหน้าเส้าหยางอย่างมึนงง สายตาเต็มไปด้วยคำถาม ว่า ทำไมต้องช่วยเขามากมายอย่างนี้“คุณชายจู คงมีคำถามอยากถามข้า”เยี่ยหยางถาม เขาไม่ต้องเสแสร้งปกปิดตัวตน เผยบุคลิกเป็นตัวเอง ออกมา “เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าตัวเองมีพลังอย่างอื่นนอกจากปราณยุทธ”“ข้ารู้ แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร”“คุณชายมองตัวเองในยามนี้ก่อน” เยี่ยหยางร่ายเวทเรียกกระจกส่องทั้งตัวให้เฉิงเยว่ได้มองตัวเองทั้งตัวดูท่าเจ้าตัวจะไม่รู้ว่า นอกจากตัวเองมีพลังเวทแล้ว แม้แต่รูปลักษณ์ก็ยังเปลี่ยนไปเฉิงเยว่มองภาพสะท้อนนิ่งงึนงัน มือยกจับเส้นผมที่เคยเป็นสีเข้มกับกลายเป็นสีเงินยวงขาวสว่างทั่วทั้งศีรษะ ดวงตาสีฟ้าแทนที่ดวงตาเข้มที่เคยมีนับสิบปีไม่ มันเกิดอะไรขึ้นกับเข

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 101 รอบสังหารคุณชายจูเฉิงเยว่ 2

    “จุ๊ ๆ ไม่ต้องรีบอยากตาย เดี๋ยวข้ามีเรื่องสนทนาอย่างสนิทสนมกับพวกเจ้า”บุคคลที่สวมหน้ากากตัวสูงกว่า กล่าวกับพวกมันที่เหลือรอดห้าคน ด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมแผ่ไอเย็นทั่วร่าง จนไม่มีใครกล้าขยับตัวปิดปากเงียบ กลัวว่าหากเผลอส่งเสียงจะกลายเป็นนกถูกเกาทัณฑ์ตัวแรกพวกมันมองเพื่อนร่วมอาชีพอีกคนชิ่งตายด้วยสีหน้าอิจฉาแม่ง! หนีตายไปสบายก่อนใครเพื่อนเลยเยี่ยหยางหลังจากข่มขู่มือสังหารเสร็จ ก็หันไปหาจูเฉิงเยว่ที่เปลี่ยนรูปลักษณ์ไป“คุณชายข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า หวังว่าจะไม่ปฏิเสธ” เขาเอ่ยกับคุณชายจูเฉิงเยว่ “สภาพเจ้าตอนนี้คงไปพบใครลำบาก มากับข้า”ส่วนเฉิงเยว่เหนื่อยจนพูดไม่ออก ได้แต่พยักหน้าอย่างจำยอมให้อีกฝ่าย ตัวเขาคาดไม่ถึงว่าคนที่มาช่วยคือเส้าหยาง โชคดีที่อีกฝ่ายยื่นมือมาช่วย แม้เคยเห็นหน้าค่าตา ไม่เคยคุยกันอย่างสนิทสนมก็ตามทันทีที่จูเฉิงเยว่พยักหน้าตกลง เยี่ยหยางก็ร่ายคาถาเคลื่อนย้ายพริบตาอีกหน นำทั้งคนทั้งศพของเหล่านักฆ่า กลับไปที่เขาเพิ่งจากมาอีกครั้ง“อ๊ะ! อาหยางลืมสิ่งใด?”

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 100 รอบสังหารคุณชายจูเฉิงเยว่ 1

    และผลลัพธ์ก็คือระเบิดโทสะของจูเฉิงเยว่ที่ไม่มีใครล่วงรู้ เพราะผู้ลองดีต่างไปรายงานตัวกับยมบาลกันทุกคนเรียบร้อย สำหรับบางคนการมีโทสะ อาจทำให้ขาดสติ แต่สำหรับเฉิงเยว่โทสะในเรื่องนี้กลับทำให้เขาสงบอารมณ์ สงบนิ่งจนน่ากลัว ประสาททั้งห้าเปิดรับสัมผัส แววตานิ่งเย็นยะเยือกพร้อมทำลายพวกมันหารู้ไม่ว่า ได้ก้าวข้ามขีดอารมณ์ของทายาทตระกูลจูให้แล้ว ลมไร้ที่มาโหมกระหน่ำจากทุกทิศทาง ล้อมรอบกลุ่มมือสังหารสองกลุ่มที่ส่งคนมามากกว่างานอื่น ๆ พวกมันต่างมองหน้ากันอย่างมึนงง ข่าวลือในสมาคมนักฆ่าเกี่ยวกับคุณชายตัวประหลาดผู้นี้เห็นทีจะเป็นจริง พวกมันต้องรีบจบงานนี้ ก่อนที่ชีวิตของมันจะต้องจบลงที่นี่เอง ท่าทีกวนโทสะเหยื่อเปลี่ยนเป็นลงมือสังหารอย่างจริงจังเคร่งเครียดมากขึ้น คมอาวุธพุ่งเข้ามาทุกทิศทางเล็งเข้าที่จุดตาย จูเฉิงเยว่รู้สึกถึงพลังบางอย่างไหลเวียนในร่างกาย เอ่อล้นเต็มไปด้วยพลัง ความรู้สึกที่รุนแรงยิ่งกว่าพลังข

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 99 คุณชายจูติดตามชีวิตอ๋องเสเพล 3

    พวกเขาทุกคนที่เป็นคนของสมาคมเหวินชา ต่างเป็นคนที่อาหยางเลือกเองกับมือ ถูกสั่งสอนฝึกฝนจนกลายเป็นยอดคน แม้ว่าอาหยางของเขาจะเป็นแค่เด็ก แต่ความรู้และประสบการณ์กลับมากมายมหาศาลอาหยางต้องประสบเหตุการณ์เช่นใดที่บีบบังคับให้ต้องเติบโตเลี้ยงตัวเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะเติบโตมาด้วยกันช่วงหนึ่ง และรู้จักครอบครัวเบื้องหลังตี้ตี่ แต่เขาคิดว่ามันต้องมีเรื่องราวมากกว่าที่เขารู้ หวังว่าน้องน้อยของเขาจะใช้ชีวิตเฉกเช่นคนปกติทั่วไป อย่าได้เจ็บปวดเช่นพี่ชายคนนี้เลยจูเฉิงเยว่เมื่อสะกดรอยตามชินอ๋องไม่ทัน เขาก็ย้อนกลับไปที่จุดมุ่งหมายเดิม ที่ตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยมาถึงยามเซินแล้ว จะให้ท่านแม่รอนานไม่ใช่ความคิดที่ดี“สบายดีหรือไม่ คุณชายจูเฉิงเยว่?”คุณชายน้อยตระกูลจูถึงกลับกลอกตามองบนอย่างเบื่อหน่าย ที่ต้องพบกับพวกโตแต่ตัวแต่ไร้สติปัญญาอีกแล้ว พวกมันราวสิบคนปิดบังหน้าตาเยี่ยงโจรหาเรื่องคนตั้งแต่ตะวันยังไม่ตกดิน ช่างอาจหาญยิ่งนัก เขาไม่อยากเสียเวลากับคนพวกนี้ยิ่งกว่าอ๋องจอมบัดซบคนนั้นสักอีก“ถอยออกไปตอนนี้ ข้าจะยังไม่เอาเรื่องพวกเจ้า” จูเฉิ

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 98 คุณชายจูติดตามชีวิตอ๋องเสเพล 3

    ดังนั้นสิ่งแรกที่เขาริเริ่มลงมือทำหลังจากแน่ใจว่าต้องติดอยู่ต่างถิ่นคือ หาเงินและหลักแหล่งที่มั่นคง“อาหยาง!!!”เสียงร้องอย่างดีใจของกู้ซีเจ๋อ ผู้รับหน้าที่ดูแลกิจการทั้งหมดแทนเยี่ยหยางร้องอย่างคิดถึงคนที่หายหน้าหายตาไปนาน เขาไม่เห็นเงาหัวนายท่าน ‘เส้าหยาง’ หัวหน้าสมาคมการค้าเหวินชาจนแทบลืมว่ามีตัวตน ยังดีที่เส้นผมสีสว่างเด่นบอกเอกลักษณ์ที่ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางลืม จะมีใครที่มีเส้นผมสีนี้ตั้งแต่ยังไม่แก่เฒ่ากันบ้าง ถ้าไม่ใช่เจ้านายที่นึกได้ว่าตัวเองก็มีงานต้องทำ“ระงับอารมณ์ตื่นเต้นที่คิดถึงน้องรักหน่อยพี่”ดวงตาสองสีมองไปที่พี่ชายนอกสายเลือดของเขาด้วยดวงตาหยอกเย้ากู้ซีเจ๋อ ที่ทำหน้าที่แทนเจ้าของกิจการได้อย่างดีเยี่ยม สมกลับที่คนเป็นน้องวางใจทิ้งงานให้แบบไม่ต้องเป็นห่วง“ข้าไม่ได้ตื่นเต้นคิดถึงเจ้า แต่คิดว่าเมื่อไหร่เจ้าจะเอางานตัวเองกลับไปสะสางสักที ข้าแทบจะจมกองบัญชีตายอยู่แล้ว” กู้ซีเจ๋อมองหน้าน้องชายที่เคยน่ารักอย่างขุ่นเคืองเยี่ยหยางเจอกับกู้ซีเจ๋อโดยบังเอิญเมื่อสิบปีก่อน

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 97 คุณชายจูติดตามชีวิตอ๋องเสเพล 1

    หลังจากที่ข่าวคราวรั่วไหลออกไปโดยที่เฉิงเยว่ไม่ต้องลงแรง ท่านแม่ก็ร้องจะมาพบหน้าเขาให้ได้ เป็นเหตุให้ตาลุงหวงเมียเร่งปั่นงานราษฎร์งานหลวงที่ตัวเองดูแลข้ามวันข้ามคืน โหมงานเป็นเดือนเศษเพื่อหาวันหยุดติดสอยห้อยตามภรรยาสุดที่รักมาหาลูกชายแสนน่ารักอย่างเขาและมันก็คือวันนี้เฉิงเยว่กลับหมู่ตึกไท่ตง ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาภรณ์ให้ตัวเองดูเป็นเด็กน้อยในสายตาท่านแม่ที่รัก เขาขัดสีฉวีวรรณตัวเองเกือบชั่วยาม และยืนอยู่หน้ากองเสื้อผ้ากองใหญ่อยู่อีกเกือบครึ่งชั่วยามเด็กหนุ่มตัวน้อยหยิบชุดนั้นชุดนี้ขึ้นแล้ววางลงอยู่หลายที เสื้อผ้าถูกคัดแยกเป็นหลายกอง จนในที่สุดมือหนุ่มน้อยก็เอื้อมไปหยิบชุดที่อยู่แยกตัวเดียวไม่อยู่รวมกับเสื้อกองไหนเสื้อไหมชุดผาวสีเหลืองอ่อนคาดด้วยเข็มขัดเอวสีขาว มวยผมผูกด้วยที่คาดที่สีเดียวกับเสื้อ ปักปิ่นเรียบอันเล็กบนศีรษะ เครื่องประดับและอาภรณ์ที่อยู่บนร่าง ทำให้จูเฉิงเยว่เด็กหนุ่มกลายเด็กน้อยที่ดูละมุนน่ารักน่าทะนุถนอมเป็นที่สุดเฉิงเยว่หมุนตัวสำรวจความเรียบร้อยจากกระจกเงาที่สะท้อนภาพคุณชายน้อยแสนน่าเอ็นดู มุมปากยกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจ เ

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 96 ราชโองการถึงเยี่ยหยางและเส้าหยาง 3

    “ข้าขอสนทนากับเส้าหยางต่อสักครู่” ฉีเจิ้งแม้ในใจจะร่ำร้องแค่ไหน แต่เขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคุณชายเจ้าเล่ห์ ก็สวมบทรับหน้าลู่เฉินอย่างไม่มีพิรุธการมาของเจียงกงกงเปรียบเสมือนการได้เวลาพักผ่อนดี ๆ เพราะลู่เฉินจอมเข้มงวด ได้ปล่อยให้ญาติผู้พี่ได้กระดี๊กระด๊ากับของพระราชทาน ทำให้ท่านอ๋องผู้เลื่องชื่อได้ทำตัวขี้เกียจอย่างจริงจังสักทีเยี่ยหยางตรวจนับข้าวของในหีบพระราชทานด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอารมณ์ดี เขายกครึ่งหนึ่งแบ่งให้หวงฉีเจิ้งที่ออกแรงรับมือผู้บุกรุกในตำหนักสรรพาวุธพอ ๆ กับเขา ส่วนหูลี่เซียนเขาให้นางไปขอส่วนแบ่งจากเจ้านายจิ้งจอกขนฟูอย่างลู่เฉินเถอะ เขาไม่มีแบ่งให้ เพราะรู้สึกหมั่นไส้นางอย่างมาก วัน ๆ หนึ่งเดินตามญาติผู้น้องของเขาต้อย ๆเวลาที่ผ่านมาเดือนกว่าจากสัปดาห์เป็นเดือน ตั้งแต่หูลี่เซียนกลายเป็นเซียนจิ้งจอก ชีวิตนางก็สบายกว่าเขาหลายเท่า วัน ๆ กิน ๆ นอน ๆ จนเหมือนหมูมากกว่า(หมา)จิ้งจอกแล้ว วิ่งเทียวไปเทียวมาระหว่างห้องของญาติผู้น้องกับห้องเขา ตอนนี้นางก็หลบลู่เฉินมาสิงสถิตที่ห้องเขา นั่งหน้าหงิกเพราะไม่มีอะไรให้ทำส่วนเขากับฉีเจิ้งตกอยู่ในสภาวะเ

  • ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1   บทที่ 95 ราชโองการถึงเยี่ยหยางและเส้าหยาง 2

    “ไท่จื่อ อาการของท่านเป็นอย่างไรบ้าง ข้าจะได้กลับไปทูลฝ่าบาทได้ถูกต้อง”เจียงกงกงขันทีส่วนพระองค์เอ่ยถามรัชทายาทของแคว้นที่ยังดูซีดเซียวอยู่บ้าง“เจียงกงกง อาการข้าดีขึ้นมากแล้ว กลางฤดูใบไม้ผลิพิษก็จะสลายจนหมด ต้องขอบคุณคุณชายเส้าหยางที่ช่วยชีวิตข้าและชินอ๋องไว้” ลู่เฉินบอก“เกรงใจแล้ว ข้าแค่ทำสิ่งที่สมควรทำ” เส้าหยางรับคำขอบคุณ สีหน้าอาการ และท่วงท่าดูสง่างามผ่าเผย“เส้าหยางจวิน ข้านำคำขอบคุณจากฝ่าบาทมามอบให้ท่านที่ช่วยปกป้องสายเลือดมู่หรง” เจียงกงกงหันไปพูดกับเส้าหยางขันทีส่วนพระองค์ของฮ่องเต้ราชอาณาจักรซีเว่ยมองสำรวจประเมินท่านชายเส้าหยางจวิน เพื่อนำไปกราบทูลองค์เหนือหัวของตนอย่างละเอียด พลางคิดพิเคราะห์อืม...คนผู้นี้ที่โดดเด่นเกินใคร เส้นผมสีขาวประหลาด ดวงตาสองสีที่ประหลาดยิ่งกว่า ปกปิดหน้าตา ปกปิดแซ่สกุล ใบหน้าหลังหน้ากากยากคาดเดาว่าเป็นเช่นไร บุคลิกสง่างามดุจเชื้อพระวงศ์ผู้หนึ่งแผ่ออกมา ลมปราณลึกล้ำตรวจสอบไม่ได้ แต่กลับเป็นแค่ศิษย์สายนอก“ขอบคุณท่านกงกงผู้เฒ่า”เจียงกงกงหลังจากที่เก็บข้อมูลไว้ราย

DMCA.com Protection Status