MasukShare
3.น่าเบื่อ
Terakhir Diperbarui:
2025-01-29 23:56:28“กลับไปพร้อมกันเถอะอเดเรีย เจ้าก็รู้ว่าข้าเป็นห่วงเจ้ามากแค่ไหน ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้มาที่นี่เพราะอยากมาแต่มันเป็นเพราะเลดี้โรแกนใช่ไหม นางบังคับเจ้ามาที่นี่ใช่รึเปล่า?”
องค์รัชทายาทฮาร์วีกล่าวพร้อมกับยื่นมือไปจับมือของอเดเรีย หากจะเปรียบเทียบความงดงามนี้ จริงอยู่ที่อเดเรียอาจจะสู้ทารีน่าไม่ได้ แต่อเดเรียนางเป็นสตรีที่ดูอ่อนโยน ดวงตานั้นเต็มไปด้วยความเมตตาอีกทั้งนางยังอ่อนแอและน่าปกป้อง ตามนิสัยของบุรุษแล้วย่อมชื่นชอบสตรีที่ว่านอนสอนง่าย มิใช่สตรีที่อารมณ์ร้ายเช่นทารีน่า เพราะแบบนั้นเขาถึงได้ไม่เคยชายตามองทารีน่าเลย นางไม่ใช่สตรีในแบบที่เขาชื่นชอบยังไงล่ะ.. “ข้ามาที่นี่เพราะว่าอยากมาเพคะองค์รัชทายาท อย่าใส่ร้ายเลดี้โรแกนอีกเลย นางมิได้รู้เรื่องด้วย” “อเดเรีย ข้าล้วนแล้วแต่ตามใจเจ้า..เรื่องของเลดี้โรแกนข้าจะไม่ถามอีก แต่เจ้าต้องเดินทางกลับไปที่เมืองหลวงพร้อมกันกับข้า ที่พระราชวังได้จัดเตรียมห้องของว่าที่พระชายาเอาไว้แล้ว..อย่าได้เป็นกังวลเพราะไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็จะได้เป็นจักรพรรดินีเคียงข้างข้าที่จะขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิของจักรวรรดินี้” อเดเรียส่งยิ้มให้กับองค์รัชทายาท ดวงตาของเธอหรี่เล็กลงในขณะส่งยิ้มให้เขา น่าเบื่อ..จังเลย ผู้ชายในเรื่องนี้ล้วนเหมือนกันทั้งหมด มองเธอราวกับจะกลืนกิน เพราะเป็นนางเอกของเรื่องอย่างงั้นเหรอเธอถึงได้รับการปฏิบัติที่พิเศษมากกว่าทุกคน.. ฉันไม่ได้อยากเป็นนางเอก แต่ฉันอยากออกไปจากที่นี่ต่างหาก กลับไปยังโลกที่เคยอยู่กลับไปหาคนรักของฉัน.. เพียงแต่การจะกลับไปที่นั่นจำเป็นจะต้องผู้หญิงคนอื่นเข้ามาอยู่ในร่างนี้ เพราะเนื้อเรื่องหลักย่อมไม่เดินต่อ เมื่อนางเอกของเรื่องหายไป.. “ก็ได้เพคะ หม่อมฉันจะกลับไปที่เมืองหลวงพร้อมกันกับพระองค์” กลับไปครั้งนี้ ฉันจะต้องพูดคุยกับทารีน่านางร้ายของเรื่องให้ได้เลย เผื่อว่าสตรีผู้นั้นจะต้องการมาอยู่ในร่างของอเดเรีย.. ......... กว่าทารีน่าจะตื่นก็เป็นช่วงเย็นของอีกวัน ถึงแม้จะหลับไปนานมากขนาดนั้นแต่แผลที่ถูกแทงยังเจ็บจี๊ดๆ เหมือนพึ่งถูกแทงสดๆ ร้อนๆ เลย อ่า..ใครใช้ให้เขาจ้วงแทงมาลึกขนาดนั้น แค่แทงขู่ๆ ก็ได้ทำไมต้องคิดแทงจริงจังด้วย “ตื่นแล้วเหรอ ข้ารอคอยการตื่นของเจ้ามานานมากทีเดียว เพราะว่าข้าจะต้องส่งมอบจุมพิตให้เจ้าตามคำสัญญา มาสิยื่นปากของเจ้ามา..” วะ..ว่าไงนะ จุมพิตสุดแสนจะโรแมนติกที่แลกมากับการถูกแทงจนเลือดสาด เขาจะทำมันแบบลวกๆ งั้นเรอะ!! “ข้าต้องการจุมพิตแสนหวานที่เหมือนกับเจ้าหญิงและเจ้าชายในนิทานก่อนนอน แน่นอนว่าข้าไม่ได้รีบร้อน เพราะอย่างนั้นหากวันนี้ท่าน ดยุคไม่สะดวกก็ทำกัน..วันหลังก็ได้ค่ะ” มาไคล์ยกมือขึ้นมาเสยผมสีดำสนิทของเขาไปด้านหลัง “ข้าไม่คิดจะมาเจอเจ้าบ่อยๆ หรอกนะ อย่าได้คิดว่าจะเอาเรื่องจูบมาอ้างเพื่อมาที่นี่เป็นครั้งที่สอง” ระ..รู้ทันได้ยังไงกัน “ข้าไม่ขอปิดบัง ข้าเคยบอกไปแล้วว่าข้าชอบท่าน เพราะอย่างนั้นข้าอยากมาที่นี่บ่อยๆ มายังที่ที่ท่านดยุคเติบโตและใช้ชีวิตอยู่ คงจะดีหากว่าได้เข้าไปในห้องนอนของท่านด้วย” ทารีน่าระบายยิ้มหวานบนใบหน้า เธอจ้องมองใบหน้าที่ไม่เปลี่ยนสี ของมาไคล์ด้วยหัวใจที่เต้นแรง เป็นอีกครั้งที่เธอสารภาพรักออกไป และเป็นอีกครั้งที่สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนไปสักนิดเหมือนประโยคที่เธอพึ่งกล่าวออกไปมันไม่ใช่ประโยคสารภาพรัก.. “บางที กับบางเรื่องปิดบังบ้างก็ได้ ข้าจะให้คนไปส่งเจ้าส่วนเรื่องสัญญา..หากเจ้าต้องการเมื่อไหร่ก็ส่งจดหมายมาให้ข้า” ทารีน่าฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ “ข้าสามารถส่งจดหมายมาหาท่านได้..” “แน่นอนว่าจดหมายนั้นส่งมาได้ฉบับเดียวเท่านั้น หากเจ้าส่งมาเกินข้าจะถือซะว่าสัญญาที่จะมอบจุมพิตให้เจ้าเป็นโมฆะ” ได้ยังไงกัน แต่ไม่เป็นไรเพราะวันนี้เธอหยดคำหวานใส่เขาเยอะแล้วเอาไว้ค่อยหาเรื่องไปเจอเขาเรื่อย เขาแค่บอกว่าไม่ให้ส่งจดหมายไปหา ไม่ได้บอกว่าห้ามไปเจอกันสักหน่อย.. เพื่อได้เห็นหน้าเมนแล้ว ฉันไม่มีทางทำพลาดอย่างเด็ดขาด หลังจากนั้นมาไคล์ก็ส่งเธอมาขึ้นรถม้าเพื่อเดินทางกลับคฤหาสน์โรแนน ในนิยายบรรยายว่าทารีน่านั้นร่ำรวยมาก นางคือทายาทสายตรงเพียงคนเดียวของท่านอาร์คดยุคแห่งโรแกน ทว่าพ่อแม่ของทารีน่าเสียชีวิตลงเมื่อสองปีก่อน ในยามนี้นางจึงเป็นนายหญิงเพียงคนเดียวของคฤหาสน์โรแกน สวยและรวยมากขนาดนี้ ทำไมถึงมีนิสัยแย่สุดๆ ไปเลยนะ ทั้งๆ ที่แค่มีหน้าตาแบบนี้ยืนนิ่งๆ ผู้ชายมากมายน่าจะแย่งชิงกันวิ่งเข้ามาหา ไม่รู้ว่าทารีน่าคนเก่ายึดติดอะไรกับองค์รัชทายาทฮาร์วีนัก ไม่เข้าใจเลยจริงๆ คนหล่อมีมากมายดันไปชอบองค์รัชทายาทที่นิสัยแย่ที่สุดในเรื่อง คุณนักเขียนไม่อ่อนโยนกับนางร้ายเลยนะคะ เมื่อเดินเข้ามาในคฤหาสน์ทารีน่าก็เห็นวินเทอร์นั่งรอเธออยู่ เขาลุกขึ้นในทันทีที่เห็นเธอเดินเข้ามา “ดยุคทำร้ายเจ้าตรงไหนอีกรึเปล่า?” “ไม่เลย เขาไม่ได้ทำร้ายข้าเลยนอกจากตรงหัวใจ อ่า..ใบหน้าหล่อๆ ของเขามันอันตรายต่อหัวใจชะมัดเลย..” ทารีน่าล้มตัวนอนลงบนโซฟา เธอยกยิ้มขึ้นมาโดยที่มือยังคงกุมอยู่บนบาดแผลที่ยังไม่หายเจ็บ “รินา..ข้าเคยบอกกับเจ้าเอาไว้ว่าหากเจ้าพบเจอคนที่เจ้ารักจริงๆ และอยากจะใช้ชีวิตกับเขาให้เจ้ามาบอกกล่าวกับข้า ข้าจะถอนหมั้นให้ แต่หากคนที่เจ้าชื่นชอบคือท่านดยุคทารอน ข้าไม่มีทางยอมถอนหมั้นให้เจ้าอย่างเด็ดขาดเลย เขาอันตราย..” ทารีน่าหันหน้าไปมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของวินเทอร์ เขาหล่อมากจนใจเจ็บเรื่องนี้ไม่เถียงเลย เพียงแต่สัญญาเรื่องการหมั้นหมายนี้มันทำให้เขาไม่สามารถแต่งงานกับสตรีใดได้เช่นกัน ทั้งๆ ที่คนอย่างวินเทอร์น่าจะมีสตรีมากมายมาชอบเขา แต่เขากลับผูกติดกับทารีน่ามากเกินไป อาจจะเพราะทารีน่าไม่มีใครแล้วนอกจากเขา เขาจึงอยากจะปกป้องนางในฐานะของน้องสาว “ท่านพี่วินเทอร์ ปีนี้ข้าอายุสิบเก้าแล้ว เมื่อปีที่แล้วข้าได้ขึ้นเป็นนายหญิงแห่งโรแกน และดูแลตระกูลนี้ด้วยตัวเอง ท่านน่ะถอนหมั้นกับข้าไปเถอะ ไม่ต้องมาห่วงใยข้าอีกแล้วเพราะว่าข้าสามารถดูแลตัวเองได้ อย่าเอาสัญญาในอดีตมาผูกมัดกันไว้เลย ทั้งท่านและข้าต่างก็เสียเวลามามากพอแล้ว ต่อให้ไม่มีสัญญาการหมั้นหมายนี้ข้าก็ยังมองเห็นท่านเป็นพี่ชายเสมอเลยนะ ไม่ต้องเป็นกังวลไป..” วินเทอร์กำมือแน่นด้วยความเจ็บปวด นางมองเขาเป็นพี่ชายแต่ทว่าเขาไม่ได้มองนางเป็นน้องสาวเลยสักนิด..
Bab terkait
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 4.แพ้คนหล่อ
คฤหาสน์โรแกนนั้นช่างหรูหรามากจริงๆ ทารีน่ากวาดสายตามองไปรอบๆ ก็เห็นสาวใช้จำนวนมากที่ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้า ถึงแม้จะได้เป็นนางร้ายแต่รวยไม่ใช่เล่นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันแฮะ ไม่มีพี่น้องมาคอยก่อดราม่าแถมพ่อแม่ก็เสียไปหมดแล้วไม่มีปมเรื่องครอบครัว แย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูล.. นี่มัน..สุขสบายสุดๆ ไปเลยไม่ใช่รึไง? เธอหันมามองสบตากับเจ้าของเรือนผมสีทองสว่างที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ตั้งแต่ที่ทารีน่าเอ่ยว่าจะยกเลิกเรื่องการหมั้นหมายออกไป.. วินเทอร์ก็ไม่พูดอะไรออกมาอีกเลย ภายในใจของเขากำลังว้าวุ่นและสับสนเป็นอย่างมาก ก่อนหน้านี้ที่เขาเลือกจะไม่เข้าหานางมันเป็นเพราะว่าทารีน่าหลงรักองค์รัชทายาทฮาร์วีทั้งหัวใจ เขาหวาดกลัวว่าหากแสดงออกไปว่าเขารักนาง นางจะยิ่งหลบหนีไปจากเขาจึงแอบมองและคอยห่วงอยู่ไกลๆ เท่านั้น วินเทอร์ไม่รู้เลยว่าการกระทำเช่นนั้นจะทำให้นางเข้าใจไปว่าเขารักนางเหมือนน้องสาว เหมือนคนในครอบครัว เขาไม่แน่ใจว่าควรจะรู้สึกอย่างไรดีเมื่อนางกล่าวออกมาว่าชอบ ดยุคแห่งทารอน.. ยามนี้เขาควรจะเป็นวินเทอร์ที่ขี้ขลาดหวาดกลัวว่านางจะยกเลิกสัญญาหมั้นหมาย หรือจะพุ่งชนเข้าไปแ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 5.เป้าหมายที่แท้จริง
เมื่อเขาเห็นว่าเธอไม่มีท่าทางขัดขืนหรือว่ารังเกียจ ในใจก็รู้สึกดีจนบอกไม่ถูกอีกนิดเดียวริมฝีปากของเขาจะจรดลงบนริมฝีปากนั้นแล้ว หากว่าที่มือของเขาในตอนนี้มันไม่ได้รู้สึกเปียกชื้น..วินเทอร์เหลือบไปมองที่มือของตัวเองก็ปรากฏว่ามือของเขามันชุ่มโชกไปด้วยเลือดสีแดงสดที่ไหลซึมออกมาจากชุดเดรสของทารีน่า“ให้ตายเถอะเจ้าเลือดออก..ข้าจะรีบไปตามหมอ..”เธอรีบยกมือขึ้นมาฉุดรั้งแขนของเขาเอาไว้อย่างรวดเร็ว นี่กำลังหมายความว่าเธอกำลังจะชวดจุมพิตจากหนุ่มหล่ออีกครั้งแล้วใช่ไหม?“เรื่องแผลของข้าเอาไว้ก่อนเถอะค่ะ ตอนนี้ท่านพี่ควรจะทำเรื่องที่ทำค้างเมื่อครู่เอาไว้ให้เสร็จก่อน..”วินเทอร์ขมวดคิ้วมองหน้าของทารีน่าก่อนที่ใบหน้าของเขามันจะเห่อร้อนขึ้นมา นี่นางหมายความว่าให้เขาจุมพิตนางให้เสร็จก่อนอย่างนั้นหรือ?“ทารีน่า..ไม่ต้องรีบร้อนเพราะเมื่อแผลของเจ้าหายดี ข้าจะมาทำเรื่องที่ค้างเอาไว้ในวันนี้กับเจ้าบ่อยๆ จนกว่าเจ้าจะร้องขอให้พี่หยุดเลยดีหรือไม่..”จะว่าดีมันก็...ดีอยู่“สุขภาพของเจ้าสำคัญยิ่งนัก นอนรออยู่ตรงนี้พี่จะส่งคนไปตามหมอมา อย่าเคลื่อนไหวไม่อย่างนั้นปากแผลอาจจะปริแตกออกมาอีก”เธอล้มตัวนอนช้าๆ อย่างท
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 6.ผู้สวมร่าง
หลังจากนอนพักฟื้นอยู่หลายวันในที่สุดแผลของทารีน่าก็ดีขึ้น วันนี้เธอจึงมาที่ห้องทำงานเพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับทุกธุรกิจที่อยู่ในนามของโรแกนโรงระบำเปลื้องผ้าชาย..มันเป็นสถานที่แบบไหนกันวะนั่น?และเมื่อเลื่อนสายตาลงมาดูยอดของรายได้ก็พบว่ามันมหาศาลมากทีเดียว เธอยกมือขึ้นมาปิดปากด้วยความตื่นตกใจ“พ่อบ้าน เรื่องโรงระบำเปลื้องผ้า..”“อ่า..ท่านทารีน่าไม่ได้ไปที่นั่นนานแล้ว อยากไปตรวจตราที่โรงระบำใช่ไหมครับ ข้าจะแจ้งไปที่นั่นพร้อมกับจัดเตรียมนักระบำไว้รับรอง..”จากการบอกเล่าของพ่อบ้าน ที่โรงระบำน่าจะเป็นสถานที่แบบที่เธอคิดจริงๆ ด้วยอยากไปดูเหมือนกันแฮะ“ก็ดีเหมือนกัน เย็นนี้ข้าจะไปที่นั่นช่วยจัดเตรียมให้เรียบร้อยด้วย”“ครับท่านหญิง”ไม่มีอะไรแน่นอนสักนิดสำหรับการที่ฉันได้มาอยู่ในร่างของทารีน่า หากเข้าไปอยู่นิยายเรื่องอื่นก็จะต้องปกป้องเมนของตัวเองจากการถูกใส่ร้ายหรือรวมไปถึงการแย่งชิงอำนาจแต่นี่เมนของฉันคือมาไคล์..ตัวร้ายของเรื่องนี้ แทนที่จะเอาเวลาไปปกป้องเขา ควรจะเอาเวลาไปปกป้องคนที่เขาจะฆ่าดีกว่าจะว่าไปแล้วเมนของฉันนี่ไม่เหมือนใครจริงๆ ด้วยสินะ น่ารักน่าหยิกที่สุดเลย“ท่านหญิงครับ ว่าท
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 7.มากกว่าที่คิด
หากเข้าไปอยู่ในร่างอเดเรีย เธอจะได้รับความรักและการดูแลเอาใจใส่จากท่านดยุคทารอน เมนของเธอจะมีความสุขเพราะได้มองหน้าหล่อๆ ของเขาทั้งวัน ชีวิตมันคงจะดีมากแน่ๆ เลยเพียงแต่ว่า..เขารักอเดเรีย ไม่ได้รักเธอตอนที่ท่านวินเทอร์สารภาพรัก เธอก็ยังเจ็บจี๊ดๆ ในใจเลยเพราะว่าเขาไม่ได้สารภาพรักกับเธอ แต่เขารักทารีน่าคนเก่า เพราะอย่างนั้นหากเธอเข้าไปอยู่ในร่างของอเดเรียความรักที่เธอได้รับจากท่านมาไคล์มันจะว่างเปล่าไปหมดแถมอเดเรียน่าจะมีปัญหาอยู่แน่ๆ ไม่อย่างนั้นนางไม่กล้ามาขอให้เธอเข้าไปอยู่ในร่างนั้นหรอกอยากรู้จังโว้ยว่าอเดเรียมีปัญหาอะไร แต่จะแสดงออกว่าเธอเองก็เป็นผู้สวมร่างไม่ได้อย่างเด็ดขาด“ข้าไม่เข้าใจเรื่องที่ว่าที่พระชายากำลังกล่าวออกมาหรอกค่ะ ท่านเห็นข้าเป็นอะไรกันถึงได้ล้อเล่นแบบนั้น”“ข้าไม่ได้ล้อเล่น ข้าสามารถทำให้องค์รัชทายาทที่ไม่เคยชายตามองท่าน หันมารักท่านได้..”“ข้าไม่ต้องการ องค์รัชทายาทอะไรนั่นข้าไม่ต้องการอีกแล้วเพราะว่าตอนนี้ข้ารักท่านดยุคมาไคล์ และข้าจะทำให้เขารักข้าเพราะว่าข้าเป็นทารีน่า หากว่าที่พระชายายังกล่าวเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้กับข้าอีก ข้าจะไม่ขอพูดคุยกับท่านแล้วนะค
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 8.ไม่ยอมอีกแล้ว
สิ่งที่ปกคลุมเราเอาไว้คงเป็นความเงียบที่ไร้ที่สิ้นสุด ในใจของทารีน่านั้นอัดแน่นไปด้วยความรักอันมากมายจนแทบจะล้นทะลักออกมา แต่มันกลับพูดออกไปไม่ได้เลย..เธอบอกเขาได้เพียงแค่เธอนั้นรักเขา แต่เรื่องเหตุผลของการตกหลุมรักนั้น..บอกเขาไม่ได้อย่างเด็ดขาดสายตาของทารีน่าทอดมองใบหน้าที่เย็นชาของเขาซึ่งกำลังเดินถอยออกไปจากในห้องนอนของเธออย่างช้าๆประตูห้องถูกปิดลงพร้อมกับมาไคล์ที่เหมือนจะทำตัวไม่ถูก เขาแค่ตกใจเล็กน้อยกับท่าทีการแสดงออกของนางโรแกนคืออดีตตระกูลอาร์ดดยุค ถึงแม้ว่าพอทารีน่าขึ้นเป็นผู้นำตระกูลแทนพ่อของนาง อำนาจทางการเมืองจะลดถอยลงไปบ้างแต่เรื่องอำนาจในแวดวงสังคม ทารีน่ายังคงกุมมือเอาไว้ในมืออย่างเหนียวแน่น ทุกธุรกิจของโรแกนร่ำรวยมาจากทารีน่าทั้งสิ้น สตรีผู้นี้มิได้มีดีแค่หน้าตาแต่ความสามารถในการทำงานของนาง นับว่าดียิ่งนัก“ข้าไม่คิดว่าท่านดยุคยังสมควรจะอยู่ที่นี่ ในเมื่อเจ้าของคฤหาสน์โรแกนไม่สะดวกออกมาต้อนรับท่านในฐานะแขกของที่นี่แล้ว เช่นนั้นท่านก็ควรจะเดินทางกลับได้แล้ว”ปัญหาเล็กๆ ของทารีน่าคือนางมีคู่หมั้นที่หวังดีกับนางมากกว่าใครอย่างวินเทอร์“เคาน์ทรอย ถึงแม้ว่าข้าจะไม่ใช่คู่ห
Terakhir Diperbarui : 2025-01-29ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 9.ไม่ใช่วันนี้
วินเทอร์พาทารีน่าไปนั่งลงบนโซฟาตัวยาว เขานั่งลงข้างๆ เธอก่อนจะยื่นมือไปแตะที่เอวคอดกิ่ว..“ตรงนี้ยังเจ็บอยู่รึเปล่า?”อันที่จริงเธอไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว แต่เมื่อทารีน่าเงยหน้าขึ้นมาเธอก็ต้องตกใจที่ได้มองเห็นใบหน้าของท่านพี่วินเทอร์ในระยะประชิดเช่นนี้ลมหายใจที่อุ่นร้อนของเขาเป่ารดอยู่บริเวณข้างแก้มของเธอ ความใกล้ชิดที่มากเกินไปนี้ทำให้ทารีน่าเผลอถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว แต่ทว่าเมื่อเธอถอยหลังเขากลับยื่นมือมาโอบกอดเธอเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอได้มีโอกาสถอยหนีอ่า..บอกไปแล้วไงว่าเธอเป็นโรคแพ้คนหล่อ แล้วความใกล้ชิดอะไรแบบนี้มันทำใจให้ชินได้ที่ไหนกันเล่า“มะ..ไม่เจ็บแล้วค่ะ”ริมฝีปากของเขาพลันยกสูงขึ้น“แน่ใจว่าไม่เจ็บแล้ว..ให้พี่ดูหน่อยเถิดว่าแผลของเจ้ามันสมานกันดีหรือไม่”จะให้เขาดูได้ยังไงกันเพราะว่าแผลอยู่ที่เอวของเธอ จะให้เขาดูเธอไม่ต้องแก้ผ้าออกก่อนเรอะ!“ไม่เป็นไรค่ะ ข้าหายดีแล้ว”“หายดีแล้ว..เช่นนั้นเราก็ทำเรื่องที่ค้างเอาไว้ได้แล้วสินะ”โอ้พระเจ้า เขาไม่ได้คิดจะดูแผลของเธอตั้งแต่ทีแรก แต่เขาต้องการให้เธอบอกว่าหายดี เพื่อที่เขาจะได้ทำเรื่องต่อจากคราวที่แล้ว เห็นทีว่าเธอจะต้องมองท่านพี่วินเท
Terakhir Diperbarui : 2025-01-30ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 10.อย่าทำร้ายนาง
บนมุมปากของวินเทอร์หยักยิ้มขึ้นมา เขาก้มหน้าลงไปพรมจูบที่ซอกคอของทารีน่าอีกครั้งนี่เป็นเรื่องยากสำหรับการหักห้ามใจ ทารีน่าในยามนี้เหมือนดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานออกเพื่อเขา..แต่ทว่าในแววตาของเธอมันยังคงมีความกังวลมากมายแฝงอยู่ในนั้นแต่เขาสามารถแน่ใจได้ว่าในแววตานั้นไม่ได้มีความรังเกียจเลยแม้แต่นิดเดียว“การห้ามใจนั้นเป็นเรื่องยาก..รินา เจ้ากำลังทำให้พี่เป็นบ้ารู้ไหม?”ไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก ร่างกายของเธอมันร้อนไปหมดและมันกำลังร่ำร้องอยากหนักว่าเธอต้องการเขา อยากให้เขาสัมผัสมากกว่านั้นไม่ว่าจะส่วนใดของร่างกายก็ตามเพียงแต่ยังไม่ใช่วันนี้“ที่ข้าปฏิเสธไม่ใช่เพราะว่าข้ารังเกียจท่านพี่..”“อ่า..เรื่องนั้นพี่รู้รินา เอาเป็นว่าวันนี้พี่จะพอเท่านี้ก่อน ไว้เจ้าพร้อมมากกว่านี้เราค่อยมาจัดการเรื่องที่ค้างคาวันนี้ให้จบสิ้น”เขาไม่อยากผิดใจกับทารีน่า อันที่จริงเขาจะใช้กำลังและฝืนทำตามความต้องการก็ได้ แต่วินเทอร์ไม่คิดทำแบบนั้นทารีน่าล้ำค่ามากเกินกว่าที่เขาจะกินนางให้หมดในวันเดียว เขาจะค่อยๆ เคี้ยวทั้งเลือดเนื้อและกระดูกของนางลงท้องอย่างช้าๆ เองตอนนี้แค่ต้องทำให้นางสนใจเขาให้มากกว่าดยุคแห่งทารอน ให
Terakhir Diperbarui : 2025-01-30ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 11.เรื่องราวยุ่งยาก
ข้าก็ว่าอย่างนั้น ไม่รู้ทำไมทารีน่าถึงได้ชอบผู้ชายแบบฮาร์วีก็ไม่รู้“บอกข้าหน่อยสิว่าเจ้ากำลังชอบใครอยู่ ท่านเคาน์ทรอยใช่รึเปล่า?”แล้วเธอควรจะตอบคำถามนี้ว่ายังไงดี“อ่า..เรื่องนั้นข้ายังบอกเจ้าตอนนี้ไม่ได้ รอให้ความรู้สึกของข้าชัดเจนเมื่อไหร่ ข้าจะบอกเจ้าคนแรกเลย”“ถามแค่นี้ทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ แสดงว่าไม่ใช่ก็ต้องใกล้เคียงเป็นแน่”“ชะ..ใช่ที่ไหนกันเล่าเรื่องที่อยากรู้ข้าก็ถามเจ้าไปจนหมดแล้ว ข้าไม่รบกวนเวลาของเจ้าแล้ว”โอเรียน่าหัวเราะเบาๆ“แบบนั้นก็ดี ช่วยตามบุรุษหน้าห้องเข้ามาให้ข้าด้วย วันนี้ข้ายินดีจ่ายไม่อั้นให้บุรุษที่รับใช้ข้า”โอเรียน่าเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของทารีน่า สตรีผู้นี้นิสัยนับว่าไม่เลว เพียงแต่นับจากนี้อีกสองปีนางจะถูกส่งไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ หลังจากนั้นทางจักรวรรดิจะได้รับร่างอันไร้วิญญาณของนางกลับมาพร้อมกับสัญญาสงบศึกที่ถูกฉีกออกสงครามระหว่างดินแดนกินเวลากว่าสองปีจบลงเพราะอเดเรียนางเอกของเรื่องได้เข้าไปพูดคุยกับองค์จักรพรรดิซึ่งเป็นพี่ชายของนาง..เดิมทีอเดเรียเป็นเด็กที่ถูกท่านลอร์ดคาเรนเก็บมาเลี้ยง คนที่รู้ว่านางคือราชวงศ์ก็คือคาดินันกาเล็ตสงครามยุติลงเพราะส
Terakhir Diperbarui : 2025-01-30
Bab terbaru
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.15 ไม่ยอม
เส้นทางความรักของเขานั้นต่อให้เปื้อนเลือดนิดหน่อยก็คงไม่เป็นไร เพื่อรอยยิ้มของทารีน่าแล้ว เขาจำเป็นต้องทำทุกอย่างแม้จะลงมือสังหารใครไปบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกเธอบอกว่าเขาคือตัวร้ายในนิยายเรื่องนี้และตำแหน่งนั้นมันช่างเหมาะสมกับเขามากเหลือเกิน..มาไคล์เลือกที่จะอาบน้ำเพื่อชะล้างรอยเลือดที่ติดอยู่ตามร่างกายให้หมด หลังจากนั้นเมื่อเขามองออกไปด้านนอกหน้าต่างก็ยังคงมืดครึ้มอยู่ ตอนนี้เป็นเวลาสายมาแล้วและทารีน่ายังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย มุมปากของมาไคล์ยกสูงขึ้นมาเมื่อเขานึกถึงใบหน้ายามเหนื่อยล้าของเธอ เพราะว่าร่างกายของเธอมันหอมหวานมากเกินไป เขาถึงได้กลืนกินจนไม่หลงเหลือสติเช่นนี้มาไคล์เดินไปจุมพิตทารีน่าอีกครั้ง แล้วสวมเสื้อคลุมเพื่อเดินออกไปด้านนอกวันนี้หิมะตกลงมาเบาบางมากเหลือเกิน เหมือนกับว่าอากาศเป็นใจให้เขาได้นำพาเถ้ากระดูกของท่านอาจารย์มาฝังเอาไว้ที่สุสานของตระกูลทารอนบนใบหน้าของมาไคล์ไม่มีร่องรอยความเสียใจเลยแม้แต่น้อย เพราะเขาคิดว่าช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ เขาเสียใจมากพอแล้วกับการกระทำที่ผิดพลาดเกี่ยวกับการสูญเสียท่านอาจารย์ไป เขาร้องไห้มามากจริงๆ แถมยังจมอยู่กับความรู้สึกผิดที่อัดแน่น
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.14 ความโกรธ
ฝ่ามือหนาของมาไคล์บรรจงลูบลงไปที่แผ่นหลังของทารีน่า หัวใจของเขามันเต็มเปี่ยมไปด้วยความอิ่มเอมอาจจะเพราะว่าเขาได้ปรับความเข้าใจกับเธอ หรือไม่ก็เพราะว่าเขาได้กระทำเรื่องบนเตียงหลายครั้งซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนทารีน่าผลอยหลับไปในอ้อมแขนของเขา เธอยังคงงดงามถึงแม้ว่าดวงตาจะปิดสนิทมาไคล์จุมพิตลงไปบนหน้าผากของเธอก่อนจะค่อยๆ ดึงผ้าห่มขึ้นมาปกคลุมร่างกายของทารีน่าให้อบอุ่นเช่นเดียวกันกับในยามที่เธออยู่ในอ้อมแขนของเขาเขาค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงด้วยความระมัดระวังเพื่อไม่ให้เธอตื่นขึ้นมา ที่มุมปากของมาไคล์หยักยิ้มขึ้นมาด้วยความเอ็นดูเหมือนว่าเขาจะหลงเสน่ห์เธออย่างหัวปักหัวปำแล้วล่ะสิ เขาไม่อยากลุกออกจากเตียงในยามนี้เลยให้ตายเถอะเพียงแต่ยังมีเรื่องที่เขาต้องการจัดการให้เสร็จสิ้น มาไคล์เดินลงมายังชั้นใต้ดินของคฤหาสน์ เขาปรายตามองเซอร์เดนิซาที่นั่งพิงกำแพงอยู่ด้านในคุก“เจ้าโชคดีที่ได้ทารีน่าออกหน้าเพื่อช่วยเหลือ ไม่อย่างนั้นในยามนี้ศพของเจ้าคงจะถูกแขวนอยู่ที่ประตูเข้าคฤหาสน์ทารอนไปแล้ว”เดนิซาก้มหน้าลงเพื่อทำความเคารพท่านดยุค“เรื่องการวางเพลิงข้ากระทำเพียงผู้เดียวไม่เกี่ยวกับเลดี้โรแกนเลยครับ ท่านดยุคได
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.13 รัก NC
มาไคล์วางทารีน่าลงบนเตียง เพียงแค่เขาดีดนิ้วเบาๆ ประตูและหน้าต่างทั้งหมดก็ปิดลงพร้อมๆ กับม่านหน้าต่างที่ปิดทึบลงมา “ทารีน่าเจ้ากำลังก่อเรื่องอะไร? ..” เธอละสายตาจากใบหน้าของเขาเพื่อหันมองไปทางอื่น “ข้าไม่ได้ก่อเรื่องค่ะ เพราะว่าข้าทำจริงๆ” “เจ้าคิดว่าข้าโง่ขนาดที่มองไม่ออกอย่างนั้นหรือว่านี่มันคือฝีมือของใคร ทำไมถึงปกป้องเซอร์เดนิซา” เขาผลักเธอให้ล้มตัวลงไปบนเตียง เรือนผมสีแดงเพลิงของทารีน่าสยายลงไปบนหมอน มาไคล์จ้องมองความงามล้ำบนใบหน้านั้นด้วยความพึงพอใจก่อนที่เขาจะคล่อมทับร่างของเธอเอาไว้ “เพราะว่าท่านเซอร์เป็นคนดีค่ะ” “เหอะ! เช่นนั้นข้าเป็นคนเลวหรืออย่างไรเจ้าถึงได้ไม่ปกป้องข้าบ้าง” ก็ใช่นะสิ เพราะว่าท่านมาไคล์คือตัวร้าย..แถมยังเป็นคนใจร้ายด้วย!! “ข้าคิดว่าท่านจะร้องไห้เสียใจที่ร่างของสตรีผู้นั้นถูกเผาจนวอดไปหมด..” มาไคล์ไม่ได้ตกใจกับคำกล่าวตัดพ้อของทารีน่าเลย เขาใช้มือฉีกทึ้งชุดเดรสของเธอออกจากร่าง ตามมาด้วยเสื้อซับในตัวบาง “เรื่องของข้ากับท่านอาจารย์มันเกิดขึ้นมานานแล้วตั้งแต่ที่ข้ายังเด็กมากๆ ข้ารู้สึกกับผิดนางมากกว่า เจ้าเองเถิดทารีน่า..ข้ามั่นใจว่าไม่มีใคร
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.12 จะเลือกทางไหน
เมื่อมาไคล์มองเห็นใบหน้าของคนร้ายที่วางเพลิงเผาเรือนหลังเล็กของเขา ที่มุมปากของมาไคล์ก็แสยะยิ้มออกมาอย่างเลือดเย็น เขาดึงดาบที่เอวของทหารออกมาก่อนจะพาดลงไปที่คอของเซอร์เดนิซา“เซอร์เดนิซา เจ้าต้องเป็นคนโง่แบบไหนถึงบุกเข้ามาในคฤหาสน์ของข้าเพื่อทำเรื่องเช่นนี้ได้”เดนิสกำมือแน่น เขาผิดจริงๆ ในเรื่องนี้และเขาในยามนี้ก็กำลังทำใจให้สบายเพื่อพร้อมที่จะตายแล้ว เมื่อสตรีในโลงแก้วผู้นั้นไม่หลงเหลือร่างกาย ดยุคทารอนก็ไม่ต้องใช้เลือดหัวใจของอเดเรียอีก คราวนี้นางจะสามารถมีชีวิตอย่างมีความสุขโดยไร้ซึ่งความหวาดระแวง“ข้าผิดเองครับท่านดยุค การกระทำของข้าในครั้งนี้ข้ายินยอมรับทุกอย่างด้วยความตายที่ท่านจะประทานให้”ทารีน่าเม้มปากแน่น ท่านเซอร์เดนิซานี่..พอมองๆ ไปแล้ว เขาเหมือนกับเธอในตอนแรกเลยแฮะ เพราะว่ารักถึงได้ยินยอมส่งมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้ ไม่เสียดายแม้กระทั่งชีวิตของตัวเอง..ความรักเมื่อมีอิทธิพลเหนือสมองแล้ว จะส่งผลทำให้เราหูตามืดบอดแถมยังโง่อีกต่างหาก..“เจ้าตายไปแล้วร่างกายของอาจารย์ข้าที่มอดไหม้ไปแล้วจะกลับคืนมาอย่างนั้นหรือเซอร์ ข้ารู้ว่าเจ้าถูกสั่งมาเพราะอย่างนั้นกล่าวรายนามของผู้ที่สั่งการ
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.11 ไม่ต่างไปจากที่คาด
ไม่ว่าจะปลายนิ้วหรือว่าปลายลิ้นที่ลากไล้ผ่านเรือนร่าง ต่างก็ส่งผลให้ตรงจุดนั้นร้อนผ่าวคล้ายจะมีไฟลุกขึ้นมาในทารีน่าช้อนสายตามองใบหน้าที่เธอเคยลุ่มหลงเขาจนโงหัวไม่ขึ้น ดวงตาสีเลือดนั้นทำให้เธอเคยตกหลุมรักเขาซ้ำๆ อย่างไม่อาจหักห้ามหัวใจเธอเทิดทูนบูชาเขาราวกับเป็นเทพเจ้า หลงรักเขาที่มั่นคงในความรักต่อนางเอกของเรื่อง..ทว่าเขาไม่ใช่บุรุษในแบบที่เธอเคยเลยสักนิดแน่นอนว่าใบหน้าของท่านมาไคล์ยังคงหล่อเหลาเหมือนเดิมไม่ผิดเพี๊ยนไปแต่ทว่านิสัยความโลและความไม่มั่นคงของเขามันทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดฝ่ามือใหญ่ไล้ไปตามผิวเนื้อเปลือยเปล่าที่สั่นเทาน้อยๆ ก่อนจะเลื่อนลงไปตามสีข้าง เอว จนถึงระหว่างขา ชุดเดรสที่ทารีน่าสวมใส่พลันถูกเลิกขึ้นมาจนเกือบถึงเอวมาไคล์ไม่สนด้วยซ้ำว่าในยามนี้เรานั่งอยู่ในห้องอาหารที่ไม่ใช้ห้องนอน เขารู้สึกเพียงแค่อยากสัมผัสเธอจนแทบคลั่ง หัวใจของเขามันแทบจะหยุดหายใจเพียงเพราะเธอมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่ชอบใจความเจ็บปวดที่ไร้ที่มาพาดผ่านหัวใจไปเงียบๆ ราวกับขนนกที่ปัดผ่าน“ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าตัดใจจากข้าไปจนสิ้น..”คำกล่าวของมาไคล์ถูกกลืนลงคอเมื่อเขามองเห็น..ดวงตาที่คลอหน่วยไปด้วยหยดน้ำ
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.10 สาเหตุ
หลังจากที่เพอร์ร่าพูดคุยกับพ่อบ้านเสร็จเรียบร้อย สาวใช้ร่างท้วมก็เดินมาที่หน้าห้องนอนของนายหญิง เธอเคาะประตูเล็กน้อยตามมารยาท แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับเพอร์ร่าจึงเดินเข้าไปด้านในเพราะคิดว่านายหญิงอาจจะกำลังหลับอยู่ เธอจึงไม่ได้เข้าไปด้านในและรอคอยอีกพักใหญ่ๆ ถึงเดินมาเคาะประตูใหม่ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับเช่นเคยเมื่อเห็นท่าไม่ดีเพอร์ร่าจึงเปิดประตูเข้าไปในทันที ด้านในห้องนอนของนายหญิงไม่มีร่องรอยของใครเลย“นายหญิงออกมาจากห้องนอนรึเปล่า?”สาวใช้ที่เฝ้าหน้าห้องนอนของนายหญิงส่ายหน้าพร้อมกัน“ข้าทั้งสองไม่เห็นว่ามีใครเข้าหรือว่าออกจากห้องนอนของนายหญิงเลยค่ะคุณหัวหน้าสาวใช้”เพอร์ร่ายกมือขึ้นมากุมหัวใจเอาไว้ เธอพยายามระงับความตกใจที่เกิดขึ้นเอาไว้ก่อนจะรีบดึงสติของตัวเองกลับมา“ส่งคนไปที่วิหารศักดิ์สิทธิ์และคฤหาสน์ทรอย รายงานว่าท่านทารีน่าหายตัวไป..”แน่นอนว่าเมื่อกาเล็ตได้รับข่าวสารจากสาวใช้ของทารีน่าเขาก็ตรงมาที่คฤหาสน์โรแกนในทันที วันนี้หิมะตกหนักมากกว่าทุกวันอีกทั้งการเดินทางด้วยรถม้านั้นลำบากและกินเวลายิ่งนัก แต่เมื่อเขามาถึงหน้าคฤหาสน์ก็เห็นเคาน์ทรอยยืนรอเขาอยู่ด้วยสภาพเหนื่อยหอบ“ข
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.9 หาคำตอบ
เมื่อได้ยินคำกล่าวของทารีน่า มาไคล์ก็ตัวแข็งทื่อไปพักหนึ่ง เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะทำแบบนั้น..ดวงตาที่เบิกกว้างของเขาพลันอ่อนลงก่อนจะเดินเข้าไปหาทารีน่าที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงนั้นช้าๆ มือของเขาสอดรับเข้าไปยังใบหน้าของเธอเพื่อจงใจเชยคางมนให้เงยขึ้นมามองสบตาเขา“ทารีน่า..ข้าไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรเพื่อให้เจ้าเข้าใจ แต่ข้ากับอเดเรีย ข้าไม่ได้รักนาง”ทารีน่าช้อนสายตามองหน้าเขา มือของเธอกำแน่นด้วยความคับแค้นใจ จะเอาอย่างนี้ใช่ไหม? จะหลอกลวงเธอจนถึงนาทีสุดท้ายเลยใช่ไหม!!“ใครบอกว่าข้าหมายถึงว่าที่พระชายาอเดเรียล่ะคะ ท่านดยุคแห่งทารอน ท่านน่ะมักจะมองข้าว่าข้าคือสตรีที่โง่งมเสมอเลย ท่านดูถูกดูแคลนสายข่าวของโรแกนมากเกินไปแล้ว”ใบหน้าของมาไคล์ซีดเซียวจนไร้สีเลือด เขาขบเม้มริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะใช้ปลายนิ้วไล้ลงไปบนริมฝีปากนุ่มหยุ่นของเธอ“ข้าเสียนางไปไม่ได้ กับเจ้าก็เช่นกัน”“เพี๊ยะ!!”มือของเธอที่พึ่งจะฟาดลงไปบนใบหน้าของเขา มันทำให้มาไคล์รู้สึกชาไปหมดทั้งใบหน้า และท่าทีตกใจของท่านมาไคล์ที่ถูกเธอตบมันยิ่งทำให้ในใจของทารีน่ารู้สึกดียิ่งนัก!!“ข้าไม่ต้องการเป็นสตรีที่สองรองจากใครทั้งนั้น หากว่
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.8 ไม่อยากเจอ
ทารีน่ายังคงนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับผ้าห่มผืนใหญ่ เธอทอดสายตามองออกไปด้านนอกหน้าต่างก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปยังเตาผิงเมื่อวานหลังจากกลับมาจากพระราชวังเธอก็ใช้เวลาไปกับสมุดบันทึกของอเดเรียทารีน่าคิดว่าอเดเรียตัวจริงน่าจะเป็นผู้จดบันทึกเรื่องราวต่างๆ เอาไว้ ที่น่าตกใจมากๆ ก็คือนางเอกของเรื่องมีพลังในการมองเห็นอนาคต และอนาคตที่อเดเรียมองเห็นมันถูกเขียนเอาไว้ในสมุดบันทึกเล่มนี้หมดแล้วเมื่อทารีน่ามายืนอยู่ที่ด้านหน้าเตาผิง นางก็โยนสมุดบันทึกในมือไปใส่ในกองไฟเธอมั่นใจว่าอเดเรียผู้สวมร่างน่าจะยังไม่ได้อ่านบันทึกนี้จบ ไม่อย่างนั้นนางคงจะไม่ใช้ชีวิตสบายๆ อย่างตอนนี้เป็นแน่เมื่อเพอร์ร่าได้ยินเสียงฝีเท้าที่ด้านใน สาวใช้ก็คิดว่านายหญิงของเธอจะต้องตื่นแล้วเป็นแน่ เธอจึงสั่งให้สาวใช้ด้านนอกยกถาดอาหารเข้ามาด้านใน“สายไปนิดสำหรับมื้อเช้านะคะนายหญิง”ทารีน่ายักไหล่“เพอร์ร่าหิมะตกหนักมากขนาดนี้ เจ้าเองก็ไม่ต้องตื่นเช้าอะไรมากมายนักหรอก”เพอร์ร่าส่งยิ้มให้กับนายหญิงก่อนจะก้มหน้าลง“ทหารในนามของตระกูลโรแกนได้นำผ้าห่มและเสื้อคลุมกันหนาวไปแจกจ่ายให้กับชาวบ้านตามที่นายหญิงสั่งเรียบร้อยแล้วค่ะ”ทารีน่าหยั
ถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ 2.7 ความรักทำให้คนโง่
ดวงตาของอเดเรียนั้นกำลังสั่นระริก ริมฝีปากคู่สวยขบเม้มคลายเข้าคลายออกซ้ำๆ ด้วยความสับสนเมื่อเธอกลับมายังพระราชวังของตัวเอง นั่นก็คือที่ประทับของพระชายากลับมีบางอย่างหายไปจากหีบไม้ที่เธอเฝ้าระมัดระวังบันทึกของอเดเรียตัวจริงหายตัวไป หายไปไหนกันนะ?ไม่มีทางที่เธอจะหลงลืมเอาไปไว้ที่อื่นเพราะว่าเรื่องนี้เธอระวังมากกว่าเรื่องไหนๆ ในนั้นมีเรื่องราวมากมายที่เธอยังไม่ได้อ่านไปจนถึงหน้าสุดท้ายเลย เพราะการเป็นว่าที่พระชายาทำให้อเดเรียไม่มีเวลาส่วนตัวเลยก็ว่าได้ แถมองค์รัชทายาทก็ตามติดเธอแทบจะตลอดเวลา..สีหน้าของอเดเรียนั้นเคร่งเครียดแสดงถึงความคิดอันยุ่งเหยิงในจิตใจมือของเธอสั่นเทาจนแทบจะหยิบจับอะไรไม่ได้ เธอชั่งใจมากเกินไป เพราะคิดว่าไม่น่าจะมีใครมายุ่งเกี่ยวกับบันทึกนั้น ก็เลยไม่ได้รีบอ่านรีบทำลายมันทิ้งไปไม่ว่าบันทึกนั้นจะอยู่ที่ใคร ความเป็นอยู่ของเธอในยามนี้ก็ล้วนแล้วแต่อันตรายทั้งสิ้นเลย“อเดเรีย..”เธอสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงเรียกที่หน้าต่างละเมื่อหันกลับไปมองก็เห็นเซอร์เดนิซาที่กำลังปีนหน้าต่างเข้ามาหาเธอ เขายังคงส่งยิ้มให้เธอพร้อมกับยกมือขึ้นมาแล้วโอบกอดเอวของเธอเอาไว้ด้วยความรักใ
