บทที่ 28

“งั้นเธอหมายถึงอะไร” สายตาของพี่สะใภ้มองมาที่ผม เธอจงใจที่จะถามผมแบบนี้

ใจของผมรู้สึกกังวลอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้เสียมารยาทพูดออกไปตรงๆ ทำได้เพียงแค่พูดว่า “พี่รู้ว่าผมทรมานมากแค่ไหน แล้วพี่เองก็รู้ด้วยซ้ำว่าผมอยากให้พี่ทำอะไร”

“แต่เรื่องแบบนี้มันไม่ได้เกิดจากพี่ มันเกิดขึ้นจากตัวเธอเอง แล้วทำไมเธอถึงว่าพี่โกหกล่ะ?”

พี่สะใภ้ย้อนถามกลับมาที่ผม “พี่จะโกหกเธอได้ยังไง? พี่ได้พูดเหรอว่าใช้มือช่วยเธอทำแบบนั้นน่ะ?”

พี่สะใภ้พูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาไม่กี่คำ กลับทำให้ผมรู้สึกเคอะเขินอย่างมาก

แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ตอนที่เธอพูดไม่กี่คำเหล่านี้ออกมา

มีเจตนาอะไรบางอย่างแฝงอยู่ เธอต้องการช่วยผมทำเรื่องพรรค์นั้น

ผมนิ่งเงียบอย่างกับใบ้กิน แม้แต่ประโยคเดียวก็เปล่งออกมาไม่ได้

อารมณ์ของผมหดหู่อย่างมาก

แม้ว่าคำพูดของพี่สะใภ้จะเป็นความจริงทั้งหมดก็ตาม แต่ผมก็ยังอยากรู้สึกว่าโดนพี่สะใภ้โกหกอยู่

“เอ้อร์โก่ว เธอเงยหน้าขึ้น แล้วมองมาที่ตาพี่สิ” จู่ ๆ พี่สะใภ้ก็พูดขึ้นมากับผม

ผมเงยหน้าขึ้นอย่างหมดอาลัยตายอยาก แล้วมองเข้าไปนัยน์ตาพี่สะใภ้

พี่สะใภ้เองก็มองตาผมอยู่ แล้วพูดอย่างจริงจังมาก ๆ ว่า "เวล