Share
บทที่ 26
Related chapters
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 27
พี่ชายผมทำหน้าตาย พูดอย่างปากแข็งพี่สะใภ้คว้าใบหูของพี่ชายเอาไว้แน่น “ที่คุณเหนื่อยน่ะมันไม่ใช่เรื่องแค่วันสองวันนี้ แล้วทำไมเมื่อก่อนไม่เคยเห็นคุณเป็นแบบนี้มาก่อนเลย?”“ตอนที่เพิ่งแต่งงานแรก ๆ วัน ๆ หนึ่งคุณทำเจ็ดแปดรอบก็ไม่มีปัญหา ยุ่งอยู่จนถึงเที่ยงคืนตีหนึ่งตีสองถึงค่อยกลับมา พอกลับมาแล้วเป็นไง ก็ยังไม่วายต้องกลับมาซ้ำอีกครั้งถึงจะนอนหลับได้”“แต่ดูคุณตอนนี้สิ ไม่ว่าจะวิธีไหนฉันก็ใช้ไปหมดแล้ว เจ้านั่นของคุณก็ยังคงอ่อนปวกเปียกอย่างกับเส้นก๋วยเตี๋ยวอย่างนั้น คุณยังไม่ยอมรับอีกเหรอว่าเป็นปัญหาของคุณ?”พี่สะใภ้เริ่มโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนสุดท้ายจึงร้องไห้ออกมาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ตอนนั้นที่เพิ่งแต่งงานแรก ๆ เธอพูดว่าอยากมีลูกชาย แต่พี่ชายผมกลับพูดว่าบริษัทกำลังพัฒนายังไม่มั่นคงพอ ช่วงนี้ยังมีไม่ได้พี่สะใภ้ได้ยินคำที่พี่ชายผมพูดออกมา หลังจากนั้นก็กินยาคุมกำเนิดมาตลอด ในช่วงสองปีที่ผ่านมานี้ บริษัทของพี่ชายผมค่อย ๆ มั่นคงขึ้นแล้ว ทางพี่สะใภ้เองก็ไปเสนอเรื่องอยากมีลูกใหม่อีกครั้ง แต่ร่างกายของพี่ชายผมกลับไร้เรี่ยวแรงพี่สะใภ้จึงรู้สึกว่ามีเพียงแค่เธอที่พยายามอยู่ฝ่ายเดีย
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 28
“งั้นเธอหมายถึงอะไร” สายตาของพี่สะใภ้มองมาที่ผม เธอจงใจที่จะถามผมแบบนี้ใจของผมรู้สึกกังวลอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้เสียมารยาทพูดออกไปตรงๆ ทำได้เพียงแค่พูดว่า “พี่รู้ว่าผมทรมานมากแค่ไหน แล้วพี่เองก็รู้ด้วยซ้ำว่าผมอยากให้พี่ทำอะไร”“แต่เรื่องแบบนี้มันไม่ได้เกิดจากพี่ มันเกิดขึ้นจากตัวเธอเอง แล้วทำไมเธอถึงว่าพี่โกหกล่ะ?”พี่สะใภ้ย้อนถามกลับมาที่ผม “พี่จะโกหกเธอได้ยังไง? พี่ได้พูดเหรอว่าใช้มือช่วยเธอทำแบบนั้นน่ะ?”พี่สะใภ้พูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาไม่กี่คำ กลับทำให้ผมรู้สึกเคอะเขินอย่างมากแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ตอนที่เธอพูดไม่กี่คำเหล่านี้ออกมา มีเจตนาอะไรบางอย่างแฝงอยู่ เธอต้องการช่วยผมทำเรื่องพรรค์นั้น ผมนิ่งเงียบอย่างกับใบ้กิน แม้แต่ประโยคเดียวก็เปล่งออกมาไม่ได้ อารมณ์ของผมหดหู่อย่างมากแม้ว่าคำพูดของพี่สะใภ้จะเป็นความจริงทั้งหมดก็ตาม แต่ผมก็ยังอยากรู้สึกว่าโดนพี่สะใภ้โกหกอยู่ “เอ้อร์โก่ว เธอเงยหน้าขึ้น แล้วมองมาที่ตาพี่สิ” จู่ ๆ พี่สะใภ้ก็พูดขึ้นมากับผมผมเงยหน้าขึ้นอย่างหมดอาลัยตายอยาก แล้วมองเข้าไปนัยน์ตาพี่สะใภ้ พี่สะใภ้เองก็มองตาผมอยู่ แล้วพูดอย่างจริงจังมาก ๆ ว่า "เวล
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 29
ผมพูดว่าสามีของหลี่ลี่เจียวเป็นแค่คนไม่ได้เรื่องคนหนึ่ง แต่ถ้าเทียบกับผมแล้วเจ้าหวังเจี้ยนกั๋วก็นั้นก็ไม่ใช่คนแบบนั้นอีกต่อไป ผมรีบคว้ามือของพี่สะใภ้เอาไว้ พี่สะใภ้ยิ้มออกมาเล็กน้อย ราวกับเดาได้ว่าทำไมผมถึงทำเช่นนี้ “คิดดีแล้วเหรอ?”ในใจของผมลังเลทั้งยังย้อนแย้งอย่างมาก ด้านหนึ่งคือพี่ชายที่เป็นเหมือนพี่น้องแท้ๆ ที่ผมรักส่วนอีกด้านคือผู้หญิงที่ผมปรารถนา คิดใคร่ครวญไปมา สุดท้ายผมก็เลือกอย่างแรก ผมไม่อาจจะให้ความสุขเพียงชั่วครู่ มาทำให้เกิดเรื่องที่รู้สึกผิดต่อเฉินเว่ยตง งั้นผมแม่งคงเป็นได้แค่เดนมนุษย์สินะผมพยักหน้าอย่างหนักแน่น "คิดดีแล้วครับ พี่สะใภ้ พี่ควรออกไปดีกว่า"“พี่รู้ว่าเธอต้องทำแบบนี้ เอ้อร์โก่ว เธอช่างเป็นคนดีคนหนึ่งจริง ๆ”“ไม่น่าแปลกใจเลยที่พี่ชายของเธอมักจะพูดอยู่เสมอว่ามีน้องชายที่ดีมาก ๆ อย่างเธออยู่คนหนึ่ง”ผมมองพี่สะใภ้อย่างละอายแก่ใจ “พี่สะใภ้ ขอโทษครับ พี่กับพี่ผมดีกับผมขนาดนี้ ผมยังมีความคิดจะทำมิดีมิร้ายกับพี่อีก ผมมันไม่ใช่คนจริงๆ ”“นี่มันไม่ใช่ความผิดของเธอทั้งหมด เป็นความผิดของพี่สะใภ้ด้วยเหมือนกัน ที่พูดกับเธอต่อหน้าประจำว่าให้เปิดใจอ
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 30
ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่เสียงหอบนั่นเป็นเสียงครวญครางจากความเจ็บปวด “พี่ลี่เจียว เป็นอะไรไป” ด้วยจิตใต้สำนึกผมจึงพุ่งตัวเข้าไป เห็นเพียงแค่หลี่ลี่เจียวนอนคว่ำอยู่บนเตียง มือหนึ่งสอดเข้าไปด้านล่าง ทั่วทั้งเรือนร่างมีเหงื่อเย็นซึมออกมามากผมจึงรีบคว้าข้อมือของเธอมาจับชีพจร ปรากฏว่าชีพจรของเธอเต้นรัวเร็วไม่ปกติ ม้ามและระบบย่อยอาหารค่อนข้างอ่อนแอ ทั้งยังมีอาการอาเจียนร่วมด้วยอาจจะเป็นเพราะโรคกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบเฉียบพลันค่อนข้างรุนแรง จนอาจจะเกิดอาการขาดน้ำได้ ผมช่วยให้หลี่ลี่เจียวขึ้นมานอนราบดี ๆ หลังจากนั้นก็เริ่มนวดจุดฝังเข็มให้เธอ ซึ่งแยกได้เป็น จุดเทียนซู จุดจู๋ซานหลี่ จุดเหลียงชิว และจุดเน่ยกวานจุดฝังเข็มเหล่านี้ จะสามารถบรรเทาอาการเจ็บปวดได้หลังจากที่ผมนวดไปแล้ว อาการเจ็บปวดของหลี่ลี่เจียวก็ค่อย ๆ บรรเทาลงในที่สุด เธอมองมาที่ผมอย่างอ่อนแรง "เอ้อร์โก่ว ขอบคุณ... ขอบคุณเธอมากนะ"ผมช่วยเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอ แล้วถามด้วยความห่วงใย "พี่ลี่เจียว เมื่อเย็นนี้พี่กินอะไรเข้าไป? "“ตอนเย็นพี่ดื่มนมเย็นไปนิดหน่อย แล้วก็กินผลไม้อีกนิดหน่อย ผ่านไปได้ไม่นาน ก็รู้สึกปวดท้อ
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 1
เวลาห้าทุ่มผมกำลังวิ่งอยู่ที่สวนสาธารณะด้านล่างแถวบ้านพี่ชายผมจู่ ๆ ผมก็ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบของชายหญิงคู่หนึ่งดังมาจากในพุ่มไม้“เฉินเว่ยตง สรุปว่าคุณไหวไหมเนี่ย? คุณบอกว่าอยู่ที่บ้านไม่มีอารมณ์ ฉันเลยมาที่นี่กับคุณ แล้วทำไมคุณยังเป็นแบบนี้อยู่อีก?”จากที่ฟัง นี่คือเสียงของเกาซินหย่าพี่สะใภ้ผมไม่ใช่เหรอ?พี่ชายผมกับพี่สะใภ้ออกไปกินข้าวกันข้างนอกไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงได้มาโผล่อยู่ที่สวนสาธารณะ แถมยังเป็นในพุ่มไม้อีกด้วย?ถึงแม้ว่าผมจะไม่เคยมีแฟน แต่ก็เคยดูวิดีโอการเรียนการสอนมาไม่น้อย ก็เข้าใจในทันทีว่าสองผัวเมียกำลังมองหาความตื่นเต้นอยู่คิดไม่ถึงว่าพี่ชายกับพี่สะใภ้ของผมจะเล่นกันเด็ดถึงขนาดนี้! คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาที่สวนสาธารณะ...นี่มันจะตื่นเต้นเกินไปแล้วมั้งผมอดไม่ได้ที่อยากจะเดินเข้าไปแอบฟังพี่สะใภ้ผมสวยมาก รูปร่างก็โคตรดี การได้ฟังเสียงครางของพี่สะใภ้ เป็นเรื่องที่ผมใฝ่ฝันผมค่อย ๆ ย่องเดินมาถึงข้างพุ่มไม้ จากนั้นก็ค่อย ๆ แอบชะโงกหัวออกไปเห็นพี่สะใภ้นั่งคร่อมอยู่บนตัวพี่ชายของผม ถึงแม้ว่าจะหันหลังให้ผม แต่เค้าโครงแผ่นหลังที่โดดเด่นนั้นสวยงามมากเหลือเกินผมรู้สึกคอแ
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 2
“ลี่เจียว มาแล้วเหรอ รีบเข้ามานั่งข้างในก่อน” ตอนที่ผมกำลังงุนงง พี่สะใภ้ก็เดินเข้ามาหา พูดกับผู้หญิงคนนั้นอย่างเป็นมิตรผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาในห้องตามคำเชิญของพี่สะใภ้พี่สะใภ้แนะนำให้พวกเรารู้จักกันที่แท้เธอก็คือเพื่อนสนิทของพี่สะใภ้ ชื่อว่าหลี่ลี่เจียว อาศัยอยู่ข้างห้อง“ลี่เจียว นี่คือน้องชายหมู่บ้านเดียวกันกับเว่ยตง ชื่อติงเอ้อร์โก่ว เพิ่งมาถึงเมื่อคืนนี้”หลี่ลี่เจียวใช้สายตาแปลกประหลาดจ้องมองผม จากนั้นพูดพร้อมยิ้มตาหยี “คิดไม่ถึงเลยว่าน้องชายของเฉินเว่ยตงจะเป็นชายหนุ่มรูปหล่อขนาดนี้!”“เอ้อร์โก่วเพิ่งเรียนจบมหาลัยฯ จะไม่หนุ่มได้ยังไง? อีกอย่างไม่ใช่แค่หนุ่มนะ ยังแน่นมากอีกด้วย”ไม่รู้ว่าเป็นความเข้าใจผิดของผมหรือเปล่า ผมคิดว่าคำพูดประโยคนี้ของพี่สะใภ้เหมือนมีเจตนาแอบแฝง สายตายังเหลือบมองมาที่ตรงนั้นของผมอีกด้วยทำให้ผมรู้สึกอึดอัดมากหลี่ลี่เจียวก็มองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะถาม “เสียวหย่า ถ้าอย่างนั้นหมอนวดคนที่เธอบอก คงจะไม่ใช่น้องชายของเธอหรอกใช่ไหม?”“ไม่ผิด เป็นเอ้อร์โก่ว ตอนเขาเป็นเด็กเคยเรียนการนวดแผนจีนกับปู่ของเขามาหลายปี ฝีมือยอดเยี่ยมเลยล่ะ”หลังจากพี่ส
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 3
ผมเหมือนกับเด็กน้อยที่ทำอะไรผิด รีบลุกขึ้นยืนทันที “พะ พี่สะใภ้ พี่มาได้ยังไง?”หลี่ลี่เจียวเองก็ร้อนตัวมากเช่นกัน รีบลุกขึ้นมานั่งที่โซฟาใบหน้าแดงก่ำเหมือนกับแอปเปิล“เสียวหย่า เธออย่าคิดมาก ฉันกับเอ้อร์โก่วไม่ได้ทำอะไรกัน ฉันก็แค่หายใจลำบาก เลยอยากให้เขาช่วยนวดให้เท่านั้น” หลี่ลี่เจียวอธิบายอย่างร้อนตัวพี่สะใภ้พูดพร้อมกับยิ้ม “ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรพวกเธอเลยนะ เธอตื่นเต้นขนาดนี้ทำไมกัน?”“หรือว่า พวกเธอแอบทำเรื่องไม่ดีลับหลังพี่?”ผมกับหลี่ลี่เจียวส่ายหน้าพร้อมกันในใจรู้สึกตื่นตระหนกในเวลาเดียวกันคิดไม่ถึงเลยว่าผมจะแต๊ะอั๋งเพื่อนสนิทของพี่สะใภ้ นี่ถ้าหากพี่สะใภ้รู้เข้าละก็ เธอคงไล่ผมออกจากบ้านแน่ ๆแต่หลี่ลี่เจียวกลับนิ่งเฉย โกหกว่าเธอมีธุระ แล้วเดินออกไปอย่างรีบร้อนเมื่อผมเห็นพี่สะใภ้จ้องมองแผ่นหลังของหลี่ลี่เจียวที่เดินออกไป ท่าทางงุนงงผ่านไปครู่หนึ่ง พี่สะใภ้หันมาทางผมแล้วพูดว่า “เอ้อร์โก่ว เธอคิดว่าเพื่อนสนิทของพี่เป็นยังไงบ้าง?”“ครับ?” จู่ ๆ พี่สะใภ้ก็ถามผมแบบนี้ ทำให้ในใจของผมยิ่งตื่นตระหนกผมพูดอย่างเอาอกเอาใจ “พี่ลี่เจียวค่อนข้างดีเลยครับ หน้าตาก็สวย รูปร่างก
ติงเอ้อร์โก่วผู้อับโชค บทที่ 4
กางเกงในตัวนี้นุ่มและลื่น ด้านบนเหมือนว่ายังมีกลิ่นของพี่สะใภ้หลงเหลืออยู่สัมผัสกางเกงในในมือ ผมอดคิดถึงภาพที่เมื่อเช้าแอบได้ยินขึ้นมาอีกครั้งอย่างควบคุมไม่ได้นี่ทำให้ผมตื่นเต้นและมีความสุขมากกว่าเดิมผมไม่สามารถมีอะไรกับพี่สะใภ้ได้จริงๆ แล้วจะยังเอาสิ่งของของเธอมาเพื่อจินตนาการหน่อยไม่ได้เลยเหรอ?เมื่อคิดแบบนี้ ผมก็ปลดเข็มขัดออก แล้วนำกางเกงในตัวนั้นยัดเขาไปในขณะที่ผมกำลังจะใช้แม่นางทั้งห้าจัดการปัญหา จู่ๆ ด้านนอกประตูก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นพักหนึ่งตกใจจนผมขวัญกระเจิง จนเกือบน้ำแตกในบ้านมีผมกับพี่สะใภ้แค่สองคนเท่านั้น คนที่เคาะประตูนั้น ก็คงจะเป็นพี่สะใภ้อย่างแน่นอนผมรีบหยิบกางเกงในตัวนั้นออกมา แล้ววางไว้บนราวแขวนผ้าขนหนูถึงได้กล่าวอย่างร้อนตัว “พี่สะใภ้ มีอะไรครับ?”“เอ้อร์โก่ว เธอกำลังทำเรื่องไม่ดีอยู่ในนั้นใช่ไหม?” พี่สะใภ้ถามแบบนี้อย่างคาดไม่ถึง“หา? ผม ผมเปล่า” ผมร้อนตัวเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมเสียงของเธอถึงสั่นเครือแบบนั้น?”คำถามเพียงประโยคเดียวของพี่สะใภ้ก็ทำให้ผมหวาดกลัวเป็นอย่างมากผมรู้สึกว่าเหงื่อแตกพลั่กๆ ถึงแม้ว่าพี่สะใภ้จะเป็นคนเปิดเผย แต่เธอเคยพู
Latest chapter
