LOGINShare
รักมั่นใจเดียว
Last Updated:
2025-03-03 08:17:39
Related chapters
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตามแผน
พิธี เสกสมรสจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่อลังการ ฉี่กวนลี่ และฝานกงกงเดินทางยังตำหนักของลี่หลาง ใบหน้ายิ้มแย้มดังแปะยิ้มของฉี่กวนลี่ แหวนหยกในนิ้งโป้งข้างซ้ายที่สวมใส่มาตลอด ถูกถอดมากำไว้ในมือหมายมั้นจะมอบมันให้กับลี่หลาง“เสี้ยนตี้”ท่าทีลุกลี้ลุกลนของเสี่ยวโถวขันทีคนสนิทของลี่หลาง“เปิดประตูใกล้เวลาเต็มทนแล้ว ข้าแค่อยากจะเห็นว่าลี่หลางพร้อมหรือยัง”“ประทานอภัย เสี้ยนตี้ องค์ชายรอง... องค์ชายรองไม่ได้อยู่ในนั้นเพคะ”“อ๋อคงออกไปแล้วสิท่าคงตื่นเต้นไม่น้อย ที่จะได้แต่งองค์หญิงสามมาเป็นชายาเอก”ขันทีหนุ่มน้อยส่ายหน้าไปมา“นำข้าไป องค์ชายรองอยู่ที่ไหน”ฝานกงกงเริ่มผิดสังเกต“องค์ชายรอง ไปไหน บอกมาตามตรงอย่าโยกโย้”ขันทีข้างหายลี่หลางคุกเข่าลงกับพื้น“เสี้ยนตี้พระอาญาไม่พ้นเกล้า ...เอ่อ..องค์ชายรอง หนีไปแล้วเพคะ”แหวนหยกในมือร่วงลงพื้น ฝานกงกงกลับถอนหายใจ“เจ้าแฝด ทำไมถึงทำแบบนี้ แล้วองค์ชายรองหนีไปไหนหนีไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”“หนีไปไหนข้าน้อยไม่อาจทราบได้ หนีไปเมื่อไหร่ก็ไม่อาจทราบได้”“เจ้านี้ช่าง บกพร่องต่อหน้าที่เห็นทีต้องไปเลี้ยงม้า จะดีไม่น้อย”“เสี้ยนตี้ประทานอภัย ข้าน้อยถูกองค์ชายวางยานอนหลับ”ฉี
Last Updated : 2025-03-03ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 คงไม่ได้
“จิงฮวนนางบอกเองว่า พร้อมที่จะเป็นชายาของลี่หลง ก็คงจะชอบ องค์ชายแฝดผู้เฉยชาแห่งตำหนักร้อยดาวเข้าเสียแล้ว”“555 ทีแรกเสี้ยนตี้ส่งราชสาสน์ไปพี่กับคิดว่า จะเป็นลี่หลาง”“นั่นก็อีกปัญหาหนึ่ง ความจริงปัญหาแรกของเราก็คือลี่หลงที่มีใจกับจิงฮวนแต่ พยายามยกเรื่องการเสียสละมาบดบังความรัก และเสด็จพ่อหมายถึงเสี้ยนตี้ก็เข้าใจไปเองว่าจิงฮวนเหมาะกับลี่หลาง”ฟงฉือส่ายหัวไปมา“น้องสาวหว่านหนิงของข้าไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ก็ยังจัดการทุกอย่างได้อย่างหมดจดงดงาม แต่เจ้าแน่ใจหรือว่าลี่หลางจะไม่มีใจให้กับจิงฮวนจริงๆ ”“น้องถามความสมัครใจแล้ว ลี่หลางพี่แปดก็เห็นว่าตามอิงอันไม่ห่าง อีกไม่นานก็จะต้องเชิญ ท่านพี่เป็นเกียรติเช่นเคยในงานเสกสมรสของลี่หลาง”“แล้วลี่หลงเล่ามีใจกับจิงฮวนบ้างไหม ไม่ใช่เพียงจิงฮวนคิดไปเองลำพัง”แอบห่วงลูกสาวไม่น้อย“ลี่หลง มักจะเขินอาย จนกลายเป็นปากแข็งอย่างนี้เสมอ แต่ลี่หลางบอกว่าลี่หลงถึงกับเฝ้าจิงฮวนทั้งคืนแต่ให้ลี่หลางสวมรอยแทน เจ้าแฝดน้องบอกว่าเอาหัวเป็นประกันได้เลย เขาเป็นฝาแฝดกันบางเรื่องไม่ต้องพูดก็สื่อถึงกันได้”ฟงฉือพยักหน้า“ว่าแต่หากแต่งไปแล้ว แล้วเจ้าแฝดพี่ของเจ้ายังปากแ
Last Updated : 2025-03-06ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จากเดือนเป็นปีและตลอดไป
“เฮ้ยเป็นองครักษ์อย่าดื่มให้มันหนักนัก หากมีอะไรเกิดขึ้นก็เมาเสียแล้ว จะไม่อาจให้การอารักขาได้”เสียง อ้อแอ้ขององครักษ์อีกคน เตือนเบาๆ“ช่างเขาเถอะ วันนี้ฝ่าบาทและฮองเฮาทรงอนุญาตให้ดื่มกินเต็มที่เพื่อร่วมเฉลิมฉลอง หัวหน้าองครักษ์ ออกตัวแทน ลี่หลางเลยถือโอกาสนี้ ดื่มเสียมากพอๆ กับลี่หลง……………..ถอนริมฝีปากออกช้าๆ จิงฮวนอ่อนระทวยในอ้อมแขนเสียแล้ว“คงไม่ได้ ข้าคงไม่ทำอะไรเจ้าไม่ได้ เพราะข้าเองก็ห้ามตัวเองไม่ได้”เปิดผ้าคลุมหน้าจิงฮวนออกสบตาจิงฮวนด้วยสายตาหวาน บ่งบอกความนัยยามเมามายมักไม่อาจปิดบังความในใจ“จิงฮวนหมายถึง...หมายถึง”อยู่ๆ ก็เขินอายเสียเอง ความกล้าที่ผ่านมาหายไปไหนหมดอีกคนไปกินดีหมีอุ้งตีนเสือมาหรือไรถึงได้อาจหาญเช่นนี้ ถลกผ้าคลุมหน้าขึ้น ดึงมันโยนทิ้งไปก้มลงบดจูบริมฝีปากของจิงฮวนไม่ให้กล่าวคำใดได้อีกต่อไป โน้มตัวลงทาบทับเสียเต็มตัว“องค์ชายแฝดพี่ จะไม่เร็วไปหน่อยหรือ”จิงฮวนท้วงติงเมื่อลี่หลงกำลังขะมักเขม้นกับการถอดอาภรณ์ของตัวเองและจิงฮวนวุ่นวายไปหมด ลี่หลงตอนนี้เมามายจนไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง“ไม่ ข้า รอวันนี้มาแสนนาน วันที่ได้เคียงข้างเจ้าอย่างชอบธรรม”ซุกไชร้ใบหน้ากับลำคอระหง
Last Updated : 2025-03-06ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 อุปนิสัยคล้ายกัน
ลี่หลางฟุบลงกับโต๊ะ เมามายจนไม่อาจครองสติ ขันทีหนุ่มข้างกาย เมื่อเห็นว่านายน้อยเมามายก็ย่องเข้าไปด้านหลัง เขย่าตัวเบาๆ“องค์ชาย องค์ชายเมามากแล้ว กลับตำหนักจะดีกว่าหากขืนมานอนที่นี่ความลับจะแตก”“ข้าม่ายไป อิงอัน อิงอันอยู่ไหน”“องค์ชายรอง องค์หญิงอิงอันกลับตำหนักไปแล้วตั้งแต่หัวค่ำ”“แล้วนางถามถึงข้าบ้างไหม”เสียงอ้อแอ้ด้วยฤทธิ์สุรา“ไม่พ่ะย่ะค่ะ คาดว่ายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าองค์ชายหายไป หรือว่ารู้แล้วอาจไม่ใส่ใจ พูดแทงใจดำเสียใหญ่โต“อิงอัน ไม่เคยมีข้าในสายตา เจ้าว่าข้าควรทำเช่นไรตอนนี้ข้า คิดไม่ออกแล้ว”“เออ..เออองค์ชายรองก็ควรจะกลับตำหนักเสียทำทีว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วก็พยายามทำดีกับองค์หญิงเข้าไว้สักวันองค์หญิง อิงอันจะต้องเห็นความดี แต่จะว่าไป การได้เคียงคู่หรือไม่ล้วนเป็นลิขิตสวรรค์ ไม่อาจฝืน”ลี่หลางขมวดคิ้ว“เจ้านี่พูดจาแปลกๆ หากเจ้ากับข้าไม่ได้เติบโตมาด้วยกันข้าคงคิดว่าเจ้าต้องแค้นเคืองอะไรข้าสักอย่างแน่ๆ ”“ ปะ...ปะเปล่ากระหม่อมเพียงแต่พูดไปตามที่คิด องค์ชายหากองค์หญิงไม่ชอบ องค์ชายก็แค่ เตรียมใจ”เกือบจะหายเมาเมื่อไร้คนคอยปลอบโยนและเห็นใจประหนึ่งว่ายิ่งพูดยิ่งถูกตอกย้ำให้เจ็บปว
Last Updated : 2025-03-08ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 สองแฝด
อิงอันในชุดขันทียกอ่างใส่น้ำอุ่นยังห้องของลี่หลาง ขันทีน้อยเสี่ยวโถวเบิกตากว้าง เมื่อเห็นว่าผู้ที่ถืออ่างน้ำอุ่นมาคือใคร อมยิ้มก้มศีรษะให้ก่อนจะปิดประตูลงเบาๆ“เสี่ยวโถว เสี่ยวโถว ข้าเวียนหัวจัง เอาชามาหรือยัง”เสียงตะโกนลั่นตำหนักขันทีเสี่ยวโถวเปิดโอกาสให้องค์หญิงอิงอัน กระแอมเบาๆ ก่อนจะดัดเสียงให้เข้มเหมือนเสียงของเสี่ยวโถวขันทีข้างกาย“ชามาแล้ว ขอรับองค์ชาย”พลิกตัวหันหน้ามาแต่ลืมตาขึ้นสะลึมสะลือภาพที่เห็นจึงเป็นเพียงภาพเลือนรางมองไม่เห็นว่าเป็นใคร“ช้าเสียจริง ข้าเวียนหัวจนจะตายอยู่แล้วรีบๆ เอาชามา”ตวาดลั่นนึกว่าเป็นขันทีน้อย อิงอันประคองถ้วยชาสร่างเมามานั่งลงข้างๆ แท่นนอน“พยุงข้าลุกหน่อย”อิงอันสุดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะยกศรีษะพยุงร่างใหญ่ให้ลุกขึ้น ลี่หลางกอดก่ายเอื้อมมือฉุดดึงพยุงตัวเองเหมือนจะช่วย อิงอันเผลอตีมืออย่างแรง“อยู่นิ่งๆ ”ลี่หลางหลี่ตามอง แต่ยังมองไม่เป็นอิงอัน“เจ้ากล้าตีข้าเลยหรือเจ้าขันทีซื่อบื้อ ไว้พรุ่งนี้ข้าสร่างเมาจะสั่งให้เจ้าคุกเข่าจนตาย”อิงอันปล่อยร่างหนักอึ้งลงกระแทกแท่นนอนอย่างแรง“โอ๊ย”ปรือตามอง แต่ด้วยความเมาก็ไม่อาจแยกแยะ“เมามายเพียงนี้ยังจะปากกล้าอีกเม
Last Updated : 2025-03-08ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 แอบ
อิงอันลุกขึ้นยืนแต่ลี่หลางกับทำตัวอ่อนเลื่อยได้เหมือนงู ทั้งกอดรัดทั้งฉุดรั้งไว้ อิงอันกับคิดว่าแน่แล้วบัดนี้องค์ชายแฝดน้องผู้นี้ตัดแขนเสื้อไปเสียแล้ว ถึงว่า องค์ชายแฝดพี่ไม่มีขันทีจะมีก็แต่เจ้าขันทีปิงปิง แต่องค์ชายแฝดน้องกลับมีขันทีรุ่นราวคราวเดียวกัน ความรู้สึกว่าสงสารเริ่มบังเกิดขึ้นกับอิงอัน คงลำบากใจแย่ที่ต้องหลบๆซ่อนๆถึงว่าเพราะไม่ชอบอิสตรีนี่เองถึงได้ชอบแกล้งอิงอัน เช่นนั้นนับว่าน่าสงสารไม่น้อยเอื้อมมือพยุงลี่หลางขึ้นไปนอนบนแท่นนอน เอื้อมมือปลดอาภรณ์ด้วยมืออันสั่นเทา ลี่หลางอมยิ้มแกล้งหลับตาเสีย แต่เพียงครู่เดียวอิงอันกับชะงักมือ ผุดลุกขึ้นออกจากห้องไปทันที“เสี่ยวโถว เจ้าจะไปไหนนนน”แต่ช้าไปเสียแล้วเสี่ยวโถว ยื่นหน้าเข้ามาแทนอิงอัน“กระหม่อมอยู่นี่”“โถ่เว้ยจะรีบมาทำไมกัน น่าจะไปเสียไกลๆ หน่อย ข้ากำลังจะได้เห็นความในใจของอิงอันพอดี”เสี่ยวโถว ยิ้มมุมปาก“รู้ว่าเป็นองค์หญิงอิงอัน แทนที่จะแกล้งสารภาพรัก อาศัยตอนเมามาย องค์ชายรอง ดันหาเรื่องแกล้งองค์หญิงอีกแล้วใช่ไหม”“ใครแกล้งข้าแค่อยากรู้ว่านางจะรังเกียจข้าไหม หากข้าจะ…”“องค์ชายองค์หญิงไม่ได้รังเกียจอะไรองค์ชายเลย เห็นหรือไม่น
Last Updated : 2025-03-08ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ดัดนิสัย
ลี่หลงกำมือจิงฮวน พาเดินลัดเลาะจากตำหนักร้อยดาว ยังตำหนักใหญ่ของหว่านหนิง เครื่องเสวยเช้าเป็นหว่านหนิงที่ลงมือทำด้วยตัวเอง ลี่หยางนั่งรอคนทั้งหมดอยู่บนเก้าอี้หว่านหนิงยิ้มบางๆ เมื่อเห็นว่า ลี่หลงกุมมือจิงฮวนเข้ามา“ลี่หลง และ พระชายาถวายพระพรเสด็จพ่อกับเสด็จแม่”จิงฮวนย่อตัวลงช้าๆ แต่ ผิดท่าจึงทำให้ เซไปนิดๆ“ลี่หลงเจ้ารีบพยุงชายาเดี๋ยวนี้เลย เช้าหลังวันเข้าหอใครให้ชายาลุกนั่งเพียงลำพัง”หว่านหนิงพูดขึ้นดังๆ ลี่หลงทำหน้าตาเหลอหลา ลี่หยางกระแอมเบาๆ เตือนสติหว่านหนิงว่า กลัวว่าทั้งจิงฮวนและลี่หลงจะขวยเขินตามความเชื่อว่าหลังคืนเข้าหอ ผู้หญิงมักจะสูญเสียลมปราณและพลังไปมาก และหากเป็นหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ จิงฮวนหน้าแดง จะเจ็บปวดจนไม่อยากก้าวขาเดินหรือนั่งลี่หลงรีบพยุงจิงฮวนที่หน้าแดงด้วยความเชินอายให้นั่งลง อิงไถรีบนำเบาะมารองที่นั่งให้อย่างรู้ใจ แต่ทุกอย่างที่คิดไม่เป็นอย่างที่คิด ลี่หลงยิ่งเขินอายไปใหญ่เมื่อคิดว่าทุกคนคิดว่าเขากับจิงฮวน เข้าหอกันไปแล้วตั้งแต่เมื่อคืน“เสด็จพ่อเสด็จแม่ลี่หลางถวายพระพร วันนี้ต้องมีของอร่อยแน่เลยเสด็จแม่ลงมือทำเครื่องเสวยเองแต่เช้า”“สร่างเมาแล้วหรือ”ลี่หย
Last Updated : 2025-03-11ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ใครกัน
เครื่องเสวยถูกจัดวางอยู่บนโต๊ะลี่หยางดึงมือหว่านหนิงให้นั่งลงข้างๆ เมื่อหว่านหนิงกำลังจะไปนั่งข้างลี่หลาง ปล่อยให้ที่นั่งว่างสำหรับอิงอัน อิงอันย่อกายลงข้างๆ ลี่หลางอย่างเสียไม่ได้“พี่ใหญ่ เมื่อคืนราบรื่นดีไหม”ถามลี่หลงด้วยแววตายิ้มๆ ลี่หลงชะงักมือที่กำลังจะ ส่งเครื่องเสวยเข้าปาก จะพูดว่าอย่างไรได้จะโกหกก็ไม่เคยโกหกใครมาก่อนจะบอกว่าราบรื่นก็ กลัวว่าจิงฮวนจะไม่พอใจ ทำหน้านิ่ง ลี่หลางยังสนุกไม่เลิก“ความจริง เมื่อคืนพี่ใหญ่คงจะแย่เพราะ...ไม่เคย เสด็จปู่กับซือฝุฝานกงกงก็ไม่น่าให้พี่ใหญ่ดื่มเสียเมามายอย่างนั้น”ลี่หลงเหมือนเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้“เสด็จแม่เดิมที่เป็นน้องรองที่ต้องแต่งกับ...จิงฮวนเสด็จปู่อ้างว่าน้องรองทำขายหน้าหนีออกจากวัง ไม่อาจตามตัวกลับมาได้เหตุใดยังไม่ทันข้ามวัน น้องรองถึงมานั่งร่วมวงเครื่องเสวย แล้วยังรู้เรื่องที่เสด็จปู่กับซือฝุชวนลูกดื่มเหล้าเมามายเสียอีก”หว่านหนิงถอนหายใจเจ้าแฝดน้องสร้างเรื่องให้อีกแล้ว ลี่หลางเหมือนเพิ่งจะนึกขึ้นได้“ฮะแฮ่ม ”ลี่หยางกระแอมเบาๆ แต่ช้าไป ลี่หลงไม่ชอบคำโกหก ใครบ้างจะไม่รู้ จิงฮวน ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้“องค์ชายแฝดพี่ของแม่ ความจริงเราทั้งห
Last Updated : 2025-03-11
Latest chapter
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 โบกมือลาแล้วค่ะ
“ลี่หยงไม่เอาแล้วแบบนั้น ให้คัดอักษรจนมือหงิกแล้วบอกว่าจะได้เหมือนเสด็จย่าเชอะผ่านมาตั้งนานลี่หยงยังโง่งมเช่นเดิม”หว่านหนิงอมยิ้ม“นั่นห่อผ้าอะไรของเจ้า”“ลี่หยงได้ยินว่าเสด็จปู่กับเสด็จย่าจะออกท่องเที่ยว ข้าเป็นหลานและยังเป็นบุรุษจึงอาสานำทาง”หว่านหนิงปิดปากหัวเราะ“นำทางเจ้าเคยไปไกลจากวังหลวงกี่ลี้กัน”“เสด็จปู่ ข้าอ่านตำรามาไม่น้อยหวังว่ามันจะช่วยยามคับขัน”“ควรไปอ่านมากกว่านี่ไปกับปู่แล้วพ่อกับแม่ของเจ้าเล่า”ถามด้วยความสงสัยจริงจัง“เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ ไม่น่าห่วงเท่าเสด็จปู่กับเสด็จย่านี่”“เจ้าห่วงอะไรย่า”หว่านหนิงถามด้วยเสียงอ่อนโยน“ก็ห่วงว่าเสด็จย่าไม่มีใครกวนใจ”ลี่หยางอมยิ้ม บางอย่างในตัวลี่หยงทำเอาหัวเราะได้สนิทใจ“อีกสองวันจึงจะออกเดินทางเจ้าไปหากระบี่ดีสักเล่มเพื่อคุ้มกันเสด็จปู่กับเสด็จย่าดีไหม”“จริงด้วยสิสองวัน จะทันไหมป่านนี้ข้ายังไมไ่ด้ฝึกวิชากระบี่เอาแต่หัดคัดอักษรอยู่แบบนั้น เสด็จย่ากับเสด็จปู่ลี่หยงไปก่อนอีกสองวันจะมาที่นี่ออกเดินทางพร้อมท่านทั้งสอง”โบกมือหยอยๆ หว่านหนิงถอนหายใจยาว“ไม่อยากให้ไป”“กลัวว่าเขาจะขัดจังหวะเราสองคนใช่ไหม”“เสี้ยนตี้ ป่านนี้ยังไม่เลิกอ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษหวาน2
ตำหนักร้อยดาว“หา.องค์ชายจิงฉือลักพาตัวองค์หญิงหงเอ่อผู้นั้นกับแคว้นหานเช่นนั้นหรือ555สองคนความสัมพันเช่นไรไม่แน่ชัด แต่องค์ชายจิงฉือก็ไม่เห็นจะยอมอ่อนข้อให้ข้าในการคัดตัวราชบุตรเขยข้าจึงเหนื่อยหนัก”ได้ทีคุยโว“เรื่องหัวใจไม่อาจบังคับกะเกณฑ์ใครกันจะเหมือนท่านองค์ชายแฝดน้อง”อิงอันแกล้งพูด“เหมือนข้าแล้วเช่นไร เห็นไหมเหมือนข้าได้ครองหัวใจเจ้า เหมือนพี่ใหญ่มีความสุขในตำหนักร้อยดาวกับจิงฮวน ว่าแต่องค์ชายจิงฉือนี้ ใจกล้าไม่น้อยหญิงชนเผ่าใครๆ ก็รู้ว่าเหมือนม้าป่า ปราบพยศยากเย็น”ลี่หลงอมยิ้ม จิงฮวนยิ้มน้อยๆ“จากที่มองเกรงว่าจะถูกนางปราบเสียมากกว่า เสด้จแม่เปรยๆ ว่าเห็นจะต้องส่งบรรณาการมากหน่อยยังแคว้นเหนือ เพื่อแสดงความจริงใจกับแคว้นเหนือ”ลี่หลงออกความเห็น“เฮ้อ เรื่องราวมากมายผ่านไปรวดเร็ว เราทุกคนล้วนมีรัก และผ่านความทุกข์เข็ญมาด้วยกัน ต่อแต่นี้รอรับเพียงรอยยิ้มและความสุข”“อ้วก...อุกๆๆ อ้วก”ลี่หลางหันมองจิงฮวนเต็มตา“พี่สะใภ้ข้าพูด ดีเกินไปหรือไรท่านจึงรู้สึกเลี่ยนกับคำพูดของข้า”“จิงฮวนเจ้าเป็นอะไรไป”ลี่หลงเข้าประคองจิงฮวนไว้อย่างเอาใจ“พี่สาวจิงฮวนท่านต้อง บำรุงตัวเองต่อจากนี้ข้าเคยเห็น
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษหวานๆ
จิงฉือยืนรอหงเอ่อที่หน้าประตูห้องพักรับรอง นานหลายชั่วยามนางกำนัลเดินกลับไปกลับมาหลายรอบ“องค์ชาย องค์หญิงบอกให้ท่านกลับไปเสีย”“ข้าจะรั้งอยู่ที่นี่จนกว่านางจะออกมาพูดคุยกับข้า”นางกำนัลก้มหน้า จิงฉือก้าวขายาวๆ ผ่านนางกำนัลเข้าไปผลักประตู ออกด้วยแรงทั้งหมด“หงเอ่อ”หงเอ่อนั่ง เหม่อมองไปไกล“ออกไป”จิงฉือเข้าประชิดตัว ซ้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนอย่างรวดเร็ว หงเอ่อดิ้นรนให้หลุดพ้นจากอ้อมแขนนั้น“ปล่อย ทำผิดแล้วยังจะผิดซ้ำๆ ” ก้มลงบดขยี้ริมฝีปากกับปากบางของคนในอ้อมแขน“หุบปากเจ้าเสีย”“ไม่”ก้มลงอีกครั้งคราวนี้หงเอ่อเงียบกริบ อุ้มหงเอ่อเดินลิ่วเหมือนอีกคน ไร้ตำหนัก“จะพาไปไหน”“อย่าถาม”“ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยไม่อย่างนั้นจะร้อง”“เจ้าร้องข้าจะป่าวประกาศว่า ห้ามใครมายุ่งเรื่องระหว่างเรา เพราะข้ากับเจ้าเป็นสามีภรรยากันแล้ว”“ชั่วช้า”“ข้ายอมชั่วช้าหากได้ทำตามใจ ดีกว่าปล่อยให้เจ้าเฉยชากับข้าเช่นนี้”“ไม่ต้องมารู้สึกผิด”“ใครกันรู้สึกผิดข้าแค่ไม่อยากให้เมียของข้าไปเป็นชายาผู้อื่นอีกต่อจากนี้”“นั่นมันเรื่องของข้าท่านมาตีตราข้าไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”หงเอ่อผู้ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้ใคร“อย่างนี้ข้าจึงต้องป่าวป
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จบบริบูรณ์2
เหรียญทองในมือถูกโปรยหว่านให้กับชาวบ้าน ที่พร้อมใจกันมาร่วมงานเฉลิมฉลองในครั้งนี้เนืองแน่นแคว้นจ้าว มองไปทางไหนมีแต่รอยยิ้ม ลี่หยางประคองกอดหว่านหนิงยกมือบางชูขึ้นเหนือหัว เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญดอก เหมยร่วงลงพื้น ทางเดินทอดยาวเหมือนพรมสีสวยลี่หยางจูงมือหว่านหนิงมาหยุดตรงภาพงดงามเบื้องหน้า“หากวันนั้นไม่มีฮองเฮาหว่านหนิงในวันนี้เช่นไรจึงจะมีลี่หยาง ลี่หลงและลี่หลางในวันนี้ อีกไม่นานจะมีชีวิตใหม่เกิดมาให้เจ้าต้องคอยประคับประคองเพิ่มอีกเหนื่อยหรือไม่หว่านหนิงของข้า”กอดร่างบางแนบอก หว่านหนิงยิ้มเงยหน้าขึ้นมองสบตา ลี่หยางด้วยความรักความผูกพัน“ในคืนที่ดาวมืดมิดขอเพียงฝ่าบาทหันมาจะพบว่ายังมีคนคนนี้เคียงข้างเสมอ หว่านหนิงหากยังมีชีวิตจะไม่ปล่อยให้ใครต้องโดดเดี่ยวหรือเผชิญทุกยากเพียงลำพังอย่างแน่นอนยิ่งเป็นคนที่หว่านหนิง รักเช่นเดียวกันแม้จะต้อง บุกน้ำลุยไฟย่อมไม่ปล่อยให้ใครเดียวดาย”ลี่หยางยิ้ม โน้มตัวลงประทับริมฝีปากที่ปากนุ่ม ละมุน บดขยี้อย่างอ่อนโยน“ขอแค่เพียงต่อแต่นี้ข้าลืมตาตื่นมาในทุกเช้าจะมีเจ้าเคียงข้างก็พอแล้ว ฮองเฮาที่รักของข้า เจ้าเป็นทุกสิ่งเป็นดั่งดวงใจ และผู้ที่ทำให้โลกที่มืดมิ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จบบริบูรณ์
ฉี่กวนลี่อ้าปากค้างอิงอันกระโดดตัวลอย ลี่หลงยืนยิ้ม ฝานกงกง พยักหน้าไปมาไม่เสียทีที่หลายวันมานี้ลี่หลางมาฝึกกระบี่ที่ตำหนักเมฆาในทุกเย็น เขาเองก็ถ่ายทอดเคล็ดวิชาและการหลบหลีกให้ไปไม่น้อยเช่นกัน ลี่หลางหันไปยิ้มให้ฝานกงกงลี่เจิน ปรบมือหัวเราะร่วน“ดีดีดี เหมาะสมที่สุดแล้ว”เสี่ยวโถวออกวิ่งไปยัง ตำหนักใหญ่เพื่อรายงานเรื่องน่ายินดีให้หว่านหนิงและลี่หยางทันที“องค์ชายรองสุดยอดเสียจริงเพียงพลิกฝ่ามือก็สามารถเอาชนะองค์ชายจิงฉือผู้เก่งกาจ กระหม่อมนี้ยืนจังงังเลยทีเดียวไม่คิดไม่ฝันว่าองค์ชายรองผู้ที่ไม่ได้เรื่องที่สุดจะ สามารถเอาชนะองค์ชายจิงฉือผู้เก่งกาจได้อย่างง่ายดาย”หว่านหนิงอมยิ้มลี่หยางยิ้มกว้างยิ่งกว่า“แล้วอิงอันเล่ามีท่าทีเช่นไร”หว่านหนิงถามขึ้น“องค์หญิง กระโดดตัวลอย ความจริงอาจเป็นเพราะกระบี่ของฝานกงกงเป็นแน่แท้ที่ทำให้องค์ชายชนะการคัดเลือกในครั้งนี้”ลีหยาง ยิ้ม“กระบี่ของฝานกงกง ถูกตีขึ้นโดยฝานกงกง ในใต้หล้านี้หาผู้ที่ตีกระบี่ได้น้ำหนักดีเหมาะมือเช่นฝานกงกงคงยาก ข้าเองก็ได้มาไว้ข้างกายหนึ่งเล่ม ของลี่หลงอีกหนึ่งเล่ม หลายวันมานี่คงตรากตรำตีกระบี่ให้ลี่หลางอย่างแน่นอน”หว่านหนิงเลิ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 เยียวยาคนอดทน
ลี่หยางสวมกอดหว่านหนิงจากด้านหลัง ใช้คางเกยที่ไหล่บางเบาๆ“กำลังกังวลเรื่องเจ้าแฝดอยู่ใช่หรือไม่”“การจะสั่งสอนพวกเขา เป็นงานที่หนักไม่น้อยลี่หลางสร้างความหนักใจให้กับหว่านหนิงด้วยเขามักจะพลิกแพลงสถานะการณ์ด้วยตัวเองตลอดมา หรือไม่ก็เป็นลี่หลงที่มักจะให้ข้อคิดเสียจน ลี่หลางหาทางเอาตัวรอดในแบบของเขา”“เจ้ากับลี่หลางมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นก็คือรักที่มั่นคงลี่หลางมักจะแสดงออกในแบบของเขาแต่ข้าเชื่อเหลือเกินว่าด้วยเนื้อแท้ของลี่หลางมิใช่คนที่ชั่วช้าอะไรเขาเพียงแต่ยังไม่โต เพราะการที่เสด็จพ่อเลี้ยงดูเขามาด้วยความตามใจผิดกับลี่หลงที่มีฝานกงกงคอยดูแล เจ้าแม้จะช่วยได้ไม่มากก็ช่วยลี่หลางได้ไม่น้อยหลังจากเรื่องในครั้งนี้ข้าคิดว่าเขาจะโตขึ้นและมองทุกอย่างในแบบที่เราต้องการ ลี่เจินตั้งใจสละราชสมบัติเพื่อให้ราชบุตรเขยหรือลี่หลาง ได้ขึ้นนั่งบัลลังก์หากเขายังคิดไม่ได้ บัลลังก์ก็ยังคงต้องเป็นของลี่เจินต่อไปครั้งนี้จึงนับว่าเป็นบททดสอบลี่หลาง”“หว่านหนิงเกรงว่าลี่หลางจะทำเสียเรื่องอีกครั้ง”“เจ้ากังวลเกินไปแล้วบอกหลายครั้งแล้วว่าทิ้งเรื่องราวเหล่านั้นไว้ข้างนอก” พลิกร่างบางมาเผชิญหน้า ก้มลงบดริมฝีป
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 กาวใจ
“ทำไมข้าไม่เคยรู้เรื่องนี้”“ป้าหญิงบอกว่าหากให้องค์ชายทั้งสองรู้ก็จะดูไม่ออกว่าองค์ชายคนไหน ที่พร้อมจะแต่งกับอิงอันเพราะต่างคนต่างก็ต้องคิดว่าอิงอันเป็นสมบัติก็จะแย่งชิงกันมิสู้ให้ทั้งสององค์ชายมีสิทธิ์เลือกจะได้รู้ใจตัวเอง”“แล้วจิงฮวนเล่า”“จิงฮวนป้าหญิงบอกว่าองค์ชายแฝดพี่ลี่หลงมีท่าทีสนใจนางตั้งแต่ยังเยาว์ จึงส่งสาสน์ให้นางกลับมาที่นี่อีกครั้ง เพื่อจะดูว่าองค์ชายแฝดพี่จะมีท่าทีเปลี่ยนไปหรือไม่ สุดท้ายแล้วหนึ่งเดียวในหัวใจขององค์ชายแฝดพี่ก็คือจิงฮวน ป้าหญิงมองการณ์ไกลเสมอ”"ข้าแต่เดิมก็มีเจ้าเพียงคนเดียวในใจเช่นกัน""แต่ก็ยังชอบเล่นสนุก ดีนะที่อิงอันไม่แต่งกับองค์ชายชนเผ่า"“แล้วการคัดเลือกราชบุตรเขยทำไมถึงถูกจัดขึ้น”“ก็เพราะความดื้อรั้นขององค์ชายแฝดน้องอย่างไรเล่า และเป็นเพราะให้ความเป็นธรรมกับองค์ชายชนเผ่าผู้นั้นด้วย หากปฏิเสํธเขาไปเลยก็เกรงว่าความสัมพันธ์จะสั่นคลอน ป้าหญิงจึงขอให้ทุกคนช่วยแสดงละครเพื่อแก้ไขความขัดแย้งให้แคว้นเหว่ยกับชนเผ่า จะได้ช่วยให้องค์ชายแฝดน้องได้สำนึกอีกด้วย โดยเฉพาะองค์ชายจิงฉือที่ต้องเสียสละมากกว่าผู้ใด”“หมายความว่าอย่างไร”งงเป็นไก่ตาแตก“ก็หมายความว่า
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ข้ามาลา2
น้ำเสียงเศร้าสร้อยจริงจังลี่หลางอมยิ้มหัวใจพองโต หันกลับมาซ้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนพาเดินเข้าหายเข้าไปในห้อง หันหลังมาปิดประตูห้องเสียมิดชิด อิงอันซบหน้าลงบนอกกว้าง ปล่อยให้ลี่หลางพาไปที่แท่นนอนหนา วางร่างบางลงบนแท่นนอน ทอดกายลงทาบทับ ประทับริมฝีปากลงไปอย่างอ่อนโยนลิ้นอุ่นซอกซอนล้วงลึกจนอีกคนเผลอส่งเสียงร้องครางออกมาเบาๆ มือใหญ่ปลอดแกะอาภรณ์ออกอย่างนุ่มนวลร่างขาวเนียนถูกบดเบียดด้วยร่างใหญ่ แสงเทียนในห้องค่อยๆ มอดดับลง ลี่หลางใช้มือใหญ่สอดประสานกับมือบางของอิงอัน พรมจูบไปทั่วร่างเนียนตั้งใจให้อีกคน ดิ้นรนถอยหนีด้วยความกระสันแต่ทว่ายิ่งดิ้นยิ่งปลุกเร้าอารมณ์“องค์ชายแฝดน้อง ท่านจะทำอะไร”อิงอันเปล่งเสียงแผ่วเบาเหมือนกำลังละเมอ“ข้ากำลังจะ ทำในสิ่งที่ใจปรารถนามานาน แล้วก็ทำให้ตัวเองไปอาจทิ้งเจ้าไปได้อย่างไรเล่า”อิงอันอมยิ้มเป็นสุขเมื่ออีกฝ่ายลูบไล้แผ่วเบาบนเรือนร่างเปลือยเปล่าอย่างถะนุถนอม พรมจูบไปทั่วร่างเนียนทุกอณูเนื้อ อิงอันบิดตัวไปมาลี่หลางยิ้มเป็นสุขจะมีใครรู้ไหมหนอ ว่าการคัดเลือกราชบุตรเขยไม่สำคัญอีกต่อไปแล้วแม้จะผิดทำนองคลองธรรมไปบ้างแต่ทว่าเขาก็ไม่อาจหักห้ามใจในเมื่อร่างบาง ใต้ร
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ข้ามาลา
อิงอันยืนเหม่อมองไปบนฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวนับพัน เงาดำของลี่หลางค่อยๆ เดินลัดเลาะมาที่ระเบียงที่อิงอันยืนอยู่ “อิงอัน ข้ามาลา”ก่อนหน้านั้น“ข้าเคยหายไปนางไม่เคยถามถึงหรือสงสัยแม้สักนิดว่าไม่มีลี่หลางคนนี้อยู่ที่นั่นเหมือนกับลี่หลางไม่มีตัวตน”“ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ตอนนั้นที่เจ้าทำ เป็นข้าก็ไม่สนใจถามถึงเช่นกัน ในเมื่อตอนนั้นเจ้าไม่จำเป็นต้องไป ตอนนี้เจ้าเพียงแต่แสดงให้นางเห็นว่าที่จะไปมีเหตุผลและกล่าวลานางด้วยความจริงใจ ไม่ได้อยู่ๆ ก็หายไป น้องรองเจ้าไม่อยากรู้ใจนางไม่อยากเห็นว่านางห่วงใยเจ้าหรือไร”“แต่ ข้ากลัวว่านางจะทำเหมือนที่ผ่านมา”“ข้าเชื่อเหลือเกินว่าอิงอันตอนนี้เห็นใจเจ้าอย่างที่สุด และเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่านาง มีใจให้กับจิงฉือหรือเปล่า ก็ต้องลองดูหากนางมีใจให้จิงฉือนางจะไม่อาวรณ์เจ้าแม้แต่น้อยแต่ถ้าหากนาง ไม่มีใจให้จิงฉือนางคงจะกลัวเจ้าหนีไปจริงๆ ”“จะดีหรือพี่ใหญ่”“เราทั้งหมดหวังดี หากอิงอันไม่สนใจเจ้าข้าเชื่อว่าเสด็จแม่มีแผนสำรองไว้ให้แล้วเพียงแค่เจ้าเข้าคัดเลือกตัวราชบุตรเขยจนกระทั่งทุกอย่างลุล่วงไปเสด็จแม่ไม่มีทางปล่อยให้ใครต้องเดียวดาย”ลี่หลงเชื่อมั่นใจหว่านหนิงเพร
