LOGINShare
ดัดนิสัย
Last Updated:
2025-03-11 07:14:02
Related chapters
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ใครกัน
เครื่องเสวยถูกจัดวางอยู่บนโต๊ะลี่หยางดึงมือหว่านหนิงให้นั่งลงข้างๆ เมื่อหว่านหนิงกำลังจะไปนั่งข้างลี่หลาง ปล่อยให้ที่นั่งว่างสำหรับอิงอัน อิงอันย่อกายลงข้างๆ ลี่หลางอย่างเสียไม่ได้“พี่ใหญ่ เมื่อคืนราบรื่นดีไหม”ถามลี่หลงด้วยแววตายิ้มๆ ลี่หลงชะงักมือที่กำลังจะ ส่งเครื่องเสวยเข้าปาก จะพูดว่าอย่างไรได้จะโกหกก็ไม่เคยโกหกใครมาก่อนจะบอกว่าราบรื่นก็ กลัวว่าจิงฮวนจะไม่พอใจ ทำหน้านิ่ง ลี่หลางยังสนุกไม่เลิก“ความจริง เมื่อคืนพี่ใหญ่คงจะแย่เพราะ...ไม่เคย เสด็จปู่กับซือฝุฝานกงกงก็ไม่น่าให้พี่ใหญ่ดื่มเสียเมามายอย่างนั้น”ลี่หลงเหมือนเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้“เสด็จแม่เดิมที่เป็นน้องรองที่ต้องแต่งกับ...จิงฮวนเสด็จปู่อ้างว่าน้องรองทำขายหน้าหนีออกจากวัง ไม่อาจตามตัวกลับมาได้เหตุใดยังไม่ทันข้ามวัน น้องรองถึงมานั่งร่วมวงเครื่องเสวย แล้วยังรู้เรื่องที่เสด็จปู่กับซือฝุชวนลูกดื่มเหล้าเมามายเสียอีก”หว่านหนิงถอนหายใจเจ้าแฝดน้องสร้างเรื่องให้อีกแล้ว ลี่หลางเหมือนเพิ่งจะนึกขึ้นได้“ฮะแฮ่ม ”ลี่หยางกระแอมเบาๆ แต่ช้าไป ลี่หลงไม่ชอบคำโกหก ใครบ้างจะไม่รู้ จิงฮวน ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้“องค์ชายแฝดพี่ของแม่ ความจริงเราทั้งห
Last Updated : 2025-03-11ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ลี่หลง
หว่านหนิงหันมองหน้าด้วยสายตาคมดุ“หากหลางหลางยังคงเล่นสนุกอยู่แบบนี้เห็นทีแม่จะต้องหา ชายาให้แน่นอน แต่อาจจะเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่สักคน”ลี่หลางลุกขึ้นยืนอย่างลืมตัว“ไม่นะเสด็จแม่ หลางหลางยัง ๆๆ ไม่พร้อม แต่งงาน...กับคุณหนูตระกูลไหนทั้งนั้น”หันมองหน้าอิงอันที่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไรทั้งๆ ที่ลี่หลางกังวลแทบตาย“อิงอันเจ้าช่วยพูดกับ เสด็จแม่ให้หน่อย” อิงอันตักเครื่องเสวยให้จิงฮวนหน้าตาเฉยแล้วยังยิ้มให้จิงฮวนเหมือนไม่ได้ยินที่ลี่หลางพูด ลี่หลางหันไปเขย่าแขนลี่หลงแต่จ้องหน้าลี่หยางแบบขอความเห็นใจ“พี่ใหญ่เสด็จพ่อ”ลี่หยางส่ายหน้าไปมา“แต่ไหนแต่ไรก็รู้นี่ว่า พ่อไม่เคยขัดใจแม่เขา”ลี่หลาง หดหัวลงช้าๆเมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้วเหลือเพียงลี่หลางกับ หว่านหนิงและลี่หยาง“เสด็จแม่” น้ำเสียงออดอ้อน“ว่าอย่างไร ทุกอย่างล้วนเล่นสนุกหากยังคงเป็นเช่นนี้ เห็นทีต้อง อบรมกันเสียหน่อย ฝ่าบาทเพคะลูกชายฝ่าบาทคนนี้ ออดอ้อนเก่งนักเล่นสนุกเหมือนเด็ก หญิงไหนจะชอบพอและพร้อมจะเคียงคู่”“เสด็จแม่ลูกแค่อยากจะ ลองใจอิงอัน”“ลองใจแล้วเรื่องที่ตัดแขนเสื้อนั่นเล่า”“นั่นก็อีกอย่างที่อยู่ในแผนการจะดูว่า
Last Updated : 2025-03-11ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 พลาด
ฉิงฮวน ใช้มือดันอกกว้างไว้ด้วยความสงสัย“องค์ชายแฝดพี่ ท่านไปร่ำเรียนวิชาอุ่นเตียงมาจากไหน”ลี่หลงอมยิ้ม นึกขำท่าทีขี้สงสัยของจิงฮวนไม่ได้แต่เดิมนางเป็นคนที่หากสงสัยอะไรแล้วไม่เคยปล่อยผ่าน ก้มลงบดริมฝีปากที่ปากบางไม่ให้ได้หยุดหายใจ มืออุ่นลูบไล้ทั่วร่าง อาภรณ์ถูกแกะปลดออกอย่างง่ายดาย นับว่าตำราช่วยได้ไม่น้อยหลังจากที่เฝ้าอ่านวนไปวนมาหลายรอบ หากขันทีปิงปิงไม่ร้องหวาวๆ เมื่อมันมาถึงแล้วไม่เห็นเขา พักนี้ขันทีปิงปิงไม่อยู่ที่ตำหนักร้อยดาว คงไปติดแมวสาวที่ไหนสักแห่ง สองสามวันจึงจะกลับมาเสียทีหนึ่ง“ข้ารักเจ้าจืงฮวน ไม่ว่าอย่างไร จะทำมันเพื่อเจ้าอย่างดีที่สุด” มืออุ่น ลูบไล้หน้าท้องนวลเนียน พรมจูบไปทั่วแผ่นหลังเปลือยเปล่าอารมณ์รัญจวน เตลิดเปิดเปิงไปไกล นับจากนี้หากต้องตายก็ยอมจะมีสิ่งใดมาขวางกั้นคงไม่มีทาง ขยับเอวเบาๆ ขาสองขาตรึงร่างบางไว้ใต้ร่างของเขากดเอวลงช้าๆ เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของจิงฮวน เหมือนกับจะเจ็บปวดแต่บางครั้งก็ร้องด้วยความสุขสม ลี่หลงเพิ่งตระหนักตอนนี้เองว่าหากรักใครสักคนมากพอความรักบวกกับความใคร่ช่างมีพลังมหาศาลในเมื่อเขาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยอยากจะกอดก่ายจิงฮวนอยู่แบบนี้ตล
Last Updated : 2025-03-13ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ดัดนิสัย2
ตำหนักใหญ่“อาหญิง จิงฉือ เพิ่งจะมีโอกาสเดินทางมาตามธรรมเนียม ความจริงต้องเดินทางมาพร้อมกับ เสด็จพ่อในงานเสกสมรสของน้องสามแต่ด้วยเพิ่งกลับจากชายแดนจึง เร่งเดินทางมาพร้อมของขวัญ จากต่างแคว้นเพื่อมอบให้ องค์ชายลี่หลงเป็นการขอโทษที่ไม่ได้ร่วมงานเสกสมรสของน้องสามและองค์ชาย”หว่านหนิงยิ้ม“จิงฮวนคงดีใจไม่น้อยที่เห็นองค์ชาย รองมาถือแคว้นจ้าว เสด็จพ่อขององค์ชายเพิ่งจะเดินทางกลับเมื่อสองวันที่ผ่านมาองค์ชายรองรั้งอยู่ที่นี่เสียนานหน่อย ท่านพี่ต้องกลับไปเพราะเป็นถึงฮ่องเต้ แต่องค์ชาย ถือเสียว่านานๆ จะได้มาเยี่ยมอาหญิงเสียที”รอยยิ้มกว้างสดใส และเปิดเผยนั้นหากผู้ใดเห็นก็อดที่จะยิ้มตามเสียไม่ได้“ข้าเข้าวังมายังไม่พบน้องสามกับองค์ชายลี่หลงตั้งใจแสดงความยินดีกับทั้งสองคนด้วยตัวเอง”“จิงฮวนกับลี่หลงอาศัยที่ตำหนักร้อยดาวไม่ไกลจากนี่ ให้ขันทีนำทาง องค์ชายรองแทนอาดีหรือไม่”“เกรงใจอาหญิงเกินไปแล้วหลานเดินเล่นชมนกชมไม้ ฟังจากเสียงร่ำลือว่าตำหนักร้อยดาวมีดอกไม้งดงามนานาพรรณเห็นทีต้องใช้เวลาที่นั่นนานหน่อย ไม่ต้องการขันทีนำทางอาศัยถามไถ่ไปตามทาง”หว่านหนิงพยักหน้า จิงฉือประสานมือคารวะก่อนจะก้าวขาออกจากตำหน
Last Updated : 2025-03-13ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ลี่หลาง
เสี่ยวโถวขยับเข้าไปกระซิบเบาๆ"จงใจชัดๆ องค์ชายพวกเขาจงใจกันท่าองค์ชาย""พี่ใหญ่ไม่ทำเช่นนั้นแน่""องค์ชายใหญ่ไม่ทำแต่ก็ขัดไม่ได้องค์หญิงสาม เมื่อเป็นชายา นางย่อมมีอำนาจเหนือกว่าในเมื่อองค์ชายใหญ่เป็นคนที่ไม่มีปากเสียงขนาดนั้นองค์หญิงอิงอันเป็นองค์หญิงคนเดียวของแคว้นเหว่ยราชบุตรเขยมีโอกาสนั่งบัลลังก์""ข้าไม่เคยรู้มาก่อนทำไมเจ้ารู้ดีเสี่ยวโถว""เรื่องแบบนี้ไว้ใจเสี่ยวโถว"ยักคิ้วแผล็บๆ"แล้วจะให้ข้าทำอย่างไรความจริงบัลลังก์อะไรนั่นใครสน แต่อิงอันเดิมเป็นของข้า""องค์ชายต้องตีเนียน ทำเป็นเหมือนว่าสนิทกับองค์หญิงอิงอันเป็นที่สุด""แล้วถ้าอิงอันยิ่งจะโกรธข้าเล่า""องค์หญิงมีใจให้กับองค์ชายเห็นๆ ที่ทำทั้งหมดเพราะอยากให้ง้อ ดูอย่างตอนองค์ชายเมา องค์หญิงยังปลอมตัวเป็นขันทีเข้าไปดูแล"ลี่หลางพยักหน้ายิ้มๆ ช่วยเสี่ยวโถวหิ้วไหสุราอย่างไม่ถือตัวไปยังตำหนักร้อยดาว"มาแล้วสุราที่ถูกบางคนอ้างว่ารสเลิศหนักหนา บัดนี้ข้าลองดื่มดูแล้ว เฮ้อรสดีจริงๆ ทว่าหมดไหก็ยังไม่เมา"เหน็บจิงฉือแค่อาการกลับไม่คงเส้นคงวา"สุรา เป็นสุรารสละมุนเหมาะสำหรับสตรีจึงยากจะเมามายดื่มเพื่อความสนุกครื้นเครง"จิงฮวนออกตัว"น้องรองม
Last Updated : 2025-03-13ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ลี่หลาง2
ลี่หลางสาวเท้าเร็วรี่ยังตำหนักของ อิงอันเห็นแค่เพียงแผ่นหลังของจิงฉือที่เข้าไปส่งอิงอันข้างใน เดินวนไปวนมาในความมืดมิดจะไปแอบฟังก็กลัวว่าจะได้ยินคำพูดที่ทำให้เสียใจ จะเข้าไปเลยก็กลัวว่าจะพบภาพบาดตา ในที่สุดก็คิดแผนการอันชาญฉลาด ลี่หลางคิดว่าเป็นแผนการที่ดีในเมื่อตอนนี้เสี่ยวโถวไม่อยู่ที่นี่เป็นเพียงแผนการที่วางขึ้นอย่างเร่งด่วน“องค์หญิง ข้าคงต้องกลับแล้ว องค์หญิงดื่มชาสร่างเมาแล้วนอนพักเสียหน่อยอาการวิงเวียนจะหายไป”จิงฉือยืนประสานมืออยู่ข้างหน้า“องค์ชายรอง ท่านจะรีบกลับทำไมกันอยู่ดื่มเป็นเพื่อนข้า องค์ชายรองลี่หลาง”อิงอันเมามาย เรียกชื่อผิดเรียกชื่อถูกกอดแขนจิงฉือไว้แน่น“องค์หญิงเมามายถึงเพียงนี้จะดื่มไปก็คงจะหมดสนุกเสียแล้วไม่สู้พรุ่งนี้เราค่อยหาเวลามาดื่มกันอีกที”“ม่ายอ้าว ข้ายังไม่ม่าว”ลี่หลางไม่อยากจะทนมองภาพบาดตานั้น ตั้งใจจะออกไปขว้างคนทั้งสอง ในเมื่ออิงอันทั้งฉุดทั้งลาก จิงฉือเข้าไปข้างใน“องค์ชายรองท่านนี่ใจดำที่สุดเห็นข้าเป็นอะไร ชอบล้อเล่นอยู่เรื่อยคิดหรือว่าข้าจะทนรับมือคนงี่เง่าอย่างท่านได้”เสียงพูดอ้อแอ้ ก่อนจะทรุดตัวลง จิงฉือช้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนพาเดินไปวางบนแท่นนอ
Last Updated : 2025-03-15ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ลี่หลาง3
"ไม่ได้นะเจ้าจะหลับแบบนี้ไม่ได้ข้าไม่นิยมลักหลับ"อิงอันไม่ยอมปล่อยอ้อมแขนกอดรอบลำคออยู่อย่างนั้นลี่หลางขยับตัวก็โดนดึงไว้ ใจหนุ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ร่างเกือบเปลือยของเขาอยู่บนร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นของอิงอันอีกทั้งกลิ่นสุราหอมหวานชวนให้อารมณ์เตลิดไปไกล"อิงอัน จะทำร้ายกันแบบนี้ไม่ได้นะ"ร่างทั้งร่างอ่อนยวบแค่อิงอันกดศีรษะของเขาลงบนอกนุ่มและยังกอดรัดไม่ยอมปล่อย"อิงอัน"มือเหนียวยังกอดรัดลี่หลางจนปัญญาจะหนี หญิงตัวเล็กๆ ทำไมแรงเยอะเช่นนี้ ช่างมันอยากเห็นหน้าตาตอนสร่างเมาเสียจริงเมื่อมีเขาทับอยู่บนตัวแบบนี้อิงอันเป็นคนที่ค่อนข้างพูดน้อยดูสิว่าจะทำอย่างไรเสียงไก่ขันเจื้อยแจ้วลี่หลางปรือตามองแสงสว่างที่ลอดเจ้ามาข้างในนี่เขานอนอยู่ที่ไหนกันเงยหน้าขึ้นมองพบอิงอันยืนจ้องหน้าแววตาดุดันเหมือนหว่านหนิงตอนที่กำลังถือไม้เรียวไม่มีผิด"องค์ชายแฝดน้องลักลอบเข้าห้องของอิงอันยามราตรีแล้วยังเมามายคิดจะปลุกปล้ำอิงอัน"ลี่หลางเบิกตาหันซ้ายหันขวา มือและขาทั้งสองข้างถูกตรึงไว้ด้วยเชือก"ใครกันทำข้าแบบนี้"อิงอันยิ้มหวานหยด"ลักลอบเข้าห้องผู้อื่นก็ผิดแล้ว ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย แต่นี่ยังคิดจะปลุกป
Last Updated : 2025-03-15ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ลี่หลาง4
“ดีแล้วอิงอันของป้า เสด็จพ่อขององค์หญิงนับว่า มีความเหมือนกับหลางหลางไม่น้อย แต่เสด็จพ่อยังคงขาดหายเรื่องความดื้อรั้น ลี่หลาง..เจ้าแฝด คนที่ทำผิดย่อมต้องขอโทษจริงไหม"ลี่หลางเลิกคิ้วสูง"เสด็จแม่ลูกแค่เมา""ดีแล้วหากยังดื้อรั้นแม่จำเป็นต้องหาใครมาช่วยดูแล บุตรีใต้เท้าอูน่าชังไม่น้อยอีกทั้งกิริยาอ่อนหวาน อีกสามวันแม่จึงจะจัดงานแต่งให้คุณหนูอูแต่งเข้ามาเป็นชายา ดีไหม ตอนเด็กๆ แม่เห็นว่านางชอบแกล้งเจ้า มีเพียงแต่นางเท่านั้น จึงจะสามารถ ทำให้เจ้ารู้สึกว่าการถูกแกล้งเป็นเช่นไร"ลี่หลางกระตุกเชือกที่มัดไว้อย่างแรง"เสด็จแม่คุณหนูอูนั่นปากคอเราะร้ายอีกทั้งกิริยาหยาบกระด้าง แต่งเข้ามาย่อมสร้างความร้าวฉานอีกอย่างลูกไม่ชอบ หญิงที่มีกิริยาเช่นนาง ทำตัวเยี่ยงบุรุษ ชอบรังแกผู้อื่นอยู่ต่อหน้า ผู้อาวุโสทำทีอ่อนหวานแต่ลับหลังกลับทำตัวห้าวหาญเกินหญิง"ชักแม่น้ำทั้งห้าทั้งแปด อิงอันทำสีหน้าเศร้าสร้อย"เหมาะกับเจ้าที่สุดแล้วเจ้าชอบให้นางแกล้ง เจ้าก็คงจะชอบนางเหมือนที่อิงอันโดนเจ้าแกล้ง เจ้าคิดว่าอิงอันชอบเช่นนั้นหรือ เสี่ยวโถวแก้มัดองค์ชายรอง"เสี่ยวโถวขยับเข้าแก้มัด อิงอันถอนหายใจ“ลูกจะทำทุกวิถีทางที่ไม่ต
Last Updated : 2025-03-15
Latest chapter
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 โบกมือลาแล้วค่ะ
“ลี่หยงไม่เอาแล้วแบบนั้น ให้คัดอักษรจนมือหงิกแล้วบอกว่าจะได้เหมือนเสด็จย่าเชอะผ่านมาตั้งนานลี่หยงยังโง่งมเช่นเดิม”หว่านหนิงอมยิ้ม“นั่นห่อผ้าอะไรของเจ้า”“ลี่หยงได้ยินว่าเสด็จปู่กับเสด็จย่าจะออกท่องเที่ยว ข้าเป็นหลานและยังเป็นบุรุษจึงอาสานำทาง”หว่านหนิงปิดปากหัวเราะ“นำทางเจ้าเคยไปไกลจากวังหลวงกี่ลี้กัน”“เสด็จปู่ ข้าอ่านตำรามาไม่น้อยหวังว่ามันจะช่วยยามคับขัน”“ควรไปอ่านมากกว่านี่ไปกับปู่แล้วพ่อกับแม่ของเจ้าเล่า”ถามด้วยความสงสัยจริงจัง“เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ ไม่น่าห่วงเท่าเสด็จปู่กับเสด็จย่านี่”“เจ้าห่วงอะไรย่า”หว่านหนิงถามด้วยเสียงอ่อนโยน“ก็ห่วงว่าเสด็จย่าไม่มีใครกวนใจ”ลี่หยางอมยิ้ม บางอย่างในตัวลี่หยงทำเอาหัวเราะได้สนิทใจ“อีกสองวันจึงจะออกเดินทางเจ้าไปหากระบี่ดีสักเล่มเพื่อคุ้มกันเสด็จปู่กับเสด็จย่าดีไหม”“จริงด้วยสิสองวัน จะทันไหมป่านนี้ข้ายังไมไ่ด้ฝึกวิชากระบี่เอาแต่หัดคัดอักษรอยู่แบบนั้น เสด็จย่ากับเสด็จปู่ลี่หยงไปก่อนอีกสองวันจะมาที่นี่ออกเดินทางพร้อมท่านทั้งสอง”โบกมือหยอยๆ หว่านหนิงถอนหายใจยาว“ไม่อยากให้ไป”“กลัวว่าเขาจะขัดจังหวะเราสองคนใช่ไหม”“เสี้ยนตี้ ป่านนี้ยังไม่เลิกอ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษหวาน2
ตำหนักร้อยดาว“หา.องค์ชายจิงฉือลักพาตัวองค์หญิงหงเอ่อผู้นั้นกับแคว้นหานเช่นนั้นหรือ555สองคนความสัมพันเช่นไรไม่แน่ชัด แต่องค์ชายจิงฉือก็ไม่เห็นจะยอมอ่อนข้อให้ข้าในการคัดตัวราชบุตรเขยข้าจึงเหนื่อยหนัก”ได้ทีคุยโว“เรื่องหัวใจไม่อาจบังคับกะเกณฑ์ใครกันจะเหมือนท่านองค์ชายแฝดน้อง”อิงอันแกล้งพูด“เหมือนข้าแล้วเช่นไร เห็นไหมเหมือนข้าได้ครองหัวใจเจ้า เหมือนพี่ใหญ่มีความสุขในตำหนักร้อยดาวกับจิงฮวน ว่าแต่องค์ชายจิงฉือนี้ ใจกล้าไม่น้อยหญิงชนเผ่าใครๆ ก็รู้ว่าเหมือนม้าป่า ปราบพยศยากเย็น”ลี่หลงอมยิ้ม จิงฮวนยิ้มน้อยๆ“จากที่มองเกรงว่าจะถูกนางปราบเสียมากกว่า เสด้จแม่เปรยๆ ว่าเห็นจะต้องส่งบรรณาการมากหน่อยยังแคว้นเหนือ เพื่อแสดงความจริงใจกับแคว้นเหนือ”ลี่หลงออกความเห็น“เฮ้อ เรื่องราวมากมายผ่านไปรวดเร็ว เราทุกคนล้วนมีรัก และผ่านความทุกข์เข็ญมาด้วยกัน ต่อแต่นี้รอรับเพียงรอยยิ้มและความสุข”“อ้วก...อุกๆๆ อ้วก”ลี่หลางหันมองจิงฮวนเต็มตา“พี่สะใภ้ข้าพูด ดีเกินไปหรือไรท่านจึงรู้สึกเลี่ยนกับคำพูดของข้า”“จิงฮวนเจ้าเป็นอะไรไป”ลี่หลงเข้าประคองจิงฮวนไว้อย่างเอาใจ“พี่สาวจิงฮวนท่านต้อง บำรุงตัวเองต่อจากนี้ข้าเคยเห็น
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษหวานๆ
จิงฉือยืนรอหงเอ่อที่หน้าประตูห้องพักรับรอง นานหลายชั่วยามนางกำนัลเดินกลับไปกลับมาหลายรอบ“องค์ชาย องค์หญิงบอกให้ท่านกลับไปเสีย”“ข้าจะรั้งอยู่ที่นี่จนกว่านางจะออกมาพูดคุยกับข้า”นางกำนัลก้มหน้า จิงฉือก้าวขายาวๆ ผ่านนางกำนัลเข้าไปผลักประตู ออกด้วยแรงทั้งหมด“หงเอ่อ”หงเอ่อนั่ง เหม่อมองไปไกล“ออกไป”จิงฉือเข้าประชิดตัว ซ้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนอย่างรวดเร็ว หงเอ่อดิ้นรนให้หลุดพ้นจากอ้อมแขนนั้น“ปล่อย ทำผิดแล้วยังจะผิดซ้ำๆ ” ก้มลงบดขยี้ริมฝีปากกับปากบางของคนในอ้อมแขน“หุบปากเจ้าเสีย”“ไม่”ก้มลงอีกครั้งคราวนี้หงเอ่อเงียบกริบ อุ้มหงเอ่อเดินลิ่วเหมือนอีกคน ไร้ตำหนัก“จะพาไปไหน”“อย่าถาม”“ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยไม่อย่างนั้นจะร้อง”“เจ้าร้องข้าจะป่าวประกาศว่า ห้ามใครมายุ่งเรื่องระหว่างเรา เพราะข้ากับเจ้าเป็นสามีภรรยากันแล้ว”“ชั่วช้า”“ข้ายอมชั่วช้าหากได้ทำตามใจ ดีกว่าปล่อยให้เจ้าเฉยชากับข้าเช่นนี้”“ไม่ต้องมารู้สึกผิด”“ใครกันรู้สึกผิดข้าแค่ไม่อยากให้เมียของข้าไปเป็นชายาผู้อื่นอีกต่อจากนี้”“นั่นมันเรื่องของข้าท่านมาตีตราข้าไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”หงเอ่อผู้ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้ใคร“อย่างนี้ข้าจึงต้องป่าวป
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จบบริบูรณ์2
เหรียญทองในมือถูกโปรยหว่านให้กับชาวบ้าน ที่พร้อมใจกันมาร่วมงานเฉลิมฉลองในครั้งนี้เนืองแน่นแคว้นจ้าว มองไปทางไหนมีแต่รอยยิ้ม ลี่หยางประคองกอดหว่านหนิงยกมือบางชูขึ้นเหนือหัว เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญดอก เหมยร่วงลงพื้น ทางเดินทอดยาวเหมือนพรมสีสวยลี่หยางจูงมือหว่านหนิงมาหยุดตรงภาพงดงามเบื้องหน้า“หากวันนั้นไม่มีฮองเฮาหว่านหนิงในวันนี้เช่นไรจึงจะมีลี่หยาง ลี่หลงและลี่หลางในวันนี้ อีกไม่นานจะมีชีวิตใหม่เกิดมาให้เจ้าต้องคอยประคับประคองเพิ่มอีกเหนื่อยหรือไม่หว่านหนิงของข้า”กอดร่างบางแนบอก หว่านหนิงยิ้มเงยหน้าขึ้นมองสบตา ลี่หยางด้วยความรักความผูกพัน“ในคืนที่ดาวมืดมิดขอเพียงฝ่าบาทหันมาจะพบว่ายังมีคนคนนี้เคียงข้างเสมอ หว่านหนิงหากยังมีชีวิตจะไม่ปล่อยให้ใครต้องโดดเดี่ยวหรือเผชิญทุกยากเพียงลำพังอย่างแน่นอนยิ่งเป็นคนที่หว่านหนิง รักเช่นเดียวกันแม้จะต้อง บุกน้ำลุยไฟย่อมไม่ปล่อยให้ใครเดียวดาย”ลี่หยางยิ้ม โน้มตัวลงประทับริมฝีปากที่ปากนุ่ม ละมุน บดขยี้อย่างอ่อนโยน“ขอแค่เพียงต่อแต่นี้ข้าลืมตาตื่นมาในทุกเช้าจะมีเจ้าเคียงข้างก็พอแล้ว ฮองเฮาที่รักของข้า เจ้าเป็นทุกสิ่งเป็นดั่งดวงใจ และผู้ที่ทำให้โลกที่มืดมิ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จบบริบูรณ์
ฉี่กวนลี่อ้าปากค้างอิงอันกระโดดตัวลอย ลี่หลงยืนยิ้ม ฝานกงกง พยักหน้าไปมาไม่เสียทีที่หลายวันมานี้ลี่หลางมาฝึกกระบี่ที่ตำหนักเมฆาในทุกเย็น เขาเองก็ถ่ายทอดเคล็ดวิชาและการหลบหลีกให้ไปไม่น้อยเช่นกัน ลี่หลางหันไปยิ้มให้ฝานกงกงลี่เจิน ปรบมือหัวเราะร่วน“ดีดีดี เหมาะสมที่สุดแล้ว”เสี่ยวโถวออกวิ่งไปยัง ตำหนักใหญ่เพื่อรายงานเรื่องน่ายินดีให้หว่านหนิงและลี่หยางทันที“องค์ชายรองสุดยอดเสียจริงเพียงพลิกฝ่ามือก็สามารถเอาชนะองค์ชายจิงฉือผู้เก่งกาจ กระหม่อมนี้ยืนจังงังเลยทีเดียวไม่คิดไม่ฝันว่าองค์ชายรองผู้ที่ไม่ได้เรื่องที่สุดจะ สามารถเอาชนะองค์ชายจิงฉือผู้เก่งกาจได้อย่างง่ายดาย”หว่านหนิงอมยิ้มลี่หยางยิ้มกว้างยิ่งกว่า“แล้วอิงอันเล่ามีท่าทีเช่นไร”หว่านหนิงถามขึ้น“องค์หญิง กระโดดตัวลอย ความจริงอาจเป็นเพราะกระบี่ของฝานกงกงเป็นแน่แท้ที่ทำให้องค์ชายชนะการคัดเลือกในครั้งนี้”ลีหยาง ยิ้ม“กระบี่ของฝานกงกง ถูกตีขึ้นโดยฝานกงกง ในใต้หล้านี้หาผู้ที่ตีกระบี่ได้น้ำหนักดีเหมาะมือเช่นฝานกงกงคงยาก ข้าเองก็ได้มาไว้ข้างกายหนึ่งเล่ม ของลี่หลงอีกหนึ่งเล่ม หลายวันมานี่คงตรากตรำตีกระบี่ให้ลี่หลางอย่างแน่นอน”หว่านหนิงเลิ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 เยียวยาคนอดทน
ลี่หยางสวมกอดหว่านหนิงจากด้านหลัง ใช้คางเกยที่ไหล่บางเบาๆ“กำลังกังวลเรื่องเจ้าแฝดอยู่ใช่หรือไม่”“การจะสั่งสอนพวกเขา เป็นงานที่หนักไม่น้อยลี่หลางสร้างความหนักใจให้กับหว่านหนิงด้วยเขามักจะพลิกแพลงสถานะการณ์ด้วยตัวเองตลอดมา หรือไม่ก็เป็นลี่หลงที่มักจะให้ข้อคิดเสียจน ลี่หลางหาทางเอาตัวรอดในแบบของเขา”“เจ้ากับลี่หลางมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นก็คือรักที่มั่นคงลี่หลางมักจะแสดงออกในแบบของเขาแต่ข้าเชื่อเหลือเกินว่าด้วยเนื้อแท้ของลี่หลางมิใช่คนที่ชั่วช้าอะไรเขาเพียงแต่ยังไม่โต เพราะการที่เสด็จพ่อเลี้ยงดูเขามาด้วยความตามใจผิดกับลี่หลงที่มีฝานกงกงคอยดูแล เจ้าแม้จะช่วยได้ไม่มากก็ช่วยลี่หลางได้ไม่น้อยหลังจากเรื่องในครั้งนี้ข้าคิดว่าเขาจะโตขึ้นและมองทุกอย่างในแบบที่เราต้องการ ลี่เจินตั้งใจสละราชสมบัติเพื่อให้ราชบุตรเขยหรือลี่หลาง ได้ขึ้นนั่งบัลลังก์หากเขายังคิดไม่ได้ บัลลังก์ก็ยังคงต้องเป็นของลี่เจินต่อไปครั้งนี้จึงนับว่าเป็นบททดสอบลี่หลาง”“หว่านหนิงเกรงว่าลี่หลางจะทำเสียเรื่องอีกครั้ง”“เจ้ากังวลเกินไปแล้วบอกหลายครั้งแล้วว่าทิ้งเรื่องราวเหล่านั้นไว้ข้างนอก” พลิกร่างบางมาเผชิญหน้า ก้มลงบดริมฝีป
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 กาวใจ
“ทำไมข้าไม่เคยรู้เรื่องนี้”“ป้าหญิงบอกว่าหากให้องค์ชายทั้งสองรู้ก็จะดูไม่ออกว่าองค์ชายคนไหน ที่พร้อมจะแต่งกับอิงอันเพราะต่างคนต่างก็ต้องคิดว่าอิงอันเป็นสมบัติก็จะแย่งชิงกันมิสู้ให้ทั้งสององค์ชายมีสิทธิ์เลือกจะได้รู้ใจตัวเอง”“แล้วจิงฮวนเล่า”“จิงฮวนป้าหญิงบอกว่าองค์ชายแฝดพี่ลี่หลงมีท่าทีสนใจนางตั้งแต่ยังเยาว์ จึงส่งสาสน์ให้นางกลับมาที่นี่อีกครั้ง เพื่อจะดูว่าองค์ชายแฝดพี่จะมีท่าทีเปลี่ยนไปหรือไม่ สุดท้ายแล้วหนึ่งเดียวในหัวใจขององค์ชายแฝดพี่ก็คือจิงฮวน ป้าหญิงมองการณ์ไกลเสมอ”"ข้าแต่เดิมก็มีเจ้าเพียงคนเดียวในใจเช่นกัน""แต่ก็ยังชอบเล่นสนุก ดีนะที่อิงอันไม่แต่งกับองค์ชายชนเผ่า"“แล้วการคัดเลือกราชบุตรเขยทำไมถึงถูกจัดขึ้น”“ก็เพราะความดื้อรั้นขององค์ชายแฝดน้องอย่างไรเล่า และเป็นเพราะให้ความเป็นธรรมกับองค์ชายชนเผ่าผู้นั้นด้วย หากปฏิเสํธเขาไปเลยก็เกรงว่าความสัมพันธ์จะสั่นคลอน ป้าหญิงจึงขอให้ทุกคนช่วยแสดงละครเพื่อแก้ไขความขัดแย้งให้แคว้นเหว่ยกับชนเผ่า จะได้ช่วยให้องค์ชายแฝดน้องได้สำนึกอีกด้วย โดยเฉพาะองค์ชายจิงฉือที่ต้องเสียสละมากกว่าผู้ใด”“หมายความว่าอย่างไร”งงเป็นไก่ตาแตก“ก็หมายความว่า
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ข้ามาลา2
น้ำเสียงเศร้าสร้อยจริงจังลี่หลางอมยิ้มหัวใจพองโต หันกลับมาซ้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนพาเดินเข้าหายเข้าไปในห้อง หันหลังมาปิดประตูห้องเสียมิดชิด อิงอันซบหน้าลงบนอกกว้าง ปล่อยให้ลี่หลางพาไปที่แท่นนอนหนา วางร่างบางลงบนแท่นนอน ทอดกายลงทาบทับ ประทับริมฝีปากลงไปอย่างอ่อนโยนลิ้นอุ่นซอกซอนล้วงลึกจนอีกคนเผลอส่งเสียงร้องครางออกมาเบาๆ มือใหญ่ปลอดแกะอาภรณ์ออกอย่างนุ่มนวลร่างขาวเนียนถูกบดเบียดด้วยร่างใหญ่ แสงเทียนในห้องค่อยๆ มอดดับลง ลี่หลางใช้มือใหญ่สอดประสานกับมือบางของอิงอัน พรมจูบไปทั่วร่างเนียนตั้งใจให้อีกคน ดิ้นรนถอยหนีด้วยความกระสันแต่ทว่ายิ่งดิ้นยิ่งปลุกเร้าอารมณ์“องค์ชายแฝดน้อง ท่านจะทำอะไร”อิงอันเปล่งเสียงแผ่วเบาเหมือนกำลังละเมอ“ข้ากำลังจะ ทำในสิ่งที่ใจปรารถนามานาน แล้วก็ทำให้ตัวเองไปอาจทิ้งเจ้าไปได้อย่างไรเล่า”อิงอันอมยิ้มเป็นสุขเมื่ออีกฝ่ายลูบไล้แผ่วเบาบนเรือนร่างเปลือยเปล่าอย่างถะนุถนอม พรมจูบไปทั่วร่างเนียนทุกอณูเนื้อ อิงอันบิดตัวไปมาลี่หลางยิ้มเป็นสุขจะมีใครรู้ไหมหนอ ว่าการคัดเลือกราชบุตรเขยไม่สำคัญอีกต่อไปแล้วแม้จะผิดทำนองคลองธรรมไปบ้างแต่ทว่าเขาก็ไม่อาจหักห้ามใจในเมื่อร่างบาง ใต้ร
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ข้ามาลา
อิงอันยืนเหม่อมองไปบนฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวนับพัน เงาดำของลี่หลางค่อยๆ เดินลัดเลาะมาที่ระเบียงที่อิงอันยืนอยู่ “อิงอัน ข้ามาลา”ก่อนหน้านั้น“ข้าเคยหายไปนางไม่เคยถามถึงหรือสงสัยแม้สักนิดว่าไม่มีลี่หลางคนนี้อยู่ที่นั่นเหมือนกับลี่หลางไม่มีตัวตน”“ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ตอนนั้นที่เจ้าทำ เป็นข้าก็ไม่สนใจถามถึงเช่นกัน ในเมื่อตอนนั้นเจ้าไม่จำเป็นต้องไป ตอนนี้เจ้าเพียงแต่แสดงให้นางเห็นว่าที่จะไปมีเหตุผลและกล่าวลานางด้วยความจริงใจ ไม่ได้อยู่ๆ ก็หายไป น้องรองเจ้าไม่อยากรู้ใจนางไม่อยากเห็นว่านางห่วงใยเจ้าหรือไร”“แต่ ข้ากลัวว่านางจะทำเหมือนที่ผ่านมา”“ข้าเชื่อเหลือเกินว่าอิงอันตอนนี้เห็นใจเจ้าอย่างที่สุด และเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่านาง มีใจให้กับจิงฉือหรือเปล่า ก็ต้องลองดูหากนางมีใจให้จิงฉือนางจะไม่อาวรณ์เจ้าแม้แต่น้อยแต่ถ้าหากนาง ไม่มีใจให้จิงฉือนางคงจะกลัวเจ้าหนีไปจริงๆ ”“จะดีหรือพี่ใหญ่”“เราทั้งหมดหวังดี หากอิงอันไม่สนใจเจ้าข้าเชื่อว่าเสด็จแม่มีแผนสำรองไว้ให้แล้วเพียงแค่เจ้าเข้าคัดเลือกตัวราชบุตรเขยจนกระทั่งทุกอย่างลุล่วงไปเสด็จแม่ไม่มีทางปล่อยให้ใครต้องเดียวดาย”ลี่หลงเชื่อมั่นใจหว่านหนิงเพร
