เข้าสู่ระบบแชร์
ลี่หลาง2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-15 10:57:07
บทที่เกี่ยวข้อง
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ลี่หลาง3
"ไม่ได้นะเจ้าจะหลับแบบนี้ไม่ได้ข้าไม่นิยมลักหลับ"อิงอันไม่ยอมปล่อยอ้อมแขนกอดรอบลำคออยู่อย่างนั้นลี่หลางขยับตัวก็โดนดึงไว้ ใจหนุ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ร่างเกือบเปลือยของเขาอยู่บนร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นของอิงอันอีกทั้งกลิ่นสุราหอมหวานชวนให้อารมณ์เตลิดไปไกล"อิงอัน จะทำร้ายกันแบบนี้ไม่ได้นะ"ร่างทั้งร่างอ่อนยวบแค่อิงอันกดศีรษะของเขาลงบนอกนุ่มและยังกอดรัดไม่ยอมปล่อย"อิงอัน"มือเหนียวยังกอดรัดลี่หลางจนปัญญาจะหนี หญิงตัวเล็กๆ ทำไมแรงเยอะเช่นนี้ ช่างมันอยากเห็นหน้าตาตอนสร่างเมาเสียจริงเมื่อมีเขาทับอยู่บนตัวแบบนี้อิงอันเป็นคนที่ค่อนข้างพูดน้อยดูสิว่าจะทำอย่างไรเสียงไก่ขันเจื้อยแจ้วลี่หลางปรือตามองแสงสว่างที่ลอดเจ้ามาข้างในนี่เขานอนอยู่ที่ไหนกันเงยหน้าขึ้นมองพบอิงอันยืนจ้องหน้าแววตาดุดันเหมือนหว่านหนิงตอนที่กำลังถือไม้เรียวไม่มีผิด"องค์ชายแฝดน้องลักลอบเข้าห้องของอิงอันยามราตรีแล้วยังเมามายคิดจะปลุกปล้ำอิงอัน"ลี่หลางเบิกตาหันซ้ายหันขวา มือและขาทั้งสองข้างถูกตรึงไว้ด้วยเชือก"ใครกันทำข้าแบบนี้"อิงอันยิ้มหวานหยด"ลักลอบเข้าห้องผู้อื่นก็ผิดแล้ว ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย แต่นี่ยังคิดจะปลุกป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ลี่หลาง4
“ดีแล้วอิงอันของป้า เสด็จพ่อขององค์หญิงนับว่า มีความเหมือนกับหลางหลางไม่น้อย แต่เสด็จพ่อยังคงขาดหายเรื่องความดื้อรั้น ลี่หลาง..เจ้าแฝด คนที่ทำผิดย่อมต้องขอโทษจริงไหม"ลี่หลางเลิกคิ้วสูง"เสด็จแม่ลูกแค่เมา""ดีแล้วหากยังดื้อรั้นแม่จำเป็นต้องหาใครมาช่วยดูแล บุตรีใต้เท้าอูน่าชังไม่น้อยอีกทั้งกิริยาอ่อนหวาน อีกสามวันแม่จึงจะจัดงานแต่งให้คุณหนูอูแต่งเข้ามาเป็นชายา ดีไหม ตอนเด็กๆ แม่เห็นว่านางชอบแกล้งเจ้า มีเพียงแต่นางเท่านั้น จึงจะสามารถ ทำให้เจ้ารู้สึกว่าการถูกแกล้งเป็นเช่นไร"ลี่หลางกระตุกเชือกที่มัดไว้อย่างแรง"เสด็จแม่คุณหนูอูนั่นปากคอเราะร้ายอีกทั้งกิริยาหยาบกระด้าง แต่งเข้ามาย่อมสร้างความร้าวฉานอีกอย่างลูกไม่ชอบ หญิงที่มีกิริยาเช่นนาง ทำตัวเยี่ยงบุรุษ ชอบรังแกผู้อื่นอยู่ต่อหน้า ผู้อาวุโสทำทีอ่อนหวานแต่ลับหลังกลับทำตัวห้าวหาญเกินหญิง"ชักแม่น้ำทั้งห้าทั้งแปด อิงอันทำสีหน้าเศร้าสร้อย"เหมาะกับเจ้าที่สุดแล้วเจ้าชอบให้นางแกล้ง เจ้าก็คงจะชอบนางเหมือนที่อิงอันโดนเจ้าแกล้ง เจ้าคิดว่าอิงอันชอบเช่นนั้นหรือ เสี่ยวโถวแก้มัดองค์ชายรอง"เสี่ยวโถวขยับเข้าแก้มัด อิงอันถอนหายใจ“ลูกจะทำทุกวิถีทางที่ไม่ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จ้าวแผนการ
“อิงอัน”ลี่เจินก้าวเข้ามาเขย่าแขนลูกสาวสุดที่รักเพียงคนเดียว“เสด็จพ่ออิงอันคิดถึงท่านเหลือเกิน”ปาดน้ำตา“คิดถึงพ่อแต่ไม่กลับไปที่แคว้นเหว่ย แม่เจ้ารบเร้าให้พ่อมาตามได้โอกาสดี มาเยี่ยมเสด็จปู่กับเสด็จพี่และหลานๆ ” อิงอันย่นจมูกเมื่อพูดถึงหลานๆ ในความคิดของอิงอันหมายถึงลี่หลางคนนั้น“เสด็จพ่อตั้งใจมาเยี่ยมพวกเขาเช่นนั้นหรือ”“เยี่ยมพวกเขาก็แค่ผลพลอยได้ พ่อตั้งใจมาแจ้งข่าวกับอิงอันของพ่อเรื่องลูกชายของท่านข่าน สุไบลา ต้องการที่จะสู่ขอลูกไปเป็นไทจือเฟยของแคว้นเหนือ”อิงอันเลิกคิ้วสูง“ดีเลยอิงอันกำลังเบื่อ”ลี่เจินเขย่าหัวลูกสาว“เบื่อเจ้าแฝดที่ชอบแกล้งใช่ไหม ”พยักหน้า ลี่เจินอมยิ้ม แม้จะร้องไห้งอแงด้วยโดนลี่หลางแกล้งเพียงใด แต่ไม่กี่วันอิงอันก็ขอกลับไปเล่นกับลี่หลางอีกเหมือนเคยเมื่อเจ้าแฝดน้องลี่หลางมักมีผลซานซาเซื่อมแสนอร่อยมาง้องอน“ใจจริงอยากจะอยู่หรือว่าอยากจะหนีกันแน่อิงอันของพ่อ”“เสด็จพ่อต้องจัดการ องค์ชายแฝดน้องให้อิงอัน”ลี่เจินถอนใจ แต่ไหนแต่ไร อิงอันมักจะพูดคำนี้เสมอแต่จนแล้วจนรอดก็ต้องยอมใจอ่อนกับลี่หลางเรื่อยมาตำหนักใหญ่ลี่หลางนั่งคุกเข่า คลานเข่าตามหว่านหนิงไปมาทั่วห้อง“เส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษ
“อิงอันบอกกับข้าว่านาง ไม่อยากแต่งกับองค์ชายจากชนเผ่าต้านเอ่อผู้นั้น พี่สะใภ้มีวิธีใดบางที่จะจัดสรรเรื่องนี้แบบบัวไม่ให้ซ้ำน้ำไม่ให้ขุ่น ในเมื่อแคว้นเหนือเองตอนนี้ความสัมพันธ์กับแคว้นเหว่ยกำลังเริ่มที่จะดีขึ้นบ้างแล้ว หลังจากที่รบรากันมาตลอดหลายปี”“องค์ชาย ต้านเอ่อแม้จะเป็นถึงองค์ชายแต่ก้คงไม่ขลาดเขลาเห็นทีว่าหากยังมีความเป็นลูกผู้ชายพอ แผนของพี่สะใภ้เจ้าจะนำไปใช้ได้ไม่มีบกพร่อง”หว่านหนิงเอ่ยปากยิ้มๆ“แผน พี่สะใภ้คิดแผนการใดได้ในตอนนี้”“ในตอนนี้ ยังไม่ต้องตกลงยกอิงอันให้กับองค์ชายต้านเอ่อจากชนเผ่า แต่ประกาศออกไปว่าต้องการคัดเลือกราชบุตรเขย ข้าคิดว่าองค์ชายต้านเอ่อหากมีความกล้า คงไม่ยอมปฏิเสธ ที่จะเข้าร่วมการคัดเลือก ดังเช่นบุรุษคนอื่นเช่นนั้นจึงนับว่าน่านับถือไม่น้อยอีกทั้งยังเป็นการคัดผู้ที่เหมาะสมสำหรับอิงอันจริงๆ และหากองค์ชายต้านเอ่อคิดได้ว่าไม่สมควรอาศัยบารมีของฮ่องเต้แคว้นเหนือเพียงอย่างเดียวแต่อาศัยฝีมือและความสามารถขององค์ชายเองจึงนับว่าน่าภูมิใจ”“แต่หากว่าองค์ชายต้านเอ่อไม่ได้เป็นลูกผู้ชายอย่างที่พี่สะใภ้คิดไว้เล่า”“หากเป็นเช่นนั้นแคว้นหานกับแคว้นจ้าวก็ยินดีร่วมรบ หากอิงอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษ
จิงฉือยิ้ม เมื่อได้ยินสาวใช้กระซิบเต็มสองหู องค์หญิงของชนเผ่าอย่างนั้นหรือก็คงเป็น องค์หญิงจากเผ่าปาเอ่อของท่านข่านเรียกอีกชื่อหนึ่งคือฮ่เงต้แคว้นเหนือที่หนาวเหน็บที่นั่นมีหิมะเกือบตลอดทั้งปีมิน่าผิวนางจึงดูขาว ไหนจะที่องค์ชาย ต้านเอ่อกำลังจะเขามาคัดเลือกราชบุตรเขย องค์ชายที่สาวใช้เอ่ยถึงก็คงเป็นองค์ชายต้านเอ่อไม่ผิดอย่างแน่นอนคว้าสายสร้อยจากมือหงเอ่อมากำไว้ก่อนจะยัดเงินใส่มือให้พ่อค้า“ขอบคุณท่านมาก สำหรับคำแนะนำข้าจะนำสายสร้อยเส้นนี้ไปมอบให้นางเดี๋ยวนี้”หงเอ่อตกตะลึงมองตาค้าง ไม่ทันได้ยื้อแย่งสร้อยไว้จิงฉือก็จากไป “เดี๋ยวก่อนเจ้ากล้าดีอย่่างไร”วิ่งตามจิงฉือที่ก้าวยาวๆออกจากตรงนั้นไป”“คุณหนูเงินของท่านไม่รับคืนหรือไร”พ่อค้าตะโกนตามหลังแต่หงเอ่อหาสนใจไม่สาวใช้เองก็ต้องวิ่งตามนางไปอีกที แต่จะทันได้อย่างไรในเมื่อจิงฉือเลี้ยวเข้าไปในหอนางโลม หงเอ่อชะงักเท้าไม่กล้าเข้าไปด้านใน“อ๋อ แอบหลงใหลนางคณิกาช่างน่าสงสารเสียจริงคงมาพบนางเพื่อมอบสายสร้อย แสนสวย แต่เสียใจ สร้อยเส้นนั้นต้องเป็นของข้า ไม่คู่ควรกับผู้ใด”ว่าแล้วก็ก้าวขาตามเข้าไปในหอนางโลมทันทีทั้งๆที่เกิดความลังเลขึ้นใจในแต่ความอยาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษ
ใกล้วันคัดเลือกราชบุตรเขยของแค้วนเหว่ย จิงฉือเดินทอดน่องยังอุทยานของแคว้นจ้าว ตั้งใจไปคุยเรื่องแผนการในวันคัดเลือกราชบุตรเขยกับหว่านหนิงอีกครั้ง ร่างคุ้นตาในอาภรณ์ของแค้วนจ้าวสวยสระคราญ หะแรกคิดว่ากำลังชมดอกไม้ แต่เมื่อมองไปนางกำลัง บี้เจ้านอนตัวร้ายที่กำลังกัดกินดอกฉาฮวา“เจ้ากำลังทำอะไร”หงเอ่อผินหน้ามามองเบิกตากว้าง“เจ้าสายสร้อยเจ้ามาทำอะไรที่วังหลวงแห่งนี้”สายตาสงสัย“ข้า มาเพื่อคัดเลือกราชบุตรเขย”หงเอ่อพยักหน้าไปมาก่อนจะเดินวนรอบตัวจิงฉือ“หน้าตาก็ดี รูปร่างก็องอาจไม่ได้ขี้เหร่เหมือนพี่ใหญ่ข้าเสียหน่อย เหตุใดต้องพาตัวเองมาทำเรื่องแบบนี้ด้วย”จิงฉือยิ้ม“หญิงงามเช่นเจ้าก็ไม่น่ากล้าเข้าไปในหอนางโลมอีกทั้งไม่น่าจะกล้าฆ่าหนอนผีเสื้อพวกนี้”“หญิงแคว้นเหนือแต่ละคน ล้วนห้าวหาญมิได้ปลวกเปียกเมือนผู้คนที่นี่”“ห้าวหาญ”จิงฉืออดขำไม่ได้“เจ้าขำอะไรพวกเราแคว้นเหนือพูดจริงทำจริงมิได้ปากอย่างใจอย่าง รักก็บอกรักไม่รักก็ไม่เคยบอกว่าชอบ”“ ข้าขำเพราะไม่เคยเห็นว่าหญิงงามคนไหนจะมีกิริยาเช่นเจ้า แคว้นหานแคว้นจ้าวหรือแคว้นเหว่ยหญิงงามล้วนอ่อนหวานงดงามไม่จำเป็นต้องห้าวหาญ”“ข้าเบื่อที่จะคุยกับเจ้าแล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-19ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษ
จิงฉือคว้ากระบี่และคันธนูมา ถือไว้ก่อนจะเดิน ไปทางด้านหลังของวังหลวงที่เป็นโรงเลี้ยงม้า พูดกับคนเลี่ยงม้าสองสามคำก่อนจะ ได้ม้าสีหมอกท่าทีองอาจมาหนึ่งตัวเขา กระโดดขึ้นบนหลังม้า กำลังจะกระตุกบังเหียน หงเอ่อกับกระตุกบังเหียนควบม้าแซงหน้าเขาไปเหมือนจะท้าประลองความเร็วกับเขา จิงฉือกระตุกบังเหียนใช้เท้ากระทุ้งสีข้างม้าให้ตามไปแผ่นหลัง ของหงเอ่อสะท้อนขึ้นลง บนหลังม้าจิงฉือเผลอมองด้วยความชื่นชม นางช่างสง่างามบนหลังม้า ออกนอกเขตวังหลวงหงเอ่อ ยังพาม้าวิงไปไม่ปหยุดจิงฉือตามไปติดๆ ลึกเข้าไปในป่าไม่หนาทึบ อยู่ๆม้าของหงเอ่อที่วิ่งอยู่ก็ยกขาหน้า ขึ้นด้วยความตกใจหันหลังพาหงเอ่อวิ่งเข้าป่าลึก “เหวออยู่นิ่งๆๆๆ”หงเอ่อตกใจไม่น้อยแต่ก็พยายามบังคับบังเหียนแต่ม้ากับควบตะบึงเมื่อโดนกรงเล็บของเจ้าหมีที่พุ่งตัวตามตะปบเข้าที่สีข้าง เบื้องหน้าจิงฉือมองเห็นหมีตัวใหญ่ยืนกางเล็บอยู่ในพุ่มไม้มือไวเท่าความคิดเหนี่ยวคันธนูอย่างรวดเร็วด้วยแรงทั้งหมดลูกศรพุ่งเข้าเป้าแต่เจ้ามีร้ายกับตะปบม้าสีหมอกของเขาจนตัวของจิงฉือ ร่วงลงจากหลังม้า แล้ววิ่งหนีเข้าป่าไป ดีที่เขาระวังตัวจึงทะยานพลิกตัวลงมาได้อย่างนุ่มนวลไม่บาดเจ็บตรง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-19ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษ
“ขอโทษ”จิงฉือกล่าวได้เพียงเท่านั้น ทาบทับร่างลงบนร่างบาง ล้วงมือสัมผัสผิวเนื้อร้อนผะผ่าวแต่ทว่านุ่มเนียนให้ความรู้สึกรัญจวนใจ ริมฝีปากบดเบียดปากอวบอิ่ม เหมือนหิวกระหาย หงเอ่อกลับเผยอริมฝีปากรับรสจูบ ร่างอ่อนระทวยในอ้อมแขนแข็งแรงกลับได้ระบายความร้อนจากพิษไข้ เมื่อร่างใหญเปลือยเปล่าทาบทับส่งผ่านความเย็นในอณุเนื้อของเขาให้กับหงเอ่อ พิษไข้จึงค่อยๆบรรเทาลงไปจิงฉือไม่อาจหักห้ามใจเขาเองใช่ว่าจะไม่เคย แต่เขายอมอดได้เสียนมนานต่างหาก ทุกครั้งที่ไปรบกว่าจะได้กลับมาในเมืองในแต่ละครั้งเรื่องแบบนี้ มีเพียงบุรุษเท่านั้นจึงจะเข้าใจ หงเอ่อ จิกเล็บลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของจิงฉือแน่นเมื่อพายุโหมกระหน่ำซ้ำซัดจนร่างเล็กสะท้อนขึ้นลง ดวงตาหลี่ปรือ ริมฝีปากถูกบดเบียดอย่างบ้าคลั่งก่อนที่ทุกอย่างจะสงบลง หงเอ่อซบหน้าลงบนอกกว้างของจิงฉือ หลับใหลในอ้อมแขน แข็งแรงที่กอดรัด และเฝ้าจุมพิตที่ริมฝีปากซ้ำๆ ด้วยแรงเสน่หา ตำหนักใหญ่“องค์หญิงหงเอ่อและองค์ชายจิงฉือ หายออกไปจากวังหลวงพร้อมกันทหารเลี้ยงม้าบอกไว้อย่างนั้น”หว่านหนิงถอนหายใจ จิงฉือไม่ไช่คนเหลวไหล หากไม่เกิดเหตุอะไรขึ้นเขาต้องกลับมา“ส่งองครักษ์ออกตามหาให้ทั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-19
บทล่าสุด
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 โบกมือลาแล้วค่ะ
“ลี่หยงไม่เอาแล้วแบบนั้น ให้คัดอักษรจนมือหงิกแล้วบอกว่าจะได้เหมือนเสด็จย่าเชอะผ่านมาตั้งนานลี่หยงยังโง่งมเช่นเดิม”หว่านหนิงอมยิ้ม“นั่นห่อผ้าอะไรของเจ้า”“ลี่หยงได้ยินว่าเสด็จปู่กับเสด็จย่าจะออกท่องเที่ยว ข้าเป็นหลานและยังเป็นบุรุษจึงอาสานำทาง”หว่านหนิงปิดปากหัวเราะ“นำทางเจ้าเคยไปไกลจากวังหลวงกี่ลี้กัน”“เสด็จปู่ ข้าอ่านตำรามาไม่น้อยหวังว่ามันจะช่วยยามคับขัน”“ควรไปอ่านมากกว่านี่ไปกับปู่แล้วพ่อกับแม่ของเจ้าเล่า”ถามด้วยความสงสัยจริงจัง“เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ ไม่น่าห่วงเท่าเสด็จปู่กับเสด็จย่านี่”“เจ้าห่วงอะไรย่า”หว่านหนิงถามด้วยเสียงอ่อนโยน“ก็ห่วงว่าเสด็จย่าไม่มีใครกวนใจ”ลี่หยางอมยิ้ม บางอย่างในตัวลี่หยงทำเอาหัวเราะได้สนิทใจ“อีกสองวันจึงจะออกเดินทางเจ้าไปหากระบี่ดีสักเล่มเพื่อคุ้มกันเสด็จปู่กับเสด็จย่าดีไหม”“จริงด้วยสิสองวัน จะทันไหมป่านนี้ข้ายังไมไ่ด้ฝึกวิชากระบี่เอาแต่หัดคัดอักษรอยู่แบบนั้น เสด็จย่ากับเสด็จปู่ลี่หยงไปก่อนอีกสองวันจะมาที่นี่ออกเดินทางพร้อมท่านทั้งสอง”โบกมือหยอยๆ หว่านหนิงถอนหายใจยาว“ไม่อยากให้ไป”“กลัวว่าเขาจะขัดจังหวะเราสองคนใช่ไหม”“เสี้ยนตี้ ป่านนี้ยังไม่เลิกอ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษหวาน2
ตำหนักร้อยดาว“หา.องค์ชายจิงฉือลักพาตัวองค์หญิงหงเอ่อผู้นั้นกับแคว้นหานเช่นนั้นหรือ555สองคนความสัมพันเช่นไรไม่แน่ชัด แต่องค์ชายจิงฉือก็ไม่เห็นจะยอมอ่อนข้อให้ข้าในการคัดตัวราชบุตรเขยข้าจึงเหนื่อยหนัก”ได้ทีคุยโว“เรื่องหัวใจไม่อาจบังคับกะเกณฑ์ใครกันจะเหมือนท่านองค์ชายแฝดน้อง”อิงอันแกล้งพูด“เหมือนข้าแล้วเช่นไร เห็นไหมเหมือนข้าได้ครองหัวใจเจ้า เหมือนพี่ใหญ่มีความสุขในตำหนักร้อยดาวกับจิงฮวน ว่าแต่องค์ชายจิงฉือนี้ ใจกล้าไม่น้อยหญิงชนเผ่าใครๆ ก็รู้ว่าเหมือนม้าป่า ปราบพยศยากเย็น”ลี่หลงอมยิ้ม จิงฮวนยิ้มน้อยๆ“จากที่มองเกรงว่าจะถูกนางปราบเสียมากกว่า เสด้จแม่เปรยๆ ว่าเห็นจะต้องส่งบรรณาการมากหน่อยยังแคว้นเหนือ เพื่อแสดงความจริงใจกับแคว้นเหนือ”ลี่หลงออกความเห็น“เฮ้อ เรื่องราวมากมายผ่านไปรวดเร็ว เราทุกคนล้วนมีรัก และผ่านความทุกข์เข็ญมาด้วยกัน ต่อแต่นี้รอรับเพียงรอยยิ้มและความสุข”“อ้วก...อุกๆๆ อ้วก”ลี่หลางหันมองจิงฮวนเต็มตา“พี่สะใภ้ข้าพูด ดีเกินไปหรือไรท่านจึงรู้สึกเลี่ยนกับคำพูดของข้า”“จิงฮวนเจ้าเป็นอะไรไป”ลี่หลงเข้าประคองจิงฮวนไว้อย่างเอาใจ“พี่สาวจิงฮวนท่านต้อง บำรุงตัวเองต่อจากนี้ข้าเคยเห็น
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ตอนพิเศษหวานๆ
จิงฉือยืนรอหงเอ่อที่หน้าประตูห้องพักรับรอง นานหลายชั่วยามนางกำนัลเดินกลับไปกลับมาหลายรอบ“องค์ชาย องค์หญิงบอกให้ท่านกลับไปเสีย”“ข้าจะรั้งอยู่ที่นี่จนกว่านางจะออกมาพูดคุยกับข้า”นางกำนัลก้มหน้า จิงฉือก้าวขายาวๆ ผ่านนางกำนัลเข้าไปผลักประตู ออกด้วยแรงทั้งหมด“หงเอ่อ”หงเอ่อนั่ง เหม่อมองไปไกล“ออกไป”จิงฉือเข้าประชิดตัว ซ้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนอย่างรวดเร็ว หงเอ่อดิ้นรนให้หลุดพ้นจากอ้อมแขนนั้น“ปล่อย ทำผิดแล้วยังจะผิดซ้ำๆ ” ก้มลงบดขยี้ริมฝีปากกับปากบางของคนในอ้อมแขน“หุบปากเจ้าเสีย”“ไม่”ก้มลงอีกครั้งคราวนี้หงเอ่อเงียบกริบ อุ้มหงเอ่อเดินลิ่วเหมือนอีกคน ไร้ตำหนัก“จะพาไปไหน”“อย่าถาม”“ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยไม่อย่างนั้นจะร้อง”“เจ้าร้องข้าจะป่าวประกาศว่า ห้ามใครมายุ่งเรื่องระหว่างเรา เพราะข้ากับเจ้าเป็นสามีภรรยากันแล้ว”“ชั่วช้า”“ข้ายอมชั่วช้าหากได้ทำตามใจ ดีกว่าปล่อยให้เจ้าเฉยชากับข้าเช่นนี้”“ไม่ต้องมารู้สึกผิด”“ใครกันรู้สึกผิดข้าแค่ไม่อยากให้เมียของข้าไปเป็นชายาผู้อื่นอีกต่อจากนี้”“นั่นมันเรื่องของข้าท่านมาตีตราข้าไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”หงเอ่อผู้ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้ใคร“อย่างนี้ข้าจึงต้องป่าวป
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จบบริบูรณ์2
เหรียญทองในมือถูกโปรยหว่านให้กับชาวบ้าน ที่พร้อมใจกันมาร่วมงานเฉลิมฉลองในครั้งนี้เนืองแน่นแคว้นจ้าว มองไปทางไหนมีแต่รอยยิ้ม ลี่หยางประคองกอดหว่านหนิงยกมือบางชูขึ้นเหนือหัว เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญดอก เหมยร่วงลงพื้น ทางเดินทอดยาวเหมือนพรมสีสวยลี่หยางจูงมือหว่านหนิงมาหยุดตรงภาพงดงามเบื้องหน้า“หากวันนั้นไม่มีฮองเฮาหว่านหนิงในวันนี้เช่นไรจึงจะมีลี่หยาง ลี่หลงและลี่หลางในวันนี้ อีกไม่นานจะมีชีวิตใหม่เกิดมาให้เจ้าต้องคอยประคับประคองเพิ่มอีกเหนื่อยหรือไม่หว่านหนิงของข้า”กอดร่างบางแนบอก หว่านหนิงยิ้มเงยหน้าขึ้นมองสบตา ลี่หยางด้วยความรักความผูกพัน“ในคืนที่ดาวมืดมิดขอเพียงฝ่าบาทหันมาจะพบว่ายังมีคนคนนี้เคียงข้างเสมอ หว่านหนิงหากยังมีชีวิตจะไม่ปล่อยให้ใครต้องโดดเดี่ยวหรือเผชิญทุกยากเพียงลำพังอย่างแน่นอนยิ่งเป็นคนที่หว่านหนิง รักเช่นเดียวกันแม้จะต้อง บุกน้ำลุยไฟย่อมไม่ปล่อยให้ใครเดียวดาย”ลี่หยางยิ้ม โน้มตัวลงประทับริมฝีปากที่ปากนุ่ม ละมุน บดขยี้อย่างอ่อนโยน“ขอแค่เพียงต่อแต่นี้ข้าลืมตาตื่นมาในทุกเช้าจะมีเจ้าเคียงข้างก็พอแล้ว ฮองเฮาที่รักของข้า เจ้าเป็นทุกสิ่งเป็นดั่งดวงใจ และผู้ที่ทำให้โลกที่มืดมิ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 จบบริบูรณ์
ฉี่กวนลี่อ้าปากค้างอิงอันกระโดดตัวลอย ลี่หลงยืนยิ้ม ฝานกงกง พยักหน้าไปมาไม่เสียทีที่หลายวันมานี้ลี่หลางมาฝึกกระบี่ที่ตำหนักเมฆาในทุกเย็น เขาเองก็ถ่ายทอดเคล็ดวิชาและการหลบหลีกให้ไปไม่น้อยเช่นกัน ลี่หลางหันไปยิ้มให้ฝานกงกงลี่เจิน ปรบมือหัวเราะร่วน“ดีดีดี เหมาะสมที่สุดแล้ว”เสี่ยวโถวออกวิ่งไปยัง ตำหนักใหญ่เพื่อรายงานเรื่องน่ายินดีให้หว่านหนิงและลี่หยางทันที“องค์ชายรองสุดยอดเสียจริงเพียงพลิกฝ่ามือก็สามารถเอาชนะองค์ชายจิงฉือผู้เก่งกาจ กระหม่อมนี้ยืนจังงังเลยทีเดียวไม่คิดไม่ฝันว่าองค์ชายรองผู้ที่ไม่ได้เรื่องที่สุดจะ สามารถเอาชนะองค์ชายจิงฉือผู้เก่งกาจได้อย่างง่ายดาย”หว่านหนิงอมยิ้มลี่หยางยิ้มกว้างยิ่งกว่า“แล้วอิงอันเล่ามีท่าทีเช่นไร”หว่านหนิงถามขึ้น“องค์หญิง กระโดดตัวลอย ความจริงอาจเป็นเพราะกระบี่ของฝานกงกงเป็นแน่แท้ที่ทำให้องค์ชายชนะการคัดเลือกในครั้งนี้”ลีหยาง ยิ้ม“กระบี่ของฝานกงกง ถูกตีขึ้นโดยฝานกงกง ในใต้หล้านี้หาผู้ที่ตีกระบี่ได้น้ำหนักดีเหมาะมือเช่นฝานกงกงคงยาก ข้าเองก็ได้มาไว้ข้างกายหนึ่งเล่ม ของลี่หลงอีกหนึ่งเล่ม หลายวันมานี่คงตรากตรำตีกระบี่ให้ลี่หลางอย่างแน่นอน”หว่านหนิงเลิ
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 เยียวยาคนอดทน
ลี่หยางสวมกอดหว่านหนิงจากด้านหลัง ใช้คางเกยที่ไหล่บางเบาๆ“กำลังกังวลเรื่องเจ้าแฝดอยู่ใช่หรือไม่”“การจะสั่งสอนพวกเขา เป็นงานที่หนักไม่น้อยลี่หลางสร้างความหนักใจให้กับหว่านหนิงด้วยเขามักจะพลิกแพลงสถานะการณ์ด้วยตัวเองตลอดมา หรือไม่ก็เป็นลี่หลงที่มักจะให้ข้อคิดเสียจน ลี่หลางหาทางเอาตัวรอดในแบบของเขา”“เจ้ากับลี่หลางมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นก็คือรักที่มั่นคงลี่หลางมักจะแสดงออกในแบบของเขาแต่ข้าเชื่อเหลือเกินว่าด้วยเนื้อแท้ของลี่หลางมิใช่คนที่ชั่วช้าอะไรเขาเพียงแต่ยังไม่โต เพราะการที่เสด็จพ่อเลี้ยงดูเขามาด้วยความตามใจผิดกับลี่หลงที่มีฝานกงกงคอยดูแล เจ้าแม้จะช่วยได้ไม่มากก็ช่วยลี่หลางได้ไม่น้อยหลังจากเรื่องในครั้งนี้ข้าคิดว่าเขาจะโตขึ้นและมองทุกอย่างในแบบที่เราต้องการ ลี่เจินตั้งใจสละราชสมบัติเพื่อให้ราชบุตรเขยหรือลี่หลาง ได้ขึ้นนั่งบัลลังก์หากเขายังคิดไม่ได้ บัลลังก์ก็ยังคงต้องเป็นของลี่เจินต่อไปครั้งนี้จึงนับว่าเป็นบททดสอบลี่หลาง”“หว่านหนิงเกรงว่าลี่หลางจะทำเสียเรื่องอีกครั้ง”“เจ้ากังวลเกินไปแล้วบอกหลายครั้งแล้วว่าทิ้งเรื่องราวเหล่านั้นไว้ข้างนอก” พลิกร่างบางมาเผชิญหน้า ก้มลงบดริมฝีป
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 กาวใจ
“ทำไมข้าไม่เคยรู้เรื่องนี้”“ป้าหญิงบอกว่าหากให้องค์ชายทั้งสองรู้ก็จะดูไม่ออกว่าองค์ชายคนไหน ที่พร้อมจะแต่งกับอิงอันเพราะต่างคนต่างก็ต้องคิดว่าอิงอันเป็นสมบัติก็จะแย่งชิงกันมิสู้ให้ทั้งสององค์ชายมีสิทธิ์เลือกจะได้รู้ใจตัวเอง”“แล้วจิงฮวนเล่า”“จิงฮวนป้าหญิงบอกว่าองค์ชายแฝดพี่ลี่หลงมีท่าทีสนใจนางตั้งแต่ยังเยาว์ จึงส่งสาสน์ให้นางกลับมาที่นี่อีกครั้ง เพื่อจะดูว่าองค์ชายแฝดพี่จะมีท่าทีเปลี่ยนไปหรือไม่ สุดท้ายแล้วหนึ่งเดียวในหัวใจขององค์ชายแฝดพี่ก็คือจิงฮวน ป้าหญิงมองการณ์ไกลเสมอ”"ข้าแต่เดิมก็มีเจ้าเพียงคนเดียวในใจเช่นกัน""แต่ก็ยังชอบเล่นสนุก ดีนะที่อิงอันไม่แต่งกับองค์ชายชนเผ่า"“แล้วการคัดเลือกราชบุตรเขยทำไมถึงถูกจัดขึ้น”“ก็เพราะความดื้อรั้นขององค์ชายแฝดน้องอย่างไรเล่า และเป็นเพราะให้ความเป็นธรรมกับองค์ชายชนเผ่าผู้นั้นด้วย หากปฏิเสํธเขาไปเลยก็เกรงว่าความสัมพันธ์จะสั่นคลอน ป้าหญิงจึงขอให้ทุกคนช่วยแสดงละครเพื่อแก้ไขความขัดแย้งให้แคว้นเหว่ยกับชนเผ่า จะได้ช่วยให้องค์ชายแฝดน้องได้สำนึกอีกด้วย โดยเฉพาะองค์ชายจิงฉือที่ต้องเสียสละมากกว่าผู้ใด”“หมายความว่าอย่างไร”งงเป็นไก่ตาแตก“ก็หมายความว่า
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ข้ามาลา2
น้ำเสียงเศร้าสร้อยจริงจังลี่หลางอมยิ้มหัวใจพองโต หันกลับมาซ้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนพาเดินเข้าหายเข้าไปในห้อง หันหลังมาปิดประตูห้องเสียมิดชิด อิงอันซบหน้าลงบนอกกว้าง ปล่อยให้ลี่หลางพาไปที่แท่นนอนหนา วางร่างบางลงบนแท่นนอน ทอดกายลงทาบทับ ประทับริมฝีปากลงไปอย่างอ่อนโยนลิ้นอุ่นซอกซอนล้วงลึกจนอีกคนเผลอส่งเสียงร้องครางออกมาเบาๆ มือใหญ่ปลอดแกะอาภรณ์ออกอย่างนุ่มนวลร่างขาวเนียนถูกบดเบียดด้วยร่างใหญ่ แสงเทียนในห้องค่อยๆ มอดดับลง ลี่หลางใช้มือใหญ่สอดประสานกับมือบางของอิงอัน พรมจูบไปทั่วร่างเนียนตั้งใจให้อีกคน ดิ้นรนถอยหนีด้วยความกระสันแต่ทว่ายิ่งดิ้นยิ่งปลุกเร้าอารมณ์“องค์ชายแฝดน้อง ท่านจะทำอะไร”อิงอันเปล่งเสียงแผ่วเบาเหมือนกำลังละเมอ“ข้ากำลังจะ ทำในสิ่งที่ใจปรารถนามานาน แล้วก็ทำให้ตัวเองไปอาจทิ้งเจ้าไปได้อย่างไรเล่า”อิงอันอมยิ้มเป็นสุขเมื่ออีกฝ่ายลูบไล้แผ่วเบาบนเรือนร่างเปลือยเปล่าอย่างถะนุถนอม พรมจูบไปทั่วร่างเนียนทุกอณูเนื้อ อิงอันบิดตัวไปมาลี่หลางยิ้มเป็นสุขจะมีใครรู้ไหมหนอ ว่าการคัดเลือกราชบุตรเขยไม่สำคัญอีกต่อไปแล้วแม้จะผิดทำนองคลองธรรมไปบ้างแต่ทว่าเขาก็ไม่อาจหักห้ามใจในเมื่อร่างบาง ใต้ร
ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2 ข้ามาลา
อิงอันยืนเหม่อมองไปบนฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวนับพัน เงาดำของลี่หลางค่อยๆ เดินลัดเลาะมาที่ระเบียงที่อิงอันยืนอยู่ “อิงอัน ข้ามาลา”ก่อนหน้านั้น“ข้าเคยหายไปนางไม่เคยถามถึงหรือสงสัยแม้สักนิดว่าไม่มีลี่หลางคนนี้อยู่ที่นั่นเหมือนกับลี่หลางไม่มีตัวตน”“ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ตอนนั้นที่เจ้าทำ เป็นข้าก็ไม่สนใจถามถึงเช่นกัน ในเมื่อตอนนั้นเจ้าไม่จำเป็นต้องไป ตอนนี้เจ้าเพียงแต่แสดงให้นางเห็นว่าที่จะไปมีเหตุผลและกล่าวลานางด้วยความจริงใจ ไม่ได้อยู่ๆ ก็หายไป น้องรองเจ้าไม่อยากรู้ใจนางไม่อยากเห็นว่านางห่วงใยเจ้าหรือไร”“แต่ ข้ากลัวว่านางจะทำเหมือนที่ผ่านมา”“ข้าเชื่อเหลือเกินว่าอิงอันตอนนี้เห็นใจเจ้าอย่างที่สุด และเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่านาง มีใจให้กับจิงฉือหรือเปล่า ก็ต้องลองดูหากนางมีใจให้จิงฉือนางจะไม่อาวรณ์เจ้าแม้แต่น้อยแต่ถ้าหากนาง ไม่มีใจให้จิงฉือนางคงจะกลัวเจ้าหนีไปจริงๆ ”“จะดีหรือพี่ใหญ่”“เราทั้งหมดหวังดี หากอิงอันไม่สนใจเจ้าข้าเชื่อว่าเสด็จแม่มีแผนสำรองไว้ให้แล้วเพียงแค่เจ้าเข้าคัดเลือกตัวราชบุตรเขยจนกระทั่งทุกอย่างลุล่วงไปเสด็จแม่ไม่มีทางปล่อยให้ใครต้องเดียวดาย”ลี่หลงเชื่อมั่นใจหว่านหนิงเพร
