"สวัสดีค่ะ รับสินค้าอะไรคะ หาอะไรไม่เจอถามได้นะคะ "
เสียงหวานของพนักงานขายในร้านเครื่องเขียนชื่อดังในตัวเมือง บอกกับลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ
ชุดที่สวมใส่บอกได้ดีว่าเป็นเด็กพาร์ทไทม์มาหารายได้พิเศษ ป้ายคล้องคอสีฟ้า เขียนชื่อตัวโตว่า
' ดอกแก้ว'
นายภูบดินทร์ หยิบกระดาษขนาดเท่าฝ่ามือ ยับยู่ยี่ออกจากกระเป๋ากางเกง แล้วส่งให้เด็กในร้าน
"จัดรายการตามนี้ เดี๋ยวจะเข้ามารับ " เสียงลูกค้าออกคำสั่ง ก่อนจะเดินจากไป
"ขอโทษค่ะ คุณลูกค้า รบกวนวางเงินมัดจำก่อนได้ไหมคะ เพราะสินค้าค่อนข้างมาก "
"กลัวจะไม่มารับหรือไง " ลูกค้าทำเสียงดุใส่
"หนูไม่ได้คิดอย่างนั้นค่ะ พอดีว่าช่วงนี้ มีลูกค้าขาจรเข้ามาสั่งเอาไว้ แล้วไม่มารับเป็นจำนวนมาก ทางร้านเลยขอให้มัดจำค่ะ "
มือบางชี้ไปที่ป้ายกระดาษ ที่ติดเอาไว้ตรงหน้าประตู
ภูบดินทร์ ควักกระเป๋าเงินใบเก่าขึ้นมา ก่อนจะหยิบแบงก์พันขึ้นมาสองใบ แล้วส่งให้ "เท่านี้น่าจะพอ "
ดอกแก้วเข็นรถเข็นคันเล็กไปตามทางแล้วมองรายการสินค้าในมือไปด้วย ใบสั่งของ ใบส่งของ น้ำยาลบคำผิด กระดาษขนาดเอ4 ปากกาน้ำเงิน ปากกาแดง ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด สมุดระบายสีลายการ์ตูน หรือแม้แต่สีไม้กล่องเล็ก ก็ถูกจดเอาไว้ในรายการ
ร่างบอบบางของเด็กสาววัย20ปี เข็นรถเข็นที่อัดแน่นจนเต็มรถ มาที่เคาเตอร์คิดเงิน เพื่อเตรียมทำบิลให้ลูกค้า
"ทั้งหมด 45รายการ 7500บาทค่ะ จะให้ทำบิลเบิกไหมคะ แจ้วชื่อหน่วยงานได้เลยค่ะ เผื่อจะมีส่วนลด "
พนักงานขายคนเดิมอธิบายกับลูกค้า
"ไม่ต้อง เอาบิลมาก็พอ " เสียงดุบอกอีกที ก่อนจะจ่ายเงินที่เหลือแล้วรับของขึ้นมาถือเอาไว้
"รถคุณลูกค้าอยู่ตรงไหนคะ หนูจะช่วยยกไปส่งเอง "
"ไม่ต้อง ขอบใจ " ลูกค้าหน้าดุบอกเสียงเรียบ ก่อนจะหยิบแบงก์ร้อยมาจากกระเป๋า2ใบ แล้วส่งให้
"ขอบใจนะที่ช่วย ฉันให้กินขนม " ดอกแก้วยกมือไห้วขอบคุุณลูกค้า ก่อนจะส่งรอยยิ้มออกไป
ลูกค้าหนุ่มใหญ่สตั้นกับรอยยิ้มของเด็กสาว น่าตาว่าน่ารักแล้ว ยิ้มทีนึง คือ ละลายเลย
มือหนารีบคว้าของแล้วเดินออกจากร้านไปทันที คราวหน้าจะไม่มาอีกแล้วร้านนี้
รถกระบะคันเก่าถูกเปิดประตูออก ก่อนจะรีบยัดถุงของใช้หลายอย่างใส่ลงไป เด็กสมัยนี้โตไวเหลือเกิน อายุไม่เท่าไหร่แต่ดูโตเป็นสาวเต็มที่ แม่ดอกแก้วคนนั้น น่าจะไม่เต็ม18 แต่ดูสาวเกินวัย ผิวขาวผ่อง ปากบางเฉียบ ผมสั้นประคอ ยิ่งดูเหมือนเด็กมัธยมก็ไม่ปาน
" นายครับ นาย ผมได้ของมาครบแล้ว "
ลูกน้องคนสนิทหอบขนมแห้งมาเต็มสองแขน แถมยังมีลูกน้องจากร้านค้าส่ง เข็นรถเข็นตามมาอีกคัน
" ไป ครบแล้วก็ไป กลับไร่ ก่อนจะค่ำ "
นายบอกลูกน้องที่ช่วยยกของขึ้นรถ แล้วขับออกจากเมืองไปยังต่างอำเภอที่ไกลเป็นร้อยกิโล
" นานๆมาที นายน่าจะไปอาบน้ำพักผ่อนสักคืนนะครับ "
เสียงชาติลูกน้องมือขวาบอกอย่างเอาใจ เพราะรู้ดีว่า ถ้านายอาบน้ำ พวกมันก็จะได้อาบน้ำเช่นกัน
" ไม่เอา น้ำบ้านกูมี กูไปอาบที่บ้านกูก็ได้ "
นายภูตอบกลับลูกน้อง ก่อนจะหลับตาลง ปล่อยให้ลูกน้องขับรถกลับไร่ ในสมองของนายมีแต่แม่เด็กนั่นวนเวียนในหัว ร้านอาบน้ำที่ไหนจะมีหน้าใสไร้เครื่องสำอางค์แบบนี้สักคน
" โชคดีเลยนะแก้ว วันนี้ได้ทิปตั้งสองร้อย "
เจ้าของร้านสาวใหญ่บอกด้วยความเอ็นดู เด็กสาวคนนี้ขยันนัก ทำงานหนักเอาเบาสู้ทุกอย่าง มาเริ่มงานที่นี่ตั้งแต่ปวช.1จนมาถึงตอนนี้ ดอกแก้วใกล้จะจบปวส.ในอีกไม่กี่เดือน
" แล้วนี่จะไปร้านนมต่ออีกไหมเนี่ย "
เจ้าของร้านถามออกมา
" ไปค่ะ แก้วเข้างาน 6โมงครึ่งถึงสี่ทุ่มครึ่งค่ะ "
เด็กสาวทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านเครื่องเขียน 2ชั่วโมง และต่อด้วยร้านนมริมแม่น้ำอีก4ชั่วโมง เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว
เพื่อนร่วมรุ่นหลายคนมานั่งกินนมกินขนมกันหลายโต๊ะที่ร้านที่ดอกแก้วทำงานอยู่ เธอไม่อายสักนิดที่เพื่อนใช้เธอหัวหมุนและมองเธอด้วยสายตาเหยียดๆเพราะความจน แต่เธอภูมิใจที่ดอกแก้วคนนี้หาเงินเรียนเอง ไม่ต้องรอแต่เงินค่าแรงพ่อเพียงอย่างเดียว
" แก้ว กินข้าวก่อนสิ เดี๋ยวให้คนอื่นมันรับลูกค้าไปก่อน "
เจ๊เจ้าของร้านผัดข้าวผัดไข่วางเอาไว้ให้แล้ว ดอกแก้วยกมือไหว้ก่อนเสมอ แล้วลงมือจัดการข้าวเย็นของเธอ ก่อนจะเริ่มงานที่2อีกครั้ง
" พี่ชาติ ไปดูตาเกรียงหน่อยสิ เอาอาละวาดอยู่ เสียงดังลั่นบ้านไปหมดแล้ว "ลูกน้องในไร่วิ่งกระหืดกระหอบมาเรียกที่บ้านหัวหน้าชาติ" เออ เดี๋ยวกูจะตามไป ขอบใจมึงมาก "หัวหน้าคนงานถอนหายใจออกมา แล้วคว้ามอเตอร์ไซดูคู่ใจขี่ออกไปที่บ้านคนงานที่ปลูกติดกันตรงท้ายไร่" อีเจี้ยบ มึงหนีกูทำไม กูเลือกมึง ทำไมมึงไม่เลือกกู "เสียงโวยวายของตาเกรียงวัยสี่สิบปี อาละวาดออกมา เพราะแฟนสาวที่เคยอยู่ด้วยกลับทิ้งไปหัวหน้าคนงานเปิดประตูสังกะสีเข้าไป ก่อนจะเห็นตาเกรียงนอนเมาอยู่กลางบ้าน มีมุ้งพันเอาไว้ลวกๆที่มุมห้อง พร้อมกับกองเสื้อผ้าและกระติกน้ำ ที่กระจัดกระจายทั่วห้อง" ปล่อยให้มันเมาให้เต็มที่ พรุ่งนี้มันสร่าง กูจะไล่มันออกเอง "ดอกแก้วเอาเงินที่หามาได้ ออกมานับ วันนี้ทั้งวันเธอมีรายได้มากกว่า 500บาท เอาไว้ปิดเทอมนี้ เธอจะกลับไปหาพ่อสักหน่อย คิดถึงพ่อ ไม่ได้เจอกันมานานแล้วหญิงสาวหลายคน เข้ามาพัวพันในชีวิตของพ่อ พ่อผู้ยากจน ขี้เหล้า แต่ก็ยังเจ้าชู้เหลือเกิน ตั้งแต่จำความได้ ดอกแก้วก็ไม่รู้ว่าเธอมีน้ามาแล้วกี่คน พ่อจะพาเธอกระเตงไปด้วยทุกที่ หอบหิ้วไปทุกที่ที่มีงาน และพ่อก็จะมีผู้หญิงหน้าใหม่มาร่วมบ้านเสมอ
นายตำรวจช่วยติดต่อประสานงานกับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินนำไปที่ห้องเก็บศพชายวัยกลางคนนั่งกอดอกตรงหน้าห้องเก็บศพรออยู่แล้ว พร้อมกับนายตำรวจในพื้นที่ที่เกิดเหตุ เด็กสาวสวมชุดกระโปรงพลีทสีดำ กับเสื้อนักศึกษาพอดีตัว พร้อมกระเป๋าเป้ เดินตรงไปที่หน้าห้อง" หนูชื่อดอกแก้วค่ะ เป็นลูกสาวพ่อเกรียง "ชื่อเสียงที่แนะนำตัวทำให้นาย ถึงกับมองคนที่เกินทางมาถึง ใบหน้าขาวใสซีดเซียวจนเห็นได้ชัด ก่อนจะยกมือไหว้ทำความเคารพทั้งหมด" เป็นอุบัติเหตุจากการทำงานนะครับ "เสียงตำรวจบอกยังไม่ทันจบ คนที่นั่งอยู่ก็ถูกตวัดสายตามองทันที" คุณคงจะเป็นนายภู เจ้านายพ่อใช่ไหมคะ คุณคงจะใช้งานหนักจนพ่อเหนื่อยเป็นลมแล้วคุมรถไม่อยู่ใช่ไหมคะ "เสียงคนเป็นลูกสาวบอกออกมา นายตำรวจพยายามห้ามปรามทันที" อย่าพูดแบบนี้สิดอกแก้ว เหตุการณ์แบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดหรอก "ภูบดินทร์พยายามจะเข้าใจเด็กสาวที่กำลังเสียใจที่สุดอยู่ในขณะนี้ ใบหน้าคร้ามแดดที่กำลังเครียดเต็มที บอกด้วยเสียงอ่อนลง" ฉันคงหาพ่อเธอ มาคืนให้เธอไม่ได้หรอก ดอกแก้ว แต่ฉันจะชดเชยทุกอย่างเท่าที่ฉันจะทำให้ได้อย่างดีที่สุด "" อะไรละคะ ที่นายภูจะชดเชยให้แก
ระยะทางจากทาง เข้ามาในไร่ทอดยาวไปสุดสายตา แสงไฟในยามค่ำคืนมีน้อยจนแทบมืดสนิท มีเพียงแสงไฟหน้ารถที่ส่องสว่าง"กลับไปถึงบ้านก็ซักเสื้อผ้าให้เรียบร้อย คืนนี้นอนให้หลับ แล้วฉันจะพาเธอไปทำธุระแต่เช้า นายภูบอกเมื่อมาถึงบ้านไม้หลังใหญ่ที่เปิดไฟสว่างจ้าเอาไว้หัวหน้าคนงานรอลูกพี่อยู่แล้ว"นายครับ ผมเตรียมงานที่วัดเรียบร้อยแล้ว ดอกไม้ รูปถ่าย ก็ใช้รูปจากบัตรประชาชนเอา เอกสารแจ้งตายตำรวจก็จัดการให้แล้วครับ " เสียงรายงานความเคลื่อนไหวเป็นฉากเป็นตอนตามคำสั่ง ก่อนจะหันมาเห็นเด็กสาวที่ลงมาจากรถ"นี่หรอ ลูกสาวตาเกรียง " หัวหน้าคนงานถามอย่างไม่เชื่อสายตา เด็กสาวน่าตาดี ผิวพรรณดี ยกมือไหว้หัวหน้าคนงาน"สวัสดีค่ะ หนูชื่อดอกแก้วค่ะ "ชาติยิ้มเจ้าชู้ใส่ทันที นายภูทำตาดุใส่ลูกน้องอย่างขัดใจ เพราะไม่ชอบรอยยิ้มของลูกน้องคนสนิท"ไป กลับบ้านไปได้แล้ว " นายออกปากไล่"แล้วคืนนี้น้องดอกแก้วจะนอนที่ไหนครับนาย ""เสือก "นายตอบคำเดียวเพียงเท่านั้น ลูกน้องก็รีบวิ่งออกจากบ้านไปทันที ชาติเกาหัวตัวเองด้วยความสงสัย"ถามนิดถามหน่อย ก็หงุดหงิด นายนะนาย ""ไป เข้าบ้าน ดึกแล้ว " นายออกปากเรียกแล้วเดินเข้าบ้านตัวเองไปบ้านไ
ศาลาสวดศพที่อยู่ในวัดต่างจังหวัด ต่างจากงานศพในเมืองมากนัก คนชนบทมีแรงกายมาช่วยกันเต็มที่ โดยไม่ต้องเอ่ยปาก สถานที่จัดงานถูกกวาดทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยตั้งแต่ เธอ ก้าวเข้ามา ห้องน้ำขัดสะอาดเอี่ยมจนไม่คิดว่าที่นี่เป็นห้องน้ำวัด ดอกไม้หน้าโลง มาถึงศาลาตั้งแต่เช้าตรู่ ถ้วยชามแก้วน้ำ วางคว่ำเรียงรายเอาไว้พร้อมใช้งานดอกแก้วไม่รู้ว่าเพราะพ่อเธอหรือไม่ที่เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน แต่ดอกแก้วมั่นใจอย่างหนึ่งว่าเพราะบารมีของชายคนที่ยืนเคียงข้างเธอทำให้งานศพของชายไร้ญาติมิตร ไม่มีเงินทองคนนี้ มีงานศพที่ดีเหลือเกินคนงานหลายคนมองนายและเด็กสาวในชุดสีดำ " นี่ลูกสาวนายเกรียง "คนเป็นนายบอกออกมา ดอกแก้วยกมือไหว้คนบนศาลาอย่างนอบน้อม แล้วมองรูปพ่อที่ตั้งรอเอาไว้ก่อนแล้วน้ำตาเริ่มร่วงหล่นลงมาอีกที ด้วยเพราะความเสียใจ ผ้าเช็ดหน้าผืนเก่าสีน้ำเงินถูกยื่นให้ตรงหน้า แล้วบอกด้วยน้ำเ
รถกระบะในไร่2คัน จอดนิ่งอยู่ในวัด ศาลาที่ตั้งศพ มีคนงานนับสิบคนเดินกระจัดกระจายช่วยกันทำงาน อากาศเช้ามืด เย็นไม่น้อยภูบดินทร์มองคนที่อยู่ข้างๆที่สวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีดำ กางเกงผ้าสีดำ แล้วก็วางใจ"นาย มาแต่เช้าเลยครับ " ลูกน้องเอ่ยทักออกมา แล้วมองคนสองคนที่เดินเคียงคู่มาด้วยกัน"พวกเมื่อคืน เมาเพียบเลยไหม " นายถามถึงคนที่อยู่เฝ้างาน"ไม่เมาเท่าไหร่นะนาย พี่ชาติมารับไปตั้งแต่ก่อนนายมาแล้วครับ "คนเป็นนายพยักหน้ารับรู้ แล้วมองตรงไปที่ในครัว ที่มีสาวน้อยกำลังนั่งทำงานกับแม่ครัวหลายคนกาแฟในมืออุ่นร้อนกำลังพอดี ภูบดินทร์ดื่มกาแฟที่เตรียมมา แล้วมองบรรยากาศโดยรอบ อาจจะตื่นเช้ากว่าเดิมไปหน่อย แต่ก็คุ้มค่ากับกาแฟที่อยู่ในมือ"ดอกแก้ว อยู่ในตัวจังหวัดเรียนอะไรอยู่ " ป้าแม่ครัวถามเพื่อชวนคุย"เรียนบัญชีจ้ะ อีกเทอมก็จะจบปวส.แล้ว "
เด็กสาววัยรุ่นเดินออกมาถึงหน้าประตูวิทยาลัยกันเป็นกลุ่ม เสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ดอกแก้วมองนาฬิกาข้อมือ แล้วรีบเร่งฝีเท้าเดิน" เราไปทำงานก่อนนะ "ดอกแก้วบอกลาเพื่อนแล้วโบกรถโดยสารที่ผ่านมา ก่อนจะรีบขึ้นรถไปทันที กลุ่มเพื่อนแยกเดินไปอีกฝั่งของวิทยาลัย ที่มีมอเตอร์ไซค์หลายคันจอดรออยู่" มากันแล้วหรอ แล้วแก้วละ " หัวโจกถามหาสาวที่ตัวเองเล็งอยู่" ไปทำงานแล้ว " เพื่อนอีกคนตอบ แล้วมองหน้าคนถามถึงเพื่อนสาวตัวเอง" แก้วไม่มา เราว่างนะทอย " ชายหนุ่มส่ายหน้า" ไม่เป็นไร เราไปหาแก้วที่ร้านนม คืนนี้ก็ได้ "พูดจบ วัยรุ่นที่สวมเสื้อช้อปสีแดงเลือดหมูกลุ่มใหญ่ ก็พากันสตาร์ทรถออกไปอย่างรวดเร็วดอกแก้วลงจากรถโดยสาร แล้วรีบเข
ดอกแก้วบอกลาเพื่อนร่วมงานของพ่อและขอบคุณทุกคนจากใจจริง ที่ช่วยงานพ่อของเธอให้ผ่านไปได้อย่างเรียบร้อย นายจ่ายค่าแรงให้คนงานตามปกติ แม้คนงานจะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้าออกไร่ ไปวัด และกลับมานอนพัก แต่ทุกคนก็ยังได้ค่าแรง เช่นเดิม" แก้ว ไม่มีอะไรตอบแทนลุง ป้า น้า อา และพี่ๆได้เลย พระคุณนี้แก้วจะไม่ลืมไปตลอด "เด็กสาวบอกขอบคุณแล้วเงยหน้ามองคนตัวโต ที่เป็นกำลังหลักให้" ขอบพระคุณนายนะคะ ที่เมตตาแก้วกับพ่อมากเหลือเกิน "เอสยูวีคันใหญ่ขับออกจากไร่มาได้สักพัก คนที่นั่งข้างๆก็หลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวที่ใส่อยู่รัดหน้าอกอวบอิ่มในยามที่นอนหลับ ภูบดินทร์คว้าเสื้อแขนยาวที่พาดเบาะเอาไว้ คลุมปกปิดแล้วเป่าลมหายใจออกจากปากตัวเองตั้งแต่ได้พบหน้าสาวน้อยคนนี้ ความรู้สึกบางอย่างก็ก่อกวนหัวใจมาได้หลายวัน ดอกแก้ว ดอกนี้ หอมฟุ้งน่าหลงใหล แต่ก็ยังยืนหยัดอยู่
พอถามออกไปแล้ว ภูบดินทร์ก็อยากจะกลั้นใจหายตัวไปทันที เพราะคนข้างๆปฏิเสธออกมาทันที" แก้วทำงานที่ร้านเครื่องเขียนเต็มเวลาเลยค่ะ นาย " ดอกแก้วบอกสถานที่ทำงาน" แล้วกลางคืนก็กลับดึกทุกคืนแบบนี้หรอ " นายถามออกมาด้วยความสงสัย" ค่ะ แต่แก้วก็กำลังคิดว่า อาจจะเลิกทำเร็วๆนี้ "" ดีแล้ว มันดึกเกินไป อันตรายด้วย "" คืนนี้ นายค้างในเมืองหรอคะ " เธอถามเพราะเห็นว่าดึกแล้ว" ค้าง แต่จะกลับแต่เช้านั่นแหละ "ถุงข้าวของเครื่องใช้หลายอย่าง ถูกส่งใส่มือตอนลงจากรถ ดอกแก้วไม่ปฏิเสธออกมา เพราะรู้ดีว่า นายตั้งใจจะซื้อของเหล่านี้มาให้ของใช้ส่วนตัวหลายชิ้น ขนม อาหารกระป๋อง และยังมีเสื้อยืดอีกหลายตัว ที่นายนำมาเป็นของฝาก ถูกรื้อวางเอาไว้" อย่างที่ฉันเคยบอกนะ อย่ามองฉันเป็นคนอื่น คนไ