ความสูญเสีย

ศาลาสวดศพที่อยู่ในวัดต่างจังหวัด ต่างจากงานศพในเมืองมากนัก คนชนบทมีแรงกายมาช่วยกันเต็มที่ โดยไม่ต้องเอ่ยปาก สถานที่จัดงานถูกกวาดทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยตั้งแต่ เธอ ก้าวเข้ามา ห้องน้ำขัดสะอาดเอี่ยมจนไม่คิดว่าที่นี่เป็นห้องน้ำวัด ดอกไม้หน้าโลง มาถึงศาลาตั้งแต่เช้าตรู่ ถ้วยชามแก้วน้ำ วางคว่ำเรียงรายเอาไว้พร้อมใช้งาน

ดอกแก้วไม่รู้ว่าเพราะพ่อเธอหรือไม่ที่เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน แต่ดอกแก้วมั่นใจอย่างหนึ่งว่าเพราะบารมีของชายคนที่ยืนเคียงข้างเธอทำให้งานศพของชายไร้ญาติมิตร ไม่มีเงินทองคนนี้ มีงานศพที่ดีเหลือเกิน

คนงานหลายคนมองนายและเด็กสาวในชุดสีดำ " นี่ลูกสาวนายเกรียง "

คนเป็นนายบอกออกมา ดอกแก้วยกมือไหว้คนบนศาลาอย่างนอบน้อม แล้วมองรูปพ่อที่ตั้งรอเอาไว้ก่อนแล้ว

น้ำตาเริ่มร่วงหล่นลงมาอีกที ด้วยเพราะความเสียใจ ผ้าเช็ดหน้าผืนเก่าสีน้ำเงินถูกยื่นให้ตรงหน้า แล้วบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า

" อย่าร้องไห้มากไปกว่านี้ เพราะเธอยังต้องเจอเรื่องอีกมาก วันนี้แค่เริ่มต้นเท่านั้น "

ร่างของพ่อใส่ชุดเสื้อสีฟ้าเข้มกางเกงยีนส์สีดำ สวมรองเท้าคู่ใหม่เพื่อการออกเดินทางไปยังที่แสนไกล ดอกแก้วแทบจะล้มพับไปตรงนั้นทันทีที่เห็นพ่อ แต่คนข้างๆกลับประคองเอวบางเอาไว้ แล้วพามานั่งที่เก้าอี้

" พวกนั้นอาบน้ำแต่งตัวใหม่ให้พ่อเธอแล้ว ถ้าเธอเห็นแล้ว ก็นั่งตรงนี้ รอให้พวกนั้นจัดการไปเองเถอะ "

เค้าบอกแล้วลูบผมเธอเบาๆ ดอกแก้วไม่รู้เพราะอะไรกันแน่ที่ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจเมื่อมือเค้าสัมผัสทีี่ผมของเธอ

อาหารการกินหลายหม้อ ถูกยกลำเลียงลงมาจากรถกะบะคันใหม่ คนงานนับสิบคนเฮละโลกันไปช่วยยกแล้วจัดแจงจัดอาหารให้คนเป็นนายก่อน

" จะเที่ยงแล้ว กินข้าวกินปลาให้เรียบร้อย คืนนี้สวดคืนแรก เธอจะไม่มีเวลาได้กินข้าวไวแน่นอน "

ข้าวมื้อเที่ยงผ่านคอไปอย่างยากลำบากแต่คนที่นั่งข้าง มักจะตักกับข้าวใส่จานให้เสมอ พร้อมส่งสายตาดุๆตามมา

" แก้วกินไม่ลงค่ะ "

ดอกแก้วบอกเสียงเบา คนตัวโตทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ แล้วลุกไปจากโต๊ะ ก่อนจะกลับมาพร้อมกับแซนวิชอันเล็ก และ นมเปรี้ยวอีกกล่อง

" กินให้หมด แล้วจะพาไปกราบพระ " เสียงดุบอกออกมาแล้วลุกไปสั่งงานลูกน้องอีกที

" พวกผู้ชายอยู่ที่นี่สัก4-5คน พวกผู้หญิงแบ่งไปช่วยทำครัวสัก3คน แล้วก็คอยดูแลที่นี่ สัก2คน น้ำกินน้ำแข็งของแห้ง ให้ไอ้ชาติไปจัดการ จะซื้ออะไรจะหาอะไร ไปเอาเงินที่ไอ้ชาติ บอกแม่ครัวทำกับข้าวมากหน่อย ขนมของว่างไอ้ชาติมันสั่งจากร้านในอำเภอมาแล้ว ถ้าไม่พอ ก็เข้าไปเอาที่ร้านไอ้โกมา บอกฉันสั่ง "

" จะมีแขกมาหรอครับนาย ถึงได้สั่งอาหารเยอะขนาดนี้ " ลูกน้องถามออกมา

" อย่างน้อยก็เป็นร้อยสองร้อย " นายคาดการณ์เอาไว้

" คนงานเราก็ร้อยกว่าคนในหมู่บ้านยังไงก็ต้องมาเคยเห็นหน้ากันอยู่ พวกกันเอง ยกมาให้หมดทั้งไร่ นายเกรียงจะได้ไม่เหงา มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย แค่สามคืน "

ดอกแก้วไม่อยากเกาะติดกับคนเป็นนาย แต่เธอมักจะถูกเรียกหาทางสายตาเสมอ สายตาดุที่มองหาเสมอ เมื่อเธอแยกห่างจากเค้า เงินสดหลายพันบาทถูกส่งมาให้พร้อมกับซอสีขาวอีกปึกนึง

" คอยเตรียมซองถวายพระ เวลาสวดเสร็จ "

“นายคะ แก้วพอมีเงินอยู่บ้าง “ เธอเกรงใจที่จะรับทุกอย่างจากเค้า

" ฉันเป็นเจ้าภาพ พ่อเธอเป็นลูกน้อง "

สาวๆในไร่มองเด็กสาวอย่างไม่ค่อยพอใจนัก เพราะผิวพรรณหน้าตาดีเกินไป แถมยังเรียนหนังสือในตัวเมืองอีกด้วย ท่าทีของนายก็ดูใส่ใจเป็นพิเศษอีกต่างหาก

ลูกน้องคนสนิทได้ยินเสียงนินทาเด็กสาวลอยเข้าหู ก็บ่นออกมา

" ปากไม่ดี ตามหน้าตาเลยนะ นายเค้าเป็นผู้ใหญ่ปานนั้น แถมแก่กว่าพ่อเด็กเสียอีก คิดอะไรไร้สาระ ไ

สาวๆที่กำลังเช็ดจานก้มหน้ากันเป็นแถว นายแก่ครรสพ่อเลย คงไม่มีทางจะคิดไปในทางชู้สาวแน่นอน

แขกมาร่วมงานศพมากกว่าที่คาดไว้ เพราะคนงานไปบอกคนในหมู่บ้านและร้านค้าที่พ่อชอบไปซื้อเหล้าเป็นประจำ ทำให้คนในพื้นที่เคยพบเคยเห็นเลยมาร่วมงานกันเป็นจำนวนมากกว่าที่คิด เด็กสาวยกมือไหว้ขอบคุณมือเป็นระวิง แม้ไม่รู้จักกันมาก่อน

อาหารการกินหม้อใหญ่หลายหม้อที่เตรียมไว้ หมดแทบไม่เหลือ จนนายต้องสั่งต้มข้าวต้มมาเลี้ยงมื้อดึกอีกรอบ ทุกคนในไร่เหนื่อยกันเต็มที่ แต่ไม่มีใครปริปากบ่น ดอกแก้วน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง

มือบางจัดการหั่นผักที่กองอยู่สูงท่วมหัว หลังจากที่เสร็จงานสวดศพคืนแรก

" ต้องเตรียมเอาไว้เลี้ยงพระเช้า " แม่ครัวบอกออกมา แล้ววางอาหารสดหลายอย่างในครัว ผู้ชายหลายคนเตรียมตั้งวงกินเหล้า ที่นายสั่งให้คนซื้อมา

" อยู่ที่นี่สัก5คนก็พอ อย่าให้เมามากนักนะ แล้วเช้ามืดจะพาคนมาเปลี่ยนแต่เช้า "

นายออกคำสั่ง ก่อนจะเหลือบไปมอง เด็กสาวที่หั่นผักลงในหม้อใบใหญ่เสียงพูดคุยของแม่ครัวดังลั่นครัว

" เก่งนะดอกแก้ว คล่องแคล่วดี " แม่ครัวเอ่ยชม ออกมา แล้วมองผักกาดที่หั่นอย่างเป็นระเบียบสวยงาม

" หมู ไก่ นายเค้าสั่งหั่นสำเร็จมาเป็นสิบกิโล แช่เอาไว้แล้ว พรุ่งนี้ตีห้าก็ทัน กว่าพระจะลงก็เจ็ดโมงครึ่ง

แต่ต้องเตรียมไว้ให้พวกในไร่ด้วย " แม่ครัวสั่งการ

" พรุ่งนี้แก้วจะมาช่วยแต่เช้าเลยจ้ะ ป้า "

" นายคะ พรุ่งนี้รถแม่ครัวจะมาแต่เช้าใช่ไหมคะ แก้วขอติดรถมาด้วยนะคะ " เด็กสาวบอกกับคนเป็นนาย

" ตีสี่ครึ่งเตรียมตัวแล้วกัน " นายบอกสั้นๆแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง

ดอกแก้วล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม แล้วจัดการตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ เพื่อให้ทันเวลานัด ตีสี่ครึ่ง

วันนี้ทั้งวันตั้งแต่หกโมงเช้าจนเที่ยงคืน เธอปวดไปหมดทั้งตัวแล้ว

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นแล้ว ดอกแก้วเก็บที่นอน แล้วหอบผ้าเสื้อผ้าออกไปอาบน้ำข้างนอก เพื่อให้ทันเวลานัด

นายลงมาจากห้องแล้ว เมื่อเธอเปิดประตูออกมา เค้าอยู่ในชุดที่พร้อมจะออกไปข้างนอกเช่นกัน

" แก้ว ไปกับรถแม่ครัวได้ค่ะนาย " เธอบอกเค้าด้วยความเกรงใจ แต่คนฟังกลับบอกอีกประโยคว่า

" ชงกาแฟร้อนให้หน่อย มีแก้วเก็บอุณหภูมิอยู่ในครัว ชงเต็มแก้วมาเลย "