Share

อย่างที่เคยเป็นมา

ดอกแก้วบอกลาเพื่อนร่วมงานของพ่อและขอบคุณทุกคนจากใจจริง ที่ช่วยงานพ่อของเธอให้ผ่านไปได้อย่างเรียบร้อย นายจ่ายค่าแรงให้คนงานตามปกติ แม้คนงานจะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้าออกไร่ ไปวัด และกลับมานอนพัก แต่ทุกคนก็ยังได้ค่าแรง เช่นเดิม

" แก้ว ไม่มีอะไรตอบแทนลุง ป้า น้า อา และพี่ๆได้เลย พระคุณนี้แก้วจะไม่ลืมไปตลอด "

เด็กสาวบอกขอบคุณแล้วเงยหน้ามองคนตัวโต ที่เป็นกำลังหลักให้

" ขอบพระคุณนายนะคะ ที่เมตตาแก้วกับพ่อมากเหลือเกิน "

เอสยูวีคันใหญ่ขับออกจากไร่มาได้สักพัก คนที่นั่งข้างๆก็หลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวที่ใส่อยู่รัดหน้าอกอวบอิ่มในยามที่นอนหลับ ภูบดินทร์คว้าเสื้อแขนยาวที่พาดเบาะเอาไว้ คลุมปกปิดแล้วเป่าลมหายใจออกจากปากตัวเอง

ตั้งแต่ได้พบหน้าสาวน้อยคนนี้ ความรู้สึกบางอย่างก็ก่อกวนหัวใจมาได้หลายวัน ดอกแก้ว ดอกนี้ หอมฟุ้งน่าหลงใหล แต่ก็ยังยืนหยัดอยู่

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status