Ep.19 เร็วเกินกว่าที่คิดเอาไว้

"คุณเอกไม่รักวดี วดีไม่ว่านะคะ ไม่ว่าเรืื่องลูกหรือเรื่องอะไรก็ตาม แต่อย่าผลักวดีให้กับคนอื่นได้ไหม วดีของแค่นี้ได้ไหม"ราชาวดีเอ่ยออกมาพร้อมใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยน้ำตา ทิติเอกตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่หญิงสาวเอ่ยออกมา

เขาขยับตัวเองเข้าไปหาคนตัวเล็กด้วยความเร็วพร้อมกับการดึงเธอเข้ามาภายในอ้อมกอด

"หมอบอกว่าอย่าเครียดไงวดี....ถ้าลูกฉันเป็นอะไรไปฉันจะไม่แต่งงานกลับเธอ"หญิงสาวที่อยู่ภายในอ้อมกอดของชายหนุ่มนิ่งลงพร้อมกับการขยับตัวเองออกมาจากอกแกร่งของอีกคน

"หมายความว่าไงคะ"

"เธอต้องแต่งงาน แล้วคนที่ต้องแต่งด้วยคือฉัน"

"แล้วคุณแพรละคะ"

"แพรไพลินท้องนั้นก็เท่ากับว่าเธอคบกับคนอื่นเพียงแค่จะให้ฉันรับผิดชอบแต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะเราไม่เคยมีความสัมผัสกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว"ทิติเอกเอ่ยออกมาพยายามที่จะอธิบายให้กับคนตัวเล้กได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้น

"อ๋อค่ะ..."

"แค่นี่หรอ"

"ค่ะ....ต้องให้วดีพูดอะไรคะ"ท่าทางที่ไร้เดียงสาของหญิงสาวทำให้ทิติเอกนักใจมากกว่าจะรู้สึกดีที่เธอไม่ทันคน

"บดินทร์บอกว่าเธอทะเลาะกับแพรไพลินหรอ"

"ก็เขาว่าวดีก่อนทำไม"หญิงสาวเอ่ยออกมาพร้อมท่าทางที่เรียกว่าทั้งโกระแค้นทั้งไม่พอใจ จนคนท่เห็นท่าทางของเธออยากจะจัดการผู้หญิงคนนั้นให้ไม่เหลือที่ยืนเลยก็ว่าได้

"รอดูข่าวดีเลย แต่ตอนนี้เธอต้องพักแล้ววดี"ทิตเอกเอ่ยออกมาพร้อมกับการที่เขาได้ประคองคนตัวเล็กลงนอน

"คุณไปทำงานเถอะค่ะ วดีอยู่ได้"หญิงสาวเห็นว่ามีโทรศัพท์โทรเข้ามาหลายสายแล้ว แต่ชายหนุ่มก็เมินเฉยไม่แม้แต่จะสนใจอะไรมันเลย จนราชาวดีอดที่จะเอ่ยออกมาอย่างเป็นห่วงว่าทิติเอกจะเสียงานมากกว่าอย่างอื่น

"ไม่อยากให้อยู่ด้วยแล้วหรือไง"

"เปล่าค่ะ วดีแค่อยากให้คุณสนใจงานก่อน ไหนๆวดีก็มีคนค่อยดูแลเยอะขนาดนี้แล้ว

"ก็ได้"ทิตเอกเอ่ยออกมาก่อนที่จะก้มลงไปหอมที่หน้าผากของคนตัวเล็ก รอยยิ้มที่หญิงสาวส่งมาให้เขาเป็นรอยยิ้มที่ทำให้ทิติเอกหลงรักมันตั้งแต่แรกจนถึงทุกวันนี้เลยก็ว่าได้

"นอนได้แล้ว หลับแล้วฉันจะได้ไปทำงาน"ร่างหนาขยับตัวเองเดินออกไปจากห้องพักของราชาวดีในขณะที่เขาแน่ใจแล้วว่าคนตัวเล็กหลับไปแล้ว

รัตนาที่ยืนรออยู่หน้าห้องพร้อมกับสิงหราชาที่ยังคงยืนรอเพื่อนของตัวเองที่อยู่ภายในห้องพักของหญิงสาว ได้จับจ้องมองทิติเอกที่เดินออกมาด้วยสีหน้าที่เหมือนเดิมไม่มีท่าทีว่าจะเปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย

"เป็นไงบางตาเอก"

"หลับไปแล้วครับ ยังไงผมต้องฝากคุณหญิงดูให้หน่อยนะครับ"คำพูดของทิติเอกที่เอ่ยออกมาทำให้ทั้งสองถอนหาใจออกมาอย่างโล่งใจพอๆกับสงสัยในคำพูดของทิติเอก

"จะไปไหน ไม่อยู่กับน้องหรือไง"

"เธอไล่ให้ผมไปทำงานครับ แต่ยังไงตอนเย็นผมจะรีบเข้ามานะครับ"

"ได้จร้า..."ทิติเอกได้ทำการยกมือไหว้แม่ของสิงหราชก่อนที่จะเดินตรงไปที่ลิฟท์โดยที่สิงหราชตามเขามาด้วย เหตุผลที่ว่าต้องการจะคุยเรื่องโครงการต่อ

"เห็นข่าวนี้ยัง"สิงหราชส่งโทรศัพท์ให้กับทิติเอก เขาไม่คิดว่าอรวีผู้เป็นแม่ของทิติเอกจะจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นได้รวดเร็วมาขนาดนี้

"ปากก็บอกให้ฉันเลิกยุ่ง แต่การกระทำอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้"ทิติเอกเอ่ยออกมาอย่างประชดผู้เป็นแม่ของตัวเอง

"พ่อฉันรู้เรื่องก็โกรธเป็นฟื้นเป็นแต่พอรู้ว่าเป็นแก ท่านก็เอ่ยออกมาแค่คำเดียวว่าแกต้องแต่งไม่แต่งไม่ได้"

"เอก"ทันทีที่รถที่ทั้งสองหนุ่มได้นั่งอยู่เคลื่อนตัวเองเข้ามาที่บริษัทของทิติเอกแล้ว สิงหราชก็เอ่ยเรียกเพื่อนของตัวเองให้ทำการหันไปมองที่หน้าตัวบริษัททันที ด้วยตอนนี้นักข่าวหลากหลายสำนักได้พากันเข้ามารอทิติเอกเพื่อรอสัมภาษณ์ในสิ่งที่เกิดขึ้น

"มาแล้วคุณเอกมาแล้ว"นักข่าวสาวเอ่ยเรียกเพื่อนของตัวเองทันทีเมื่อเห็นว่ารถของทิติเอกได้เคลื่อนเข้ามาจอดที่หน้าบริษัท พร้อมทั้งเขาได้เดินลงมาจากรถ พร้อมกับเพื่อนสนิทที่มีข่าวว่าจะร่วมกันทำโครงการใหญ่

"ไม่ทราบว่าเรื่องของคุณแพรไพรลินคุณเอกคิดเห็นยังไงคะ"

"ต้องคิดเห็นด้วยหรอ เธอมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นจนท้องแล้วพยายามยัดเหยียดตัวเองมาให้ฉันแบบนี้ต้องคิดเห็นด้วยหรอ"

"อ้าวแล้วแบบนี้เรื่องของผู้หญิงที่เป็นเมียเก็บคุณเอก ที่คุณแม่ของคุณไม่ยอมรับมันจริงหรือเปล่า"

"เธอไม่ใช่เมียเก็บ เธอเป็นเมียที่ถูกคนอื่นเดินมาสวมทะเบียน"

"แล้วคุณหญิงอวรีจะรับได้หรอคะ"ทิติเอกมองไปยังนักข่าวสาวที่เอ่ยถามออกมาอย่างพยายามจี้จุดเหมือนเธอมาอย่างมีเจตนา

"เรื่องยอมรับไม่ยอมรับต้องถามฝ่ายหญิงมันถึงจะถูกนะครับ ผู้หญิงที่พวกคุณกำลังเรียกว่าเมียเก็บเนี่ยทเป็นลูกสาวของผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของสื่อในประเทศ ถ้าจะทำอะไรก็คิดๆหน่อยนะครับเดี๋ยวได้ตกงาน"สิงหราชเอ่ยออกมาพร้อมมองนักข่าวสาวอย่างเพ็งเล็ง

"ขอตัวนะครับ อยากรู้อะไรไปถามฝ่ายหญิงเลย แล้วเดี๋ยวถ้าฉันจะให้ข่าวเดี๋ยวติดต่อไปเอง"ทิติเอกเอ่ยออกมาอย่างตัดบทก่อนจะเดินฝ่าฝูงชนเข้าไปภายในบริษัทพร้อมเพื่อนของตัวเอง

"บดินทร์..."ชายหนุ่มเอ่ยเรียกรลูกน้องคนสนิทเข้ามาภายในห้องทำงานที่ตอนนี้เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้ทำงานของตัวเองแล้ว และสิงหราชได้นั่งอยู่ที่โซฟา

"ครับคุณเอก"

"ทำไมข่าวไปไวจัง"ทิติเอกที่คิดว่าข่าวน่าจะมาพรุ่งนี้ แต่กลับมาไวเกินกว่าที่เขาได้ควาดการณ์เอาไว้เสียอีก

"คุณหญิงแกล้งโทรไปปรึกษาเพื่อนสนิทนะครับเลยได้เรื่องเลย"บดินทร์เอ่ยตอบทิติเอกออกมาอย่างตรงไปตรงมา

"สองแม่ลูกนั้นไม่อกแตกตายเลยหรือไง"สิงหราชที่รู้เรื่องขอเพื่อนมาตั้งแต่แรกก็อดที่จะเอ่ยออกมาอย่างสงสัยไม่ได้

"คงบ้ากินไปแล้วแหละ และเดียวพรุ่งนี้ก็จะออกมาให้สัมภาษณ์ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องเข้าใจผิด พรุ่งนี้ส่งเอกสารให้กับแพรพรรณลายที่งานสัมภาษณ์ด้วยนะ"

"ครับ"บดินทร์เอ่ยอกมาก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องทำงานของผู้เป็นเจ้านายของตัวเอง

"เอกสารอะไร...สิงหราชอดที่จะเอ่ยออกมาอย่างสงสัยไม่ได้

"ทุจริตตั้งแต่โคตรยันตอนนี้เลย"