EP.17 ผู้เป็นแม่

"ต่อให้วดีต้องตาย วดีก็ไม่มีทางเอาเข้าออก"เสียงที่ดังขึ้นมาของราชาวดี ที่เธอฟื้นขึ้นมาหลังจากหลับไปได้เกือบสามวัน และเมื่อเธอตื่นขึ้นมากลับต้องพบเจอกับความจริงที่เจ็บปวด

หญิงสาวยังคงมองไปที่ผู้เป็นแม่ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดภายในใจของเธอ

"หมอคิดว่าการตัดสินใจนี้ ขึ้นอยู่กับคนไข้ แต่ถ้าเป็นไปได้หมอก็อยากให้เอาออก"หมอหนุ่มเอ่ยออกมาท่ามกลางความเงียบ

"ไม่ค่ะ ยังไงวดีก็ไม่ยอม ใครเขาไม่ต้องการก็ชั่งเขา ลูกวดีๆดูแลเขาได้"หญิงสาวยังคงยืนกรานในคำเดิม แต่เหมือนคำยืนกรานของเธอจะถูกกลืนลงในลำคอ ในสายตาของเธอได้ปะทะเข้ากับร่างหนาของคนที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี

"ผมขอคุยกับเธอก่อนได้ไหม"ที่ทิติเอกที่ได้รับรู้เรื่องการฟื้นของราชาวดี เขาก็ไม่รีรอที่จะมาหาเธอในทันที ใบหน้าสวยหันไปอีกทางเพื่อจะหลบสายตาของชายหนุ่มที่มองมาที่เธอ

"ราชาวดี หันกลับมาเดี๋ยวนี้ ฉันไม่รู้นะว่าเธอไปได้นิสัยดื้อดึงขนาดนี้มาจากใคร"ทิติเอกเอ่ยออกมาอย่างนึกต่อว่าหญิงสาว แต่เหมือนเธอจะไม่สนใจในคำพูดของเขาเลย ร่างหนาเดินเข้ามาหาหญิงสาว เขาจับที่ใบหน้าของเธอให้หันกลับมาหาเขา

"ดูทำหน้าเข้า"ทิติเอกอดที่จะเอ่ยออกมาเมื่อเห็นใบหน้าของหญิงสาวในตอนนี้ไม่ได้ ใบหน้าที่บูดบึ้ง พร้อมกับสายตาที่ไม่ยอมมอง เหมือนเด็กที่กำลังถูกขัดใจของราชาวดี สร้างรอยยิ้มให้กับทิติเอกยังไม่เคยเป็นมาก่อน แม้แต่หญิงสาวที่ได้เห็นรอยยิ้มนั้นยังหยุดนิ่งอยู่ในภวังค์

"ยังไงวดีก็ไม่เอาลูกออก คุณไม่รับผิดชอบวดีก็ไม่คิดจะว่า จะไม่เลี้ยงเขาก็ชั่ง แต่วดีไม่เข้าใจทำไมต้องให้เอาออกด้วย"หญิงสาวหันไปถามคำถามมากมายกับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างกายของเธอ แต่สิ่งที่เธอได้กลับมาคงเป็นแววตาที่เจ็บปวด เขาไม่เคยคิดกลัวไม่ว่าจะเรื่องถูกฟ้องหย่าหรือเรื่องชื่อเสียเงินทองของตัวเอง แต่สิ่งที่เขากลัวเพียงอย่างเดียว คือการหายไปของผู้หญิงตรงหน้าของตัวเอง

"เธอก็รู้ว่าร่างกายที่ไม่พร้อมจะทำให้เด็กไม่แข็งแรง"

"ไม่ก็คือไม่ต่อให้วดีต้องตาย ก็ไม่"คำขาดที่หญิงสาวเอ่ยออกมาทำให้ทิติเอกถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจยังไม่เคยเป็น

"งั้นแต่งงานกับฉัน"

ใบหน้าของราชาวดีหันกลับมามองคนข้างกายของตัวเองอย่างตกตะลึง

"แค่คุณแพรไพลินรู้เรื่องที่วดีเป็นเมียเก็บคุณ เขายังทำได้ขนาดนี้ ครั้งนี้เขาไม่ฆ่าวดีตายเลยหรอ คุณเอกกลับไปก่อนเถอะนะคะ ถือว่าวดีขอ"

"งั้นก็พักผ่อนเยอะๆนะ อย่าเครียด"ทิติเอกขยับใบหน้าของตัวเองเข้าไปหาคนตัวเล็ก ก่อนที่จะจูบลงที่หน้าผากของเธอ ชายหนุ่มหันหลังกลับเดินออกจากห้อง ทำให้ราชาวดีทำได้เพียงแต่มองตามร่างหนาของเขาจนลับตา

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ กำลังเกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนี้ แต่สิ่งเดียวที่เธอรู้ในตอนนี้ คือการที่เธอต้องออกไปจากตรงนี้ให้ได้

ทางด้านของทิติเอก

หลังจากที่เขาได้ออกมาจากห้องพักฟื้นของราชาวดี เขาก็ได้ตรงกับมาที่บ้านของผู้เป็นแม่ เวลาที่ทำให้ชายหนุ่มตกตะลึงไม่น้อยอย่าเกินคาด แพรไพรลินและผู้เป็นแม่ของเธอแพรพรรณลาย นั่งอยู่ข้างกายแม่ของเขา

"ไม่คิดว่าจะมากันครบ"ที่พี่เอกที่นั่งลงตรงโซฟาซึ่งอยู่ตรงข้ามผู้เป็นแม่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระแทกแดกดัน

"น้องบอกว่า ผู้หญิงที่เอกกกอยู่คือเลขาของเอก จริงใช่ไหมลูก"

"ครับ"

"คุณเอกทำแบบนี้ได้ยังไง นี่มันหักหน้าแพรชัดๆเลยนะคะ"

"หักหน้าหักยังไงหรอ หักด้วยการท้องกับผู้ชายคนอื่นแล้วพยายามมาจับฉันเนี่ยนะ"คำพูดของทิติเอก ทำให้ผู้เป็นแม่ของเขาอย่างอรวีตกใจไม่น้อย เธอมองใบหน้าของผู้เป็นเพื่อนสนิทและเป็นถึงภรรยาของรัฐมนตรี ด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาความคิดในใจของเธอ

"หมายความว่าไงคะคุณหญิง ท้องกับผู้ชายคนอื่น"

"ไม่จริงนะคะคุณแม่ แพรไม่ได้ท้อง พี่เอกเอาอะไรมาพูดเมื่อวานแพรเพิ่งนอนโรงพยาบาล หมอบอกว่าแพรไม่ได้ท้อง"

"ผู้หญิงแบบเธอกับแม่เธอ ที่หวังแต่จะปอกลอกครอบครัวฉันนะ เธอคิดว่าฉันจะโง่หรอ"ทิติเอกส่งโทรศัพท์ให้กับผู้เป็นแม่ซึ่งเป็นใบรับรองแพทย์จากทางโรงพยาบาล โดยระบุถึงการตั้งครรภ์ของแพรไพลิน

"เป็นไงคนดีของแม่"ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงของผู้ชนะ ต่างจากแม่ของตนที่จับจ้อง 2 แม่ลูกด้วยความโกรธแค้น

"อรวีฟังพี่ก่อนนะมันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้ ตาเอกกับแพรแต่งงานกันมาตั้งนานแล้วท้องมันก็น่าจะเป็นเรื่องที่ปกติ"

"จ้องตากันแล้วท้องหรอครับ อ๋อคุณแม่ เรื่องโครงการของบริษัทคุณหญิง ทุจริตทุกอย่างจัดการด้วยนะครับ"

"ไหนๆก็ไหนๆล่ะ แพรขอถามหน่อยสิคะ อีนั่นมันแท้งไหม"แพรไพลินที่เห็นว่าที่พี่เอกกำลังจะเดินออกไปจากห้องรับรอง ก็เอ่ยออกมาจนทำให้ชายหนุ่มต้องหยุดยืนนิ่งหันไปมองที่หญิงสาว

อรวีผู้เป็นแม่ได้เห็นสายตาของลูกชายที่จับจองมาที่ภรรยาของตัวเอง เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าที่เอกจะทำอะไรได้บ้าง

"ท้อง ใคร อีตัวของลูกน่ะหรอ"

"อีกตัวที่คุณแม่พูดถึง ลูกสาวผู้หญิงรัตนานะครับ"คำพูดของที่ติดเอกทำให้อรวี แทบจะเป็นลม มากกว่าเรื่องของลูกสะใภ้ตัวเดียวของเธอเสียอีก

"ภรรยาหลวง ผู้หญิงที่คุณแม่ไม่เคยให้เกียรติเธอ เป็นลูกของคุณรัตนาน้องสาวของสิงหราช แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ เพราะตอนนี้เธอคงไม่เอาผู้ชายอย่างผมทำพันธุ์แล้วแหละ"ทิติเอกเอ่ยออกมาก่อนที่จะเดินออกไปจากบ้าน

"ดิฉันบอกว่าคุณหญิง จะจัดการเรื่องนี้ อย่างเหมาะสมนะคะ"อรวีที่เห็นว่าลูกชายของเธอ ได้เดินออกไปจากห้องรับรองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอจึงได้เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เค้นออกมา

"ถ้าการที่ลูกสาวท้อง แล้วเที่ยวมาเล่ขายแบบนี้ ดิฉันว่าคุณหญิงเอาเป็นเล่ให้ลูกนักการเมืองหน้าโง่ดีกว่านะคะ"

"พรุ่งนี้มาเซ็นใบหย่าด้วย และเรื่องบริษัทอย่าคิดว่าฉันจะจบง่ายๆ"อรวีพูดจบ เธอก็ลุกเดินออกมาทันที

"ตาเอก หยุดเดี๋ยวนี้นะตาเอก"อรวีที่เดินจ้ำอ้าวเข้ามาหาลูกชายที่กำลังจะขึ้นรถส่งเสียงเรียกผู้เป็นลูกชายตลอดเวลา จนที่ทิติเอกหยุดยืนแล้วหันกลับมามองผู้เป็นแม่

แม่อย่างเธอนะอรวีต้องเจอคุณหญิงรัตนา อย่าลืมกดใจกด comment ให้กับไรท์ด้วยนะคะ