Share

บทที่ 66

Author: จี้เสี่ยวนวน
ฮั่วหยุนเซียวกวาดมองหลิวจิงจิงแวบหนึ่ง โดยไม่ปิดบังความรังเกียจและความไม่พอใจในสายตาเลยแม้แต่น้อย

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่เห็นว่าสถานการณ์ไม่ปกติรีบลุกขึ้น แล้วยืนขวางหน้าหลิวจิงจิง กล่าวว่า “คุณชายฮั่ว ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งหมด จิงจิงไม่ได้มีเจตนาทำแบบนั้น!”

“เธอมีสิทธิ์พูดตั้งแต่เมื่อไหร่?”

ฮั่วหยุนเซียวไม่ไว้หน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเลยสักนิด

สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนขรึมลงเล็กน้อย

ความรักที่ฮั่วหยุนเซียวมีต่อเสิ่นม่านตกอยู่ในสายตาของฝูงชน ในสายตาของหลิวจิงจิงอดไม่ได้ที่จะอิจฉาริษยาขึ้นมา

“แก แกใช้วิธีอะไรยั่วคุณชายฮั่ว ห๊ะ? คุณชายฮั่ว! คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงคนนี้เป็นมือที่สามของคนอื่น! แถมยังแย่งแฟนชาวบ้านด้วย หล่อนมันผู้หญิงขายตัว!”

หลิวจิงจิงพูดเสียงดังมาก ทำให้สายตาของฮั่วหยุนเซียวยิ่งเย็นชามากขึ้น

หลิวจิงจิงถูกมองด้วยสายตาเช่นนั้นจนตัวหนาวสั่น ฮั่วหยุนเซียวเอ่ยเสียงเรียบนิ่งว่า “ผมไม่เคยตบผู้หญิงมาก่อน แต่ถ้าคุณพูดอีกคำล่ะก็ ผมไม่ปล่อยไว้แน่”

เมื่อเห็นท่าทีหวาดกลัวของหลิวจิงจิง เสิ่นม่านจึงเอ่ยขึ้นอย่างใจเย็นว่า “ก่อนที่จะออกหน้าแทนคนอื่น ก็ช่วยเข้าใจสถานการณ์ที่แท้จริงด้วย ไม่ใ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 67

    ซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้ยินดังนั้น ก็รีบอธิบายแก้ต่าง “หล่อนอาจจะจงใจทำให้สับสนก็ได้ ใครจะรู้ว่าหล่อนคิดอะไรอยู่กันแน่ ช่างมันเถอะ ไม่ต้องไปคิดเรื่องนี้แล้ว กินข้าวกันเถอะ”เมื่อได้ยินคำพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนแล้ว หลิวจิงจิงถึงได้ระงับความสงสัยในใจไว้ทว่าหวังถิงที่อยู่ข้างๆ กลับจับผิดได้ เธอไม่ได้โง่เขลาเหมือนหลิวจิงจิงที่เชื่อคำพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนทั้งหมดจากพฤติกรรมของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเมื่อครู่นี้ หวังถิงก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติแล้ว“คืนนี้เราแอบตามผู้หญิงนั่นตามเดิมกันเถอะ”หวังถิงเอ่ยขึ้นอย่างเรียบนิ่ง“ใช่! แอบตามหล่อน ฉันจะต้องถ่ายหลักฐานธาตุแท้ของหล่อนมาให้ได้ ให้ฮั่วหยุนเซียวรู้ว่านังผู้หญิงนั่นไม่ใช่คนดีอะไร!”สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนดูไม่ดีกว่าเดิมเธอคิดว่าหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นแล้ว หวังถิงกับหลิวจิงจิงจะล้มเลิกความตั้งใจซะอีกแต่ไม่คิดเลยว่าหวังถิงจะพูดถึงเรื่องแอบติดตามเสิ่นม่านอีก!“เฉี่ยนเฉี่ยน เธอจะไปกับเราด้วยใช่ไหม?”หวังถิงมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างลองใจซูเฉี่ยนเฉี่ยนเหยียดยิ้มอย่างฝืนๆ แล้วกล่าวว่า “แน่นอนสิ ฉันรับปากพวกเธอแล้ว ยังไงก็ต้องไปกับพวกเธออยู่แล้ว”เมื่อ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 68

    “ขอโทษด้วยครับ คนนอกจำเป็นต้องแสดงบัตรยืนยันตัวตนก่อน แล้วต้องให้เจ้าของอนุญาตด้วยตนเองถึงจะเข้าไปได้ครับ”ยามรักษาความปลอดภัยไม่คล้อยตามหลิวจิงจิงกล่าว “ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามาหาเพื่อนก็ต้องยืนยันตัวตนด้วย ฉันบอกแล้วไงว่าคนเมื่อกี้คือเพื่อนของฉัน เราอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน!”“ขอโทษด้วยครับ รบกวนคุณช่วยติดต่อหาเจ้าของให้ติดต่อทางเรา ทางเราถึงจะปล่อยให้คุณเข้าไปได้ครับ”ยามรักษาความปลอดภัยกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นักคนที่พักอาศัยอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นเศรษฐีร่ำรวยและมีอำนาจทั้งนั้น แม้แต่ยามรักษาความปลอดภัยก็ตาดีกว่ายามทั่วไปด้วยหลิวจิงจิงโมโห แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายจึงทำได้เพียงถอยทัพอย่างช่วยไม่ได้ระหว่างทางกลับ ในที่สุดหวังถิงก็พูดความสงสัยของตนออกมา “ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่? ฉันได้ยินมาว่าคนที่จะพักที่หมู่บ้านนั้นได้ล้วนแต่เป็นคนไม่ธรรมดาทั้งนั้น หล่อน…เป็นคนขายตัวจริงเหรอ?”“หวังถิง เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? ถ้าหล่อนไม่ใช่คนขายตัว แล้วจะเป็นคุณหนูเศรษฐีหรือไง? อย่ามาตลกหน่อยเลย คุณหนูเศรษฐีจะแย่งแฟนชาวบ้านเหรอ?”หลิวจิงจิงเหยียดหยามหวังถิงได้ยินหลิวจิ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 69

    วันต่อมาขณะที่ไปมหาวิทยาลัย ซูเฉี่ยนเฉี่ยนสวมชุดกระโปรงสีขาวยืนอยู่หน้าห้องเรียนคล้ายกำลังรอใครบางคนอยู่หลังจากเกิดเรื่องเมื่อวานแล้ว เสิ่นม่านไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนอีก ดังนั้นจึงตั้งใจจะเดินเข้าห้องเรียนไปเหมือนไม่เห็นหล่อน“พี่เสิ่น!”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเรียกเสิ่นม่านเอาไว้เสิ่นม่านหยุดฝีเท้า แล้วมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยสายตาเย็นชา “มีเรื่องอะไร?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกัดริมฝีปาก เห็นได้ชัดว่ายากที่จะพูดออกมา“พี่เสิ่น เรื่องเมื่อวานต้องขอโทษด้วยจริงๆ นะคะ”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก้มหน้าก้มตา กล่าว “ฉันไม่คิดว่าจิงจิงจะพูดแบบนั้นกับพี่ พวกหล่อนเข้าใจพี่ผิดไป”“เธอก็ด้วยเหรอ?”เสิ่นม่านอมยิ้มมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนราวกับมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้อย่างทะลุปรุโปร่งอย่างไรอย่างนั้นซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบส่ายหัว “ฉันเปล่านะ! พี่เสิ่น ฉันจะคิดแบบนั้นกับพี่ได้ยังไง? เมื่อวานฉันห้ามพวกหล่อนตลอด ก็เพื่อที่จะอธิบาย…”เสิ่นม่านมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่แสดงละครได้สมบทบาทพลันรู้สึกน่าขันขึ้นมาเธออยากจะรู้จริงๆ ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะพูดอะไรออกมาได้อีกเมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านไม่พูดไม่จาสักที ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงยื่นมือออกม

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 70

    เมื่อเห็นถึงสายตาเชิงสงสัยของหวังถิงแล้ว สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนพลันแข็งทื่อไปชั่วขณะ แต่ทว่าไม่นานก็ถูกแทนที่ด้วยสีหน้าน่าสงสาร “ถิงถิง ฉันจะโกหกเธอได้ยังไง ทำไมจู่ๆ เธอถึงถามฉันแบบนี้ล่ะ”หวังถิงเห็นว่าดวงตาของซูเฉี่ยนเฉี่ยนแดงก่ำจึงพูดได้แค่ว่า “ฉันแค่ถามไปงั้นน่ะ อย่าคิดมาก”เมื่อเห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะร้องไห้แล้ว หวังถิงจึงจับมือซูเฉี่ยนเฉี่ยน แล้วพูดอย่างสนิทสนมว่า “เราสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน เธอห้ามโกหกพวกเราเด็ดขาดล่ะ”“แน่นอนอยู่แล้ว ฉันไม่มีทางโกหกพวกเธอแน่นอน”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้าอย่างเรียบร้อย“ไปกันเถอะ เข้าเรียนกัน”หวังถิงจูงมือซูเฉี่ยนเฉี่ยนให้เข้าเรียน ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองหวังถิงที่อยู่ข้างหน้า ในใจเต็มไปด้วยความกังวลใจอย่างไรก็ตาม ก่อนเรียนจบต้องห้ามให้หวังถิงกับหลิวจิงจิงรู้ว่าเธอโกหกเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของเธอได้จบเห่แน่นอนชั้นบนบริเวณหน้าห้องเรียนของซูเฉี่ยนเฉี่ยนล้อมรอบไปด้วยผู้คน หลิวจิงจิงเองก็ชะเง้อมองไปทั่วสารทิศ แต่เพราะตัวเล็กจึงไม่สามารถเบียดเข้าไปได้“เกิดอะไรขึ้น?”หวังถิงเข้าไปถามหลิวจิงจิงเม้าท์มอย “ได้ข่าวว่าคณะกรรมการตรวจ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 71

    สองคนนี้สมองมีปัญหาหรือไงกัน?“ถ้าพวกเธอสองคนไม่ไป ฉันจะไปแล้วนะ!”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอยากจะหนีไป แต่ใครจะรู้ว่าขาหนึ่งเพิ่งจะก้าวออกไป ก็ได้ยินเสียงนักเรียนคนหนึ่งที่อยู่หน้าห้องตะโกนขึ้น “ซูเฉี่ยนเฉี่ยน! คณะกรรมการตรวจสอบเรียกเธอ!”เมื่อได้ยินดังนั้น ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพลันตกใจวูบทันใดนั้นเอง คณะกรรมการตรวจสอบวินัยก็เดินออกมา แล้วชี้ไปยังแผ่นหลังของซูเฉี่ยนเฉี่ยน กล่าวว่า “เธอ หยุดก่อน”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนตัวแข็งทื่อพร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงระมัดระวังขณะหันกลับไป “หนู…หนูเองค่ะ”“เธออยู่หอ 317 หรือเปล่า?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้า ไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายถามเรื่องนี้ทำไม“หลิวจิงจิงอยู่หอเดียวกับพวกเธอไหม?”“…ใช่ ใช่ค่ะ”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองไปยังหลิวจิงจิงที่อยู่ไม่ไกลโดยสัญชาตญาณหลิวจิงจิงตะลึงงัน คณะกรรมการเองก็มองไปที่เธอด้วย“เธอคือหลิวจิงจิงใช่ไหม?”หลิวจิงจิงพยักหน้าตัวแข็งคณะกรรมการตรวจสอบวินัยก้มมองจดหมายฟ้องร้องในมือ แล้วกล่าวว่า “มีคนฟ้องร้องว่าเธอปล่อยข่าวลือเท็จในมหาวิทยาลัย ทำลายภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยเป็นอย่างมาก และละเมิดชื่อเสียงของนักศึกษาหญิงคนหนึ่งด้วย”กล่าวจบ คณะกรรมการตรวจส

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 72

    “ถ้างั้นเป็นฝีมือใคร?”เสิ่นม่านขมวดคิ้วมุ่นถ้าบอกจะจัดการอีกฝ่าย ก็ควรจัดการซูเฉี่ยนเฉี่ยน แต่คนเบื้องหลังกลับจงใจโยนความผิดให้กับหลิวจิงจิง แต่สุดท้ายก็เหมือนไม่ไดทำอะไร เพราะหลิวจิงจิงก็แค่โดนตักเตือน ส่วนซูเฉี่ยนเฉี่ยนกลับไม่โดนอะไรเลยขณะเดียวกัน เสิ่นม่านก็เหลือบมองเห็นฟู่ฉือโจวที่คาบหมั่นโถวรูปดอกไม้พร้อมถือถาดอาหารเดินผ่านไปเสิ่นม่านยื่นมือออกไปดึงชายเสื้อของฟู่ฉือโจวไว้ “หยุด!”ฟู่ฉือโจวหัวกลับไปถามด้วยน้ำเสียงไม่ชัดเจน “ทำไม!”“ฝีมือนายเหรอ?”“ฝีมือฉันอะไร?”ฟู่ฉือโจวมึนงง“คณะกรรมการตรวจสอบวินัย”เสิ่นม่านเข้าประเด็นทันทีฟู่ฉือโจวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฝีมือเซียวตั๋วหรือเปล่า?”“เซียวตั๋วจะยุ่งเรื่องนี้งั้นเหรอ?”เสิ่นม่านนึกถึงเหตุการณ์ใต้ตึกหมู่บ้านที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทั้งสามคนไปหาวันนั้นไม่แน่อาจจะเป็นฝีมือของเซียวตั๋วจริงๆ ก็ได้แต่ทว่าขณะนี้ความสงสัยทั้งหมดทั้งมวลของเสิ่นม่านกลับถูกอีกคำถามหนึ่งแทนที “นายจนถึงขนาดต้องมีกินข้าวที่นี่แล้วเหรอ?”โรงอาหารทั่วไปของมหาวิทยาลัยเอดูอย่างไรก็ไม่เหมือนสถานที่ที่ฟู่ฉือโจวจะมาได้“ประหยัดได้ก็ประหยัด”ฟู่ฉือโจวตอ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 73

    เสิ่นม่านพยักหน้า ก่อนหน้านี้ตอนที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคุกเข่าต่อเธอก็พูดแบบนั้น“หล่อนไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่?”ฟู่ฉือโจวถามด้วยความสงสัย“ฉันจะรู้ได้ไง?”“ถ้างั้นหล่อนมีแฟนอยู่แล้วยังจะรังควานป๋อซือเหยียนอีก ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดานะเนี่ย!”ฟู่ฉือโจวรู้สึกรังเกียจต่อพฤติกรรมของผู้หญิงแบบนี้มาก“คำพูดของหล่อนเป็นคำพูดที่พูดให้คนอื่นฟังอยู่แล้ว ยังไงฉันก็ไม่เชื่อหรอกว่าหล่อนจะคบผู้ชายคนอื่นนอกจากป๋อซือเหยียน”เสิ่นม่านวางตะเกียบลงพร้อมเก็บจานตรงหน้า “ฉันกินเสร็จแล้ว พวกนายตามสบายเลยนะ”กล่าวจบ เสิ่นม่านพลันลุกขึ้นกำลังจะเดินจากไปฮั่วหยุนเซียวเองก็เก็บจาน แล้วกล่าวว่า “ฉันก็เสร็จแล้วเหมือนกัน”ฟู่ฉือโจวยัดหมั่นโถวรูปดอกไม้เข้าปาก “รอฉันด้วยสิ!”พลบค่ำ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองดูผลคะแนนสุ่มสอบในห้องเรียนครั้งล่าสุดอยู่ที่หอพัก หัวใจพลันกระตุกไปทีหนึ่งผลคะแนนของเธอดีมาโดยตลอด แต่กลับลดลงฮวบในการสอบครั้งนี้เพื่อนร่วมหอพักที่เห็นผลคะแนนแล้วก็อดไม่ได้ตะลึงงัน “เฉี่ยนเฉี่ยน เธอ…ทำไมเธอตกไปอยู่อันดับเก้าได้ล่ะ แต่ก่อนเธอได้ที่หนึ่งตลอดไม่เคยตกอันดับขนาดนี้เลยนี่”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเก็บผลคะแนนอย่า

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 74

    ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกำลังจะอธิบาย ทว่าป๋อซือเหยียนกลับพูดขึ้น “คุณมีพรสวรรค์มากก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณจะละเลยการเรียนแบบนี้ได้”“ขอโทษค่ะ ฉัน…”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนแทบจะร้องไห้ออกมาแล้ว ทว่าครั้งนี้ป๋อซือเหยียนตั้งใจจะไม่ใจอ่อน“คุณน่าจะรู้กฎระเบียบของมหาวิทยาลัยเอดี ถ้าครั้งหน้าผลคะแนนของคุณยังตกเยอะขนาดนี้ แล้วยังต่ำกว่าท็อปสิบอีก คุณจะหลุดจากทุนการศึกษาทันที และคุณจะต้องรับผิดชอบค่าเทอมเองทั้งหมด”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้กฎนี้ดี แต่เธอไม่คิดว่าคำพูดนี้จะออกจากปากของป๋อซือเหยียนซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองป๋อซือเหยียนอย่างอ้ำอึ้ง สติหลุดไปชั่วขณะป๋อซือเหยียนพูดชัดเจนมากจนไม่รู้จะชัดเจนอย่างไรแล้ว ถ้าหากผลคะแนนของเธอยังตกฮวบต่อไปอีก เช่นนั้นป๋อซือเหยียนจะไม่สนับสนุนเธออีก และจะไม่ช่วยให้เธอได้เรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเออีกต่อไป ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เธอต้องเป็นคนรับผิดชอบเอง“ประธานป๋อ ฉันสำนึกผิดแล้วค่ะ ต่อไปจะไม่มีอีก”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบยอมจำนนค่าใช้จ่ายทุกอย่างที่เธอใช้สอยในมหาวิทยาลัยเอล้วนคิดบัญชีกับป๋อซือเหยียนทั้งนั้น แถมป๋อซือเหยียนยังให้ค่าขนมเธออีกเดือนละห้าหมื่นบาทด้วย! เพื่อที่เธอจะได้ตั้งใ

Latest chapter

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 505

    เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 504

    เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 503

    "คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 502

    เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 501

    "กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 500

    "ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 499

    เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 498

    ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 497

    เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status