Share

บทที่ 70

เมื่อเห็นถึงสายตาเชิงสงสัยของหวังถิงแล้ว สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนพลันแข็งทื่อไปชั่วขณะ แต่ทว่าไม่นานก็ถูกแทนที่ด้วยสีหน้าน่าสงสาร “ถิงถิง ฉันจะโกหกเธอได้ยังไง ทำไมจู่ๆ เธอถึงถามฉันแบบนี้ล่ะ”

หวังถิงเห็นว่าดวงตาของซูเฉี่ยนเฉี่ยนแดงก่ำจึงพูดได้แค่ว่า “ฉันแค่ถามไปงั้นน่ะ อย่าคิดมาก”

เมื่อเห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะร้องไห้แล้ว หวังถิงจึงจับมือซูเฉี่ยนเฉี่ยน แล้วพูดอย่างสนิทสนมว่า “เราสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน เธอห้ามโกหกพวกเราเด็ดขาดล่ะ”

“แน่นอนอยู่แล้ว ฉันไม่มีทางโกหกพวกเธอแน่นอน”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้าอย่างเรียบร้อย

“ไปกันเถอะ เข้าเรียนกัน”

หวังถิงจูงมือซูเฉี่ยนเฉี่ยนให้เข้าเรียน ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองหวังถิงที่อยู่ข้างหน้า ในใจเต็มไปด้วยความกังวลใจ

อย่างไรก็ตาม ก่อนเรียนจบต้องห้ามให้หวังถิงกับหลิวจิงจิงรู้ว่าเธอโกหกเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของเธอได้จบเห่แน่นอน

ชั้นบนบริเวณหน้าห้องเรียนของซูเฉี่ยนเฉี่ยนล้อมรอบไปด้วยผู้คน หลิวจิงจิงเองก็ชะเง้อมองไปทั่วสารทิศ แต่เพราะตัวเล็กจึงไม่สามารถเบียดเข้าไปได้

“เกิดอะไรขึ้น?”

หวังถิงเข้าไปถาม

หลิวจิงจิงเม้าท์มอย “ได้ข่าวว่าคณะกรรมการตรวจ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Orawan Aiemliemdee
จะมีโฆษณาแทรกแบบนี้ตลอดเลยเหรออ่านมาหลายค่ายแล้วพึ่งเคยเจอค่ายนี้ละยากจนมากเลยสิ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status