บทที่ 0027

ชาติก่อน ป๋อซือเหยียนแค่ประโยคเดียวก็สามารถช่วยเธอให้หลุดพ้นจากความยากลําบากได้ แต่เขาไม่ได้ทํา แค่ยืนมองอยู่ข้างๆ อย่างเย็นชา

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เสิ่นม่านก็ดึงมือข้างที่ป๋อซือเหยียนวางไว้บนหลังมือของเธอกลับมาโดยไม่รู้ตัว

ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

แต่โชคดีที่การกระทํานี้ไม่ได้รับความสนใจจากทุกคนที่นี่

หลังจากงานเลี้ยงครอบครัวจบลง ป๋อซือเหยียนและเสิ่นม่านก็จับมือกันออกจากบ้านตระกูลเสิ่น เมื่อถึงข้างนอก เสิ่นม่านก็ดึงมือกลับ

มองฝ่ามือที่ว่างเปล่า จู่ๆ ป๋อซือเหยียนก็รู้สึกไม่สบายใจ

ผ่านไปนาน เสิ่นนม่านจึงพูดว่า "คุณมาทําอะไรที่นี่?"

"ทั้งที่รู้ว่าตัวเองมาคนเดียวจะน้อยใจ ทําไมยังมาคนเดียวอีก?"

เสิ่นม่านหยุดชั่วคราว "ฉันถามคุณแล้ว"

ป๋อซือเหยียนเม้มปาก "วันนี้เป็นวันเกิดของเฉี่ยนเฉี่ยน ฉันต้องโชว์หน้าหน่อย"

"วันเกิดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนหรือ?" เสิ่นม่านตกใจ "แล้วทําไมคุณยังมาที่นี่อีก?"

สำรับป๋อซือเหยียนซูเฉี่ยนเฉี่ยนสําคัญกว่าคนอื่นเสมอ

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเสิ่นม่าน ป๋อซือเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว "งานเลี้ยงของตระกูลเสิ่นเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลป๋อและตระกูลเสิ่น