บทที่ 33

สวยขนาดนี้จะไปที่ไหนก็ได้ ทำไมต้องมาเรียนการเงินที่มหาวิทยาลัยเอด้วย?

หวังถิงพูดกับซูเฉี่ยนเฉี่ยน “ดูสิ ฉันว่าเธอคงตั้งใจมาขโมยแฟนของเธอนะเฉี่ยนเฉี่ยน”

ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนซีดลง เธอไม่ได้ฟังที่ทั้งสองคนพูดเลยสักคำ

เสิ่นม่านมาแล้ว ความจริงที่เธอโกหกไว้จะถูกเปิดโปงง่าย ๆ ไหมนะ?

“เฉี่ยนเฉี่ยน? เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?”

หลิวจิงจิงยื่นมือมาโบกหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยน

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนสะดุ้งและพูดว่า “ฉันไม่เป็นไร แค่รู้สึกไม่สบาย คาบเรียนตอนบ่ายฉันไม่ปเรียนนะ”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนนอนอยู่บนเตียง คิดถึงแต่เรื่องที่เสิ่นม่านสอบเข้ามหาวิทยาลัยเอได้อย่างไร

หรือว่าเสิ่นม่านไม่ได้พึ่งป๋อซือเหยียน แต่ยัดเงินใต้โต๊ะ?

คิดถึงตรงนี้ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกำผ้าห่มแน่น

เธอตั้งใจเรียนและใช้เวลาหลายปีเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยเอ

แต่คนรวยอย่างเสิ่นม่านเกิดมาก็มีทุกอย่าง เพียงแค่ใช้เงินก็สามารถทำความฝันของเธอให้เป็นจริงได้

อะไรกัน?

เธอไม่ยอม!

หลังจากเพื่อน ๆ ออกจากห้องไปหมดแล้ว ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็โทรหาป๋อซือเหยียน

ต่างจากครั้งก่อน ๆ ครั้งนี้เธอรอนานกว่าปกติกว่าจะรับสาย

เมื่อก่อนป๋อซือเหยียนไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหนก็จะรับสายเธอทัน