แชร์

ตอนที่ 24 : การต่อสู้ของสองคน〖เพียงลำพัง〗

ผู้เขียน: หัตถ์อนันต์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-10 00:15:47

〝กร....  นะ...นั่นคือ... บอส... งั้นเหรอ?〞

          หลังจากที่กรและมีอาเดินลงมาจนถึงชั้นที่ 50 แล้ว สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของพวกเขาก็คือ บอสมอนสเตอร์รูปแบบมังกรห้าหัว สีดำสนิท กรงเล็บที่อยู่ตรงเท้าทั้ง 4 ก็ยาวกว่า 10 เมตรแลดูแหลมคมเป็นอย่างมาก  แม้จะไร้ซึ่งปีกไว้โบยบินแต่ขนาดนั้นกลับสูงใหญ่มากกว่า 10 เมตรทั้งที่ยังไม่โผล่พ้นน้ำออกมาทั้งหมด ต่อหน้าความจริงที่ยากจะเชื่อและน่าหวาดหวั่นตรงหน้า มีอาจึงทำได้แค่ถามกรออกมาด้วยเสียงสั่นๆทั้งที่เธอก็รู้คำตอบอยู่แล้ว

〝ถูกต้อง...  เตรียมพร้อมซะ!  ห้ามประมาทเด็ดขาด... แม้เสี้ยวของเสี้ยววินาทีก็ห้ามผ่อนคลายสภาวะต่อสู้เป็นอันขาด...  เข้าใจไหม!〞

〝อึ้ก! เข้าใจแล้ว!!!〞

          แล้วกรก็ตอบคำถามของเธอในทันที และออกคำสั่งแก่มีอาในทันใดเพื่อให้เธอรีบตั้งรับและห้ามประมาทด้วยเสียงเรียบๆที่แสนเย็นชามากที่สุด แววตาก็ดูดุดันแต่ตาดำกลับมืดสนิทไร้ซึ่งแสงสว่างหรือประกายใดๆ

          มีอาเองก็เคยเห็นกรอยู่ในสภาวะ『ตัดความรู้สึก』ในตอนสู้มาแล้ว  แต่ความเยือกเย็นและแรงกดดันจากตัวกรในตอนนี้แตกต่างกันมาก  หากเปรียบเทียบให้เห็นภาพก็คงเหมือนกับปริมาณน้ำ ที่อยู่ในหนึ่งแก้วกับสระว่ายน้ำขนาด 100 เมตรเลยทีเดียว  กรในตอนนี้ไร้ความรู้สึกใดๆ จนเหมือนกับจิตใจถูกเยือกแข็ง บรรยากาศรอบตัวก็หนาวเย็นจนถึงศูนย์องศาสมบูรณ์เลยทีเดียว  และถึงแม้กรจะไม่ได้ตั้งใจให้ฝ่ายที่กลัวเป็นมีอา  แต่เพราะแรงกดดันอันมหาศาลนั่น เลยทำให้มีอาตกใจเป็นอย่างมากจนถึงกับกลืนน้ำลายเบาๆเลยทีเดียว แต่ถึงอย่างงั้น เธอก็ยังตอบกลับกรด้วยเสียงที่หนักแน่นเช่นเคย ก่อนที่จะตั้งท่าเตรียมพร้อมไปพร้อมกันเพราะเสียงประกาศที่ดังขึ้นหลังจากนี้

.

.

【เงื่อนไขในการลงไปสู่ชั้นถัดไปมีเพียงข้อเดียว......】

【นั่นคือ การโค่นฟิฟธ์เฮด-ก็อดดราก้อนให้หมดสภาพเท่านั้น......】

【 หากสามารถบรรลุเงื่อนไขดังกล่าวได้ การทดสอบจะถือเป็นอันสิ้นสุด และทางลงไปยังชั้นที่ 51 ซึ่งเป็นชั้นถัดไปจะถูกเปิดออกในทันที

......ขอให้โชคดีมีชัย——————】

〝การประกาศจบลงแล้ว!  เตรียมรับการโจมตีระลอกแรก!〞

〝ระ รับทราบ!〞

          แล้วพอการประกาศจบลง  ตัวกรที่ตัดความรู้สึกออกไปแล้ว ก็ไม่ได้ตกใจกับกฏเพียงข้อเดียวนั่นแต่อย่างใด ทั้งที่ทางหนีเรื่องกำหนดเวลาจะไม่มีแล้วก็ตาม  รวมถึงคำอวยพรของผู้ประกาศสาวก็ไม่ได้ทำให้กรหวั่นไหวเลยเช่นกัน แตกต่างจากมีอา ที่พอกรบอกว่าการต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้ว เธอก็ตอบกรแบบสั่นๆเล็กน้อยเพราะความหวาดกลัว ไม่สิ...ไม่ได้มีแต่เสียงเท่านั้นที่สั่น นั่นเพราะถ้ามองจากมุมมองของกร ตัวมีอาเองก็สั่นไปทั่วทั้งตัวเช่นเดียวกับเสียงของเธอ กรเองที่สังเกตุเห็นแบบนั้นจึงต้องทำให้เธอคลายความคิดที่ไม่จำเป็นออกตามแบบฉบับตัวเองที่คิดว่านุ่มนวลที่สุดแล้ว

หมับ! 

〝ใจเย็นไว้.... ฉันจะปกป้องเธอเอง〞

〝!!!〞

          กรเอามือซ้ายที่ยังว่างอยู่วางบนหัวของมีอาครั้งนึงเบาๆ ด้วยท่าทางเงียบๆเช่นเคย แล้วก็บอกให้เธอผ่อนคลายลงด้วยคำพูดที่คิดว่าจะทำให้เธอสบายใจที่สุดด้วยเสียงเรียบๆ  มีอาที่โดนลูบหัวเบาๆอย่างกะทันหัน ก็ไม่พ้นที่จะหน้าแดงด้วยความเขินอายเล็กน้อย  แต่พอเธอรู้สึกตัวอีกที ทั่วทั้งร่างก็หยุดสั่นไปแล้ว  เธอจึงหายใจเข้าออกเบาๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนสายตาและสัมผัสของตัวเองให้แหลมคมเพื่อตอบรับคำพูดของกรอีกครั้ง….

ตึง!

ตึง!

ตึง!

ตึง!

ตึง!

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

          แล้วหลังจากนั้นมังกรห้าหัว ก็ตอบสนองการเตรียมพร้อมของกรและมีอา  ด้วยการเดินขึ้นมาจากทะเลสาบอย่างช้าๆทีละก้าว เพื่อเพิ่มแรงกดดัน ก่อนที่จะส่งเสียงคำรามแบบนั้นออกมาจากปากทั้ง 5 เสียจนแผ่นดินและผืนฟ้าโดยรอบสั่นไหวไปทั่ว 

          แต่ทั้งกรและมีอาตอนนี้ไม่ได้ตื่นกลัวแต่อย่างใด เพราะทั้งคู่ตอนนี้กำลังอยู่ในห่วงแห่งสมาธิที่ลึกเกินบรรยาย จนแม้แต่เสียงนั่นยังเมินได้ แต่สายตาของพวกเขาก็ยังคงจ้องมังกรห้าหัวตรงหน้าอย่างไม่วางตา   กรเองพอเห็นมันขึ้นมาจากทะเลสาบ จึงได้คำนวณความสูงของมันคร่าวๆจากเท้าจนถึงปลายสุดของลำตัวท่อนบนไม่รวมหัวที่คล้ายระยางทั้ง 5 ก็ปาไป 60 เมตรแล้ว  แล้วกรก็ไม่พ้นที่จะตรวจสอบความแข็งแกร่งของศัตรูตรงหน้าก่อนสิ่งอื่นใดตามปกติที่เคยทำ แล้วก็ต้องพบกับผลลพธ์ที่น่าหวาดหวั่นอีกครั้งหนึ่ง...

ฟิฟธ์เฮด-ก็อดดราก้อน』   เลเวล     5,300

《พลังโจมตี》                  70,323,551        《พลังป้องกัน》           81,951,154

《พลังเวทย์》                   72,458,184         《ความต้านทานเวทย์》 62,895,458

《ความว่องไว》               20,895,123         《พละกำลัง》           60,954,125

          แต่แน่นอนว่ากรไม่ได้แสดงอาการตื่นกลัว ทั้งที่มองเห็นความต่างของสเตตัสและขนาดตัวที่ที่ทิ้งห่างกันราวฟ้ากับเหวนี้แต่อย่างใด  ทั้งยังเรียก『Uzi』มาถือในมือซ้ายและ『AK-47』มาอยู่ในมือขวา จากแหวนพร้อมกัน ในเวลาไม่ถึง 1 วินาทีอย่างใจเย็น พร้อมกันนั้นก็เรียกแม็กกาซีนบรรจุ『กระสุนเวทย์มนต์ประเภทเน้นการทำลายล้าง』แบบหัวกลมมน เพื่อเน้นการเจาะทะลวงเกล็ดที่หนาของมัน  ออกมากลางอากาศแล้วก็บรรจุมันในช่องใส่ของปืนกลทั้งสองกระบอก โดยการสับปืนทั้งสองลงให้เข้ากับซองแม็กกาซีนกลางอากาศทั้งอย่างงั้นโดยที่ไม่ต้องใช้มือช่วยอีกต่างหาก  แล้วพอการเตรียมพร้อมเสร็จสิ้นทั้งที่กล่าวไว้ในเวลาเพียง 2 วินาที เขาก็เล็งปืนทั้งสองกระบอกไปที่กลางลำตัวของมังกรในทันที แล้วจากนั้น...

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!

          กรก็กราดยิงกระสุนออกมาจากปากกระบอกปืนทั้งสอง ไปยังจุดที่มังกรตัวนั้นอยู่ในทันที  เพียงแต่ว่า...

แกร็กๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!

          แต่เสียงที่เกิดขึ้นหลังจากกระสุนของกรตกกระทบเกล็ดของมัน กลับเป็นเสียงของโลหะสองสิ่งกระทบกันเบาๆ เห็นได้ชัดเลยว่า กระสุนของกรไม่มีพลังเจาะเพียงพอ

          พอเห็นแบบนั้นกรจึงเก็บปืนทั้งสองกระบอกในทันที  แล้วจากนั้นก็ชักเคลเบรอสซอร์ดออกจากฝักมาอยู่ในมือขวา  จากนั้นก็เรียกดาบอีกเล่มที่มีใบดาบแบบสองคมเช่นเดียวกับเคลเบรอสซอร์ด ด้ามจับและตัวดาบทั้งหมดเป็นสีดำสนิทด้วยการดีไซน์ที่เรียบง่าย แต่แฝงไว้ด้วยอำนาจที่เหลือล้น นั่นเพราะมันเป็นหนึ่งในดาบที่ดรอปจากเคลเบรอสนั่นเอง ทั้งยังเป็นระดับ S อีกด้วย แล้วนำมันออกมาถือไว้ในมือซ้าย  จากนั้นก็ย่อตัวลงเล็กน้อยเพื่อเตรียมพุ่งไปข้างหน้า เพื่อใช้ดาบในการต่อสู้ระยะประชิดแทนปืนที่ใช้ไม่ได้ผล

〝ตามมาข้างหลัง...  ห่าง 2 เมตร...〞

〝เข้าใจแล้ว!〞

ตู้ม!!!!!

          แล้วพอสิ้นสุดคำสั่งของกร  ทั้งสองคนก็ถีบพื้นออกจากจุดที่ยืนอยู่อย่างแรง เสียจนพื้นที่เคยเหยียบเป็นแรงแตก โดยกรเป็นคนนำหน้าไปก่อน  แล้วมีอาตามหลังมาห่างจากกรไป 2 เมตรตามที่กรสั่งไว้ ด้วยความเร็วราวกับรถแข่งฟอร์มูล่าวัน มุ่งไปยังจุดที่มังกรห้าหัวยืนสูงตระหง่านอยู่

ชิ้ง!

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

          แล้วในเวลาเดียวกับที่กรและมีอาพุ่งเข้าไปหามันเป็นเส้นตรง แววตาของมังกรหัวซ้ายสุดก็ส่องประกายขึ้นมาเป็นสีน้ำตาล แล้วก็คำรามข่มขวัญพวกกรอีกครั้ง ก่อนที่จะยกเท้าหน้าทั้งสองขึ้นจนแทบจะยืนด้วยสองขาหลังราวกับม้าที่กำลังจะควบตัวเองไปข้างหน้ายังไงอย่างงั้น  แล้วจากนั้น...

ตู้มมม!!!!!!

          มันก็กระทืบเท้าหน้าทั้งสองลงพื้นอย่างแรงจนเกิดเสียงดังลั่นและกึกก้องไปทั่ว และทันทีที่เท้าทั้งสองของมันสัมผัสกับพื้น ก็เกิดวงเวทย์ขนาดใหญ่ขึ้นตรงจุดตกกระทบนั้น ก่อนที่จะมีเสาดินรูปทรงกระบอกโผล่ขึ้นมาจากพื้นที่ใต้วงเวทย์ราวๆ 20 ต้น เส้นผ่าศูนย์กลางกว่า 10 เมตร ส่วนความสูงนั้นพอๆกับตัวมังกรเลยทีเดียว

          แล้วพอเสาทั้งหมดคงรูปและอัดแน่นจนแข็งได้ที่แล้ว ตรงกลางของมันก็บิดงอลงครึ่งหนึ่งคล้ายกับตัว L แล้วหันจุดยอดที่เป็นหน้าตัดเรียบๆนั้นเข้าหากรและมีอาที่กำลังพุ่งเข้าหาตัวมังกรอยู่

ฟิ้วๆๆๆๆ!!!!!!

          แล้วจากนั้นส่วนปลายของเสาทั้ง 25 ต้นที่บิดงอเข้าพวกกร ก็ยืดออก แล้วพุ่งเข้ามาทางกรและมีอาด้วยความเร็วสูง ซึ่งมากพอๆกับที่กรและมีอาถีบตัวเข้าไปหาเลยทีเดียว

          แต่ไม่ใช่แค่นั้น  นั่นเพราะพอเสาทั้งหมดพุ่งออกมาได้ซักพัก  เสาแต่ละต้น ก็มีเสาย่อยๆออกมาจากหน้าตัดอีก ต้นละ 30 เสาความกว้างประมาณ 1 เมตร แตกหน่อออกมา แล้วพุ่งเข้าหาทั้งสองคนที่อยู่ห่างออกไปอีก 500 เมตร ด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม

〝หลบได้ไหม?〞

〝ไว้ใจได้เลย!〞

          แล้วในขณะที่ทั้งสองพุ่งเข้าไปหาเสาเล็กๆกว่า 500 ต้น แต่ก็ไม่ได้ลดความเร็วลงแม้แต่น้อย กรจึงถามมีอาด้วยเสียงเรียบๆ เพื่อยืนยันความเร็วของเธอ พอเธอตอบกลับมาแบบนั้นทั้งคู่จึงเร่งความเร็วให้มากขึ้นไปอีก จนกระทั่งมาถึงจุดปะทะในที่สุด

〝【ตัดสายลม!】〞

ฟิ้วๆๆๆๆ!!!!!!

          แล้วกรก็จัดการเหวี่ยงเคลเบรอสพร้อมกับสกิลตัดสายลมไปพร้อมกัน ใส่เสาหินจำนวนมากที่อยู่ตรงหน้า  ปล่อยออกมาด้วยจำนวนที่มากกว่า 50 อัน แล้วเสาหินบางส่วนที่พุ่งเข้ามาก็ถูกทำลาย  แต่ส่วนใหญ่แล้วก็ยังหลุดพ้นมาเยอะพอสมควร แถมพอเสาย่อยถูกทำลายไป หน้าตัดก็ยังสร้างเสาใหม่ขึ้นมาทดแทนด้วยความเร็วที่ไม่ธรรมดาอีกต่างหาก  เพราะผลลัพธ์ไม่ดีเท่าที่ควร กรจึงเลิกคิดที่จะกำจัดมันแล้วเลือกที่จะหลบหลีกแทน

〝【เคลื่อนไหวความเร็วแสง!】〞

          แล้วจากนั้นกรก็ถีบตัว ไปข้างหน้าด้วยสกิลเพิ่มความเร็ว พร้อมๆกับหลบหลีกเสาหินทั้งหมดไปด้วย ส่วนที่กรหลบไม่พ้นก็ใช้ดาบทั้งสองเล่มปัดป้องไปได้ไม่ยากทั้งที่กำลังพุ่งหลบไปด้วย

          แตกต่างจากมีอา  เพราะตัวเธอไม่จำเป็นต้องปัดป้องเสาหินพวกนั้นซักนิด  โดยอาศัยร่างที่เพรียวบางและความเร็วของเธอ จึงสามารถหาช่องว่างระหว่างเสา แล้วหลบหลีกไปได้อย่างฉิวเฉียดทุกครั้ง ราวกับกำลังร้อยด้ายเข้ารูเข็มยังไงอย่างงั้น จนในไม่ช้าทั้งคู่ก็มายืนประจันหน้ากับกับมังกรสูง 60 เมตร ห่างออกไปเพียง 100 เมตรเท่านั้น  แต่ก็ยังคงเห็นได้ถึงความน่าเกรงขามของมัน

〝อ้อมไปข้างหลัง.... ห้ามประมาท...〞

〝รับทราบ!〞

          แล้วพอทั้งสองผ่านพ้นเสาดินหลักทั้ง 25 เสามาแล้ว กรก็สั่งให้มีอาไปโจมตีมันจากข้างหลัง พร้อมกับบอกให้ระวังไปด้วย ส่วนตัวกรจะเป็นคนรับหน้าเอง  พอมีอาพุ่งตัวอ้อมไปข้างหลังของมังกรแล้ว กรก็ย่อตัวลงเล็กน้อย ก่อนที่จะถีบพื้นขึ้นไปอีกครั้งอย่างแรง จนสูงกว่า 30 เมตรและอยู่ในระดับลำคอของหัวทั้งห้าพอดี  แล้วจากนั้น...

〝【คอมบิเนชั่นคอมโบ!】〞

ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ——————

          แล้วกรก็จัดการใช้ดาบทั้งสองเล่มในมือทั้งสอง  กระหน่ำฟาดฟันบริเวณลำตอของ 3 หัวกลางอย่างต่อเนื่อง จนตัวกรเองยังต้องหยุดหายใจเป็นพักๆราวกับพายุคลั่งยังไงอย่างงั้น

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

          แล้วในที่สุดผลของสกิล『คอมบิเนชั่นคอมโบ』ที่สามารถสะสมความเสียหายได้ทวีคูณตามจำนวนครั้งที่โจมตีก็แสดงผลจนได้  นั่นทำให้มังกรห้าหัวที่ดูน่าเกรงขามนั่นร้องโหยหวนออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ถึงแบบนั้นก็ยังไม่มีบาดแผลที่เกิดจากการโจมตีของกรขึ้นแต่อย่างใด

ฟุบ!!!

          แล้วดูเหมือนที่กรไปทำให้มันบาดเจ็บ จะทำให้มันบันดาลโทสะเข้าเสียแล้ว นั่นเลยทำให้หัวทั้งสองที่เหลือ คือซ้ายสุดและขวาสุด เข้าโจมตีกรที่ลอยคว้างอยู่กลางอากาศจากทั้งทางซ้ายและขวาของตัวกร เสียจนกรไม่มีทางหลบพ้นได้ เพียงแต่ว่า...

〝【Ogre Shield Form.... ดับเบี้ล!!!】〞

ตู้ม!!!

          ในเวลาเสี้ยววินาทีที่หัวทั้งสองเข้าโจมตีกรจากทั้งสองฝั่ง กรก็ใช้สกิล『Ogre Armor Form』สร้างโล่ที่ใหญ่กว่าตัวเองขึ้นมาไว้ข้างลำตัวทั้งซ้ายและขวาของตัวเองได้ทันเวลา  นั่นทำให้หัวทั้งสองของมังกรกระแทกเข้ากับสุดยอดการป้องกันทางกายภาพจากส่วนหนึ่งของชุดเกราะยักษาไป 

          ส่วนกรที่น่าจะโดนแรงบีบอัดจากทั้งสองฝั่งก็ไม่ได้แสดงอาการเจ็บปวดแต่อย่างใด นั่นเพราะความเสียหายที่กรได้รับนั้นมีเพียง 10% จากทั้งหมดเท่านั้น แต่เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดคงเป็นเพราะกรตัดความรู้สึกไปแล้วอย่างสมบูรณ์มากกว่า แล้วพอตัดสินใจได้ว่าการต่อสู้กลางอากาศเสียเปรียบและมีความเสี่ยงมากกว่าที่คิดโข จึงลงพื้นทันทีที่หัวทั้งสองผละออกจากเขา

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ชิ้ง!   ชิ้ง!

          ในขณะเดียวกับที่กรลงถึงพื้นมังกรก็คำรามออกมาอีกครั้งด้วยความหงุดหงิดที่จัดการกรไม่สำเร็จในเวลาอันสั้นตามปกติที่ควรเป็น แต่ถึงแบบนั้นกรเองก็ทำอะไรมันไม่ได้เหมือนกัน

          แล้วพอมันปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองในรูปของเสียงคำรามเสร็จสิ้น  หัวที่ 2 และ 4 ของมัน ก็ส่องประกายสีน้ำเงินและสีเหลืองออกมาตามลำดับ  ก่อนที่หัวที่ 2 จะอ้าปากออกมาก่อนใครเพื่อน

ชึบ!!! ——————

          ในจังหวะเดียวกับที่ปากของหัวที่ 2 อ้าออกมา ก็มีไอน้ำแข็งออกมาจากปากของมัน และในวินาทีที่มันสัมผัสกับพื้น ทุ่งหน้าอันเขียวขจี ก็ถูกแปรสภาพให้กลายเป็นทุ่งน้ำแข็งแทน  ทั้งยังขยายวงกว้างมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีตัวมังกรเป็นจุดศูนย์กลาง จนเข้าใกล้กรมากยิ่งขึ้นทุกทีๆอีกต่างหาก

ฟุบๆๆๆๆ!!! ——————

          แล้วในเวลาแทบจะไล่เลี่ยกัน หัวที่ 4 ที่อ้าปากออกมาทีหลัง ก็ปล่อยลูกบอลสายฟ้าสีเหลืองทองออกมามากกว่า 30 ลูก ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าตัวกรเสียอีก แล้วทั้งหมดก็ล่องลอยอยู่กลางอากาศไปทั่วบริเวณรอบตัวมังกร ราวกับมังกรกำลังเป่าฟองสบู่เล่นอยู่ยังไงอย่างงั้น  เพียงแต่มีลูกบอลลูกหนึ่งถูกแรงลมของสภาพแวดล้อมพัดพาลงสู่พื้นดิน แล้ววินาทีที่มันสัมผัสพื้นก็เกิดเรื่องน่าเหลือเชื่อขึ้น...

.

.

แปล๊บๆ!————ตู้ม!!!

          ทันทีที่มันสัมผัสกับพื้น ลูกบอลสายฟ้าสีเหลืองทองก็ขยายใหญ่ขึ้นเกือบเท่าตัว ก่อนที่จะมีกระแสไฟฟ้าวิ่งแล่นไปทั่วบริเวณนั้นเป็นวงกว้างเช่นกัน แล้วจากนั้นก็เกิดระเบิดขึ้นมาเสียงดัง จนบริเวณที่ลูกบอลสายฟ้าตกกระทบเกิดสีดำ เพราะไหม้เป็นตอตะโกด้วยความเร็วที่ถ้ากรไม่ใช้สุดยอดการประมวลผลก็แทบจะมองเหตุการณ์ที่ว่าไม่ทันเลยทีเดียว

          และที่น่าตกใจไม่ใช่แค่นั้น  เพราะปากทั้งสองยังไม่หุบต่างหากที่น่าตกใจยิ่งกว่า และแน่นอนว่าอาณาเขตของน้ำแข็งมันกำลังขยายตัวเป็นวงกว้างอย่างต่อเนื่อง รวมถึงปริมาณลูกบอลสายฟ้าเองก็มีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน กรจึงคิดว่าไม่ดีแน่หากปล่อยให้เป็นแบบนี้ จึงตะโกนเรียกมีอาให้ปฏิบัติคำสั่งต่อไปในทันที

〝มีอา หัวที่ 2 กับ 4!!!  หุบปากมันซะ!!!!〞

〝รับทราบ!!!〞

ตู้ม!!!!!

          มีอาที่ได้ยินคำสั่งของกรก็ตอบกลับไปอย่างฉะฉานในทันที แล้วก็ถีบพื้นอย่างแรงจนขึ้นไปอยู่บนตัวของมังกรขนาดยักษ์พร้อมๆกัน  จากนั้นเธอก็ไม่รอช้าที่จะวิ่งจากบริเวณหาง  ก่อนที่จะถีบพื้นอย่างรวดเร็วอีกครั้ง เพื่อลอยตัวเข้าไปยังด้านหลังของหัวมังกรที่ปล่อยไอเย็นอยู่ แล้วจากนั้น...

〝ย้าาาาาาา!!!!!!!!〞

ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ——————

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

          ในขณะที่ตะโกนออกมาเพื่อปลุกใจสู้ของตัวเองให้ลุกโชน  เธอก็ใช้ดาบเอสต็อคในมือซ้ายกระหน่ำแทงหัวของมันจากด้านหลังอย่างต่อเนื่อง  และถึงแม้จะสร้างความเสียหายไม่ได้มากเท่ากร  แต่ก็มากพอที่จะทำให้มันชะงัก และหุบปากของมันลง จนหยุดสร้างเวทย์ไอเย็นนั่นในที่สุด

          แล้วพอมีอาที่ยังคงลอยเข้าหามันอยู่เพราะแรงเฉื่อยจากที่ถีบพื้นในตอนแรก พอสังเกตว่ามันหุบปากลงแล้ว เธอก็ลอยไปจนถึงหลังหัวมัน แล้วจากนั้นเธอก็ใช้หัวของมันเป็นแท่นเหยียบแล้วถีบมันแทนพื้นเพื่อพุ่งตัวไปยังหัวที่ 4 ซึ่งกำลังปล่อยบอลสายฟ้าอยู่ แล้วหมุนตัวเป็นวงกลมขนานกับพื้นหลายรอบเพื่อเพิ่มแรงเหวี่ยงไปในขณะที่พุ่งตัว ก่อนที่จะเข้าหาหัวนั้นจากด้านข้าง แล้วจากนั้นก็...

ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ——————

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

          มีอาก็ใช้ดาบกระหน่ำแทงมันอย่างต่อเนื่องเช่นเคย  จนหัวมันกระเด็นไปตามแรงการโจมตีของมีอาเล็กน้อยเลยทีเดียว และนั่นก็ทำให้มันหุบปากลงและเลิกปล่อยบอลสายฟ้าออกจากปากเช่นกัน

          แล้วในขณะที่มีอาทำภารกิจของตัวเองสำเร็จ  จึงกำลังลอยลงมาตามแรงโน้มถ่วงไปยังกลางหลังของมันอีกครั้ง  แต่การโจมตีชุดใหญ่ของเธอทั้งสองครั้งก็ทำให้หัวทั้งหมดเบนความสนใจมาหาหาเธอจนได้

          มีอาตอนนี้ก็กำลังลอยอยู่กลางอากาศ จึงไม่มีโอกาสหลบเลยซักนิด หัวทั้งห้าที่หันมามองข้างหลังพร้อมๆกันเพื่อเฟ้นหาตัวคนที่โจมตีมัน พอเจอตัวมีอาที่ลอยอยู่กลางอากาศแบบนั้นจึงเตรียมที่จะพุ่งเข้าไปชนและงับในทันที

ตู้มๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

〝กร !!!〞

          แต่หัวทั้งห้าก็ไปไม่ถึงมีอาเลยซักนิดเดียว  นั่นเพราะกรได้ปักดาบทั้งสองไว้ที่พื้น แล้วทำการเรียก『Uzi』และ『AK-47』มาอยู่ในมือทั้งสองอีกครั้ง เพียงแต่คราวนี้เปลี่ยนไปใช้『กระสุนเวทย์มนต์ประเภทเน้นยุทธวิธี』 ซึ่งลงเวทย์ระเบิด 『เอ็กซ์โพลชั่น』ไว้แทน เพื่อดึงความสนใจมันนั่นเอง

〝…คู่ต่อสู้ของแกอยู่ทางนี้〞

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

          แล้วมันก็ติดกับอย่างง่ายดาย  เพราะทันทีที่เกิดระเบิดจำนวนมากขึ้นที่ตัวมัน หัวทั้งห้าก็หันกลับมาทางกรอีกครั้งพร้อมกับคำรามออกมาในทันที  พอกรเห็นว่าทุกอย่างไปได้สวยอีกครั้ง เขาจึงสั่งมีอาอีกครั้ง ก่อนที่จะเก็บปืนทั้งสอง แล้วดึงดาบทั้งสองที่ปักอยู่พื้นขึ้นมาถือแทน

〝มีอา  ตั้งรับด้านหลังชั้น! ประจำที่!〞

〝รับทราบ!!!〞

          แล้วมีอาก็รับคำสั่งอีกครั้งก่อนที่จะถึงพื้น  เธอที่ลงมาถึงพื้นแล้วจึงวิ่งเข้ามาทางกรทั้งที่อยู่กลางลำตัวของมังกร และเตรียมถีบตัวลงมา

ชิ้ง!  

〝เดี๋ยวมีอา! อยู่บนนั้นไปก่อน!!〞

〝เอ๋!  อื้ม!〞

          แต่ในช่วงเวลาที่มีอากำลังจะถีบตัว กรกลับตะโกนหยุดเธอเสียก่อน แต่มีอาก็แค่กระตุกเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้ล้มหรือเซไปมาแต่อย่างใด  และที่กรตะโกนขึ้นมากะทันหันนั้นก็เป็นเพราะตาของหัวที่อยู่ตรงกลางส่องประกายสีขาว รวมทั้งอ้าปากออกมาพร้อมๆกันโดยเล็งไปที่ตัวกร จึงหยุดมีอาที่จะมาทางนี้ไว้ก่อนนั่นเอง 

          แล้วจากนั้น ปากที่มันอ้าอยู่ ก็มีลูกบอลแสงสีขาวขึ้นมาทั้งที่กำลังอ้าปากอยู่ราวกับมังกรคาบลูกแก้วยังไงอย่างงั้น เพียงแต่ขนาดของมันใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ  แล้วพอมันขนาดใหญ่พอๆกับหัวของตัวเองแล้ว ขนาดของลูกบอลก็หยุดลง แล้วจากนั้น...

ฟิ้ว!——————

ตู้มๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!

          แสงสีขาวนั่นกลายเป็นลำแสงทำลายล้าง ถูกยิงออกจากลูกบอลสีขาวลงพื้นใกล้ๆ แล้วก็ลากจุดกระทบนั่นออกไปจนสุดลูกหูลูกตาเฉียดกรไปเพียง 1 เมตรเท่านั้น ด้วยความเร็วเทียบเท่ากับแสงสมกับสีของมัน  แล้วสิ่งที่ตามมาก็คือ ระเบิดลูกใหญ่ต่อเนื่องที่เกิดขึ้นมาตามทางที่ลำแสงถูกยิงลงมาและระเบิดตามไปเป็นทางยาว รวมแล้วกว่า 100 ครั้งเลยทีเดียว ว่าไปแล้วมันก็เหมือนกับการยิงด้วยปืนเลเซอร์จากยานอวกาศในภาพยนตร์ชื่อดังยังไงอย่างงั้นเลย

〝กร !!!〞

          แล้วพอลำแสงทำลายล้างนั่นถูกยิงออกและเกิดระเบิดขึ้นหลังจากที่กรสั่งมีอาให้หยุดเพียงเสี้ยววินาที  มีอาก็รีบถีบตัวลงมาจากตัวมังกร หลบหลีกลูกบอลสายฟ้าจำนวนมากและวิ่งเข้ามายังจุดที่กรยืนอยู่ โดยไม่สนเลยซักนิดว่าอุณหภูมิรอบๆจะร้อนซักเพียงไหน

แกร็ก!

          และแน่นอนว่ากรสามารถป้องกันการโจมตีนั้นได้ทันท่วงทีอย่างที่เคย โดยการสร้างโล่จากสกิล『Ogre Armor Form』ขึ้นมา 3 อัน แล้ววางซ้อนกันเพื่อป้องกันแรงระเบิดอันมหาศาลนั่นเอง

〝ละ โล่งอกไป————〞

〝มีอา... สแตนบาย〞

〝อะ อื้ม!〞

          แล้วพอมีอาถามกรที่นั่งยองอยู่ด้วยความเป็นห่วง  กรก็พยักหน้ากลับทีนึง ก่อนที่จะบอกให้เธอรีบเตรียมพร้อมเช่นเคย รวมถึงกรเองก็รีบลุกขึ้นมาตั้งท่าเตรียมพร้อมเช่นกัน

〝กร... ทำไงดี?〞

〝เงียบก่อน... คิดอยู่...〞

.

.

〝...ยังไม่รู้ 〞

〝เอ๋! ยังไม่รู้... อะไรเหรอ?〞

〝ความสามารถของหัวสุดท้าย... คำนวณไม่ได้... 〞

〝งะ งั้นเองเหรอ? 〞

          และก็เป็นอย่างที่บอก  เพราะเจอเข้ากับบอสอย่างกะทันหัน ทั้งที่ยังไม่ได้เตรียมแผนการ กรจึงต้องด้นสดเอาตามสถานการณ์และเก็บข้อมูลของมันไปเรื่อยๆ

          และจนถึงตอนนี้ก็ทำให้รู้ถึงความสามารถของแต่ละหัวเรียบร้อยแล้ว  แน่นอนว่าความสามารถทั้งหมดนั่น อยู่ในระดับสูงเกินกว่าที่กรจะทำอะไรได้  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีโอกาสชนะ เพราะกรยังมีสกิล『คอมบิเนชั่นคอมโบ』อยู่  ถ้าเข้าประชิดตัวและโจมตีไปเรื่อยๆได้ โอกาสชนะก็ต้องมาถึง

          เพียงแต่พอกรใช้『นูเมรัลดิสเพลย์』ตรวจสอบพลังชีวิตของมันหลังจากที่สร้างความเสียหายจนถึงเมื่อครู่  ก็ปรากฏว่าทำได้แค่ 0.93% จากทั้งหมดเท่านั้นเอง

          รวมถึงใช้นูเมรัลคำนวณเวลาที่ยืดเยื้อแล้วจะแพ้เหมือนทุกที ก็ปรากฏว่า ถ้าไม่ใช้『คอมบิเนชั่นคอมโบ』โจมตีอย่างต่อเนื่อง 20 ครั้งขึ้นไป ก็ไม่สามารถสร้างความเสียหายได้เลย  และจะโค่นมันได้ก็ต่อเมื่อโจมตีอย่างต่อเนื่อง 50 ครั้งขึ้นไปเท่านั้น และแน่นอนว่าทำไม่ได้เพราะมังกรตัวนี้คงไม่ยอมปล่อยให้โจมตีเกิน 20 ครั้งเลยด้วยซ้ำ  แถมพอเวลาผ่านไปพลังชีวิตก็จะถูกฟื้นฟูไปด้วย  รวมถึงสกิลที่มันใช้ออกมาแล้วทั้ง 4 อัน ก็มีอานุภาพและอันตรายถึงขนาดโดนครั้งเดียวก็ไปเฝ้ายมบาลได้เลยนั่นก็ด้วย จึงพูดให้เข้าใจได้ง่ายๆว่า....

....สภาพในตอนนี้ ....ไม่มีทางชนะได้เลยซักนิดเดียว

          แต่แน่นอนว่ากรไม่สามารถบอกเรื่องนี้กับมีอาได้  เพราะบอกไปก็มีแต่จะทำให้เสียขวัญเปล่าๆ แล้วยังไงตอนนี้ก็ใช่ว่าจะหมดหนทางเสียทีเดียว…

          ไพ่ของอีกฝ่ายก็ยังแสดงออกมาไม่หมด กรเองก็เลยยังหาเทคนิคโต้กลับไม่ได้ทั้งหมด เพราะอาจจะถูกแก้โดยสกิลที่เหลือนั่น  『ดูดซับ』นั้นใช้กับบอสไม่ค่อยมีประสิทธิภาพเนื่องจากระดับที่ต่างกันเกินไป  ส่วน『Ogre Arm』ที่เป็นสกิลเพิ่มสเตตัสระดับสุดยอดเองก็ยังไม่ได้งัดมาใช้  เพียงแต่นั่นยังมีความเสี่ยงมากเกินไป เพราะหากกรจัดการมันไม่ได้ในการโจมตีชุดนั้นๆ กรก็จะขยับตัวไม่ได้และแน่นอนว่านั่นหมายถึงความตาย รวมถึงการคำนวณของนูเมรัลดิสเพลย์ มันไม่ได้คำนวณตัวกรที่มี『สุดยอดการประมวลผล』อยู่ด้วย  จึงเชื่อถือไม่ได้ในเรื่องของโอกาสชนะดังที่ผ่านมา 

          และถึงแม้จะมีโอกาสเพียง 0.0000000001% กรในตอนนี้ก็ยังคงเชื่อในโอกาสอันน้อยนิดนั่นอยู่เสมอและไม่คิดจะยอมแพ้แม้แต่เสี้ยวเดียวของความคิดก็ยังไม่มี รวมถึง『สัญญา』ที่ให้ไว้กับมีอาว่าจะปกป้องเธอก็ด้วย  ถ้ากรตายหล่ะก็ มีอาก็ต้องตายด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้น กรถึงได้ไม่คิดที่จะยอมแพ้เลยซักนิดเพราะเหตุผลทั้งหมดที่ว่ามา  แต่ถึงแบบนั้นกรที่ตัดความรู้สึกของตัวเองไปแล้วก็ไม่ได้รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย ว่าที่ตัวเองไม่คิดจะยอมแพ้เลย  จะเป็นเพราะมี『สัญญา』ที่ให้ไว้กับมีอานั่น เป็นเหตุผลที่สำคัญที่สุด ที่เขาใช้เพื่อต่อสู้กับมังกรตัวนี้อย่างเอาเป็นเอาตาย

〝กร.. นั่น! 〞

〝!〞

          แล้วกรที่กำลังคิดแผนการต่างๆเท่าที่พอจะนึกออกอยู่ในหัวตั้งแต่ที่เริ่มสู้จนถึงเมื่อครู่ ก็ถูกเสียงเรียกของมีอาหันเหความสนใจไปยังจุดที่เธอชี้ ซึ่งก็คือหัวที่อยู่ขวาสุด หรือหัวสุดท้ายนั่นเอง แววตาของมันส่องประกายออกมาเหมือนกับตัวก่อนๆที่เป็นสัญญาณเตรียมใช้สกิล ส่วนสีก็คือ... สีดำ! นั่นทำให้ทั้งคู่ตั้งท่าเตรียมพร้อมและสังเกตมันอย่างละเอียดให้รัดกุมยิ่งกว่าเดิม

วิ้ง!

          แต่สิ่งที่มันทำต่อจากนั้น ไม่ใช่การอ้าปากออกมาเหมือนหัวก่อนๆ  แต่แววตาของมันนั้นสว่างมากยิ่งขึ้นกว่าปกติที่ควรจะเป็น  มันส่องสว่างมากถึงขนาดทำให้กรและมีอาแสบตาเลยทีเดียว  แต่กรก็ทำเพียงแค่หรี่ตาลงเท่านั้น แตกต่างจากมีอาที่เอาแขนข้างหนึ่งขึ้นมาบังแสงนั่น...

.

.

.

.

.

วูม!!!!!

          ในจังหวะเดียวกับที่เสียงนั้นดังขึ้น กรและมีอาก็รู้สึกเหมือนมีม่านอากาศหรือสายลม ผ่านทะลุร่างของทั้งสองไปในเวลาเพียงเสี้ยววินาที

          แล้วพอผ่านไปอีกราวๆ 0.0005 วินาที กรก็ตระหนักได้ว่า นั่นอาจจะเป็นสกิลของหัวสุดท้ายก็ได้ แสงสว่างที่ออกมาจากตาของมันก็จางลงแล้ว เขาจึงตรวจสอบสภาพโดยรอบ รวมถึงร่างกายของตัวเอง แต่ก็ไม่ได้พบอะไรผิดแปลกไปแต่อย่างใด  เขาจึงหันกลับไปมองมีอาที่อยู่ข้างๆแทน...

ฟุบ!

〝!!!!!!!!!!!!! 〞

          แล้วดวงตาของกรก็เบิกโพลงขึ้นมาเสียจนกว้างเพราะตกใจจนถึงขีดสุดและคลายสภาพ『ตัดความรู้สึกสมบูรณ์』ไปโดยไม่รู้ตัว  นั่นเพราะมีอาที่ยืนอยู่ข้างๆนั้น โซเซไปทางซ้ายและขวาเล็กน้อยราวกับเรือที่ถูกคลื่นทะเลซัดไปมา ก่อนที่ขาทั้งสองของเธอจะหมดแรง แล้วก็ล้มทั้งยืนไปข้างหลัง ด้วยแววตาที่เลื่อนลอยไร้ประกาย และไม่สั่นไหวใดๆทั้งสิ้นราวกับตุ๊กตาที่ไร้วิญญาณยังไงอย่างงั้น

〝มีอา!!!!!!!!!!!!!!!!!! 〞

          แล้วกรที่กลับมาอยู่ในสภาะปกติ ก็ตะโกนเรียกร่างของมีอาที่ตายังเปิดอยู่แต่กลับไร้ซึ่งสติสัมปชัญญะนั่นอย่างสุดเสียงในทันที  แต่กรกลับไม่ได้รู้เลยว่า สาเหตุที่คนเยือกเย็นเช่นเขาตกใจมากถึงขนาดนี้  ซึ่งความตกตะลึงนี้มากพอๆกับตอนที่พ่อและแม่ของกรเสียอย่างกระทันหันเพราะอุบัติเหตุในครั้งอดีตเลยนี้ จะเป็นเพราะตัวกรมีความรู้สึกพิเศษกับตัวมีอาโดยที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน ก็ยิ่งทรมานมากยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อคนที่เขารักตรงหน้านั้น กำลังจะเป็นอันตรายถึงชีวิตโดยทำได้แค่ยืนดูเท่านั้น เหมือนกับเหตุการณ์ในอดีตที่แสนเจ็บปวดจนจิตใจของเขาแหลกสลายได้หวนกลับมาอีกครั้งไม่มีผิดเพี้ยน....

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 25 : เหตุผลการคงอยู่ของสองคน〖ที่แตกต่างกัน〗

    〝มีอา!!!!!!!!! 〞ชึบ! หลังจากที่มังกรห้าหัว ซึ่งเป็นบอสประจำชั้นที่ 50 ปล่อยการโจมตีด้วยสกิลปริศนาใส่ทั้งกรและมีอาไป ฝ่ายที่ล้มลงไปทั้งยืนกลับเป็นมีอาเพียงคนเดียวเท่านั้น กรจึงตะโกนเรียกเธอด้วยความร้อนรน ทั้งยังเผลอคลายสภาพ『ตัดความรู้สึกสมบูรณ์』ออกโดยไม่รู้ตัวอีกต่างหาก แต่แน่นอนว่ากรไม่ได้ปล่อยให้เธอล้มทั้งยืนจนกระแทกพื้นทั้งอย่างงั้น เพราะในจังหวะแทบจะทันทีที่มีอาเอนตัวลงไป ตัวกรก็เข้าไปรับและประคองเธอขึ้นทั้งที่ยืนอยู่ในทันที〝มีอา!!! เฮ้ยๆ!!! ได้ยินที่ฉันพูดรึเปล่า... เวรเอ้ย!!! ไม่ไหว ไม่ตอบสนองเลยซักนิด... เจ้าหมา!!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับยัยนี่กันแน่ฟ่ะ!!!!!〞〖..........〗 แล้วพอกรรับตัวมีอาไว้ได้ เขาจึงรีบใช้ฝ่ามือ ตบที่แก้มของเธอเบาๆ เพื่อดูปฏิกิริยาตอบสนอง แต่เธอกลับไม่ขยับเขยื้อนเลยซักนิด เขาจึงถามเคลเบรอสออกมาในทันที เพราะที่อยู่ตรงนี้คงไม่มีใครรู้อีกแล้วนอกจากมันนั้นเอง แต่เคลเบรอสที่ได้ยินคำถามของกรแล้วอย่างชัดเจนก็ไม่ได้ตอบคำถามของเขาในทันทีแต่อย่างใด〝คะ.... คะ คุณ...〞〝มีอา!!!!〞 แล้วกรที่รอคำตอบของเคลเบรอสมาจนถึงเมื่อครู่ ก็ได้ยินเสีย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 26  : รังสรรค์ความหวังจากพลังของเราสอง〖ด้วยจิตใจที่ผสานเป็นหนึ่งเดียว〗

    มืดสนิท.....โดดเดี่ยว..... เพียงลำพัง..... ว่างเปล่าจริงๆแฮะ.......นี่เรา..... ตายอีกแล้ว... งั้นเหรอ? หลังจากที่กรหมดสติไปได้พอสมควร กรก็รู้สึกตัวขึ้นมาได้เล็กน้อย แต่สิ่งที่พบกลับมีแต่ความมืดมิดในทัศนวิสัยของเขา และเพราะความรู้สึกที่กรกำลังเผชิญอยู่นี้มันเหมือนกับที่กรเคยสัมผัสมาแล้วเมื่อครั้งที่กรตายไปสองครั้งก่อนหน้าไม่มีผิด กรจึงคิดเป็นอย่างแรกเลยว่าตัวเองได้ตายไปแล้ว〝——อย่า....〞!!!! แล้วหลังจากนั้น กรก็ได้ยินเสียงของใครบางคน ดังแว่วเข้ามาในสติอันเรือนรางเสียง? ผู้หญิงงั้นเหรอ? ....เสียงนี่ ....เป็นของ ....ใครกัน? แต่ถึงแม้กรจะได้ยินเสียงนั้นราวกับถูกกระซิบอยู่ข้างหู ความคิดของกรก็ยังคงเลือนลางและอ่อนล้าเต็มทีเช่นเดิม〝——คนเดียว....〞ไม่... เข้าใจ แต่ว่า...เป็นเสียงที่คุ้นเคยจริงๆ..... ทั้งยัง ให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาดอีก.....〝....ทิ้งฉัน——〞ทิ้ง... งั้นเหรอ?ก็บอกแล้วไง.... ว่าไม่เข้าใจ......〝——อย่าทิ้งฉัน.... ไว้คนเดียว...〞!!!!เสียง... นี่มัน.....〝อย่าตายนะกร!!! ได้โปรด! อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียว!!!!!!〞!!!!!!!!!!

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 27 :  มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่สอง มีครั้งที่สองก็ต้องมีครั้งที่สาม

    【ไอ้หนู เจ้าเชื่อในเรื่องของโชคชะตาหรือชะตากรรมบ้างหรือเปล่า?】……………อะไรอีกหล่ะเนี่ย? ภาพหลอนก่อนตายอีกแล้วงั้นเหรอ? ไม่สิ... นี่มันมีแต่เสียงไม่ใช่เหรอ แต่เดี๋ยว.... ประเด็นมันอยู่ตรงนั้นซะที่ไหนกันเล่า!! ในขณะที่สติของกรกำลังดำดิ่งลงสู่หลุมลึกไร้ก้นบึ้งเพราะผ่านความตายมาแล้วอยู่นั้น กลับมีชายวัยกลางคนเอ่ยถามกรขึ้นมาในสถานการณ์แปลกๆนี่ ด้วยคำถามที่ไม่เข้าใจถึงจุดประสงค์ กรจึงทำได้แค่มึนงงกับมันเท่านั้นเอง【เชื่อหรือเปล่า? 】ถามซ้ำอีกแล้ว! ที่ไม่ตอบไม่ใช่เพราะไม่ได้ยินเฟ้ย! แต่เพราะตกใจอยู่ต่างหาก…...ว่าแต่ นี่เรากำลังจะตาย.... หรือคงตายไปแล้วด้วยซ้ำ ไม่ใช่รึไง?เรานี่ก็ยังมีอารมณ์มาตบมุขอีกนะ น่าโมโหกับตัวเองจริงๆ นี่หรือว่าจะชินกับความตายเข้าให้แล้ว.... หวา〜 ถ้าเป็นแบบนั้นจริงก็น่ากลัวพิลึกเลยนี่หว่า【เชื่อ-รึ-ป่าว〜? 】เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว ตอบก็ได้!!! หยุดลากเสียงแบบนั้นทีเถอะได้โปรด...เอ่อ....ถ้าตอบตรงๆหล่ะก็.... ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เท่าไหร่หน่ะ【โอ้! งั้นหรอกเหรอ ทำไมหล่ะ?】....ผลลัพธ์จากเหตุการณ์ต่างๆ เป็นผลสืบเนื่องมาจากการกระทำที่ตัวเราเป็นคนก่อ ซึ่งมีเหตุมี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 28 :  สารภาพ

    〝กร... โอเคแล้วใช่ไหม?〞〝อะ อา... ถ้าเป็นแบบนั้นจริงจะดีมากเลยหล่ะ〞 หลังจากที่กรทำการสำเร็จโทษตัวเองด้วยการเอาศีรษะเขกพื้นในท่าหมอบกราบนานกว่า 10 นาที จนกิเลส(ส่วนใหญ่)ถูกขจัดออกไปหมดแล้ว เขาก็ค่อยๆเดินเข้ามาทางมีอาทั้งที่ยังหันหลังให้เธออยู่ จนมานั่งอยู่ใกล้ๆกับเธอเช่นเดิม〖เจ้าหนู ข้าคิดมาตลอดเลยว่าเจ้าเป็นคนประเภทขี้อาย... แต่คงต้องเปลี่ยนความคิดใหม่แล้วหล่ะ ก็เจ้าหน่ะ——— 〗〝หยุดเลย! ขอทีเถอะเจ้าหมา!〞〝หืม?〞 และแม้มีอาที่นั่งอยู่ใกล้ๆจะยังคงเอียงคอสงสัยอย่างน่ารักน่าชังเช่นเดิมเพราะยังไม่เข้าใจเหตุผลในการกระทำของกร แต่ถึงเคลเบรอสจะไม่เข้าใจเหตุผลจริงๆ แต่ก็ยังพอเดาได้ว่ากรไปเห็นอะไรเข้า นั่นจึงทำให้กรร้อนรนเข้าไปใหญ่ ทั้งยังระวังตัวเคลเบรอสให้มากขึ้นยิ่งกว่าเดิมโข พลางคิดอยู่ในใจว่า〝เจ้าหมา... แกนี่มันน่ากลัวจริงๆ〞อะ... เอาเถอะ เรื่องเจ้าหมานั่นเอาไว้ก่อนดีกว่า...ประเด็นคือ ไอ้สกิลที่มีแต่เครื่องหมายดอกจันตรงคำอธิบาย... ตั้งแต่สกิลก่อนหน้าอย่าง『ตั้งค่าขั้นกลาง(ต้นฉบับ)』กับ『Ogre Arm(ต้นฉบับ)』ทั้งสองอันหน่ะ.... พอใช้ไปครั้งนึงแล้ว คำอธิบายก็จะปรากฏออกมา นี่ต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 29 :  ความหวังที่เหลืออยู่ของเหล่าเพื่อนสนิท

    ———ย้อนกลับไป ในเวลาเดียวกับที่กรพบกับมีอาเป็นครั้งแรกที่ชั้น 33 … หลังจากเหตุการณ์ที่กลุ่มของรินและเสือเข้าปะทะกันด้วยวาจาอย่างรุนแรงที่หน้าค่ายพักผ่อนเมื่อหนึ่งสัปดาห์ที่แล้ว ซึ่งมีสาเหตุมาจากที่ปาร์ตี้ของฮาวลี่ถูกวาร์ปเข้าไปในดันเจี้ยนอย่างกะทันหันนั่น หลังจากที่ทุกคนรวมถึงกลุ่มของเสือและรินกลับเข้าไปในค่ายแล้ว ฮันซี่ก็ทำการประกาศเหตุฉุกเฉินให้ทหารทุกนายรวมถึงเหล่านักเรียนผู้กล้าทุกคนรีบกลับไปยังเมืองหลวงอย่างเร่งด่วน โดยอ้างว่าช่วงเช้าของวันพรุ่งนี้เส้นทางกลับอาจมีพายุฝนฟ้าคะนองและลมกรรโชกพัดผ่านอย่างหนัก ซึ่งนั่นอาจทำให้เกิดความล่าช้าและอันตรายที่คาดไม่ถึงได้ ส่วนตัวฮันซี่นั้นไม่สามารถกลับไปพร้อมกันได้ โดยใช้ข้ออ้างอีกอย่างหนึ่งว่าตนเองและเหล่าทหารคนสนิทได้รับคำสั่งจากองค์ราชาให้ไปปฏิบัติภารกิจฉุกเฉิน จึงต้องรอคำสั่งต่อไปที่หมู่บ้านใกล้ๆนี่ ด้วยเหตุที่ว่าจึงร่วมเดินทางกลับกับทุกคนไม่ได้ แม้จะฟังดูเหมือนเป็นคำแก้ตัวน้ำขุ่นๆก็ตาม แต่นักเรียนผู้กล้าทุกคนก็เชื่อฟังเป็นอย่างดีและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดโดยไม่มีบิดพลิ้ว แน่นอนว่าสาเหตุที่แท้จริง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 30 :  เป็นธรรมดาที่ก่อนสอบจะต้องอ่านหนังสือและเป็นธรรมดาที่ข้อสอบมักออกไม่ตรงกับหนังสือที่อ่านมา

    ก๊าซซซซ!!!!!!!! เสียงร้องแหลมๆแสบแก้วหูคล้ายกับของสัตว์เลื้อยคลานเช่นกิ้งก่า ดังขึ้นท่ามกลางความมืดมิดของดันเจี้ยนชั้นที่ 75 ซึ่งมีสภาพแวดล้อมเป็นถ้ำหินแกรนิตสีน้ำตาล ผิวขรุขระไม่สม่ำเสมอกันตลอดแนว ส่วนพื้นเองก็ทำจากวัสดุแบบเดียวกัน แต่ที่แตกต่างก็คือ มันเรียบเนียนตลอดจนสุดสายตาราวกับถูกปูด้วยกระเบื้องอย่างประณีตเลยทีเดียว ซ้ำยังไม่มีรอยต่อให้เห็นราวกับมันเป็นเนื้อเดียวจริงๆอีกต่างหากก๊าซซซซ!!!!!!!! เสียงร้องโหยหวนอันแสดงถึงอาการบาดเจ็บสาหัสของมอนสเตอร์ตัวเมื่อครู่ยังคงร้องลั่นอย่างต่อเนื่องเพราะมันได้เสียแขนขวาไป และที่มาของเสียงร้องนั้นก็คือ『 ครอกโคแมน 』 ซึ่งเป็นมอนสเตอร์รูปร่างจระเข้ผิวสีเขียวขี้ม้าสูงกว่า 2 เมตร มีรอยตะปุ่มตะป่ำอยู่ทั่วร่าง แต่ที่แปลกประหลาดกว่าจระเข้ทั่วไปคือ ครอกโคแมนที่ว่ามันยืนสองขา สวมชุดเกราะหนักอย่างรัดกุมโดยโผล่ส่วนที่เป็นเนื้อหนังให้เห็นแค่บริเวณลำคอและใบหน้าเท่านั้น ทั้งยังถือขวานเหล็กขนาดใหญ่ไว้ด้วยมือทั้งสองข้างอีกต่างหาก เพิ่มเติมคือเจ้าจระเข้เดินสองขาตัวนี้มันสวมหมวกกันกระแทกและแว่นกันลมแบบเดียวกับนักบินของเยอรมันในสงครามโลกครั้ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 31 :  แว่นตาคือหน้าต่างของหัวใจ

    หลังจากที่กรและมีอา เข้ามาในห้องบอสของชั้นที่ 75 และพบเข้ากับหญิงสาวซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้ปรกาศมาโดยตลอดตั้งแต่ที่กรลงดันเจี้ยนมาเข้า ก็เกิดประหลาดใจที่เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น และเกิดอาการหงุดหงิดอย่างแรงที่คิดไปเองคนเดียวว่า เรื่องที่การคาดการณ์ของตัวเองผิดพลาดนี้จะทำให้ตัวเขาดูโง่ในสายตาของมีอาขึ้นมา นั่นเลยทำให้กรที่ตอนนี้เกิดอาการหงุดหงิดปนตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก บวกกับสาวแว่นจอมเวทย์ที่อ้างว่าตัวเองเป็นบอสประจำชั้นเองที่แสดงความรำคาญออกมา เนื่องด้วยความเบื่อหน่ายที่ไม่ต้องการมารับการทดสอบกรด้วยตัวเอง นั่นเลยทำให้ทั้งคู่สร้างบรรยากาศไร้เสียงขึ้นมาโดยรอบตัวเองเป็นวงกว้าง จนไม่มีใครกล้าเปิดการสนทนาต่อเลยซักคน…〖โอ๊ะ! สายัณห์สวัสดิ์คุณนาย〗〝……….…ไงเคลเบรอส สภาพดูไม่จืดเลยนะนั่นหน่ะ〞 แล้วคนที่เป็นคนเปิดการสนทนาก็คือคนกลางเช่นเคลเบรอสนั่นเอง และดูเหมือนสาวแว่นคนนี้เองก็ตามน้ำไปกับเคลเบรอสด้วยเช่นกัน อาจเป็นเพราะเธอรำคาญจากสภาพแบบนี้หรืออยากจะจบการทดสอบโดยเร็วก็แล้วแต่ แต่เสียงตอบกลับเรียบๆของเธอนั่นก็ทำให้บรรยากาศปั้นหน้ายากของทุกคนหายไปอย่างสิ้นเชิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10
  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 32 :  เคยส่องกระจกแล้วหงุดหงิดที่เห็นต้วเองบ้างรึเปล่า

    ———ทางด้านของมีอาและเคลเบรอสที่นั่งดูอยู่บนอัฒจันทร์…〖เหมือนกันจริงๆ〗〝คุณหมา!? หมายถึงอะไรเหรอ?〞 หลังจากที่ผู้ประกาศเข้าโจมตีกรด้วยศรแสงในครั้งแรก แล้วมีอาตะโกนออกไปเพื่อเตือนกรแต่กรไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด มีอาที่นั่งดูการต่อสู้ของกรอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆนี้แสดงอาการกระวนกระวายปนเศร้าใจที่ไม่สามารถช่วยเหลือกรได้มาตลอดตั้งแต่ก่อนการเข้าปะทะ แม้จะไม่ได้ถามเหตุผลแต่เธอก็ยังปล่อยให้กรทำตามใจ เคลเบรอสที่เห็นแบบนั้นก็โผล่หน้าออกมาจากฝัก และพูดสิ่งที่ตัวเองคิดอยู่ออกมาโดยอาศัยความคิดสงสัยของตัวเองเพื่อดึงความสนใจของมีอาออกมาจากสนามรบเล็กน้อย ก็เพื่อให้เธอผ่อนคลายขึ้นซักนิดก็ยังดี〖ก็… เจ้าหนูกับคุณนายตรงนั้นหน่ะสิ〗〝เอ๋?〞 หลังจากที่ได้ยินเคลเบรอสพูดแบบนั้น มีอาก็เอียงคอสงสัยอย่างน่ารักน่าชังดังเช่นทุกที〝หมายความว่ายังไงเหรอคุณหมา?〞〖นั่นสินะ ข้าเองก็อธิบายไม่เก่งซะด้วย… แต่ทั้งสองคนหน่ะ มีสไตล์การต่อสู้เหมือนๆกัน〗〝เรื่องที่ไม่ประมาทศัตรูงั้นเหรอ?〞〖เรื่องที่กลัวคนอื่นต่างหาก 〗〝เอ๋? ต่างกันงั้นเหรอ?〞 เคลเบรอสที่ได้ยินคำถามกลับมาจากมีอาก็ส่งเสียง อื

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10

บทล่าสุด

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 100 : ยามเมื่อเหล่าบุปผาผลิบาน

    ———— 1 สัปดาห์ต่อมา ชั้นที่ 2 ของมหาดันเจี้ยน『หอคอยแห่งปัญญา』 ณ ดันเจี้ยนชั้นพิเศษ ซึ่งถูกสร้างโดยอาเธนต่อจากชั้นที่ 1 อันเป็นชั้นที่เอาไว้หลอกคนทั่วไป ถูกสร้างขึ้นเพื่อการฝึกฝนและเก็บเลเวลโดยเฉพาะ หากแต่ผู้ที่จะใช้มันได้นั้น มีเพียงแค่กลุ่มของผู้ที่ผ่านการทดสอบที่แท้จริงแล้วเท่านั้นถึงจะเข้ามาในนี้ได้ ที่แห่งนี้ถูกแบ่งออกเป็นสามเขต อันได้แก่ เขตที่พักอาศัย เขตใช้ฝึก『บัญญัติพันประการ』 และสุดท้ายคือเขตที่ใช้สำหรับเก็บเลเวล... หรือก็คือ เขตมอนสเตอร์ทรงภูมิปัญญานั่นเอง ในพื้นที่ของเขตที่สามถูกสร้างให้เป็นพื้นกระเบื้องและเพดานหน้าตัดเรียบส่องแสงสีเขียว (Lime) พื้นที่โดยรอบมีวัตถุโปร่งแสงรูปทรงเรขาคณิต ทั้งสามเลี่ยม สี่เหลี่ยมไปจนถึงรูปทรงหลายเหลี่ยมกระจัดกระจายเต็มไปหมดทำให้ยากแก่การเคลื่อนไหว แต่กลับกันแล้ว มันทำให้ง่ายต่อการดำเนินแผนที่ซับซ้อนและแยบยล และเขตที่สามนี้เอง ที่มีหญิงสาวทั้ง 4 คน อันได้แก่ มีอา ซาช่า เรเชลและริต้า กำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์จำนวนเท่ากันอยู่ มอนสเตอร์ทั้งสี่ตัวที่เป็นศัตรู มีหนึ่งตัวที่สวมผ้าคลุมสีดำ มีส่วนหัวเป็น

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 99 : ความเป็นจริงที่ซ่อนอยู่หลังความเป็นจริง

    〝 คุณโรนี่กับราชา... นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย 〞 กรถามออกไปแบบนั้น ในเวลาเดียวกับที่ใช้『รีดดิ้งอายส์』ตรวจสอบบุคคลทั้งสองตรงหน้า แล้วก็ยิ่งประหลาดใจเข้าไปใหญ่เมื่อพบว่าทั้งคู่เป็นตัวจริง...〝 ทำหน้าแบบนั้นคงจะรู้แล้วสินะว่าพวกข้าเป็นตัวจริง... 〞ราชาพูดแทงใจดำพลางยิ้มออกมา ทำให้กรคิ้วกระตุกเพราะคาดการณ์เรื่องตรงหน้าไม่ทัน ในขณะที่กรคิดแบบนั้น ราชาก็เดินเข้ามาทางกร แล้วก็ใช้เวทย์บางอย่างเปลี่ยนใบหน้าตัวเองเป็นคนอื่น ไม่สิ... เปลี่ยนจากคนอื่นกลับมาเป็นตนเองคนเดิมต่างหาก ซึ่งที่เปลี่ยนไปนั้นมีเพียงโครงหน้าเท่านั้น แต่ความสูงอายุและริ้วรอยนั้นแทบไม่ต่างจากเดิมเลย แล้วก็หันไปสบตากับเมอร์ลินเข้า นั่นทำให้เธอเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ...〝 นายมัน อาเธนงั้นเหรอ!!!? 〞เมอร์ลินที่เห็นใบหน้าจริงของชายชราตรงหน้าก็จำได้ทันทีพร้อมทั้งเรียกชื่อจริงของเขาออกมาอย่างสนิทสนม โดยมีสายตางงงวยจากสาวๆคนอื่น แต่พอรู้ว่าคนน่าสงสัยตรงหน้าเป็นคนรู้จักของเมอร์ลิน การ์ดของพวกเธอก็คลายลงพอสมควร〝 แหมๆ ในที่สุดก็จำได้ซักทีนะแม่คุณ... ข้าหล่ะเจ็บช้ำไม่น้อยเลยนะ ตรงที่เจ้าบ

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 98 : หัวเราะทีหลังย่อมดังกว่าเสมอ

    หลังจากเรื่องเมื่อวานเคลียร์กันจบในตอนเย็น กรได้ทำการเพิ่มฟังก์ชั่นหลบหนีฉุกเฉินใส่บัตรนักผจญภัยของเจนนี่ไว้ก่อนด้วย เผื่อในกรณีที่เกิดอันตรายกับเธอ เธอสามารถใช้มันวาร์ปมาหากรได้ทุกเมื่อ รวมถึงพาคนรู้จักอย่างไมน์กับรีเบคก้ามาด้วยก็ยังได้ จากนั้นพวกกรกับพวกไมน์จึงได้แยกกันกลับที่พักของตัวเอง อนึ่ง เจนนี่ตอนนี้นั้นอยู่สถานะของคนชื่อ『เบลนด้า อัลบา』 รูปลักษณ์ภายนอกที่คนอื่นเห็น เป็นคนผิวสีแทน ใบหน้าปานกลางค่อนไปทางแย่(จากความเห็นส่วนใหญ่ในกลุ่มของกร) แต่นั่นก็เพื่อไม่ให้เธอเป็นจุดเด่น เพราะหากจะว่าไปแล้วเจนนี่ในร่างธรรมดานั้นจัดว่าเป็นคนสวยมากเลยทีเดียว และด้วยการใช้บัตรนักผจญภัยอ้างถึงตัวตน ก็สามารถเข้าพักที่เดียวกับพวกไมน์ได้ แต่เธอเลือกที่จะพักคนละห้องแทนเพื่อไม่ให้เกิดข้อสงสัย (แต่สุดท้ายตอนนอนก็ย้ายมานอนห้องเดียวกันอยู่ดี) ส่วนทางด้านของกร พอกลับไปพวกกรก็รีบทำธุระส่วนตัว แล้วเข้านอนในทันที เพื่อสะสมพลังงานให้เต็มอิ่มก่อนที่จะออกรบในดันเจี้ยน『หอคอยแห่งปัญญา』 และเพื่อความไม่ประมาทช่วงเช้าทั้งหมด กรและพรรคพวกจะใช้เวลาไปกับการตร

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 97 : เหตุผลในการมีชีวิต

    〝 ไง ทั้งสองคน 〞 ในขณะที่ทุกคนแสดงสีหน้าตกตะลึงยังกับเห็นผีออกมา เจนนี่ก็เริ่มเป็นฝ่ายทักไมน์และรีเบคก้าก่อนด้วยรอยยิ้มในทันที〝 เจนนี่!!! 〞〝 อุ๊ยตาย!? 〞 ไมน์ที่เห็นแบบนั้นไม่รอช้าที่จะพุ่งเข้าไปสวมกอดเจนนี่อย่างเร็ว นั่นเองก็ทำเจ้าตัวอย่างเจนนี่ตกใจไม่น้อยเหมือนกัน〝 เจนนี่! เจนนี่จริงๆใช่ไหมเนี่ย? ไม่ใช่ผีหรือตัวปลอมใช่ไหม!? 〞ไมน์พูดแล้วก็ลูบๆคลำๆเจนนี่ไปทั่ว ทำเอาร่างเธอสั่นนิดหน่อยเพราะจักกะจี๊เลยทีเดียว〝 ยัยบ๊อง! ก็จับตัวกันได้อยู่ไม่ใช่รึไง? แล้วฉันก็ยังจำได้อยู่เลยนะว่าตรงก้นของรีเบคก้ามีไฝอยู่ด้วยหน่ะ 〞 เจนนี่พูดแบบนั้นออกมา ทำให้รีเบคก้าออกอาการหน้าแดง แล้วก็พุ่งเข้ามาสับกะโหลกเจนนี่เหมือนกับที่ผ่านมา〝 ฮึ่ย! ไอ้นิสัยพูดไม่คิดนี่ตัวจริงชัวร์ 〞รีเบคก้าพูดแล้วก็ใช้กำปั้นหมุนๆใส่ศีรษะของเจนนี่〝 โอ้ยๆ! เจ็บอ่ะรีเบคก้า ออมมือให้หน่อยเซ่! 〞 ทั้งสามคนหยอกล้อกันไปมาแบบนั้น ราวกับต้องการจะซึมซับและฟื้นคืนบรรยากาศที่ถูกทำลายไปให้กลับมาเหมือนเดิม แม้จะยังเคลือบแคลงสงสัย แต่ความอบอุ่นของภาพที่อยู่ตรงหน้าก็ทำให้ทุกคนลืมหลายเรื่องที่คิดอ

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 96 : การต่อรองต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ของทั้งสองฝ่าย

    หลังจากที่งีบหลับไปประมาณ 3 ชั่วโมง ความเหนื่อยล้าทางจิตใจก็ดูจะลดลงไปบ้างเอาจริงๆ ต่อให้ลุยต่อทั้งอย่างงี้ก็ไหวอยู่หรอก แต่แค่นี้ทุกคนก็เป็นห่วงมากพออยู่แล้ว เพราะงั้นทำตามที่ทุกคนแนะนำเป็นการดีที่สุดทางริต้าเองยังคงหลับอยู่เลยปล่อยให้หลับต่อไปก่อนโดยให้เรเชลดูแลอยู่ข้างๆส่วนทุกคนเองดูเหมือนว่าจะไม่ได้หลับเลยในระหว่างที่ฉันพักแต่ก็ต้องขอบคุณในจุดนั้น เพราะในช่วงที่ฉันไปเจรจากับราชา ฉันต้องการที่จะไปคนเดียว...ก็แหม... ฉันไม่อยากให้ทุกคนเห็นท่าทางแย่ๆเท่าไหร่นี่นา〝 เพราะทุกคนเฝ้าฉันมาตลอดคงจะเหนื่อยแย่ ฉันเลยอยากให้พวกเธอพักรอฉันอยู่ที่นี่หน่ะ 〞พูดแบบนั้นออกไปทุกคนก็ทำหน้าถมึงทึงใส่ และแน่นอนว่าทุกคนทำท่าอยากจะไปด้วยกันหมดเลยใช้เวลาเกลี้ยกล่อมตั้งนานกว่าจะยอม แต่ก็เพราะทุกคนเป็นห่วงเรานั่นแหล่ะนะ น่าดีใจแท้ๆแต่ทุกคนก็ไม่อยากตื้อให้เราจนกังวลเกินไปเหมือนกันเพราะงั้นแค่รับปากว่าจะไม่ฝืนฉันก็ขอตัวมาได้แล้วหล่ะนะแล้วจากนั้นก็วาร์ปมาที่เมืองหลวง ในซอกตึกที่นึงใกล้ๆกับทางเข้าพระราชวังโห... มองดูจากตรงนี้ยังเห็นรูที่เจ้าชายมันทำพังไว้อยู่เลย...เดี๋ยวไม่สิ... เราเป็นคนทำนี่หว่า คง

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 95 : ตัวละครเอกมักเป็นพวกชอบหาเรื่องใส่ตัว

    หลังจากที่การแสดงของฉันดำเนินมาได้ซักพัก จุดจบก็มาถึงโดยที่ฉันเป็นคนจัดการปิดคดีได้อย่างดงามถึงช่วงกลางๆจะโดนคุณโรนี่แย่งซีนก็เถอะ แต่ตอนจบก็กู้หน้าคืนมาได้อ่ะนะ...จากนั้นริออนที่ถูกฉันต่อยจนสลบก็ถูกพวกฟรอนกับคาลอสคุมตัวไปส่วนไอ้ปีศาจนั่นฉันปล่อยให้มันหนีไปเองด้วยเหตุผลทางด้านผลประโยชน์ในอนาคตแต่ทางฝั่งนั้นอาจจะกำลังคิดว่าหนีฉันพ้นอยู่ก็ได้หล่ะนะ... แต่ปล่อยให้คิดแบบนั้นก็ดีเหมือนกันแล้วหลังจากเรื่องจบ ฉันก็ไม่อยู่รอดูสถานการณ์หรอกนะเพราะว่าเป็นห่วงทุกคน ฉันเลยรีบผละตัวออกมาในทันทีที่มีโอกาสก่อนหน้าที่จะออกมาก็มีถูกพระราชานัดพบเป็นการส่วนตัวด้วยอยู่ไม่มีเหตุผลให้ปฏิเสธ แล้วก็คงคิดจะคุยถึงเรื่องต่อจากนั้นนั่นแหล่ะเป็นไปตามแผนเลย ฉันคิดจะใช้โอกาสนี้ต่อรองกับราชาอยู่แล้ว…แล้วพอวิ่งออกมาถึงจุดนัดพบในซอกตึกรามบ้านช่อง ก็เจอกับทุกคนโชคดีไป... ดูเหมือนทั้งมีอา เมอร์ลิน ชาลอต ซาช่า จะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย โล่งอกไปที...กลับกันแล้วพวกเธอเป็นห่วงฉันสุดๆเลยชาลอตก็เอาแต่บอกว่า〝 นายท่านอย่าเสี่ยงไปคนเดียวแบบนั้นอีกเลยนะคะ! 〞ส่วนซาช่าก็〝 ตอนที่นายท่านกระโดดเข้าไปหาลูกบอลแปลกๆนั่น...

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 94 : บทปิดม่านของชายผู้ถูกความขลาดเขลากลืนกิน

    〝 อั๊ก!!! 〞 เจ้าชายออริออน... ริออนกุมมือขวาของตัวเองด้วยความเจ็บปวด เพราะได้รับผลกระทบจากการถูกยิง ต้องบอกว่าโชคดีเท่าไหร่แล้วที่อัญมณีรับความเสียหายแทนไปเกือบหมด ไม่งั้นมือของเขาคงขาดไปแล้วด้วยซ้ำ แต่ก็เพราะความเจ็บปวดที่แล่นจากมือขวาไปสู่ทั่วทั้งร่างนี่แหล่ะ ทำให้ริออนดึงสติของตัวเองกลับมาได้อีกครั้งวูม!!!!!!———〝 อะ อา.... 〞 ริออนรำพึงอยู่ในลำคออย่างน่าเวทนา ในตอนที่แสงสีแดงจากวงเวทย์สว่างน้อยลงพร้อมๆกับวงเวทย์ขนาดใหญ่ที่ค่อยๆจางหายไปจากท้องฟ้ายามค่ำคืน จนในที่สุดแสงสว่างสีแดงฉานก็อันตรธานหายไปจากท้องฟ้า เช่นเดียวกับวงเวทย์ขนาดมหึมา ทำให้แสงจันทร์ส่องลงมาถึงพื้นดินอีกครั้ง แต่ยังคงมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวเนื่องด้วยความสับสนของชาวเมืองอยู่บ้าง แต่แน่นอนว่าทุกคนปลอดภัยดีแล้ว และไม่มีใครได้รับผลกระทบจนถึงขั้นเสียชีวิตเลยซักคน ความสิ้นหวังเข้าคลุมสติของริออนในพริบตา อย่างที่เขาว่าไว้… เมื่อพริบตาที่ความหวังใกล้จะสัมฤทธิ์ผลถูกทำลายลง นั่นคือความสิ้นหวังอย่างที่สุด... และนั่นก็ทำให้สีหน้าของริออนเปลี่ยนจากสิ้นหวังไปเป็นอาฆาตแค้นแทน แ

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 93 : การแสดงชั้นยอด

    〝 น่าตกใจจริงๆ… นี่รู้อยู่แล้วหรอกเหรอว่าข้าเป็นคนร้าย? 〞 เจ้าชายลำดับที่หนึ่ง... เจ้าชายออริออนถามกรออกมาด้วยแววตาและท่าทางหยิ่งยโส พร้อมกับเป็นการยอมรับข้อกล่าวหาไปในตัว ว่าตัวเองคือคนร้ายตัวจริง ในขณะที่มองกรลงมาจากเบื้องบน〝 ก็นะ... เพิ่งจะรู้ตัวเมื่อไม่นานมานี้เองแหล่ะ แสบจริงนะให้ตายสิ... 〞กรพูดออกมาพร้อมกับยิ้มแห้งๆ แล้วก็เดินเข้ามาทางเจ้าชายออริออนมากกว่าเดิม เหล่าสมุนเล็บโลหิตตั้งท่าเตรียมพร้อมโจมตีกันเต็มที่ แต่ยังไม่มีใครกล้าเริ่มโจมตีกรก่อน ทั้งด้วยความกลัวพลังที่ต่อกรกับพวกของตนระหว่างทางได้อย่างง่ายดาย แถมผ่านมาได้อย่างไร้รอยขีดข่วนก็ด้วย แต่ประเด็นสำคัญคือจิตสังหารอันหนักอึ้ง ราวกับถูกน้ำตกซัดสาดนั่นของกรต่างหาก ที่ทำให้พวกเขาไม่กล้าขยับตัว〝 งั้นขอเข้าเรื่องเลยละกัน... 『อุปกรณ์ตัวหลัก』 อยู่ที่ไหน? 〞 กรเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังยิ่งกว่าเดิม พร้อมกับน้ำเสียงเย็นยะเยือกจนน่ากลัว นั่นทำให้เหล่าเล็บโลหิตจำนวนเกินครึ่งยืนตัวสั่นได้ ไม่สิ... แม้แต่ชายเผ่าปีศาจที่ยืนอยู่ข้างๆเจ้าชายออริออนยังแอบสั่นเลยด้วยซ้ำ มีเพียงโรนี่ที่ใจเย็

  • ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย   ตอนที่ 92 : คนร้ายตัวจริง

    หลังจากที่แอบย่องขึ้นมาบนชั้นสอง แล้วมองลอดเข้าไปในห้องที่จับสัมผัสวิญญาณได้พวกเราก็เจอกับเด็กผู้หญิงกำลังนั่งอยู่บนขอบระเบียงเป็นภาพที่น่าแปลก... เพราะเธอคนนั้นโปร่งแสงจนมองทะลุไปถึงท้องฟ้าที่เป็นฉากหลังเลยเนี่ยสิถ้างั้นก็ไม่ต้องสงสัย... เด็กคนนั้นคือวิญญาณที่กำลังตามหาอยู่แน่นอน กรคิดแบบนั้นพลางมองไปยังเด็กสาว ส่วนทางเด็กสาวนั้นกลับหันมามองทางกรในเวลาเดียวกัน〝 เอ่อ... ไม่ต้องหลบหรอกนะคะ คือหนูเห็นตั้งแต่เข้ามาในคฤหาสน์แล้วหล่ะค่ะ 〞เสียงกังวานของเด็กสาวพูดขึ้นมา โดยในน้ำเสียงมีความเอียงอายเล็กน้อย แล้วพอเด็กสาวพูดแบบนั้น กรก็ให้สัญญาณทุกคนเดินตามหลังเขาเข้ามาในห้องทันที〝 เข้าใจหล่ะ โทษทีนะที่บุกรุกเข้ามา 〞เมื่ออีกฝ่ายพูดอย่างสุภาพ ก็เป็นมารยาทเช่นกันที่กรจะตอบกลับไปแบบเดียวกัน〝 ไม่หรอกค่ะ... เอาจริงๆในรอบ 10 ปีมานี้มีคนเข้ามาในคฤหาสน์นับคนได้เลยหล่ะค่ะ มีคนบ้างแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน 〞เด็กสาวยิ้มตอบกรอย่างเป็นมิตร พร้อมกับลอยตัวจากขอบระเบียงมายืนอยู่ด้านหน้าของพวกกร สภาพแบบนั้นทำเอาพวกกรประหลาดใจไม่น้อย เว้นเสียแต่ซาช่าที่กำลังยืนตัวสั่นอยู่〝 นี่เธอเป

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status