Novels by ภากร กูดทา

หลังจากนั้นกรก็จ่ายเงินให้กับพวกพ่อค้าตามปกติ เพราะถึงกรจะโกรธแต่ก็ไม่ใช่พวกไร้จริยธรรมที่จะชักดาบแล้วเผ่น ทว่าพวกพ่อค้ากลับคิดเงินกรเพียงแค่ 5 เหรียญทองเท่านั้นเอง แถมด้วยตอนที่พวกกรกำลังจะออกจากร้านพวกนั้นก็โค้งคำนับให้กรอย่างเกร็งๆกลัวๆอีกต่างหาก กรเองก็แอบสะใจไม่น้อย แต่เพราะไม่อยากให้เรเชลกับริต้ารู้สึกแย่เพราะอยู่ที่นี่นาน กรจึงรีบเดินออกมาจากที่นั่นในทันที แต่ก็ยังไม่รีบออกจากเขตชานเมืองที่ไม่ค่อยมีคนเพราะต้องการที่จะตกลงเรื่องส่วนตัวกันก่อนอืม... ในที่สุดก็ช่วยริต้าได้ก็รู้สึกผิดกับเรเชลอยู่หรอกนะที่ไปยุ่งไม่เข้าเรื่องเอาเป็นว่าช่างหัวมันแล้วกัน...แต่ตอนนี้คงจะยากที่จะให้ทั้งคู่ที่กำลังเหนื่อยเดินทางไปด้วยเรากำลังสืบคดีอยู่นี่นา...แต่ว่า... เจ้าบาทหลวงนั่นเพิ่งจะเข้าไปคุยกับเจ้าชายลำดับสองได้ไม่นานนี้เอง...คงจะต้องใช้เวลาซักหน่อย...ถ้างั้นก็ใช้ช่วงเวลานี้คุยกับเรเชลกับริต้าดีกว่าว่าจะเอายังไง... ในขณะที่คิดแบบนั้นกรก็มองผ่านไหล่ไปยังเรเชลกับริต้าที่อยู่ซะหลังสุด คล้ายกับว่าสาวๆคนอื่นกำลังกันเธอให้ห่างจากกรอยู่ยังไงอย่างงั้นเลย

————มุมมองของเรเชลหลังจากที่คุณกรกลับคาลิโอน่า เราก็กลับไปทำงานนักผจญภัยต่อถึงจะรู้สึกเหงา(มากๆ)ก็ตาม แต่ถ้าไปเกาะแกะยิ่งกว่านี้จะถูกคุณกรเกลียดเอาแบบนั้นไม่เอาเด็ดขาดเลย! อือ... แต่ถึงงั้นก็ยังอยากอยู่กับคุณกรอ่ะถ้าไม่ได้กลิ่นคุณกรหล่ะก็ฉันต้องแย่แน่ๆเลย...จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว...อยากโดนลูบหัวอีก อยากโดนลูบท้องด้วย... งือ... เรเชลที่กำลังเดินกลับจากการทำเควสในเมืองกำลังครวญครางในห้วงความคิดของตัวเอง โดยนึกถึงกรซึ่งเป็นชายที่เธอหลงรัก(หัวปักหัวปำ)อยู่ตลอดเวลา ถึงแม้เนื้อหาจะแปลกๆก็ตามที หลังจากนั้นเรเชลก็ทำงานหาเงินมาตลอด พอรู้ตัวอีกทีก็มีเงินสะสมมากพอที่จะไถ่ตัวน้องคืนได้แล้ว ทั้งนี้ก็ต้องขอบคุณเรื่องที่เธอเป็นคนรู้จักเก็บออม และไม่ใช้สุรุ่ยสุร่ายนั่นแหล่ะ ที่นอนของเธอก็คือในป่า ที่อาบน้ำคือแม่น้ำที่ห่างออกไปจากตัวเมืองไปเล็กน้อย อาหารกินวันละมื้อแถมส่วนใหญ่ยังเป็นการล่าหากินเองในป่าอีกต่างหาก ส่วนค่าใช้จ่ายอย่างมากที่สุดก็คือคฑาที่ใช้สำหรับทำภารกิจเท่านั้นเอง เป็นเวลากว่า 1 ปีที่เธอใช้ชีวิตแบบนั้น แต่เงินที่เธอเก็บได้ก็ยังมีไม่พอที่จะไถ่ตัว

หลังจากกลับไปหาไมน์และรีเบคก้าที่ห้องของพวกเธอ กรได้อ้างว่าทันทีที่ไปถึงก็พบว่าเจนนี่เสียชีวิตอยู่ก่อนแล้ว เพราะรู้สึกว่าหากบอกความจริงไปตอนนี้มันคงหนักหนาเกินไปสำหรับพวกเธอ กรเลยคิดที่จะบอกเรื่องนี้กับพวกเธอทีหลัง แต่ถึงแบบนั้นตอนที่ไมน์ได้ยินครั้งแรกก็ถึงกับช็อคจนหมดสติไปเลย แล้ววันรุ่งขึ้นเหล่าทหารประจำเมืองก็เริ่มเคลื่อนย้ายศพออกจากดันเจี้ยนไปยังที่เก็บศพของกองทหาร และแน่นอนว่าพวกกรและไมน์ที่เป็นคนรู้จักของเจนนี่เองก็ถูกเรียกตัวมายืนยันศพและสอบถามข้อมูลด้วย… ชาลอต ซาช่าและลิลิธรออยู่ด้านนอกห้องสอบสวน เพราะงั้นตอนนี้คนที่อยู่ในห้องคือกร มีอา เมอร์ลิน ไมน์ที่ยังอยู่ในสภาพอิดโรยและอ่อนล้า กับรีเบคก้า 5 คน โดยมีทหารที่ทำหน้าที่สอบข้อมูล 2 คนนั่งอยู่ตรงข้าม〝 งั้นก่อนอื่น... เธอคือคนที่จัดการพวกโจรสินะ 〞หนึ่งในทหารถามกรออกมาในขณะที่ตัวกรนั่งกอดอกอย่างไม่สบอารมณ์อยู่ด้านหน้า เพราะถูกเรียกออกมาอย่างกะทันหัน〝 อืม ฉันนี่แหล่ะ... 〞ทหารทั้งสองกลืนน้ำลายเมื่อได้ยินคำตอบแบบไม่ใส่ใจนักของกร เพราะข่าวลือที่ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือแบล็ครุคกี้สุดโด่งดังนั่นก็มาถึงหู

หลังจากที่ได้ยินว่าเจนนี่ถูกลักพาตัว กรก็พาทั้งสองคนเข้ามาสงบสติในห้องเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนแขกท่านอื่น〝 ช่วยบอกรายละเอียดมาที? 〞หลังจากที่จับไมน์กับรีเบคก้านั่งเก้าอี้ กรที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ถามออกมาโดยที่ทำใจและท่าทางให้นิ่งสงบไว้อยู่〝 คือว่าก่อนหน้านี้ครึ่งชั่วโมง เจนนี่เค้าบอกจะออกไปซื้อของแปปนึงหน่ะค่ะ แต่ไม่เห็นกลับมาซักที... 〞ไมน์พูดออกมาด้วยท่าทีกระหืดกระหอบ รีเบคก้าเลยรับช่วงต่อพร้อมกับหยิบกระดาษแผ่นนึงออกมาด้วย〝 แล้วตอนที่กำลังจะออกไปตามหา ก็เจอเจ้านี่วางอยู่หน้าห้องพักหน่ะค่ะ 〞รีเบคก้าพูดจบก็ยื่นมันให้กับกร พร้อมกับสาวๆที่อยู่ด้านหลังกรได้ขยับเข้ามาใกล้เพื่อดูมันด้วย แล้วกรก็เริ่มอ่านข้อความนั้นในใจ....เพื่อนของพวกเธออยู่กับพวกเราถ้าไม่อยากให้ยัยนี่เป็นอะไรหล่ะก็ เข้ามาใน『ถ้ำหินออบซิเดียน』แค่สองคนซะ…เนื้อหาประมาณนี้แหล่ะ แถมอีกฝ่ายไม่ได้เรียกร้องอะไรเลยด้วย ไม่น่าจะใช่การเรียกค่าไถ่...บอกตรงๆนะ... นี่มันกับดักชัดเลยๆกะล่อทั้งสองคนเข้าไปหาเฉยๆเลยนี่หว่า เป้าหมายคงเป็นทั้งสามคนนั่นแหล่ะหรือว่า... คนร้ายเป็นพวกเดียวกับที่จัดการคุณแมซอืม... เป็นไปไ

หลังจากที่กรหลับหรือสลบไป เวลาก็ผ่านไปเกือบ 21 ชั่วโมง ตอนนี้เป็นเวลา 11 นาฬิกาของอีกวัน... กรลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ราวกับเครื่องจักรที่กำลังวอร์มอัพเครื่อง ทันทีที่กรตื่นขึ้นมา เขาก็พบว่าด้านขวาของเขามีมีอากำลังนอนอยู่ข้างๆและกำลังบีบเสื้อของกรไว้แน่น ส่วนด้านซ้ายไม่มีเมอร์ลินทั้งที่ปกติเป็นที่ของเธอ กลับกันแล้ว... ข้างๆเตียงมีชาลอตและซาช่านั่งกับพื้น โดยใช้พื้นที่ว่างของเมอร์ลินนั้นเป็นที่ฟุบอยู่ ส่วนลิลิธ เธอกำลังนั่งกอดอกอยู่บนเก้าอี้ใกล้กับพวกชาลอต เห็นได้ชัดเลยว่าทั้งสี่คนอยู่ดูอาการกรมาตลอดตั้งแต่ที่กรหลับไปอย่างกะทันหันนั่น แล้วที่หลับไปนี่คงจะเพิ่งไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าเองกระมั้ง ลิลิธที่นั่งผงกหัวอยู่แบบนั้นเป็นหลักฐานได้อย่างดี... ในขณะที่กรคิดแบบนั้น มีอาก็เริ่มตื่นขึ้นจากนิทรา〝 กร... กร!!! 〞มีอาที่กำลังสลึมสลือ พอเห็นว่ากรได้สติจนถึงขั้นชันตัวเองขึ้นมานั่งเองได้แล้ว ก็โผเข้าไปกอดรัดคอของกรอย่างแนบแน่นในทันที〝 ฮึก! ฉัน... ฉันนึกว่านายจะไม่ตื่นขึ้นมาแล้วซะอีก 〞มีอาพูดแบบนั้นโดยที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาในอ้อมอกของก

หลังจากที่กรตื่นนอนพร้อมกับพวกสาวๆ กรพยายามวางตัวและทำกิจวัตรตามปกติเหมือนที่เคยเมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเธอ ชาลอตและซาช่ายังไม่ได้สังเกตกร... คงมีเพียงมีอากับเมอร์ลินที่รู้จักกรมานานที่สุด และลิลิธที่เห็นพลังเวทย์ในตัวกรเปลี่ยนไปเท่านั้นกระมั้งที่สังเกตเห็น❖❖❖❖❖ หลังจากนั้นพวกกรที่เตรียมตัวพร้อมเก็บข้าวของเสร็จแล้ว ก็ลงไปเช็คเอาท์ที่ล็อบบี้โรงแรม〝 ฮ้าว... พี่ชาย อรุณสวัสดิ์ค่า 〞พีน่าที่กำลังจัดการสมุดบัญชีโรงแรมอยู่ ฮาวหวอดใหญ่ ทำให้กรยิ้มเจื่อนๆออกมา〝 เป็นสาวเป็นแซ่หน่ะนอนให้ตรงเวลาด้วยสิ... เอ้านี่กุญแจห้อง 〞〝 โถ่รู้แล้วหล่ะค่า... ก็ป๊ะป๋าไม่อยู่ช่วยงานเลยนี่นา 〞พีน่ารับกุญแจมาแล้วก็ลงข้อมูลปลีกย่อยในสมุดบัญชีด้วยท่าทีเหนื่อยๆก็แน่หล่ะ พ่อเธอเขาไปสืบคดีอยู่นี่นาแต่ดูท่าเรื่องนี้คาลอสจะไม่ได้เล่าให้ฟัง... ก็แน่หล่ะ ใครจะอยากดึงลูกตัวเองมาเกี่ยวด้วยกันหล่ะ〝 อ้อ! แล้วก็พี่ชาย... พอไปถึงโรงแรมสาขาคาลิโอน่า ถ้าออกตอนนี้คิดว่าคงไปถึงประมาณเที่ยงหล่ะนะ... พอถึงแล้วก็ไปบอกชื่อกับพนักงานได้เลย หนูจะเตรียมห้องแบบเดียวกันไว้ให้ที่นั่นนะคะ 〞〝 หืม? บอกเหรอ? เมือง