เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 422
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 423
ชายคนนั้นพยักหน้า “ใช่แล้ว ตั้งแต่ท่านหลี่โหวเป็นอัมพาต ฮูหยินท่านโหวก็ดูแลท่านอย่างใกล้ชิด แล้วยังไปตามพระมาสวดมนต์ขอพรให้ท่านหลี่โหวอีก ช่างเป็นภรรยาที่ดีจริง ๆ ”“เหอะ ๆ... ”หลี่เฉินอันหัวเราะอย่างประชดประชันชายคนนั้นโมโห “นี่เจ้าหัวเราะอะไร? คำพูดของข้ามันตลกมากหรือไร?”เห็นว่าทั้งสองคนกำลังจะทะเลาะกันอีกแล้ว กู้หว่านเยว่ก็รีบดึงหลี่เฉินอันออกไป“อาจารย์หญิง ท่านพ่อของข้าเป็นอัมพาต ต้องเป็นฝีมือของสวีหลานแน่ ๆ ”นี่มันบังเอิญเกินไปหน่อย กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงมองหน้ากัน ทั้งสองคนรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย เดิมทีตั้งใจจะพาหลี่เฉินอันกลับจวนโหวโดยตรง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจวนโหวคงตกอยู่ในมือของสวีหลานทั้งหมดแล้วถ้าพวกเขากลับไปทั้งแบบนี้ ก็เหมือนเอาตัวเองไปให้สวีหลานจัดการง่าย ๆ “ท่านหลี่โหวเป็นอัมพาตแล้ว สกุลหลี่ก็ต้องมีผู้อาวุโส มีผู้อาวุโสคนไหนที่เจ้าไว้ใจได้บ้างหรือไม่?”“มี ท่านผู้อาวุโสลำดับสอง เขารักและเอ็นดูข้ามาตลอด”หลี่เฉินอันรีบตอบ“เช่นนั้นผู้อาวุโสท่านนั้นอยู่ที่ไหน?”“อยู่ที่จวนหลี่ในตรอกอวี่ฮวา”สกุลหลี่อยู่ในเมืองอวี้อย่างน้อยก็ร้อยปีแล้ว คนในสกุลมีมากมายนับ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 424
แต่ที่จริงแล้ว นางใช้โอกาสกลับไปบ้านเกิดเพื่อใส่ชื่อในบันทึกลำดับเครือญาติ แล้วกำจัดนางเกิ่งให้สิ้นซากต้องรู้ว่าหากนางเกิ่งเสียชีวิต หลี่เฉินอันก็จะไม่มีแม่แท้ ๆ เหลือเพียงสวีหลานผู้เป็นแม่เลี้ยง และสวีหลานก็ไม่เพียงแต่กำจัดอนุภรรยาเกิ่งได้เท่านั้น ยังได้ลูกชายมาคนหนึ่งมาฟรี ๆ อีกด้วย“เดิมทีสวีหลานไม่ได้อยากจะฆ่าข้า แต่ข้าไปเห็นความผิดของนางเข้า นางจึงอยากปิดปากข้า เลยลงมือกับข้า”สายตาของหลี่เฉินอันฉายแววหวาดกลัว โชคดีที่วันนั้นเขาไปเข้าห้องน้ำแล้วเห็นเหตุการณ์ไม่เช่นนั้น เกรงว่าจะยอมรับศัตรูเป็นแม่ และถือว่าสวีหลานเป็นผู้มีพระคุณ!ผู้อาวุโสลำดับสองครุ่นคิด สวีหลานเป็นคนที่สร้างภาพลักษณ์ได้ดีมาก ถ้าไม่ใช่เพราะหลี่เฉินอันพูดเอง ทุกคนคงไม่สงสัยเลยแต่เมื่อหลี่เฉินอันพูดเช่นนี้ ก็ดูเหมือนจะมีจุดน่าสงสัยอยู่เหมือนกันสุดท้าย ผู้อาวุโสลำดับสองก็ตัดสินใจเข้าข้างหลี่เฉินอัน ถึงอย่างไรหลี่เฉินอันก็เป็นคนสกุลหลี่ ส่วนสวีหลานเป็นเพียงคนนอกตระกูล และยังไม่มีลูกด้วยหลังจากตัดสินใจแล้ว ผู้อาวุโสลำดับสองก็จัดที่พักให้กับหลี่เฉินอันทันที“จริง ๆ แล้ว เจ้ากลับมาได้จังหวะพอดี ท่านโหวเป็นอั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 425
คนชุดดำหลายคนพุ่งตัวเข้ามาจากข้างนอก ล้อมกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงทั้งสามคนไว้“ใครกันบังอาจบุกรุกจวนโหว?” คนชุดดำตะโกนถามด้วยความไม่พอใจทั้งสามคนปลอมตัวมา คนชุดดำจำไม่ได้ว่าพวกเขาเป็นใคร รู้สึกแค่ว่าพวกเขากล้ามาก“ท่านพี่ รีบจัดการให้เร็วที่สุด”กู้หว่านเยว่ขยิบตาให้ซูจิ่งสิง การหาหลักฐานเป็นเรื่องสำคัญ จึงไม่อยากเสียเวลากับพวกเขานางยื่นมือโปรยผงพิษออกไป ร่างกายของคนชุดดำหลายคนก็อ่อนยวบในทันที ซูจิ่งสิงกลั้นหายใจแล้วพุ่งตัวขึ้นไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นปาดคอทั้งห้าคนจัดการคนได้รวดเร็ว และไม่ทำให้คนข้างนอกตกใจทั้งสามคนยังคงค้นหาหลักฐานต่อไปจากบทเรียนเมื่อครู่ ตอนนี้หลี่เฉินอันไม่กล้าพลิกอะไรมั่ว ๆ แล้ว“ข้ามีความรู้เรื่องกลไก ข้าจัดการเอง”ซูจิ่งสิงสังเกตอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพบว่าเมื่อครู่หลี่เฉินอันไปโดนแท่นหมึกบนโต๊ะหนังสือ ทำให้กลไกทำงานและดูจากการจัดวางโดยรวมของห้อง พบว่าโต๊ะหนังสือ หัวเตียง และตามจุดต่าง ๆ ล้วนมีกลไกซ่อนอยู่เขาหลีกเลี่ยงจุดเหล่านั้นอย่างระมัดระวัง จากนั้นค้นหาหลักฐาน ในที่สุดก็พบจดหมายลับที่สวีหลานจ้างวานฆ่าคนอยู่ใต้โต๊ะ รวมถึงจดหมายที่ให้ผู้ว่าการอำเภอ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 426
ชายคนนั้นดูเหมือนจะอดใจรอไม่ไหวเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สวีหลานก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ทั้งที่ทำมาตั้งนานขนาดนี้แล้ว นางก็ยังไม่ท้องเสียที“ข้าว่าเจ้าคงไม่มีปัญหาหรอกกระมัง?”สวีหลานมองชายคนนั้นด้วยความสงสัยคำพูดนี้ไปกระทบความภาคภูมิใจของชายคนนั้น เขาโอบกอดสวีหลานแล้วเอ่ยขึ้น“ข้ามีปัญหาหรือไม่มีปัญหา เจ้าไม่รู้หรือไร เช่นนั้นก็ให้เจ้ามาลองด้วยตัวเอง!”เห็นว่าทั้งสองคนกำลังจะเริ่มต้นบทรักกันอีกครั้ง กู้หว่านเยว่ที่อยู่นอกประตูไม่อยากดูต่อแล้ว จึงพังประตูเข้าไปโดยตรงสวีหลานและชายคนนั้นกำลังเพลิดเพลินอยู่ในห้วงรัก ไม่คิดเลยว่าจะมีคนบุกเข้ามาจากข้างนอกทั้งสองคนหน้าถอดสี จากนั้นสวีหลานก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว กดปุ่มกลไกที่อยู่บนเตียง ผนังก็เปิดออกเผยให้เห็นทางลับ นางรีบวิ่งหนีเข้าไปในทางลับนั้นทันทีชายคนนั้นดึงกางเกงขึ้น แล้วรีบตามไป“หยุดนะ!”กว่าจะคว้าโอกาสนี้มาได้ ซูจิ่งสิงจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร จึงพุ่งไปข้างหน้าแล้วคว้าคอเสื้อด้านหลังของชายคนนั้นไว้คิดไม่ถึงเลยว่าชายคนนี้ก็มีวรยุทธ์เหมือนกัน เขาถดตัวกลับมาด้านใน หลบไปได้อย่างคล่องแคล่วคราวนี้ซูจิ่ง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 427
“อย่าพูดเลย เจ้าจะมีเงินสักเท่าไหร่กัน”กู้หว่านเยว่มองร่างเปลือยเปล่าของสวีหลานด้วยความรังเกียจ ไม่อยากจะพูดอะไรมากมาย จึงทุบนางจนสลบไปมองไปยังเณรน้อยและสวีหลานที่ล้มอยู่บนพื้น กู้หว่านเยว่ก็เอื้อมมือไปจับคอเสื้อด้านหลังของพวกเขาจากนั้นก็หายตัวไปในพริบตา มาถึงที่หน้าห้องท่านหลี่โหว“หว่านเยว่?”ซูจิ่งสิงได้ยินเสียง ก็รีบพุ่งออกมา เมื่อเห็นว่ากู้หว่านเยว่ปลอดภัยดี แต่ก็อดถามไม่ได้ว่า“เจ้าไม่เป็นไรนะ?”“จะไปเป็นอะไรได้ล่ะ”เห็นความกังวลของซูจิ่งสิง กู้หว่านเยว่ก็แลบลิ้นแล้วอธิบายหนึ่งประโยค“ท่านก็รู้ว่าข้ามีความสามารถขนาดไหน”ซูจิ่งสิงรู้ แต่ก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้“ต่อไปห้ามทำอะไรคนเดียวเด็ดขาด”“รู้แล้วน่า”เมื่อครู่ประตูหินปิดลงเร็วเกินไป กู้หว่านเยว่ไม่ทันได้คิดอะไรมาก ก็รีบพุ่งตัวเข้าไปเลยเพราะว่าครั้งนี้ถ้าปล่อยให้สวีหลานหนีไป ต่อไปคงจะยากที่จะหาหลักฐานสำคัญขนาดนี้ได้อีก“อุโมงค์นั้นตรงไปยังห้องพระเล็ก ๆ ข้าเดาว่าพระปลอมนั่นคงจะมาที่นี่ทุกวันผ่านอุโมงค์นี้ เพื่อมาพบกับสวีหลาน พอเสร็จกิจ ก็กลับไปที่ห้องพระเล็ก ๆ ผ่านทางอุโมงค์”เมื่อเป็นเช่นนี้ ต่อให้คนอื่นได้ยิน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 428
เรื่องนี้ก็ใกล้เคียงกับสิ่งที่กู้หว่านเยว่ได้ยินมาเมื่อครู่เวลานี้ สวีหลานเกลียดผู้ชายคนนี้เข้ากระดูกดำ“เจ้ามันไอ้ขี้ขลาดตาขาว พอโดนจับได้ก็ขายข้าจนเกลี้ยง ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ฆ่าเจ้าทิ้งตั้งแต่แรกก็ดี!”ผู้ชายคนนั้นหดคอด้วยความกลัว “ข้าก็ไม่มีทางเลือก เจ้าไม่เห็นหรือว่าสองคนนั้นจะฆ่าข้าแล้ว ถ้าพวกเขาฆ่าข้าจริง ๆ เจ้าก็ต้องเสียดายแน่ ๆ !”สวีหลานโกรธจนตาแดงกู้หว่านเยว่เหลือบมองท่านหลี่โหวที่นอนอยู่บนเตียง ถูกทรมานจนแทบไม่เหลือเค้าเดิมแล้ว รู้สึกว่าท่านหลี่โหวน่าสงสารจริง ๆ ทั้งที่ตัวเองเป็นแบบนี้ ยังต้องมาทนดูภรรยาเล่นชู้กับชายอื่นต่อหน้าต่อตาอีกแม้แต่คนที่ถูกสวมเขาก็ยังไม่น่าอนาถขนาดนี้หลังจากเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสวีหลานกับผู้ชายคนนี้แล้ว กู้หว่านเยว่ก็หันไปมองสวีหลาน แล้วเอ่ยถามอีกครั้ง“ท่านหลี่โหวเป็นอัมพาตจากโรคหลอดเลือดสมอง นี่เป็นฝีมือเจ้าหรือไม่?”“ไม่ใช่ข้า”สวีหลานจะยอมรับได้อย่างไร ถ้ายอมรับ นางไม่ตายแน่ ๆ หรือ?นางเหลือบมองท่านหลี่โหว แล้วพูดอย่างภาคภูมิใจ“ท่านโหวเป็นอัมพาตเอง ไม่เกี่ยวกับข้าหลังจากที่เขาเป็นอัมพาต ข้าก็ดูแลเขาอย่างดี กินดีอยู่ดี เ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 429
“หญิงชั่ว เจ้ามันหญิงชั่วจริง ๆ ”หลี่เฉินอันส่ายหน้า“หึ ข้าก็แค่ปกป้องตัวเอง”เมื่อรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว สวีหลานจึงยอมเปิดเผยทุกอย่าง“ท่านแม่เจ้าเป็นคนดีแล้วอย่างไรเล่า สุดท้ายก็ตายด้วยน้ำมือข้าไม่ใช่หรือ?แต่พ่อของเจ้าก็ไม่ใช่คนดีอะไร ตอนนั้นเพื่อตำแหน่งโหว เขาจึงต้องแต่งงานกับข้า ทำให้ข้าต้องพลัดพรากจากคนที่ข้ารักแต่พอแต่งกับข้าแล้ว เขาก็ไม่เห็นค่าของข้า! เขาสมควรตาย! เขาติดค้างข้า พวกเขาทั้งหมดติดค้างข้า!”หลี่เฉินอันขมวดคิ้วแน่น เขายังอายุน้อย สิ่งที่สวีหลานพูดออกมานั้น ชัดเจนว่ามันเกินกว่าที่เขาจะรับไหว“ไม่ว่าเจ้าจะพูดอะไร พรุ่งนี้ข้าจะพาเจ้าไปที่หอบรรพบุรุษ และจะเปิดเผยความผิดทั้งหมดของเจ้าต่อหน้าทุกคน”หลี่เฉินอันข่มขู่“เจ้าควรจะอธิบายสาเหตุการตายของแม่ข้าให้ชัดเจน อย่าใส่ร้ายนาง!”สายตาของสวีหลานสั่นไหว “ถ้าอยากให้ข้าแก้ต่างให้แม่ของเจ้า ก็ได้แต่เจ้าต้องรับปากข้าเรื่องหนึ่ง”ผู้ชนะเป็นเจ้า ผู้แพ้เป็นโจร ตอนนี้นางเห็นชัดเจนแล้วว่านางแพ้ข้างกายหลี่เฉินอันมียอดฝีมือสองคน นางหนีไม่พ้นหรอก“เจ้าอย่าหวัง” หลี่เฉินอันไม่อยากถูกนางข่มขู่“เช่นนั้น เจ้าฆ่าข้าแ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 430
“ทั้งหมดนั่นก็แค่หลอกเจ้า ใครใช้ให้เจ้าให้เงินข้ามากมายเช่นนั้น ข้าก็ต้องพูดอะไรดี ๆ ให้เจ้าฟังสิ”“ทะ ท่าน...อุ๊บ!” สวีหลานคงไม่คาดคิดว่าจางเย่ว์จะพูดเช่นนี้ นางโกรธจนกระอักเลือดออกมา แล้วล้มลงไปบนตัวจางเย่ว์อย่างอ่อนแรงจางเย่ว์เหมือนอยากจะพิสูจน์อะไรบางอย่าง รีบผลักสวีหลานออกจากตัวเขา“ตอนนี้พวกท่านคงเชื่อแล้วสินะ ขอแค่พวกท่านปล่อยข้าไป ข้ารับรองว่าจะไม่แก้แค้นอ้อ แล้วก็ข้ายังสามารถช่วยเป็นพยานให้พวกท่าน เปิดโปงนางด้วย”ในขณะที่จางเย่ว์กำลังเอาตัวรอด เขาก็ไม่ลืมที่จะหักหลังสวีหลานแม้ว่ากู้หว่านเยว่จะเกลียดสวีหลานมาก แต่ในเวลานี้ก็อดสงสารนางไม่ได้ผู้ชายคนนี้ น่ากลัวมากจริง ๆ !”“น้องหญิง ไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่มีวันเป็นแบบนี้”ซูจิ่งสิงรีบเอ่ยขึ้น พร้อมกับมองจางเย่ว์ด้วยสายตารังเกียจ เขาตัดสินใจแล้วว่า ไม่ว่าอย่างไร ชีวิตของจางเย่ว์ก็ต้องจบลง“ข้าไม่เชื่อ ข้าไม่เชื่อ ท่านรักข้า”สวีหลานยังคงส่ายหัว“ข้ารู้ว่าท่านรักตัวกลัวตาย นี่ต้องเป็นเรื่องโกหกที่ท่านพูดเพื่อเอาตัวรอดแน่ ๆ ข้าไม่โทษท่านหรอก พี่เย่ว์”“ไม่ ข้าไม่ได้รักเจ้าจริง ๆ ”จางเย่ว์กลอกตาไปมา ไม่รู้ว่าสำนึกผิดห
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 780
กู้หว่านเยว่หยิบน้ำเชื่อมออกมาขวดหนึ่งแล้วยื่นให้เขา พร้อมกับอธิบาย“ข้าและท่านพี่ได้ยินว่าท่านเกิดเรื่อง จึงเร่งเดินทางมาที่นี่ ท่านไม่ได้รับบาดเจ็บใช่หรือไม่?”หนานหยางอ๋องได้ยินดังนั้นก็รู้สึกซาบซึ้งใจ ประสานมือคารวะทั้งสองคน“ขอบคุณท่านอ๋องและพระชายาที่ยังเป็นห่วงข้า”กู้หว่านเยว่เห็นเขามีสีหน้าอ่อนเพลีย จึงรีบเอ่ยขึ้น “รีบดื่มน้ำเชื่อมนี่เถิด จะช่วยให้ท่านฟื้นฟูกำลังได้”“ตกลง”หนานหยางอ๋องเปิดขวดน้ำเชื่อมอย่างเชื่อฟัง แล้วดื่มเข้าไปอึกหนึ่ง ก็รู้สึกว่ามีเรี่ยวแรงขึ้นมาไม่น้อยเลยจริง ๆ จึงรีบดื่มน้ำเชื่อมที่เหลือจนหมดขวดในขณะที่หนานหยางอ๋องดื่มน้ำเชื่อมอยู่นั้น กู้หว่านเยว่ก็ไปดูชาวประมงคนอื่น ๆ พบว่าชาวประมงเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นลมเพราะความหิวชุนจวี๋รีบวิ่งเข้ามาดู แต่หลังจากที่ตามหาหนึ่งรอบแล้ว ก็ไม่พบสามีของนาง“พี่ต้าหนิว เหตุใดจึงไม่เห็นพี่ต้าหนิวเลยล่ะ?”ต้าหนิวเป็นคนกลุ่มแรกที่ตกลงไปในวังน้ำวน ตามหลักแล้ว เขาก็น่าจะอยู่ที่นี่ แต่เหตุใดจึงไม่พบเขาเลย?ชุนจวี๋ร้อนใจจนแทบบ้าเมื่อเห็นชาวประมงเหล่านี้ นางก็รู้สึกดีใจอย่างมาก คิดว่าในที่สุดก็ได้พบกับสามีของนางแล้ว แ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 779
กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงตกตะลึงเล็กน้อย “เจ้ามาจับปลาคนเดียวหรือ เจ้ามีสามีด้วยมิใช่หรือ?”พูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของชุนจวี๋ก็น้ำตาคลอ“เขาหายตัวไปสามวันแล้ว เมื่อคืนข้าแอบออกมาตามหาเขา”ชุนจวี๋พูดพลางร้องไห้ “คนอื่นบอกว่าเขาตายแล้ว แต่ข้าไม่เชื่อข้าแอบพายเรือลำเล็กมาที่ใจกลางทะเลสาบคนเดียว แล้วก็รู้สึกได้ถึงแรงดูดมหาศาลกำลังดึงข้าอยู่ ข้ายังไม่ทันได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ถูกดึงลงไปพร้อมกับเรือ”นางเงยหน้าขึ้น “พอข้าตื่นขึ้นมา ก็เห็นพวกท่านทั้งสองยืนอยู่ตรงหน้าข้า”ชุนจวี๋นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงรีบมองไปรอบ ๆ “สามีของข้าอาจจะตกลงมาด้วย พวกท่านเห็นเขาแถวนี้บ้างหรือไม่?”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า “พวกเราเห็นแค่เจ้าคนเดียว”ชุนจวี๋หัวใจสลายในทันที“แต่พื้นที่ข้างล่างนี้กว้างมาก น่าจะเป็นสุสานใต้ดิน พวกเราลองหาทางเข้าสุสานใต้ดินดู พวกเขาลงมานานแล้ว อาจจะเข้าไปในสุสานใต้ดินนานแล้วก็ได้”กู้หว่านเยว่อธิบาย เมื่อครู่นางให้ระบบส่งแผนที่ของสุสานใต้ดินมาให้นางแล้ว“ข้าจะไปหาพร้อมกับพวกท่าน”น้ำเสียงที่ไม่ลังเลแม้แต่น้อยของชุนจวี๋ ทำให้กู้หว่านเยว่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“เจ้าไม่กลัวหรือ? ในส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 778
“อืม”เขาตัดสินใจกัดฟันถอดเสื้อผ้าออก แต่พอถอดถึงกางเกง กู้หว่านเยว่ก็หันหน้าหนี ทำให้ซูจิ่งสิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเขาเปลี่ยนเป็นกางเกงสะอาดตัวใหม่ ไม่ได้ใส่เสื้อ รอให้กู้หว่านเยว่ทายาให้“ผู้ชายอย่างท่านนี่ เหตุใดทั้งตัวมีแต่กล้ามเนื้อแบบนี้ล่ะ?”กู้หว่านเยว่ทนไม่ไหว จึงลูบกล้ามท้องของเขา ทำเอาชายหนุ่มตัวแข็งทื่อขึ้นมาทันทีถ้าเขาเดาไม่ผิด ที่นี่น่าจะเป็นห้องนอนในมิติของกู้หว่านเยว่สินะทั้งห้องเป็นสีชมพู มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของหญิงสาวอบอวลอยู่เมื่อได้กลิ่นหอมนั้น มองไปที่เตียงใหญ่ซึ่งอยู่ด้านหลังกู้หว่านเยว่ ใบหูของเขาก็ร้อนผ่าวกู้หว่านเยว่หัวเราะชอบใจ ถ้าไม่นึกถึงภารกิจสำคัญที่จะต้องทำเดี๋ยวนี้ นางต้องลากท่านพี่มากลิ้งบนเตียงสักหน่อยหลังจากฆ่าเชื้อโรคที่บาดแผลอย่างง่าย ๆ และโรยยาจินชวงสมานแผลแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก“น่าจะเรียบร้อยแล้ว โชคดีที่แผลนี้ไม่ลึกมาก แค่ช่วงสองสามวันนี้ระวังอย่าให้โดนน้ำก็พอ”“ขอบคุณน้องหญิง”ซูจิ่งสิงใส่เสื้อ กู้หว่านเยว่รู้สึกเสียดายเล็กน้อย มองไม่เห็นกล้ามท้องแล้วรอจนกระทั่งซูจิ่งสิงเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ กู้หว่านเยว่ก็เอ่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 777
“หากถูกดูดเข้าไปในวังน้ำวน ยังมีโอกาสรอดชีวิตหรือไม่?”เมี่ยชิงหว่านเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน พอเห็นกู้หว่านเยว่ส่ายหน้า นางก็ทรุดตัวลงกับพื้น ดวงตาแดงก่ำกู้หว่านเยว่ดึงซูจิ่งสิงไปด้านข้าง จากนั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อย “ท่านพี่ ใต้วังน้ำวนนั่นอาจจะมีของบางอย่าง”เมื่อครู่ระบบบอกกับนางว่า ใต้วังน้ำวนอาจจะมีสมบัติอยู่กู้หว่านเยว่รู้สึกคันไม้คันมืออีกแล้ว“ข้าตั้งใจว่าจะไปดู ถ้าเห็นชาวประมงที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็จะพากลับมา”ซูจิ่งสิงเห็นดวงตาของนางเป็นประกาย ก็รู้ว่านางอยากไปมาก ในเมื่อน้องหญิงอยากไป เขาก็จะไม่ห้ามแน่นอน“เราสองคนไปด้วยกัน”“ก็ได้”อย่างมากก็หากเจออันตราย ก็จะลากซูจิ่งสิงเข้าไปหลบในมิติด้วยกันเมื่อตัดสินใจได้แล้ว กู้หว่านเยว่ก็หันไปบอกทุกคน“พวกเจ้ารอคำสั่งอยู่บนเรือใหญ่ หากไม่มีคำสั่งจากข้า ห้ามใครพายเรือเด็ดขาด ข้าและท่านอ๋องจะนั่งเรือเล็กไปสำรวจที่ใจกลางทะเลสาบก่อน”คนที่นำมาล้วนเป็นองครักษ์จันทรา ไม่กลัวว่าพวกเขาจะไม่เชื่อฟังชิงเหลียนและฉู่เฟิงรีบไปที่ท้ายเรือ จากนั้นค่อย ๆ วางเรือลำเล็กไว้บนผิวน้ำ“นายท่าน ฮูหยิน พวกท่านต้องระวังตัวด้วย” ชิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 776
“นี่คือเรือใหญ่ของหมู่บ้านเรา สามารถจุคนได้มากกว่ายี่สิบคน ด้านท้ายเรือยังมีเรือเล็กอีกสองลำ เพื่อความสะดวกในการให้คนลงไปตรวจสอบได้ทุกเมื่อ”ขณะที่หัวหน้าหมู่บ้านแนะนำ กู้หว่านเยว่ไม่พูดพร่ำทำเพลง เหยียบบันไดขึ้นไปบนเรือใหญ่ทันที“หว่านเยว่!”แววตาของซูจิ่งสิงทั้งเอ็นดูและจนปัญญา“เจ้าห้ามไปที่ทะเลสาบ ตกลงกันแล้ว”“เราเป็นสามีภรรยากัน”กู้หว่านเยว่กะพริบตา กล่าวอย่างซุกซน“หากมีอันตราย ก็จะได้ตายไปพร้อมกัน”ซูจิ่งสิง ...ระหว่างพูด กู้หว่านเยว่ก็ขึ้นไปบนเรือแล้ว พร้อมกับเรียกให้ทุกคนขึ้นมา ซูจิ่งสิงส่ายหน้าอย่างจนปัญญา พลางเหาะขึ้นไปบนเรือ แล้วโอบเอวนางไว้“ชิงหว่าน”สายตาของเผยเสวียนฉายแววไม่เห็นด้วย ทำให้เมี่ยชิงหว่านโกรธมาก“คนที่ยังไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไรคือท่านพ่อของข้า หากท่านรักตัวกลัวตายก็ไม่ต้องไป แต่ข้าต้องไปให้ได้”พูดจบก็สะบัดมือเขาออกแล้วก้าวขึ้นเรือไปเผยเสวียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะขึ้นตามไปด้วยสีหน้ามืดมนเนื่องจากมาตรวจสอบหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ซูจิ่งสิงจึงนำองครักษ์ที่พายเรือเป็นมาล่วงหน้า หลังจากที่ทุกคนขึ้นเรือแล้ว ซูจิ่งสิงก็สั่งให้องครักษ์พายเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 775
“ลุกขึ้นเถอะ”ซูจิ่งชิงโบกมือให้ลุก เขามีเรื่องสำคัญต้องทำ ไม่ต้องมากพิธีเขาเปิดเรื่องถามทันที “ทะเลสาบที่เกิดเรื่องอยู่ไหน?”“ด้านหลังหมู่บ้าน เชิญท่านอ๋องตามข้าน้อยมา”ผู้ใหญ่บ้านรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก เดิมทีคิดว่าเรื่องนี้คงไม่มีใครสนใจ คิดไม่ถึงว่าท่านอ๋องจะเดินทางมาด้วยตัวเองจากปากทางหมู่บ้านไปถึงทะเลสาบยังห่างไปอีกช่วงหนึ่ง กู้หว่านเยว่จึงถือโอกาสถามทันทีว่า“ผู้ใหญ่บ้าน ท่านช่วยเล่าเหตุการณ์ให้เราฟังหน่อยเจ้าค่ะ”ผู้ใหญ่บ้านสังเกตเห็นว่าข้างกายของท่านอ๋องนั้นยังมีสตรีหน้าตางดงามอีกหนึ่งคนตั้งแต่ที่ท่านอ๋องจูงมือของนาง แสดงท่าทางปกป้องมากเป็นพิเศษ ผู้ใหญ่บ้านพอจะเดาสถานะของกู้หว่านเยว่ได้ครั้นเห็นนางเอ่ยปากถาม จึงรีบกล่าวทันที“รายงานพระชายา ทะเลสาบแห่งนี้ชื่อว่าทะเลสาบโก่วสยง”เดิมทีหมู่บ้านแห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้ทะเลสาบ ชาวบ้านในหมู่บ้านต่างตกปลาเลี้ยงชีพจากทะเลสาบแห่งนี้มาหลายชั่วอายุคนแล้วเมื่อครึ่งเดือนก่อน กลับเกิดพายุครั้งใหญ่เกิดฟ้าผ่าสายหนึ่งกลางทะเลสาบโก่วสยงแห่งนี้“ยามนั้นเรียกได้ว่าแผ่นดินสั่นไหวอย่างรุนแรง จนชาวบ้านต้องพากันออกมาดูสถานการณ์ ผลปรากฏว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 774
“ว่ามา”“เช้าตรู่วันนี้ หมู่บ้านชาวประมงมีชาวประมงสูญหายอีกสองคน หนานหยางอ๋องทรงรับสั่งให้รุดหน้าไปตรวจสอบ ปรากฏว่าหลังจากที่มาถึงกลางทะเลสาบ เรือและคนก็ล้วนหายไปพร้อมกันขอรับ”“ว่าอย่างไรนะ?” สีหน้าของกู้หว่านเยว่เปลี่ยนไป “หนานหยางอ๋องไปที่นั่นได้อย่างไร?”“พระชายาทรงยังไม่ทราบ เดิมทีหมู่บ้านชาวประมงแห่งนั้นเป็นที่ตั้งหลักของกองทัพทหารหนานหยางอ๋อง”ฉู่เฟิงกล่าวอธิบาย คิ้วของกู้หว่านเยว่ขมวดมุ่นยิ่งกว่าเดิม“ท่านพี่ เรารีบไปดูกันเถอะ”ก่อนที่ทั้งสองคนจะออกเดินทาง คาดไม่ถึงว่าหนานหยางอ๋องจะเกิดเรื่องเช่นนี้ก่อน ดังนั้นแผนการเดิมคือการสำรวจหมู่บ้านชาวประมงอย่างช้า ๆ หากหมู่บ้านชาวประมงแห่งนั้นอันตรายมากจริง ๆ ก็ต้องล้อมทะเลสาบนั้นไว้ ห้ามใครเข้าไปเด็ดขาดแต่ตอนนี้หนานหยางอ๋องดันเกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน เรื่องราวกลับเลวร้ายมากขึ้นทุกที“เราต้องไปดูก่อน ฉู่เฟิงเจ้ามาบังคับม้า เร่งความเร็วกว่านี้”ฉู่เฟิงพยักหน้า ทันทีที่กระโดดขึ้นรถม้าก็เห็นรถม้าอีกคันไล่ตามมา“พี่หญิงหว่านเยว่!”เมี่ยชิงหว่านเปิดม่านหน้าต่างรถม้า ก่อนจะชะโงกหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาออกมา“ท่านพ่อเกิดเรื่องแล้ว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 773
เช้าวันที่สอง ในที่สุดซูจื่อชิงก็ลืมตาหลังจากเมาค้างมาหนึ่งคืนเต็ม อาการปวดหัวของเขาได้ทวีความรุนแรงขึ้น วินาทีต่อจากนั้นรูม่านตาของเขาก็หดลงฉับพลัน“ชิวจู๋ เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?” อีกฝ่ายนอนอยู่บนเตียงของเขา อีกทั้งบนตัวของนางก็สวมใส่เพียงเสื้อเอี๊ยมชิ้นเดียวซูจื่อชิงกระโดดลงจากเตียงทันที จากนั้นก็มองไปยังเสื้อผ้าที่ร่วงอยู่บนพื้นด้วยหัวใจที่เต้นตึกตัก“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น?”นัยน์ตาของชิวจู๋แดงก่ำ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงหดหู่ “เมื่อคืนคุณชายรองคิดว่าข้าเป็นผู้อื่น จึงถอดเสื้อผ้าของข้า...”“ว่าอย่างไรนะ?” สีหน้าของซูจื่อชิงซีดเผือดลง เขาเองก็ไม่ใช่คนโง่ อีกฝ่ายพูดเป็นนัยอย่างเห็นได้ชัดแบบนี้ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่เวลานี้อาการปวดหัวของเขาทวีคูณมากขึ้น เขาไม่มีความภาพความประทับใจของเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเลย เขาคิดไม่ออกว่าตัวเองทำอะไรชิวจู๋หรือไม่“เราสองคนทำอะไรกันแน่?”เขาไม่อยากเชื่อ เขาไม่เคยนึกชอบชิวจู๋“เรื่องเป็นเช่นนี้แล้ว คุณชายรองยังอยากจะให้ข้าพูดออกมาอีกอย่างนั้นหรือ แล้วข้ายังจะมีหน้าไปเจอคนอื่นได้อย่างไรเจ้าคะ?”นัยน์ตาของชิวจู๋แดงก่ำ น้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 772
ซูจิ่งสิงไม่เห็นด้วย ประเด็นหลักเพราะเขากลัวว่านางจะได้รับบาดเจ็บเพราะจากคำให้การของชาวบ้านเหล่านั้น ฟังดูแล้วทะเลสาบแห่งนั้นไม่ค่อยปลอดภัยนัก บางคนก็บอกว่ามีปีศาจอยู่ในทะเลสาบแห่งนั้น คนที่ดำลงไปสำรวจใต้น้ำก่อนหน้านั้นต่างก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย“ไม่ได้ ในเมื่อเป็นสถานที่อันตราย ข้าก็ยิ่งต้องไปกับท่าน มิเช่นนั้นหากท่านตกอยู่ในอันตรายขึ้นมาจะทำอย่างไรเล่าเจ้าคะ?”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้าอย่างเด็ดขาด ทำให้ซูจิ่งสิงจนปัญญา เดิมทีเขาอยากมาบอกกล่าวภรรยาของตัวเองก่อนออกเดินทางสักคำ คิดไม่ถึงว่าภรรยาของตนจะขอไปกับเขาด้วยเมื่อเห็นสายตาเด็ดเดี่ยวของอีกฝ่าย เขาก็รู้ทันทีว่าต่อให้ตัวเองโน้มน้าวอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์ จึงทำได้แค่พยักหน้าอย่างจำใจ“ก็ได้ เช่นนั้นเราก็ไปด้วยกัน แต่เจ้าต้องรับปากข้าก่อน ถึงตอนนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าห้ามกระโดดลงจากเรือไปสำรวจในทะเลสาบเพียงลำพังเด็ดขาด”“ไม่มีปัญหา”กู้หว่านเยว่รับปากวันนี้รับปาก พรุ่งนี้กลับคำเนื่องจากสองสามีภรรยาคู่นี้จะต้องออกเดินทางไปสำรวจทะเลสาบแห่งนั้นตั้งแต่เช้าตรู่ ดังนั้นคืนนี้ทั้งสองคนจึงไม่อยู่รอให้ซูจื่อชิงฟื้นอยู่ในจวน แต่
