Share
บทที่ 258
Related chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 259
นักการหวงแทบกระอักโลหิตตาย “ไม่ใช่ๆ ข้าพูดผิดไปแล้ว ข้าไม่เกี่ยวอันใดกับเจียงเต๋อจื้อ...”“ข้าเชื่อเจ้ากับผีสิ เจ้าพูดว่าเกี่ยวก็เกี่ยว เจ้าพูดว่าไม่เกี่ยวก็ไม่เกี่ยวกระนั้นรึ? ตีก่อนค่อยว่ากัน!”ซูจื่อชิงระบายโทสะใส่เขาพักหนึ่ง ตีเขาจนหน้ากลายเป็นหัวหมูซุนอู่เองก็ไม่ห้าม ชนิดที่ว่าลอบมอบแผ่นรองเท้าให้อีกด้วย“จื่อชิง” ซูจิ่งสิงอยากให้เขาเลิกทำเช่นนี้ กลับถูกกู้หว่านเยว่ห้ามไว้แล้ว “ปล่อยเขาไปเถอะ เด็กคนนี้ลำบากมาตลอดทาง ให้เขาระบายอารมณ์สักหน่อยก็ดี”“...ได้” ต้องฟังคำพูดของภรรยา“ท่านมาดูว่านี่คืออะไร”จู่ๆ กู้หว่านเยว่ก็หยิบรายงานหนึ่งแผ่นออกมา ซูจิ่งสิงรับไปพบว่าไม่ต่างจากหนังสือรับรองพิสูจน์สายเลือดครั้งก่อนมากนักเพียงแต่ผลลัพธ์กลับไม่เหมือนกัน“ยืนยันว่าหนานหยางอ๋องเป็นบิดาทางชีววิทยาของเมี่ยชิงหว่าน”“ก็หมายความว่าพวกเขาเป็นพ่อลูกกัน!”กู้หว่านเยว่อธิบายยิ้มๆ แม้รู้เรื่องส่วนใหญ่ของพวกเขาสองพ่อลูกตั้งแต่แรก แต่มีรายงานอันเป็น ‘หลักฐานเหล็กดุจขุนเขา’ ที่แท้จริงนี้แล้ว“เจ้าวางแผนช่วยเมี่ยชิงหว่านและหนานหยางอ๋องนับญาติกัน?”ภรรยาตัวน้อยมิใช่คนเข้าไปยุ่งให้มากเรื่อง นี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 260
ที่แท้หลังกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงจากไป หวังปี้ก็เห็นฟู่ชิงคนนั้นแล้วขัดตา มักคิดว่านางไม่คล้ายคุณหนูสายตรงของจวนหนานหยางอ๋องทั้งยังเพราะหนานหยางอ๋องให้ความสำคัญต่อนางมาก ได้รับกลับมาหลังสูญเสียไปจึงเอ็นดูฝังถึงกระดูก หวังปี้กลัวความรักของท่านอ๋องตนสูญเปล่า เพราะเหตุนี้จึงตรวจสอบฟู่ชิง“ฟู่ชิงคนนั้นอาจสังเกตเห็นว่าข้าสงสัยในตัวนาง วันก่อนถึงขั้นนัดพบข้าภายในห้อง พูดว่าต้องการสารภาพกับข้าต้องโทษข้าโง่งม เชื่อนางไปเสียได้ปรากฏว่าเข้าไปดื่มสุราหนึ่งจอกก็หมดสติไป ฟื้นขึ้นมาก็มองเห็นนางกำลังปรักปรำข้าเมาสุราต้องการข่มเหงนาง...”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากันแวบหนึ่ง เรื่องต่อจากนี้นางสามารถหยั่งเดาได้แล้วฟู่ชิงร้องไห้ หวังปี้แก้ต่าง หนานหยางอ๋องโมโหจึงไล่เขาออกมาหวังปี้พูดอย่างโศกเศร้า “ข้าไม่โทษท่านอ๋อง ท่านอ๋องเองก็รักลูกสาวอย่างลึกซึ้ง นี่ถึงถูกหลอกได้ข้าโทษเพียงหญิงชั่วคนนั้น นางไม่เลือกวิธีการ อยู่ข้างกายท่านอ๋องก็ไม่รู้จะก่อเรื่องอะไร”พูดถึงตรงนี้ หวังปี้คุกเข่าต่อหน้ากู้หว่านเยว่อย่างกะทันหัน“ข้ารู้พวกท่านสองสามีภรรยามีความสามารถ พวกท่านเองก็สงสัยฟู่ชิงมิใช่ลูกสาวแ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 261
“ท่านกินอะไรเข้าไปกัน? เหตุใดสมองถึงได้ดีเช่นนี้เจ้าคะ?”กู้หว่านเยว่ดูปั้นปึ้งทว่าไร้เดียงสา ซูจิ่งสิงจึงแตะหัวของนางเบาๆ ด้วยสีหน้ามีเสน่ห์“แน่นอนว่าต้องกินอาหารที่เจ้าทำให้ ตั้งแต่ที่กินอาหารของภรรยา สมองของข้าก็ปราดเปรื่องมากยิ่งขึ้น”“โอ้ ปากหวานนัก! อย่ามาแตะหัวข้านะ!”เมื่อได้ยินคำเตือนจากซูจิ่งสิง กู้หว่านเยว่ก็รู้สึกแล้วจริงๆ ว่านางควรคิดหาวิธีเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของฟู่ฉิงให้เร็วที่สุด“เรื่องนี้ไม่ต้องรีบร้อนไป หนานหยางอ๋องจะมาหาเจ้าเอง”ทั้งกลุ่มทานอาหารเสร็จก็ออกเดินทางต่อหวังปี้อยากเห็นฟู่ฉิงถูกเปิดโปง จึงติดตามกู้หว่านเยว่และคนอื่นๆ ต่อไปเดินทางกันจนฟ้ามืด หลายคนก็เห็นหมู่บ้านแห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกล จึงวางแผนจะเข้าไปพักผ่อนซุนอู่ขึ้นไปเคาะประตู หลังจากเคาะอยู่สองครั้ง ประตูด้านในก็เปิดออกทว่าไม่คิดว่าจะได้เจอหนานหยางอ๋องที่นี่ อีกฝ่ายมาถึงที่นี่หลายวันแล้ว พักค้างคืนอยู่ที่นี่มาตลอด“หนานหยางอ๋องขี่ม้า ย่อมเร็วกว่าพวกเราที่ใช้เท้าเดิน” ซูจิ่งสงอธิบายอยู่ข้างๆ กู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดินเข้าไปทักทายคนของหนานหยางอ๋องไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่ แต่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 262
เมื่อตัวตนของฟู่ฉิงถูกเปิดเผย อีกฝ่ายย่อมปรากฏตัวออกมาแน่นอน“ช่างเขาไปเถอะ ไปกินข้าวเย็นแล้วพักผ่อนกัน”กู้หว่านเยว่บอกให้ซูจิ่นเอ๋อร์จุดไฟ วางแผนจะทำอาหารเอง ทว่าในขณะที่พวกนางเริ่มทำอาหาร ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นทันทีเป็นหญิงชราที่นำถังน้ำมา “พวกเราในหมู่บ้านล้วนแต่ดื่มน้ำสะอาดจากบ่อ กลัวว่ากลางคืนพวกเจ้าจะหากันไม่เจอ จึงนำถังมาให้ท่าน” หญิงชรากล่าว“ว้าว! ขอบคุณเจ้าค่ะ!” ซูจิ่นเอ๋อร์รับมันมาอย่างไม่ระแวงสิ่งใดหญิงชราดูท่าจะชอบพฤติกรรมของซูจิ่นเอ๋อร์มาก เมื่อหันหลังกลับก็จากไปพร้อมรอยยิ้ม“ไม่คิดว่าเหล่าชาวบ้านจะกระตือรือร้นขนาดนี้ ไม่เพียงแต่ให้ที่อยู่อาศัย แต่ยังส่งน้ำให้พวกเราด้วย ช่างมีน้ำใจจริงๆ”ขณะที่ชื่นชม ซูจิ่นเอ๋อร์ก็ยกถังน้ำเข้ามา กำลังจะเทลงในหม้อกู้หว่านเยว่ตะโกนว่า “เดี๋ยวก่อน”“มีอะไรหรือเจ้าคะ? พี่สะใภ้ใหญ่”นางเดินออกไป ยื่นนิ้ไวไปจุ่มน้ำเล็กน้อย แล้วเอามาวางไว้ใต้จมูก ดมกลิ่นอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า“น้ำนี้มียา ดื่มไม่ได้”ดูเหมือนว่านางและซูจิ่งสิงจะเดาถูก“มียา ยาอะไรหรือเจ้าคะ?”ซูจิ่นเอ๋อร์ถามอย่างประหม่า รีบวางถังน้ำลงทันที ราวกับว่าถือเผือก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 263
ลูกชายของหัวหน้าหมู่บ้านหยิบห่อผงยาออกมาแล้วเขย่าอย่างภาคภูมิใจ “เตรียมไว้นานแล้วขอรับ”“ประเดี๋ยวข้าจะใส่ผงยาทั้งหมดลงในน้ำและอาหาร พยายามทำให้พวกมันทั้งหมดดื่มยาทั้งหมดนี่ในคืนนี้”หัวหน้าหมู่บ้านกล่าวเสริมว่า“อย่าให้ผิดพลาดเป็นอันขาด”“วางใจเถอะ ไม่ผิดพลาดแน่ เหมือนเมื่อก่อนฉวยโอกาสตอนที่ทุกคนกำลังหลบ จับพวกเขากลางดึก”“ตามนั้น!”หัวหน้าหมู่บ้านมองไปรอบๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจพวกเขา จึงพาลูกชายออกไปก่อนกู้หว่านเยว่ก้าวออกไป เดินตามเอ้อร์โก่ว ลูกชายของหัวหน้าหมู่บ้านอย่างเงียบๆ คิดในใจว่าจะใช้วิธีใดเอาห่อผงยาในมือของอีกฝ่ายมามองเห็นนางหลิ่วเดินมาพร้อมหน้าอกสะบึ้มสะโพกอวบอั๋นเข้ามา คว้าเอ้อร์โก่วเอาไว้ทันที“พี่ชาย~”ทั้งสองคนพูดอะไรบางอย่างใต้กันชายคา นางหลิ่วทำท่าทางแลดูอ่อนแรง เขาจึงพานางหลิวไปที่ห้องถัดไปทันทีหลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงชวนหน้าแดงดังมาจากห้องกู้หว่านเยว่ถอนหายใจ มั่นใจมากว่านางหลิ่วไม่รู้จักเอ้อร์โก่วอาจจะเป็นการขายเรือนร่าง เพื่อแลกกับอาหารต่อชีวิตการปรากฏตัวของนางหลิ่วแม้จะทำให้นางประหลาดใจ แต่มันก็ช่วยให้นางทำงานง่ายขึ้นหลังจากพบว่าผงยาน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 264
“ท่านแน่ใจหรือว่าไม่อยากหนีไปก่อน?”“หรือท่านไม่อยากรู้ว่าคนในหมู่บ้านนี้ต้องการทำอะไร?”ซุนอู่แสดงออกว่าคิดไม่ถึงเลยโดยสิ้นเชิง จิตใจสงสัยสังหารแมวได้กู้หว่านเยว่ไม่ให้โอกาสเขาพูด “ตอนนี้พวกเราเป็นเหมือนเนื้อรอป้อนเข้าปาก ต่อให้อยากหนีก็หนีไม่ได้แล้ว เรื่องนี้ก็ทำตามนี้ไป หากหมู่บ้านนี้ทำอะไรที่เป็นอันตรายต่อพวกเราจริง พวกเราก็ยังพอจะหยุดไว้ได้ทัน”หลังจากที่กู้หว่านเยว่พูดจบก็โบกมือและจากไป ซุนอู่ถอนหายใจออกมา ได้แต่หวังว่าพรุ่งนี้จะไม่เกิดอะไรขึ้นซูจิ่นเอ๋อร์และซูจิ่งสิงถือถังกลับไปที่เพิงไม้แล้วอุ่นอาหารแห้ง เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่เข้ามา ทุกคนก็รีบทักทายนางอย่างเป็นกังวล“พี่สะใภ้ใหญ่ (หว่านเยว่) เจ้าไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”“ข้าไม่เป็นอะไร”หัวใจของกู้หว่านเยว่อ่อนเหลว หยิบไก่ย่างร้อนๆ และเนื้อย่างหอมกรุ่นออกมาจากอวกาศ“ข้าถือติดมือมา กินระวังหน่อย อย่าให้คนพบเข้า” “ว้าว!”ดวงตาของซูจิ่นเอ๋อร์เป็นประกาย ติดตามพี่สะใภ้ใหญ่มีเนื้อกินจริงๆ ด้วย ระหว่างที่ถูกเนรเทศนี้ พวกนางกินดีอยู่ดีเกินไปแล้วกระมัง?!หลายคนรีบเอาผ้าน้ำมันที่สะอาดแล้วเช็ดพื้น ทยอยวางอาหารแห้งลงไป กู้หว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 265
“ตาแก่นั่นคือท่านอ๋องหรือ?” เอ้อร์โก่วหันมองหนานหยางอ๋องที่หมดสติ แล้วรู้สึกกลัวเดิมนึกว่าจะได้กำไร เขานึกไม่ถึงว่าต้องมาเจอกับท่านอ๋อง“ท่านพ่อ จะทำอย่างไรดี?”“ลงมือไปแล้ว ยังจะทำอย่างไรได้อีก ทำแล้วต้องให้ถึงที่สุด หากพวกเขาทั้งหมดตายอยู่ที่นี่ จะไม่มีใครแพร่งพรายออกไป”แววตาผู้ใหญ่บ้านเหี้ยมเกรียม“พวกเจ้าจะฆ่าคนหรือ?”ฟู่ชิงถึงกับเข่าอ่อน นางแค่อยากมีชีวิตอยู่อย่างสุขสบาย ยังไม่อยากตาย จึงคว้าขากางเกงของเอ้อร์โก่วแล้ววิงวอน“เจ้าปล่อยข้าไปเถอะ ข้าจะจ่ายเงินให้พวกเจ้าอย่างงาม ข้าเป็นท่านหญิง พวกเจ้าต้องการเท่าใดข้าก็ให้ได้ทั้งนั้น” “ปล่อยเจ้าไป เจ้าก็ต้องไปส่งข่าวให้คนมาช่วย เจ้าคิดว่าข้าโง่หรือ?”เอ้อร์โก่วถีบฟู่ชิงทิ้งอย่างไม่ไยดี เขาเดินตรงไปในสวนแล้วเปิดฝาบ่อน้ำ ด้านในมืดสนิท มีเส้นทางเดินลงไปด้านล่าง“จับพวกมันไปขังไว้ในนี้ให้หมด”ผู้ใหญ่บ้านสั่งการ พวกชาวบ้านช่วยกันแบกหามแล้วทยอยพาคนลงไปด้านล่างเมื่อฟู่ชิงเห็นห้องใต้ดินที่มืดสนิท หนำซ้ำบนพื้นยังมีโครงกระดูกและหนูตาย จึงตกใจจนกรีดร้อง“ว๊าย ว๊าย ว๊าย พวกเจ้าปล่อยข้านะ ขอเพียงพวกเจ้ายอมปล่อยข้า ให้ข้าทำอะไรก็ยอม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 266
“ชู่ว์ เบาเสียงหน่อย”กู้หว่านเยว่หยิบหน้ากากกรองก๊าซสองสามอันออกจากมิติวิเศษ ส่งให้พวกเขา“พวกท่านรีบใส่หน้ากากเร็วเข้า ในอากาศน่าจะมีก๊าซพิษ ระวังโดนพิษ”ส่วนลึกของทางใต้ดินสายนี้คือคุกแห่งหนึ่ง ด้านหลังคุกมีทางใต้ดินลึกยิ่งกว่าสายหนึ่ง หากกู้หว่านเยว่เดาไม่ผิด ภายในนี้ก็คือถ้ำสมบัติที่ด้านหน้าพวกเขาน่าจะมีคนตายมาก่อนหนึ่งกลุ่ม กินดื่มขับถ่ายล้วนอยู่ภายในคุกแห่งนี้ กลิ่นที่นี่จึงเหม็นมาก ไม่มีที่ให้พักผ่อนตั้งแต่แรก“แม่นางกู้ ตอนนี้พวกเราจะทำเยี่ยงไร?”ซุนอู่พูดไป ก็มองเห็นกู้หว่านเยว่หยิบหร่วนจินซ่านห่อใหญ่ออกมา“นี่คือหร่วนจินซ่าน อีกเดี๋ยวพวกท่านรออยู่ที่นี่ เห็นพวกเขามาแล้วก็ใช้ยาทำให้พวกเขาหมดสติไปโดยตรง”พูดไป ยังหยิบมีดพับสวิสออกมาสองสามเล่ม ส่งให้พวกซุนอู่ไว้ป้องกันตัว ดาบใหญ่ของพวกเขาล้วนถูกหัวหน้าหมู่บ้านเก็บไปแล้ว“ข้าเข้าไปดูทางใต้ดินก่อน”กู้หว่านเยว่จูงมือซูจิ่งสิง พวกเขาลงแรงมากเพียงนี้ขุดถ้ำสมบัติ ตกลงคือสิ่งใดกันแน่รอจนกระทั่งเดินเข้าส่วนลึกของทางใต้ดินแล้ว ใช้ระบบเปิดทางเข้าถ้ำสมบัติโดยตรง มองเห็นสมบัติเนืองแน่นที่ภายใน นางถึงรู้ว่าอะไรคือความบ้าคลั่ง
Latest chapter
