ตอนที่2 ทะเลาะ

"นี่ๆพวกมึงได้ดูคลิปยูทูปช่องผีผีจะล่าผีหรือยังวะ คลิปนี้แม่งโคตรดังเลยนะเว้ย เห็นบอกว่าถ่ายติดเงาผีด้วยแถมทีมงานยังเป็นลมนอนอยู่หน้าบ้านอีกอ่ะ" กร ชายรูปร่างสันทัด ผิวสีเข้มเพื่อนผู้ชายในกลุ่มพูดขึ้น ตอนนี้เรากำลังนั่งกินข้าวกลางวันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนข้างๆโรงอาหาร ซึ่งเป็นที่ประจำของพวกเรา 

"ผีอะไร ไร้สาระว่ะ มึงก็เชื่อไปได้เนอะไอ้กร" ฉันหันไปพูดกับไอ้กร มันทำเสียงจิ๊จ๊ะอย่างขัดใจ 

"นี่...แพรวาแกอย่าพูดอย่างนั้นสิ แกมองไม่เห็นก็ใช่ว่ามันจะไม่มีจริงนะ เรื่องแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่" ใบบัวหญิงสาวตุ้ยนุ้ย ใบหน้ากลมใส่แว่น มัดผมหางม้าพูดขึ้น ซึ่งก็ทำให้ฉันได้แต่เบ้ปากด้วยความไม่ชอบใจ งมงายทั้งเพ ไร้สาระมาก 

"แกๆ พี่กันกำลังเดินมาทางนี้ว่ะ อ๊ายยยย เขาหล่อจัง ฉันชอบ" ใบบัวพูดขึ้นพร้อมบิดตัวด้วยความเขินอายมองร่างสูง178เซนติเมตร  ใบหน้าหล่อคมเข้มตามฉบับของผู้ชายสไตล์ไทยๆ ซึ่งกำลังเดินตรงมาทางที่เรานั่งกันอยู่

"นั่งทำอะไรกันอยู่เหรอ" พี่กันพูดยิ้มๆ กวาดสายตามองพวกเราทุกคน ใบบัวที่นั่งอยู่จึงยิ้มออกมาอย่างอายๆแล้วพูดว่า "กำลังกินข้าวค่ะ พี่กันมานั่งกินด้วยกันไหมคะ" 

"ชวนพี่เองนะ งั้นพี่ไม่เกรงใจแล้ว" พี่กันนั่งลงตรงข้ามฉัน ส่งรอยยิ้มที่คิดว่ามีเสน่ห์ที่สุดให้ฉัน ฉันจึงยิ้มตอบตามมารยาท พี่กันเป็นรุ่นพี่ของพวกเรา1ปี พี่เขาเคยดรอปเรียนไว้แล้วมาเรียนต่อ ซึ่งตอนนี้พวกเราเรียนอยู่ปี4เทอม2แล้ว ใกล้จะเรียนจบแล้ว 

"น้องๆหิวน้ำไหมครับ เดี๋ยวพี่เดินไปซื้อให้"พี่กันถามขึ้นเมื่อมองน้ำในแก้วของฉันที่เหลือแต่น้ำแข็ง 

"แหม หล่อแล้วยังใจดีอีกนะคะ" ใบบัวพูดและยิ้มกว้างอย่างมีความสุข พี่กันยิ้มออกมาแล้วพูดว่า "อ่ะ เอาน้ำอะไรก็บอกพี่มาเลยนะคะ" 

"แหม พวกเราเกรงใจค่ะ แต่ถ้าพี่กันว่าอย่างนั้น พี่กันจะเลี้ยงก็ได้นะคะ " ใบบัวพูดขึ้น ฉันมองหน้าใบบัวแล้วจึงพูดว่า"แพรอิ่มแล้วขอตัวนะคะ"พูดจบฉันจึงเดินออกมาโดยไม่สนใจใครทั้งสิ้น 

ฉันไม่ชอบพี่กัน เขาเป็นพวกเจ้าชู้ ชอบทำตัวเหมือนหมาหยอกไก่ พี่กันชอบทำแบบนี้ใส่สาวๆหลายคน สาวๆสวยๆเกือบค่อนหาลัยเขาฟาดมาหมดแล้ว ฉันคิดว่าอยู่ห่างๆไว้จะดีกว่า

"เฮ้ย มึงนี่มันสุดยอดจริงๆ กูนึกว่ามึงจะหลงกลพี่กันด้วยอีกคน กูไม่อยากให้มึงเสียใจ" ไอ้กรมันวิ่งมาพูดแล้วตบบ่าฉันเบาๆและหันไปกวักมือเรียกใบบัว แต่ใบบัวก็ยังคงนั่งคุยกับพี่กันอยู่จึงไม่ตามมา 

"มึงไปอยู่เป็นเพื่อนใบบัวเถอะ เดี๋ยวกูไปรอที่ห้องสมุดนะ" 

"เออๆ ตามนั้น" เมื่อพูดจบ กรก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะหินอ่อน 

ฉันเดินมาเรื่อยๆจนถึงห้องสมุด ซึ่งห้องสมุดนี้อยู่ทางด้านหลังของมหาลัย คนมาใช้ห้องสมุดนี้แทบนับนิ้วได้ เพราะเป็นห้องสมุดเก่า คนที่มาที่นี่แค่ต้องการความเงียบสงบเท่านั้น 

​​​​​​ห้องสมุดที่นี่กว้างมากและค่อนข้างทึบ บรรยากาศวังเวงพอสมควร ฉันเดินตรงเข้าไปเรื่อยๆเกือบถึงด้านในสุดจะมีที่นั่งแคบๆระหว่างชั้นหนังสือ ถ้าใครไม่สังเกตก็จะไม่รู้ว่ามีคนนั่งอยู่

"แกท้องเหรอวะ" บทสนทนาของผู้หญิงสองคนดังขึ้น สองคนนั้นมานั่งตรงชั้นหนังสือห่างจากฉันไปไม่กี่ก้าว ฉันเดาว่าสองคนนั้นต้องไม่เห็นฉันแน่ๆ ฉันจึงหยิบมือถือขึ้นมาเล่นโดยไม่สนใจสองคนนั้นอีก แต่บทสนทนาของผู้หญิงสองคนก็ยังลอยเข้าหูฉันเป็นระยะๆ 

"พ่อของเด็กคือพี่กันคณะxxxใช่ไหม" เมื่อได้ยินอย่างนั้น ฉันเงยหน้าขึ้นมองด้วยความสนใจในทันที ผู้หญิงที่โดนถามจับท้องและร้องไห้ด้วยความเสียใจแล้วพูดขึ้นว่า "ใช่ แต่ฉันไปเอาเด็กออกแล้ว ไอ้เลวนั่นบังคับฉัน ฮือๆๆๆ ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้ว" 

"เฮ้ย แม่งโคตรเลวเลย!!!!" 

"ฮึกๆ" 

"ที่นี่ห้ามใช้เสียงนะคะนักศึกษา" บรรณารักษ์ในห้องสมุดพูดขึ้น เมื่อหนึ่งในสองคนนั้นตะโกนลั่น สองคนนั้นจึงรีบจับมือกันเดินออกจากห้องสมุดทันที

ผ่านไปสักพักกรกับใบบัวจึงตามมาสมทบ ใบบัวยิ้มแย้มอย่างมีความสุขและหันมาพูดกับฉันว่า "แก....พี่กันเขาน่ารักมาก เขาหล่อมากเลย นิสัยก็ดี ฉันชอบอ่ะ ฉันจะจีบเขา" 

" ใบบัว แกระวังเขาไว้นะ ฉันว่าเขาเจ้าชู้อ่ะ" ฉันพูดเตือนใบบัวด้วยสีหน้าจริงจัง

"นี่ยัยแพรวา แกหยุดเลยนะ แกอย่ามากันซีน แกก็รู้นี่ว่าฉันชอบพี่เขา" 

"ก็เพราะรู้ไง ฉันถึงได้เตือน" 

"เออ แกไม่ต้องมายุ่งกับฉันหรอกน่า ชีวิตฉัน ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉันไหมล่ะ" 

"อ้าว ใบบัวทำไมแกพูดแบบนี้วะ" 

"พอเถอะไอ้แพร แกอ่ะ เลิกเสแสร้งสักที ที่จริงแกก็ชอบพี่กันใช่ไหม แกแค่เล่นตัวให้พี่เขามาสนใจ" 

"เอาอะไรคิดวะ ถ้าฉันชอบคนแบบนั้น ฉันเอากับผียังดีกว่าเลย" 

"เหอะ" ใบบัวลุกขึ้นยืนแล้วกระแทกเท้าเดินจากไปด้วยความโมโห กรมองหน้าฉันแล้วพูดว่า "มึงอย่าคิดมากเลย มันกำลังตาบอดเพราะความรักอ่ะ กูตามมันไปก่อนนะ คนกลางอย่างกูล่ะโคตรลำบากใจ" 

"เออๆ ไปเถอะ มึงก็เตือนๆมันด้วยแล้วกัน กูกลัวว่าความรู้สึกของมันจะถลำลึกไปกว่านี้ แล้วตัวมันนั่นแหละที่ต้องเสียใจ" กรพยักหน้ารับรู้แล้วตามใบบัวที่เดินออกจากห้องสมุด ฉันได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเหนื่อยใจ ใบบัวหนอใบบัว ทะเลาะกันทั้งทีดันเป็นเรื่องผู้ชาย ไร้สาระจริงๆเลย