หน้าหลัก / ทั้งหมด / จอมบาป / Ep : 1 - เทือก คลังแสง คอนแวนต์ 1

แชร์

จอมบาป
จอมบาป
ผู้แต่ง: ณิการ์

Ep : 1 - เทือก คลังแสง คอนแวนต์ 1

ผู้เขียน: ณิการ์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-19 02:43:06

       เพล้ง!

       เสียงแก้วใสๆ ในมือถูกปาลงพื้นอย่างไม่ไยดี พร้อมกับร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สาวเท้าหนักๆ ไปยังเป้าหมายที่ถูกจับกดคุกเข่าอยู่กับพื้นตรงหน้าตัวเอง พอเดินไปถึงก็ใช้เท้าใหญ่ยกขึ้นไปแตะคางเล็กแล้วใช้เท้านั่นดันคางมนให้แหงนเงยขึ้นมาสบตาตัวเอง ดวงตาสีทมิฬจ้องไปมองไปยังดวงตาของกวางน้อยที่นั่งสั่นเทาตรงหน้าตัวเองพร้อมแสยะยกยิ้มสมเพชให้หล่อน

       “คิดผิดแล้วที่มาขโมยของของคนอย่างฉัน” น้ำเสียงแหบกระด้างดังออกมาพร้อมกับเท้าที่ดันคางเล็กยกลง กลับมายืนประคองร่างสูงใหญ่ตัวเอง

       “ฉันไม่ได้ขโมย” หล่อนตอบกลับเสียงสั่น พร้อมกับก้มหลบตาสีทมิฬน่ากลัวคู่นั้นของเขา

       หึหึ

       “บอกมาใครจ้างเธอมาขโมยของฉัน” ยังคงเชื่อ เสียงห้าวดุดันที่ดังในตอนนี้คือเสียงของพระเจ้าของความบาปทั้งปวงบนโลกนี้ นายเทือก คลังแสง คอนแวนต์ วัย 39 ย่าง 40 ปี เจ้าของธุรกิจมืดและทรงอิทธิพลที่สุดของน่านฟ้าเมืองไทยก็ว่าได้ เขามีผับ ซ่อง กาสิโน และค้าขายอาวุธ แม้จะเป็นธุรกิจมืด แต่เขาก็เสียภาษีตามกฎหมาย

       “ไอ้ผาดไอ้ขาบมันติดต่อกลับมารึยัง” เมื่อกวางน้อยไม่ยอมตอบก็ถามคนของตัวเองที่เป็นคนกดไหล่ล็อกตัวสาวเจ้าไว้ทันที

       “ยังครับนาย”

       “มันไปทำงานถึงสเปนรึไงวะ ชักช้า”

สลัดเสียงเดือดดาลใส่ไอ้ผาดคนของตัวเอง แล้วโน้มตัวโค้งลงไปเชยคางมนของกวางสาวให้แหงนเงยขึ้นสบตาตัวเอง และเมื่อได้มองอย่างละเอียดแล้วแม่สาวน้อยคนนี้ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อย่างที่มองตอนแรก

       “เดี๋ยวผมโทรตามมันครับนาย”

       “เออ! สืบประวัติยัยเด็กนี่ด้วยล่ะว่าเป็นใครมาจากไหน”

เอ่ยเสียงเข้มแล้วผละมือจากคางมนออกมา แล้วเช็ดถูกางเกงตัวเองราวกับรังเกียจหญิงสาว ทั้งๆ ลึกๆ นั้นตัวเองชอบดวงตาที่อาบคลอไปด้วยน้ำตาของหล่อนมากตอนนี้ มันน่าสนใจและน่าค้นหา และยิ่งยามเธอนั่งสั่นกลัวยิ่งน่าค้นหา

       “ครับนาย” ไอ้ผาดรับคำแล้วล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงสแลคตัวเองออกมาจะกดต่อสายหาไอ้ขาบ แต่ยังไม่ทันได้กดโทรเสียงกัมปนาทก็ดังแทรกขึ้นมาก่อน

       “ไปโทรข้างนอก”

       “ครับนาย แล้วเธอคนนี้” ไอ้ผาดถาม

       “มันไม่หนีไปไหนหรอก ไปสิวะ กูจะซักความแมวขโมยเอง”

ปากพูดแต่สายตาจับจ้องไปยังร่างเล็กนั่งคุกเข่าสั่นเทาที่พื้น เธอแต่งตัวบ้านๆ สบายๆ ไม่ได้จัดจ้าดเหมือนผู้หญิงที่ผ่านมาของเขา หล่อนแต่งตัวด้วยกางเกงยีนเสื้อยืด

       ไอ้ผาดรู้ได้ทันทีในความหมายของผู้เป็นนาย มันรีบปล่อยมือที่กดไหล่เล็กไว้ออกแล้วหมุนตัวเดินออกไปจากห้องทำงานใหญ่ของเจ้านายอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เสียงประตูห้องกระแทกปิดสนิทคนตัวเล็กที่นั่งคุกเข่ากับพื้นก็ถูกกระชากดึงรั้งให้ลุกขึ้น

       ว้าย!

       “อย่าทำเป็นไร้เดียงสาเลยน่า....เธอน่าจะรู้ว่าฉันให้ลูกน้องออกไปทำไม” พอกระชากคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นพร้อมดึงรั้งเข้ามาปะทะอกตนก็ลูบมือสากกร้านไปตามเรียวแขนเล็กขึ้นมายังไหล่มนของหล่อน

       “ฉันไม่รู้ และฉันก็ไม่ได้ขโมยด้วย”

       “ไม่ได้ขโมย แล้วเข้ามาอยู่ในห้องทำงานฉันได้ยังไงล่ะ อย่าบอกว่าเดินหลงทางนะ ที่นี่อยู่ลึกมากยากที่คนจะหลงทางมา” เขารีบบอกหล่อนและสอดมือใหญ่เข้าไปในชายเสื้อยืดของเธอเพื่อไปกอบกุมสองเต้าที่ยั่วยวนสายตาตัวเองในตอนนี้

       “อ่ะ อื้อ เจ็บ!”

รู้สึกเจ็บและไม่คุ้นชินเมื่อโดนมือหยาบกระด้างกอบกุมหน้าอกพร้อมบีบขยำหนักหน่วง มือเล็กยกขึ้นมาจับห้ามมือใหญ่ให้หยุด แต่ยิ่งห้ามมือใหญ่ก็ยิงคลึงเฟ้นเร็วขึ้น

       “อ่า อย่าทำเป็นไร้เดียงสาหน่อยเลย มาถึงที่นี่ได้ก็ไม่เบาเหมือนกันแหละน่า” น้ำเสียงแหบแห้งครางพร่า เพียงแค่ได้กอบกุมอกอวบหยุ่นขนาดพอดีมือ อกที่เป็นเนื้อแท้ไร้การศัลยกรรมมันปลุกเร้าอารมณ์เขาได้ดีเหลือเกินตอนนี้ แค่นี้เขาก็ตื่นตัวปวดร้าวไปทั่วกายเนื้อกลางหว่างขาเสียแล้ว

       “อือ ฉันเจ็บนะไอ้เลว! ”เธอตอกหน้าเขากลับพร้อมกับจับมือเขาให้หยุด แต่มือเขาอีกข้างก็จับมือเธอรั้งไว้

       “เลวได้กว่าที่เธอเห็นอีกเด็กน้อย อายุเท่าไหร่แล้วเธอน่ะ” ถึงจะอยากได้มากแค่ไหนในตอนนี้แต่ต้องรู้อายุของหล่อนก่อน ดูท่าแล้วคงจะยังไม่ถึงยี่สิบปีแน่นอน

       “ยี่สิบสอง” เธอตอบเขาเสียงเบา

       “ยี่สิบสอง ไม่อยากจะเชื่อหน้าเด็กขนาดนี้ยี่สิบสอง”

       “ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันไม่ได้มาขโมยของนายจริงๆ ฉันแค่หลงมา”

เธอบอกไปตามจริง เธอมาเที่ยวผับกับกลุ่มเพื่อนที่เพิ่งเรียนจบมาด้วยกัน แล้วเผอิญว่าเห็นเพื่อนเดินหลงมาทางนี้เลยเดินตามหา และมาที่ห้องนี้แหละ ไม่ได้จะมาขโมยของของเขาจริงๆ

       “หลงมาลึกจริงนะ ไม่ต้องพูดมากหรอกฉันจะค้นตัวเธอเอง อายุยี่สิบสองใช่ไหม ก็ถือว่าไม่เด็กแล้ว”

พูดจบก็ไม่รอช้าเพราะตอนนี้ความเป็นบุรุษของเขามันปวดร้าวทรมานจนไม่อยากจะทนอีกต่อไป มือใหญ่กระชากเสื้อยืดขนาดฟรีไซส์ของหล่อนขาดผ่ากลางตัวทันที

       แควก!

กรี๊ด!

บทที่เกี่ยวข้อง

  • จอมบาป   Ep : 1 - เทือก คลังแสง คอนแวนต์ 2

    เสียงเสื้อฉีกขาดพร้อมเสียงกรีดร้องตกใจของเธอดังขึ้นและพยายามดิ้นหนี แต่เอวเล็กก็ถูกแขนแข็งแรงของคนต่ำช้ากอดรัดรั้งไว้แน่น “ก็บอกว่าจะค้นหาความจริงเอง ขโมยไม่ขโมยเดี๋ยวรู้กัน” จากที่สัมผัสบีบขยำก่อนหน้าว่าอวบนุ่มแล้วมาเห็นของจริงที่ดุนดันในยกทรงสีเนื้อยิ่งทำให้เขาตกใจกับความสวยงาม รูปทรงของมันสวยน่าค้นหาที่สุด “คุณจะข่มขืนฉันไม่ได้นะ” เธอบอกเขาพร้อมปัดมือใหญ่ที่กำลังวนเวียนกับหน้าอกตัวเองออก อีกมือก็ดันหน้าอกแข็งแรงไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองแนบเนื้ออกไปเบียดถูกับหน้าอกของเขา “คำว่าข่มขืนใช้กับฉันไม่ได้หรอกนะ” น้ำคำหยาบคายดังออกมาจากริมฝีปากหนาได้รูปองค์อินทร์ คำฝอย หรืออินทร์ วัย 22 ปี ที่เพิ่งเรียนจบเมื่อสองวันก่อน เธอเป็นนักศึกษาจบใหม่ที่ยังว่างงานแต่ก็ต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายๆ แบบตอนนี้ในวันที่มาเลี้ยงฉลองเรียนจบกับกลุ่มเพื่อนที่ผับดังในย่านหนึ่งของกรุงเทพฯ ตอนนี้เธอไม่รู้หรอกว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ทำไมชีวิตถึงได้ซวยอะไรแบบนี้ มาเจอกับคนถ่อยต่ำช้าเช่นนี้ได้ เธอก็ทำบุญใส่บาตรทุกเช้า ทำไมบุญกุศลไม่ส่งผลให้ชีวิตเธอเจอแต่คนดีๆ เลย ทำไมต้องส่งคนบาปดั่งเดรัจฉานมา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
  • จอมบาป   Ep : 1 - เทือก คลังแสง คอนแวนต์ 3

    “อ่า อื้อ” ทันทีที่ปากหนาผละออก องค์อินทร์ก็หอบหายใจแรงทันที เพราะเมื่อกี้เธอนึกว่าตัวเองจะตายเพราะจูบแล้ว และหล่อนก็รวบรวมเรี่ยวแรงที่มีอันน้อยนิดกับสติที่ยังเหลือดีอยู่ยกมือฟาดไปยังบ้องหูของเขาเผียะ!โอ้ย!คนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับผิวสีน้ำผึ้งยามกระทบแสงไฟร้องโอดครวญเจ็บกกหูที่ถูกฟาดตบทันที ความไม่คาดคิดและไม่ได้ตั้งตัวทำให้หลบหนีไม่ทันกรอด!เสียงขบกรามแกร่งแน่นดังลอดออกมาจากริมฝีปากจ้องมองคนใต้ร่าง ตอนนี้เขาหูอื้อไปหมด หล่อนกล้ามาก กล้ามากที่ตบบ้องหูเขาแบบนี้ เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าทำแบบนี้ ขนาดแม่ที่เลี้ยงดูแลเขามายังไม่เคยทำกับเขาแบบนี้“ปล่อยฉันไปเถอะนะ” องค์อินทร์อ้อนวอนพร้อมกับจับท่อนแข็งแรงที่เท้ากับโซฟากักร่างตัวเองไว้“บุกรุกห้องทำงานฉัน ตบบ้องหูฉันจนอื้อชาขนาดนี้ยังคิดว่าจะปล่อยไปไหนได้อีกเหรอ ถ้าวันนี้กูไม่เอาจนขาถ่างคลานออกจากห้องอย่ามาเรียกกูว่าไอ้เทือก!” สิ้นเสียงหยาบกระด้างก็มีเสียงกรีดร้องดังตามมาเมื่อเขาใช้สองมือกอบกุมสองเต้าของเธอแล้วบีบเคล้นเอาแต่ใจ หาได้ถนอมและอ่อนโยน“อ่ะ เจ็บนะ ฉันเจ็บ ได้โปรด...ได้โปรดหยุดเถอะ อือ ฮือๆๆ” องค์อินทร์จับมือใหญ่ที่กำหน้าอก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
  • จอมบาป   Ep:2 – จอมบาป 1

    องค์อินทร์นอนนิ่งผ่อนคลายอย่างคนต่ำทรามบอก เธอพยายามไม่สนใจความเจ็บปวดที่สอดแทรกฝากตัวกลางลำตัวของตัวเองในตอนนี้ ทั้งเจ็บทั้งอึดอัดกลางร่าง อยากจะผลักดันเขาหนี ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ มาเจอคนเลว มาเจอขยะของสังคม มาเจอคนถ่อยหยาบช้าแบบนี้ “เจ็บ! ” “ชูว์! ผ่อนคลายเด็กน้อย...อ่า ไม่ไหวแล้ว ถ้ายังนิ่งแบบนี้คนที่จะตายคือฉันไม่ใช่เธอ อ่า ว่าแต่ชื่ออะไรเราน่ะ”อยากเรียกชื่อของหล่อนเหลือเกินจึงถาม ปกติแล้วเขาไม่เคยรู้สึกใส่ใจกับคนที่จะนอนด้วย แต่กับคนผิวสีน้ำผึ้งแสนยั่วยวนคนนี้มันชวนให้อยากรู้จัก และยิ่งได้รับความคับแน่นของหล่อนตอนนี้ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าต้องการมากกว่านี้ จึงเริ่มขยับโยกเร่าเคลื่อนไหวเอวสอบ สองมือใหญ่กดหัวไหล่เล็กและลูบไล้มากอบกุมหน้าอกอวบบีบขยุ้มขยำไปตามจังหวะเคลื่อนไหวร่างใหญ่ “อ่ะ เจ็บนะ อ่า คนระยำ! อ่ะ อื้อ”องค์อินทร์กัดปากแน่น เจ็บแสบกลางร่างยามเขาเคลื่อนไหวกระแทกกาย เธอเจ็บทุกครั้งยามเขาเคลื่อนไหวขูดไถสอดลึกเข้ามาจุกลิ้นปี่ตน “อ่า ปากดีเหลือเกินแมวขโมยของฉัน อ่า แน่นเหลือเกิน อืม ชื่ออะไรบอกผัวหน่อยสิเด็กน้อย อ่า อยากเอาแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
  • จอมบาป   Ep:2 – จอมบาป 2

    “อ่า ไม่ไหวแล้ว อินทร์ร้อน อื้อ อินทร์ไม่ไหวแล้วนะคะ อ่า อื้อ” “อ่า ผัวรู้ว่าหนูอินทร์ไม่ไหว ตอนนี้คุณเทือกก็จะแตกแล้ว แต่เราจะแตกเสียวพร้อมกันทูนหัว โอว์ เสียว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! หนึ่งคนเปลือยหนึ่งคนยังมีเสื้อผ้าครบมีเพียงแค่เป้ากลางหว่างขาที่เปิดเผยให้ได้ออกมาหายใจกินน้ำน้อยในถ้ำน้อยของสาวเจ้า เอวสอบไหวโยกเร่ากดคลึงหนักหน่วงไหวโยกเร่าเสียวซ่านดุดันอย่างชำนาญ ส่วนคนไร้ประสบการณ์ก็ทำหน้าที่ไหวเคลื่อนโยกตามแม้จะไม่รู้ว่าตัวเองเด้งถูกจังหวะไหมแต่เธอก็ร้องกระเส่าทุกครั้งยามเขาสอดกายลึกคลึงในร่าง “โอว์ ทูนหัวของคุณเทือก อ่า” เวลาผ่านไปตีสามจนเวลาผับปิด เหล่าบรรดาเพื่อนต่างโทรหาเพื่อนรักอย่างองค์อินทร์ เพราะตั้งแต่บอกว่าจะไปตามเพื่อนในกลุ่มที่ไปเข้าห้องน้ำ คนไม่เคยมาเที่ยวผับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22

บทล่าสุด

  • จอมบาป   Ep:2 – จอมบาป 2

    “อ่า ไม่ไหวแล้ว อินทร์ร้อน อื้อ อินทร์ไม่ไหวแล้วนะคะ อ่า อื้อ” “อ่า ผัวรู้ว่าหนูอินทร์ไม่ไหว ตอนนี้คุณเทือกก็จะแตกแล้ว แต่เราจะแตกเสียวพร้อมกันทูนหัว โอว์ เสียว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! หนึ่งคนเปลือยหนึ่งคนยังมีเสื้อผ้าครบมีเพียงแค่เป้ากลางหว่างขาที่เปิดเผยให้ได้ออกมาหายใจกินน้ำน้อยในถ้ำน้อยของสาวเจ้า เอวสอบไหวโยกเร่ากดคลึงหนักหน่วงไหวโยกเร่าเสียวซ่านดุดันอย่างชำนาญ ส่วนคนไร้ประสบการณ์ก็ทำหน้าที่ไหวเคลื่อนโยกตามแม้จะไม่รู้ว่าตัวเองเด้งถูกจังหวะไหมแต่เธอก็ร้องกระเส่าทุกครั้งยามเขาสอดกายลึกคลึงในร่าง “โอว์ ทูนหัวของคุณเทือก อ่า” เวลาผ่านไปตีสามจนเวลาผับปิด เหล่าบรรดาเพื่อนต่างโทรหาเพื่อนรักอย่างองค์อินทร์ เพราะตั้งแต่บอกว่าจะไปตามเพื่อนในกลุ่มที่ไปเข้าห้องน้ำ คนไม่เคยมาเที่ยวผับ

  • จอมบาป   Ep:2 – จอมบาป 1

    องค์อินทร์นอนนิ่งผ่อนคลายอย่างคนต่ำทรามบอก เธอพยายามไม่สนใจความเจ็บปวดที่สอดแทรกฝากตัวกลางลำตัวของตัวเองในตอนนี้ ทั้งเจ็บทั้งอึดอัดกลางร่าง อยากจะผลักดันเขาหนี ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ มาเจอคนเลว มาเจอขยะของสังคม มาเจอคนถ่อยหยาบช้าแบบนี้ “เจ็บ! ” “ชูว์! ผ่อนคลายเด็กน้อย...อ่า ไม่ไหวแล้ว ถ้ายังนิ่งแบบนี้คนที่จะตายคือฉันไม่ใช่เธอ อ่า ว่าแต่ชื่ออะไรเราน่ะ”อยากเรียกชื่อของหล่อนเหลือเกินจึงถาม ปกติแล้วเขาไม่เคยรู้สึกใส่ใจกับคนที่จะนอนด้วย แต่กับคนผิวสีน้ำผึ้งแสนยั่วยวนคนนี้มันชวนให้อยากรู้จัก และยิ่งได้รับความคับแน่นของหล่อนตอนนี้ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าต้องการมากกว่านี้ จึงเริ่มขยับโยกเร่าเคลื่อนไหวเอวสอบ สองมือใหญ่กดหัวไหล่เล็กและลูบไล้มากอบกุมหน้าอกอวบบีบขยุ้มขยำไปตามจังหวะเคลื่อนไหวร่างใหญ่ “อ่ะ เจ็บนะ อ่า คนระยำ! อ่ะ อื้อ”องค์อินทร์กัดปากแน่น เจ็บแสบกลางร่างยามเขาเคลื่อนไหวกระแทกกาย เธอเจ็บทุกครั้งยามเขาเคลื่อนไหวขูดไถสอดลึกเข้ามาจุกลิ้นปี่ตน “อ่า ปากดีเหลือเกินแมวขโมยของฉัน อ่า แน่นเหลือเกิน อืม ชื่ออะไรบอกผัวหน่อยสิเด็กน้อย อ่า อยากเอาแ

  • จอมบาป   Ep : 1 - เทือก คลังแสง คอนแวนต์ 3

    “อ่า อื้อ” ทันทีที่ปากหนาผละออก องค์อินทร์ก็หอบหายใจแรงทันที เพราะเมื่อกี้เธอนึกว่าตัวเองจะตายเพราะจูบแล้ว และหล่อนก็รวบรวมเรี่ยวแรงที่มีอันน้อยนิดกับสติที่ยังเหลือดีอยู่ยกมือฟาดไปยังบ้องหูของเขาเผียะ!โอ้ย!คนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับผิวสีน้ำผึ้งยามกระทบแสงไฟร้องโอดครวญเจ็บกกหูที่ถูกฟาดตบทันที ความไม่คาดคิดและไม่ได้ตั้งตัวทำให้หลบหนีไม่ทันกรอด!เสียงขบกรามแกร่งแน่นดังลอดออกมาจากริมฝีปากจ้องมองคนใต้ร่าง ตอนนี้เขาหูอื้อไปหมด หล่อนกล้ามาก กล้ามากที่ตบบ้องหูเขาแบบนี้ เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าทำแบบนี้ ขนาดแม่ที่เลี้ยงดูแลเขามายังไม่เคยทำกับเขาแบบนี้“ปล่อยฉันไปเถอะนะ” องค์อินทร์อ้อนวอนพร้อมกับจับท่อนแข็งแรงที่เท้ากับโซฟากักร่างตัวเองไว้“บุกรุกห้องทำงานฉัน ตบบ้องหูฉันจนอื้อชาขนาดนี้ยังคิดว่าจะปล่อยไปไหนได้อีกเหรอ ถ้าวันนี้กูไม่เอาจนขาถ่างคลานออกจากห้องอย่ามาเรียกกูว่าไอ้เทือก!” สิ้นเสียงหยาบกระด้างก็มีเสียงกรีดร้องดังตามมาเมื่อเขาใช้สองมือกอบกุมสองเต้าของเธอแล้วบีบเคล้นเอาแต่ใจ หาได้ถนอมและอ่อนโยน“อ่ะ เจ็บนะ ฉันเจ็บ ได้โปรด...ได้โปรดหยุดเถอะ อือ ฮือๆๆ” องค์อินทร์จับมือใหญ่ที่กำหน้าอก

  • จอมบาป   Ep : 1 - เทือก คลังแสง คอนแวนต์ 2

    เสียงเสื้อฉีกขาดพร้อมเสียงกรีดร้องตกใจของเธอดังขึ้นและพยายามดิ้นหนี แต่เอวเล็กก็ถูกแขนแข็งแรงของคนต่ำช้ากอดรัดรั้งไว้แน่น “ก็บอกว่าจะค้นหาความจริงเอง ขโมยไม่ขโมยเดี๋ยวรู้กัน” จากที่สัมผัสบีบขยำก่อนหน้าว่าอวบนุ่มแล้วมาเห็นของจริงที่ดุนดันในยกทรงสีเนื้อยิ่งทำให้เขาตกใจกับความสวยงาม รูปทรงของมันสวยน่าค้นหาที่สุด “คุณจะข่มขืนฉันไม่ได้นะ” เธอบอกเขาพร้อมปัดมือใหญ่ที่กำลังวนเวียนกับหน้าอกตัวเองออก อีกมือก็ดันหน้าอกแข็งแรงไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองแนบเนื้ออกไปเบียดถูกับหน้าอกของเขา “คำว่าข่มขืนใช้กับฉันไม่ได้หรอกนะ” น้ำคำหยาบคายดังออกมาจากริมฝีปากหนาได้รูปองค์อินทร์ คำฝอย หรืออินทร์ วัย 22 ปี ที่เพิ่งเรียนจบเมื่อสองวันก่อน เธอเป็นนักศึกษาจบใหม่ที่ยังว่างงานแต่ก็ต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายๆ แบบตอนนี้ในวันที่มาเลี้ยงฉลองเรียนจบกับกลุ่มเพื่อนที่ผับดังในย่านหนึ่งของกรุงเทพฯ ตอนนี้เธอไม่รู้หรอกว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ทำไมชีวิตถึงได้ซวยอะไรแบบนี้ มาเจอกับคนถ่อยต่ำช้าเช่นนี้ได้ เธอก็ทำบุญใส่บาตรทุกเช้า ทำไมบุญกุศลไม่ส่งผลให้ชีวิตเธอเจอแต่คนดีๆ เลย ทำไมต้องส่งคนบาปดั่งเดรัจฉานมา

  • จอมบาป   Ep : 1 - เทือก คลังแสง คอนแวนต์ 1

    เพล้ง! เสียงแก้วใสๆ ในมือถูกปาลงพื้นอย่างไม่ไยดี พร้อมกับร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สาวเท้าหนักๆ ไปยังเป้าหมายที่ถูกจับกดคุกเข่าอยู่กับพื้นตรงหน้าตัวเอง พอเดินไปถึงก็ใช้เท้าใหญ่ยกขึ้นไปแตะคางเล็กแล้วใช้เท้านั่นดันคางมนให้แหงนเงยขึ้นมาสบตาตัวเอง ดวงตาสีทมิฬจ้องไปมองไปยังดวงตาของกวางน้อยที่นั่งสั่นเทาตรงหน้าตัวเองพร้อมแสยะยกยิ้มสมเพชให้หล่อน “คิดผิดแล้วที่มาขโมยของของคนอย่างฉัน” น้ำเสียงแหบกระด้างดังออกมาพร้อมกับเท้าที่ดันคางเล็กยกลง กลับมายืนประคองร่างสูงใหญ่ตัวเอง “ฉันไม่ได้ขโมย” หล่อนตอบกลับเสียงสั่น พร้อมกับก้มหลบตาสีทมิฬน่ากลัวคู่นั้นของเขา หึหึ “บอกมาใครจ้างเธอมาขโมยของฉัน” ยังคงเชื่อ เสียงห้าวดุดันที่ดังในตอนนี้คือเสียงของพระเจ้าของความบาปทั้งปวงบนโลกนี้ นายเทือก คลังแสง คอนแวนต์ วัย 39 ย่าง 40 ปี เจ้าของธุรกิจมืดและทรงอิทธิพลที่สุดของน่านฟ้าเมืองไทยก็ว่าได้ เขามีผับ ซ่อง กาสิโน และค้าขายอาวุธ แม้จะเป็นธุรกิจมืด แต่เขาก็เสียภาษีตามกฎหมาย “ไอ้ผาดไอ้ขาบมันติดต่อกลับมารึยัง” เมื่อกวางน้อยไม่ยอมตอบก็ถามคนของตัวเองที่เป็นคนกดไหล่ล

DMCA.com Protection Status