หน้าหลัก / โรแมนติก / จอมบาป / Ep:3 - ทำไมต้องอยากได้เด็กนั่นอีกด้วยวะ! 1

แชร์

Ep:3 - ทำไมต้องอยากได้เด็กนั่นอีกด้วยวะ! 1

ผู้เขียน: ณิการ์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-24 03:03:13

       ในตอนเที่ยงเกือบบ่ายโยธามาหาองค์อินทร์ที่บ้าน และนำกระเป๋าที่รับปากเพื่อนๆ ว่าจะนำมาให้หญิงสาวมาให้เธอด้วย ปกติเวลามาบ้านจะเห็นองค์อินทร์ช่วยแม่ขายข้าวราดแกงเสมอ ยิ่งเวลาเที่ยงใกล้บ่ายแบบนี้คนยิ่งเยอะ แต่แปลกทำไมไม่เห็นเพื่อนมาช่วยที่ร้านหน้าบ้านเลย

       “สวัสดีครับคุณแม่” โยธาเดินเข้าไปทักทายท่านที่กำลังตักกับข้าวราดแกงให้ลูกค้าอยู่

       “ไหว้พระเถอะลูก ว่าแต่มาหายัยอินทร์เหรอลูก” ถามเพื่อนลูกสาวพร้อมกับส่งจานที่ตักกับข้าวราดให้ลูกค้าส่งให้ลูกค้า “ขอบคุณนะคะ ทานให้อร่อยนะจ๊ะ” ลูกค้าก็ยิ้มรับคำพูดของแม่ค้าและจานพร้อมจ่ายเงินแล้วเดินไปนั่งโต๊ะที่ว่างอยู่ทันที

       “ครับแม่เตย แล้วเนี่ยอินทร์ตื่นรึยังครับ”

       “ยังเลยลูก ไม่รู้ว่ากลับมาตอนไหน สงสัยจะสนุกกันมากสินะเมื่อคืน” นางถามเพื่อนลูกสาว เพราะลูกสาวมาถึงบ้านตีสี่กว่า

       “นานๆ ทีครับแม่เตย” เขาตอบสั้นๆ โดยไม่บอกท่านว่าเมื่อคืนนี้องค์อินทร์หายไปตั้งแต่ห้าทุ่ม

       “พ่อโยเข้าไปในบ้านเลยลูก คิดซะว่าเป็นบ้านตัวเองเหมือนทุกครั้งเลยนะ เพราะตอนนี้แม่ยุ่งจริงๆ ลูกค้าก็เยอะอยู่ อยากกินน้ำก็รินเองเลยนะในครัว”

       “ไม่เป็นไรครับ ผมช่วยแม่เตยดีกว่าครับ” เขานำกระเป๋าสะพายใบเล็กขององค์อินทร์ที่ถือติดมือมาด้วยไปวางไว้ที่วางของด้านหลังท่านแล้วปลดกระดุมแขนเสื้อเชิ้ตขึ้นถึงข้อศอกทั้งสองข้าง แล้วมาช่วยท่านขายข้าวแกง

       “มีน้ำใจจริงพ่อคุณ” เตยหอมเอ่ยชมเพื่อนของลูกสาว และรู้ดีว่าเพื่อนขององค์อินทร์คนนี้คิดมากกว่าเพื่อนกับลูกสาวตน

       “ทานอะไรสั่งได้เลยครับ หนึ่งอย่างสามสิบบาท สองอย่างบวกเพิ่มห้าบาท ถ้าเพิ่มไข่ดาวก็ห้าบาทครับ” ความที่ช่วยท่านขายข้าวราดแกงบ่อยจะว่าไปมาบ่อยนั่นเองเลยคล่องมือและพูดคล่อง

       เตยหอมมองเพื่อนลูกสาวแล้วขยับไปยืนอีกมุมเพื่อตักกับข้าวให้ลูกค้าเหมือนกัน นางทำกับข้าววันละห้าอย่างเพราะห้าอย่างก็เหนื่อยมากแล้ว เพราะต้องตื่นตั้งแต่ตีสามไปจ่ายตลาดสดเองทุกเช้า จะหยุดทุกวันเสาร์และวันอาทิตย์เพื่อพักผ่อน

       บ่ายสองกว่าคนหมดอาหารที่ขายก็หมดข้าวก็หมดนางก็เก็บร้านโดยมีโยธาช่วยเหมือนเดิม เก็บร้านเสร็จล้างถ้วยจานทำความสะอาดโต๊ะ ปิดร้านก็พากันเข้าไปด้านในบ้านหลังน้อยที่อยู่หลังร้าน บ้านเป็นบ้านชั้นเดียวขนาดเล็กน่าอยู่สำหรับสองแม่ลูก และข้างๆ บ้านก็เป็นสวนผักสวนครัวที่เตยหอมกับลูกสาวช่วยกันปลูกไว้ทานเองและมาประกอบอาหารไว้ขายบ้าง

       “ดูสิจนแม่ขายของหมดยัยอินทร์ก็ยังไม่ตื่นเลยพ่อโย เดี๋ยวแม่ไปเอาน้ำมาให้นะ แล้วจะไปตามยัยอินทร์มา ว่าแต่เราหิวไหม แม่มีกับข้าวที่แบ่งไว้อยู่นะ เดี๋ยวแม่ไปอุ่นมาให้เราทาน” นางเอ่ยกับเพื่อนลูกสาว

       “ขอบคุณครับแม่เตย ผมจัดการเองได้ครับ แม่เตยบอกว่าให้ทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเอง แม่เตยไปดูอินทร์เถอะครับ ทำไมถึงนอนไม่ยอมตื่นเลย เนี่ยก็บ่ายสองจะบ่ายสามแล้ว” โยธาบอกท่าน

       “งั้นจัดการเองเลยนะพ่อโย คิดว่าเป็นบ้านตัวเองเลยลูก ถ้างั้นกับข้าวก็อุ่นเองเลยนะถ้าหิว แม่ไปตามยัยอินทร์ก่อน นอนอะไรนักหนา”

ว่าแล้วก็เดินไปยังทางห้องนอนของลูกสาว ส่วนโยธาก็ลุกจากโซฟาตัวเล็กที่ตนนั่งไปยังห้องครัวขนาดเล็กที่มีประตูเปิดออกไปทางหลังบ้าน

       ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

       เสียงรบกวนหน้าห้องปลุกให้คนที่กำลังนอนสั่นหนาวในห้องต้องปรือตาตื่นขึ้นมา หนังตาหนักอึ้งเพราะพิษไข้ เธอมาถึงบ้านรู้สึกตัวรุมๆ ก็หายาทานก่อนจะอาบน้ำนอน แต่ไข้ก็ไม่ลดลงอย่างที่คิด องค์อินทร์ดันร่างอ่อนเพลียตัวเองลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปเปิดประตูห้องให้ผู้มารบกวนที่เคาะดังไม่หยุดตอนนี้

       ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

       “ยัยอินทร์ตื่นรึยังลูก พ่อโยมาหาแน่ะ” นางเคาะประตูและร้องตะโกนบอกเจ้าของห้องแต่เหมือนว่าคนข้างในห้องจะยังไม่ตื่นเลยเปลี่ยนเป็นทุบประตูแทน

       ปัง! ปัง! ปัง!

       “ยัยอินทร์เป็นอะไรรึเปล่าลูก” ร้องตะโกนถามดังกว่าเดิมและกำลังจะทุบตีประตูอีกแต่ได้ยินเสียงปลดล็อกประตูจากข้างในห้องก่อน

       แก๊ก!

       แอ๊ด!

       เสียงปลดล็อกพร้อมกับประตูถูกดึงจากข้างใน

       “มีอะไรคะแม่เตย”

เธอพิงขอบประตูถามทัน ใบหน้าสวยใสเปล่งปลั่งบัดนี้ซีดเซียวเห็นได้ชัดจนคนเป็นแม่ต้องรีบเข้าไปประคองลูกสาวที่พิงขอบประตูไว้ ถ้าไม่มีขอบประตูคงล้มแน่นอน

       “ไม่สบายเหรอลูก ตัวร้อนจี๋เลย” โอบกอดเอวเล็กมืออังหน้าผากมนก็ได้รับความร้อนที่ผิดปกติจนต้องรีบชักมือกลับ แล้วโอบเอวเล็กประคองพาเดินกลับไปยังเตียงนุ่ม

       “อินทร์หนาวแม่ อินทร์หนาว อือ”

เธอครางบอกแม่เมื่อท่านพามานอนยังเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มมาห่มให้เธอ และเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของลูกสาวเพราะจำได้ว่าลูกสาวมีผ้าห่มเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า และพอได้มาก็นำกลับมาห่มทับผืนก่อนหน้าอีก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • จอมบาป   Ep:3 - ทำไมต้องอยากได้เด็กนั่นอีกด้วยวะ! 2

    “ยังหนาวอยู่ไหมลูก เดี๋ยวแม่ไปเอาผ้าและน้ำมาเช็ดตัวให้นะลูก แล้วกินยารึยัง กินข้าวไหมลูก แม่ทำโจ๊กให้นะอินทร์” นางบอกอย่างเป็นห่วงและลืมไปเลยว่าตอนนี้เพื่อนของลูกสาวมารออยู่ “หนาวค่ะแม่ แม่เตยกอดอินทร์หน่อยได้ไหมคะ” เธอคว้ามือเหี่ยวของท่านรั้งไว้พร้อมกับอ้อนเสียงแผ่ว “เดี๋ยวแม่มากอดนะ แต่ตอนนี้ลูกต้องเช็ดตัวก่อน” นางแกะมือลูกสาวที่จับมือตนแต่ยังไม่ทันได้เดินจากไปองค์อินทร์ก็เรียกรั้งไว้อีก “มะ...ไม่นะคะ อินทร์ไม่เช็ดตัว”เธอให้แม่เช็ดตัวให้ไม่ได้ เพราะตามเนื้อตัวของเธอมีแต่รอยของคนบาปต่ำทรามเต็มร่างกาย โดยเฉพาะเนินอกและหน้าท้องและซอกคอก็มี ถ้าหากว่าท่านสังเกตตอนนี้คงถามเธอแล้วว่ารอยอะไร “ไม่เช็ดตัวแล้วไข้จะลดได้ยังไง ลูกคนนี้พูดแปลก” “อินทร์หนาวแม่เตย อินทร์ไม่อยากเช็ดตัว แม่เตยทำโจ๊กให้อินทร์ทานนะคะ และอินทร์กินยาก็จะหลับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
  • จอมบาป   Ep:3 - ทำไมต้องอยากได้เด็กนั่นอีกด้วยวะ! 3

    “ไอ้ผาดถ้าเทวามาบอกว่ากูกลับแล้วนะ เหนื่อย” สั่งลูกน้องสนิทที่ยืนหน้าห้องตัวเองทันทีที่ก้าวเท้าออกมาจากห้องทำงาน“ครับนาย” ไอ้ผาดก็งง ร้อยวันพันปีเจ้านายไม่เคยเหนื่อย“แล้วไอ้ขาบมันไปไหน” เมื่อไม่เห็นมือขวาของตนก็ถามหา“เห็นว่าลูกค้าวีไอพีที่ซ่องมีปัญหาเลยไปจัดการครับนาย”“อือ มึงก็ดูแลความเรียบร้อยให้ดีล่ะ”“ครับนาย นายจะขับรถเองหรือให้ผมเรียกเด็กให้ครับ”“กูขับเอง” พูดจบก็เดินจากไปทันที แต่ยังไม่ทันเดินออกไปพ้นจากโซนส่วนตัวเทวาก็เดินสวนเข้ามา“จะกลับแล้วเหรอไอ้เทือก” เทวาถามเพื่อนสนิทของตน ทั้งสองสนิทกันเพราะได้ทำธุรกิจรวมกัน เขาทำบริษัทลอจิสติกส์ที่มีสาขาทั่วประเทศ และใครจะคิดว่าพ่อค้าอาวุธ เจ้าของกาสิโนที่สเปนผู้มั่งคั่ง และแถมเจ้าของผับมีซ่องไว้บริการคนเหงาอย่างคลังแสงจะเป็นเพื่อนกับนักธุรกิจหนุ่ม ก็ธุรกิจของเขาต้องพึ่งพาอาศัยธุรกิจของเทวา และจะว่าไปที่สนิทกันเพราะด้วยเขาและเพื่อนคนนี้มีรสนิยมคล้ายกัน โดยเฉพาะเซ็กซ์“เออ! มึงเถอะนัดครั้งก่อนก็เบี้ยวกู ว่าแต่จัดการเรื่องของตัวเองเสร็จแล้วเหรอถึงโผล่หัวจะมาตามนัดกูได้วันนี้”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • จอมบาป   Ep:4 – ร้องดังๆ ทูนหัว 1

    ตึก! ตึก! ตึก! เสียงเดินลงส้นเท้าหนักๆ ขึ้นไปตามบันไดหรูของบ้าน พอพ้นบันไดก็เดินไปทางห้องนอนตัวเองทันที เมื่อเดินมาถึงห้องก็ใช้มือที่ปิดปากน้อยบิดลูกบิดประตูเปิดผลักออกแล้วพาร่างเล็กของสาวน้อยเข้าไปในห้องนอนส่วนตัวของตัวเอง ไม่สนอาการดิ้นรนขององค์อินทร์ เมื่อแทรกตัวเข้ามาในห้องพร้อมกับปิดล็อกประตูห้องเรียบร้อยสาวเท้ายาวๆ ไปยังเตียงกว้างพร้อมกับโยนร่างที่กอดอุ้มเอวมาไปยังเตียงนอนนุ่มของตน ที่น้อยครั้งนักจะได้ใช้งาน เพราะเวลากลางคืนส่วนใหญ่เขานอนค้างที่ห้องส่วนตัวที่ผับ หรือกลับมาบ้านในตอนกลางวันก็จะมักนอนที่ห้องนั่งเล่นชั้นล่างจะขึ้นมาบนห้องก็ตอนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้น ตุบ! ร่างเล็กถูกเหวี่ยงโยนไปยังเตียงนุ่มจนกระเด็นกระดอนขึ้นตามสปริงของเตียงที่นุ่มมาก “ฉันเจ็บนะ”เธอตะโกนบอกเขาเสียงดัง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
  • จอมบาป   Ep:4 – ร้องดังๆ ทูนหัว 2

    “อ่ะ เจ็บ! คุณบีบแรงเกิดไปแล้วนะ อ่า อื้อ” รู้สึกเจ็บเมื่อเขาบีบเคล้นขยำอกตนไม่ถนอมจึงบอกเขาและบิดเร่ากายส่ายหนีไปมาแม้จะรู้ว่าหนีไปจากใต้ร่างหนาไม่ได้ “อ่า เจ็บเหรอ อา หัวนมแข็งแล้วไม่น่าจะเจ็บนะ อ่า หัวนมน่ารักเหลือเกินทูนหัว อ่า อืม” ลากลิ้นวนรอบยอดอกที่แข็งตึงของคนตัวเล็กพร้อมกับดูดกลืนกินและดูดเร่าเป็นจังหวะหนักหน่วง ส่วนมือก็บีบนวดขยุ้มขยำให้จังหวะไปด้วย “อ่ะ อื้อ พะ...พอแล้ว ยะ..อย่าดูดนมแบบนั้น อ่ะ อื้อ” ไม่รู้ว่าตอนนี้รู้สึกยังไงกันแน่ ก่อนนี้รู้สึกเจ็บเพราะแรงบีบขยำของมือใหญ่แต่ตอนนี้มันเสียวร้อนและสยิวยามเขาดูดเร่าและขบเม้มยอดอกตน “อ่า แน่ใจไม่อยากให้ดูดนมแบบนี้ อ่า อือ” ระรัวแตะปลายลิ้นไปกับยอดอกที่แข็งตึงแล้วปล่อยมือเล็กที่รวบตรึงไว้เหนือหัวให้เป็นอิสระ พร้อมกับมือนั่นเคลื่อนมากอบกุมเต้าอีกข้างที่ว่างอยู่ สองมือหยาบกร้านขยุ้มขยำหน้าอกทั้งสองข้างของเธอเมามัน พร้อมกับปากหนาตวัดดูดเลียยอดอกสลับกันไปมาด้วย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • จอมบาป   Ep:4 – ร้องดังๆ ทูนหัว 3

    พั่บ! พั่บ! พั่บ! มือใหญ่ทั้งสองจับหัวเตียงไว้แน่นแล้วโหนตัวเองโยกไหวเหนือร่างเปลือยเปล่าเล็กขององค์อินทร์ ยิ่งสาวน้อยแอ่นเด้งกระแทกตอบสนองกลับอย่างเดียงสามันยิ่งตอดเร่าให้เขากระแทกจ้วงลึกเข้าออกและเร็วขึ้น จังหวะที่เร็วขึ้นทำให้ร่างเล็กใต้ร่างกระเด็นกระดอนไปตามจังหวะโยกคลึงสวาท “อ่ะ อื้อ ไม่ไหวแล้ว อินทร์จุก แรงไปคุณเทือก อ่า เบาๆ ได้ไหมคะ อินทร์เจ็บและจุก อ่า อือ” ตอนนี้เธอไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆ มือเล็กกรีดจิกเล็บสั้นไปกับแผ่นหลังหนาของบุรุษเหนือร่าง พร้อมกับยกเร่าร่างขึ้นหาไออุ่นของร่างเปลือยที่ชื้นเหงื่อไม่ต่างจากตนในตอนนี้ “อ่า อื้อ แน่นเหลือเกิน จุกแค่ไหนทูนหัว อ่า แน่นเป็นบ้าเว้ย! เบาเหรอ เบาแบบไหนแบบนี้ไหนทูนหัว อ่า ตอดรัดดีเหลือเกิน”ผ่อนแรงโยกเอวพร้อมกับหมุนควงเอวทวนเข็มนาฬิกาแล้วกระแทกเข้าหาหล่อนหนักหน่วง ก่อนจะถอดถอนออกมาแล้วกระแทกกลับเข้าหาอีกครั้ง ปากหนาก็โน้มลงไปปิดปากเล็กกลืนเสียงครางและเสี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-30
  • จอมบาป   Ep:5 - เริ่มมีใจ 1

    คลังแสงไม่เคยนอนกับใครได้ถึงเช้า หรือกับคู่นอน เพราะทุกครั้งที่อิ่มกายแล้วเขาให้พวกหล่อนกลับทันที แต่กับองค์อินทร์เขากลับรู้สึกอยากนอนกอดเธอแล้วหลับไปจนเช้า และตอนนี้ก็เช้าแล้วเขายังมีเธอหนุนแขนใหญ่อยู่ มือใหญ่ยกขึ้นมาลูบไล้แก้มเนียนของเธอไปมาแล้วเธอก็ขยับตัวเข้าหาเขาพร้อมตวัดแขนโอบกอดเอวสอบไว้หลวมๆ อือ สาวน้อยครางพึมพำพร้อมปัดมือใหญ่ออกจากแก้มเมื่อรู้สึกรำคาญและรบกวนตัวเองเวลานอนหลับ มุมปากหนาจอมบาปยกยิ้มเอ็นดูสาวน้อย และใจที่ด้านชาก็เต้นเร่ามีชีวิต รั้งแขนข้างที่หล่อนนอนทับอยู่เข้าหาตัวเองเป็นกอดรัดเธอแน่น “คงเหนื่อยมากสิเด็กน้อย” พึมพำกับคนนอนหลับแล้วก็หลับต่อ ไม่สนใจว่าตอนนี้จะเช้าแล้ว สำหรับคลังแสงแล้วเวลากลางวันคือเวลาพักผ่อน เวลากลางคืนคือเวลาทำงานเป็นส่วนใหญ่ อือ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31
  • จอมบาป   Ep:5 - เริ่มมีใจ 2

    “ตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนแม่คุณ” อือ คนที่อ่อนเพลียเหนื่อยจากการโดนเอาเปรียบตลอดทั้งคืนจนถึงตีห้ากว่าเขาจะถอดถอนแก่นกายร้อนออกจากความฉ่ำแฉะของเธอก็ขยับพลิกตัวไปมาเมื่อถูกเขย่าปลุกแรงๆ แต่ก็ยังไม่ยอมตื่น “ตื่นกลับบ้านเธอไปได้แล้ว” เขามองร่างเปลือยสีน้ำผึ้งนวลเนียนที่เต็มไปด้วยรอยขบเม้มและรอยดูดของปากเขาแล้วก็ต้องผ่อนลมหายใจออกมาแรงๆ เมื่อรู้สึกร้อนวูบขึ้นมาอีกครั้ง แต่ตอนนี้ไม่ได้เขาต้องรีบไปสเปนแล้ว จะมาอยู่ที่นี่ไม่ได้ อือ องค์อินทร์คว้ามือใหญ่ที่เขย่าหัวไหล่ตนมากอดแน่น พร้อมกับยิ้มราวกับกำลังฝันหวานอยู่ “ให้มันได้แบบนี้สิ ตื่นได้แล้ว” มือใหญ่อีกข้างที่ว่างก็ตบหน้าเธอเบาๆ เพื่อปลุกให้เธอตื่น “ทำไมขี้เซาแบบนี้เนี่ยยัยเด็กบ้า!”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01
  • จอมบาป   Ep:6 – อยู่เหนือกฎหมาย 1

    ณ สเปนที่กาสิโนของเขามันวุ่นวายจริงๆ เมื่อมาถึงเขาแทบไม่ได้หยุดพัก เขากับไอ้ผาดโดนพวกของปีแอร์ดักซุ่มยิงตลอดที่นั่งรถจากสนามบินมายังกาสิโน แต่โชคดีที่คนของเขาทางนี้เตรียมการพร้อมไปคุ้มกันเขาแน่นหนาจึงทำให้คนของปีแอร์พ่ายแพ้ไป “เราจะเอายังไงดีครับนาย” ไอ้ผาดถามนายพร้อมกับกำปืนในมือแน่น “มันไม่ตายก็กูตายวันนี้” ทั้งๆ ที่เพิ่งเดินทางมาถึงแท้ๆ แต่คลังแสงไม่ได้เหนื่อยหรือเพลียเลยสักนิด “ครับนาย” “ประสานงานไปยังรัฐบาลของสเปนด้วย ไอ้ปีแอร์มันค้ายาด้วย ส่งหลักฐานที่เรามีให้ทางการของสเปนด้วย ส่วนเราไปตามล่ามัน และกาสิโนของเราก็ปิดงดให้บริการสักหนึ่งอาทิตย์ เห็นว่ามันเอาระเบิดไปลงคนของเราบาดเจ็บและลูกค้าด้วย จัดการจ่ายค่าเสียหายและเคลียร์ทุกอย่างด้วย บอกเดวิดด้วยว่าเราจะไปตามล่าหัวไอ้ปีแอร์” เขาสั่งการไอ้ผาดให้ติดต่อไปยังผู้ดูแลกาสิที่เขาไว้วางใจให้ดูแลกิจการทางนี้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02

บทล่าสุด

  • จอมบาป   ตอนพิเศษ เด็กชายชวิน คอนแวนต์ หรือชาบู

    อุแว้! อุแว้! อุแว้! เสียงลูกน้อยที่นอนในเปลดังขึ้นทำให้คนเป็นพ่อที่เพิ่งกลับมาจากตากผ้าอ้อมลูกเสร็จต้องยกมือขึ้นปาดเหงื่อ เขาจ้างแม่บ้าน และแม่ยายช่วยเลี้ยงลูก แต่ทำไมเขาเหนื่อยเหมือนเดิม เพราะภรรยาเด็กยอดรักนั้นอยากให้เขาทำเอง วันๆ เขาไปทำงานแล้วก็ต้องกลับมาซักผ้าอ้อมของลูกที่เพิ่งอายุได้สี่เดือน ลูกชายที่ถอดแบบเขามาทุกอย่าง แม้กระทั้งเพศชาย เด็กชายชวิน คอนแวนต์ หรือชาบู แน่นอนว่าชื่อนี้แม่ยายเขาตั้งให้ “คุณเทือกดูลูกหน่อยค่ะ ไม่รู้อึรึเปล่า ถ้าอึเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ลูกด้วยนะคะ อินทร์กำลังช่วยแม่ทำกับข้าวมื้อเย็นค่ะ” “ได้ครับผม” ราชาแห่งจอมบาปแห่งสเปน เจ้าพ่อกาสิโนผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าของผับ ซ่อง และพ่อค้าอาวุธอย่างเขาหมดสภาพความองอาจตั้งแต่มีลูกและภรรยาเด็กนั่นแหละ เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับเมีย เขาเยาะเย้ยแต่ไอ้เทวาตอนนี้เขากับไอ้เทวามันต่างกันที่ไหน และถ้าใครมาเห็นเขาตอนนี้เนี่ยนะคงขำ เพร

  • จอมบาป   ตอนพิเศษ รักแหละไม่พูดเยอะ 2

    “ให้คนบาปอย่างฉันได้ไถ่บาปนะอินทร์ ชีวิตที่เหลือของฉันจะถวายให้เธอเลยเด็กน้อย” “คุณเทือก...อินทร์....อินทร์ยอมแพ้แล้ว ยอมทุกอย่าง ยอมแพ้ความเกลียดที่มีเพราะอินทร์รักคนเลว รักคนบาปคนนี้เหมือนกันค่ะ คนเลว ตุบ! ตุบ! ฮือๆๆ” แล้วเธอก็ปล่อยเสียงร้องไห้ดังออกมาพร้อมทุบตีอกแกร่งแรงๆ และเขาก็รั้งเธอเข้าไปกอด “เธอรักฉันไหม เธอแน่ใจนะที่พูดมาว่ารักฉันน่ะมันคือความจริง เธอไม่ได้หลอกฉันไม่ได้จะแก้แค้นฉันใช่ไหม” คนบาปคิดมากพร้อมกอดเธอแน่น “ไม่ค่ะ อินทร์พูดทุกอย่างจากใจ อินทร์อยากมีความสุข อยากให้ลูกมีพ่อและพ่อของลูกอินทร์มีแค่คุณเทือกนะ อินทร์รักคุณเทือกค่ะ” “ไอ้เทือกคนนี้ก็รักเมียเด็กเหมือนกัน” เขาดันเธอออกจากอ้อมกอดมายกมือปาดเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน เธอเขินอายบิดตัวไปมาเมื่อเขาอ่อนโยนกับตน เพราะนี่คือครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ และก็เบิกตากว้างเมื่อเขาโน้มลงมาบดจูบ

  • จอมบาป   ตอนพิเศษ รักแหละไม่พูดเยอะ 1

    ไอ้ผาดกับไอ้ขาบพาองค์อินทร์ว่าที่นายหญิงของตนมายังชั้นบน พร้อมกับเปิดประตูห้องให้และปิดประตูห้องแนบสนิทเมื่อเธอเดินแทรกตัวเข้าไปในห้อง ทั้งสองส่งยิ้มให้กันแล้วเดินจากประตูห้องไปทันที ส่วนด้านในห้ององค์อินทร์เดินไปหาเตียงใหญ่กลางห้องที่เขานอนหลับอยู่ พอมาถึงก็ยื่นมือไปแตะอังหน้าผากของเขาแล้วก็ชักกลับมาเมื่อปะทะกับไอร้อนของกายเขา “เดี๋ยวอินทร์เช็ดตัวให้นะคะ”เธอบอกกับคนที่หลับแล้วเดินไปยังห้องน้ำเพื่อหยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่แขวนในห้องน้ำเปิดน้ำในก๊อกน้ำใส่ผ้าจนเปียกแล้วบิดหมาดแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปยังเตียงใหญ่ เธอหย่อนก้นนั่งบนเตียงข้างๆ เขาพร้อมขยับไปใกล้แล้วเริ่มเช็ดหน้าให้เขาแล้วเลิกผ้าห่มออกก็เห็นว่าเขาไม่ได้ใส่เสื้อ เขาใส่แค่กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียว มือเล็กเริ่มเคลื่อนไหวถูผ้าที่เปียกในมือไปมาตามตัวของเขาเพื่อลดอุณหภูมิที่ร้อนของร่างกายเขา และเขาก็ครางพร่าสั่นหนาวจนเธอต้องรีบเช็ดตัวให้เสร็จแล้วนำผ้าไปล้างน้ำบิดหมาดกลับมาพับเล็กๆ แปะที่หน้าผากของเขา พร้อมห่มผ้าให้เขา เธอมองอกแล

  • จอมบาป   Ep: 13 – หายไปเลย 2

    คิดแล้วตัดสินใจแล้ว เขาไม่ต้องการให้ลูกขาดพ่อขาดแม่ทั้งๆ ที่เขาและเธอยังอยู่ ฉะนั้นเขาต้องช่วยเธอเลี้ยงลูกดูแลลูก แต่เธอล่ะ ต้องการเขาไหม จะรักเขาไหม ไม่รักก็จะบังคับเพราะท้องแล้วและก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันแล้ว เป็นคนข้างบ้านที่ได้เสียกันจนคุ้นเคยไปเสียแล้ว “ครับนาย” ไอ้ผาดกับไอ้ขาบตอบรับประสานเสียงกันอย่างไม่นัดหมายพร้อมกับหันไปส่งยิ้มให้กันที่ราชาแห่งบาปของพวกเขายอมรับหัวใจตัวเองไม่ขี้ขลาดหนีหัวใจตัวเองเป็นครั้งที่สาม กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง! เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นตอนดึกทำให้เจ้าของบ้านที่กำลังจะนอนหลับต้องลุกขึ้นมาดูเพราะเสียงออดหน้าบ้านยังคงดังอยู่ แถมวันนี้เหนื่อยเพลียด้วย เพราะตอนกลางวันเธอพาลูกน้อยไปหาหมอตามนัดกว่าจะถึงคิวก็รอนานหลายชั่วโมง และตอนนี้สี่ทุ่มกว่าจะห้าทุ่มแล้วใครกันมาที่บ้านของเธอ องค์อินทร์เปิดประตูออกมาก็เจอแม่เธอที่เปิดประตูห้องออกมาเหมือนกัน “

  • จอมบาป   Ep: 13 – หายไปเลย 1

    ในตอนเช้ามืดเขาจากไปไม่บอกลาสักคำ ไม่ถามถึงเรื่องลูกของเธอและเขาสักเขา เขาไปแบบเงียบๆ เหมือนกับว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาระหว่างเธอและเขาไม่มีอะไรเกิดขึ้น และตอนนี้ก็สองอาทิตย์แล้วที่บ้านของเขาห้องของเขาปิดเงียบมืดเหมือนเดิม มีเพียงการ์ดที่คอยดูแลบ้านเหมือนที่ผ่านมา “คนสารเลว! ” สุดท้ายแล้วเขาก็จากไปอีกครั้ง และครั้งนี่ไม่พูดไม่จาอะไรสักคำ ไม่ถามถึงลูกในท้อง และไม่สนใจเลยว่าลูกอายุครรภ์ได้เท่าไหร่แล้ว เขามันเลว และเธอก็เกลียดเขา “พอได้แล้ว อย่าไปหวังกับสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ เธอเกลียดเขาอินทร์ต้องเกลียดเขา ดีแล้วเขาไปแบบนี้ดีแล้ว เข้มแข็งสิ เข้มแข็ง” นั่งบีบมือตัวเองบนเตียงเล็กของตน วันนี้ทั้งวันเธอเหนื่อยล้ามาก แต่ก็ไม่เหนื่อยเท่าหัวใจเพราะมันเฝ้ามองไปแต่บ้านหลังข้างๆ “พรุ่งนี้ก็วันใหม่แล้ว พรุ่งนี้หมอนัดด้วย นอนนะคะคนดีของแม่ ตอนนี้หนูอายุได้สิบห้าสัปดาห์แล้วนะ หนูมีแม่ไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้เนอะ!” แล้วก

  • จอมบาป   Ep:12 - ลูก! 2

    หึหึ“เตียงแข็งแรงไหม มันจะไม่หักใช่ไหมถ้าฉันทำรุนแรง รู้อะไรไหมฉันอยากทำแบบนี้มาตลอดหลายเดือนที่ปล่อยเธอมา อยากทำแบบนี้ อ่ะ แน่นเหลือเกิน ตอดรัดฉันมากเด็กน้อย อูว์” เขาสูดปากเป่าลมหายใจร้อนของตนออกมารดใบหูของเธอพร้อมโยกเร่าบดเอวเร็วขึ้นหนักหน่วงขึ้น“อ่ะ ยะ...อย่ารุนแรงกับฉัน อย่าทำรุนแรง ละ...ลูกของฉัน อ่า” เธอบอกห้ามเขาเมื่อเขาเริ่มขยับซอยเอวบดเอวเข้าหาหนักหน่วงดุดันขึ้น และคนที่ได้ยินคำว่า ‘ลูก’ ก็หยุดเคลื่อนไหวทันที เขานิ่งเหมือนโดนค้อนทุบหัวก็มิปาน ตอนนี้สมองของเขามันขาวโพลนไปหมด“เมื่อกี้เธอพูดว่าไงนะ ละ...ลูกงั้นเหรอ เธอท้องเหรอเด็กน้อย” เขาดึงสติตนกลับมาพร้อมกับใจที่เต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก มันดีใจตื่นเต้นหรือว่าตกใจกันแน่ แต่มุมปากหนาเผลอหยักยิ้มเล็กน้อย และถ้าเธอเอี้ยวหน้าหันมามองก็จะเห็นว่าตอนนี้มุมปากของเขามันยกยิ้มอยู่“ใช่ ฉันท้อง ห้ามรุนแรงกับฉัน และห้ามทำแบบป่าเถื่อน และถ้าได้สมใจแล้วก็กลับไปด้วย อย่ามายุ่งกับฉันอีก ปล่อยฉันไปเถอะนะ ได้โปรด...อ่ะ อื้อ”แล้วมือใหญ่ที่กอบกุมเต้าพร้อมอีกมือบังคับหน้าของเธอให้เอี

  • จอมบาป   Ep:12 - ลูก! 1

    ผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีคนที่บุกรุกห้องก็เดินตัวเปลือยออกมาจากห้องน้ำ ผมเปียกชุ่ม และมีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกับที่เธอใช้ก่อนหน้าคล้องคอเดินออกมา เขาไม่อายเธอเลยรึไง ส่วนเธอที่บอกตัวเองแล้วห้ามหวั่นไหวกับเรือนร่างสีทองแดงของเขา แต่แล้วก็พ่ายแพ้ใจเต้นแรงจนต้องก้มมองมือตัวเองที่หน้าตัก “เป่าผมให้หน่อยสิ”น้ำเสียงทุ้มพร่าดังขึ้นทำลายความเงียบพร้อมกับเดินไปหาเธอที่เตียงด้วยกายที่เปลือยแต่ว่าดุ้นร้ายกลางหว่างขาของเขามันไม่ได้สงบนิ่ง เหมือนมันจะตื่นตัว เพราะมันเหยียดขยายและอวบใหญ่มากเหมือนทุกครั้งที่มันจะเข้ามาในตัวเธอ แล้วก็ต้องหน้าแดงเมื่อนึกถึงเรื่องลามกบนเตียงกับคนสารเลว “เป่าเองสิ ไดร์เป่าผมก็วางที่โต๊ะเครื่องแป้งนั่น แล้วผมแห้งก็กลับไปได้แล้วฉันจะนอน” เธอบอกเขาก็ล้มตัวลงนอนหันหลังให้และดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัว หึ! “ไล่ยังไงฉันก็ไม่ไปหรอก เพราะฉันตั้งใจจะมานอนกั

  • จอมบาป   Ep:11 – หนูมีแค่แม่ที่รักแม่ก็เพียงพอแล้ว 2

    ด้านคนที่ถูกกล่าวหาว่าใจร้ายตอนนี้สภาพร่างกายทรุดโทรมไม่เหลือเค้าความหล่อเหลาอยู่เลย กิจวัตรของเขาวนเวียนเหมือนเดิมทุกวันคือตื่นเช้าไปทำงาน อยู่ทำงานจนถึงดึก แล้วไปกินเหล้าต่อที่ผับของคลังแสง เขาไม่อยากกลับบ้านเพื่อที่จะไปเจอกลับบ้านที่ว่างเปล่า เตียงนอนที่ว่างเปล่าขาดร่างเล็กของแม่เมียตัวจี๊ดไว้กอดรัดแสดงความรัก เขาส่งคนออกไปตามหาเธอแต่ก็ไร้ข่าวคราวใด ๆ วันนั้นเธอขับรถออกไป แต่เธอดันทิ้งรถไว้ที่ห้างสรรพสินค้า เขาขอดูกล้องวงจรปิดก็เห็นว่าเธอไม่ได้ไปพบใครทั้งนั้น ตอนเธอเดินออกจากห้างคนเดียว นั่นเป็นภาพการเคลื่อนไหวสุดท้ายของเธอ“มาดื่มเหล้าย้อมใจอย่างนี้แล้วช่วยให้ตามเมียมึงเจอเหรอวะ”“ไอ้เทือกมึงกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” มาถึงก็ปากหมาเลยไอ้เพื่อนเวร“เพิ่งมาถึงก็ตรงมาที่นี่เลย” เขาได้รับรายงานจากลูกน้องว่าเทวามาเมาหัวราน้ำอยู่ที่นี่ทุกวัน เมื่อกี้ตอนเขาลงเครื่องเขาได้ถามลูกน้องว่าคืนนี้เทวาได้มาดื่มหรือเปล่า พอได้ความเขาจึงเปลี่ยนที่หมายจากบ้านตรงมายังผับ“มึงกลับมาหาเมียมึง มึงไปเถอะกูดื่มสักพักเดี๋ยวก็กลับ” พูดกับเพื่อนแต่ตาไม่มอง ยกเหล้า

  • จอมบาป   Ep:11 – หนูมีแค่แม่ที่รักแม่ก็เพียงพอแล้ว 1

    แม้เวลาผ่านมาสามเดือนองค์อินทร์ก็ไม่ลืมสัมผัสหยาบโลนของคนข้างบ้าน และไม่รู้จนป่านนี้เขาไปอยู่ไหนหรืออยู่บ้านแต่เขาไม่สนใจและไม่ต้องการเธอแล้ว พูดง่ายๆ คือเบื่อเธอแล้วนั่นเอง และเธอก็บอกตัวเองทุกคืนว่าให้ลืมคลังแสง ให้ลืมคนบาปพรรค์นั้น แต่ยิ่งอยากลืมกลับยิ่งจำ และยิ่งตอนนี้ในท้องของเธอมีเลือดเนื้อของเขา และแน่นอนเธอจะดูแลเขาเอง ไม่มีเขาก็ไม่เห็นเป็นไร คนเลวอย่างเขาไม่เหมาะจะเป็นพ่อของใคร “มานั่งทำอะไรตรงนี้ลูก เข้าไปในบ้านสิลูก” นางเดินออกมาถามลูกสาวที่นั่งเหม่อที่สวนดอกไม้เล็กๆ หน้าบ้าน “ก็หนูเบื่อๆ พอลาออกจากงานแล้วไม่มีอะไรทำนอกจากช่วยแม่ทำกับข้าวขายข้าวราดแกง” ตอนนี้อายุครรภ์ของเธอได้สิบสามสัปดาห์ แต่ท้องยังคงเล็กมองไม่เห็นเพราะเป็นท้องแรกและท้องสาว “งั้นก็ไปช่วยแม่ปลูกหอมแดงและกระเทียมดีกว่าลูก เนี่ยก็ห้าโมงเย็นแล้วไม่มีแดดแล้วแหละ”นางชักชวนลูกสาวเพราะไม่อยากให้เครียดเรื่องพ่อของเด็ก และเ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status