เสียงเสื้อฉีกขาดพร้อมเสียงกรีดร้องตกใจของเธอดังขึ้นและพยายามดิ้นหนี แต่เอวเล็กก็ถูกแขนแข็งแรงของคนต่ำช้ากอดรัดรั้งไว้แน่น
“ก็บอกว่าจะค้นหาความจริงเอง ขโมยไม่ขโมยเดี๋ยวรู้กัน” จากที่สัมผัสบีบขยำก่อนหน้าว่าอวบนุ่มแล้วมาเห็นของจริงที่ดุนดันในยกทรงสีเนื้อยิ่งทำให้เขาตกใจกับความสวยงาม รูปทรงของมันสวยน่าค้นหาที่สุด
“คุณจะข่มขืนฉันไม่ได้นะ” เธอบอกเขาพร้อมปัดมือใหญ่ที่กำลังวนเวียนกับหน้าอกตัวเองออก อีกมือก็ดันหน้าอกแข็งแรงไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองแนบเนื้ออกไปเบียดถูกับหน้าอกของเขา
“คำว่าข่มขืนใช้กับฉันไม่ได้หรอกนะ” น้ำคำหยาบคายดังออกมาจากริมฝีปากหนาได้รูป
องค์อินทร์ คำฝอย หรืออินทร์ วัย 22 ปี ที่เพิ่งเรียนจบเมื่อสองวันก่อน เธอเป็นนักศึกษาจบใหม่ที่ยังว่างงานแต่ก็ต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายๆ แบบตอนนี้ในวันที่มาเลี้ยงฉลองเรียนจบกับกลุ่มเพื่อนที่ผับดังในย่านหนึ่งของกรุงเทพฯ ตอนนี้เธอไม่รู้หรอกว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ทำไมชีวิตถึงได้ซวยอะไรแบบนี้ มาเจอกับคนถ่อยต่ำช้าเช่นนี้ได้ เธอก็ทำบุญใส่บาตรทุกเช้า ทำไมบุญกุศลไม่ส่งผลให้ชีวิตเธอเจอแต่คนดีๆ เลย ทำไมต้องส่งคนบาปดั่งเดรัจฉานมาให้ได้พบเจอ
“แล้วที่กำลังทำอยู่ไม่เรียกว่าข่มขืนเรียกว่าอะไรไม่ทราบไอ้คนสารเลว!” เธอตอกกลับพร้อมกับพยายามทุบตีหน้าอกแกร่งแต่เหมือนว่าแรงของเธอที่มีจะไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านได้เลยสักนิด
“เรียกว่าสมสู่ รู้อะไรไหมการมีเซ็กซ์ร่วมกันจะทำให้ชีวิตคนเรายืนยาวขึ้น และเซ็กซ์ไม่ใช่เรื่องต่ำช้า เรื่องที่ผิดบาป แต่เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนปรารถนา และเธอก็เช่นกันเด็กน้อย เธอก็จะต้องการเซ็กซ์หลังจากนี้ ต้องการให้ฉันเอาแรงๆ กระแทกเนื้อแรงๆ จนขาถ่างเลยแหละคนสวย” พูดจบก็กระชากยกทรงของเธอออกจากหน้าอกจนมันขาดใส่อีกไม่ได้
ว้าย!
เธอร้องตกใจอีกครั้งเมื่อยกทรงถูกกระชากขาดไม่เหลือชิ้นดี ความหนาวเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้เธอห่อตัวเองและมือเล็กทั้งสองปิดหน้าอกตัวเองไว้แต่ก็ถูกมือใหญ่ดึงกระชากออก
“สวยขนาดนี้จะปิดทำไมฮึ”
ดึงมือเล็กออกแล้วก็โน้มหน้าลงไปขูดไถเคราสากไปกับเนินอกอวบอูม กลิ่นกายสาวหอมยั่วยวนอย่างที่ไม่เคยได้กลิ่นนี้มาก่อน มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม มันเป็นกลิ่นเหงื่อผสมกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ
“อือ อย่ามาทำแบบนี้กับฉันนะไอ้เลว ไอ้ชาติชั่ว ยะ.อ่อย” แล้วก็ต้องร้องครางออกมาในที่สุดเมื่อเริ่มรู้สึกวูบไหวหน้าอกที่เขาดูดเร่าละเลียปลายลิ้นไปมากับเนินอกอวบอูมตัวเอง
“อย่าต่อต้านหรือขัดขืนเลยเด็กน้อย ยังไงเสียร่างกายเธอมันก็ตอบสนองฉันอยู่ดี และฉันจะไม่ข่มขืนเธอหรอกนะ ฉันจะทำให้เธอร้องขอจากฉัน และดูสิหัวนมเธอมันแข็งตอบสนองฉัน” ไม่ได้พูดเปล่าแต่ยังก้มหน้าดูดเร่าละเลียดูดเร่ายอดอกสีชมพูระเรื่อหวานของหล่อนพร้อมกับเหวี่ยงร่างเล็กที่กอดรั้งเอวเล็กคอดไว้เพียงมือเดียวไปยังโซฟาตัวยาวที่อยู่ไม่ไกลทันที
“ไม่นะ ฉันแค่หลงมาไม่ได้มาขโมยของ อย่ามาทำแบบนี้กับฉันนะ” เธอคัดค้านและต่อต้านร่างใหญ่ที่ทาบทับตัวเองในตอนนี้ สองมือเล็กอยากจะผลักไสแต่ก็ถูกมือใหญ่ของเขาจับรวบตรึงไว้เหนือหัว และอีกมือของเขาก็กอบกุมขยุ้มขยำหน้าอกของเธอ มันทั้งเจ็บและร้อนวูบวาบแปลกๆ และยิ่งไปกว่านั้นเธอหวาดกลัวหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยหนวดเครารอบกรอบหน้า แม้จะดูดีแต่ในตอนนี้มันน่ากลัวเหลือเกินสำหรับเธอ ภัยที่หวาดกลัวที่สุดสำหรับลูกผู้หญิงมันกำลังจะมาถึงเมื่อรับรู้ได้ถึงความเป็นวายร้ายของบุรุษเบียดดุนดันหน้าท้องเปลือยของตัวเอง
หึหึ
คลังแสงได้แต่ยกยิ้มพึงพอใจกวางน้อยใต้ร่าง หล่อนทำให้เขาตื่นเต้นทั้งๆ ที่หน้าตาและรูปร่างไม่ได้สะดุดตา แต่ความเป็นธรรมชาติของเธอและผิวสองสีน้ำผึ้งของเธอมันกำลังยั่วยวนยามที่หล่อนกำลังบิดเร่าดิ้นหนีทั้งๆ ที่ดิ้นไปไหนไม่รอดแต่เธอก็ยังพยายาม นับถือหล่อนเหลือเกิน
มือใหญ่ขยุ้มขยำเต้าอวบหยุ่นขนาดพอดีมือตัวเองด้วยจังหวะหนักหน่วงพร้อมกับใบหน้าหล่อเคลื่อนไหวคลอเคลียอยู่กลางหน้าอกของสาวใต้ร่าง ถึงแม้เธอจะดิ้นตัวขืนตัวเกร็งไม่ยอมรับสัมผัสแต่เขาก็รับรู้ได้จากยอดอกที่ตื่นตัวของหญิงสาว
“อ่า อื้อ ยะ...อย่าทำแบบนี้กับฉัน คุณเข้าใจฉันผิดแล้ว อ่ะ อื้อ”
เธอดิ้นกายขัดขืนแต่ยิ่งดิ้นยิ่งเป็นการเปิดทาง ข้อมือเล็กทั้งสองที่ถูกมือใหญ่กำแน่นนั่นก็เจ็บ เมื่อเขากำแรงจนใบหน้าเธอเหยเก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พยายามแค่ไหนก็ได้แค่ดิ้นอยู่ใต้ร่างเขา และยิ่งเห็นปากหนากำลังดูดเร่าคลอเคลียเลียยอดอกตนยิ่งเกลียดชังขยะแขยงคนเหนือร่าง
“อ่า ถ้าฉันหยุดตอนนี้คนที่จะเสียใจคือเธอสาวน้อย หัวนมแข็งขนาดนี้แล้วยังจะบอกว่าไม่อีกเหรอฮึ”
น้ำเสียงทุ้มดังพึมพำกับหน้าอกอวบอูมที่กำลังคลอเคลียอยู่ กลิ่นกายสาวและผิวนวลเนียนสีน้ำผึ้งยามกระทบกับแสงไฟในห้องยิ่งยั่วยวนชวนให้ขย่มคร่อมทับ ท่อนขาแข็งแรงกดเรียวขาเล็กที่ถีบป่ายดันตัวเองหนีให้อยู่กับที่
“อือ ไม่นะ หยุดเถอะ อย่าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ ได้โปรด...อย่าข่มขืนฉันเลย อ่ะ อื้อ” เสียงเล็กหวานกลืนหายเข้าไปในลำคอทันทีเมื่อปากหนาเคลื่อนผละจากเต้าขึ้นมาบดกระแทกจูบดุดัน เรียวลิ้นสากสอดเร่าเข้าไปอย่างอุกอาจ ไล่ต้อนเรียวลิ้นน้อยของเจ้าหล่อนไปจนจนมุมหมดทางถอยหนีก็ตวัดเกี่ยวพันลิ้นเธอไว้กับลิ้นตัวเอง
“อ่า อื้อ” เสียงครางอู้อี้และปากน้อยไร้เดียงสาที่เผลอจูบตอบเงอะงะก็ทำให้คลังแสงกระหยิ่มยิ้มพึงพอใจการตอบสนองกลับของหล่อนใต้ร่าง มือใหญ่ที่กดข้อมือเล็กไว้ก็ปล่อยเมื่อตอนนี้สาวน้อยเริ่มมีอารมณ์อ่อนไหวไปกับตัวเองแล้ว มือใหญ่เคลื่อนมากอบกุมเต้าอวบหยุ่นที่ยกเร่าส่ายหนี แต่เหมือนยกขึ้นเสียดสีหน้าอกของเขามากกว่า
“อ่า อื้อ”เสียงครางยังคงดังลอดออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่มสีระเรื่อและปากหนาที่บดเคล้าคลอเคลียจูบแลกลิ้นกันอยู่ มือน้อยเมื่อได้อิสระสมองที่ยังคงมีสติน้อยนิดก็สั่งให้ดันหัวไหล่หน้าของเขาออก แต่แรงก็น้อยเหลือเกิน เหมือนเป็นการแตะสัมผัสเท่านั้นไม่ใช่ผลักดันคนตัวให้ออกไปให้พ้นร่าง
มือใหญ่ของคลังแสงกอบกุมสองเต้าพร้อมปากบดจูบรุกเร้าควานกลืนความหวานของปากน้อยของหญิงสาว ตอนนี้คลังแสงปวดร้าวไปทั่วเอ็นเนื้อร้อน มือใหญ่ผละจากสองเต้าที่ขยุ้มขยำไปหากระดุมกางเกงยีนของเธอ พร้อมกับปลดกระดุมออกอย่างรวดเร็วและรูดซิปออก
“อ่า อื้อ” ทันทีที่ปากหนาผละออก องค์อินทร์ก็หอบหายใจแรงทันที เพราะเมื่อกี้เธอนึกว่าตัวเองจะตายเพราะจูบแล้ว และหล่อนก็รวบรวมเรี่ยวแรงที่มีอันน้อยนิดกับสติที่ยังเหลือดีอยู่ยกมือฟาดไปยังบ้องหูของเขาเผียะ!โอ้ย!คนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับผิวสีน้ำผึ้งยามกระทบแสงไฟร้องโอดครวญเจ็บกกหูที่ถูกฟาดตบทันที ความไม่คาดคิดและไม่ได้ตั้งตัวทำให้หลบหนีไม่ทันกรอด!เสียงขบกรามแกร่งแน่นดังลอดออกมาจากริมฝีปากจ้องมองคนใต้ร่าง ตอนนี้เขาหูอื้อไปหมด หล่อนกล้ามาก กล้ามากที่ตบบ้องหูเขาแบบนี้ เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าทำแบบนี้ ขนาดแม่ที่เลี้ยงดูแลเขามายังไม่เคยทำกับเขาแบบนี้“ปล่อยฉันไปเถอะนะ” องค์อินทร์อ้อนวอนพร้อมกับจับท่อนแข็งแรงที่เท้ากับโซฟากักร่างตัวเองไว้“บุกรุกห้องทำงานฉัน ตบบ้องหูฉันจนอื้อชาขนาดนี้ยังคิดว่าจะปล่อยไปไหนได้อีกเหรอ ถ้าวันนี้กูไม่เอาจนขาถ่างคลานออกจากห้องอย่ามาเรียกกูว่าไอ้เทือก!” สิ้นเสียงหยาบกระด้างก็มีเสียงกรีดร้องดังตามมาเมื่อเขาใช้สองมือกอบกุมสองเต้าของเธอแล้วบีบเคล้นเอาแต่ใจ หาได้ถนอมและอ่อนโยน“อ่ะ เจ็บนะ ฉันเจ็บ ได้โปรด...ได้โปรดหยุดเถอะ อือ ฮือๆๆ” องค์อินทร์จับมือใหญ่ที่กำหน้าอก
องค์อินทร์นอนนิ่งผ่อนคลายอย่างคนต่ำทรามบอก เธอพยายามไม่สนใจความเจ็บปวดที่สอดแทรกฝากตัวกลางลำตัวของตัวเองในตอนนี้ ทั้งเจ็บทั้งอึดอัดกลางร่าง อยากจะผลักดันเขาหนี ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ มาเจอคนเลว มาเจอขยะของสังคม มาเจอคนถ่อยหยาบช้าแบบนี้ “เจ็บ! ” “ชูว์! ผ่อนคลายเด็กน้อย...อ่า ไม่ไหวแล้ว ถ้ายังนิ่งแบบนี้คนที่จะตายคือฉันไม่ใช่เธอ อ่า ว่าแต่ชื่ออะไรเราน่ะ”อยากเรียกชื่อของหล่อนเหลือเกินจึงถาม ปกติแล้วเขาไม่เคยรู้สึกใส่ใจกับคนที่จะนอนด้วย แต่กับคนผิวสีน้ำผึ้งแสนยั่วยวนคนนี้มันชวนให้อยากรู้จัก และยิ่งได้รับความคับแน่นของหล่อนตอนนี้ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าต้องการมากกว่านี้ จึงเริ่มขยับโยกเร่าเคลื่อนไหวเอวสอบ สองมือใหญ่กดหัวไหล่เล็กและลูบไล้มากอบกุมหน้าอกอวบบีบขยุ้มขยำไปตามจังหวะเคลื่อนไหวร่างใหญ่ “อ่ะ เจ็บนะ อ่า คนระยำ! อ่ะ อื้อ”องค์อินทร์กัดปากแน่น เจ็บแสบกลางร่างยามเขาเคลื่อนไหวกระแทกกาย เธอเจ็บทุกครั้งยามเขาเคลื่อนไหวขูดไถสอดลึกเข้ามาจุกลิ้นปี่ตน “อ่า ปากดีเหลือเกินแมวขโมยของฉัน อ่า แน่นเหลือเกิน อืม ชื่ออะไรบอกผัวหน่อยสิเด็กน้อย อ่า อยากเอาแ
“อ่า ไม่ไหวแล้ว อินทร์ร้อน อื้อ อินทร์ไม่ไหวแล้วนะคะ อ่า อื้อ” “อ่า ผัวรู้ว่าหนูอินทร์ไม่ไหว ตอนนี้คุณเทือกก็จะแตกแล้ว แต่เราจะแตกเสียวพร้อมกันทูนหัว โอว์ เสียว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! หนึ่งคนเปลือยหนึ่งคนยังมีเสื้อผ้าครบมีเพียงแค่เป้ากลางหว่างขาที่เปิดเผยให้ได้ออกมาหายใจกินน้ำน้อยในถ้ำน้อยของสาวเจ้า เอวสอบไหวโยกเร่ากดคลึงหนักหน่วงไหวโยกเร่าเสียวซ่านดุดันอย่างชำนาญ ส่วนคนไร้ประสบการณ์ก็ทำหน้าที่ไหวเคลื่อนโยกตามแม้จะไม่รู้ว่าตัวเองเด้งถูกจังหวะไหมแต่เธอก็ร้องกระเส่าทุกครั้งยามเขาสอดกายลึกคลึงในร่าง “โอว์ ทูนหัวของคุณเทือก อ่า” เวลาผ่านไปตีสามจนเวลาผับปิด เหล่าบรรดาเพื่อนต่างโทรหาเพื่อนรักอย่างองค์อินทร์ เพราะตั้งแต่บอกว่าจะไปตามเพื่อนในกลุ่มที่ไปเข้าห้องน้ำ คนไม่เคยมาเที่ยวผับ
เพล้ง! เสียงแก้วใสๆ ในมือถูกปาลงพื้นอย่างไม่ไยดี พร้อมกับร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สาวเท้าหนักๆ ไปยังเป้าหมายที่ถูกจับกดคุกเข่าอยู่กับพื้นตรงหน้าตัวเอง พอเดินไปถึงก็ใช้เท้าใหญ่ยกขึ้นไปแตะคางเล็กแล้วใช้เท้านั่นดันคางมนให้แหงนเงยขึ้นมาสบตาตัวเอง ดวงตาสีทมิฬจ้องไปมองไปยังดวงตาของกวางน้อยที่นั่งสั่นเทาตรงหน้าตัวเองพร้อมแสยะยกยิ้มสมเพชให้หล่อน “คิดผิดแล้วที่มาขโมยของของคนอย่างฉัน” น้ำเสียงแหบกระด้างดังออกมาพร้อมกับเท้าที่ดันคางเล็กยกลง กลับมายืนประคองร่างสูงใหญ่ตัวเอง “ฉันไม่ได้ขโมย” หล่อนตอบกลับเสียงสั่น พร้อมกับก้มหลบตาสีทมิฬน่ากลัวคู่นั้นของเขา หึหึ “บอกมาใครจ้างเธอมาขโมยของฉัน” ยังคงเชื่อ เสียงห้าวดุดันที่ดังในตอนนี้คือเสียงของพระเจ้าของความบาปทั้งปวงบนโลกนี้ นายเทือก คลังแสง คอนแวนต์ วัย 39 ย่าง 40 ปี เจ้าของธุรกิจมืดและทรงอิทธิพลที่สุดของน่านฟ้าเมืองไทยก็ว่าได้ เขามีผับ ซ่อง กาสิโน และค้าขายอาวุธ แม้จะเป็นธุรกิจมืด แต่เขาก็เสียภาษีตามกฎหมาย “ไอ้ผาดไอ้ขาบมันติดต่อกลับมารึยัง” เมื่อกวางน้อยไม่ยอมตอบก็ถามคนของตัวเองที่เป็นคนกดไหล่ล
“อ่า ไม่ไหวแล้ว อินทร์ร้อน อื้อ อินทร์ไม่ไหวแล้วนะคะ อ่า อื้อ” “อ่า ผัวรู้ว่าหนูอินทร์ไม่ไหว ตอนนี้คุณเทือกก็จะแตกแล้ว แต่เราจะแตกเสียวพร้อมกันทูนหัว โอว์ เสียว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! หนึ่งคนเปลือยหนึ่งคนยังมีเสื้อผ้าครบมีเพียงแค่เป้ากลางหว่างขาที่เปิดเผยให้ได้ออกมาหายใจกินน้ำน้อยในถ้ำน้อยของสาวเจ้า เอวสอบไหวโยกเร่ากดคลึงหนักหน่วงไหวโยกเร่าเสียวซ่านดุดันอย่างชำนาญ ส่วนคนไร้ประสบการณ์ก็ทำหน้าที่ไหวเคลื่อนโยกตามแม้จะไม่รู้ว่าตัวเองเด้งถูกจังหวะไหมแต่เธอก็ร้องกระเส่าทุกครั้งยามเขาสอดกายลึกคลึงในร่าง “โอว์ ทูนหัวของคุณเทือก อ่า” เวลาผ่านไปตีสามจนเวลาผับปิด เหล่าบรรดาเพื่อนต่างโทรหาเพื่อนรักอย่างองค์อินทร์ เพราะตั้งแต่บอกว่าจะไปตามเพื่อนในกลุ่มที่ไปเข้าห้องน้ำ คนไม่เคยมาเที่ยวผับ
องค์อินทร์นอนนิ่งผ่อนคลายอย่างคนต่ำทรามบอก เธอพยายามไม่สนใจความเจ็บปวดที่สอดแทรกฝากตัวกลางลำตัวของตัวเองในตอนนี้ ทั้งเจ็บทั้งอึดอัดกลางร่าง อยากจะผลักดันเขาหนี ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ มาเจอคนเลว มาเจอขยะของสังคม มาเจอคนถ่อยหยาบช้าแบบนี้ “เจ็บ! ” “ชูว์! ผ่อนคลายเด็กน้อย...อ่า ไม่ไหวแล้ว ถ้ายังนิ่งแบบนี้คนที่จะตายคือฉันไม่ใช่เธอ อ่า ว่าแต่ชื่ออะไรเราน่ะ”อยากเรียกชื่อของหล่อนเหลือเกินจึงถาม ปกติแล้วเขาไม่เคยรู้สึกใส่ใจกับคนที่จะนอนด้วย แต่กับคนผิวสีน้ำผึ้งแสนยั่วยวนคนนี้มันชวนให้อยากรู้จัก และยิ่งได้รับความคับแน่นของหล่อนตอนนี้ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าต้องการมากกว่านี้ จึงเริ่มขยับโยกเร่าเคลื่อนไหวเอวสอบ สองมือใหญ่กดหัวไหล่เล็กและลูบไล้มากอบกุมหน้าอกอวบบีบขยุ้มขยำไปตามจังหวะเคลื่อนไหวร่างใหญ่ “อ่ะ เจ็บนะ อ่า คนระยำ! อ่ะ อื้อ”องค์อินทร์กัดปากแน่น เจ็บแสบกลางร่างยามเขาเคลื่อนไหวกระแทกกาย เธอเจ็บทุกครั้งยามเขาเคลื่อนไหวขูดไถสอดลึกเข้ามาจุกลิ้นปี่ตน “อ่า ปากดีเหลือเกินแมวขโมยของฉัน อ่า แน่นเหลือเกิน อืม ชื่ออะไรบอกผัวหน่อยสิเด็กน้อย อ่า อยากเอาแ
“อ่า อื้อ” ทันทีที่ปากหนาผละออก องค์อินทร์ก็หอบหายใจแรงทันที เพราะเมื่อกี้เธอนึกว่าตัวเองจะตายเพราะจูบแล้ว และหล่อนก็รวบรวมเรี่ยวแรงที่มีอันน้อยนิดกับสติที่ยังเหลือดีอยู่ยกมือฟาดไปยังบ้องหูของเขาเผียะ!โอ้ย!คนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับผิวสีน้ำผึ้งยามกระทบแสงไฟร้องโอดครวญเจ็บกกหูที่ถูกฟาดตบทันที ความไม่คาดคิดและไม่ได้ตั้งตัวทำให้หลบหนีไม่ทันกรอด!เสียงขบกรามแกร่งแน่นดังลอดออกมาจากริมฝีปากจ้องมองคนใต้ร่าง ตอนนี้เขาหูอื้อไปหมด หล่อนกล้ามาก กล้ามากที่ตบบ้องหูเขาแบบนี้ เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าทำแบบนี้ ขนาดแม่ที่เลี้ยงดูแลเขามายังไม่เคยทำกับเขาแบบนี้“ปล่อยฉันไปเถอะนะ” องค์อินทร์อ้อนวอนพร้อมกับจับท่อนแข็งแรงที่เท้ากับโซฟากักร่างตัวเองไว้“บุกรุกห้องทำงานฉัน ตบบ้องหูฉันจนอื้อชาขนาดนี้ยังคิดว่าจะปล่อยไปไหนได้อีกเหรอ ถ้าวันนี้กูไม่เอาจนขาถ่างคลานออกจากห้องอย่ามาเรียกกูว่าไอ้เทือก!” สิ้นเสียงหยาบกระด้างก็มีเสียงกรีดร้องดังตามมาเมื่อเขาใช้สองมือกอบกุมสองเต้าของเธอแล้วบีบเคล้นเอาแต่ใจ หาได้ถนอมและอ่อนโยน“อ่ะ เจ็บนะ ฉันเจ็บ ได้โปรด...ได้โปรดหยุดเถอะ อือ ฮือๆๆ” องค์อินทร์จับมือใหญ่ที่กำหน้าอก
เสียงเสื้อฉีกขาดพร้อมเสียงกรีดร้องตกใจของเธอดังขึ้นและพยายามดิ้นหนี แต่เอวเล็กก็ถูกแขนแข็งแรงของคนต่ำช้ากอดรัดรั้งไว้แน่น “ก็บอกว่าจะค้นหาความจริงเอง ขโมยไม่ขโมยเดี๋ยวรู้กัน” จากที่สัมผัสบีบขยำก่อนหน้าว่าอวบนุ่มแล้วมาเห็นของจริงที่ดุนดันในยกทรงสีเนื้อยิ่งทำให้เขาตกใจกับความสวยงาม รูปทรงของมันสวยน่าค้นหาที่สุด “คุณจะข่มขืนฉันไม่ได้นะ” เธอบอกเขาพร้อมปัดมือใหญ่ที่กำลังวนเวียนกับหน้าอกตัวเองออก อีกมือก็ดันหน้าอกแข็งแรงไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองแนบเนื้ออกไปเบียดถูกับหน้าอกของเขา “คำว่าข่มขืนใช้กับฉันไม่ได้หรอกนะ” น้ำคำหยาบคายดังออกมาจากริมฝีปากหนาได้รูปองค์อินทร์ คำฝอย หรืออินทร์ วัย 22 ปี ที่เพิ่งเรียนจบเมื่อสองวันก่อน เธอเป็นนักศึกษาจบใหม่ที่ยังว่างงานแต่ก็ต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายๆ แบบตอนนี้ในวันที่มาเลี้ยงฉลองเรียนจบกับกลุ่มเพื่อนที่ผับดังในย่านหนึ่งของกรุงเทพฯ ตอนนี้เธอไม่รู้หรอกว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ทำไมชีวิตถึงได้ซวยอะไรแบบนี้ มาเจอกับคนถ่อยต่ำช้าเช่นนี้ได้ เธอก็ทำบุญใส่บาตรทุกเช้า ทำไมบุญกุศลไม่ส่งผลให้ชีวิตเธอเจอแต่คนดีๆ เลย ทำไมต้องส่งคนบาปดั่งเดรัจฉานมา
เพล้ง! เสียงแก้วใสๆ ในมือถูกปาลงพื้นอย่างไม่ไยดี พร้อมกับร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สาวเท้าหนักๆ ไปยังเป้าหมายที่ถูกจับกดคุกเข่าอยู่กับพื้นตรงหน้าตัวเอง พอเดินไปถึงก็ใช้เท้าใหญ่ยกขึ้นไปแตะคางเล็กแล้วใช้เท้านั่นดันคางมนให้แหงนเงยขึ้นมาสบตาตัวเอง ดวงตาสีทมิฬจ้องไปมองไปยังดวงตาของกวางน้อยที่นั่งสั่นเทาตรงหน้าตัวเองพร้อมแสยะยกยิ้มสมเพชให้หล่อน “คิดผิดแล้วที่มาขโมยของของคนอย่างฉัน” น้ำเสียงแหบกระด้างดังออกมาพร้อมกับเท้าที่ดันคางเล็กยกลง กลับมายืนประคองร่างสูงใหญ่ตัวเอง “ฉันไม่ได้ขโมย” หล่อนตอบกลับเสียงสั่น พร้อมกับก้มหลบตาสีทมิฬน่ากลัวคู่นั้นของเขา หึหึ “บอกมาใครจ้างเธอมาขโมยของฉัน” ยังคงเชื่อ เสียงห้าวดุดันที่ดังในตอนนี้คือเสียงของพระเจ้าของความบาปทั้งปวงบนโลกนี้ นายเทือก คลังแสง คอนแวนต์ วัย 39 ย่าง 40 ปี เจ้าของธุรกิจมืดและทรงอิทธิพลที่สุดของน่านฟ้าเมืองไทยก็ว่าได้ เขามีผับ ซ่อง กาสิโน และค้าขายอาวุธ แม้จะเป็นธุรกิจมืด แต่เขาก็เสียภาษีตามกฎหมาย “ไอ้ผาดไอ้ขาบมันติดต่อกลับมารึยัง” เมื่อกวางน้อยไม่ยอมตอบก็ถามคนของตัวเองที่เป็นคนกดไหล่ล