LOGINShare
ตอนที่4 ชีวิตหลังความตาย
Last Updated:
2025-02-04 20:27:18หลังจากที่เธอหมดสิ้นลมหายใจ เจิ้งซิงอีคิดว่าทุกอย่างคงจะจบสิ้นลงแล้วในชาติภพนี้
ต่อจากนี้เธอคงต้องเดินทางไปชดใช้กรรมในสิ่งที่เคยก่อ และวิญญาณชั่วร้ายเช่นเธอคงไม่พ้นต้องตกนรก
แต่มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเธอไม่อาจที่จะไปไหนได้ กลายเป็นเพียงดวงวิญญาณที่ล่องลอย วนเวียนอยู่ในภพภูมินั้น
หลังจากหมดลมหายใจไปแล้ว เธอคิดว่าความเจ็บปวดที่ได้รับเหล่านั้นจะจางหาย
แต่เธอกลับยิ่งต้องพบกับความเจ็บปวดทบทวี ทุกข์ทรมานเสียยิ่งกว่าตาย เพราะเธอต้องทนมองผลของการกระทำของตัวเธอเอง
บิดามารดาที่รักและถนอมเธอที่สุด ต้องอับอายกับคำติฉินนินทาของผู้คน เพราะการกระทำอันน่ารังเกียจของเธอ และตรอมใจกับการตายของเธอจนล้มป่วย ใบหน้าที่มักจะมีรอยยิ้มเมตตาอยู่เป็นนิจกลับเต็มไปด้วยความโศกเศร้าหม่นหมอง ร่างกายซูบผอมลงทุกวัน รอเวลาที่จะได้ตายตามบุตรสาวอันเป็นที่รักไป
พี่ชายทั้งสามของเธอที่ต้องการทวงความยุติธรรมกับการตายที่คลุมเครือให้น้องสาวเช่นเธอ กลับถูกอีกฝ่ายเล่นงานจนแทบจะไร้ที่ซุกหัวนอน
พี่ใหญ่เจิ้งโฮ่ว ถูกแจ้งข้อหาทำร้ายร่างกาย และพยายามฆ่า เพราะบุกเข้าไปทำร้ายร่างกายของหวังลู่เสียน ทั้งที่ฝ่ายนั้นบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่พี่ชายของเธอกลับถูกเรียกค่าเสียหายหลายหมื่นหยวน แลกกับการไม่ต้องถูกดำเนินคดี
พี่รองเจิ้งเอ้อร์ ที่ทำการค้าขาย ถูกกลั่นแกล้งจนร้านค้าต้องถูกปิด หมดสิ้นหนทางในอาชีพค้าขาย
พี่สามเจิ้งซานถูกปลดออกจากการเป็นทหาร อาชีพที่เขารักและภาคภูมิใจ และไม่มีการแต่งงานที่ดี
หลานชายทั้งสองของเธอต้องอยู่อย่างอดอยาก ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสืออีกต่อไป
แต่พวกเขาเหล่านั้นกลับไม่เคยกล่าวโทษว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขานั้นเป็นความผิดของเธอเลย ทุกๆ ปีในวันครบรอบวันตายของเธอทุกคนยังคงโศกเศร้ากับการจากไปของเธอ และยังคงระลึกถึงเธออยู่เสมอ
ส่วนคนชั่วพวกนั้นกลับยังเชิดหน้าชูตาอยู่ในวงสังคม เป็นที่นับหน้าถือตาของผู้คน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่บนความทุกข์ของคนอื่น
นั่นทำให้เธอไม่อาจที่จะยอมรับได้
เธอยังจดจำเรื่องราวและความรู้สึกเหล่านั้น จดจำ จนฝังลึกอยู่ภายในใจ สิ่งที่เกิดขึ้นมันเลวร้ายมากจนยากที่จะทำใจได้ไหว เธอไม่อาจทำใจยอมรับได้ และไม่มีวันยอมรับเด็ดขาด
ความผิดที่เธอได้กระทำกับพวกเขา มันกลายเป็นตราบาปที่ทำให้เธอเหมือนกับกำลังตกนรกหมกไหม้ เธอต้องสูญเสียทุกอย่างในชีวิต สูญเสียความเป็นคน แม้กระทั่งลมหายใจ
คนที่เธอทำผิดต่อเขามากที่สุดมีชีวิตอยู่ไม่สู้ตาย ต้องอยู่อย่างทุกข์เข็ญและน่าเวทนา
เสิ่นหนิงหลงที่ถูกทำร้ายร่างกาย เขาต้องกลายเป็นคนพิการ ขาของเขาข้างหนึ่งบาดเจ็บสาหัสจนผิดรูป ไม่อาจที่จะกลับมาเดินเหิน ใช้งานได้เหมือนปกติอีกต่อไป
แต่ถึงแม้ว่าเธอจะทำร้ายเขามากมายแค่ไหน แต่คนผู้นั้นก็ยังคงโง่เขลา เธอทำกับเขาถึงเพียงนั้น เขากลับไม่เคยที่จะกล่าวโทษเธอ หรือโกรธเกลียดเธอเลย
คนที่เธอคิดว่าเขาร้ายกาจและเกลียดชังเธอ กลับเป็นคนที่รักและดีกับเธอที่สุด
เสิ่นหนิงหลงมักจะนำดอกไม้สวยๆ มาเคารพหลุมศพเธอในทุกๆ วัน และอยู่พูดคุยกับเธอ ราวกับว่าเธอไม่เคยทำให้เขาต้องเจ็บช้ำน้ำใจ
และการที่เขาพูดเรื่องราวต่างๆ ออกมา มันทำให้เธอได้รู้อะไรหลายๆ อย่างที่ไม่เคยรู้ นั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกผิดและยิ่งรู้สึกเสียใจ
เธอติดค้างเขามากมายเหลือเกิน
ขอโทษ ขอโทษจริงๆ
เธอเฝ้าเอ่ยคำคำนี้กับเขาทุกครั้งที่เขามา แต่ก็รู้ดีว่าเขาไม่มีวันที่จะได้ยิน
ในวันนี้ ผู้ชายที่เธอเกลียดเขานักหนา เขาก็มาหาเธออีกแล้ว
เสิ่นหนิงหลงกำลังคุกเข่าอยู่หน้าหลุมศพของเธอ วางดอกไม้ในมือลงอย่างทะนุถนอม
หากเธอเปิดใจยอมรับเขา ไม่หลงเชื่อคำพูดหวานหูและวาจาหลอกลวงของหวังลู่เสียน เธอคงจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด ที่มีสามีเช่นเสิ่นหนิงหลง ผู้ชายที่ทำทุกอย่างเพื่อเธอ และ รักเธอด้วยหัวใจจริงๆ
เพราะเธอโง่งมหลงเชื่อคนชั่วจึงทำให้กลายเป็นเครื่องมือที่อีกฝ่ายใช้ทำร้ายเขา ทุกอย่างจึงต้องเป็นเช่นนี้
"อีอี พี่รักเธอ รักมาตลอด"
คนโง่ มาบอกอะไรเอาตอนนี้ ไม่ใช่ว่าตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่จะเอาแต่กล่าวคำจิกกัดและกลั่นแกล้งเธอหรอกหรือ
คำสารภาพรักของเสิ่นหนิงหลง ทำให้เธอยิ้มออกมาทั้งน้ำตา รับฟังคำพูดมากมายที่ออกมาจากปากของเขา คำพูดที่เมื่อครั้งที่มีชีวิตอยู่เขาไม่เคยพูด หรือจะเป็นเธอเองที่ไม่เคยคิดจะรับฟังก็ไม่ทราบได้
แต่แล้วการเคลื่อนไหวของคนผู้หนึ่งที่เธอสัมผัสได้ทำให้ดวงจิตของเธอร้อนรุ่ม
เจิ้งซิงอีมองไปยังคนที่ซ่อนตัวอยู่ด้วยความตื่นตระหนกเพราะคนผู้นั้นกำลังเล็งอาวุธสังหารไปยังเสิ่นหนิงหลง
"พี่หนิงหลงระวัง"
ปัง ปัง ปัง
ไม่!!!!
ภาพของคนที่คุกเข่าอยู่หน้าหลุมศพของเธอล้มลงไปต่อหน้า เลือดสีแดงฉานไหลทะลักออกมาจากร่างกายของเขา เจิ่งนองไปทั่วบริเวณหลุมศพ นั่นทำให้เจิ้งซิงอีกรีดเสียงร้องออกมาอย่างไม่ยินยอม
เขาสูญเสียทุกอย่างไปหมดแล้ว แต่คนชั่วพวกนั้นก็ยังไม่คิดที่จะละเว้นชีวิตของเขา
พวกสารเลว
เจิ้งซิงอีรู้สึกว่าวิญญาณโปร่งแสงนี้คล้ายจะแตกสลาย
ความคั่งแค้นไม่ยินยอมทำให้ดวงวิญญาณที่ล่องลอย กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เกิดเป็นลมกระโชกรุนแรง ท้องฟ้าเบื้องบนแปรปรวนมืดครึ้มไปทั่วทั้งผืนนภา ก่อนจะเกิดเป็นสายฟ้าแลบแปลบปลาบและผ่าลงมาตรงวิญญาณที่กำลังคลุ้มคลั่ง
Related chapters
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่5 ย้อนกลับมามีชีวิตอีกครั้ง
เฮือก!!!เจิ้งซิงอีลืมตาขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนก ภาพที่เสิ่นหนิงหลงถูกยิงตายไปต่อหน้าต่อตาทำให้เธอหวาดกลัวและรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากหญิงสาวรีบกวาดตามองหาร่างของชายหนุ่มที่เธอเห็นว่าเขานอนจมกองเลือดอยู่หน้าหลุมศพของเธออย่างร้อนรน แต่สิ่งที่เธอเห็นตอนนี้กลับทำให้เธอต้องนิ่งงันเมื่อพบว่าตอนนี้ตัวเธอกำลังอยู่บนเตียงเตาในห้องที่คุ้นเคย ห้องนี้เป็นห้องนอนของเธอในบ้านเจิ้ง หาใช่สุสานบนหุบเขาในหมู่บ้านไม่มีร่างไร้วิญญาณของเสิ่นหนิงหลง ไม่มีแม้แต่รอยเลือดสักหยด มีเพียงข้าวของที่กระจัดกระจายไร้ระเบียบ สภาพเตียงเตาที่เธอนั่งอยู่ดูยุ่งเหยิง ภายในห้องราวกับสมรภูมิรบแต่สิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าคือเสียงเสียงหนึ่งที่เธอไม่ได้ยินมาเป็นเวลานาน ตอนนี้มันกลับกำลังดังขึ้นอีกครั้งตึกๆ ตึกๆ ตึกๆเธอได้ยินเสียงและรู้สึกถึงก้อนเนื้อที่กำลังเต้นอย่างบ้าคลั่งและรุนแรงอยู่ภายในอก นั่นทำให้เธอรู้สึกตื่นตะลึงจนต้องยกมือขึ้นทาบลงไปตรงตำแหน่งนั้น เธอมีหัวใจ และมันก็กลับมาเต้นอีกครั้งอย่างน่าอัศจรรย์"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน"หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ ตัวอีกครั้ง นี่คือห้องนอนของเธอไม่ผิดแน่ เมื่อลองหยิกเนื้อตั
Last Updated : 2025-02-04คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่6 การเริ่มต้นใหม่ที่ดีมาก
หลังจากที่จัดการทุกอย่างจนเรียบร้อยดีแล้ว เจิ้งซิงอีจึงได้เดินออกมาจากห้อง หญิงสาวกวาดตามองและเดินสำรวจไปทั่วบริเวณบ้านด้วยความคิดถึง ในตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในบ้านเพราะทุกคนต่างก็ออกไปทำงานกันหมด ภายในบ้านจึงค่อนข้างที่จะเงียบ เวลานี้ทั้งพ่อ แม่ พี่ใหญ่และพี่สะใภ้ใหญ่คงจะกำลังตากแดดตากลมทำงานอยู่ในแปลงนา พี่รองและพี่สะใภ้รองคงวุ่นวายอยู่กับการเปิดร้านค้าจนหัวหมุน พี่สามก็คงประจำการอยู่ในค่ายทหารทำหน้าที่ที่เขารักและภาคภูมิใจ ส่วนหลานชายทั้งสองของเธอก็คงกำลังมีความสุขกับการได้ไปโรงเรียน เจิ้งซิงอียิ้มออกมาอย่างมีความสุขเมื่อคิดถึงทุกคนในครอบครัว ตอนนี้ทุกคนยังคงใช้ชีวิตอย่างดี แม้จะเหนื่อยแต่พวกเขาก็มีรอยยิ้มและมีความสุขกับชีวิตในตอนนี้ดีจริงๆ ที่เธอได้มีโอกาสได้ย้อนกลับมาในตอนที่ทุกอย่างยังไม่สายเกินไป และการได้กลับมาในครั้งนี้ เธอจะไม่ยอมให้ความสุขและรอยยิ้มของพวกเขาต้องหายไปอีกตอนนี้เป็นเวลาสายมากแล้วหญิงสาวจึงเดินเข้าไปในห้องครัว เพื่อเตรียมหุงหาอาหารให้กับทุกคน ทำในสิ่งที่ในชีวิตก่อนเธอไม่เคยคิดที่จะทำ หากเป็นเมื่อก่อน หน้าที่นี้คงจะเป็นของผู้เป็นแม่ พอใกล้จะเที่ยงแม่เจิ้งที่ทำ
Last Updated : 2025-02-05คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่7 บ้านตระกูลเสิ่น
"พี่คะ ฉันเอาอาหารมาให้ค่ะ""พี่หนิงหลง อาหารสำหรับพี่ค่ะ""สามี ฉันเอาอาหารมาให้คุณค่ะ"แค๊ก! แค๊ก!เจิ้งซิงอีสำลักน้ำลายตัวเองจนหน้าแดง รีบยกฝ่ามืออ่อนนุ่มขึ้นลูบหน้าลูบอก ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นเพราะความกระดากอาย เมื่อลองเอ่ยคำพูดเหล่านั้นออกมาตลอดเส้นทางที่เดินมาบ้านเสิ่น เธอเรียบเรียงคำพูดที่จะเอ่ยกับสามีเอาไว้มากมาย แต่กลับไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นพูดคุยกับอีกฝ่ายอย่างไรดี ไม่คิดว่าการพูดประโยคง่ายๆ เพียงหนึ่งประโยคจะยากเย็นถึงเพียงนี้ด้วยทุกครั้งที่ผ่านมาเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสามี เธอไม่เคยที่จะเอ่ยกับเขาก่อนเลยด้วยซ้ำ และแน่นอนว่าย่อมไม่เคยที่จะเอ่ยถ้อยคำเหล่านี้ด้วยเช่นกัน หากจะพูดด้วยก็มีเพียงแค่คำด่าทอ พูดจาหาเรื่องชวนทะเลาะคำพูดของเธอนั้นจะมีเพียงคำถากถาง จิกกัดและคำต่อว่าเท่านั้น ไม่มีคำพูดดีๆ เลยสักครั้ง คิดๆ ดูแล้วเธอจะพูดดีๆ กับเขาก็ในตอนที่ต้องการบางอย่างจากเขาเท่านั้น แต่คำพูดพวกนั้นก็ล้วนแต่เสแสร้งหาความจริงใจไม่เจอและท่าทีของเธอที่มีต่อผู้เป็นสามีก็มักจะเป็นการแสดงออกว่ารังเกียจ เมินเฉย และมักจะหลีกเลี่ยงเขาเสียด้วยซ้ำ จู่ๆ มาเดินเข้าไปพูดจาอ่อนหวาน ทั้งยังทำอาหารไปให้ อี
Last Updated : 2025-02-06คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่8 สามีภรรยาพบหน้า
"มาทำอะไรที่นี่"น้ำเสียงอันคุ้นเคยที่ดังขึ้นจากด้านหลังทำให้เจิ้งซิงอีสะดุ้ง รู้ดีว่าเจ้าของเสียงทุ้มนั้นคือผู้ใดโดยที่ไม่ต้องหันกลับไปมอง หัวใจของเธอพลันเต้นแรงขึ้นราวกับจะทะลุออกมานอกอก เมื่อถึงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายจริงๆเจิ้งซิงอีกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ รู้สึกประหม่าขึ้นมาเสียอย่างนั้น จนอยากจะแทรกกายหายไปจากตรงนี้ อย่างน้อยๆ ก็ขอไปตั้งหลักก่อน แต่เมื่อไม่อาจหลีกเลี่ยงได้อย่างใจคิด จึงตัดสินใจหันกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของเรือนกายสูงใหญ่กำยำเฉกเช่นชายชาติทหารภาพที่ปรากฏสู่สายตาทันทีที่หันกลับไปมองคือแผ่นอกกว้างของอีกฝ่าย เสื้อเนื้อบางสีเทาหม่นที่ชื้นเหงื่อ เปียกจนแนบเนื้อ มองเห็นเป็นรูปเป็นร่างแผงอกกำยำและยอดอกเด่นชัด จนอดไม่ได้ที่จะหลุบสายตามองต่ำลงไปกว่านั้นมัดกล้ามเนื้ออันทรงพลังของบุรุษเพศที่เรียงตัวสวยทำลมหายใจคนมองสะดุด ลำคอถึงกับแห้งผาก จนต้องรีบดึงสายตากลับขึ้นมาด้านบน แต่นั่นกลับไม่ได้ช่วยอันใดมากนัก เมื่อไล่สายตาไปตามลำคอแกร่ง และสันกรามคมชัดที่สื่อถึงความมั่นคง ริมฝีปากบางได้รูปรับกับจมูกโด่งเป็นสัน จนกระทั่งสบเข้ากับดวงตาสีสนิมเข้มดั่งดวงดาวในยามราตรี แฝงไว้ด้ว
Last Updated : 2025-02-07คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่9 จับผิด
เจิ้งซิงอีอ้าปากค้าง มองค้อนอีกฝ่ายตาแทบพลิกก่อนจะคว้าตะเกียบขึ้นมาคีบอาหารเหล่านั้นเข้าปาก"ทีนี้จะกินได้หรือยัง"เสิ่นหนิงหลงมองสตรีที่ขึงตามองเขา ใบหน้าสวยงอง้ำอย่างไม่พอใจ แต่ดวงตากลมโตกลับปรากฏประกายแง่งอนอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แม้ปฏิกิริยาเหล่านั้นจะทำให้หัวใจคันยุบยิบ กระนั้นความคลางแคลงสงสัยก็ยังคงไม่จางหาย เพราะนี่ไม่ใช่วิสัยปกติของคนเป็นภรรยา หากในยามปกติคาดว่าถ้อยคำแสลงหูคงได้หลุดออกมาจากปากเล็กๆ นั่น และอาหารบนโต๊ะคงได้ถูกเก็บกลับไปตั้งแต่เขาเอ่ยจบประโยคแล้วแต่ถึงแม้จะไม่รู้ว่าภรรยามีจุดประสงค์ใดที่มาทำดีด้วย เขาก็ไม่อยากให้เธอต้องรู้สึกขุ่นเคืองและอารมณ์เสียไปมากกว่านี้อีก เพราะอาจจะเป็นเขาเองที่ไม่อาจทนรับได้ไหว วาจาเชือดเฉือนที่ทำให้ต้องระเห็จมาที่นี่ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางยังทำให้ใจเจ็บและจุกไม่หาย หากถูกภรรยาแสดงฤทธิ์เดชใส่อีกรอบเขาคงได้หลั่งน้ำตาเป็นแน่ จึงยอมเดินไปล้างมือแล้วกลับมานั่งลงฝั่งตรงข้ามภรรยาแต่โดยดี แต่ภาพอาหารหน้าตาน่ากินบนโต๊ะทำให้เขาต้องแปลกใจอีกครั้งเจิ้งซิงอีขยับตัวอย่างอึดอัดรู้สึกใจแป้วขึ้นมาเมื่อคนตรงหน้าเอาแต่จ้องมองอาหารนิ่งไม่ยอมขยับตะเกียบเสียท
Last Updated : 2025-02-07คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่10 อยากรู้ต้องพิสูจน์
หลังจากมื้อเที่ยงที่ไม่เคยได้มีร่วมกันมาก่อนกับภรรยาจบลง เสิ่นหนิงหลงที่เฝ้าสังเกตพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไปของภรรยาคนงามก็ยิ่งเกิดความระแวงสงสัย เพราะเธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ เปลี่ยนไปจนเขาคิดว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ภรรยาของเขา เธอไม่ใช่เจิ้งซิงอีผู้หญิงเอาแต่ใจที่เขารู้จักถึงแม้ว่าท่าทางจะดูเหมือนปั้นปึ่ง ไม่ใส่ใจ นิ่งๆ เงียบๆ แต่เขาก็รู้ว่าเธอไม่ได้รู้สึกอย่างที่แสดงออกมา ดังคำกล่าวที่ว่า สายตาหลอกกันไม่ได้ตลอดมื้ออาหารสายตาของภรรยาที่มักจะเผลอไผลมองมานั้น มันทั้งรอคอยและเต็มไปด้วยความคาดหวังแม้ปากเล็กๆ นั้นจะปิดเงียบ แต่ดวงตาพราวระยับของเธอกลับกำลังส่งเสียงดังอร่อยใช่หรือไม่ ชมฉันสิ ชมฉันสิถึงแม้จะรู้สึกแบบนั้น แต่เขาก็ทำเพียงกินอาหารด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ ถึงมันจะอร่อยมากๆ ก็ตาม แต่เขาก็ไม่คิดจะเอ่ยปากชมให้เธอได้ใจหรอกเพราะรู้ดีว่าเธอมีจุดประสงค์แอบแฝง ภรรยามีบางอย่างในใจแน่ แต่เมื่อไม่อาจบังคับให้อีกฝ่ายพูดออกมาได้ในตอนนี้ว่าต้องการสิ่งใดจากเขา จึงได้แต่นิ่งเฉยเสีย ความอดทนของอีกฝ่ายใช่ว่าจะมีมากเสียเมื่อไหร่ ยิ่งการต้องมาทำดีกับเขา อีกฝ่ายไม่เคยที่จะฝืนใจทำได้นานเสียด้วยซ้ำ อีกไ
Last Updated : 2025-02-07คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่11 ขอโอกาส
เสิ่นหนิงหลงมองใบหน้างามของภรรยาที่อยู่ห่างเพียงฝ่ามือกั้นอย่างเผลอไผล คล้ายดังภาพตรงหน้าเป็นความฝันอันเลือนราง เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าภรรยาจะอ่อนโยนต่อเขาถึงเพียงนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังล่องลอยอยู่เหนือเมฆหมอกนุ่มละมุน หัวใจของเขาเต้นระรัวกับความชิดใกล้และใส่ใจของภรรยาสายตาคู่งามของเธอกำลังกวาดมองไปทั่วใบหน้าของเขา ใช้ผ้าเช็ดหน้าที่มีกลิ่นหอมหวาน กลิ่นเฉพาะตัวของเธอที่เขาชื่นชอบ บรรจงเช็ดไปตามใบหน้าของเขาอย่างตั้งใจ สัมผัสนั้นอ่อนโยนราวกับสายลมอ่อนๆ ที่ไล้ไปบนผิวเนื้อ ให้ความรู้สึกเย็นสบายและผ่อนคลาย หากว่ากำลังฝัน นี่คงเป็นความฝันที่เขาไม่อยากตื่นเสิ่นหนิงหลงราวกับตกอยู่ในห้วงภวังค์ จ้องมองริมฝีปากอิ่มที่ขยับเอื้อนเอ่ยราวกับต้องมนต์สะกด"สะอาดแล้วค่ะ"เจิ้งซิงอีเอ่ยบอกคนที่เอาแต่จ้องมองเธอเสียงแผ่วเพราะความกระดากอายกับเรื่องน่าขายหน้าที่เกิดขึ้น เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงนิ่งเงียบ สายตาที่มองมาก็คล้ายจะอ่อนลง ภายในใจก็เกิดความคาดหวังขึ้นมา คิดใช้โอกาสนี้ปรับความเข้าใจกับผู้เป็นสามีเธอรวบรวมความกล้าใช้มือข้างหนึ่งที่สั่นน้อยๆ เพราะความตื่นเต้น คล้องลำคอแกร่งให้โน้มต่ำลงมา มืออีกข้
Last Updated : 2025-02-08คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่12 ที่แท้สามีก็เจ้าเล่ห์
"ขอบคุณนะคะ สามี"เจิ้งซิงอีอุบอิบบอกเจ้าของอ้อมแขนด้วยรอยยิ้มขัดเขินกับคำเรียกขานที่ตนใช้ ซุกใบหน้าที่แดงก่ำกับแผงอกกว้าง ถูไถปลายจมูกสูดดมกลิ่นกายที่เธอพึ่งจะค้นพบว่าเธอชอบมาก กระชับอ้อมแขนกอดอีกฝ่ายแน่นขึ้น ซึมซับความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยของอ้อมกอดของสามี"อืม"เสิ่นหนิงหลงหลับตาลงกดจมูกโด่งลงบนเส้นผมอ่อนนุ่มขานรับในลำคอ หัวใจของเขาเต้นระรัว อิ่มเอมไปด้วยความยินดี ริมฝีปากปรากฏรอยยิ้มอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ความสนใจทั้งหมดจดจ่ออยู่แต่กับคนในอ้อมแขนหญิงสาวผู้ที่อยู่ในใจของเขามาเนิ่นนาน ภรรยาของเขา"มันไม่ใช่ความฝันใช่ไหม"ชายหนุ่มกระซิบถามแผ่วเบาราวกับละเมอ แขนแข็งแรงกอดรัดร่างเล็กที่สูงแค่อกของเขาแน่นขึ้น ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบากับแผ่นหลังบอบบาง สัมผัสร่างนุ่มนิ่มหอมละมุนของภรรยาที่ขยับกายแนบชิดกับอกแกร่งของเขา สูดดมความหอมละมุนของเส้นผมดำขลับ และซึมซับถึงการเต้นของหัวใจที่ใกล้ชิดกัน เจิ้งซิงอีคลี่ยิ้มน้ำตาคลอเธอรู้ดีว่าสามีกำลังรู้สึกอย่างไร เธอไม่ได้ตอบเขาในทันทีหญิงสาวคลายอ้อมแขนออกจากเอวสอบของสามีแล้วเปลี่ยนเป็นยกขึ้นคล้องลำคอของเขาเอาไว้แทน แหงนเงยใบหน้าขึ้นมองปลายคางแกร่งด้วย
Last Updated : 2025-02-08
Latest chapter
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่13 รักษาแผล
ริมฝีปากที่บดเบียดลงมาอย่างเร่าร้อน ปลายลิ้นชื้นที่สอดแทรกเข้ามาในโพรงปากอย่างกะทันหันทำให้เจิ้งซิงอีรู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่มันก็เพียงครู่เดียวเท่านั้น ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกวาบหวาม เธอปล่อยให้สามีตักตวงความหวานฉ่ำตามใจปรารถนาจูบนั้นยาวนานจนเจิ้งซิงอีแทบขาดใจเสิ่นหนิงหลงผละริมฝีปากออกจากเรียวปากนุ่มนิ่มอย่างเชื่องช้า หลังจากที่กวาดต้อนความหวานละมุนจนพอใจ สองมือใหญ่ยกขึ้นประคองใบหน้าเรียวเล็กแดงก่ำของคนที่กำลังหายใจหอบหนักเพราะถูกเขาช่วงชิงลมหายใจเอาไว้ มองสบนัยน์ตาหวานฉ่ำเยิ้มของภรรยา ลมหายใจร้อนระอุเป่ารดใบหน้างาม ปลายนิ้วโป้งใหญ่เกลี่ยริมฝีปากบวมเจ่อฉ่ำวาวด้วยหยาดน้ำใสแผ่วเบา "อีอี"เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าเอ่ยเรียกคนเป็นภรรยาอย่างหลงใหลเขายอมรับจากใจเลยว่าทั้งรัก ทั้งหลง ทั้งคลั่งไคล้เธอ ลุ่มหลงจนโงหัวไม่ขึ้น"ขา สามี"นิ้วมือสากร้อนลากไล้ผิวแก้มของคนที่คลี่รอยยิ้มหวานส่งให้เขา ทั้งยังขานรับเสียงอ่อนหวาน กดปลายจมูกโด่งบนแก้มนุ่มกับความน่ารักน่าเอ็นดูนั้นไอร้อนผ่าวจากคนตัวสูงและแววตาลุ่มลึกของเขาทำให้เจิ้งซิงอีตัวสั่น สองแขนเรียวเกาะเกี่ยวไหล่กว้างของสามีเอาไว้แน่นเผยอปากรับ
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่12 ที่แท้สามีก็เจ้าเล่ห์
"ขอบคุณนะคะ สามี"เจิ้งซิงอีอุบอิบบอกเจ้าของอ้อมแขนด้วยรอยยิ้มขัดเขินกับคำเรียกขานที่ตนใช้ ซุกใบหน้าที่แดงก่ำกับแผงอกกว้าง ถูไถปลายจมูกสูดดมกลิ่นกายที่เธอพึ่งจะค้นพบว่าเธอชอบมาก กระชับอ้อมแขนกอดอีกฝ่ายแน่นขึ้น ซึมซับความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยของอ้อมกอดของสามี"อืม"เสิ่นหนิงหลงหลับตาลงกดจมูกโด่งลงบนเส้นผมอ่อนนุ่มขานรับในลำคอ หัวใจของเขาเต้นระรัว อิ่มเอมไปด้วยความยินดี ริมฝีปากปรากฏรอยยิ้มอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ความสนใจทั้งหมดจดจ่ออยู่แต่กับคนในอ้อมแขนหญิงสาวผู้ที่อยู่ในใจของเขามาเนิ่นนาน ภรรยาของเขา"มันไม่ใช่ความฝันใช่ไหม"ชายหนุ่มกระซิบถามแผ่วเบาราวกับละเมอ แขนแข็งแรงกอดรัดร่างเล็กที่สูงแค่อกของเขาแน่นขึ้น ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบากับแผ่นหลังบอบบาง สัมผัสร่างนุ่มนิ่มหอมละมุนของภรรยาที่ขยับกายแนบชิดกับอกแกร่งของเขา สูดดมความหอมละมุนของเส้นผมดำขลับ และซึมซับถึงการเต้นของหัวใจที่ใกล้ชิดกัน เจิ้งซิงอีคลี่ยิ้มน้ำตาคลอเธอรู้ดีว่าสามีกำลังรู้สึกอย่างไร เธอไม่ได้ตอบเขาในทันทีหญิงสาวคลายอ้อมแขนออกจากเอวสอบของสามีแล้วเปลี่ยนเป็นยกขึ้นคล้องลำคอของเขาเอาไว้แทน แหงนเงยใบหน้าขึ้นมองปลายคางแกร่งด้วย
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่11 ขอโอกาส
เสิ่นหนิงหลงมองใบหน้างามของภรรยาที่อยู่ห่างเพียงฝ่ามือกั้นอย่างเผลอไผล คล้ายดังภาพตรงหน้าเป็นความฝันอันเลือนราง เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าภรรยาจะอ่อนโยนต่อเขาถึงเพียงนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังล่องลอยอยู่เหนือเมฆหมอกนุ่มละมุน หัวใจของเขาเต้นระรัวกับความชิดใกล้และใส่ใจของภรรยาสายตาคู่งามของเธอกำลังกวาดมองไปทั่วใบหน้าของเขา ใช้ผ้าเช็ดหน้าที่มีกลิ่นหอมหวาน กลิ่นเฉพาะตัวของเธอที่เขาชื่นชอบ บรรจงเช็ดไปตามใบหน้าของเขาอย่างตั้งใจ สัมผัสนั้นอ่อนโยนราวกับสายลมอ่อนๆ ที่ไล้ไปบนผิวเนื้อ ให้ความรู้สึกเย็นสบายและผ่อนคลาย หากว่ากำลังฝัน นี่คงเป็นความฝันที่เขาไม่อยากตื่นเสิ่นหนิงหลงราวกับตกอยู่ในห้วงภวังค์ จ้องมองริมฝีปากอิ่มที่ขยับเอื้อนเอ่ยราวกับต้องมนต์สะกด"สะอาดแล้วค่ะ"เจิ้งซิงอีเอ่ยบอกคนที่เอาแต่จ้องมองเธอเสียงแผ่วเพราะความกระดากอายกับเรื่องน่าขายหน้าที่เกิดขึ้น เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงนิ่งเงียบ สายตาที่มองมาก็คล้ายจะอ่อนลง ภายในใจก็เกิดความคาดหวังขึ้นมา คิดใช้โอกาสนี้ปรับความเข้าใจกับผู้เป็นสามีเธอรวบรวมความกล้าใช้มือข้างหนึ่งที่สั่นน้อยๆ เพราะความตื่นเต้น คล้องลำคอแกร่งให้โน้มต่ำลงมา มืออีกข้
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่10 อยากรู้ต้องพิสูจน์
หลังจากมื้อเที่ยงที่ไม่เคยได้มีร่วมกันมาก่อนกับภรรยาจบลง เสิ่นหนิงหลงที่เฝ้าสังเกตพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไปของภรรยาคนงามก็ยิ่งเกิดความระแวงสงสัย เพราะเธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ เปลี่ยนไปจนเขาคิดว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ภรรยาของเขา เธอไม่ใช่เจิ้งซิงอีผู้หญิงเอาแต่ใจที่เขารู้จักถึงแม้ว่าท่าทางจะดูเหมือนปั้นปึ่ง ไม่ใส่ใจ นิ่งๆ เงียบๆ แต่เขาก็รู้ว่าเธอไม่ได้รู้สึกอย่างที่แสดงออกมา ดังคำกล่าวที่ว่า สายตาหลอกกันไม่ได้ตลอดมื้ออาหารสายตาของภรรยาที่มักจะเผลอไผลมองมานั้น มันทั้งรอคอยและเต็มไปด้วยความคาดหวังแม้ปากเล็กๆ นั้นจะปิดเงียบ แต่ดวงตาพราวระยับของเธอกลับกำลังส่งเสียงดังอร่อยใช่หรือไม่ ชมฉันสิ ชมฉันสิถึงแม้จะรู้สึกแบบนั้น แต่เขาก็ทำเพียงกินอาหารด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ ถึงมันจะอร่อยมากๆ ก็ตาม แต่เขาก็ไม่คิดจะเอ่ยปากชมให้เธอได้ใจหรอกเพราะรู้ดีว่าเธอมีจุดประสงค์แอบแฝง ภรรยามีบางอย่างในใจแน่ แต่เมื่อไม่อาจบังคับให้อีกฝ่ายพูดออกมาได้ในตอนนี้ว่าต้องการสิ่งใดจากเขา จึงได้แต่นิ่งเฉยเสีย ความอดทนของอีกฝ่ายใช่ว่าจะมีมากเสียเมื่อไหร่ ยิ่งการต้องมาทำดีกับเขา อีกฝ่ายไม่เคยที่จะฝืนใจทำได้นานเสียด้วยซ้ำ อีกไ
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่9 จับผิด
เจิ้งซิงอีอ้าปากค้าง มองค้อนอีกฝ่ายตาแทบพลิกก่อนจะคว้าตะเกียบขึ้นมาคีบอาหารเหล่านั้นเข้าปาก"ทีนี้จะกินได้หรือยัง"เสิ่นหนิงหลงมองสตรีที่ขึงตามองเขา ใบหน้าสวยงอง้ำอย่างไม่พอใจ แต่ดวงตากลมโตกลับปรากฏประกายแง่งอนอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แม้ปฏิกิริยาเหล่านั้นจะทำให้หัวใจคันยุบยิบ กระนั้นความคลางแคลงสงสัยก็ยังคงไม่จางหาย เพราะนี่ไม่ใช่วิสัยปกติของคนเป็นภรรยา หากในยามปกติคาดว่าถ้อยคำแสลงหูคงได้หลุดออกมาจากปากเล็กๆ นั่น และอาหารบนโต๊ะคงได้ถูกเก็บกลับไปตั้งแต่เขาเอ่ยจบประโยคแล้วแต่ถึงแม้จะไม่รู้ว่าภรรยามีจุดประสงค์ใดที่มาทำดีด้วย เขาก็ไม่อยากให้เธอต้องรู้สึกขุ่นเคืองและอารมณ์เสียไปมากกว่านี้อีก เพราะอาจจะเป็นเขาเองที่ไม่อาจทนรับได้ไหว วาจาเชือดเฉือนที่ทำให้ต้องระเห็จมาที่นี่ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางยังทำให้ใจเจ็บและจุกไม่หาย หากถูกภรรยาแสดงฤทธิ์เดชใส่อีกรอบเขาคงได้หลั่งน้ำตาเป็นแน่ จึงยอมเดินไปล้างมือแล้วกลับมานั่งลงฝั่งตรงข้ามภรรยาแต่โดยดี แต่ภาพอาหารหน้าตาน่ากินบนโต๊ะทำให้เขาต้องแปลกใจอีกครั้งเจิ้งซิงอีขยับตัวอย่างอึดอัดรู้สึกใจแป้วขึ้นมาเมื่อคนตรงหน้าเอาแต่จ้องมองอาหารนิ่งไม่ยอมขยับตะเกียบเสียท
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่8 สามีภรรยาพบหน้า
"มาทำอะไรที่นี่"น้ำเสียงอันคุ้นเคยที่ดังขึ้นจากด้านหลังทำให้เจิ้งซิงอีสะดุ้ง รู้ดีว่าเจ้าของเสียงทุ้มนั้นคือผู้ใดโดยที่ไม่ต้องหันกลับไปมอง หัวใจของเธอพลันเต้นแรงขึ้นราวกับจะทะลุออกมานอกอก เมื่อถึงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายจริงๆเจิ้งซิงอีกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ รู้สึกประหม่าขึ้นมาเสียอย่างนั้น จนอยากจะแทรกกายหายไปจากตรงนี้ อย่างน้อยๆ ก็ขอไปตั้งหลักก่อน แต่เมื่อไม่อาจหลีกเลี่ยงได้อย่างใจคิด จึงตัดสินใจหันกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของเรือนกายสูงใหญ่กำยำเฉกเช่นชายชาติทหารภาพที่ปรากฏสู่สายตาทันทีที่หันกลับไปมองคือแผ่นอกกว้างของอีกฝ่าย เสื้อเนื้อบางสีเทาหม่นที่ชื้นเหงื่อ เปียกจนแนบเนื้อ มองเห็นเป็นรูปเป็นร่างแผงอกกำยำและยอดอกเด่นชัด จนอดไม่ได้ที่จะหลุบสายตามองต่ำลงไปกว่านั้นมัดกล้ามเนื้ออันทรงพลังของบุรุษเพศที่เรียงตัวสวยทำลมหายใจคนมองสะดุด ลำคอถึงกับแห้งผาก จนต้องรีบดึงสายตากลับขึ้นมาด้านบน แต่นั่นกลับไม่ได้ช่วยอันใดมากนัก เมื่อไล่สายตาไปตามลำคอแกร่ง และสันกรามคมชัดที่สื่อถึงความมั่นคง ริมฝีปากบางได้รูปรับกับจมูกโด่งเป็นสัน จนกระทั่งสบเข้ากับดวงตาสีสนิมเข้มดั่งดวงดาวในยามราตรี แฝงไว้ด้ว
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่7 บ้านตระกูลเสิ่น
"พี่คะ ฉันเอาอาหารมาให้ค่ะ""พี่หนิงหลง อาหารสำหรับพี่ค่ะ""สามี ฉันเอาอาหารมาให้คุณค่ะ"แค๊ก! แค๊ก!เจิ้งซิงอีสำลักน้ำลายตัวเองจนหน้าแดง รีบยกฝ่ามืออ่อนนุ่มขึ้นลูบหน้าลูบอก ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นเพราะความกระดากอาย เมื่อลองเอ่ยคำพูดเหล่านั้นออกมาตลอดเส้นทางที่เดินมาบ้านเสิ่น เธอเรียบเรียงคำพูดที่จะเอ่ยกับสามีเอาไว้มากมาย แต่กลับไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นพูดคุยกับอีกฝ่ายอย่างไรดี ไม่คิดว่าการพูดประโยคง่ายๆ เพียงหนึ่งประโยคจะยากเย็นถึงเพียงนี้ด้วยทุกครั้งที่ผ่านมาเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสามี เธอไม่เคยที่จะเอ่ยกับเขาก่อนเลยด้วยซ้ำ และแน่นอนว่าย่อมไม่เคยที่จะเอ่ยถ้อยคำเหล่านี้ด้วยเช่นกัน หากจะพูดด้วยก็มีเพียงแค่คำด่าทอ พูดจาหาเรื่องชวนทะเลาะคำพูดของเธอนั้นจะมีเพียงคำถากถาง จิกกัดและคำต่อว่าเท่านั้น ไม่มีคำพูดดีๆ เลยสักครั้ง คิดๆ ดูแล้วเธอจะพูดดีๆ กับเขาก็ในตอนที่ต้องการบางอย่างจากเขาเท่านั้น แต่คำพูดพวกนั้นก็ล้วนแต่เสแสร้งหาความจริงใจไม่เจอและท่าทีของเธอที่มีต่อผู้เป็นสามีก็มักจะเป็นการแสดงออกว่ารังเกียจ เมินเฉย และมักจะหลีกเลี่ยงเขาเสียด้วยซ้ำ จู่ๆ มาเดินเข้าไปพูดจาอ่อนหวาน ทั้งยังทำอาหารไปให้ อี
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่6 การเริ่มต้นใหม่ที่ดีมาก
หลังจากที่จัดการทุกอย่างจนเรียบร้อยดีแล้ว เจิ้งซิงอีจึงได้เดินออกมาจากห้อง หญิงสาวกวาดตามองและเดินสำรวจไปทั่วบริเวณบ้านด้วยความคิดถึง ในตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในบ้านเพราะทุกคนต่างก็ออกไปทำงานกันหมด ภายในบ้านจึงค่อนข้างที่จะเงียบ เวลานี้ทั้งพ่อ แม่ พี่ใหญ่และพี่สะใภ้ใหญ่คงจะกำลังตากแดดตากลมทำงานอยู่ในแปลงนา พี่รองและพี่สะใภ้รองคงวุ่นวายอยู่กับการเปิดร้านค้าจนหัวหมุน พี่สามก็คงประจำการอยู่ในค่ายทหารทำหน้าที่ที่เขารักและภาคภูมิใจ ส่วนหลานชายทั้งสองของเธอก็คงกำลังมีความสุขกับการได้ไปโรงเรียน เจิ้งซิงอียิ้มออกมาอย่างมีความสุขเมื่อคิดถึงทุกคนในครอบครัว ตอนนี้ทุกคนยังคงใช้ชีวิตอย่างดี แม้จะเหนื่อยแต่พวกเขาก็มีรอยยิ้มและมีความสุขกับชีวิตในตอนนี้ดีจริงๆ ที่เธอได้มีโอกาสได้ย้อนกลับมาในตอนที่ทุกอย่างยังไม่สายเกินไป และการได้กลับมาในครั้งนี้ เธอจะไม่ยอมให้ความสุขและรอยยิ้มของพวกเขาต้องหายไปอีกตอนนี้เป็นเวลาสายมากแล้วหญิงสาวจึงเดินเข้าไปในห้องครัว เพื่อเตรียมหุงหาอาหารให้กับทุกคน ทำในสิ่งที่ในชีวิตก่อนเธอไม่เคยคิดที่จะทำ หากเป็นเมื่อก่อน หน้าที่นี้คงจะเป็นของผู้เป็นแม่ พอใกล้จะเที่ยงแม่เจิ้งที่ทำ
คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว ตอนที่5 ย้อนกลับมามีชีวิตอีกครั้ง
เฮือก!!!เจิ้งซิงอีลืมตาขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนก ภาพที่เสิ่นหนิงหลงถูกยิงตายไปต่อหน้าต่อตาทำให้เธอหวาดกลัวและรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากหญิงสาวรีบกวาดตามองหาร่างของชายหนุ่มที่เธอเห็นว่าเขานอนจมกองเลือดอยู่หน้าหลุมศพของเธออย่างร้อนรน แต่สิ่งที่เธอเห็นตอนนี้กลับทำให้เธอต้องนิ่งงันเมื่อพบว่าตอนนี้ตัวเธอกำลังอยู่บนเตียงเตาในห้องที่คุ้นเคย ห้องนี้เป็นห้องนอนของเธอในบ้านเจิ้ง หาใช่สุสานบนหุบเขาในหมู่บ้านไม่มีร่างไร้วิญญาณของเสิ่นหนิงหลง ไม่มีแม้แต่รอยเลือดสักหยด มีเพียงข้าวของที่กระจัดกระจายไร้ระเบียบ สภาพเตียงเตาที่เธอนั่งอยู่ดูยุ่งเหยิง ภายในห้องราวกับสมรภูมิรบแต่สิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าคือเสียงเสียงหนึ่งที่เธอไม่ได้ยินมาเป็นเวลานาน ตอนนี้มันกลับกำลังดังขึ้นอีกครั้งตึกๆ ตึกๆ ตึกๆเธอได้ยินเสียงและรู้สึกถึงก้อนเนื้อที่กำลังเต้นอย่างบ้าคลั่งและรุนแรงอยู่ภายในอก นั่นทำให้เธอรู้สึกตื่นตะลึงจนต้องยกมือขึ้นทาบลงไปตรงตำแหน่งนั้น เธอมีหัวใจ และมันก็กลับมาเต้นอีกครั้งอย่างน่าอัศจรรย์"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน"หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ ตัวอีกครั้ง นี่คือห้องนอนของเธอไม่ผิดแน่ เมื่อลองหยิกเนื้อตั
