บทที่ 525

การประมูลค่อย ๆ ดำเนินไปสู่ตอนจบอย่างช้า ๆ หินแร่ก้อนนั้นที่ถูกผู้เชี่ยวชาญมองว่าจะมีแน้วโน้มที่ดีมากที่สุด ถูกเคาะค้อนประมูลไปในราคาหนึ่งล้านหยวน ซึ่งถูกเฝิงจื่อไฉสอยเข้ากระเป๋าไปได้สำเร็จ

“พี่ไฉสุดยอดจริง ๆ เพิ่มราคาสองครั้งก็สยบได้ทั้งห้องแล้ว ไม่มีใครกล้าสู้ราคากับพี่ไฉเลย”

“คนที่ได้รับมอบหมายให้ทำการประมูลคงร้องไห้แน่ ฉันได้ยินว่าหินแร่ดิบก้อนนี้มีมูลค่าถึงหกเจ็ดล้านเชียวนะ พี่ไฉได้มาในราคาหนึ่งล้านนี่คุ้มสุด ๆ ไปเลย”

“เราประมูลหยกมาได้แล้ว เจ้าขยะนั่นยังไม่ขยับเขยื้อนเลย คงจะไม่ได้กลัวพวกเราจนเอ๋อไปแล้วหรอกนะ ไปดูสักหน่อยดีกว่า”

เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ กำลังจับจ้องการเคลื่อนไหวของหลี่โม่ ตลอดการประมูลหลี่โม่ไม่เคยยกป้ายเสนอราคาเลย จึงทำให้พวกเหอลี่ฉวินสบประมาทหลี่โม่จากส่วนลึกในใจ

เฝิงจื่อไฉหัวเราะเย็นชา ลุกขึ้นยืนและพูดขึ้น “ไปกันเถอะ ทำให้ไอ้ขยะนั่นขายขี้หน้าสักรอบ ที่เหลืออยู่ก็แค่หินแร่ดิบที่ไร้ค่าที่สุดก้อนนั้น ฉันเดาว่าเงินของไอ้ขยะนั่นคงจะซื้อได้แค่หินขยะก้อนนั้นนั่นแหละ”

เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ รายล้อมรอบตัวเฝิงจื่อไฉและเดินไปทางหลี่โม่ ตอนนี้การประมูลกำลังจะจบลงแ