แชร์

บทที่ 191

จ้าวหลงจ้องตาเขม็ง อีกฝ่ายไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย!

สมควรตาย!

เจ้าโง่นี่ดูถูกตัวเองอย่างนั้นหรือ?

จ้าวหลงรู้สึกโกรธ เขาชี้ไปที่หลี่โม่ด้วยความโมโหแล้วพูดว่า “เจ้าหนู วันนี้แกอย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน ทั้งหมดนี่แกเป็นคนแส่หาเรื่องเอง ทุกคนลุย อัดไอ้หมอนี่ให้มันพิการไปซะ!”

ขณะนี้ พวกอันธพาลที่จ้าวหลงพามาสิบกว่าคน เดินแสยะยิ้มเข้าไปหาหลี่โม่

คนคนเดียว จะสู้กับพวกเขาสิบกว่าคนได้เหรอ?

ช่างไม่เจียมตัวเสียเลย !

ในฝูงชน มีคนไม่น้อยส่ายหัวขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง และถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

จบเห่ เจ้าหมอนี่จบเห่แน่ ๆ

เขาคือจ้าวหลง ผู้ที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยม หากใครไปแหย่เขา ก็เหมือนไปแหย่หมาบ้า และจะถูกเขาจับตามองอยู่ตลอดเวลา

อย่างไรก็ตาม หลี่โม่มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดอย่างเฉยเมย เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเงียบ ๆ ต่อสายไปที่หมายเลขหนึ่งแล้วพูดอย่างเย็นชา “ชูจงเทียน ผมอยู่ที่โรงพยาบาลในเมือง และถูกคนที่ชื่อจ้าวหลงขวางทางไว้”

ในขณะเดียวกัน ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีดำ ก็กำลังรีบวิ่งลงมาจากรถแลนด์โรเวอร์ ที่จอดอยู่ตรงปากทาง และพูดด้วยความตื่นตระหนกว่า “คุณหลี่ ผมกำล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status