บทที่ 8 เป็นคู่กัน คงไม่แคล้วที่จะได้เจอกัน

แล้วจึงจัดการถอดอันเดอร์แวร์บนตัวออก ตอนนี้เขาจึงล่อนจ้อน ภาพของชายหนุ่มที่สมบูรณ์แบบด้วยรูปร่างหน้าตา ยืนเปลือยอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ก่อนที่ขายาวๆ จะเดินตรงไปยืนใต้ฝักบัวอันใหญ่ เอื้อมมือเปิดน้ำ ไม่นานสายน้ำเย็นๆ ก็รดมาตั้งแต่ศีรษะถึงปลายเท้า

มือหนาลูบเนื้อตัวที่เปียกด้วยน้ำ ล้างหน้าและบีบครีมอาบน้ำใส่ฝ่ามือมาถูจนเป็นฟอง ก่อนจะถูไปตามเนื้อตามตัว เน้นทำความสะอาดเฉพาะจุดกึ่งกลางลำตัวนานหน่อย ซึ่งหากสาวๆ ได้เห็นภาพนี้คงกำเดาพุ่งได้ไม่ยาก แล้วจึงล้างเนื้อล้างตัว ตามด้วยการหยิบผ้าขนหนูมาซับหยดน้ำที่เกาะตามผิว 

ก่อนจะนุ่งผ้าขนหนูที่ผูกเป็นปมไว้รอบเอว แล้วเดินออกจากห้องน้ำ ตรงไปยังตู้เสื้อผ้า หยิบกางเกงขายาว เสื้อกล้ามขึ้นมาสวม เดินอีกสี่ห้าก้าวไปยังเตียงนอนคิงไซส์ที่ปูด้วยชุดผ้าปูที่นอนสีหม่น แล้วจึงทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอันคุ้นเคยที่หมอนใบข้างๆ ยังคงไร้คนมาหนุน ขณะที่มองเพดานห้องอยู่นั้น ในสมองก็หวนคิดถึงวันเมษาขึ้นมา 

“ถ้าเราเป็นคู่กัน คงไม่แคล้วที่จะได้เจอกันอีก จริงไหมครับคุณวันเมษา” ธาวินเอ่ยยิ้มๆ ขณะที่บนพื้นมีกระเป๋าเดินทางใบขนาดย่อมวางอยู่ บ่งบอกว่าวันหยุดยาวที่จะมาถึงนี้ ธาวินมีโปรแกรมที่จะไปพักผ่อนเช่นเดียวกัน ซึ่งกว่าจะหาวันหยุดที่ลงตัวได้ ก็นานพอดู 

แขนยาวๆ คว้าหมอนข้างขึ้นมากอด อาการเพ้อๆ ถึงผู้หญิง เหมือนเด็กหนุ่มที่พึ่งพบกับรักแรก ก็ทำเอาเขาทำตัวไม่ค่อยถูกเหมือนกัน เพราะนานแล้วที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ นานแล้วที่ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองกำลังตกหลุมรักใคร กระทั่งได้มาพบคนที่ใช่ คนที่เขาพบเธอครั้งแรกในวันที่เธอถูกบอกเลิก 

เช้าตรู่ของการเดินทางไปปราณบุรี เฟื่องรัตน์ทำหน้าที่ขับรถ โดยเธอกับเก๋ไก๋มารับวันเมษาที่บ้าน จากนั้นก็เดินทางไปยังเป้าหมายทันที ใช้เวลานั่งรถเพลินๆ กินลม ชมวิวตามทางหน่อย ราวๆ สามชั่วโมงก็ถึงรีสอร์ตที่ถูกออกแบบอย่างสวยงาม ราวกับอยู่บนโมร็อกโก ภาพตรงหน้าที่สวยจนวันเมษาร้องได้คำเดียวว่า 

“ว้าว!!!”

“รีสอร์ตสวยมากเก๋ไก๋” เฟื่องรัตน์อ้าปากค้างแล้วเอ่ยชมอีกคน เก๋ไก๋ได้แต่ยืนกอดอกอมยิ้มดีใจ ที่วันเมษาและเฟื่องรัตน์ชอบที่นี่ 

เมื่อเดินผ่านห้องพักและทิวต้นไม้น้อยใหญ่มาได้ ก็คือชายทะเล ที่ปกคลุมไปด้วยผืนทรายขาวละเอียด จนอยากเดินลงไปย่ำ

วันเมษาก็ชักจะอดใจไม่ไหว รีบถอดรองเท้าไว้หน้าห้องพัก ก่อนจะย่ำเท้าเปล่าลงไปบนทรายเสียให้หนำใจ สลับวิ่งแกล้งปูลมให้พวกมันหนีลงรูอยู่นานสองนาน

“นั่น! สนุกใหญ่เลย ไม่บอกไม่รู้ว่าพึ่งถูกหักอกมาหมาดๆ” เฟื่องรัตน์เอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะหันไปมองเก๋ไก๋แล้วเอ่ยต่อ 

“ไอ้เราก็ห่วง นึกว่าจะเศร้าหนัก ที่ไหนได้ ร่าเริงกว่าที่คิดเสียอีก”

“มันคงเจ็บแหละ แต่ไม่แสดงออก” คำพูดของเก๋ไก๋นั้น เฟื่องรัตน์พยักหน้าเห็นด้วย 

“ก็ว่าอยู่” ความที่คบหากันมานาน มีหรือที่เฟื่องรัตน์กับเก๋ไก๋จะมองไม่ออกว่าตอนนี้วันเมษากำลังรู้สึกยังไง เพียงแค่เพื่อนเธอคนนี้พยายามที่จะเก็บซ่อนไว้เท่านั้นเอง

“ปล่อยนางให้เลียแผลใจไปเงียบๆ ส่วนเราสองก็คอยดูอยู่ห่างๆ” ขณะพูดเก๋ไก๋ก็มองตามแผ่นหลังเล็กๆ ของวันเมษา 

“โอเค” 

“ยัยษา รอด้วยสิ” เก๋ไก๋ตะโกนเรียกเพื่อนที่ตอนนี้เดินลงไปในทะเลได้ครึ่งหน้าแข้ง ก่อนที่เธอจะถอดรองเท้า เดินย่ำทรายตรงไปหาวันเมษา ตามด้วยเฟื่องรัตน์ที่รีบก้าวมาติดๆ อีกคน ทั้งหมดคลุกตัวอยู่บนชายหาด โดยไม่ได้สนใจจะเข้าไปดูห้องพักเลยแม้แต่น้อย  

รถเอสยูวีสีดำ กำลังเลี้ยวเข้าจอดยังลานจอดรถภายในรีสอร์ตชื่อดัง ก่อนที่ประตูฝั่งคนขับจะถูกเปิดออก ปรวีณ์รีบก้าวลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารให้เอวา 

“ขอบคุณค่ะพี่วีณ์” น้ำเสียงอ่อนหวานเอ่ยขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มที่ส่งมาให้ก็ทำเอาหัวใจของปรวีณ์เต้นไม่เป็นส่ำ เพราะไม่คิดว่านางแบบสาวสวย ผู้มีหุ่นขยี้ใจชายอย่างเอวา อยู่ๆ ก็เดินมาสารภาพ ว่าได้ตกหลุมรักเขาอยู่และต้องการคบเป็นแฟนด้วย 

ครั้งแรกที่ได้ยิน ปรวีณ์ถึงกับตกอยู่ในภวังค์ ก่อนจะตอบตกลง ทั้งๆ ที่ตอนนั้นเขากำลังออกเดตอยู่กับวันเมษาได้ไม่นานด้วยซ้ำ แม้จะดูเป็นผู้ชายโลเลแต่ให้ทำไงได้ ในเมื่อผู้หญิงที่ตรงสเปคทุกอย่างมาขอคบเป็นแฟน อารมณ์นั้นเขาก็ไม่อาจตอบปฏิเสธเอวาได้จริงๆ 

“ครับ” เสียงทุ้มน่าฟังเอ่ยรับ ก่อนที่นางแบบสาวจะเกี่ยวแขนช่างภาพหนุ่มที่เป็นคนรัก เดินเข้าไปยังห้องพักระดับวีไอพีของทางรีสอร์ต ที่อยู่ติดชายหาดด้านซ้าย ท่ามกลางสายตาของแขกที่เข้ามาพักรวมทั้งบรรดาพนักงานของที่นี่ ต่างจับจ้องมายังคนทั้งคู่ แต่ดูจะเน้นไปที่เอวา เพราะเธอแต่งตัวได้เปรี้ยวจี๊ด กางเกงยีนส์เอวสูงขาสั้นจู๋กับเสื้อเกาะอกเปิดไหล่ เน้นให้หน้าอกหน้าใจที่ดูมๆ อยู่แล้วโดดเด่นขึ้นมาอีก

ปรวีณ์ดูจะภูมิใจไม่น้อยที่ตนได้คบหากับคนสวยและมีเสน่ห์อย่างเอวา ส่วนเอวานั้นกลับรู้สึกเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกพิเศษกับความรักในครั้งนี้เลยแม้แต่น้อย เหตุผลที่แท้จริง ที่เธอคบกับปรวีณ์นั่นเพราะต้องการเอาชนะวันเมษาก็เท่านั้น พอเธอรู้ว่าคู่อริหมายเลขหนึ่งกำลังคบหากับตากล้องของบริษัท เธอก็รีบเข้าไปแย่งชิงผู้ชายคนนั้นมาทันที 

แต่จะว่าไปแล้ว บางครั้งเธอก็ติดจะรำคาญความเป็นสุภาพบุรุษจ๋าของปรวีณ์ไม่ได้ ผู้ชายอะไรหน้าตาก็หล่อดีอยู่หรอก แต่พอเอาเข้าจริงๆ กลับจืดชืด ขนาดคบกับเธอมาตั้งหลายวัน ยังทำได้แค่จูบซึ่งเธอเป็นคนเริ่มก่อนเสียด้วย 

ไหนๆ สองสามวันนี้ก็ได้มาเที่ยวค้างอ้างแรมกันสองต่อสอง รับรองว่าปรวีณ์หนีไม่รอดแน่นอน ต่อให้คบกันเล่นๆ แต่เธอก็โหยหาเพศตรงข้ามเช่นกัน 

 เมื่อเข้ามาในห้องพักที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม มีสระว่ายน้ำส่วนตัว มือเรียวของเอวาก็หยิบโปสการ์ดที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาอ่าน ก่อนจะยิ้มออกมา สงสัยคืนนี้เธอต้องเป็นดาวเด่นของงานปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำเสียหน่อยแล้ว