คลั่งรักหมอคิม

“เมนิลา แปลว่า เจ้าหญิงงั้นเหรอ? จริงๆ เจ้าหญิงที่ฉันอ่านในเทพนิยายตอนเด็กนะ นางจะต้องเรียบร้อยเป็นกุลสตรีที่เพียบพร้อม จิตใจอ่อนโยน มีเมตตา...แต่นี่แก? มันใช่เหรอวะ? พ่อแกตั้งชื่อแกผิดหรือเปล่า...ยูจิน ^_<>^”

มองยังไงเพื่อนของ ‘ปพิชญา’ ก็ไม่ได้ใกล้เคียงเจ้าหญิงเลยสักนิด ถ้าตัดเรื่องรูปร่างหน้าตาที่ดูสวยสะพรั่งสดใสสมกับมงลงเป็นดาวมหา’ลัยล่ะก็...เมนิลาก็นางร้ายดีๆ นี่เอง

“พ่อตั้งชื่อฉันไม่ผิดหรอก ตอนเป็นเด็กฉันเป็นอย่างนั้นจริงๆ แกจะสงสัยอะไร?นานิ แกเองก็ไม่ต่างอะไรจากฉันนี่...แหม ฉันบอกให้มาช่วยค้นข้อมูล ไม่ใช่ให้แกมานั่งวิจารณ์ฉัน เร็ว!”

เมนิลาไม่คิดว่าวันนี้ ตัวเองจะต้องมาวุ่นวายกับการมานั่งขุดคุ้ยข้อมูลที่ไม่ได้อยากทำเลยสักนิด แต่เพราะข้อมูลนี้มันทำให้จิตใจของสาววัย 18 อย่างเธอต้องร้อนเป็นไฟ เมื่อมีหญิงนิรนามเดินควงพี่คิมสุดรักสุดหวงของเมนิลา

“ยูจิน! ฉันว่าแกกลับไปถามพี่คิมที่บ้านไม่ง่ายกว่าเหรอ...ดีกว่าให้ฉันมานั่งปวดตากับการส่องหาไอจี ที่ไร้วี่แววว่าจะหาเจอเลยสักนิด ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกัน มันจะได้ง่ายไงแก”

“ไม่ได้! ฉันอยากจะรู้ตอนนี้! และถ้าฉันถามพี่คิม ฉันก็คงไม่ได้คำตอบอะไร นอกจากจะไล่ฉันยังไม่พอ พี่คิมจะทำหน้ายักษ์ใส่ฉันอีก”

‘คิมหันต์’ หรือพี่คิมของเมนิลา อยู่ดีๆ ก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ แต่ก่อนพี่คิมของเธอจะรักและคอยดูแลเมนิลาเสมอ แต่ตอนนี้สิ ไม่เคยมองเมนิลาเลยสักครั้ง ขนาดอยู่บ้านเดียวกัน เดือนหนึ่งจะเห็นหน้าสักสามครั้ง นี่ก็ว่าจะมากไปด้วยซ้ำ คนอะไรใจแข็งชะมัด!

“แกนี่มันมั่นคงในรักสุดๆ เลยนะยูจิน เสียเป็นแสน! แม้แต่แขนยังไม่ได้จับ แกเคยใกล้พี่คิมมากสุดกี่เมตรว่ะ ถามหน่อย”

ปพิชญาไม่คิดว่าเพื่อนตัวเองจะบ้ารักงมงายขนาดนี้ เจ็ดปีที่เธอคอยอยู่ในสถานการณ์รักข้างเดียวของเพื่อนสุดเลิฟเธอ ถือว่านานมาก ถ้าเมนิลาไปชอบคนอื่นคงมีเป็นร้อย แต่นี่อะไรแม้แต่เงาก็ยังไม่ได้สัมผัส

“เฮ้ย! นี่เจอแล้ว! นี่ไงไอจีของนาง...แหม...หาตั้งนานดูสิ หน้าไม่ตรงปกนี่เอง ใช้แอพอะไรสวยเบอร์นี้เนี่ย”

“จริงดิ ถ่ายยังไงไม่ให้เหมือนตัวจริง อืม แกดูซิว่านางเป็นใครกัน บังอาจมาเดินควงพี่คิมสุดหล่อของยูจินเพื่อนรักฉันได้ไง”

“แก! นางเป็นหมอเหมือนพี่คิมเลยอ่ะ ดูสินางใส่เสื้อกาวน์ด้วย...โอย...แก! นางเป็นศัลยแพทย์ออร์โธปิดิกส์ (Orthopedics)”

“ก็ยังดีที่นางไม่ได้เป็นศัลยแพทย์หัวใจ (Cardiac Surgeon) เหมือนพี่คิมของแก ไม่งั้นแกคงอกแตกตายแน่เลยยูจิน”

“ฉันพึ่งจะตามสืบยัยพลอยใสไปเมื่อเดือนที่แล้ว เดือนนี้ฉันจะต้องมาเจอคนใหม่อีก...พี่คิมนะพี่คิม ทำไมถึงทำแบบนี้นะ เสียแรงที่เมนิลารักสุดหัวใจ”

“เพ้ออีกแล้ว...แกก็แค่ชั่ววูบ (คราว) อีกสักพักนู่น ไปดักเจอพี่คิมที่คอนโดโน่น ฉันละเหนื่อยแทนแกจริงๆ เลยว่ะยูจิน เมื่อไหร่แกจะเลิกชอบพี่คิมซะทีวะ พี่คิมเขาไม่ได้ชอบแกแล้วนะ แกสวยซะขนาดนี้ พี่หมอหล่อๆ เยอะแยะมากมายทำไมแกไม่ไปชอบ”

“ก็ฉันรักของฉันนี่ แกไม่เคยมีความรัก ไม่เข้าใจหรอก”

“รักงมงายแบบแก ไม่เอาด้วยหรอก”

“สักวันแกจะรู้ซึ้งนานิ...ว่าความรักมันเป็นยังไง”

แววตาของเธอเจิดจ้าเป็นประกายแต่แฝงความดื้อรั้นในดวงตาคู่นั้นอย่างชัดเจน เมนิลาคิดว่าไม่วันใดก็วันหนึ่งแหละ ที่พี่คิมจะเป็นของเธอ ถึงแม้ว่าพี่คิมจะไม่เคยชายตาแลเมนิลาสักครั้งก็ตาม

“ฉันคิดว่าฉันคงไม่เป็นแบบแกหรอก อย่างแกน่ะ มันเกินไปจริงๆ แกลงทุนสอบหมอ ทั้งที่แกไม่วี่แววที่จะสอบผ่านเลยด้วยซ้ำ ชีวิตแกมีแต่พี่คิมจนเกินไป น่าเป็นห่วงนะแก”

“รู้...ฉันรู้หมดทุกอย่างที่แกพูดมา แต่แกจะให้ฉันเลิกรักพี่คิม ฉันทำไม่ได้หรอก ให้ฉันไปเลิกอย่างอื่นเถอะ”

เมนิลาคิดว่าความประทับใจครั้งแรกในวัยห้าขวบของเธอนั้นมันส่งผลมาจนถึงปัจจุบัน พ่อแม่เมนิลาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ‘พ่อกล้า’ หรือ ‘ลุงคมกล้า’ เป็นผู้อุปการะเธอในฐานะบุตรบุญธรรมทั้งที่มีลูกชายถึงสองคน และพี่คิมของเมนิลา ก็เป็นคนแรกที่ส่งยิ้มให้กับเธอในวันที่เธอก้าวเข้าไปในบ้านหลังนั้น เมนิลาจะไม่รักเขาได้อย่างไรกัน ในเมื่อเขาแสนดีกับเธอมาตลอด แต่พอโตขึ้นพี่คิมของเมนิลากลับไม่สนใจเธอซะงั้น ทำยังไงได้ ก็คนมันรักไปแล้วนี่

“แต่คุณป้าธีรตาแม่ของพี่คิม เขาไม่ปลื้มแกเรื่องลูกชายเขาเลยนะ แกต้องผ่านด่านมากมาย อุปสรรคโคตรเยอะ กลับตัวตอนนี้ยังทันนะยูจิน

“ปะ! เลิกเรียนแล้ว ไปเลม่อนคาเฟ่กัน ฉันหิวแล้ว”

เมนิลาเลือกที่จะไม่คิดตามในสิ่งที่ปพิชญาพูด เธอรู้ดีกว่าใครๆ ว่านอกจากจะเอาชนะใจของพี่คิมได้แล้ว (ยังไร้วี่แวว) เมนิลาก็ยังคงจะต้องเจอด่านแม่สามีอย่างคุณป้าธีรตาอีกด้วย เฮ้อ! หนทางอีกยาวไกลหลายหมื่นพันลี้ แต่ก็ช่างมันเถอะ ถ้าพี่คิมเป็นของเราเมื่อไหร่ล่ะก็ ปัญหาทุกอย่างก็คงจะจบไปเองแหละ...

“ให้มันได้อย่างนี้สิเพื่อนรักฉัน โนว์สน! โนว์แคร์! สรุปวันนี้แกจะไปดักรอพี่คิมอีกใช่มั้ย”

ถ้าเมนิลาเอ่ยถึง ‘เลม่อนคาเฟ่’ เมื่อไหร่ นั่นหมายถึงเพื่อนของปพิชญาจะไปคอยดักซุ่มรอสุดหล่อของเธออย่างแน่นอน

“ก็แน่ล่ะ...ฉันจะไปไหนได้ล่ะ ก็เล่นควงกันให้เห็นขนาดนี้ ไม่ไปก็คงไม่ใช่ยูจินแหละมั้งแก...”

“และก็ถ้าแก...ไปเจอพี่คิมกับนางเข้าคอนโดด้วยกันแกจะทำยังไงยูจิน”

“นานิ...แกพูดอย่างกับฉันไม่เคยเจอมางั้นแหละ วิธีของฉันก็เหมือนเดิมไง”

“ไม่มีอะไรเปลี่ยนใจแกได้เลยจริงๆ ยูจิน เชื่อแกเลย”

“ไปเถอะ...เร็ว...แกเลิกสงสัยฉันได้แล้ว...”

คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองกรุง ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยที่เมนิลาเรียนมากนัก พี่คิมของเธอเรียนจบแล้ว และไม่ต้องหางานที่ไหนเลย เพราะบ้านนี้เขามีโรงพยาบาลเป็นของตัวเอง โดยลุงกล้าของเมนิลาเป็นเจ้าของ และควบตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยเลยก็ว่าได้ ฉะนั้นถ้าต่อไปเมนิลาเรียนจบ เธอก็ไม่ต้องหางานเหมือนพี่คิมของเธอเลย แต่สิ่งที่เมนิลาสนใจ ไม่ใช่การทำงานหรอกนะ

เมนิลาไม่ชอบการเป็นหมอเลยด้วยซ้ำ แต่นั่นเป็นเพราะพี่คิมของเธอเป็นหมอ เมนิลาเลยต้องชอบไปโดยปริยาย ความตั้งใจในการสอบเข้านั้นเป็นตำนานอย่างที่ปพิชญาพูดไว้ ไม่มีผิดเพี้ยน เธออ่านหนังสือและพึ่งพาสถาบันติวเตอร์นับสิบแห่ง ที่จะทำให้เมนิลาสามารถสอบเข้าเรียนหมอได้ แต่แล้วเธอก็สอบได้ และเธอก็พึ่งเรียนอยู่ปีหนึ่ง

“แน่ใจนะ...ว่าวันนี้แกจะเจอพี่คิม”

สายตาของปพิชญาสอดส่องไปยังบริเวณทางเข้าของตัวคอนโดมิเนียม ซึ่งเมนิลาเพื่อนของเธอมานั่งเลม่อนคาเฟ่ก็เพื่อการนี้โดยเฉพาะ ด้านหน้าร้านเป็นกระจกใส ที่มองทะลุเห็นฝั่งตรงข้ามอย่างชัดเจน เหมาะแก่การซุ่มดักเจอพี่คิมอย่างที่เพื่อนของเธอต้องการเลยทีเดียว

“ไม่เจอ...พรุ่งนี้ก็มาใหม่สิ...จะยากอะไร ทำอย่างกะไม่เคยมาก่อนงั้นแหละ”

“นั่นสิ...เป็นสิบเป็นร้อยครั้งแล้ว แต่ฉันก็ไม่ชินกับแกซะที”

“ดูจากรูป...นางก็สวยไม่เบาเลยนะคนนี้ สเปคของพี่คิมเหรอเนี่ย”

นิ้วเรียวสวยกดจิ้มเลื่อนดูภาพในไอจีที่วันนี้เธอสืบเสาะมาได้ ไม่มีอะไรที่คนอย่างเมนิลาจะทำไม่ได้ ยิ่งเป็นพี่คิมของเมนิลาแล้ว ไม่ว่ามันจะยากเย็นขนาดไหน เมนิลาก็จะหาจนเจอ

“นางเป็นหมอใหม่ที่พึ่งเข้ามาทำงานโรงพยาบาลพี่คิมของแกหรือเปล่ายูจิน ฉันว่าเรื่องนี้แกสืบไม่ยากนะ ถ้ากลับไปถามพ่อกล้าของแก หรือไม่ก็พี่เคนก็จบ ไม่เห็นจะต้องมาลำบากซุ่มดูเหมือนพวกโรคจิตขนาดนี้”

ปพิชญารู้สึกทึ่งในความอึดทนของเพื่อนเธอเสียจริง ถ้าเรียนได้แบบนี้สักครึ่งหนึ่งก็คงดี เมนิลามาจากครอบครัวที่ร่ำรวย ถึงแม้เมนิลาจะเป็นแค่บุตรบุญธรรม แต่ลุงคมกล้าของนางรักนางมาก ตามใจเมนิลามาตลอด ทำให้เมนิลาไม่ได้สนใจเรื่องอะไรเลย นอกจากเรื่องพี่คิมของนางเท่านั้น

“มันไม่ได้อรรถรส...นานิ ถ้าแกรักใครสักคน แกจะรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำนี่มันไม่ได้เกินเบอร์เลยด้วยซ้ำ”

เมนิลาพูดพลางหยิบอุปกรณ์สุดล้ำของเธอออกมา พร้อมยกขึ้นแนบกับสายตาทั้งสองข้างสาดส่องไปยังเป้าหมายที่เมนิลาต้องการจะเจอวันนี้

“เอาสิ! เพื่อนฉัน หนักขึ้นทุกวัน แกนี่จริงๆ เลยยูจิน”

“เฮ้ย! นานิ! นั่นรถพี่คิมมาแล้ว!”

กล้องส่องทางไกลจับภาพรถสปอร์ตหรูสีแสบตา ที่มีเพียงไม่กี่คันในโลก ความรวยอันดับหนึ่ง ความหล่อเหลาสไตล์หนุ่มเกาหลีหน้าใส เสน่ห์แรงเกินต้าน รูปร่างล่ำบึกน่ากิน น่าเจี๊ยะ พี่คิมของยูจิน!

…………………