Home / โรแมนติก / คนโง่ | silly / chapter 12 | กองไว้ตรงนั้นเถอะ

Share

chapter 12 | กองไว้ตรงนั้นเถอะ

Author: nornporna.
last update Last Updated: 2025-02-26 10:07:00

ตอนนี้สองเพื่อนรักอยู่ห้างเป็นที่เรียบร้อย ซินดี้ควงแขนแพรวาเดินเข้าไปในร้านบิงซูร้านนึงที่ค่อนข้างน่ารัก ของภายในร้านเต็มไปด้วยสีชมพูทั้งหมด

“ร้านน่ารักมากเลยเนอะ” เป็นซินดี้ที่พูดขึ้นเพื่อถามความเห็นของเพื่อนรักอย่างแพรวา

“แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบสีชมพู” แพรวาตอบกลับด้วยท่าทางเบื่อหน่ายนี่ถ้ายัยเพื่อนตัวดีไม่ลากเข้ามาเธอจะไม่มีวันเหยียบที่นี่เด็ดขาด สีอื่นหรือว่าหลากสียังพอโอเคแต่นี่อะไรสีชมพูทั้งร้านพูดได้คำเดียวว่า เลี่ยน!

“คิคิ น่ารักออก” จ้า ยอมนางเลยจริงๆ มองหน้าซินดี้อย่างเอือมระอา หลังจากนั้นก็พากันสั่งบิงซูเมื่อได้ของที่สั่งแล้วก็เริ่มลงมือกินกันทันทีเพราะพวกเขาต้องไปที่อื่นต่ออีก

ณ ซูเปอร์มาร์เก็ต ตอนนี้ซินดี้กำลังเดินเลือกซื้อของส่วนแพรวามีหน้าที่เข็นรถเข็นให้ ‘เห็นเพื่อนเป็นคนใช้รึไงวะ’ บ่นมุบมิบอยู่คนเดียว ซินดี้เลือกของไปเรื่อยๆ หยิบนู่นหยิบนี่จนเสร็จก็ไปจ่ายเงินเอาของใส่ในรถเข็น แล้วทั้งสองก็เข็นรถออกมาแต่ยังไม่ถึงไหนซินดี้ก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาซะงั้น

“แพรไปเข้าห้องน้ำมั้ย” ถามแพรวาเธอส่ายหน้าเชิงว่าแกไปเถอะ

“งั้นฝากของหน่อยนะเดี๋ยวมา” แพรวาพยักหน้ารับ

หลังจากที่ซินดี้แยกตัวออกไปเข้าห้องน้ำแพรวาก็ยืนเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนรู้สึกเมื่อยขาเลยเดินไปหาที่นั่งเห็นเก้าอี้กำลังจะนั่งแต่แล้วสายตาก็ต้องสะดุดกับใครบางคน

“ไอ้วิน” เธอเห็นกวินทร์อีกแล้วและเขาก็มากับผู้หญิงคนเดิม แพรวามองด้วยสายตาโกรธเคืองที่กล้าสวมเขาให้เพื่อนเขา ปล่อยให้เมียมาซื้อของคนเดียวแต่ตัวเองกลับมาเดินกับผู้หญิงคนอื่น แพรวากำลังจะเดินตามพวกเขาไป

“แพร!” แต่ซินดี้เรียกไว้ก่อน

“จะไปไหนอ่ะแล้วมองอะไรอยู่” ซินดี้กำลังจะหันไปมองตามสายตาที่เพื่อนรักมอง แพรวารีบคว้าคอเธอให้หันไปอีกทาง

“ฉันก็มองไปเรื่อยแหละ กลับกันดีกว่า” ซินดี้งงกับท่าทีของแพรวาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วทั้งสองก็พากันเดินไปออกไปจากบริเวณนั้น

ทางด้านกวินทร์ตอนนี้เขาอยู่ที่ห้างวาย หวังจะมาเดินเล่นเพราะมันยังไม่ถึงเวลานัด แต่บังเอิญเห็นเจนนี่ที่เดินช้อปปิ้งอยู่คนเดียวพอดีเลยเดินเข้าไปทักเธอ

“ลูกหมู”

“พี่วิน มาทำอะไรที่นี่คะ” เจนนี่หันไปตามเสียงเรียกและเมื่อเห็นว่าเป็นกวินทร์เธอก็หันหน้าพูดคุยกับเขาทันที

“มาเดินเล่นน่ะ มาเดี๋ยวพี่ถือให้” ตอบคำถามแล้วยื่นมือไปช่วยเจนนี่ถือถุงช้อปปิ้งไม่ลืมที่จะถามเธอว่ามายังไง

“แล้วเราล่ะมายังไงหืม”

“เจนติดรถเพื่อนมาน่ะค่ะ แล้วตอนกลับค่อยโทรบอกคนขับรถมารับ”

“ถ้างั้นกลับพร้อมพี่มั้ย ยังไงก็ต้องไปทานข้าวที่บ้านลูกหมูอยู่ดี”

“ก็ได้ค่ะ” เขาเอ่ยชวนขนาดนี้เธอจะปฏิเสธได้ยังไง เดินอีกไม่นานนักพวกเขาก็พากันกลับ

บ้านจันทรเกษม

กวินทร์ขับรถเข้ามาจอดในโรงจอดรถแล้วเดินลงไปเปิดประตูรถให้เจนนี่จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าบ้านไปพร้อมกัน

“หืมทำไมเราสองคนถึงมาด้วยกันได้ล่ะเนี่ย” เข้ามาถึงบ้านปุ๊บก็โดนรัตนาแซวทันที

“สวัสดีครับอารัน เราบังเอิญเจอกันพอดีน่ะครับผมเลยชวนน้องกลับด้วยจะได้ไม่เสียเวลา” กวินทร์ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้คุณแม่ของเจนนี่ และเอ่ยบอกจุดประสงค์ที่เขากับลูกสาวท่านต้องมาด้วยกัน

“จ๊ะ แม่ว่าเราเข้าไปคุยกันต่อที่โต๊ะอาหารดีกว่า” รัตนาจูงมือลูกสาวนำไปก่อน

“คุณพ่อสวัสดีค่ะ” เจนนี่วิ่งเข้าไปกอดบิดาของตนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร รเมศท์กอดตอบลูกสาวก่อนจะหันไปพยักหน้ารับคำทักทายของกวินทร์

“สวัสดีครับคุณอา” ไม่นานนักแม่บ้านก็ยกอาหารหลากหลายอย่างมาวางที่โต๊ะแล้วตักข้าวให้เจ้านายเมื่อเสร็จก็รีบเดินออกไป

“ขอบใจนะที่วันนี้วินยอมมาทานข้าวด้วยกันนะ” รเมศท์พูดกับกวินทร์

“ไม่เป็นไรครับ ผมต้องขอบคุณ คุณอามากกว่าที่ชวนผมมา”

“จริงๆ วินมาบ่อยๆ ก็ได้นะ บ้านนี้ต้อนรับเสมอ” รัตนาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าผมว่างผมจะมานะครับ” พูดคุยกันไปด้วยทานอาหารไปด้วยมีเสียงหัวเราะบ้างเป็นบางครั้ง

หลังจากทานอาหารกันจนอิ่มหนำในเวลาหนึ่งทุ่มกว่าๆ ก็ถึงเวลาที่แขกคนเดียวและเป็นคนสำคัญของบ้านต้องกลับแล้ว ดังนั้นทั้งสามคนพ่อแม่ลูกจึงตัดสินใจเดินมาส่งกวินทร์ที่หน้าบ้าน

“กลับบ้านดีๆ นะ” รเมศท์เอ่ยขึ้น

“ยังไงก็แวะมาที่นี่ได้ตลอดเลยนะ” รัตนาเสริม

“ครับ”

“เจอกันพรุ่งนี้นะคะพี่วิน” เจนนี่บอกกวินทร์เพราะเขาบอกว่าพรุ่งนี้จะมารับเธอไปมหาลัยฯ กวินทร์ยิ้มให้เธอก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป

ภายในรถยนต์คันหรู

ครืดดด ครืดดด

“ครับ”

[ตาวินลูกไม่คิดจะบอกแม่เลยหรอว่าไปทานข้าวที่บ้านหนูเจนมา นี่ถ้ารัตนาไม่โทรมาแม่ก็คงไม่รู้ใช่มั้ย]

“มันไม่ได้สำคัญอะไรหนิครับ” เขาบอกมารดาตัวเองด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

[สำคัญสินั่นว่าที่ลูกสะใภ้แม่เลยนะ]

“แม่ครับ” เขาพูดด้วยเสียงนิ่งจนพิมลแขต้องยอมแพ้ ตอนนี้กวินทร์คิดกับเจนนี่แค่น้องสาวเขาไม่อยากให้มารดาคิดไปไกล ไม่อยากให้ใครมาบังคับความรักของเขาๆ จะขอเลือกเอง

[เฮ้อ ก็ได้จ้ะ ตอนนี้อาจจะยังไม่ใช่แต่ต่อไปมันก็ไม่แน่หรอกนะลูกรัก พิมลแขคิดในใจ [ตาวินวันนี้ลูกกลับมานอนบ้านได้มั้ยแม่คิดถึง นะลูกนะ]

“ก็ได้ครับ” กวินทร์ตอบอย่างไม่ได้คิดอะไร

“จ๊ะ แล้วเจอกันนะลูกรัก” เมื่อวางสายจากมารดาร่างสูงก็โทรหาซินดี้ เพื่อบอกเธอว่าเขาไม่ได้กลับไปหารอสายไม่นานเธอก็รับ

CINDY…

[ฮัลโหลวิน]

“ซินวันนี้วินไม่ได้กลับคอนโดนะต้องนอนค้างที่บ้านอ่ะ” ซินดี้เงียบไป...ก่อนจะตอบว่า

[อืม...แค่นี้ก่อนซินจะนอนแล้ว]

“ครับ ฝันดีนะ”

[วินเหมือนกันนะ ซินรักวินนะ] กวินทร์ยิ้ม ช่วงนี้คนตัวเล็กบอกรักเขาบ่อยมากจริงๆ กวินทร์ไม่ทันได้ตอบอะไรคนปลายสายก็ชิงตัดสายไปเสียก่อน กวินทร์เองไม่ได้ดื้อด้านจะคุยต่อหรืออะไร ร่างสูงวางโทรศัพท์ลงข้างตัวจากนั้นจึงหันกลับไปตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อ...

NIVA UNIVERSITY

กวินทร์ออกจากบ้านตัวเองเขาก็ไปรับเจนนี่เพื่อมาส่งเธอที่มหาลัยฯทันที และเมื่อมาถึงแล้วเจนนี่เปิดประตูลงจากรถกวินทร์แต่ก่อนที่เธอจะไปนั้นก็ไม่ลืมหันมาขอบคุณกวินทร์

“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ”

“ครับ” แล้วเขาก็ขับรถออกไป

เวลาบ่ายโมงตรง เสียงนักศึกษามากมายทั้งผู้หญิงผู้ชายหรือแม้แต่เก้งกวางทั้งหลาย พูดคุยกันเสียงดังจอแจเมื่อเห็นหลานชายสุดหล่อของอธิการบดีเดินถือดอกไม้ช่อใหญ่พร้อมทั้งถุงขนมมากมายตรงมาทางที่พวกเขานั่งอยู่

“แกๆ ดูนั่นสิ”

“พี่กวินทร์หนิ”

“หล่อมากกกก”

“ฉันชอบเขา” แต่แล้วก็ต้องผิดหวังเพราะกวินทร์เดินผ่านพวกเธอไป

“เหอะที่แท้ก็มาหาเมีย”

“โรแมนติกโคตรอ่ะ อร้ายยย ฉันอิจฉาอยากได้ผัวแบบนี้”

กวินทร์ไม่ได้สนใจเสียงคนพวกนั้นเลยสักนิด สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้คือร่างบางของแฟนสาวตนซึ่งกำลังนั่งหันหลังให้เขาอยู่ต่างหาก วันนี้กวินทร์ว่างเขาไม่อยากนอนเปื่อยอยู่ห้องเลยมาหาซินดี้ที่มหาลัยฯ

“หวัดดีครับ”

“อุ้ยย วิน ตกใจหมดเลย มาได้ไงเนี่ย”

“ขับรถมาไง”

“วินอ่ะ”

“โอ๋ๆ ไม่กวนละ อ่ะ” กวินทร์ยื่นช่อดอกไม้ให้ซินดี้ร่างบางรับมาด้วยความเขินอายแก้มแดงซ่าน

“ขอบใจนะ”

“ครับ..ส่วนนี่ขนมสำหรับพวกพี่ครับ” คุยกับซินดี้เสร็จก็หันไปหาเพื่อนของเธอพร้อมทั้งยื่นขนมที่มาฝากพวกเขาด้วย

“ขอบใจนะ” น้ำหวานรีบรับมันจากร่างสูง

“ลาบปากล่ะสิ” เรเน่หันไปถามน้ำหวาน

“กองไว้ตรงนั้นเถอะย่ะ” แพรวาอดจะแขวะกวินทร์ไม่ได้ ร่างสูงขมวดคิ้วหันขวับมอง

“อะ..เอ่อ ยัยแพรมันล้อเล่นน่ะ วันนี้มันอารมณ์ไม่ค่อยดี” อลิสรีบแก้ต่างให้เพื่อนตน กวินทร์จึงพยักหน้าบ่งบอกว่าเขาเข้าใจ ทั้งที่ในใจก็ตกใจไม่น้อยที่แพรวากล้าพูดแบบนั้นกับเขา

“ฉันกับแพรไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” อลิสพูดขึ้นอีกครั้ง

“อืม” เรเน่

ห้องน้ำ

“ยัยแพรแกพูดอะไรออกไป” มาถึงห้องน้ำอลิสก็รีบบ่นแพรวาทันที

“ก็ฉันหมั่นไส้มัน”

“แกต้องใจเย็นๆ แกอยากให้ซินสงสัยรึไง”

“หึ้ย แกรู้ป่ะเมื่อวานฉันไปห้างวายกับซินเจอมันกับผู้หญิงคนนั้นมาด้วยกันอีกแล้ว ฉันล่ะอยากบอกยัยซินใจจะขาดแล้ว” บ่นยาวเหยียดให้อลิสฟัง

“ฉันก็ไม่ต่างจากแกหรอก”

“เราต้องหาเวลาที่เหมาะกว่านี้ต้องให้ยัยซินมันไปเจอกับตาตัวเอง”

“อืม” คุยกันเสร็จกำลังจะเดินออกแต่เสียงของบทสนทนาจากผู้หญิงกลุ่มหนึ่งดังขึ้น และเท้าพวกเธอจะไม่ชะงักเลยถ้าเรื่องที่ผู้หญิงพวกนั้นคุยกันไม่เกี่ยวกับเพื่อนของพวกเธอ...

“เช้าคนนึง บ่ายคนนึง” เสียงผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกำลังเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วคุยกันเสียงดัง คาดว่าจะเป็นเรื่องของคนเดียวกันกับที่แพรวาและอลิสเพิ่งพูดถึงจบไป

“เช้าใครวะ”

“เอ้า ก็เด็กใหม่ปีหนึ่งไงย่ะที่พึ่งย้ายมาจากอังกฤษอ่ะ”

“ที่สวยๆ ดูหยิ่งๆ อ่ะนะ”

“อืม ดูเหมือนจะสนิทกับกวินทร์ด้วยนะ เมื่อวันก่อนก็เห็นไปกินข้าวที่ห้างวายด้วยกันหนิ เมื่อวานอีกเดินช้อปปิ้งด้วยกัน” และมันก็ใช่จริงๆ พวกเขาพูดถึงไอ้ผู้ชายสารเลวคนนั้น เหอะ คนเขาเห็นกันหมดทั้งมหาลัยฯแล้วมั้งมีแต่พวกเธอนี่แหละที่โง่อยู่ตั้งนาน ตอนนี้แพรวากับอลิสยืนแอบฟังอยู่หน้าห้องน้ำ

“ปกติกวินทร์ไม่ควงใครซ้ำสองนะ คนนี้คงพิเศษน่าดู”

“แฟนเค้ารู้ป่ะวะ”

“ฉันว่าไม่น่าจะรู้นะดูเค้าเฉยๆ อ่ะถ้ารู้คงมีโวยวายบ้าง”

“เออ นี่เมื่อคืนก่อนฉันไปวิลเลสคลับฉันเห็นกวินทร์อุ้มผู้หญิงเข้าห้องด้วยแหละ”

“เออชั่งเถอะยังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องของเราอยู่ดี”

แพรวากับอลิสยิ่งได้ยินแบบนี้ยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่ จนต้องสบถคำหยาบออกมาก็นึกว่าที่ผ่านมาเป็นแค่ข่าวลือ คิดว่ามันคงจะถอดเล็บถอดเขี้ยวออกแล้วแต่ที่ไหนได้คนเจ้าชู้ยังไงมันก็เจ้าชู้อยู่วันยังค่ำ เลิกไม่ได้หรอกเพราะมันติดเป็นสันดานไปแล้ว

“ไอ้เหี้ยวิน”

“ฉันว่าเราต้องรีบบอกยัยซินให้เร็วที่สุดแล้วล่ะ ก่อนที่จะโดนไอ้หมอนั่นมันหลอกไปมากกว่านี้”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • คนโง่ | silly    chapter 13 | nc 20++

    ทางด้านของกวินทร์กับซินดี้ยังคงนั่งหยอกล้อกันอยู่อย่างไม่แคร์ว่าใครจะมองเลยสักนิด แต่เฉพาะกวินทร์นะที่ไม่อายส่วนร่างบางนี่แทบจะเอาหน้ามุดดินหนีแล้ว เพื่อนสนิทก็เอาแต่นั่งมองและล้อเลียนเธอด้วยสายตาอีก กวินทร์เอานิ้วจิ้มเอวซินดี้ไม่หยุด“อ๊ะ วิน ฮ่าๆ พอแล้ว”“ไม่”“วิน พอแล้วววว ฮ่าๆ” กวินทร์มองซินดี้ด้วยสายตาเอ็นดู มีความสุขที่ได้เห็นเธอยิ้มและหัวเราะแบบนี้ เขาปล่อยมือออกจากเอวบางแล้วเอ่ยบอกกับร่างบางว่า...“วันนี้เรียนเสร็จกลับพร้อมกันนะวินจะรอ”“อื้ม!” ร่างสูงเพรียวของเจนนี่ที่เพิ่งเดินออกมาจากอาคารเรียนพร้อมกับเพื่อนใหม่ทั้งสามคนของเธอคือ เอมมี่ รานินและมิลล่า จำต้องหยุดชะงัก…“นั่นพี่วินหนิ แล้วผู้หญิงคนนั้น? ...”“แฟนพี่กวินทร์น่ะ” รานินเป็นคนตอบข้อสงสัยของเธอ แฟนงั้นหรอทำไมเธอถึงไม่เคยรู้ว่าพี่วินมีแฟน เจนนี่คิดในใจ“น่าอิจฉาเนอะผู้หญิงก็สวยผู้ชายก็หล่อเหมาะสมกันสุดๆ” มิลล่า เพื่อนเจนนี่รู้ว่าเธอรู้จักกับกวินทร์แต่ยังไม่รู้ว่าเจนนี่ชอบเขา“แต่ฉันว่าไม่นะถึง

    Last Updated : 2025-02-27
  • คนโง่ | silly    chapter 14 | แฟนที่กำลังจะโดนเขี่ยทิ้ง

    ...Truuu...Truuu...โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังขึ้นอย่างน่ารำคาญ เพราะมันกำลังรบกวนคนที่กำลังนอนอยู่บนเตียงไม่น้อย จนเจ้าของร่างสูงอย่างกวินทร์ต้องดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะ“อื้ออ” เป็นซินดี้ที่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะทนเสียงอันน่ารำคาญของมันไม่ไหวมือเรียวรีบคว้ามารับอย่างรวดเร็ว โชคดีหน่อยที่เจ้าเครื่องมือสื่อสารนั้นวางอยู่ใกล้เมื่อได้แล้วก็กดรับทันทีโดยไม่ดูเลยว่าใครโทรมา“ฮัลโหล” ปลายสายเงียบไปหลังจากที่ได้ยินเสียงผู้หญิงแทนที่จะเป็นลูกชายของเธอ และใช่คนที่โทรมาคือพิมลแขมารดาของกวินทร์[เธอเป็นใคร ทำไมถึงกล้ามารับโทรศัพท์ลูกชายฉัน] พิมลแขถามด้วยเสียงไม่พอใจ ซินดี้เมื่อรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือใครเปลือกตาก็ลืมขึ้นทันที ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าเจ้าของปลายสายนั้นคือมารดาคนรัก คนตัวเล็กนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะได้สติและตอบไปว่า“อะ..เอ่อ น..หนูซินดี้เองค่ะ ตอนนี้กวินทร์หลับอยู่ แต่ถ้าคุณท่านต้องการจะคุยกับเขาหนูจะปลุกให้เดี๋ยวนี้ค่ะ” รีบบอกออกไปประโยคยาวเหยียดและที่คนตัวเล็กต้องเรียกพิมลแขแบบนั้น ก็เพราะไม่กล้าพอที่จะเรียกมารดาของ

    Last Updated : 2025-02-27
  • คนโง่ | silly    chapter 15 | ภาระหน้าที่

    RATTANACHOTRUENGKUL GROUP บริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ อีกทั้งยังมีธุรกิจมากมายในเครือ เรียกได้ว่าร่ำรวยมหาศาลเลยล่ะ ขณะนี้เองร่างสูงของกวินทร์กำลังเดินเข้าไปในตึกขนาดใหญ่ตรงหน้า เพราะหลังจากที่เขาส่งซินดี้เสร็จ เขาก็แวะมาหาบิดาที่บริษัท เนื่องจากท่านบอกมีธุระสำคัญจะคุยด้วย ไม่อยากคุยผ่านโทรศัพท์เขาเลยต้องถ่อมาถึงนี่ยังไงล่ะ ระหว่างทางเดินก็มีพนักงานหันมองเขากันตาเป็นมัน ทำอย่างกับไม่เคยเห็นลูกชายท่านประธาน ถึงกวินทร์จะมาไม่บ่อยนักแต่ก็ไม่ใช่ไม่มาเลยนะ “แกๆ ดูคนนั้นดิใครวะโคตรหล่อเลย” พนักงานคนนึงซึ่งเป็นพนักงานใหม่เข้ามาทำงานได้ไม่นานสะกิดเพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้างกันให้หันมองตาม “นั่นมันคุณกวินทร์หนิ” “ใครหรอ” “เอ้า ก็ลูกชายคนเดียวของท่านประธานไง” พอเพื่อนพูดจบเท่านั้นพนักงานคนนั้นถึงกับตาโตเป็นไข่ห่าน เธอเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่เลยไม่เคยเจอเขา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทายาทตระกูลใหญ่จะหล่อราวกับเทพบุตรแบบนี้ พ่อกับแม่ว่าสวยหล่อมากแล้วเจอลูกชายยิ่งดูดีเข้าไปใหญ่ใครได้เขาเป็นแฟนคงโชคดีไม่น้อย “ฉันอยากได้แฟนแบบนี้บ้างจัง” “ฝันไปเถอะย่ะ” แล้วก็ต้องหยุดความคิดนั้นไว้ทันทีที่เพื

    Last Updated : 2025-03-11
  • คนโง่ | silly    chapter 01 | nc 18+

    ณ คอนโดมิเนียมราคาแพง ภายในห้องนอนสุดหรูบนเตียงคิงไซส์ขนาดใหญ่ ขณะนี้มีสองร่างกำลังละเลงบทรักอันเร่าร้อนกันอยู่ เสียงครวญครางของทั้งคู่ที่ดังระงมไปทั่วทั้งห้อง โดยที่ไม่สนใจเลยว่าคนข้างนอกจะได้ยินมั้ย“อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ...อืออ...ว..วิน แรงไป” เสียงครางหวานๆ ของซินดี้นั้นไม่ได้ทำให้กวินทร์ผ่อนแรงลงสักนิด“อ่าาส์..ตอดแรงสัส..ซีดดดดส์”“อืออ อ่ะ อะ”“ฮึ่ม แน่นจริงๆ”“ล..ลึกไปเกินไป”พั่บ พั่บ พั่บ!“อื้ออ อ๊ะ อ๊ะ”“อ่าาาส์”สำหรับซินดี้นั้นเซ็กส์ของกวินทร์ มันทั้งรุนแรงและสุดแสนจะเร่าร้อนเหลือเกิน แต่ถึงอย่างนั้นร่างสูงก็พยายามอ่อนโยนกับคนตัวเล็กสุดๆ แล้วนะ ถ้าจะโทษก็ต้องโทษเจ้าลูกชายของเขานี่แหละที่มีขนาดใหญ่โตเกินมาตรฐานเอง หึ!สวบ! สวบ!“อะ อะ อืออ”“เอามันส์ชิป”“อ๊ะ ว...วินน”“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”“ซี๊ดดดดดส์ อ่าาาส์ เสียวหัว” ใบหน้าหล่อเงยหน้าครางซี๊ดด้วยความกระสันไม่ต่าง เนื่องจากร่องรักอันคับแคบของซินดี้นั้นรัดแน่นเกินไปจนท่อนเอ็นของเขาแทบขาด“อ่าาา”“อื้ออ อื้มม”จ๊วบ จ๊วบ! ริมฝีปากหนาบดจูบริมฝีปากอิ่มอย่างรุนแรง จนคนตัวเล็กนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ กำปั้นเล็กทุบอกแกร่งดัง ปึก! ปึก! หวังจะให้คน

    Last Updated : 2025-02-17
  • คนโง่ | silly    chapter 02 | อยู่กับเพื่อนครับ

    เวลาเก้านาฬิกาเศษๆ ณ มหาวิทยาลัยนีว่าขณะนี้บริเวณโต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะนิเทศศาสตร์มีนักศึกษาหลายคนนั่งอยู่ หนึ่งนั้นก็คือกลุ่มของซินดี้นั่นเอง โดยกลุ่มของซินดี้มีกันทั้งหมดห้าคน คือ ซินดี้ เรเน่ แพรวา อลิส และน้ำหวาน ทุกคนรู้จักกันตั้งแต่มัธยมแล้วล่ะ พวกเขาสนิทกันมากและไม่เคยมีความลับต่อกัน แต่ตอนนี้ทั้งสี่สาวกำลังนั่งรอซินดี้เด็กน้อยของกลุ่ม*ทำไมถึงเรียกเด็กน้อยน่ะหรอเพราะเธอน่ะอ่อนต่อโลกใสซื่อและหัวอ่อนไม่เหมือนผู้ใหญ่เลยสักนิด*“เรเนนนน่” นั่นไงนางมาละ“ว่า?”“ตอนเย็นไปพีพีคาเฟ่กันอยากกินแพนเค้กง่ะ”“แกชวนแค่ยัยเรเน่หรอ” แพรวาถามพร้อมแสร้งทำท่าทางเหมือนน้อยใจมาก“เปล่าซะหน่อยก็ชวนทุกคนแหละ”“จะว่าไปแกนี่กินแต่ของหวานจนจะเป็นเบาหวานอยู่แล้วนะซิน” อลิสแซวคนตัวเล็ก“ไม่ได้เป็นสักหน่อย”“ไปตรวจบ้างก็ดีนะย่ะ” ซินดี้ยู่หน้าใส่น้ำหวานทันที“ป่ะๆ ขึ้นเรียนกัน” เรเน่บอกอีกด้านหนึ่งของมหาลัยฯกวินทร์ขับรถมาจอดหน้าคณะบริหาร เพื่อมาส่งคู่ขาคนเมื่อคืนของเขา เธอชื่อเคท เป็นสาวสวยน่ารักหน้าอกใหญ่ปีหนึ่งคณะเดียวกับเขาเองแหละ“พี่วินคะเคทอยากได้กระเป๋าใบนี้” บอกพร้อมยื่นโทรศัพท์มือถือให้กวินทร์ดู“

    Last Updated : 2025-02-17
  • คนโง่ | silly    chapter 03 | nc

    Y DEPARTMENT STOREกวินทร์นั้นหลังจากที่วางสายจากซินดี้ จากนั้นร่างสูงจึงหมุนตัวเดินกลับเข้าไปหาเคทในร้านรองเท้าดังเดิม“เสร็จรึยัง?”“เรียบร้อยค่ะ” เมื่อได้รับคำตอบก็เดินไปเค้าท์เตอร์เพื่อจ่ายเงิน จากนั้นพวกเขาก็เดินเข้าไปในร้านอาหารร้านนึงเพื่อกินข้าวเสร็จแล้วก็ขับรถไปยังคอนโดฯเคทRIVER CONDOตี๊ดด....ปั้งง! ...เคทแสกนคีย์การ์ดเปิดและปิดประตูบานใหญ่เสียงดังพลั่ก! กวินทร์ไม่รอช้าร่างสูงผลักคนสวยลงโซฟาทันทีที่ประตูปิดลง“อื้อออ ใจเย็นๆ สิคะ”อารมณ์ร่างสูงตอนนี้พลุ่งพล่านสุดขีดเขาทนไม่ไหวแล้ว ลูกชายเขาดุนดันอยู่ภายใต้กางเกงยีนสีซีดอยากปลดปล่อยเต็มทน ปากหนายื่นประกบปากบางดูดดึงลิ้นเล็กจนเกิดเสียงดัง จ๊วบ จ๊าบ มือหนาเองก็ลูบไล้ไปทั่วผิวกายละเอียดเค้นผิวเนื้อรุนแรง ก่อนมือใหญ่จะลากลงไปจนถึงแพนตี้ของร่างบางและดึงมันออกอย่างรวดเร็ว มือเรียวของเคทไม่ว่างเปล่าช่วยปลดเข็มขัดให้ร่างสูง ก่อนงัดท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์ออกมาจากเป้ากางเกง และไม่ลืมที่จะสวมถุงยางให้ร่างสูงอย่างรีบร้อน เพราะเธอเองก็อยากไม่ต่างจากเขาหรอก..สวบ!กวินทร์เสียบท่อนเอ็นใส่ร่องของเคทอย่างรุนแรงโดยไม่ได้เบิกทาง เธอมีสีหน้าเหยเกนิด

    Last Updated : 2025-02-17
  • คนโง่ | silly    chapter 04 | หลานเจ้าของมหาลัยฯโมโห

    NIVA UNIVERSITYร่างสูงของกวินทร์ลงจากรถคันหรู แล้วรีบเดินไปหาเพื่อนของเขาที่นั่งรออยู่หน้าคณะ ระหว่างทางนักศึกษามองเขาจนลูกตาแทบทะลัก บางคนมองแล้วก็กระซิบกระซาบกัน ส่วนมากก็มีแต่ผู้หญิงนั่นแหละ“กว่าจะมาได้นะ มัวไปกกอยู่กับคนไหนอยู่ล่ะ” ก้นยังไม่ทันได้ติดเก้าอี้ เพื่อนรักแสนกวนอย่างมาร์คัสก็แขวะเขาทันทีที่มาถึง ร่างสูงมองเพื่อนตนเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า..“ไม่ได้กกใครทั้งนั้นแหละ กูพาซินไปกินข้าว”“อ๋อ ที่แท้ก็กกอยู่กับเมียนี่เอง”“เหอะ ก็ดีกว่ามึงแล้วกันไม่มีเมียให้กก”“ไอ้วิน” คำพูดของกวินทร์ทำเอาพ่อหนุ่มเจ้าสำราญของกลุ่มของขึ้น อยากจะบอกเหลือเกินว่าแค่เมียน่ะเขาจะมีเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ตอนนี้เขายังรักชีวิตโสดอยู่จะให้มีเมียน่ะมาร์คัสคงไม่เอาด้วยหรอก น่ารำคาญจะตายไป มาร์คัสคิดแต่ไม่ตอบออกไป เพราะเขาเริ่มขี้เกียจเถียงกับเพื่อนรักอย่างกวินทร์แล้ว กวินทร์เองถึงแม้ไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่เจ้าตัวกลับเอาแต่มองคนตรงข้ามแล้วหัวเราะอยู่คนเดียว“พวกมึงจะทะเลาะกันอีกนานมั้ย ไม่ไปเรียนรึไง” ธีสิตรำคาญเลยรีบสวนขึ้น“เออ กัดกันอยู่ได้เหมือนหมา” อลันเสริม“ไอ้ลัน!” หึๆ อลันหัวเราะในลำคอที่ได้แหย่มาร์คัส“ก็

    Last Updated : 2025-02-17
  • คนโง่ | silly    chapter 05 | คนเมา

    WILLESS NIGHTCLUBSภายในผับหรูตอนนี้บนชั้นของผู้บริหารนั้นมีร่างสูงของกวินทร์นั่งดื่มเหล้า อึก อึก อยู่คนเดียวพร้อมทั้งมีพนักงานคอยยืนรับใช้อยู่ ร่างสูงทำราวกับว่ามันเป็นน้ำเปล่า ถ้ากินแบบนี้นะต่อให้เป็นพวกคอหินแค่ไหนก็ไม่รอดอ่ะ“เอาเหล้ามาอีก!” ขวดที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ไม่ได้นับ พนักงานได้ยินรีบวิ่งไปเอาเหล้ามาให้ร่างสูงที่ตอนนี้คอพับ ตัวก็เอนเอียงไปมา“เฮ้ยยย ไอ้วิน ทำไมสภาพมึงเหมือนหมาแบบนี้วะ”“อย่ามายุ่งงงงงกาบบบกู” กวินทร์เริ่มพูดไม่รู้เรื่อง“เฮ้อออ เมาทีไร แม่งลำบากพวกกูตลอด ไอ้เพื่อนเวร” ธีสิตพูดอย่างเบื่อหน่าย“เหล้ามาแล้วครับ” เหล้าเพียวๆ ถูกยกมาโดยพนักงานชายคนหนึ่ง เขากำลังจะรินเหล้าให้กวินทร์แต่ก็ต้องชะงักเพราะธีสิตเอ่ยห้ามแล้วไล่เขาออกจากห้อง“เอามาให้ฉัน นายมีอะไรทำก็ไปทำเถอะ”“ครับ” ตอบแล้วเดินออกไป“เอาเหล้ามาาาาา~~~”“มึงพอได้ละ นั่งจะไม่ได้อยู่ละ” อลันบอกคนเมา“เอามาา...! @##%^&**$#”“บ่นเหี้ยไรของมัน ไอ้ห่านี่”“แล้วใครจะพามันไปส่ง” อลันถามพลางมองหน้าเพื่อนทุกคน“มึงกับกูไง” ธีสิตเป็นคนตอบคำถาม“อีกละ เออก็ได้วะ” อลันได้แต่ยอมรับอย่างจำใจ ได้แต่คิดว่ายังไงมันก็เป็นเ

    Last Updated : 2025-02-17

Latest chapter

  • คนโง่ | silly    chapter 15 | ภาระหน้าที่

    RATTANACHOTRUENGKUL GROUP บริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ อีกทั้งยังมีธุรกิจมากมายในเครือ เรียกได้ว่าร่ำรวยมหาศาลเลยล่ะ ขณะนี้เองร่างสูงของกวินทร์กำลังเดินเข้าไปในตึกขนาดใหญ่ตรงหน้า เพราะหลังจากที่เขาส่งซินดี้เสร็จ เขาก็แวะมาหาบิดาที่บริษัท เนื่องจากท่านบอกมีธุระสำคัญจะคุยด้วย ไม่อยากคุยผ่านโทรศัพท์เขาเลยต้องถ่อมาถึงนี่ยังไงล่ะ ระหว่างทางเดินก็มีพนักงานหันมองเขากันตาเป็นมัน ทำอย่างกับไม่เคยเห็นลูกชายท่านประธาน ถึงกวินทร์จะมาไม่บ่อยนักแต่ก็ไม่ใช่ไม่มาเลยนะ “แกๆ ดูคนนั้นดิใครวะโคตรหล่อเลย” พนักงานคนนึงซึ่งเป็นพนักงานใหม่เข้ามาทำงานได้ไม่นานสะกิดเพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้างกันให้หันมองตาม “นั่นมันคุณกวินทร์หนิ” “ใครหรอ” “เอ้า ก็ลูกชายคนเดียวของท่านประธานไง” พอเพื่อนพูดจบเท่านั้นพนักงานคนนั้นถึงกับตาโตเป็นไข่ห่าน เธอเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่เลยไม่เคยเจอเขา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทายาทตระกูลใหญ่จะหล่อราวกับเทพบุตรแบบนี้ พ่อกับแม่ว่าสวยหล่อมากแล้วเจอลูกชายยิ่งดูดีเข้าไปใหญ่ใครได้เขาเป็นแฟนคงโชคดีไม่น้อย “ฉันอยากได้แฟนแบบนี้บ้างจัง” “ฝันไปเถอะย่ะ” แล้วก็ต้องหยุดความคิดนั้นไว้ทันทีที่เพื

  • คนโง่ | silly    chapter 14 | แฟนที่กำลังจะโดนเขี่ยทิ้ง

    ...Truuu...Truuu...โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังขึ้นอย่างน่ารำคาญ เพราะมันกำลังรบกวนคนที่กำลังนอนอยู่บนเตียงไม่น้อย จนเจ้าของร่างสูงอย่างกวินทร์ต้องดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะ“อื้ออ” เป็นซินดี้ที่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะทนเสียงอันน่ารำคาญของมันไม่ไหวมือเรียวรีบคว้ามารับอย่างรวดเร็ว โชคดีหน่อยที่เจ้าเครื่องมือสื่อสารนั้นวางอยู่ใกล้เมื่อได้แล้วก็กดรับทันทีโดยไม่ดูเลยว่าใครโทรมา“ฮัลโหล” ปลายสายเงียบไปหลังจากที่ได้ยินเสียงผู้หญิงแทนที่จะเป็นลูกชายของเธอ และใช่คนที่โทรมาคือพิมลแขมารดาของกวินทร์[เธอเป็นใคร ทำไมถึงกล้ามารับโทรศัพท์ลูกชายฉัน] พิมลแขถามด้วยเสียงไม่พอใจ ซินดี้เมื่อรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือใครเปลือกตาก็ลืมขึ้นทันที ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าเจ้าของปลายสายนั้นคือมารดาคนรัก คนตัวเล็กนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะได้สติและตอบไปว่า“อะ..เอ่อ น..หนูซินดี้เองค่ะ ตอนนี้กวินทร์หลับอยู่ แต่ถ้าคุณท่านต้องการจะคุยกับเขาหนูจะปลุกให้เดี๋ยวนี้ค่ะ” รีบบอกออกไปประโยคยาวเหยียดและที่คนตัวเล็กต้องเรียกพิมลแขแบบนั้น ก็เพราะไม่กล้าพอที่จะเรียกมารดาของ

  • คนโง่ | silly    chapter 13 | nc 20++

    ทางด้านของกวินทร์กับซินดี้ยังคงนั่งหยอกล้อกันอยู่อย่างไม่แคร์ว่าใครจะมองเลยสักนิด แต่เฉพาะกวินทร์นะที่ไม่อายส่วนร่างบางนี่แทบจะเอาหน้ามุดดินหนีแล้ว เพื่อนสนิทก็เอาแต่นั่งมองและล้อเลียนเธอด้วยสายตาอีก กวินทร์เอานิ้วจิ้มเอวซินดี้ไม่หยุด“อ๊ะ วิน ฮ่าๆ พอแล้ว”“ไม่”“วิน พอแล้วววว ฮ่าๆ” กวินทร์มองซินดี้ด้วยสายตาเอ็นดู มีความสุขที่ได้เห็นเธอยิ้มและหัวเราะแบบนี้ เขาปล่อยมือออกจากเอวบางแล้วเอ่ยบอกกับร่างบางว่า...“วันนี้เรียนเสร็จกลับพร้อมกันนะวินจะรอ”“อื้ม!” ร่างสูงเพรียวของเจนนี่ที่เพิ่งเดินออกมาจากอาคารเรียนพร้อมกับเพื่อนใหม่ทั้งสามคนของเธอคือ เอมมี่ รานินและมิลล่า จำต้องหยุดชะงัก…“นั่นพี่วินหนิ แล้วผู้หญิงคนนั้น? ...”“แฟนพี่กวินทร์น่ะ” รานินเป็นคนตอบข้อสงสัยของเธอ แฟนงั้นหรอทำไมเธอถึงไม่เคยรู้ว่าพี่วินมีแฟน เจนนี่คิดในใจ“น่าอิจฉาเนอะผู้หญิงก็สวยผู้ชายก็หล่อเหมาะสมกันสุดๆ” มิลล่า เพื่อนเจนนี่รู้ว่าเธอรู้จักกับกวินทร์แต่ยังไม่รู้ว่าเจนนี่ชอบเขา“แต่ฉันว่าไม่นะถึง

  • คนโง่ | silly    chapter 12 | กองไว้ตรงนั้นเถอะ

    ตอนนี้สองเพื่อนรักอยู่ห้างเป็นที่เรียบร้อย ซินดี้ควงแขนแพรวาเดินเข้าไปในร้านบิงซูร้านนึงที่ค่อนข้างน่ารัก ของภายในร้านเต็มไปด้วยสีชมพูทั้งหมด“ร้านน่ารักมากเลยเนอะ” เป็นซินดี้ที่พูดขึ้นเพื่อถามความเห็นของเพื่อนรักอย่างแพรวา“แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบสีชมพู” แพรวาตอบกลับด้วยท่าทางเบื่อหน่ายนี่ถ้ายัยเพื่อนตัวดีไม่ลากเข้ามาเธอจะไม่มีวันเหยียบที่นี่เด็ดขาด สีอื่นหรือว่าหลากสียังพอโอเคแต่นี่อะไรสีชมพูทั้งร้านพูดได้คำเดียวว่า เลี่ยน!“คิคิ น่ารักออก” จ้า ยอมนางเลยจริงๆ มองหน้าซินดี้อย่างเอือมระอา หลังจากนั้นก็พากันสั่งบิงซูเมื่อได้ของที่สั่งแล้วก็เริ่มลงมือกินกันทันทีเพราะพวกเขาต้องไปที่อื่นต่ออีก ณ ซูเปอร์มาร์เก็ต ตอนนี้ซินดี้กำลังเดินเลือกซื้อของส่วนแพรวามีหน้าที่เข็นรถเข็นให้ ‘เห็นเพื่อนเป็นคนใช้รึไงวะ’ บ่นมุบมิบอยู่คนเดียว ซินดี้เลือกของไปเรื่อยๆ หยิบนู่นหยิบนี่จนเสร็จก็ไปจ่ายเงินเอาของใส่ในรถเข็น แล้วทั้งสองก็เข็นรถออกมาแต่ยังไม่ถึงไหนซินดี้ก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาซะงั้น“แพรไปเข้าห้องน้ำมั้ย” ถามแพรวาเธอส่ายหน้าเชิงว่

  • คนโง่ | silly    chapter 11 | ช่วงเวลาแห่งความสุข

    กวินทร์เดินยิ้มหน้าระรื่นล้วงกระเป๋ากางเกงเนื่องจากเขากำลังอารมณ์ดีเพราะได้ปลดปล่อย ขายาวก้าวเดินไปเรื่อยอยู่ๆ โทรศัพท์เครื่องหรูในกระเป๋าก็สั่น เขาหยิบมันออกมาดูพบว่าบุคคลที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใครไหนไกล แฟนสาวของเขานั่นเองCINDY…กวินทร์ไม่รอช้าเขารีบกดรับสายด้วยความรวดเร็ว“ฮัลโหลครับ” เสียงทุ้มเอ่ยกับปลายสาย[วินอยู่ไหนหรอ]“ผับครับ มีอะไรรึเปล่า”[เปล่าหรอกซินแค่จะโทรมาถามว่าวินจะกลับคอนโดมั้ย]“ไม่กลับได้ไงล่ะ คิดถึงซินจะแย่อยากกอดอยากหอมอยากทำทุกอย่างเลย” คำพูดกวินทร์ทำเอาคนในสายหน้าแดง[อื้ม..แล้วจะกลับตอนไหน]“คงดึกๆ อ่ะ”[อืม อ่อ วินเมื่อวานซินโทรหาวินด้วยนะแต่ไม่ติดเลย]“แบตหมดน่ะ พอเห็นว่าหมดวินก็รีบเอาไปชาร์จเลยนะโทรกลับหาซินแต่ซินก็ไม่รับสาย” ร่างสูงแกล้งทำเสียงเศร้าเหมือนน้อยอกน้อยใจหนักหนา[ก็ลืมไว้ในห้องนั่งเล่นนี่นา] ซินดี้พูดเสียงอ่อนด้วยความรู้สึกผิด“ช่างมันเถอะ..ยังไงซะตอนนี้เราก็ได้คุยกันแล้วหนิ ใช่มั้ย”[อื้ม] ทั้งสองคุยกันไปสักพักกวินทร์ก็เป็นคนบอกล

  • คนโง่ | silly    chapter 10 | ไม่น่าเชื่อ + little bit nc!

    NIVA UNIVERSITYหลังจากทั้งห้าคนทานข้าวกันเสร็จก็มารวมตัวกันที่โต๊ะม้าหินอ่อน สถานที่ประจำของกลุ่มทันทีเพื่อรอเข้าเรียนในช่วงบ่าย“เรียนเสร็จไปหาไรกินที่ห้างกันมั้ย” แพรวาถามเพื่อน“ฉันไม่ว่างอ่ะ” เรเน่“ฉันเหมือนกัน” น้ำหวาน“แล้วยัยซินกับยัยลิสล่ะ” เมื่อเรเน่กับน้ำหวานไม่ว่างแพรวาก็หันไปถามซินดี้กับอลิส“เอ่อ เรารู้สึกเพลียๆ อ่ะว่าจะกลับคอนโดเลย”“ฉันว่าง เดี๋ยวไปด้วยขี้เกียจกลับบ้านอ่ะ” ตกลงกันเรียบร้อยก็คุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาเข้าเรียน ณ บ้านจันทรเกษม ตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็น กวินทร์ขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่เพื่อรอรับใครบางคน ไม่นานนักคนๆนั้นก็เดินนวยนาดออกมาวันนี้เธอใส่ชุดเดรสสีชมพูดูแล้วน่ารักมาก“สวัสดีค่ะพี่วินรอนานเจนมั้ยคะ” เธอคนนั้นก็คือเจนนี่นั่นเอง“ไม่ครับ พี่เพิ่งมาถึงก่อนลูกหมูจะเดินออกมาแปบเดียวเอง” พูดจบรถหรูก็แล่นออกไปทันทีภายในรถก็ยังคงมีแต่เสียงของเจนนี่พูดคุยไม่หยุด“พี่วินรู้มั้ยคะวันนี้เจนไ

  • คนโง่ | silly    chapter 09 | ซุ่มซ่าม

    CLASSY CONDOMINIUMซินดี้นั่งรอกวินทร์ที่ห้องนั่งเล่นนานกว่าสองชั่วโมงได้แล้ว หลังจากเธอตื่นนอนจนอาบน้ำกินข้าวเสร็จแต่กวินทร์ก็ยังไม่มาสักที“ทำไมยังไม่กลับนะหรือว่าจะเกิดอะไรขึ้น” คิดได้ดังนั้นร่างบางจึงรีบหยิบโทรศัพท์ข้างตัวมากดเพื่อโทรหาร่างสูงทันทีแต่….....หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้......เมื่อโทรไม่ติดซินดี้ก็เข้าแอปพลิเคชันสีเขียวส่งข้อความหาเขา ซึ่งกวินทร์ก็ไม่อ่านและไม่ตอบเช่นกัน เมื่อติดต่อเขาไม่ได้เธอก็เลิกเซ้าซี้ลุกขึ้นหมุนตัวเดินกลับเข้าห้องนอนแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง แต่ให้ตายนอนยังไงก็นอนไม่หลับสุดท้ายก็ต้องนอนมองเพดานนับแกะไปเรื่อยๆ อีกฟากฝั่ง ณ บ้านหลังใหญ่ กวินทร์กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จแต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าต้องโทรหาคนรัก ร่างสูงถึงได้เดินไปหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงเพื่อโทรหาคนตัวเล็กแต่แล้วก็ต้องมีเรื่องให้หัวเสียเข้าจนได้“แม่ง! แบตหมด” กวินทร์เอามือถือไปชาร์ตและทันทีที่หน้าจอมันสว่างวาบ ข้อความมากมายทั้งจากร่างบางและคนอื่นเด้งขึ้นมาเต็มไปหม

  • คนโง่ | silly    chapter 08 | เจนนี่หรือลูกหมู!

    กรุงเทพมหานครหลังจากที่พวกเขาบินกลับจากภูเก็ตเมื่อช่วงเช้าของวัน ในตอนนี้ทุกคนถึงกรุงเทพแล้วเรียบร้อย และในช่วงเวลานี้ต่างคนก็ต่างกำลังยืนรอรถจากที่บ้านมารับ เพื่อกลับไปพักผ่อนเพราะรู้สึกว่าร่างกายตัวเองนั้นช่างเพลียเหลือเกิน“กลับบ้านดีๆ นะพวกแก เจอกันพรุ่งนี้” รถที่บ้านน้ำหวานมาเป็นคันแรก เธอบอกลาเพื่อนเสร็จก็ก้าวขึ้นรถทันที ตามมาติดๆ ด้วยเรเน่แล้วก็อลิสและน้องชายสุดที่รักอย่างอลัน“หายไวๆ นะ” ก่อนจะขึ้นรถเรเน่ก็ไม่ลืมที่จะหันไปพูดกับซินดี้ สงสารเพื่อนเหมือนกัน ไปเที่ยวแทนที่จะได้เที่ยวอย่างเต็มที่ แต่กลับได้นอนแง่กอยู่ที่ห้องเพราะป่วย“ไม่ต้องเสียใจไป ครั้งหน้ายังมีอีก” อลิสบอกร่างบางที่ยืนทำหน้าเศร้าอยู่ข้างแฟนหนุ่มตนอย่างกวินทร์“อื้ออ”“เจอกันมึง” อลันหันมาพูดกับกวินทร์“เออ”“รถมาแล้ว” แพรวาหันไปบอกกวินทร์กับซินดี้ เพราะทั้งสองเอารถไปจอดไว้บ้านแพรวาเลยต้องกลับไปเอา คนรถรีบยกกระเป๋าทั้งสองใบโดยกวินทร์กับซินดี้ใช้ใบเดียวกันขึ้นไปไว้หลังรถ กวินทร์ประคองร่างบางขึ้นรถ

  • คนโง่ | silly    chapter 07 | รักแรกพบ

    ครืดดด ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ที่ดังมากว่าสิบนาทีทำให้กวินทร์ซึ่งกำลังนอนอยู่ ต้องรีบคว้ามารับด้วยความรำคาญโดยยังไม่ลืมตา“ใคร! โทรมาทำห่าอะไรแต่เช้าวะคนจะนอน” แม้จะยังไม่ตื่นเต็มตาแต่เขาก็พร้อมเหวี่ยงทันที[แม่เองมีปัญหาอะไรมั้ย? แล้วนี่มันก็สิบเอ็ดโมงแล้ว เช้ายังไงไม่ทราบ] คุณหญิงพิมลแขไม่ได้ตกใจกับเสียงตวาดของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเลยสักนิดซ้ำยังประชดกลับไปอีก“แม่” ตกใจนิดหน่อยที่รู้ว่าเป็นมารดาแค่นิดเดียวเท่านั้นก็กลับเป็นปกติ จากนั้นเขาจึงค่อยๆ ลุกออกจากเตียงไปคุยโทรศัพท์ริมระเบียง “แม่มีไร”[ตาวิน เมื่อวันอังคารที่แล้วลูกไปสร้างเรื่องอะไรไว้] เหอะ ผ่านมาเป็นอาทิตย์ข่าวเพิ่งถึงหูหรือไง“เรื่องอะไรครับ” ทำไขสือไปงั้นแหละ[อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องนะ]“เฮ้ออ ลุงโทรไปฟ้องแม่ล่ะสิ”[ถึงลุงไม่ฟ้องลูกคิดว่าพ่อกับแม่จะไม่รู้หรือไง]“รู้แล้วแม่จะทำอะไรกับผมล่ะครับ”[วินลูกโตแล้วนะ]“...”[ช่วยทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่หน่อยได้มั้ย หัดควบคุมอารมณ์ตัวเองบ้าง ไม่ใช่ไม่พอใจอะไรก็โมโหทำลายข้าวของเสียหาย แม่ไม่อยากให้ใครมาว่าลูกชายของแม่เสียๆ หายๆ หรอกนะ]“ผมจะพยายามแล้วกัน แค่นี้..”[เดี๋ยว] ยังไม่ทันวา

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status