Share

chapter 06 | nc 20+

Penulis: nornporna.
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-18 20:02:35

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงเพราะเป็นวันที่ซินดี้และเพื่อนๆ ของเธอรอคอย มีคนมาเพิ่มมาอีกสองคนซึ่งก็คือกวินทร์และอลัน เพื่อนของซินดี้ทุกคนรู้จากเธอนานแล้วว่ากวินทร์จะไปด้วยแต่อลันนี่สิเห็นพี่สาวเก็บกระเป๋าเมื่อคืน เลยถามว่าเจ้เก็บกระเป๋าทำไมอ่ะ ไปไหนหรอ ไปทะเล เท่านั้นแหละเขาก็อ้อนขอมาด้วยทันที กะทันหันจนอลิสไม่ได้โทรบอกเพื่อนก่อน ทริปนี้เป็นทริปที่พวกเขาทั้งห้าคนตกลงกันไว้ตั้งแต่สองอาทิตย์ที่แล้วว่าวันหยุดของมหาลัยฯซึ่งตรงกับวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ พวกเขาจะไปเที่ยวทะเลภูเก็ตเนื่องจากไม่ได้ไปด้วยกันนานแล้ว ซึ่งตอนนี้ทุกคนก็อยู่บนเครื่องบินเป็นที่เรียบร้อย

“ตื่นเต้นจัง” ซินดี้พูดออกมาอย่างดีใจจนกวินทร์ที่นั่งข้างอดแซวขึ้นมาไม่ได้

“ขนาดนั้นเลย?”

“ก็ไม่ได้ไปทะเลตั้งนานแล้วนี่นา”

“หรองั้นเดี๋ยววินพามาบ่อยๆ เอามั้ย”

“จริงนะ!?”

“อืม”

“วินน่ารักที่สุดเลยย” มือเรียวรีบยกขึ้นจับแก้มกวินทร์ส่ายไปมาด้วยความดีใจ

“พอแล้ว” กวินทร์จับมือคนตัวเล็กออกจากหน้าตัวเอง

รีสอร์ต เกาะ…จังหวัดภูเก็ต

ตอนนี้ทุกคนถึงรีสอร์ตที่จองไว้เรียบร้อยที่นี่ค่อนข้างร่มรื่น เงียบสงบและเป็นธรรมชาติ ห้องพักแต่ละห้องจะแยกกันเป็นหลัง หลังจากที่ทุกคนรับคีย์การ์ดเสร็จก็เดินไปที่พักของตัวเองทันที กวินทร์พักห้องเดียวกันกับซินดี้ ภายในห้องพักกว้างขวางมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย มองไปทางไหนก็เห็นแต่ทะเล วิวสวยถูกใจคนตัวเล็กมากเลยทีเดียว ร่างสูงที่เหนื่อยจากการเดินทางตอนนี้ล้มตัวลงบนเตียงเรียบร้อย ปล่อยให้คนตัวเล็กเดินดูห้องไปอย่างนั้น จนกระทั่งผ่านมาถึงตอนเย็น

“วิน..วินตื่นได้แล้ว” ซินดี้เขย่าแขนร่างสูงเพราะตอนนี้มันเย็นมากแล้วเดี๋ยวต้องไปทานข้าวเย็นอีก

“หืมม” กวินทร์งัวเงียตื่น ขยี้ตา ขยี้ผมจนยุ่งหมดแล้ว ซินดี้มองกวินทร์ยิ้มๆ จากนั้นก็บอกให้เขาไปล้างหน้าล้างตา จะได้ไปกินข้าว

ณ ห้องอาหาร

กวินทร์กับซินดี้เดินจับมือกันเข้ามาในห้องอาหาร ด้วยหน้าตาที่เพอร์เฟคของคนทั้คู่นั้นสามารถเรียกความสนใจจากผู้คนในห้องอาหารได้ไม่น้อย แทบจะทุนที่หันมามองพวกเขา บางคนมองแล้วก็กระซิบกระซาบกัน บ้างก็บอกพวกเขาเหมาะสมกันอย่างงั้นอย่างงี้ ผู้ชายก็หล่อ ผู้หญิงก็สวย บลาๆ ๆ ....แต่ถึงอย่างนั้นคำพูดและสายตาพวกนั้นไม่ได้ทำให้ร่างสูงของกวินทร์สนใจเลยสักนิด แต่กับคนตัวเล็กนี่สิอายจนอยากจะมุดแผ่นดินหนี

“นั่นไงมากันละ ช้าสุด” แพรวาเห็นซินดี้และกวินทร์เดินมายังโต๊ะเป็นคู่สุดท้ายก็อดแขวะไม่ได้

“เดินจับมือกันมาเชียว” น้ำหวานแซว ซินดี้จากที่หน้าแดงหูแดงอยู่ยิ่งแดงขึ้นไปอีก ตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านคนมองกันมากพออยู่แล้วตอนนี้เพื่อนยังมาแซวอีก ความผิดของร่างสูงนั่นแหละบอกให้เดินดีๆ ก็ไม่ยอมจะจับมือๆ เพราะกลัวคนอื่นไม่รู้ว่าคนตัวเล็กมีเจ้าของแล้ว

“กว่าจะมาได้นะ”

“เออ มัวทำอะไรกันอยู่วะ ไม่ใช่ว่าา....” อลันที่นั่งข้างพี่สาวตนอดแซวเพื่อนกับเพื่อนพี่ไม่ได้

“บ้าหรอ ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นสักหน่อย” ยังไม่ทันจะพูดจบคนตัวเล็กก็ร้อนตัวซะงั้น

“เอ้า รู้หรอว่าน้องเขาจะพูดอะไร” ก็ร้อนตัวซะแล้ว

“ใช่ผมก็แค่จะบอกว่าไม่ใช่ว่าพี่กับวินนอนกันลืมตื่นนะ คิดไปไกลนะเนี่ย”

“นี่ไม่ใช่สักหน่อย”

“ก็ตามที่มึงพูดนั่นแหละ ผมว่าตอนนี้เราสั่งอาหารกันเถอะครับ” กวินทร์พูดกับอลันเสร็จก็หันไปบอกเพื่อนแฟน จากนั้นทุกคนก็เริ่มสั่งอาหาร

“กินไร หืมม” ถามคนตัวเล็ก

“อืม..มีแต่อาหารน่ากินทั้งนั้นเลย อยากกินหมดเลยอ่า งั้นเอา..........” กวินทร์ส่ายหัวไปมาด้วยความเอ็นดูคนกินเก่ง พอได้สั่งแล้วก็สั่งเยอะเชียว

“สั่งแล้วต้องกินให้หมดนะ ถ้าไม่หมดจะโดนทำโทษ” ซินดี้หันมองหน้าร่างสูงของคนรัก ก่อนยู่หน้าใส่เขาไปทีนึง ระดับนี้แล้วมีหรือจะกินไม่หมด เยอะกว่านี้เธอก็เคยกินมาแล้ว กวินทร์เองก็เห็นเหมือนกัน แล้วทำไมเขาต้องคาดโทษใส่เธอด้วย คนบ้านี่ ซินดี้แอบบ่นคนรักตัวเองในใจ ก่อนจะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ เสียงเพื่อนรักก็โพล่งขึ้นทำให้ซินดี้ต้องหลุดจากภวังค์อย่างรวดเร็ว

“แกสั่งอย่างกับไม่ได้กินอะไรมาหลายวันงั้นแหละ” แพรวาเริ่มแกล้งซินดี้อีกแล้ว คนตัวเล็กยู่หน้าใส่เพื่อนรัก

ชิ หมดไม่หมดก็คอยดูแล้วกัน! ซินดี้คิดแต่ไม่ได้พูดออกไป

พอทุกคนสั่งอาหารเสร็จก็นั่งคุยกันสัพเพเหระ กวินทร์เริ่มรู้สึกหงุดหงิดปนน้อยใจนิดหน่อยที่ซินดี้ไม่สนใจตนเลย เพื่อนรักอย่างอลันก็ไปเข้าห้องน้ำ ส่วนร่างบางก็เอาแต่คุยกับเพื่อนของเธอ

“ซินแกคุยแต่กับพวกฉันดูหน้าแฟนแกสิ บึ้งเชียว”

“สงสัยจะงอนแฟนไม่สนใจ”

“แกก็ไปคุยกับน้องมันหน่อย”

“เอ่อวินเป็นไรรึเปล่า”

คำตอบที่ได้คือความเงียบ…ซินดี้หน้าเศร้านิดหน่อยที่กวินทร์ไม่คุยกับเธอ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ชวนร่างสูงคุยอีกครั้ง นิ้วเรียวสะกิดแขนแกร่งเบาๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจ ตอนแรกเธอเป็นคนงอนเขานี่นา แล้วไหงตอนนี้กลายเป็นเขางอนเธอได้ล่ะ

“วินนน พรุ่งนี้พาซินไปว่ายน้ำหน่อยน้านะๆ” ร่างสูงก็ยังไม่ตอบอีก

“วิน จะไม่พูดกับซินจริงหรอ...ถ้าวินยอมพูดกับซิน วินอยากได้อะไรซินจะยอมทุกอย่างเล้ย!” กวินทร์หันขวับทันทีที่ซินดี้พูดจบเขายิ้มมุมปาก ‘อยากได้อะไรก็ยอมทุกอย่างงั้นหรอออ...หึหึ’ เขาหัวเราะในลำคอให้กับสมองของเขาที่มันเอาแต่คิดเรื่องใต้สะดือ ก่อนจะเอ่ยถาม..

“จะยอมทุกอย่างเลยหรอ”

“อื้มม!” หึ ซินดี้มองกวินทร์ด้วยความดีใจที่ร่างสูงยอมพูดด้วย โดยไม่รู้เลยว่าคนตัวสูงกำลังคิดพิเรนทร์อะไรอยู่ กวินทร์ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ทั้งยังแอบพอใจในความซื่อของคนรักตนเองอีกด้วย จริงๆ เขาไม่ได้งอนอะไรแบบนั้นหลอก ก็แค่ความน้อยใจมันผุดขึ้นมาในหัว เมื่อคนตัวเล็กไม่สนใจก็เท่านั้น

ทุกคนนั่งคุยกันได้สักพัก อาหารมากมายที่สั่งก็ถูกพนักงานเสิร์ฟยกมาเสิร์ฟ และพอดีกับที่อลันกำลังเดินตรงมานั่งที่โต๊ะ แต่ไม่วายก็ถูกกวินทร์พูดจิกกัดเข้าจนได้

“กูนึกว่ามึงตกส้วมไปละ”

“ไอ้สัส” อลันหันไปด่าพร้อมแจกนิ้วกลางใส่เพื่อนทีนึง กวินทร์ไม่สนใจในคำด่าแถมยังมีหน้ามายักไหล่ พร้อมทำหน้ากวนบาทาอีก อลันได้แต่หายใจฟึดฟัด อยากจะเอาอวัยวะเบื้องล่างให้มันกินนัก คนยิ่งอารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่ด้วย อลันคิดในใจแต่ไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไป เพราะไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด

หลังจากนั้นพวกเขาก็ลงมือทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย โดยคุยไปกินไปด้วยกินเสร็จแล้วก็ร่ำลากันกลับห้องของตัวเอง

ห้องพักของกวินทร์กับซินดี้

ซินดี้หลังจากที่เข้าห้องมาก็รีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำรีบจนลืมล็อกประตูห้องน้ำ ร่างสูงเห็นอย่างนั้นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ปรากฏบนใบหน้าหล่อทันที ไม่รอช้าก็ถอดเสื้อผ้าออกจนไร้สิ่งปกปิด ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำเขาเห็นคนตัวเล็กเปลือยเปล่า แผ่นหลังเล็กๆ นั่นหันหลังให้เขาอยู่ร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี โดยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามีใครบางคนมองอยู่ หึ

หมับ!แรงสวมกอดจากด้านหลังทำคนตัวเล็กตกใจไม่น้อย

“วิน เข้ามาได้ยังไง ออกไปนะ” ลุกลี้ลุกลนเพราะตอนนี้ตนกำลังโป๊อยู่ มือเล็กยกขึ้นปิดส่วนสำคัญทั้งบนและล่าง

“อาบด้วยคนสิ” ไม่พูดเปล่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วเอวบางของซินดี้มืออีกข้าง จับหน้าคนตัวเล็กให้หันมาหาเขาจากนั้นปากหนาก็ประกบจูบริมฝีปากอิ่มอย่างดูดดื่มทันที ลิ้นร้อนดูดดึงลิ้นเล็กอย่างไม่มีทางหนีได้ จ๊วบ อื้อ จูบกันนานพอสมควร มือเล็กทุบอกแกร่ง ตุบ ตุบ เพราะหายใจไม่ออกและก่อนที่คนตัวเล็กหายจะขาดอากาศหายใจ กวินทร์ถอนริมฝีปากออกให้อีกคนได้หายใจ พอปากเป็นอิสระร่างบางก็รีบโกยอากาศเข้าปอดอย่างรวดเร็ว

“อื้ออ จะฆ่ากันรึไง อื้ออ” พูดยังไม่ทันจบเขาก็ประกบจูบลงมาใหม่ อื้อ อืมม จ๊วบบ จจ๊วบ น้ำลายไหลลงมาตามมุมปาก

มือหนาอีกข้างเลื่อนมาจับมือเล็กที่กุมอยู่ที่หน้าอกอวบบออก โดยให้มือเขาเข้ามาแทนที่ร่างสูงบีบเคล้นก้อนเนื้อนุ่มนิ่มอย่างรุนแรง ซินดี้แข้งขาอ่อนยืนแทบจะไม่อยู่แล้ว หากไม่ได้ร่างสูงประคองตัวไว้ก็คงจะล้มลงไปนอนราบกับพื้นกระเบื้อง

“อ...อื้อ วะ วิน อ๊าาาา” มือที่ผละจากหน้าอกตอนนี้เขาเลื่อนมันลงไปที่กลีบกุหลาบลูบไปมา นิ้วยาวค่อยๆ สอดมันเข้าไปในร่องแคบทีละนิด ซินดี้ตาปรือ คราางอืออาพูดไม่รู้เรื่องราวกับคนไม่มีสติ

“ซี๊ดดดดด นี่แค่นิ้วแม่งยังตอดแรงขนาดนี้” เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นมังกรยักษ์ของเขามันจะขนาดไหน กวินทร์แยงนิ้วเข้าออกเสียงดัง แจ๊ะ แจ๊ะ จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสองและสามตามลำดับ เมื่อคิดว่าคนตัวเล็กพร้อมแล้ว เขาหมุนตัวเธอให้หันหน้ามาหาเขาทันที ร่างสูงมองดวงตาหวานฉ่ำที่ตอนนี้กำลังมองตนอยู่ กวินทร์อดใจไม่ไหวก้มลงจูบปากอิ่มอีกครั้ง ตอนนี้ท่อนเอ็นของเขาเต้นตุบ ตุบ ปวดไปหมด มันขยายใหญ่กว่าเดิมจนน่ากลัว ไม่รอช้าเขาแทงท่อนเอ็นเข้าไปในร่องสาวทีเดียวมิดลำ

สวบบ! อ๊าาาาา ซินดี้ร้องออกมาด้วยความทรมานตากลมเบิกกว้าง ถึงแม้ก่อนหน้านั้นเขาจะเบิกทางให้เธอแล้วก็ตาม แต่ด้วยขนาดที่ใหญ่เกินไปนั้นมันก็ยังเจ็บอยู่ดี

“อ่าาาาาห์ ซี๊ดดดดส์” กวินทร์แช่ท่อนเอ็นค้างไว้อย่างนั้นเพราะกลัวคนตัวเล็กเจ็บ แต่กลับเป็นเขาเองที่ทรมาน ร่องของเธอบีบรัดเขาแทบขาด

“อื๊อออ วินน”

“อะไรครับ”

“มะ มันอึดอัด”

“แล้ว?” เขาแกล้งคนตัวเล็ก

“ขะ ขยับ หน่อยย อ๊ะะ อ๊าา” สิ้นคำร่างบาง กวินทร์สวนกระแทกใส่อย่างรุนแรงดังพั่บพั่บ

“อ๊ะ อ๊ะ เบาๆ จุก”

“สะ เสียยวหัว อ่าาาห์”

“อ๊าา อ๊า อ๊าา อ่ะ”

“อ๊ะะ อะ อะ อร้ายยยยยยย” ร่างบางเสร็จสมไปแล้ว

“ซี๊ดดดดด ตอดแรงจนจะขาด” แต่กวินทร์ยังไม่เสร็จสักที

นานหลายนาทีซินดี้แตกไปครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้แต่ร่างสูงยังไม่เลยสักครั้งเดียว คนตัวเล็กไม่มีแรงจะยืนแล้ว ร่างสูงจึงจับแขนเล็กขึ้นมาคล้องรอบคอเขาไว้เพื่อไม่ให้เธอล่วงลงกับพื้น และกระหน่ำเร่งกระเด้ากายใส่ร่างบางเร็วและแรงขึ้นกว่าเดิม

“อ๊ะ อ่าา จะ ตะ แตก แล้วว อ่ะ อร้ายยยยย”

“อ่ะ อ่าห์ ซี้ดดดดดด อ่าาาาาาาาห์” ปลดปล่อยสายธารแห่งความสุขเข้าสู่ร่องแคบแล้วเขาซุกหน้าลงบนไหล่เล็ก

“ว...วะ วินไม่เอาแล้วนะ” ร่างบางรีบบอกร่างสูงทันทีที่เริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ในช่องทางรักของเธอมันแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้ง

“ซินแค่อยู่เฉยๆ ก็พอเดี๋ยววินทำเอง” กวินทร์จับซินดี้หันหลังจากนั้นเขาก็…สวบ!

“อื้ออออ”

พั่บ พั่บ พั่บ

“อ่าาาาาห์”

“อ๊ะ อ๊ะ”

ผ่านไปแล้วหลายสิบนาทีจนซินดี้เผลอหลับไปแต่ร่างสูงยังไม่หยุด มือร้อนบีบคลึงเต้าอวบอย่างแรงอีกข้างก็กอดร่างบางเอาไว้สวนเข้าออกอยู่อย่างนั้นจนเสร็จสม

“อ่าาาาาาาาาาาห์” ซบหน้าลงกับแผ่นหลังบางด้วยความเหนื่อยอยู่ท่านั้นไม่นานนัก จากนั้นร่างสูงก็อุ้มซินดี้ในท่าเจ้าสาวไปที่เตียงและเริ่มบทรักอีกครั้ง ถึงแม้ร่างบางจะหลับไปแล้วแต่น้องสาวของเธอก็ยังคงตอดรัดแน่นเหมือนเดิม เขารังแกคนตัวเล็กครั้งแล้วครั้งเล่าจวบรุ่งสาง

“อ่าาาาาาาาาาาห์ ซี๊ดดดดดดดด” นั่นแหละถึงเป็นน้ำสุดท้ายของเขาในวันนี้

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • คนโง่ | silly    chapter 07 | รักแรกพบ

    ครืดดด ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ที่ดังมากว่าสิบนาทีทำให้กวินทร์ซึ่งกำลังนอนอยู่ ต้องรีบคว้ามารับด้วยความรำคาญโดยยังไม่ลืมตา“ใคร! โทรมาทำห่าอะไรแต่เช้าวะคนจะนอน” แม้จะยังไม่ตื่นเต็มตาแต่เขาก็พร้อมเหวี่ยงทันที[แม่เองมีปัญหาอะไรมั้ย? แล้วนี่มันก็สิบเอ็ดโมงแล้ว เช้ายังไงไม่ทราบ] คุณหญิงพิมลแขไม่ได้ตกใจกับเสียงตวาดของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเลยสักนิดซ้ำยังประชดกลับไปอีก“แม่” ตกใจนิดหน่อยที่รู้ว่าเป็นมารดาแค่นิดเดียวเท่านั้นก็กลับเป็นปกติ จากนั้นเขาจึงค่อยๆ ลุกออกจากเตียงไปคุยโทรศัพท์ริมระเบียง “แม่มีไร”[ตาวิน เมื่อวันอังคารที่แล้วลูกไปสร้างเรื่องอะไรไว้] เหอะ ผ่านมาเป็นอาทิตย์ข่าวเพิ่งถึงหูหรือไง“เรื่องอะไรครับ” ทำไขสือไปงั้นแหละ[อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องนะ]“เฮ้ออ ลุงโทรไปฟ้องแม่ล่ะสิ”[ถึงลุงไม่ฟ้องลูกคิดว่าพ่อกับแม่จะไม่รู้หรือไง]“รู้แล้วแม่จะทำอะไรกับผมล่ะครับ”[วินลูกโตแล้วนะ]“...”[ช่วยทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่หน่อยได้มั้ย หัดควบคุมอารมณ์ตัวเองบ้าง ไม่ใช่ไม่พอใจอะไรก็โมโหทำลายข้าวของเสียหาย แม่ไม่อยากให้ใครมาว่าลูกชายของแม่เสียๆ หายๆ หรอกนะ]“ผมจะพยายามแล้วกัน แค่นี้..”[เดี๋ยว] ยังไม่ทันวา

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-18
  • คนโง่ | silly    chapter 08 | เจนนี่หรือลูกหมู!

    กรุงเทพมหานครหลังจากที่พวกเขาบินกลับจากภูเก็ตเมื่อช่วงเช้าของวัน ในตอนนี้ทุกคนถึงกรุงเทพแล้วเรียบร้อย และในช่วงเวลานี้ต่างคนก็ต่างกำลังยืนรอรถจากที่บ้านมารับ เพื่อกลับไปพักผ่อนเพราะรู้สึกว่าร่างกายตัวเองนั้นช่างเพลียเหลือเกิน“กลับบ้านดีๆ นะพวกแก เจอกันพรุ่งนี้” รถที่บ้านน้ำหวานมาเป็นคันแรก เธอบอกลาเพื่อนเสร็จก็ก้าวขึ้นรถทันที ตามมาติดๆ ด้วยเรเน่แล้วก็อลิสและน้องชายสุดที่รักอย่างอลัน“หายไวๆ นะ” ก่อนจะขึ้นรถเรเน่ก็ไม่ลืมที่จะหันไปพูดกับซินดี้ สงสารเพื่อนเหมือนกัน ไปเที่ยวแทนที่จะได้เที่ยวอย่างเต็มที่ แต่กลับได้นอนแง่กอยู่ที่ห้องเพราะป่วย“ไม่ต้องเสียใจไป ครั้งหน้ายังมีอีก” อลิสบอกร่างบางที่ยืนทำหน้าเศร้าอยู่ข้างแฟนหนุ่มตนอย่างกวินทร์“อื้ออ”“เจอกันมึง” อลันหันมาพูดกับกวินทร์“เออ”“รถมาแล้ว” แพรวาหันไปบอกกวินทร์กับซินดี้ เพราะทั้งสองเอารถไปจอดไว้บ้านแพรวาเลยต้องกลับไปเอา คนรถรีบยกกระเป๋าทั้งสองใบโดยกวินทร์กับซินดี้ใช้ใบเดียวกันขึ้นไปไว้หลังรถ กวินทร์ประคองร่างบางขึ้นรถ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-24
  • คนโง่ | silly    chapter 09 | ซุ่มซ่าม

    CLASSY CONDOMINIUMซินดี้นั่งรอกวินทร์ที่ห้องนั่งเล่นนานกว่าสองชั่วโมงได้แล้ว หลังจากเธอตื่นนอนจนอาบน้ำกินข้าวเสร็จแต่กวินทร์ก็ยังไม่มาสักที“ทำไมยังไม่กลับนะหรือว่าจะเกิดอะไรขึ้น” คิดได้ดังนั้นร่างบางจึงรีบหยิบโทรศัพท์ข้างตัวมากดเพื่อโทรหาร่างสูงทันทีแต่….....หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้......เมื่อโทรไม่ติดซินดี้ก็เข้าแอปพลิเคชันสีเขียวส่งข้อความหาเขา ซึ่งกวินทร์ก็ไม่อ่านและไม่ตอบเช่นกัน เมื่อติดต่อเขาไม่ได้เธอก็เลิกเซ้าซี้ลุกขึ้นหมุนตัวเดินกลับเข้าห้องนอนแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง แต่ให้ตายนอนยังไงก็นอนไม่หลับสุดท้ายก็ต้องนอนมองเพดานนับแกะไปเรื่อยๆ อีกฟากฝั่ง ณ บ้านหลังใหญ่ กวินทร์กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จแต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าต้องโทรหาคนรัก ร่างสูงถึงได้เดินไปหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงเพื่อโทรหาคนตัวเล็กแต่แล้วก็ต้องมีเรื่องให้หัวเสียเข้าจนได้“แม่ง! แบตหมด” กวินทร์เอามือถือไปชาร์ตและทันทีที่หน้าจอมันสว่างวาบ ข้อความมากมายทั้งจากร่างบางและคนอื่นเด้งขึ้นมาเต็มไปหม

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-24
  • คนโง่ | silly    chapter 10 | ไม่น่าเชื่อ + little bit nc!

    NIVA UNIVERSITYหลังจากทั้งห้าคนทานข้าวกันเสร็จก็มารวมตัวกันที่โต๊ะม้าหินอ่อน สถานที่ประจำของกลุ่มทันทีเพื่อรอเข้าเรียนในช่วงบ่าย“เรียนเสร็จไปหาไรกินที่ห้างกันมั้ย” แพรวาถามเพื่อน“ฉันไม่ว่างอ่ะ” เรเน่“ฉันเหมือนกัน” น้ำหวาน“แล้วยัยซินกับยัยลิสล่ะ” เมื่อเรเน่กับน้ำหวานไม่ว่างแพรวาก็หันไปถามซินดี้กับอลิส“เอ่อ เรารู้สึกเพลียๆ อ่ะว่าจะกลับคอนโดเลย”“ฉันว่าง เดี๋ยวไปด้วยขี้เกียจกลับบ้านอ่ะ” ตกลงกันเรียบร้อยก็คุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาเข้าเรียน ณ บ้านจันทรเกษม ตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็น กวินทร์ขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่เพื่อรอรับใครบางคน ไม่นานนักคนๆนั้นก็เดินนวยนาดออกมาวันนี้เธอใส่ชุดเดรสสีชมพูดูแล้วน่ารักมาก“สวัสดีค่ะพี่วินรอนานเจนมั้ยคะ” เธอคนนั้นก็คือเจนนี่นั่นเอง“ไม่ครับ พี่เพิ่งมาถึงก่อนลูกหมูจะเดินออกมาแปบเดียวเอง” พูดจบรถหรูก็แล่นออกไปทันทีภายในรถก็ยังคงมีแต่เสียงของเจนนี่พูดคุยไม่หยุด“พี่วินรู้มั้ยคะวันนี้เจนไ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-24
  • คนโง่ | silly    chapter 11 | ช่วงเวลาแห่งความสุข

    กวินทร์เดินยิ้มหน้าระรื่นล้วงกระเป๋ากางเกงเนื่องจากเขากำลังอารมณ์ดีเพราะได้ปลดปล่อย ขายาวก้าวเดินไปเรื่อยอยู่ๆ โทรศัพท์เครื่องหรูในกระเป๋าก็สั่น เขาหยิบมันออกมาดูพบว่าบุคคลที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใครไหนไกล แฟนสาวของเขานั่นเองCINDY…กวินทร์ไม่รอช้าเขารีบกดรับสายด้วยความรวดเร็ว“ฮัลโหลครับ” เสียงทุ้มเอ่ยกับปลายสาย[วินอยู่ไหนหรอ]“ผับครับ มีอะไรรึเปล่า”[เปล่าหรอกซินแค่จะโทรมาถามว่าวินจะกลับคอนโดมั้ย]“ไม่กลับได้ไงล่ะ คิดถึงซินจะแย่อยากกอดอยากหอมอยากทำทุกอย่างเลย” คำพูดกวินทร์ทำเอาคนในสายหน้าแดง[อื้ม..แล้วจะกลับตอนไหน]“คงดึกๆ อ่ะ”[อืม อ่อ วินเมื่อวานซินโทรหาวินด้วยนะแต่ไม่ติดเลย]“แบตหมดน่ะ พอเห็นว่าหมดวินก็รีบเอาไปชาร์จเลยนะโทรกลับหาซินแต่ซินก็ไม่รับสาย” ร่างสูงแกล้งทำเสียงเศร้าเหมือนน้อยอกน้อยใจหนักหนา[ก็ลืมไว้ในห้องนั่งเล่นนี่นา] ซินดี้พูดเสียงอ่อนด้วยความรู้สึกผิด“ช่างมันเถอะ..ยังไงซะตอนนี้เราก็ได้คุยกันแล้วหนิ ใช่มั้ย”[อื้ม] ทั้งสองคุยกันไปสักพักกวินทร์ก็เป็นคนบอกล

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-25
  • คนโง่ | silly    chapter 12 | กองไว้ตรงนั้นเถอะ

    ตอนนี้สองเพื่อนรักอยู่ห้างเป็นที่เรียบร้อย ซินดี้ควงแขนแพรวาเดินเข้าไปในร้านบิงซูร้านนึงที่ค่อนข้างน่ารัก ของภายในร้านเต็มไปด้วยสีชมพูทั้งหมด“ร้านน่ารักมากเลยเนอะ” เป็นซินดี้ที่พูดขึ้นเพื่อถามความเห็นของเพื่อนรักอย่างแพรวา“แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบสีชมพู” แพรวาตอบกลับด้วยท่าทางเบื่อหน่ายนี่ถ้ายัยเพื่อนตัวดีไม่ลากเข้ามาเธอจะไม่มีวันเหยียบที่นี่เด็ดขาด สีอื่นหรือว่าหลากสียังพอโอเคแต่นี่อะไรสีชมพูทั้งร้านพูดได้คำเดียวว่า เลี่ยน!“คิคิ น่ารักออก” จ้า ยอมนางเลยจริงๆ มองหน้าซินดี้อย่างเอือมระอา หลังจากนั้นก็พากันสั่งบิงซูเมื่อได้ของที่สั่งแล้วก็เริ่มลงมือกินกันทันทีเพราะพวกเขาต้องไปที่อื่นต่ออีก ณ ซูเปอร์มาร์เก็ต ตอนนี้ซินดี้กำลังเดินเลือกซื้อของส่วนแพรวามีหน้าที่เข็นรถเข็นให้ ‘เห็นเพื่อนเป็นคนใช้รึไงวะ’ บ่นมุบมิบอยู่คนเดียว ซินดี้เลือกของไปเรื่อยๆ หยิบนู่นหยิบนี่จนเสร็จก็ไปจ่ายเงินเอาของใส่ในรถเข็น แล้วทั้งสองก็เข็นรถออกมาแต่ยังไม่ถึงไหนซินดี้ก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาซะงั้น“แพรไปเข้าห้องน้ำมั้ย” ถามแพรวาเธอส่ายหน้าเชิงว่

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-26
  • คนโง่ | silly    chapter 13 | nc 20++

    ทางด้านของกวินทร์กับซินดี้ยังคงนั่งหยอกล้อกันอยู่อย่างไม่แคร์ว่าใครจะมองเลยสักนิด แต่เฉพาะกวินทร์นะที่ไม่อายส่วนร่างบางนี่แทบจะเอาหน้ามุดดินหนีแล้ว เพื่อนสนิทก็เอาแต่นั่งมองและล้อเลียนเธอด้วยสายตาอีก กวินทร์เอานิ้วจิ้มเอวซินดี้ไม่หยุด“อ๊ะ วิน ฮ่าๆ พอแล้ว”“ไม่”“วิน พอแล้วววว ฮ่าๆ” กวินทร์มองซินดี้ด้วยสายตาเอ็นดู มีความสุขที่ได้เห็นเธอยิ้มและหัวเราะแบบนี้ เขาปล่อยมือออกจากเอวบางแล้วเอ่ยบอกกับร่างบางว่า...“วันนี้เรียนเสร็จกลับพร้อมกันนะวินจะรอ”“อื้ม!” ร่างสูงเพรียวของเจนนี่ที่เพิ่งเดินออกมาจากอาคารเรียนพร้อมกับเพื่อนใหม่ทั้งสามคนของเธอคือ เอมมี่ รานินและมิลล่า จำต้องหยุดชะงัก…“นั่นพี่วินหนิ แล้วผู้หญิงคนนั้น? ...”“แฟนพี่กวินทร์น่ะ” รานินเป็นคนตอบข้อสงสัยของเธอ แฟนงั้นหรอทำไมเธอถึงไม่เคยรู้ว่าพี่วินมีแฟน เจนนี่คิดในใจ“น่าอิจฉาเนอะผู้หญิงก็สวยผู้ชายก็หล่อเหมาะสมกันสุดๆ” มิลล่า เพื่อนเจนนี่รู้ว่าเธอรู้จักกับกวินทร์แต่ยังไม่รู้ว่าเจนนี่ชอบเขา“แต่ฉันว่าไม่นะถึง

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-27
  • คนโง่ | silly    chapter 14 | แฟนที่กำลังจะโดนเขี่ยทิ้ง

    ...Truuu...Truuu...โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังขึ้นอย่างน่ารำคาญ เพราะมันกำลังรบกวนคนที่กำลังนอนอยู่บนเตียงไม่น้อย จนเจ้าของร่างสูงอย่างกวินทร์ต้องดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะ“อื้ออ” เป็นซินดี้ที่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะทนเสียงอันน่ารำคาญของมันไม่ไหวมือเรียวรีบคว้ามารับอย่างรวดเร็ว โชคดีหน่อยที่เจ้าเครื่องมือสื่อสารนั้นวางอยู่ใกล้เมื่อได้แล้วก็กดรับทันทีโดยไม่ดูเลยว่าใครโทรมา“ฮัลโหล” ปลายสายเงียบไปหลังจากที่ได้ยินเสียงผู้หญิงแทนที่จะเป็นลูกชายของเธอ และใช่คนที่โทรมาคือพิมลแขมารดาของกวินทร์[เธอเป็นใคร ทำไมถึงกล้ามารับโทรศัพท์ลูกชายฉัน] พิมลแขถามด้วยเสียงไม่พอใจ ซินดี้เมื่อรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือใครเปลือกตาก็ลืมขึ้นทันที ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าเจ้าของปลายสายนั้นคือมารดาคนรัก คนตัวเล็กนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะได้สติและตอบไปว่า“อะ..เอ่อ น..หนูซินดี้เองค่ะ ตอนนี้กวินทร์หลับอยู่ แต่ถ้าคุณท่านต้องการจะคุยกับเขาหนูจะปลุกให้เดี๋ยวนี้ค่ะ” รีบบอกออกไปประโยคยาวเหยียดและที่คนตัวเล็กต้องเรียกพิมลแขแบบนั้น ก็เพราะไม่กล้าพอที่จะเรียกมารดาของ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-27

Bab terbaru

  • คนโง่ | silly    chapter 15 | ภาระหน้าที่

    RATTANACHOTRUENGKUL GROUP บริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ อีกทั้งยังมีธุรกิจมากมายในเครือ เรียกได้ว่าร่ำรวยมหาศาลเลยล่ะ ขณะนี้เองร่างสูงของกวินทร์กำลังเดินเข้าไปในตึกขนาดใหญ่ตรงหน้า เพราะหลังจากที่เขาส่งซินดี้เสร็จ เขาก็แวะมาหาบิดาที่บริษัท เนื่องจากท่านบอกมีธุระสำคัญจะคุยด้วย ไม่อยากคุยผ่านโทรศัพท์เขาเลยต้องถ่อมาถึงนี่ยังไงล่ะ ระหว่างทางเดินก็มีพนักงานหันมองเขากันตาเป็นมัน ทำอย่างกับไม่เคยเห็นลูกชายท่านประธาน ถึงกวินทร์จะมาไม่บ่อยนักแต่ก็ไม่ใช่ไม่มาเลยนะ “แกๆ ดูคนนั้นดิใครวะโคตรหล่อเลย” พนักงานคนนึงซึ่งเป็นพนักงานใหม่เข้ามาทำงานได้ไม่นานสะกิดเพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้างกันให้หันมองตาม “นั่นมันคุณกวินทร์หนิ” “ใครหรอ” “เอ้า ก็ลูกชายคนเดียวของท่านประธานไง” พอเพื่อนพูดจบเท่านั้นพนักงานคนนั้นถึงกับตาโตเป็นไข่ห่าน เธอเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่เลยไม่เคยเจอเขา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทายาทตระกูลใหญ่จะหล่อราวกับเทพบุตรแบบนี้ พ่อกับแม่ว่าสวยหล่อมากแล้วเจอลูกชายยิ่งดูดีเข้าไปใหญ่ใครได้เขาเป็นแฟนคงโชคดีไม่น้อย “ฉันอยากได้แฟนแบบนี้บ้างจัง” “ฝันไปเถอะย่ะ” แล้วก็ต้องหยุดความคิดนั้นไว้ทันทีที่เพื

  • คนโง่ | silly    chapter 14 | แฟนที่กำลังจะโดนเขี่ยทิ้ง

    ...Truuu...Truuu...โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังขึ้นอย่างน่ารำคาญ เพราะมันกำลังรบกวนคนที่กำลังนอนอยู่บนเตียงไม่น้อย จนเจ้าของร่างสูงอย่างกวินทร์ต้องดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะ“อื้ออ” เป็นซินดี้ที่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะทนเสียงอันน่ารำคาญของมันไม่ไหวมือเรียวรีบคว้ามารับอย่างรวดเร็ว โชคดีหน่อยที่เจ้าเครื่องมือสื่อสารนั้นวางอยู่ใกล้เมื่อได้แล้วก็กดรับทันทีโดยไม่ดูเลยว่าใครโทรมา“ฮัลโหล” ปลายสายเงียบไปหลังจากที่ได้ยินเสียงผู้หญิงแทนที่จะเป็นลูกชายของเธอ และใช่คนที่โทรมาคือพิมลแขมารดาของกวินทร์[เธอเป็นใคร ทำไมถึงกล้ามารับโทรศัพท์ลูกชายฉัน] พิมลแขถามด้วยเสียงไม่พอใจ ซินดี้เมื่อรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือใครเปลือกตาก็ลืมขึ้นทันที ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าเจ้าของปลายสายนั้นคือมารดาคนรัก คนตัวเล็กนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะได้สติและตอบไปว่า“อะ..เอ่อ น..หนูซินดี้เองค่ะ ตอนนี้กวินทร์หลับอยู่ แต่ถ้าคุณท่านต้องการจะคุยกับเขาหนูจะปลุกให้เดี๋ยวนี้ค่ะ” รีบบอกออกไปประโยคยาวเหยียดและที่คนตัวเล็กต้องเรียกพิมลแขแบบนั้น ก็เพราะไม่กล้าพอที่จะเรียกมารดาของ

  • คนโง่ | silly    chapter 13 | nc 20++

    ทางด้านของกวินทร์กับซินดี้ยังคงนั่งหยอกล้อกันอยู่อย่างไม่แคร์ว่าใครจะมองเลยสักนิด แต่เฉพาะกวินทร์นะที่ไม่อายส่วนร่างบางนี่แทบจะเอาหน้ามุดดินหนีแล้ว เพื่อนสนิทก็เอาแต่นั่งมองและล้อเลียนเธอด้วยสายตาอีก กวินทร์เอานิ้วจิ้มเอวซินดี้ไม่หยุด“อ๊ะ วิน ฮ่าๆ พอแล้ว”“ไม่”“วิน พอแล้วววว ฮ่าๆ” กวินทร์มองซินดี้ด้วยสายตาเอ็นดู มีความสุขที่ได้เห็นเธอยิ้มและหัวเราะแบบนี้ เขาปล่อยมือออกจากเอวบางแล้วเอ่ยบอกกับร่างบางว่า...“วันนี้เรียนเสร็จกลับพร้อมกันนะวินจะรอ”“อื้ม!” ร่างสูงเพรียวของเจนนี่ที่เพิ่งเดินออกมาจากอาคารเรียนพร้อมกับเพื่อนใหม่ทั้งสามคนของเธอคือ เอมมี่ รานินและมิลล่า จำต้องหยุดชะงัก…“นั่นพี่วินหนิ แล้วผู้หญิงคนนั้น? ...”“แฟนพี่กวินทร์น่ะ” รานินเป็นคนตอบข้อสงสัยของเธอ แฟนงั้นหรอทำไมเธอถึงไม่เคยรู้ว่าพี่วินมีแฟน เจนนี่คิดในใจ“น่าอิจฉาเนอะผู้หญิงก็สวยผู้ชายก็หล่อเหมาะสมกันสุดๆ” มิลล่า เพื่อนเจนนี่รู้ว่าเธอรู้จักกับกวินทร์แต่ยังไม่รู้ว่าเจนนี่ชอบเขา“แต่ฉันว่าไม่นะถึง

  • คนโง่ | silly    chapter 12 | กองไว้ตรงนั้นเถอะ

    ตอนนี้สองเพื่อนรักอยู่ห้างเป็นที่เรียบร้อย ซินดี้ควงแขนแพรวาเดินเข้าไปในร้านบิงซูร้านนึงที่ค่อนข้างน่ารัก ของภายในร้านเต็มไปด้วยสีชมพูทั้งหมด“ร้านน่ารักมากเลยเนอะ” เป็นซินดี้ที่พูดขึ้นเพื่อถามความเห็นของเพื่อนรักอย่างแพรวา“แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบสีชมพู” แพรวาตอบกลับด้วยท่าทางเบื่อหน่ายนี่ถ้ายัยเพื่อนตัวดีไม่ลากเข้ามาเธอจะไม่มีวันเหยียบที่นี่เด็ดขาด สีอื่นหรือว่าหลากสียังพอโอเคแต่นี่อะไรสีชมพูทั้งร้านพูดได้คำเดียวว่า เลี่ยน!“คิคิ น่ารักออก” จ้า ยอมนางเลยจริงๆ มองหน้าซินดี้อย่างเอือมระอา หลังจากนั้นก็พากันสั่งบิงซูเมื่อได้ของที่สั่งแล้วก็เริ่มลงมือกินกันทันทีเพราะพวกเขาต้องไปที่อื่นต่ออีก ณ ซูเปอร์มาร์เก็ต ตอนนี้ซินดี้กำลังเดินเลือกซื้อของส่วนแพรวามีหน้าที่เข็นรถเข็นให้ ‘เห็นเพื่อนเป็นคนใช้รึไงวะ’ บ่นมุบมิบอยู่คนเดียว ซินดี้เลือกของไปเรื่อยๆ หยิบนู่นหยิบนี่จนเสร็จก็ไปจ่ายเงินเอาของใส่ในรถเข็น แล้วทั้งสองก็เข็นรถออกมาแต่ยังไม่ถึงไหนซินดี้ก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาซะงั้น“แพรไปเข้าห้องน้ำมั้ย” ถามแพรวาเธอส่ายหน้าเชิงว่

  • คนโง่ | silly    chapter 11 | ช่วงเวลาแห่งความสุข

    กวินทร์เดินยิ้มหน้าระรื่นล้วงกระเป๋ากางเกงเนื่องจากเขากำลังอารมณ์ดีเพราะได้ปลดปล่อย ขายาวก้าวเดินไปเรื่อยอยู่ๆ โทรศัพท์เครื่องหรูในกระเป๋าก็สั่น เขาหยิบมันออกมาดูพบว่าบุคคลที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใครไหนไกล แฟนสาวของเขานั่นเองCINDY…กวินทร์ไม่รอช้าเขารีบกดรับสายด้วยความรวดเร็ว“ฮัลโหลครับ” เสียงทุ้มเอ่ยกับปลายสาย[วินอยู่ไหนหรอ]“ผับครับ มีอะไรรึเปล่า”[เปล่าหรอกซินแค่จะโทรมาถามว่าวินจะกลับคอนโดมั้ย]“ไม่กลับได้ไงล่ะ คิดถึงซินจะแย่อยากกอดอยากหอมอยากทำทุกอย่างเลย” คำพูดกวินทร์ทำเอาคนในสายหน้าแดง[อื้ม..แล้วจะกลับตอนไหน]“คงดึกๆ อ่ะ”[อืม อ่อ วินเมื่อวานซินโทรหาวินด้วยนะแต่ไม่ติดเลย]“แบตหมดน่ะ พอเห็นว่าหมดวินก็รีบเอาไปชาร์จเลยนะโทรกลับหาซินแต่ซินก็ไม่รับสาย” ร่างสูงแกล้งทำเสียงเศร้าเหมือนน้อยอกน้อยใจหนักหนา[ก็ลืมไว้ในห้องนั่งเล่นนี่นา] ซินดี้พูดเสียงอ่อนด้วยความรู้สึกผิด“ช่างมันเถอะ..ยังไงซะตอนนี้เราก็ได้คุยกันแล้วหนิ ใช่มั้ย”[อื้ม] ทั้งสองคุยกันไปสักพักกวินทร์ก็เป็นคนบอกล

  • คนโง่ | silly    chapter 10 | ไม่น่าเชื่อ + little bit nc!

    NIVA UNIVERSITYหลังจากทั้งห้าคนทานข้าวกันเสร็จก็มารวมตัวกันที่โต๊ะม้าหินอ่อน สถานที่ประจำของกลุ่มทันทีเพื่อรอเข้าเรียนในช่วงบ่าย“เรียนเสร็จไปหาไรกินที่ห้างกันมั้ย” แพรวาถามเพื่อน“ฉันไม่ว่างอ่ะ” เรเน่“ฉันเหมือนกัน” น้ำหวาน“แล้วยัยซินกับยัยลิสล่ะ” เมื่อเรเน่กับน้ำหวานไม่ว่างแพรวาก็หันไปถามซินดี้กับอลิส“เอ่อ เรารู้สึกเพลียๆ อ่ะว่าจะกลับคอนโดเลย”“ฉันว่าง เดี๋ยวไปด้วยขี้เกียจกลับบ้านอ่ะ” ตกลงกันเรียบร้อยก็คุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาเข้าเรียน ณ บ้านจันทรเกษม ตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็น กวินทร์ขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่เพื่อรอรับใครบางคน ไม่นานนักคนๆนั้นก็เดินนวยนาดออกมาวันนี้เธอใส่ชุดเดรสสีชมพูดูแล้วน่ารักมาก“สวัสดีค่ะพี่วินรอนานเจนมั้ยคะ” เธอคนนั้นก็คือเจนนี่นั่นเอง“ไม่ครับ พี่เพิ่งมาถึงก่อนลูกหมูจะเดินออกมาแปบเดียวเอง” พูดจบรถหรูก็แล่นออกไปทันทีภายในรถก็ยังคงมีแต่เสียงของเจนนี่พูดคุยไม่หยุด“พี่วินรู้มั้ยคะวันนี้เจนไ

  • คนโง่ | silly    chapter 09 | ซุ่มซ่าม

    CLASSY CONDOMINIUMซินดี้นั่งรอกวินทร์ที่ห้องนั่งเล่นนานกว่าสองชั่วโมงได้แล้ว หลังจากเธอตื่นนอนจนอาบน้ำกินข้าวเสร็จแต่กวินทร์ก็ยังไม่มาสักที“ทำไมยังไม่กลับนะหรือว่าจะเกิดอะไรขึ้น” คิดได้ดังนั้นร่างบางจึงรีบหยิบโทรศัพท์ข้างตัวมากดเพื่อโทรหาร่างสูงทันทีแต่….....หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้......เมื่อโทรไม่ติดซินดี้ก็เข้าแอปพลิเคชันสีเขียวส่งข้อความหาเขา ซึ่งกวินทร์ก็ไม่อ่านและไม่ตอบเช่นกัน เมื่อติดต่อเขาไม่ได้เธอก็เลิกเซ้าซี้ลุกขึ้นหมุนตัวเดินกลับเข้าห้องนอนแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง แต่ให้ตายนอนยังไงก็นอนไม่หลับสุดท้ายก็ต้องนอนมองเพดานนับแกะไปเรื่อยๆ อีกฟากฝั่ง ณ บ้านหลังใหญ่ กวินทร์กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จแต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าต้องโทรหาคนรัก ร่างสูงถึงได้เดินไปหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงเพื่อโทรหาคนตัวเล็กแต่แล้วก็ต้องมีเรื่องให้หัวเสียเข้าจนได้“แม่ง! แบตหมด” กวินทร์เอามือถือไปชาร์ตและทันทีที่หน้าจอมันสว่างวาบ ข้อความมากมายทั้งจากร่างบางและคนอื่นเด้งขึ้นมาเต็มไปหม

  • คนโง่ | silly    chapter 08 | เจนนี่หรือลูกหมู!

    กรุงเทพมหานครหลังจากที่พวกเขาบินกลับจากภูเก็ตเมื่อช่วงเช้าของวัน ในตอนนี้ทุกคนถึงกรุงเทพแล้วเรียบร้อย และในช่วงเวลานี้ต่างคนก็ต่างกำลังยืนรอรถจากที่บ้านมารับ เพื่อกลับไปพักผ่อนเพราะรู้สึกว่าร่างกายตัวเองนั้นช่างเพลียเหลือเกิน“กลับบ้านดีๆ นะพวกแก เจอกันพรุ่งนี้” รถที่บ้านน้ำหวานมาเป็นคันแรก เธอบอกลาเพื่อนเสร็จก็ก้าวขึ้นรถทันที ตามมาติดๆ ด้วยเรเน่แล้วก็อลิสและน้องชายสุดที่รักอย่างอลัน“หายไวๆ นะ” ก่อนจะขึ้นรถเรเน่ก็ไม่ลืมที่จะหันไปพูดกับซินดี้ สงสารเพื่อนเหมือนกัน ไปเที่ยวแทนที่จะได้เที่ยวอย่างเต็มที่ แต่กลับได้นอนแง่กอยู่ที่ห้องเพราะป่วย“ไม่ต้องเสียใจไป ครั้งหน้ายังมีอีก” อลิสบอกร่างบางที่ยืนทำหน้าเศร้าอยู่ข้างแฟนหนุ่มตนอย่างกวินทร์“อื้ออ”“เจอกันมึง” อลันหันมาพูดกับกวินทร์“เออ”“รถมาแล้ว” แพรวาหันไปบอกกวินทร์กับซินดี้ เพราะทั้งสองเอารถไปจอดไว้บ้านแพรวาเลยต้องกลับไปเอา คนรถรีบยกกระเป๋าทั้งสองใบโดยกวินทร์กับซินดี้ใช้ใบเดียวกันขึ้นไปไว้หลังรถ กวินทร์ประคองร่างบางขึ้นรถ

  • คนโง่ | silly    chapter 07 | รักแรกพบ

    ครืดดด ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ที่ดังมากว่าสิบนาทีทำให้กวินทร์ซึ่งกำลังนอนอยู่ ต้องรีบคว้ามารับด้วยความรำคาญโดยยังไม่ลืมตา“ใคร! โทรมาทำห่าอะไรแต่เช้าวะคนจะนอน” แม้จะยังไม่ตื่นเต็มตาแต่เขาก็พร้อมเหวี่ยงทันที[แม่เองมีปัญหาอะไรมั้ย? แล้วนี่มันก็สิบเอ็ดโมงแล้ว เช้ายังไงไม่ทราบ] คุณหญิงพิมลแขไม่ได้ตกใจกับเสียงตวาดของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเลยสักนิดซ้ำยังประชดกลับไปอีก“แม่” ตกใจนิดหน่อยที่รู้ว่าเป็นมารดาแค่นิดเดียวเท่านั้นก็กลับเป็นปกติ จากนั้นเขาจึงค่อยๆ ลุกออกจากเตียงไปคุยโทรศัพท์ริมระเบียง “แม่มีไร”[ตาวิน เมื่อวันอังคารที่แล้วลูกไปสร้างเรื่องอะไรไว้] เหอะ ผ่านมาเป็นอาทิตย์ข่าวเพิ่งถึงหูหรือไง“เรื่องอะไรครับ” ทำไขสือไปงั้นแหละ[อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องนะ]“เฮ้ออ ลุงโทรไปฟ้องแม่ล่ะสิ”[ถึงลุงไม่ฟ้องลูกคิดว่าพ่อกับแม่จะไม่รู้หรือไง]“รู้แล้วแม่จะทำอะไรกับผมล่ะครับ”[วินลูกโตแล้วนะ]“...”[ช่วยทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่หน่อยได้มั้ย หัดควบคุมอารมณ์ตัวเองบ้าง ไม่ใช่ไม่พอใจอะไรก็โมโหทำลายข้าวของเสียหาย แม่ไม่อยากให้ใครมาว่าลูกชายของแม่เสียๆ หายๆ หรอกนะ]“ผมจะพยายามแล้วกัน แค่นี้..”[เดี๋ยว] ยังไม่ทันวา

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status