Share

Ep.5 Jealous

Author: Alisha_Lanna
last update Last Updated: 2024-11-03 22:09:19

อุษาจูงทั้งสองเดินออกจาก Pearl Street มุ่งไปทางถนน Coast Blvd เส้นเดียวกับทางไปโรงแรม ลา ฮอยย่า ซีวิว เพราะเธออยากให้ทั้งสองได้รับแดดอ่อนๆ และเห็นชายหาดไปด้วย เธอสังเกตว่าสายจูงและปลอกคอเหล่าลูกรักของฮาร์วี่เป็นแบรนด์เนม ด้วยความอยากรู้ เธอจึงหาที่นั่งแล้วออกคำสั่งให้ทั้งสองตัวนั่งลง ซึ่งทำตามคำสั่งได้อย่างเรียบร้อยสมกับที่เข้าโรงเรียนฝึกมาแล้ว

“ไหนมาดูหน่อย พวกเธอใช้ยี่ห้ออะไรกันบ้าง?”

เธอจัดการถ่ายรูปปลอกคอจากทั้งสองตัวแล้วค้นหาจากรูปถ่ายจาก G****e

“ว้าว Hermes Rocabar Dog Collar สองหมื่นกว่าบาท! ไหนส่องสายจูงสิ ลายนี้ไม่เคยเห็นแหะ”

อุษาอุทานพร้อมพูดกับเจ้าตัวโตทั้งสองตัว ที่มองอุษาด้วยความสงสัย

“โอ้ว สายจูงของ Hermes ด้วย 37,000 บาท โอ้วแม่เจ้า พวกเธอนี่คุณภาพชีวิตดีจนฉันอิจฉานะเนี่ย กระเป๋าที่แพงที่สุดของฉันยังราคาไม่เท่าสายจูงพวกเธอเลย”

อุษาพูดพร้อมกับขยี้หัวทั้งสองด้วยความเอ็นดู คนที่ผ่านไปผ่านมาพากันมองที่เธอนั่งคุยกับสุนัข นั่นเพราะสุนัขตัวโต ผู้คนเลยสนใจ

“เอาล่ะ พร้อมเดินหรือยัง เดินสักสิบห้านาที ฉันจะให้น้ำแล้วก็ถ้าพวกเธออึ ฉันเตรียมถุงมาเก็บแล้ว หวังว่าอย่าอึเลยนะ พลีสส”

เธอทำหน้าอ้อนวอน เสียงสองเสียงสาม แจสเปอร์และเชสเตอร์ส่ายหางตอบรับอุษาอย่างว่าง่าย 

เฮ้อ..อยู่กับสุนัขมันช่างดีจัง รู้สึกสบายใจยังไงไม่รู้ ถึงแม้ฉันจะต้องพูดคนเดียวเป็นชั่วโมงก็เหอะ

ทั้งสามเดินไปจนถึงถนนที่เธอเคยมานั่งชายหาดนี้ แล้วข้ามถนนจนเจอแพทริคครั้งแรกที่ขับรถตัดหน้าเธอ รปภ ทางเข้าโรงแรมยิ้มให้อุษา 

“สวัสดีตอนเช้า” 

อุษาตะโกนทักพร้อมโบกมือให้ เขายกหมวกขึ้นแล้วยิ้มตอบรับคำทักทาย

เธอเดินจูงทั้งสอง แล้วหยุดพักทุกสิบห้านาที เพื่อให้น้ำดื่ม พูดคุยหยอกล้อกันบ้าง นั่งลงกอดขนฟูๆของพวกเขาบ้าง เหมือนเธอคือเจ้าของเจ้าสองตัวนี้ยังไงยังงั้น  ระหว่างเดิน เธอสำรวจร้านต่างๆใกล้โรงแรม เจอทั้งคาเฟ่ ร้านอาหาร ร้านตัดผม ร้านทำเล็บมากมายตามถนน อุษาหมายตาไว้ว่าเธอจะมาทำผมและทำเล็บบ้าง 

“โอ๊ะ ถ่ายรูปพวกเธอส่งให้คุณพ่อขายาวหน่อยดีกว่า แจสเปอร์ เชสเตอร์ มามะ”

อุษาใช้กล้องหน้าถ่ายรูปที่มีตัวเธอเองด้วยส่งไป เพื่อให้เขาเห็นว่าเธอเข้ากับลูกรักเขาได้อย่างดี เธอถ่ายรูปมากมายในเวลาชั่วโมงครึ่ง มีทั้งอิริยบทตลกๆขบขัน รูปเดิน วิ่ง ทักทายเพื่อนสุนัขตัวอื่น เดินเล่นบนชายหาด จนกระทั่ง สุนัขทั้งสองต่างวิ่งลากเธอลงไปที่ริมทะเล อุษาสู้แรงทั้งสองไม่ไหว จึงหน้าคะมำหัวทิ่มลงที่ชายหาด ทรายเต็มหน้าและผม ชุดเปียกไปด้วย ส่วนเชสเตอร์และแจสเปอร์เล่นกันจนขนเปียกเต็มไปด้วยทรายอย่างสนุกสนาน

ตายแน่เลย..คุณเจสันบ่นฉันเละแน่ คิดได้แบบนี้ เธอจึงส่งข้อความหาฮาร์วี่ อย่างน้อยสารภาพก่อนตกงานก็ยังดี

“คุณฮาร์วี่ ฉันมีอะไรจะสารภาพ คุณและคุณเจสันต้องโกรธแน่ๆ ฉันขอโทษจริงๆ”

ฮาร์วี่ตกใจ เขาพึ่งเห็นอุษาส่งรูปมายังดูสนุกสนานกันอยู่เลย เขารีบกดโทรหาอุษาทันที

“เป็นอะไรอุษา อยู่ที่ไหน?”  น้ำเสียงเขาดูเป็นห่วง

“เอ่อ ฉันส่งรูปให้ก่อน ขอวางสายสักครู่”

พอวางสาย อุษาส่งรูปให้ฮาร์วี่ เขาเปิดดูแล้วขำแทบแย่ จึงโทรกลับไปหาอุษา

“ผมไม่เคยเห็นลูกๆผม มอมแมมขนาดนี้มาก่อน ผมคิดว่าคุณคงไม่ต่างกัน กลับมาเถอะ เปียกกันไปหมดแล้ว มารอที่ทางเข้าบ้านด้านข้างที่ออกไปเมื่อเช้านะ”

อุษามาถึงแล้วโทรหาฮาร์วี่ เขาออกมารับเธอพร้อมกับแม่บ้านสองคน ที่เตรียมผ้าเช็ดตัวมาให้สุนัขทั้งสอง ส่วนฮาร์วี่ยื่นผ้าขนหนูให้อุษา 

“เอาละคุณเอาทั้งสองให้แม่บ้าน รับผ้าขนหนูไปเช็ดเสื้อแล้วห่มก่อนนะ ไปนั่งตากแดดอ่อนๆที่สวน ผมให้เตรียมโกโกร้อนไว้ให้คุณ”

อุษาเดินตามเขาไปที่สวน 

“คุณจะรีพอร์ตฉันให้เอเจนซี่มั้ย?”  อุษาถามเสียงอ่อย

“รายงานเรื่องอะไร ไม่ได้มีปัญหาอะไร คุณทำเกินหน้าที่ด้วยซ้ำ เชิญนั่งก่อน ดื่มโกโก้นะ มีครัวซองท์ร้อนๆด้วย ทานมื้อเช้าเถอะ เดินเล่นกันจนเหนื่อยทั้งคนทั้งเด็กๆ”

ฮาร์วี่ยิ้มอารมณ์ดี ไม่มีทีท่าจะโกรธเธอ อุษาค่อยยิ้มเจื่อนๆได้หน่อย ก่อนฮาร์วี่จะพูดเสนอขึ้นมา

“เดี๋ยวผมไปส่งคุณ เพราะเสื้อผ้าคุณเปียกเพราะเล่นกับเด็กๆ ไม่ควรเดินไปทั้งแบบนี้ ผมคงเป็นผู้ชายที่แย่มาก ถ้าให้คุณกลับไปสภาพนี้”

“ไม่เลย ไม่เป็นไรเลย ฉันทำวันแรกพัง ทำให้ทุกคนต้องเหนื่อยอีก เพราะสุนัขของคุณและของแบรนด์เนมบนตัวเด็กๆเปียกและเปื้อนทรายไปหมด”

ฮาร์วี่ยิ้มไม่พูดต่อ แต่ผายมือให้เธอทานมื้อเช้าที่เขาสั่งให้แม่บ้านตรียมไว้ให้เธอ ส่วนเขาจิบกาแฟดำกลิ่นหอมฟุ้ง ขนาดเธอไม่ดื่มกาแฟยังรู้สึกว่า กาแฟนี้กลิ่นละมุนมาก เจสันเดินมาในสวน พอเห็นอุษา เขาทำหน้าตกใจบวกกลั้นขำ แต่เก็กหน้าสุดๆ

“เอ่อ คุณอุษาไปโดนสุนัขตัวอื่นไล่มารึไง? ทำไมสภาพแบบนี้ ผมมีทรายเต็มไปหมด แล้วแจสกับเชสอยู่ที่ไหน?”

อุษาก้มหน้าเงียบกริบ อายแทบมุดแผ่นดินหนี เดินหมาวันแรกก็งานงอกเลย

“ไม่ต้องห่วงเจสัน ดูนี่” 

ฮาร์วี่ส่งรูปล่าสุดในโทรศัพท์ให้เจสันดู พวกเขามองหน้ากันแล้วหัวเราะ 

“อะแฮ่ม เอ่อ..ผมหัวเราะพวกเขาไม่ได้หัวเราะคุณนะคุณอุษา ปกติเจ้าสองตัวนั้นสะอาดตลอดเวลา ผมละชอบใจที่พวกเขาดูมอมแมมแบบนั้นซะบ้าง”

“แต่คุณเจสันไม่ชอบอะไรที่สกปรก ฉันขอโทษจริงๆ”

“ผมไม่ชอบความสกปรก แต่ไม่ได้เกลียดพวกเขา พอดีผมเคยโดนหมากัดเมื่อตอนเด็กเลยฝังใจ ดีที่คุณฮาร์วี่เข้าใจ ผมขอตัวไปเตรียมเอกสารให้คุณเฮนรี่ก่อน”

เจสันพูดจบก็รีบเดินเข้าบ้านหลังใหญ่ไป

“คุณพ่อผมเอง ชื่อ เฮนรี่ เอาล่ะ ผมจะไปส่งคุณที่โรงแรม”

“ผ้าขนหนูจะเอาไปซักให้ ฉันจะคืนพรุ่งนี้”

ฮาร์วี่เดินนำเธอไปที่โรงเก็บรถ มีรถหรูหลายคันในนั้น อุษาตาโต ไม่เคยเห็นรถสวยๆแบบนี้หลายๆคันจอดรวมกันมาก่อน คนขับรถเดินมาถามจะให้ขับไปส่งที่ไหน แต่ฮาร์วี่ปฏิเสธ เขาเลือกรถและขอกุญแจเพื่อจะขับเอง 

Bentley Flying Spur Hybrid ถูกเขาเลือก อุษาถึงกับขาสั่น เธอรีบปัดทรายที่ติดตามเสื้อ กางเกง และสะบัดผมไปมา เพราะกลัวรถเขาจะสกปรก ฮาร์วี่เห็นแบบนั้นก็ขำพร้อมเปิดกระจกถาม 

“ไม่ต้องกังวล รถเอาไปทำสปาตลอด ไม่ต้องซีเรียสขนาดนั้น ขึ้นมาเถอะ”

อุษานั่งตัวลีบ ข้างในรถสวยมาก กี่ชาติเธอถึงจะซื้อได้ ไม่มีทางเลย นอกจากได้สามีเป็นเจ้าของบ่อน้ำมันสินะ

“คุณเป็นคนไทย แต่ชื่อคุณอ่านได้ทั้ง อุษาและUSA” 

“คุณฮาร์วี่เคยไปประเทศไทยหรือเคยกินอาหารไทยมั้ย”

“ไม่เคยไปเลย ไม่เคยกินอาหารไทย แต่ผมได้ยินมาบ้างเรื่องเกี่ยวกับประเทศไทย”

“เรื่องแบบไหน?” 

อุษาคิดว่าเรื่องที่ทำให้เขารู้จักประเทศไทยจะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีกันนะ?..

“จริงมั้ยที่คนไทยใช้แรงงานลิงเก็บมะพร้าวน่ะ”

ห่ะ..เรื่องลิง? ฉันนึกว่าจะพูดเรื่องพัทยาซะอีก อุษากรอกตาพลางคิดคำตอบให้กับเรื่องนี้

“ฉันรู้ว่ามันคงเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับคนที่รักสัตว์แบบคุณ ฉันไม่มีอะไรจะแก้ตัวแทนชาวบ้าน แต่วิถีชีวิตของพวกเขา อยู่ด้วยกันแบบครอบครัว ลิงพวกนี้ทำให้พวกเขามีทุกอย่าง ส่งลูกเรียนจนจบได้ มีความเป็นอยู่ที่ดี ลิงเหล่านี้ได้รับการดูแลเสมือนสมาชิก คนหนึ่งในครอบครัว เมื่อลิงอายุมาก ก็ปลดเกษียณแล้วดูแลอย่างดีจนหมดอายุขัย”

ฮาร์วี่ขับเข้าไปในโรงแรมจอดหน้าทางเข้าล็อบบี้ อุษาลืมบอกว่าไม่ต้องจอดตรงนี้ แต่เพราะมัวอธิบายเรื่องลิงจนลืมดูทาง 

“ไว้เราค่อยคุยกันเรื่องลิงนั่นอีกทีก็ได้ ขอบคุณมากสำหรับวันนี้ อุษา”

เขาพูดพร้อมหันมายิ้มให้ หน้าตาเขาที่หล่ออยู่แล้วยิ่งดูดีไปอีก

“ขอบคุณที่มาส่ง คุณฮาร์วี่” 

อุษายกมือไหว้เขาแล้วก้าวลงจากรถ ทุกคนมองเธอเป็นตาเดียวตั้งแต่ยามที่ทางเข้า เบลบอย เดเนียล แน่นอนรวมถึง นิโคล่ากับเอมี่ด้วย อุษารีบเดินไปทางด้านข้างโรงแรมเพื่อไปห้องพัก 

“เดเนียล เห็นหรือยัง? แค่ทำงานไม่กี่วัน มีคนขับรถหรูมาส่งแล้ว ไปไหนกันมานะเมื่อคืน ถึงกับมาส่งกันแต่เช้า” นิโคล่าแสดงออกว่าอิจฉาแบบโต้งๆ

“ถ้าเค้ามีรถ แสดงว่าเขาเป็นคนที่นี่ แล้วแถวนี้คือย่านคนรวย คงเป็นใครสักคนที่มีฐานะมากๆคนหนึ่ง ทางที่ดี ไม่ต้องพูดทุกสิ่งที่คิดจะดีกว่า นิโคล่า”

เดเนียลพูดเรียบๆแล้วเดินไปพูดคุยกับลูกค้าต่อ

“ท่าทางยัยคนนี้ไม่ธรรมดานะ ไม่ทันไรรู้จักหาคอนเนคชั่นซะละ”

เอมี่พูดพร้อมกับตะไบเล็บไปด้วย นิโคล่าได้แต่เบะปาก

แพทริคลืมตาตื่นจากแสงที่ส่องเข้าตา เขาพยายามจะดูนาฬิกาที่ข้อมือแต่ไม่มี ขณะที่ควานหาโทรศัพท์บนที่นอน หางตาเขาเห็นมีใครคนหนึ่งอยู่ในห้อง

“เอมิเลีย..ผมจำได้ว่าผมไม่ได้ให้คุณมาในห้องส่วนตัวผม ถ้าผมไม่อนุญาต”

“คุณแม่คุณจะเข้ามาเที่ยงนี้ ฉันเลยต้องเข้ามาจัดการเสื้อผ้าให้ แล้วจะปลุกคุณพอดี ถ้าท่านมาเห็นคุณยังไม่ตื่น กลิ่นเหล้าหึ่ง ไม่น่าจะดีแน่”

“วันหลัง เคาะประตูหรือให้เดเนียลมาดูแลผมก็ได้ แต่สำหรับวันนี้ ขอบคุณมาก”

แพทริคไปหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาแม่ของเขา ซึ่งจะเข้ามาใกล้เที่ยง นี่มันจะสิบเอ็ดโมงแล้ว เขารีบไปเตรียมตัวทันที

ทำเป็นหวงตัวกับฉันงั้นเหรอ..ฉันเคยเห็นทุกอณูของคุณมาหมดแล้วแพทริค เอมิเลียวางเสื้อผ้าแล้วหันหลังออกห้องไป

ทางด้านอุษาแต่งตัวเสร็จแล้ว จึงไปรอโรสมาเรียที่หน้าห้องพัก เธอค้นหาร้านอาหารไทย อยู่ห่างจากที่นี่ 3.2 ไมล์ ใกล้กับร้านที่เจนนภัสทำงานอีกด้วย เมื่อเธอออกมาจากห้อง อุษาถึงกับแซว

“นี่แค่ไปกินข้าวกับฉันนะ ถ้าไปเดทนี่จะขนาดไหน” 

วันนี้โรสมาเรีย ปล่อยผมที่ดำสวย หยักศกนิดๆ แต่งหน้าเป๊ะมาก เหมือนดาราคนหนึ่งเลยทีเดียว 

“แหม ก็จะไปเดทกับสาวไทยนี่ไงล่ะ ว่าแต่คนชวนจะพาไปกินที่ไหน?”

“ร้านอาหารไทยชื่อ Tamarind Thai Garden อยู่ใกล้ร้านเพื่อนฉันด้วยนะ เคยกินอาหารไทยไหมโรส?” 

“รู้น้อยไปสิ ฉันเคยไปตลาดนัดกลางคืนสตรีทฟู้ดไทยที่ลอสแองเจลิส เสียดายห่างจากที่นี่ 2 ชั่วโมงครึ่งแน่ะ ตอนนั้นฉันลงทุนไปวันหยุดเลยนะ”

“หู้ย อยากไปบ้าง ไว้เราไปกันวันหยุด แต่วันหยุดเราไม่ตรงกันเลยแหะ”

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะหยุดตรงกับวันที่เธอหยุดเอง โอเค๊”

อุษายิ้มกว้างพร้อมยกนิ้วโป้งให้ ควงแขนโรสเดินออกไป พร้อมคุยจ้อถึงสุนัขตัวโตสองตัวที่เธอไปรับจ็อบจูงเดินออกกำลังกาย จนกระทั่งจะพ้นจากทางเข้า รถยนตร์คันโตของมิสซิสสมิธ ก็ขับย้อนเข้ามา กระจกรถใสจนเห็นคนนั่งข้างในด้านหลัง พวกเธอจึงหยุดเดินแล้วยิ้มให้มิสซิสสมิธ ซึ่งมิสซิสสมิธก็ยิ้มตอบ พลางบอกให้คนขับหยุดรถ และลดกระจกลง แล้วทักทายทั้งคู่

“ฉันจำเธอได้ อุษา สาวไทยที่ฉันสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง เอ่อ แล้วเธอละ ขอโทษทีที่ฉันความจำไม่ค่อยดีนัก”

“ฉันชื่อโรสมาเรีย ทำงานนวดอยู่ห้องสปา” 

โรสมาเรียไม่ได้น้อยใจอะไรที่เจ้าของโรงแรมจะจำเธอไม่ได้ เธอเอาแต่อยู่ห้องสปา ไม่ได้มาเจอใครเท่าไหร่นัก

“แล้วจะไปไหนกัน? ดูท่าวันหยุดกันสินะ ไปเถอะ ฉันไม่รบกวนพวกเธอแล้วล่ะ”

ทั้งสองจึงเดินออกไปขึ้น Uber ที่มารอรับ ส่วนมิสซิสสมิธโทรหาลูกชายให้ลงมา เธอจะรอที่ล็อบบี้ เมื่อแพทริคลงมาเจอก็กอดและจูบแก้มเธอเหมือนเมื่อเขายังเด็ก สำหรับเธอ เขายังเป็นเด็กตัวโตในสายตาเธอเสมอ

“ไงลูก ดีนะแม่แจ้งเอมิเลียไว้ว่าจะมา ไม่งั้นลูกคงตื่นสาย เห็นว่าลูกไปสังสรรค์กับเพื่อนมาเมื่อคืน”

“แม่หิวหรือยัง ไปหาอะไรกินข้างนอกไหม?”

“ลูกชวนแม่ แปลว่าเลี้ยงมื้อนี้แม่นะ”

“งั้นให้แม่เลือกเลย ผมขับพาไปได้ทุกที่”

“แม่เจอพนักงานของเราคนไทยเมื่อกี้ นึกถึงอาหารไทยขึ้นมา งั้นแม่เลือกอาหารไทยดีกว่า แม่เคยกิน ร้านอะไรนะ อ้อ Blue Elephant ตอนไปฮันนีมูนที่มอลต้ากับพ่อ แม่ชอบมาก”

“แม่เจอเธอที่ไหน?” 

แพทริคจากหน้าตาเฉยๆก็ทำหน้าตื่นเต้นขึ้นมา จนแม่ของเขา เหล่ตาดูด้วยความสงสัย 

“รู้จักเธอแล้วเหรอ? ที่ชื่ออุษา เห็นเดินออกไปกับพนักงานของเราอีกคน”

แพทริครีบเก็บอาการและเปลี่ยนเรื่องพูดทันที

“งั้นเดี๋ยวผมดูร้านอาหารไทยว่าอยู่ตรงไหน เราไปที่รถกันเถอะ”

“ถ้าให้แม่นั่งรถสีเขียวประหลาดนั่น ไม่เอานะ ปวดหลังจริงๆ เสียงก็ดัง แถมสีมันตลกด้วยน่ะ”

“แม่…นั่นมันแลมโบกินี่เลยนะ โธ่”

“จะอะไรก็ช่าง เอารถแม่ไป” 

ทั้งคู่ออกไปแล้ว นิโคล่าโทรบอกเอมิเลียทันที

“คุณเอมิเลีย พวกเขาออกไปแล้วค่ะ แล้วฉันมีเรื่องจะบอกคุณด้วย”

“ว่ามา”

“วันนี้ตอนสายประมาณสิบโมงนิดๆ มีรถหรูมาส่งอุษาที่นี่ จอดตรงหน้าล็อบบี้เลย ทำเหมือนจงใจให้เราเห็น คนที่นี่เห็นกันทุกคน คลุมผ้าเช็ดตัว ผมเปียกมาด้วย”

“ดีมาก ถ้ามีอะไรก็แจ้งฉัน ฉันไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอีก”

มาที่นี่แค่ไม่กี่วัน..นี่คงเป็นขยะชิ้นโตไม่ใช่เล่น และคงกำจัดไม่ง่ายนักถ้าเกิดปัญหา ตอนนี้อาจจะยัง แต่ก็ทำให้เอมิเลียไม่สบายใจอยู่เหมือนกัน

โรสมาเรียและอุษามาถึงร้านอาหารไทย เสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งน่ารัก ทำให้บริกรรู้ว่ามีลูกค้าเข้ามา ทั้งสองสั่งอาหารที่อยากกินกันเต็มที่ อุษารู้สึกดีเอามากๆเพราะในร้านมีคนไทยอยู่พอสมควรเลยทีเดียว ทุกคนพอเห็นเธอและเพื่อนเข้ามาก็ยิ้ม เดินผ่านบางโต๊ะที่เป็นคนไทยก็บอกสวัสดีให้เธอกับเพื่อนด้วย เธอรู้สึกคิดถึงบ้านขึ้นมาในทันที 

“เธอคงดีใจสิอุษา ได้เจอคนไทยที่นี่เยอะ คิดถึงบ้านสินะ แรกๆที่มาทำงานฉันก็ Homesick เหมือนกัน”

“ฉันคุยกับพ่อแม่ทุกวัน แต่ส่งข้อความกันซะส่วนใหญ่ ก็คิดถึงแหละแต่ต้องอดทน เก็บเงินได้จะไปเปิดร้านที่บ้าน”

ก่อนที่บรรยากาศจะพาเศร้า โรสมาเรียเลยชวนคุยเรื่องอื่นแทน ขณะเดียวกัน เสียงกระดิ่งที่ประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่ทั้งอุษาและโรสมาเรียไม่ได้สนใจ ยังคงคุยกันอย่างออกรส แพทริคและแม่เข้ามาในร้านอาหารไทย มองหาโต๊ะที่พอจะเป็นส่วนตัว บริกรเข้ามาถามเพื่ออำนวยความสะดวกพร้อมมองหาโต๊ะที่นั่งได้สองคนให้ 

ทันใดนั้นแพทริคเห็นอุษาและเพื่อน เขารีบบอกบริกรให้รอสักครู่และพูดกับแม่ทันที

“แม่..จะเป็นอะไรมั้ย ถ้าเราจะมีเพื่อนนั่งด้วยสักคนสองคน”

“เพื่อนลูกเหรอ ได้สิ”

“เอ่อ..ไม่เชิง ในเวลางานพวกเธอเป็นพนักงานของเรา แต่นอกเวลางานคงไม่เป็นไรใช่มั้ย”

มิสซิสสมิธกวาดตาจนเห็นโต๊ะของอุษาที่กำลังคุยกับโรสมาเรียอย่างสนุกสนาน โดยทั้งสองคนยังไม่เห็นพวกเขา

“อย่าดีกว่าแพท แม่ไม่ได้อะไรนะ แต่มันดูรบกวนพวกเธอ นั่นมันเวลาที่พวกเธอใช้พักผ่อน การมีเจ้านายไปนั่งด้วย ไม่คิดหรือว่าพวกเธอจะอึดอัด ลูกควรมีขอบเขตและไม่ล้ำเส้นใคร ไม่ใช่เราเป็นเจ้านายจะทำอะไรก็ได้”

แม่พูดถูก…เขาจึงให้บริกรจัดโต๊ะให้ ซึ่งเขาได้โต๊ะไม่ไกลจากอุษามากนัก แต่พอมองเห็นกันได้ เขาเลือกนั่งด้านที่มองเห็นหน้าเธอได้

“ที่นี่คนเอเชียเยอะจังเลยนะ พวกเขาทานอาหารแล้วคงหายคิดถึงบ้าน ได้เจอคนที่พูดภาษาเดียวกันได้ด้วย สมัยแม่ไปเรียนต่างประเทศ ร้องไห้ทุกวันจนคุณยายต้องบินมาเยี่ยมทุกอาทิตย์”

แพทริคยิ้มก่อนพูดหยอกแม่ของเขา

“ตอนผมไปเรียน ผมไม่เคยร้องไห้เลย มีแต่แม่ร้องไห้หาผม”

“ไว้มีลูกของตัวเองจะเข้าใจ ตอนนี้ 34 แล้ว เมื่อไหร่จะหาภรรยาที่ดีสักคน มีหลานให้แม่”

แพทริคมองไปที่อุษา ที่กำลังดูโทรศัพท์กับโรสมาเรียแล้วหัวเราะกันอยู่

“ภรรยาที่ดีงั้นเหรอ..คำว่าดีของทุกคนไม่เหมือนกันนะ แม่ชอบแบบไหน เดี๋ยวผมลองไปหาดูคืนนี้ที่ไหนสักแห่ง”

“แม่รู้ว่าลูกจะเลือกได้ดี ไม่ต้องถามแม่หรอก แม่ไว้ใจลูกเสมอ”

อาหารมาถึงโต๊ะของอุษา เธอเลิกดูโทรศัพท์กัน แล้วเริ่มลงมือทานพร้อมกับคุยกันไปด้วย เธอต้องการเครื่องปรุงเพิ่มจึงมองหาบริกรอีกครั้ง ไปเจอสายตาที่มองเธออยู่ เธอรีบหลบตาก้มมองอาหาร แล้วขมวดคิ้ว

..อีกแล้ว..แถวนี้ร้านตั้งเยอะตั้งแยะ ทำไมต้องมาเจอกัน แล้วมาจ้องฉัน โดยที่ฉันไม่รู้ตัวอีก

เธอเหลือบตาไปดูอีกครั้ง เขายังจ้องเธออยู่พร้อมกับยิ้ม..เขามากับแม่นี่เอง เธอมองไปที่โรสมาเรียที่ไม่รุ้เรื่องอะไรกำลังกินข้าวซอยอย่างเอร็ดอร่อย

ช่างเถอะ..ร้านนี้ใครจะมาก็ได้ ไม่ใช่ความผิดเขาและไม่ใช่เรื่องของฉัน

แพทริคเดินออกจากโต๊ะไป บอกแม่ของเขาว่าขอตัวไปห้องน้ำ แต่จริงๆแล้ว เขาไปบอกบริกรที่เคาน์เตอร์ว่าต้องการน้ำผลไม้แบบเดียวกับที่อุษาดื่มให้แม่ของเขา แล้วแจ้งให้แคชเชียร์ว่า ค่าอาหารของอุษาและเพื่อนให้มาลงบิลโต๊ะเขา พร้อมทั้งเขียนโน้ตไว้ให้

เมื่อบริกรน้ำผลไม้มาเสิร์ฟให้แม่ของเขา คือ อัญชันมะนาว มีสีน้ำเงินอมม่วง แม่ของแพทริคแปลกใจ เพราะเธอไม่ได้สั่ง

“ผมสั่งให้แม่นะ ดีต่อสุขภาพ”

มิสซิสสมิธลองชิมแล้วชอบมาก แพทริคยิ้มกริ่ม

“ผมดีใจที่แม่ชอบ”

เมื่อถึงเวลาเช็คบิล ไม่มีบิลค่าอาหาร แต่มีโน้ตให้เธอว่า….

..ผมชอบดูคุณมีความสุข..จาก แพท

เธอถอนหายใจ แต่บริกรยิ้มให้แล้วบอกว่า มีผู้ชายที่น่ารักมาก ชำระบิลทั้งหมดให้เธอ เรียบร้อยแล้ว โรสมาเรียถึงกับร้องว้าว  “ใครกันน๊า” 

โรสมาเรียกวาดสายตามอง จนไปเจอแพทริคที่มองมาทางที่พวกเธออยู่ โรสมาเรียถึงกับเงียบไป แล้วหันไปมองอุษา ทั้งคู่สบตากัน 

“กลับกันเถอะ โรส ไว้ฉันค่อยขอบคุณเขาทีหลัง ดูท่าทางแม่ของเขาจะไม่ได้รู้อะไรด้วย”

อุษาพูดพลางเก็บกระเป๋าแล้วพาโรสมาเรียออกไป

“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเขาต้องจ่ายให้เรา ทำไมต้องจ้องเธอแบบนั้น จะทำตัวเป็นพ่อบุญทุ่มงั้นสิ”

 โรสมาเรียดูกังวลระคนความไม่พอใจ

“ฉันจะคืนเงินให้เขาทีหลัง ตอนนี้ฉันอยากไปร้านทำผม ให้ตัวเองรู้สึกสดชื่นหน่อย เธอไปมั้ย?”

“ได้สิ ไปตัดผมหน่อย นี่ก็ผมยาวไวมาก”

ทั้งสองไปที่ร้านตัดผมที่ชื่อ Le Eve Salon อยู่บนถนน La Jolla Blvd ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรม แต่ใกล้บ้านของฮาร์วี่แค่ข้ามถนนเท่านั้น ช่างให้เธอทั้งสองเลือกทรงผม อุษาเลือกทำทรง Curtain Bangs ที่ดูชิคๆสบายๆ ส่วนโรสมาเรียเนื่องจากผมของเธอเป็นลอนมาม่าสวยอยู่แล้ว แค่ตัดให้สั้นลงเท่านั้น อุษากะไว้ว่าทันเวลาเข้างานตอนบ่ายสามพอดี

แพทริคกับแม่กลับมาที่โรงแรม โดยแม่ของเขาจะพักที่นี่สองวัน เมื่อแม่ของเขาไปพักผ่อนที่ห้องส่วนตัวชั้นบนสุด เขาจึงตรงไปที่ห้องทำงาน แต่พอออกลิฟท์หันไปมองห้องของอุษา เขาจึงเปิดเข้าไปเพราะรู้ว่าเธอยังไม่มาทำงานแน่นอน 

เขาไปนั่งที่เก้าอี้ที่เธอทำงาน เห็นดอกไลเซนทัสยังอยู่แต่เหี่ยวลงแล้ว โดยที่อุษาไม่ได้ทิ้ง เขาคิดอะไรอยู่พักหนึ่งแล้วออกจากห้อง เจอเอมิเลียกำลังออกจากห้องทำงานของเธอพอดี 

“เอกสารรายงานต่างๆอยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว คุณแพทริค”

“โอเค ขอบคุณมาก”

แพทริคตอบสั้นๆแล้วจะเดินไปที่ห้องทำงานของเขาเอง แต่เอมิเลียชิงพูดขึ้นก่อน 

“คุณแพทริคชอบดอกไม้ที่ล็อบบี้มั้ย? หัวหน้าฟร้อนท์คนใหม่ของเราเลือกดอกไม้สีสันสดใสดี แต่กลัวจะไม่เข้ากับภาพลักษณ์โรงแรมเท่าไหร่ คุณคิดว่ายังไง?”

“ผมชอบนะ ทำให้รู้สึกสดชื่น ลูกค้าที่มาพักเค้าคงไม่อยากเห็นแต่สีขาวโพลนเหมือนงานศพหรอกมั้ง แถมลูกค้าที่มาพักส่วนใหญ่เป็นคู่รัก ดอกพวกนั้นความหมายก็ดีด้วย”

“จริงด้วยสินะ เธอคงจะชอบมากขนาดเอาดอกไม้ไปไว้ในห้องทำงานด้วย”

เอมิเลียพูดเสียงเรียบเฉย ยิ้มเล็กน้อย แพทริคหันมามองเอมิเลียด้วยสายตาแข็งกระด้าง ในใจเค้ารู้ดีว่าเธอคิดอะไร

“ทำไมคุณถึงชอบยุ่มย่ามห้องส่วนตัวของคนอื่น เมื่อเช้าก็เข้ามาในห้องนอนผม นี่ยังไม่มีมารยาทไปห้องทำงานคนที่เค้าพึ่งมาทำงานไม่กี่วัน”

“คุณไม่คิดว่าอาจจะแม่บ้านหรือใครที่เข้าไปหาเธอที่ห้องทำงาน เห็นแล้วเอาไปพูดกันให้ทั่วหรอกหรอ ใจร้ายจังนะ คุณแพทริค”

อุษาออกลิฟท์มาเพื่อไปที่ห้องทำงานของเธอ ถึงกับชะงักเท้าเมื่อเห็นเอมิเลียกับแพทริคยืนอยู่ด้วยกัน เมื่อใช้สายตาดูอย่างรวดเร็ว ก็เห็นเอมิเลียหน้าตาดูเครียด แต่แพทริคคือ หน้าแดงเหมือนโมโหอะไรบางอย่าง 

“สวัสดีตอนบ่าย คุณแพทริค คุณเอมิเลีย”

อุษากล่าวแค่นั้นแล้วจะรีบเดินไปที่ห้องทำงาน แต่เอมิเลียเรียกเธอไว้

“เอ้อ..อุษา ทำงานไหวใช่มั้ย?” 

เอมิเลียพยายามฝืนยิ้มให้อุษา แพทริคยังยืนอยู่ที่เดิม แล้วมองหน้าเอมิเลียว่าต้องการอะไรอีกกันแน่

“ฉันโอเคเอมิเลีย คุณมีอะไรหรือเปล่า?” อุษา งง ที่เอมิเลียถามแปลกๆ

“เมื่อเช้าเห็นทุกคนเค้าเป็นห่วงเธอกัน ว่าเธอไปไหนมาทั้งคืนหรือเปล่า เห็นว่าเธอกลับมาตอนเช้าสายๆ ตัวเปียกหัวเปียก ห่มผ้าเช็ดตัวมา แล้วมากับรถหรูเชียว นึกกลัวเธอจะไม่สบายไปก่อน ถ้าไม่ไหวก็บอกนะ”

เอมิเลียยิ้มพยายามแบบที่ดูใจดีที่สุด แพทริคหันมามองอุษาด้วยความสงสัยว่าเธอไปกับใคร?

อ้อ..เข้าใจละ งั้นฉันคงต้องชิ่งก่อน นี่มันสงครามของเอมิเลียกับแพทริค…

“จริงๆแล้ว เพราะฉันตื่นเช้าไปจูงสุนัขสองตัวแล้วโดนสุนัขวิ่งเล่นลากลงทะเลที่ชายหาด ส่วนคนที่มาส่งก็เจ้าของสุนัข เพราะฉันรับจ็อบจูงสุนัข อ้อ…คุณแพทริค ค่าอาหารที่คุณกรุณาจ่ายให้มื้อเที่ยงวันนี้ ฉันและเพื่อนขอบคุณมาก ฉันหวังว่าคุณสมิธแม่ของคุณจะชอบ อัญชันมะนาวนะ”

เอมิเลียหน้าแดงมองที่แพทริค ส่วนแพทริคเองที่กลับยิ้ม ตรงกันข้ามกับตอนแรก

“ฉันขอตัวไปทำงานก่อน” 

อุษายิ้มให้ทั้งสอง แล้วเข้าห้องทำงานโดยไม่สนใจคนทั้งสองอีก พออุษาปิดประตูเท่านั้น สีหน้าแพทริคเปลี่ยนไปทันที

“ไปทำหน้าที่ของคุณเอมิเลีย พอได้แล้ว เลิกทำนิสัยแบบนี้ซะ ก่อนที่ผมจะไม่ทนอะไรอีก”

“แล้วปัญหาทุกครั้งที่เกิด ใครที่อยู่ข้างคุณมาตลอด? ไม่ใช่ฉันหรอกเหรอ”

แพทริคจ้องหน้า เอมิเลียจึงเก็บความเสียใจของเธอกลับไปที่ห้องทำงาน 

Related chapters

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.6 Falling

    มีเสียงเคาะประตูห้อง อุษาไปเปิดประตู พบว่าเป็นแพทริค เธอถอนหายใจใส่เขา…“ถอนหายใจใส่ผมเลยนะ ไม่คิดจะเชิญผมเข้าไปหน่อยล่ะ ยืนเมื่อยตั้งนานแล้ว”“เชิญ คุณแพทริค”อุษารอให้เขานั่ง แต่เธอยืนสำรวม มือจับประสานกันเรียบร้อยตามสถานะที่เธอเป็นอยู่ ตั้งใจไม่ปิดประตู แต่แพทริคดันประตูให้ปิด“ตัดผมใหม่คุณดูน่ารักมาก ตอนเที่ยงที่ร้านอาหารไทยกับตอนนี้เป็นคนละสไตล์เลยนะ”“ค่าอาหารเท่าไหร่คุณแพทริค? ได้โปรดให้ฉันได้คืนให้คุณ มันทำให้ฉันลำบากใจรวมถึงดอกไม้นั่นด้วย”แพทริคทำหน้าตาเศร้าลงทันที ทำหน้าแบบนี้อีกละ..ฉันไม่ใจอ่อนหรอกนะ.... “ผมไม่อยากได้เงินคุณ ผมก็..ไม่รู้สิ แค่อยากเทคแคร์คุณ เพราะคุณไม่ใช่คนที่นี่ เป็นพนักงานของผมด้วย ผมเองก็จ่ายให้เพื่อนคุณด้วยนะ ไม่ใช่แค่คุณสักหน่อย”“เพื่อนฉันก็พนักงานของคุณเหมือนกัน”“แล้วเมื่อเช้าคนมาส่งคุณ เจ้าของสุนัขน่ะ ชื่ออะไรอยู่แถวนี้เหรอ?”นี่มันอะไรเนี่ย..ได้เวลาที่ต้องทำงาน แต่ต้องมาโดนเจ้านายถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ที่ไม่เกี่ยวกับงาน“ครอบครัวควินน์ บ้านของเขาอยู่หัวมุม Pearl Street คนจ้างฉันเค้าชื่อ คุณฮาร์วี่ แต่ฉันไม่ได้ทำให้งานหลักเสียนะ”“อุษา..นอกเวลาง

    Last Updated : 2024-11-04
  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.7 ด้านมืดของมนุษย์

    เช้านี้อุษารีบไปบ้านของฮาร์วี่ แม่บ้านรอเธออยู่แล้ว แจสเปอร์กับเชสเตอร์กระดิกหางดีใจที่เจอเธอเช่นกัน อุษาสวมกอดทั้งสองทีละตัว ก่อนบอกลาแม่บ้าน พร้อมส่งข้อความหาฮาร์วี่ เขาโทรหาเธอทันที อุษาจูงทั้งสองพร้อมคุยโทรศัพท์ไปด้วย“หลับสบายมั้ยเมื่อคืน คุณเลิกงานดึกด้วย มีใครทำให้คุณกลัวอีกไหม?”เสียงทุ้มนุ่ม ทำให้อุษาใจฟู“หลับสบายดี ฉันเลิกกลัวแล้วล่ะ คุณมีพลังงานด้านบวกทำให้คนที่อยู่ใกล้ รู้สึกดีได้ ขอบคุณนะฮาร์วี่”“เดินระมัดระวังรถด้วยนะ ผมจะไปทำคดีให้ลูกค้าก่อน อย่าลืมว่าเราคุยเรื่องที่ประเทศคุณค้างเอาไว้”อุษายิ้ม เขาวางสายไปแล้ว แน่นอน..ฉันอยากคุยเรื่องลิงหรืออะไรก็ได้ เมื่อพาทั้งสองเดินจนเกือบครบตามเวลา เธอแวะซื้อไอศครีมที่ร้าน Baskin-Robbins อยู่ด้านหลังบ้านของฮาร์วี่ ให้พวกเขาทั้งสองด้วย“อร่อยละสิ แทนคำขอโทษที่เมื่อวานฉันอ่อนแอไปหน่อย จนไม่ได้พาพวกเธอมาเดินเที่ยวน่ะนะ”เธอนำทั้งสองไปคืนให้ที่บ้านควินน์ กอดเพื่อนตัวโตทั้งสองของเธอ แล้วเดินกลับไปที่โรงแรมเพื่อไปพักผ่อนสักนิดก่อนจะมื้อเที่ยง เมื่อถึงห้องเธอได้โทรหาโรสมาเรีย“ฮัลโหล อุษา ดีขึ้นแล้วใช่มั้ย? เมื่อวานฉันอดเป็นห่วงไม่ได้

    Last Updated : 2024-11-05
  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.8 คู่แข่ง

    แพทริคสั่งอาหารมากินที่ห้องของเขา ช่วงบ่ายก็ออกไปที่ห้างสรรพสินค้า เขาเห็นสร้อยคอน่ารักเส้นหนึ่งของ Tiffany&Co เส้นเล็กสวย มีเพชรรูปหัวใจตรงกลาง ราคาประมาณ 1,900 ดอลล่าร์ เขาตรงเข้าไปในร้านแล้วซื้อมันออกมาอุษาเลิกงานสี่โมง เธอรีบกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำแต่งตัว ชุดไหนดีนะ? ขออย่าให้เขาพาไปร้านแพงๆเลย กลัวทำเขาขายหน้าจัง อุษาส่งข้อความไปหาฮาร์วี่ “ไม่ต้องไปร้านแพงมากก็ได้ ฉันไม่อยากทำคุณอายคนอื่น”“งั้นผมไปรับคุณแล้วให้คุณเป็นคนเลือกร้านเอามั้ย”ฮาร์วี่ตอบกลับมา ทำเอาอุษาค่อยยิ้มออก เขาส่งรูปแจสเปอร์กับเชสเตอร์ให้เธอ ทั้งสองมองดูเหมือนกำลังยิ้มแฉ่งแพทริคกลับมาแล้ว กวาดตามองไปรอบๆฟร้อนท์และล็อบบี้ พลางถามไซม่อน “หัวหน้าฟร้อนท์ล่ะ”“คุณอุษาเลิกงานแล้ว”แพทริคพยักหน้ารับทราบ เขาอยากให้สร้อยคอเธอกับมือ ไม่อยากเอาไปวางไว้เฉยๆเขาขึ้นไปชั้นสอง ไปนั่งดูเอกสารที่เอมิเลียเอาวางไว้ให้ เหลือบตาไปดูกล่องสร้อยคอที่ซื้อให้เธอ อุษาไม่ใส่เครื่องประดับเลยสักชิ้น ทั้งๆที่คอเนียนสวย ผิวขาวละเอียดรถคันนึงเข้ามาจอดในที่จอดรถด้านหน้าของโรงแรม แพทริคคุ้นรถคันนี้ Bentley ของทนายความคนนั้นแน่นอน แพทริคลุก

    Last Updated : 2024-11-06
  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.9 กำแพงหัวใจ (NC+18)

    เอมิเลียให้นิโคล่าที่เลิกงานแล้วมาที่ห้องทำงานของเธอ เพื่อเล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นตอนที่เธอไปธนาคาร โดยมีเดเนียลอยู่ฟังด้วย เมื่อนิโคล่าเล่าจบ ก็กลับออกไป“คุณแพทริคไม่เคยแสดงออกต่อหน้าใครเรื่องความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะคบกับใคร คงมั่นใจในความสัมพันธ์ครั้งนี้มากสินะ”เอมิเลียเสียงแข็ง แต่สายตาของเธอเศร้า จนเดเนียลอยากออกความเห็นให้เธอคิดอะไรได้บ้าง“จริงๆคุณแพทริค เขาเองก็เคยผ่านอดีตที่แย่ๆมา ถ้าต้องมีคนที่รักเขา และเขารักจริงๆ ก็น่ายินดีนะเอมิเลีย”เอมิเลียหลับตา นึกถึงวันแรกที่เห็นเขา เธอตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น ทำทุกอย่างในโรงแรมแห่งนี้เพื่อให้ธุรกิจของเขาก้าวหน้า อะไรที่จะทำให้เขาต้องชื่อเสียงหม่นหมอง เธอจะคอยจัดการให้ ไม่ว่าจะต้องเป็นคนร้ายกาจไปบ้าง เพราะอยากให้เห็นว่าเธอจริงใจกับเขาแค่ไหน“คนที่เขารัก อยู่เฉยๆเขาก็รัก เหมือนที่คุณทำอยู่ ไม่ว่าเขาจะทำคุณเสียใจกี่ครั้ง คุณก็ยังไม่เคยหมดรัก”“บางครั้งคุณมองแต่เขา จนลืมไปว่า ข้างๆคุณอาจมีคนที่รักและหวังดีกับคุณเหมือนกัน คุณไม่ได้โดดเดี่ยวหรอกนะ เอมิเลีย”เอมิเลียมองเดเนียลแล้วยิ้มบางๆ “ผมกลับก่อนนะ ดูแลสุขภาพด้วย”อุษาที่เดินกลับจากบ้าน

    Last Updated : 2024-11-07
  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.10 แพ้ใจตัวเอง (NC18+)

    อุษาทำของอะไรใส่ผู้ชายพวกนี้กัน ถึงได้พูดจาปกป้องเธอนัก เลียนแบบฉันทุกอย่าง แต่ดันได้แต่ผู้ชายขับรถหรู ฐานะ หน้าที่การงานดีอยู่รอบข้างส่วนฉัน..ต้องมาทนกับไอ้เม็กซิกันต่ำต้อยตัวดำ ขนดก….. เจนนภัสยิ่งคิดยิ่งนึกเกลียดอุษามากขึ้นเมื่อไปถึงที่บาร์ คนยังเยอะอยู่ พวกเขาได้โต๊ะหลบมุม ฮาร์วี่สั่งเครื่องดื่มให้ตัวเขาและอุษา แพทริคเห็นก็ไม่พอใจขึ้นมา “เธอต้องทำงาน ดื่มแอลกอฮอล์ตอนกลางคืนไม่น่าจะดีมั้ง ผมขอน้ำผลไม้ เอาเป็นแอปเปิ้ลแล้วกัน”แพทริคบอกบริกร จนอุษารู้สึกว่าบรรยากาศมาคุสุดๆ“เอามาทั้งสองแบบเลย แล้วเธออยากดื่มอันไหนก็ได้”ฮาร์วี่สวนขึ้น เจนนภัสรู้สึกว่าเหมือนส่วนเกิน แต่ก็สั่งของตัวเธอเองไปอุษาอับอายที่แพทริคพูดเรื่องระหว่างเธอกับเขาตอนหัวค่ำ แพทริคก็รู้สึกโกรธที่ฮาร์วี่เอาผู้หญิงของเขาออกมาเที่ยว แถมต้องมาเจอเจนนภัสที่เคยจูบกับเขาอีกเจนนภัสก็กลัวว่าอุษาจะรู้ว่าเธอนินทาอุษาให้แพทริคฟัง บวกกับเจนนภัสโกหกอุษา ที่จริงแล้วเธอคือคนที่อยากมีอะไรกับเขาแล้วโดนเขาไล่กลับกลางดึกอุษาคิดว่าพรุ่งนี้เธอจะขอลางานได้ไหมเธอดื่มเข้าไปพอสมควร บรรยากาศทำเธอเครียด“คุณแพทริค พรุ่งนี้ฉันขอลางานหนึ่งวั

    Last Updated : 2024-11-07
  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.11 คนในความลับ

    มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา ฮาร์วี่กดรับสาย “ว่าไง เบลล่า สนุกมั้ย?”“สนุกมาก ฉันกำลังจะกลับ อยากแวะไปหาคุณ 2-3 วัน ก่อนไปนิวยอร์ค พอดีมีแฟชั่นวีค ฉันได้รับเชิญไปนั่ง Front row คุณอยากไปด้วยมั้ย? ฉันสามารถแจ้งเพิ่มที่นั่งได้ เพราะคุณเองก็ Top Spenders ของแบรนด์นี้อยู่นะ ช้อปไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว ไม่เชิญคุณนี่ ฉันแอบเคืองแทนจริงๆ”“ไม่ละ ช้อปจนเงินจะหมด เลยต้องมานั่งทำงานอยู่ตอนนี้ไง”“ไม่เห็นดีใจที่ฉันจะไปหาเลย น้อยใจจัง”“ก็มาสิ ถ้ามาถึงแล้วบอก ผมจะไปรับ”“คิดถึงคุณมากนะ see yaa! babe”เบลล่า สาวสวยผิวสีแทน ตาโต ปากอวบอิ่ม ผมดำยาวถึงก้น อกเป็นอก เอวเป็นเอว พิมพ์นิยมของอเมริกา สาวเซเลปและอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดัง อายุ 27 ปี มี Follower หลักล้านคน เมื่อ 6 เดือนก่อน เธอมาทำงานที่แอลเอ เจอคนแอบอ้างเป็นเธอไปหลอกเจ้าของผลิตภัณฑ์เอาเงินค่าสปอนเซอร์ เธอจึงให้ผู้จัดการหาทนายความ ผู้จัดการได้ว่าจ้างบริษัททนายความ Henry Law Office ให้มาว่าความให้ ซึ่งพ่อของฮาร์วี่ติดว่าความให้โรงกลั่นน้ำมันรายหนึ่งอยู่ จึงให้ลูกชายของเขาไปทำคดีนี้ เบลล่าชอบเขามาก เขาคือไทป์ของสาวๆที่นี่ สูง ผิวขาวใส ตาและผมสีอ่อน หน้าต

    Last Updated : 2024-11-08
  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.12 Cheating on you

    ฮาร์วี่พอได้ยินก็กระอักกระอ่วนทันที เมื่อรถเข้าไปจอด พนักงานยกกระเป๋าก็มาช่วย เขาเดินเข้าไปกับเบลล่า ไซม่อนจำได้ทันที เพราะเขาเคยมารออุษา หัวหน้างานของแผนกนี้ ฮาร์วี่ทำหน้าเรียบเฉย แต่ในใจเขาหดหู่ที่มาที่นี่“พักสองท่านใช่มั้ย รบกวนขอเอกสารประจำตัวของทั้งคู่ด้วย”“พักคนเดียว” ฮาร์วี่รีบชิงตอบ จนเบลล่าหันขวับไปมองเขา แล้วเริ่มกระเง้ากระงอด“เบ็บ..ใจคอจะให้ฉันอยู่คนเดียวเนี่ยนะ”“ที่นี่ให้สุนัขตัวโตสองตัวเข้าพักด้วยได้ไหม?” ฮาร์วี่แกล้งถามไซม่อน“ต้องขออภัยจริงๆ ทางเราไม่สามารถอนุญาตให้นำสัตว์เลี้ยงเข้าพักได้”“เอางี้ คุณพักผ่อน ว่างๆผมก็มานั่งเล่นด้วยบ้าง ถ้าผมขนงานมาทำ คุณจะนอนไม่ได้เปล่าๆ”เบลล่าไม่เข้าใจและเริ่มงอนเขา ทั้งคู่เดินตามพนักงานขนกระเป๋าขึ้นไปชั้น 7 เมื่อไปถึงห้องพักของเบลล่า ฮาร์วี่รู้สึกใจหวิวๆขึ้นมากะทันหัน เพราะเขารู้ว่าอุษาก็อยู่ที่นี่แต่ตอนนี้เธอน่าจะกำลังพักผ่อนที่ห้อง“คุณนอนพักก่อนนะ พรุ่งนี้ผมจะมารับสายๆแล้วเราไปเที่ยวกัน คุณอยากไปไหนบอกได้ ผมจะพาไป”ฮาร์วี่พยายามบ่ายเบี่ยง เขาไม่อยากอยู่ที่นี่“เบ็บบบ อยู่คืนนี้ไม่ได้เหรอ ฉันคิดถึงคุณจะตายเนี่ย”“ผมไม่ได้เอาเ

    Last Updated : 2024-11-09
  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก     Ep.13 (NC 18+) เรื่องอะไรต้องปล่อยเขาไปล่ะ จริงมั้ย?

    แพทริคไปนั่งบนเตียงของเธอ เอาศอกทั้งสองข้างวางบนหัวเข่า มือทั้งสองข้างที่กุมขมับ อุษาทรุดนั่งลงกับพื้นตรงกันข้าม เขาพูดทั้งที่ก้มหน้า กุมหัวอยู่แบบนั้น“อดีตผมดูเป็นคนเลวร้ายมากงั้นสินะ? ทั้งๆที่พวกเธอมาทำให้ผมชอบ แล้วพอผมจริงใจด้วยก็แทงข้างหลังด้วยการนอกใจ ผมไม่เคยนอกใจใคร นี่คือสิ่งที่ผมเกลียดที่สุด”“คุณเป็นคนแรกที่ผมตามรักตามห่วง ก็ไม่รู้ทำไม”อุษานั่งอยู่ที่พื้นห้อง เธอร้องไห้เงียบๆ“คุณรักเขาเหรอ? บอกผมมาสิ ไปกับเขาครึ่งวัน ผมควรคิดยังไง ตอบผมหน่อย”แพทริคลุกไปปิดไฟในห้อง จนห้องมืดไปหมด เหมือนหัวใจเธอตอนนี้ ที่ไม่มีทางไป แพทริคคงไม่อยากเห็นหน้าเธอแล้วด้วย แต่ที่เขาปิดไฟเพราะเขาเสียใจมากเสียจนไม่อยากให้เธอเห็นหน้าเขา “เรื่องฉันกับฮาร์วี่ ฉันไม่แน่ใจ…แต่คิดว่า…ฉันชอบเขาเพราะเขาใจดีกับฉันมาก พอเห็นฉันดูเศร้าเลยอาสาพาฉันและเอาสุนัขไปเดินเล่นด้วยกันที่ Sunset Cliffs”แพทริคพูดสวนขึ้นทันที เขาระเบิดทุกอย่างออกมา“ทั้งที่เขามีแฟนแล้วแต่คุณไม่อายที่จะกอดเขาในโรงแรมของผม?”“คิดถึงใจผมบ้างมั้ย?..คงไม่สินะ เขาคงเป็นพระเอกขี่ม้าขาวในสายตาคุณ แต่ผมมันคงเป็นแค่ผู้ร้ายคนนึง แล้วคนร้ายแบบผม ก

    Last Updated : 2024-11-10

Latest chapter

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep. 44 Reminder (NC)

    แพทริคขับมาถึงก่อน พอลงรถเข้ามาในบ้าน แม่เริ่มกังวลที่เห็นว่าที่ลูกเขยจะต้องนอนเปิดพัดลมที่โซฟาห้องรับแขก“ให้เขานอนห้องลูกดีกว่า แล้วลูกไปนอนกับแม่”แม่ชี้ที่ไปเขาและห้องนอนของอุษา แต่เธอทำหน้าเชิงว่าไม่อยากให้มานอนที่ห้องเธอ แพทริคทำท่าว่าเข้าใจที่แม่พูด“บอกแม่คุณว่า ผมนอนที่นี่แหละ คุณจะได้อยู่กับกุหลาบสวยๆทั้งห้องตามลำพัง”พอแปลให้แม่ฟัง ทั้งพ่อและแม่ก็แย้งเธอขึ้นมา“มันน่าเกลียดให้เขามานอนตากยุงตรงนี้ งั้นก็แล้วแต่ลูกแล้วกัน”“แพทริค คุณไปอาบน้ำที่ห้องฉันก็ได้ เดี๋ยวฉันจะรอนาตาเลียกับฮาร์วี่ก่อน ผ้าเช็ดตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้านะ ใช้ได้เลย”พ่อแม่และแพทริค แยกย้ายกันไปอาบน้ำและพักผ่อน ไม่นานนักฮาร์วี่ขับรถเข้ามาพอดี อุษาออกมาหาและยิ้มให้นาตาเลียที่ลงรถมาก่อน“อุษา พรุ่งนี้วันอาทิตย์ไปเที่ยวไหนดี?”“เดี๋ยวคืนนี้จะดูว่าไปที่ไหนแล้วจะบอกนะ เอ่อ ฮาร์วี่ ฉันอยากคุยด้วยได้มั้ย?”“งั้นฉันกลับโรงแรมก่อนนะ อยากอาบน้ำหน่อย”นาตาเลียเดินไปแล้ว อุษาชวนฮาร์วี่คุยที่สวนนอกบ้าน เธอเอาสเปรย์ฉีดกันยุงให้ตัวเธอและเขา“ก่อนที่ยุงบ้านฉันจะสูบเลือดคุณจนหมด”จากที่เงียบมาตั้งแต่ไปกินข้าว เขายิ้มบางๆให้เธอ

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.43 Overflowing

    แพทริคและนาตาเลียขึ้นเครื่องไฟล์ทเช้าตรู่ ใช้เวลาแค่หนึ่งชั่วโมงก็มาถึงในเวลาเจ็ดโมง โดยนัดเจอกับล่ามชื่อ วิน ที่มารอรับพวกเขาที่สนามบินเชียงใหม่ ในขณะที่อุษาบอกพ่อกับแม่ในเช้านี้ว่าต้องการไปที่วัด ฮาร์วี่มารอตั้งแต่เช้า เมื่อเธอออกมา เขาตะลึงเหมือนเห็นนางฟ้าอุษาเกล้าผมมวยสูงหลวมๆ ผ้าฝ้ายเกาะอก ใส่ผ้าซิ่นสีแดง เข็มขัดเงิน มีผ้าคล้องแขนไว้สำหรับคลุมไหล่สีขาว โชว์ผิวเนียนสว่างใสที่หลังและไหล่“ป๊าให้ยืมรถ เผื่อจะไปซื้ออาหารหรือของทำบุญ แถวตลาดมีขาย คุณฝรั่งคงขับได้อยู่ รถมันเก่าหน่อยนะ”เมื่ออุษาบอกฮาร์วี่ เขาพนมมือขอบคุณแบบเกร็งๆ พ่อและแม่ของเธอดูจะเอ็นดูเขาอยู่เหมือนกันที่สนามบิน ล่ามถือกระดาษที่เขียนชื่อแพทริคชูไปมาจนเจอกัน “สวัสดีคุณแพทริค ผมชื่อวิน แต่เพื่อนๆมักเรียกว่า วินนี่ ยินดีที่รู้จัก คนจ้างบอกผมว่า ถ้าแปลดีๆให้แฟนคุณแพทริคหายโกรธ ผมจะได้ทิปพิเศษ ไม่ต้องห่วง ผมจะอวยคุณให้ดีเลยเชียว”นาตาเลียชอบใจล่ามคนนี้มาก ส่วนแพทริคมัวตะลึงกับวินนี่อยู่“ฉันชื่อนาตาเลีย เป็นน้องสาวเขา ถ้าคุณแปลให้เราดีๆ ฉันจะทิปให้ช้อปเคาน์เตอร์แบรนด์ โอเคมั้ย”“โอเค ไปกันเถอะ”วินนี่ออกเดินนำไปที่จอด

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.42 Next love (please)

    แพทริคโทรหาเจนน่า เพื่อจะใช้บริการทนายความของเฮนรี่ ซึ่งเขานัดพบเฮนรี่เพื่อให้รายละเอียดในตอนเย็น “ฉันยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไร หลังจากฉันกลับไปแล้ว อุษาถึงต้องหนีไป มีใครไปทำอะไรให้เธอแน่ๆ”นาตาเลียที่นั่งกินมื้อเที่ยงกับแพทริคที่ภัตตาคารของโรงแรมถามขึ้นมา หลังจากเขาวางสายจากเจนน่า“ผมอยากขอให้คุณพยายามติดต่ออุษาให้หน่อยนะ ตอนนี้น่าจะปิดเครื่อง สัก 4-5 ทุ่ม เธออาจจะรอเปลี่ยนเครื่อง”แพทริคไม่ตอบเรื่องไอด้าเพราะมีหลายเรื่องในหัวที่ต้องเรียงลำดับทำอันไหนก่อนหลังหลังจากกินเสร็จ นาตาเลียขอตัวไปทำงานให้เอมิเลียที่ห้องทำงานเก่าของไมเคิล ส่วนแพทริครอทิมโมธีที่ห้องรับรอง “เฮ้ เพื่อน ทำไมหน้าตาแบบนั้น? นอนน้อยหรือไม่ได้นอน แล้วที่เลื่อนนัดคุย เกิดอะไรขึ้น? ฟังจากน้ำเสียงไม่ดีเลยนะ”“ฉันโดนอดีตเล่นงานคู่หมั้นฉัน ไม่น่ารับเข้ามาทำงานจริงๆ ทุกคนบอกให้รับเอาไว้ สุดท้ายงูพิษก็คืองูพิษ อุษาถอดแหวนหมั้นหนีกลับไทย แล้วที่เป็นห่วงเพราะฮาร์วี่พาเธอไป”“ห่ะ อะไรนะ? ฮาร์วี่น่ะเหรอ คืออะไร? ฉันงง”“ฮาร์วี่ชอบอุษามานานแล้ว เวลาเธอมีเรื่องอะไรก็ตาม เขาจะโผล่มาตลอด เฮ้อ..เอาเถอะ เรื่องเรือนำเที่ยวของเรา เอก

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.41 Broke down

    แพทริคกับอุษาออกไปยังคอนโดที่ตกแต่งเสร็จแล้ว ขับมาก็เจอรถเฟอร์รารี่สีแดงของฮาร์วี่จอดอยู่ “คุณรู้มั้ยว่าเขาจะมา?”แพทริคถามพลางมองอุษาที่ทำหน้าไม่รู้เรื่อง เธอส่ายหน้า ทั้งคู่ลงจากรถก็มีพนักงานสาวมายืนรอที่หน้าคอนโด ฮาร์วี่ออกจากรถ แล้วเดินมาหาพวกเขา“สวัสดีอุษา ไงแพทริค พอดีผมมาดูความเรียบร้อยให้คอนโดคุณด้วย เพราะนาตาเลียก็ซื้อคอนโดใกล้ๆนี้เหมือนกัน”สายตาของฮาร์วี่มองที่เธอด้วยความคิดถึง เขาขอกับแม่เสนอตัวมา นั่นเพราะอยากเจอเธอเท่านั้น ส่วนอุษาลืมไปว่าพึ่งมองหน้ากันไม่ติด พอได้ยินเรื่องนาตาเลีย ก็สนอกสนใจ“จริงสิ? แล้วเธอจะเข้าพักได้เมื่อไหร่? อาทิตย์หน้าหรือเปล่า?”“ประมาณนั้นนะ เอาล่ะ ห้องของคุณเอกสารอะไรเรียบร้อยหมดแล้ว เอ้านี่ กุญแจ”ฮาร์วี่พูดยิ้มๆแล้วยื่นให้อุษา ตรงกันข้ามกับแพทริคที่ยืนเป็นหัวหลักหัวตออยู่ รีบเอามือไปรับกุญแจแทน จนเธอหดมือ ท่าทางเก้ๆกังๆ“ฉันเป็นคนซื้อที่นี่ให้เธอ นายไม่จำเป็นต้องพยายามมีบท”แพทริคแทบจะแยกเขี้ยวใส่เขาอยู่แล้ว แต่ฮาร์วี่ก็ยังเหมือนไม่สนใจอะไร“อีกหน่อยก็มี เพราะว่าจะย้ายมาอยู่ห้องใกล้ๆนี่เหมือนกัน คิดไปคิดมา ผมก็ควรแยกออกมาเป็นส่วนตัวจากที่

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.40 Enemies

    อุษาโทรบอกแพทริคช่วงสาย เกี่ยวกับเรื่องราวตอนเช้า ที่นาตาเลียจะเข้าพักที่โรงแรมเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ก่อนคอนโดจะเสร็จ แล้วเธอกับนาตาเลียจะไปซื้อของด้วยกัน“คุณไม่ค่อยสบาย อยู่ที่ห้องพักผ่อนแล้วกัน ไม่ต้องไป โดนแดดก็จะไม่สบายอีก รถของนาตาเลียทางร้านเอามาส่งจอดอยู่ข้างล่าง แล้วไม่ต้องห่วง ฮาร์วี่ไม่ไปด้วย ฉันจะมาให้ทันมื้อเย็น โอเคนะ”ไม่ทันที่เขาจะตอบ เธอวางสายไปหน้าตาเฉย…แม่ของฮาร์วี่มาหาเขาที่บ้านหลังเล็ก แล้วเคาะประตู ฮาร์วี่เปิดให้ด้วยหน้าตาที่งัวเงีย“เอช นาตาเลียส่งข้อความมา ขอไปอยู่ที่โรงแรมของคุณสมิธที่เธอจะไปฝึกงาน แต่ทำไมกะทันหัน? เห็นบอกแม่ว่าจะไปเริ่มวันจันทร์ ลูกมีปัญหาอะไรกับเธอหรือเปล่า?”“เธอน่าจะมีปัญหากับตัวเธอเองมากกว่า เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ยังกับไบโพล่าร์ ผมขอนอนต่อนะ”“เอ้า” เจนน่าทำหน้า งง ส่วนฮาร์วี่ปิดประตู แล้วล้มตัวลงนอนเหมือนเดิมนาตาเลียและอุษาสนิทสนมกันมากขึ้น อุษาช่วยเธอเลือกชุด เอาใจใส่ว่าเธอจะหิวมั้ย ถ่ายรูปให้ ช่วยถือของ อุษามีท่าทางอากัปกิริยาเหมือนคนมีชาติตระกูลที่ดี ทำให้เธอประทับใจ แม้จะเป็นคนพูดน้อยแต่เป็นผู้รับฟังที่ดีมาก เวลาช่วยออกความเห็น จะได้คำ

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.39 ปรับความเข้าใจ

    แพทริคกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามอุษาที่เดินเร็ว เพื่อตามให้ทันก่อนถึงทางเข้าโรงแรม “อุษา เดี๋ยว..รอผมหน่อย คุณยังโกรธอีกเหรอ? เมินใส่กันแบบนี้ไม่ได้นะ”“คุณเดินช้าเป็นเต่าเอง”เขาเดินจนทันเธอแล้วไปยืนดักหน้าไว้“ผมเชื่อคุณ บอกว่าไม่เคยมีก็คือไม่มี แค่ไม่อยากให้ทำท่าทางห่างเหินแบบนี้”“นาตาเลียฝึกงานที่ไหน?”อุษาเปลี่ยนเรื่องไปเสียเฉยๆ“จะไปที่ Smith Grand เป็นผู้จัดการฝึกหัด เธอจะหาที่พักที่นี่ แล้วขับรถไปกลับเอา ผมเห็นด้วยเพราะว่าผู้หญิงคนเดียวอยู่ที่ดาวน์ทาวน์ไม่น่าจะปลอดภัย”เธอแค่พยักหน้ารับทราบ แล้วเดินตามแพทริคไปขึ้นรถทั้งสองไปถึงที่บาร์ก่อนที่ฮาร์วี่และนาตาเลียจะตามมาสมทบทีหลัง สาวๆคุยกันถูกคอมาก ผิดกับชายหนุ่มสองคนที่ต่างคนต่างจ้องจะแขวะกันตลอด อุษาและนาตาเลียแลกคอนแทคเพื่อไว้ติดต่อกัน“แพทริค..นาตาเลียต้องฝึกงานกับใคร? ไอด้าใช่มั้ย?”อุษาถาม เขาแค่พยักหน้ารับ นาตาเลียกอดแขนอุษา“วันพรุ่งนี้ไปว่ายน้ำกัน หลังจากไปดูรถมือสองสักคัน ไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ”“ได้สิ แต่ฉันต้องไปคลินิคก่อนนะตอนเที่ยงเจอกันที่ล็อบบี้โรงแรม โอเคมั้ย”“ผมว่างจะไปส่งพวกคุณเอง”“ผมจะไปช่วยดูรถให้ด้วย พอมีความรู้อย

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep. 38 สร้อยที่ขาดไปแล้ว

    เอมิเลียมาเคลียร์งานให้แพทริค เมื่อเรียกไอด้ามาถามเรื่องงาน เธอแปลกใจที่แพทริคไม่มาที่นี่ “ฉันนึกว่าวันนี้คุณแพทริคจะมาเสียอีก”เอมิเลียยิ้มสีหน้าเยือกเย็น มองหน้าไอด้าด้วยสายตาที่คมกริบ..“คู่หมั้นป้ายแดงน่ะต้องเข้าใจ อีกอย่าง พึ่งกลับมาถึงก็ทำงานเลย พวกเขาอยู่ด้วยกันสักวันไม่น่าจะเป็นอะไร แล้วเจนเป็นไงบ้าง ทำงานได้มั้ย?”“ก็พอทำได้ไม่มีปัญหาอะไร คุณเอมิเลีย”ไอด้าขอตัวออกไป เธอวิตกกังวลว่า ป่านนี้พวกเขาน่าจะได้ดูกันแล้ว แต่ทำไมเงียบแบบนี้ แอลลี่ก็บอกว่าไม่มีอะไรคืบหน้า แผนสองที่เตรียมไว้คงต้องลองเสี่ยงอีกครั้งฮาร์วี่ที่นั่งทำงานเงียบๆอยู่กับสุนัขทั้งสอง นาตาเลียขอเข้ามาคุยด้วย“ได้สิ มีอะไรล่ะ? แล้วคุณไม่ไปกับแม่ผม ไหนว่ามาหัดทำงาน สนใจอสังหาไม่ใช่เหรอ?”“ก็..ฉันชอบอยู่กับสุนัขมากกว่า แล้วก็เมื่อเช้าที่คุณเล่าทั้งหมด สรุปว่าคุณจะรออุษางั้นสิ? ทำไมถึงคิดว่าเธอจะถอนหมั้น แพทริคบอกเมื่อเช้าว่าเธอจะไม่เลิกกับเขา”“ทำไม? คุณอยากช่วยผมหรือไง?”“ถ้าเธอเสียใจ แสดงว่าเธอรักเขานะ คุณจะแยกเธอกับเขาได้ยังไงกัน”ฮาร์วี่วางเอกสารลง เลิกคิ้วสองข้างมองหน้าเธอแล้วยิ้มมุมปาก เขามีเสน่ห์มากจริงๆสำหร

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.37(NC)ทั้งรักทั้งเกลียด

    แพทริคหน้าแดงด้วยความโกรธ และรู้สึกอยากจะร้องไห้“ขอร้องล่ะ ผมไม่รู้ว่าทำผิดอะไรต่อคุณ เราคุยกันดีๆได้มั้ย? ที่รัก ผมทำงานไม่ได้ ถ้าวันนี้เราไม่เคลียร์กันก่อน”“แต่ฉันทำได้ คุณทำไม่ได้ก็ไปนอนพักผ่อน”อุษาเดินไปนั่งที่เก้าอี้ หลับตาแล้วพยายามทำให้ใจเย็นลง“ในแฟลชไดร์ฟมีอะไร? ถึงโกรธผมขนาดนี้”อุษาลืมตาและถลึงตาใส่ จนเขากลัว แล้วลุกขึ้นเดินตรงมาหาแพทริคที่ยืนตัวแข็งอยู่กลางห้อง“ใครบอกคุณเรื่องแฟลชไดร์ฟ? คุณไม่ได้บอกใครอีกใช่มั้ย? มีใครรู้อีกบ้าง?”“เอมิเลียบอกว่านิโคล่าบอกเธอเรื่องนี้ เมื่อคืนเธอเป็นห่วงคุณมาก เลยมาเปิดห้องดูว่าเป็นอะไร เพราะคุณบอกไม่สบาย”“แล้วคุณบอกใครอีกมั้ย? ทำไมต้องให้ถามซ้ำ” เธอตวาดใส่แบบที่ทำเขาอึ้งไปเลย ก่อนเขาจะตอบเสียงอ่อย “ไม่ได้บอกใคร”อุษาได้ยินแบบนั้นก็ไปนั่งที่เดิม เธอพูดขึ้นมาโดยไม่มองหน้าเขา “คุณไม่เคยเชื่อใจฉันเพราะพฤติกรรมของตัวเอง เลยคิดว่าคนอื่นจะเป็นแบบเดียวกัน แล้วถ้าตอนนี้เราคิดเหมือนกันล่ะ ต่างคนต่างไม่เชื่อใจกันอีกแล้ว..”“ผมไม่เลิกกับคุณ เราจะไม่เลิกกัน คนรักกันมันมีหึงหวงได้ เราพึ่งหมั้น มีแพลนจะไปหาพ่อแม่คุณ พ่อแม่ผมรักคุณนะ บอกมาสิอะไรท

  • ข้ามขอบฟ้า มาหารัก    Ep.36 คลื่นอารมณ์

    อุษาเดินกลับมาที่โรงแรมแล้วหยุดทักทายโซเฟียกับเอมี่ ก่อนจะขึ้นไปห้องทำงานที่ชั้นสอง แอลลี่ที่นั่งด้านในเคาน์เตอร์สำหรับรับจองห้องพัก ขอให้โซเฟียดูแลให้เธอสักครู่ เพราะต้องการไปห้องน้ำ “ไอด้า เท่าที่เห็นยังไม่มีปฏิกิริยาอะไรนะ คิดว่าจะได้ผลมั้ย? ตอนนี้ยิ่งหมั้นแล้ว มันอาจไม่มีผลอะไรต่อเธอเลย”“ไม่เป็นไร ขอบคุณมากแอลลี่ รบกวนบอกความคืบหน้าทีนะ ถ้าฉันได้อย่างที่ตั้งใจจะไม่ลืมเธอแน่นอน”อุษาเสียบแฟลชไดร์ฟกับคอมพิวเตอร์ในห้องทำงานของเธอ มีไฟล์คลิปประมาณ 12 คลิป แค่คลิปแรกเปิดไปได้เพียงสองสามนาทีเท่านั้น อุษาใจเต้นแรง มือไม้สั่น เธอพยายามตั้งสติแล้วโทรหาเอมิเลียว่าไม่ค่อยสบาย ขอลาป่วยช่วงบ่ายนี้เพื่อไปพักที่ห้องของเธอ และเหมือนบางคนจะรับรู้ มีสายโทรเข้ามา…“อุษา ได้ดูหรือยังว่ามันคืออะไร? ผมเกริ่นกับนักสืบเอกชนไว้แล้วตอนคุณกลับออกไป”เขาได้ยินเสียงเธอกระหืดกระหอบ มีเสียงเปิดแล้วปิดประตูอุษากลืนน้ำลายอย่างยากเย็นก่อนจะตอบ“มันแย่มากจริงๆ..สำหรับฉัน ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง คุณยังไม่ต้องติดต่อมา ฉันจะติดต่อคุณไปเอง”ฮาร์วี่วางสาย เขารู้สึกเป็นห่วงและวิตก จนกระทั่งแม่ของเขามาชวนออกไปทานอาหารเย็นท

DMCA.com Protection Status