Novels by Alisha_Lanna

ก่อนวันแต่งงานหนึ่งอาทิตย์ แขกเหรื่อเริ่มทยอยไปที่โมนาโกกันบ้างแล้ว พนักงานที่ได้รับเชิญ ทั้งจากที่ Smith Grand และ ลา ฮอยย่า ซีวิว ขึ้นเครื่องฟรีจากการสนับสนุนของแพทริค เขาจ้าง outsource มาทำงานแทนพนักงานทุกคนที่เป็นเพื่อนของภรรยาครอบครัวและญาติของอุษา รวมถึงตัวเธอเอง พร้อมทีมที่ดูแลเสื้อผ้าหน้าผมและพยาบาลส่วนตัว นั่งเครื่องบินส่วนตัวมาลงที่ Flying 7Air Monaco โดยแพทริคจะไม่ได้เจอภรรยาของเขาก่อนวันแต่งงานเป็นเวลาสามวันจาก Monte Carlo Harbor จะสามารถมองเห็น Port Hercule ที่มีเรือยอร์ชส่วนตัวราคาแพงและเรือขนาดใหญ่อย่างเรือสำราญก็มีให้เห็นจอดอยู่ รวมถึง Ivory Cruise เรือสำราญของแพทริคและทิมโมธี ที่จะใช้จัดงานแต่งงานก็เทียบท่ารอแล้ว ซึ่งชื่อเรือลำนี้ แพทริคได้แรงบันดาลใจจากสีผิวที่เหมือนสีงาช้างของอุษานั่นเองเพื่อนๆของอุษาทั้งหมดจะเข้าพักที่ Fairmont Hairpin ยกเว้นโรสมาเรียและนาตาเลียที่ท้องโตกันทั้งคู่ จะพักที่เดียวกันกับครอบครัวสมิธ,ริชมอนด์,ควินน์,พ่อแม่ของอุษาและญาติ ณ Hotel de Paris ทั้งสองจะได้รับการดูแลอย่างดีจากพยาบาลส่วนตัวที่แพทริคจัดหาไว้ให้งานแต่งงานจะจัดครึ่งวันเช้า ช่วง

เจนน่าเสนอกับแพทริค ว่าได้บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ตั้งอยู่บนถนน Bishops Ln อยู่ตรงข้ามกับห้องแสดงงานศิลปะ ALDIs Brown Fine แถมไม่ไกลจากโรงแรม แต่ที่เขาชอบคือ มีร้านหนังสือและร้านดอกไม้ใกล้ๆด้วย “ตกแต่งพร้อมอยู่ได้เลย คุณแพทริค”เขาตกลงและนัดชำระเงินภายในวันนั้น จากนั้นจ้างบริษัทขนย้ายสิ่งของบางอย่างที่จำเป็นต้องใช้และเครื่องประดับของมีค่าต่างๆ เพราะยังเก็บคอนโดเอาไว้อยู่การที่พ่อแม่ของเธอลางานมาเพราะลูกสาวไม่สบาย ทำให้ดูแลได้เต็มที่ จนอุษาเริ่มดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาตามใจเธอทุกอย่าง เพราะไม่อยากให้อารมณ์แปรปรวนหรือเกิดอาการ Mama Blues หลังคลอดได้ ในอาทิตย์แรกที่พ่อแม่เธอมา แพทริคจัดการพาอุษาไปจดทะเบียนสมรสและเขียนสัญญาให้ไว้ โดยมีทนายคือ เฮนรี่พ่อของฮาร์วี่อยู่ด้วยเนื้อใหญ่ใจความของสัญญาและพินัยกรรม คือ ถ้าเขานอกใจเธอ ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งจะเป็นของเธอ อีกครึ่งหนึ่งจะเป็นของลูกและเขาต้องจ่ายรายเดือนให้เธอตลอดชีวิต แต่ถ้าเขาตาย ทรัพย์สินทุกอย่างจะเป็นของเธอและลูกโดยอัตโนมัติ“คุณไม่ต้องเขียนสัญญาอะไรให้ผม ผมรักคุณโดยไม่มีเงื่อนไข ขอโทษที่ดูแลไม่ดีพอ”อุษาร้องไห้ในสิ่งที่เขาทำให้เธอกั

ไอด้าไปที่ Smith Grand เพื่อจะเอาบิลค่าใช้จ่ายของแพทริเซียไปรับเงิน เห็นเจนนภัสที่อยู่ในเคาน์เตอร์“ไง เจนนภัส ตายจริง ยังอดทนทำงานที่นี่อยู่อีกนะ?”เจนนภัสทำหน้า เบะปาก จนไอด้ายื่นหน้าเข้าไปใกล้“ตอนนี้ฉันไม่ต้องทำงาน เพราะลูกสาวฉันได้ใช้นามสกุลสมิธแล้ว อ้อ แพทริคให้ฉันเอาบิลค่าใช้จ่ายมาเบิกเงิน แต่ตอนนี้ใครเป็นผู้จัดการที่นี่กันนะ”ทุกคนในเคาน์เตอร์ที่ได้ยินสิ่งนี้ถึงกับอึ้ง ก่อนที่พนักงานคนหนึ่งจะตอบคำถาม“ตอนนี้คุณนิโคล่า ดูแลแทนชั่วคราว คุณสามารถไปหาเธอได้ที่ ลา ฮอยย่า”ไอด้าเลิกคิ้ว ทำท่าคิดครู่หนึ่ง “คุณแพทริคไม่อยู่เหรอ?”“เขากับอุษาไปงานแต่งงานของสาวสวยลูกคุณหนู ที่ลอนดอน เอ้า เขาไม่บอกเธอกับ…ลูกล่ะ”เจนนภัสชิงตอบด้วยสีหน้าเยาะเย้ย ก่อนจะแขวะต่อ“ฉันได้ยินมาว่า เขาจัดงานแต่งที่ไทยไปแล้ว ไม่นานนี้คงจัดงานที่นี่..อย่างใหญ่โต แล้วถ้าอุษาท้องนะ ลูกนอกสมรสอาจตกกระป๋องไปเลยเชียวแหละ”“เชิญดักดานแบบนี้ต่อไปเถอะ เจน”ไอด้ามองว่าเจนชั้นต่ำเกินกว่าจะต่อปากต่อคำด้วย เธอกลับออกไป เพื่อไปที่ ลา ฮอยย่า เขามารับแพทริเซียอาทิตย์เว้นอาทิตย์ เพราะมัวเอาใจผู้หญิงเอเชียจืดชืดคนนั้นเพื่อไปเที่ย

“นี่เรามาที่ไหนแพทริค? ดูแปลกมาก”อุษามองจากหน้าต่างบนเครื่อง เธอไม่แน่ใจเพราะหลับมาตลอดทาง ใช้เวลาสามชั่วโมงครึ่งจากเจนีวามาที่นี่“อังการา ตุรกี ตอนนี้แวะเติมเชื้อเพลิง เดี๋ยวเราไปพักที่โรงแรมก่อน”รถของโรงแรมมารับและไปส่งที่ Occidental Ankara โรงแรมหรูสี่ดาว ทำเลที่ตั้งของโรงแรมนั้นสวยงามมาก แพทริคชวนเธอเดินเล่นจับมือกันในยามค่ำคืน แสงไฟในอังการาช่างโรแมนติก พอรุ่งเช้า นักบินแจ้งให้เดินทางต่อได้และไปลงที่สนามบิน Gaziantep Airport ก่อนที่จะเหมารถไปส่งที่ Halfeti Marina และเข้าพักที่ Cerher Konagi รวมเวลาทั้งหมดที่ออกจากอังการาจนถึง Halfeti Marina 2 ชั่วโมงเศษๆ“นี่คุณชวนฉันมาผจญภัยหรอกเหรอเนี่ย ถึงว่าพกการ์ดตัวโตไปด้วยทุกที่”อุษากล่าวขำๆ แต่เธอสนุกที่ได้เที่ยวกับเขามากจริงๆ เสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวจากที่เอามาไม่เยอะ ที่ยุโรปเขาช้อปให้เธอจนต้องซื้อกระเป๋าเพิ่มสิบใบ“ยุโรปพวกอพยพเยอะ ขี้ขโมย แล้วมาที่นี่ เป็นเมืองที่ผมก็ไม่เคยมา ก็ต้องปลอดภัยไว้ก่อน”เขาให้เธอพักผ่อนเล็กน้อยและสั่ง Afternoon Tea มาให้ “ที่รัก มาตุรกีต้องดื่มนี่นะ ดีต่อสุขภาพ ลองชิมดู ผมไปดื่มที่คาเฟ่ตุรกีกับเพื่อนบ่อ

เครื่องบินลงสู่สนามบินซานดิเอโก้บ่ายโมง แพทริคให้ลิมูซีนไปส่งที่คอนโดอุษายังเห็นทุกอย่างวางที่เดิมเหมือนตอนที่ออกไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เขาเข้ามากอดเธอไว้“ผมนั่งร้องไห้ทั้งคืน ตอนหาคุณไม่เจอ ไม่เคยใจสลายแบบนี้มาก่อน หัวใจจะหยุดเต้น หายใจก็ไม่ค่อยออก”“ขี้แยจัง” เธอใช้นิ้วจิ้มปลายจมูกเขาเบาๆ ก่อนที่แพทริคจะกอดเธอลงไปนอนบนเตียง“อ่ะ อ่ะ ยังไม่ใช่เวลานี้” เขาสลด เอาหน้าซบที่ซอกคอเธอ ทางด้านไอด้าที่หางานใหม่ได้ในโรงแรมเล็กๆที่หนึ่งไม่ไกลจากที่พักและ Smith Grand เพราะเงินเดือนที่ได้มา มันจะไม่พอใช้ ถ้าเธอไม่ดิ้นรนทำอะไร จากผู้จัดการโรงแรมหรู กลับต้องมาอยู่ตำแหน่งต้อนรับส่วนหน้าโรงแรมสองดาว มันทำให้เธอเจ็บใจ.....เธอตัดสินใจโทรหาแพทริคอีกครั้งหลังจากที่โทรเรื่องขึ้นเช็คไม่ได้ จากนั้นเขาก็ไม่รับสายอีกเลยแพทริคที่กำลังนอนกอดอุษา พอเห็นเบอร์ไอด้า เขาถึงกับตาวาว เอาแขนที่โอบเธอออก แล้วมานั่งปลายเตียง“ผู้หญิงคนนั้นโทรมา จะให้ผมคุยมั้ย?” “ไม่เป็นไร คุยเถอะ”อุษาย้ายมานั่งข้างๆจับมือเขาไว้ พยักหน้าให้เขารับสาย “มีอะไร?”“คุณไม่แฟร์ ฉันต้องใช้เงินในการดูแลลูกด้วย คุณให้ออกจากงานกะทันหันหัน

แพทริคขับมาถึงก่อน พอลงรถเข้ามาในบ้าน แม่เริ่มกังวลที่เห็นว่าที่ลูกเขยจะต้องนอนเปิดพัดลมที่โซฟาห้องรับแขก“ให้เขานอนห้องลูกดีกว่า แล้วลูกไปนอนกับแม่”แม่ชี้ที่ไปเขาและห้องนอนของอุษา แต่เธอทำหน้าเชิงว่าไม่อยากให้มานอนที่ห้องเธอ แพทริคทำท่าว่าเข้าใจที่แม่พูด“บอกแม่คุณว่า ผมนอนที่นี่แหละ คุณจะได้อยู่กับกุหลาบสวยๆทั้งห้องตามลำพัง”พอแปลให้แม่ฟัง ทั้งพ่อและแม่ก็แย้งเธอขึ้นมา“มันน่าเกลียดให้เขามานอนตากยุงตรงนี้ งั้นก็แล้วแต่ลูกแล้วกัน”“แพทริค คุณไปอาบน้ำที่ห้องฉันก็ได้ เดี๋ยวฉันจะรอนาตาเลียกับฮาร์วี่ก่อน ผ้าเช็ดตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้านะ ใช้ได้เลย”พ่อแม่และแพทริค แยกย้ายกันไปอาบน้ำและพักผ่อน ไม่นานนักฮาร์วี่ขับรถเข้ามาพอดี อุษาออกมาหาและยิ้มให้นาตาเลียที่ลงรถมาก่อน“อุษา พรุ่งนี้วันอาทิตย์ไปเที่ยวไหนดี?”“เดี๋ยวคืนนี้จะดูว่าไปที่ไหนแล้วจะบอกนะ เอ่อ ฮาร์วี่ ฉันอยากคุยด้วยได้มั้ย?”“งั้นฉันกลับโรงแรมก่อนนะ อยากอาบน้ำหน่อย”นาตาเลียเดินไปแล้ว อุษาชวนฮาร์วี่คุยที่สวนนอกบ้าน เธอเอาสเปรย์ฉีดกันยุงให้ตัวเธอและเขา“ก่อนที่ยุงบ้านฉันจะสูบเลือดคุณจนหมด”จากที่เงียบมาตั้งแต่ไปกินข้าว เขายิ้มบางๆให้เธอ

ไอรดากลับกรุงเทพก่อนวันงานเปิดตัวบาร์ใหม่หนึ่งวัน ซึ่งแมทธิวรู้ว่าเธอต้องไปงานปาร์ตี้นี้ด้วย ทำให้เขาทั้งหวงห่วงแต่ไม่กล้าที่จะพูดออกมา และเธอก็ไม่ได้มีคำพูดหรืออะไรเลยที่จะช่วยให้เขาสบายใจ“บอกไว้ก่อนเพราะเดี๋ยวคุณโทรมาหาฉัน อาจจะเสียงดังจนคุยไม่รู้เรื่อง”“ผมจะพยายามไม่รบกวนเวลาคุณสนุกกับเพื่อน เวลากลับบ้านแล้วคุณช่วยส่งข้อความบอกผม ไม่งั้นคงไม่สบายใจเท่าไหร่”“โอเค แดดดี๊”ไอรดาเรียกเขาหยอกๆ เธอดูอารมณ์ดีจนเขารู้สึกได้ คงเพราะป้าแม่บ้านที่กลับมาอยู่ด้วยที่เชียงใหม่ระยะนี้แมทธิวโทรคุยกับวีวี่ทุกวัน หลังจากกานต์ไปอยู่กรุงเทพ เพราะสงสารเด็กที่ไม่ได้อยู่กับแม่ “แดดดี๊จะมาหาหนูเมื่อไหร่?”“เดี๋ยวดูว่างานเยอะมั้ย ถ้าแดดดี๊เคลียร์งานเสร็จแล้วจะรีบไปหา”เขาพูดจบ วีวี่ก็พูดเสียงเบาลงเหมือนไม่อยากให้คุณยายได้ยิน“หนูคิดถึงแดดดี๊ ที่บ้านไม่มีใครสนใจหนู”ทำเอาแมทธิวถึงกับตกใจในสิ่งที่เด็กพูด“หนูดื้อหรือเปล่า?”“ไม่นะ หนูสอบได้คะแนนเยอะด้วย”“แล้วที่โรงเรียนไม่สนุกเหรอ? เทอมหน้าก็ต้องย้ายแล้ว” “หนูไม่อยากไป หนูขี้เกียจหาเพื่อนใหม่แล้ว แต่หม่าม๊าอยากให้ไปที่ใหม่”ทีนี้เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าควา

แมทธิวนั่งหาโรงเรียนนานาชาติที่เขาพอจะรับได้ ไปเจอที่หนึ่ง ค่าเทอมปีละ 150,000 ถูกกว่าที่ภรรยาเก่าเสนอมาครึ่งหนึ่ง แต่พอเขาส่งข้อความรายละเอียดทั้งหมดไปบอก กานต์โทรกลับทันทีเพื่อเสนอข้อต่อรองกลับมา “ถ้าแบบนั้นหนูขอรายเดือนเพิ่มแทนได้มั้ย? ที่เคยได้เดือนละ 7,000 ขอเป็น 10,000 ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร พอดีช่วงนี้หนูไม่ค่อยมีงาน”“ได้ลองติดต่อพ่อของวีวี่บ้างหรือยัง? เขาควรมาดูแลลูกบ้างนะ ทีแบบนี้คุณไม่ว่าเขาบ้าง จะลอยตัวเกินไปแล้ว”“วีวี่รู้แค่พี่แมทคือพ่อ”“ผมไม่ได้บอกให้วีวี่ไปบอก คุณ..ที่ต้องไป ช่วยกันทำช่วยกันสร้างคนๆนึงขึ้นมา ไม่รับผิดชอบได้ยังไง? ผมก็เลิกกับคุณแล้ว เขาควรมีส่วนร่วมในชีวิตเด็กบ้าง ลูกเขาทั้งคนนะ”“ไว้จะลองดู”กานต์วิภาวางสายใส่เขาด้วยความโมโห เผอิญที่มีสายซ้อนจากเพื่อนที่กรุงเทพโทรเข้ามาพอดี “กานต์ มีอีเว้นท์ที่กรุงเทพ งานใหญ่บาร์เปิดใหม่มีดีเจดังหลายคน อยากได้สาวๆไปเอนเตอร์เทนหน่อย ชั่วโมงละ 700 สนป่ะ? มีงานสามวัน ฉันล็อกให้เลยนะ เดี๋ยวอด”“เมื่อไหร่แก?” “ต้นเดือนเลยกานต์ คนเงินเดือนออกกันพอดี ว่าแต่..ลูกแกโตแล้วนิ ถ้าอยากกลับมาทำงานก็ได้อยู่นะ อายุยังได้อีกนาน”“ก็

เช้าวันจันทร์ แมทธิวขับรถไปส่งเธอที่สนามบินและตามเข้าไปช่วยลากกระเป๋า ก่อนจะถึงประตูเข้าไปด้านใน เขาดึงแขนเธอไว้ด้วยสายตาที่เศร้า “ได้โปรด…อย่าลืมผม ดูแลตัวเองด้วย แล้วจะรีบหาโอกาสไปหาคุณทันที รอหน่อยนะ”เขาลูบผมเธอเบาๆ ก่อนจูบที่หน้าผาก “คุณแทบจะเป็นพ่อคนที่สองไปแล้ว”ทีนี้เขากอดเธอแบบไม่สนใจสิ่งใดรอบข้าง กอดแน่นจนได้ยินเสียงหัวใจเต้น พอจะคลายกอดแล้วก้มลงจูบ ไอรดาดันอกเขาไม่ยอมให้ทำ “ไม่ได้นะ ไม่เอา ฉันจะไปข้างในแล้ว” เธอคว้ากระเป๋าจะลากเพื่อเข้าไปด้านใน“ไว้เจอกันใหม่ ดูแลสุขภาพด้วยแมทธิว”ก่อนจะหันหลังเดินจากไปโดยไม่หันมามองไอรดาเดินไปตามหาเพื่อนจนเจอกันและไปนั่งสมทบด้วย “เธออยู่กับแฟนตลอดเลย เขาน่ารักเนอะ เห็นมานั่งรอทุกวัน โชคดีได้แฟนที่นี่พอดี”“พึ่งคุยกัน ดูๆไปก่อน แรกๆยังมีโปรก็แบบนี้แหละ จะหวานหน่อย ไม่คาดหวังเท่าไหร่”“เพื่อนฉันมีแฟนคนจีนนะ นางบอกว่าแทบเป็นง่อย ดูแลเทคแคร์ดีเว่อร์ น่าสนใจดีนะ ดูๆเขาก็น่าจะเป็นแบบนั้น ใช่มั้ยอาย?”“เขาเป็นไต้หวัน-อเมริกันน่ะ ไม่รู้ว่าถ้าเรียกเขาว่าคนจีนจะโกรธมั้ยนะ”“อ้อ เหรอ ต้องเรียกเขาว่าอเมริกันหรือไต้หวันสินะ ก็คงเหมือนคนฮ่องกงหร

“แมทธิว คุณเปิดห้องที่นี่ไว้กี่วัน?”ไอรดาที่ออกมาจากห้องน้ำ เห็นว่าหน้าตาเขาดูสดชื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด“สามคืน เพราะได้ยินคุณบอกว่าเผื่อหาโรงแรมใหม่…อาย ถ้าผมชวนคุณไปบ้านปู่ย่าผม คุณจะรังเกียจมั้ย?”เธอเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งแล้วยืนกอดอกพิงโต๊ะ“ก็ได้นะ แต่ถ้าพวกท่านถาม ก็บอกว่าเป็นรุ่นน้องแล้วกัน”เขาพยักหน้ารับแบบเสียไม่ได้ ก่อนจะขอตัวกลับไปที่ห้อง “ผมไปอาบน้ำ เดี๋ยวมากินมื้อเช้าด้วย อย่าลืมส่งเลขบัญชีให้ด้วย”ไอรดาส่งเลขบัญชีให้เขา ก่อนจะนอนเล่นโทรศัพท์รอไปพลางๆ ตอนนั้นในไอจีของเธอมีคนกดติดตามเพิ่มขึ้น ซึ่งมีไอจีของเด็กด้วย ซึ่งเธอสนใจแต่ไม่ได้คิดอะไร แมทธิวกลับมาพร้อมกับสั่งมื้อเช้ามากินด้วยกันกับเธอ เขารู้สึกว่าห้องนั้นแคบขึ้นมาทันตาเห็น “ไปอยู่ที่อื่นเอามั้ย? ยิ่งรู้สึกว่าแคบตอนนั่งกินข้าว ผมจ่ายเอง”“คุณเลือกแล้วกัน แต่ฉันจ่ายส่วนของตัวเองได้”“ไม่ต้องหรอก เพราะเราจะอยู่ห้องเดียวกัน ผมโอนให้แล้วนะหกหมื่น รอสักพักเงินคงเข้าบัญชีคุณ”เธอยิ้มมุมปากแบบเจ้าเล่ห์ขึ้นมา “อยู่ร่วมห้องด้วยกันหลายวัน ถ้าเกิดคุณผิดคำพูดที่ตกลงกัน ฉันก็คุยกับคนอื่นได้เลยนะ”“ก็รอดูไปว่าใครจะแพ้ก่อน ถ้า

แมทธิวนั่งก้มหน้าแล้วหลับตาลง พยายามคิดเข้าข้างตัวเอง เรื่องที่ไอรดาต่อว่าเพราะเขาเองที่พูดแบบนั้นก่อน เธอคงสับสนที่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็ว ด้วยประสบการณ์ชีวิตที่ยังน้อยและตัวคนเดียว“คุณกลับไปที่ห้องก่อน ฉันอยากอยู่คนเดียวให้ใจเย็นกว่านี้ ขอโทษที่ไร้มารยาท พูดจาแย่ๆใส่”เขาลืมตาเงยหน้ามอง น่าแปลกที่เขาไม่โกรธเธอเลย“ไอรดา..คุณคงลืมที่ผมบอกว่ายังไงเมื่อคืน ไม่ใช่แค่เพื่อมาหาแล้วมีอะไรด้วย แต่เพราะผมหลงรักคุณแล้วจริงๆ”พูดจบ แมทธิวก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องเธอไปอย่างเงียบๆช่างเถอะ..ถ้าเขาเป็นผู้ชายของฉันจริง ก็จะกลับมาหาฉันเอง แต่ถ้าไม่ ก็ไม่ได้แคร์เท่าไหร่….ไอรดาไปทำงานช่วงบ่าย พอเลิกงานตอนเย็นเลยถือโอกาสไปเที่ยวย่าน Ximending เธอไปแวะร้าน Popmart เพื่อซื้อลาบูบู้ไปฝากให้เพื่อนๆ พร้อมกับซื้อสตรีทฟู้ดเพื่อกลับมาเอามากินที่ห้อง แล้วเรียก Uber กลับมาที่โรงแรมระหว่างอยู่ในห้องเธอลงรูปว่าไปที่ไหนมาบ้าง จนเพื่อนๆที่ไทยมา comment กันยกใหญ่ ในขณะเดียวกันทั้งแมทธิวและภรรยาเก่าของเขาก็เห็นรูปพวกนั้นในไอจีของไอรดาเช่นกันแต่แมทธิวไม่กดไลค์ภาพของเธอในไอจี เย็นนี้ก็ไม่ออกไปไหน ไม่สั่งอะไรมากิน

ไอรดายืนห่อตัวในวงแขนของแมทธิวที่ยันหน้าต่างอยู่แบบนั้น ลำตัวเขาแนบร่างกายของเธอที่ยืนหันหลังให้“ฉันร้อนแล้วก็ง่วง ขอบคุณที่รอตั้งสองชั่วโมง แล้วยังช่วยลากกระเป๋ามาให้ด้วย พักผ่อนกันเถอะนะ” เธอพยายามตัดบท พูดจบโดยไม่หันมา แต่แมทธิวเห็นหน้าเธอจากกระจกหน้าต่างที่สะท้อนอยู่ โดยที่ไอรดาไม่ทันสังเกตเพราะเอาแต่หลุบตาลงต่ำ“หันมาหาหน่อยสิ อยากเห็นหน้าจะแย่แล้ว ตั้งแต่มาไม่ได้มองเต็มๆ อยู่ในรถไฟ คุณก็เอาแต่มองออกไปข้างนอก”“คุณยืนเบียดฉัน”แมทธิวจับไหล่เธอให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาอย่างรวดเร็ว เธอทำท่ากลัวอย่างเห็นได้ชัด “สาวสวยผู้กล้าท้าทายสายตาผมวันก่อน หายไปไหนแล้วล่ะ? ไหนบอกทำธุรกิจกัน จะให้สิทธิพิเศษผมแบบ Exclusive ที่ให้เช็กของวันนั้น ผมโอเคนะ เรือนร่างคุณสวยมาก”ได้ผล…เธอเงยหน้าจ้องตาเขาเขม็ง “ฉันพูดล้อเล่นสนุกๆเท่านั้น งานถ่ายแบบก็ไม่มีชุดว่ายน้ำอะไรเลย มากสุดก็ชุดดูเซ็กซี่นิดหน่อยแต่ไม่อนาจาร ชุดแฟชั่นธรรมดาๆ”“คุณล้อเล่น…แต่ผมเป็นห่วงจริง ถึงถามไงว่าเคยทำแบบนี้มาก่อนมั้ย ไม่ได้ดูถูก เพราะถ้าไปถอดโชว์แบบนั้นต่อหน้าผู้ชายคนไหน คุณคงไม่รอด”“รวมถึงคุณด้วย?” ไอรดายังปากเก่งใส่เขาได้อย