16.ใต้เตียง

ไมเนอร์รอคอย เขาอดทนรอคอยจนขุนนางและคนอื่นๆ ออกไปจนหมด เหลือเพียงแค่เขาอยู่ในห้องนี้กับท่านคาดินันและท่านนักบุญหญิงที่กำลังนั่งอยู่ข้างล่าง

เขาถอดเสื้อตัวนอกมาคลุมให้เธอ เพราะสภาพของท่านจานีคในตอนนี้มันอันตรายมากเกินไป อันตรายต่อหัวใจน่ะ เส้นผมของเธอยุ่งเหยิงเล็กน้อย ส่วนชุดที่สวมก็ดูไม่เป็นทางการเท่าไหร่นัก กระโปรงยับไปหมด อาจจะเพราะนั่งอยู่ข้างล่างนาน..

“เป็นอย่างไรแกรนด์ดยุค รสชาติของความตื่นเต้นและเร้าใจทำให้ท่านเกือบอดใจไม่ไหวเลยใช่ไหมครับ ตอนนี้ท่านก็พานางออกมาจากตรงนั้นได้แล้ว”

แซลัสเข้าประเด็นในทันที โดยที่เขาไม่รอคอยให้แกรนด์ดยุคแห่งไบร์ดัวได้กล่าวคำใด

“ทำไมท่านนักบุญหญิงถึงอยู่ที่นี่ครับ ท่านคาดินันพานางมาที่นี่ทำไมกัน”

จานีคคลานออกมาจากใต้โต๊ะ ทันทีที่เธอลุกขึ้นยืนเธอก็เลือกที่จะยืนด้านหลังของท่านไมเนอร์ การกระทำเช่นนั้นยิ่งทำให้แซลัสเดือดดาลมากกว่าเก่า

“โอ้แกรนด์ดยุค นั่นคือคำถามที่ท่านกำลังสงสัยจริงๆ อย่างนั้นหรือครับ ที่นี่คือห้องทำงานของข้า ถึงแม้ในบางเวลามันจะเป็นห้องประชุมก็เถอะ ข้าพาจานีคมาที่นี่..มิได้มีเจตนาพานางมาสวดมนต์อย่างแน่นอน และ..เจ้าควรเดินเข้ามาหาข้าได้แล้วจานีค..นักบุญหญิงที่ดีมิควรให้ผู้อื่นมาลำบากกับการกระทำที่แสนเอาแต่ใจของเจ้าสิ”

ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเดินไปหาท่านคาดินันเลย แต่เพราะข้อความสีแดงเฮงซวยที่เด้งขึ้นมา..

คุณกำลังถูกล่อลวง

เออ..รู้แล้วว่ากำลังถูกล่อลวงเพราะงั้น..หากใจดีต่อกันบ้างก็ช่วยเพิ่มค่าเสน่ห์ให้สักสองร้อยสิ รับรองได้เลยว่าฉันจะทำให้คาดินันผู้นี้คลานเข่ามาเลียปลายเท้าของฉันเลย!

เขายื่นมือมาโอบเอวของเธอเอาไว้ ก่อนจะถอดเสื้อคลุมของแกรนด์ดยุคออก แล้วโยนกลับไปให้เจ้าของเดิมอย่างไม่ใส่ใจ

“ในเมื่อระหว่างเราไม่มีสิ่งใดต้องพูดคุยกันแล้ว..เชิญครับท่านแกรนด์ดยุค ออกไปในตอนที่ช้ายังพูดดีๆ ด้วยน่าจะดีกว่านะครับ เพราะหากท่านยังรั้งที่จะอยู่ที่นี่..ข้ากลัวว่าตัวเองจะเผลอทำเรื่องที่ไม่ควรทำออกไป..”

ไมเนอร์เบนสายตามองไปยังใบหน้าแสนงดงามของจานีค หากเขาออกไป เขารู้ดีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นในห้องนี้..คาดินันผู้นั้นไม่ปล่อยเธอไปแน่

“ข้าจะออกไปครับ แต่ข้าอยากให้..ท่านนักบุญหญิงออกไปกับข้าด้วย”

สิ้นคำกล่าวของไมเนอร์ แซลัสก็ระเบิดหัวเราะออกมา เขาอุ้มจานีคขึ้นมาในทันทีก่อนจะวางเธอเอาไว้บนโต๊ะที่เราพึ่งจะประชุมกันเมื่อครู่ เขาผลักให้แผ่นหลังบางนั่นเอนแนบลงไปบนพื้นหินอ่อน

เธอเงยหน้าเพื่อมองหน้าของไมเนอร์ ก่อนจะกลั้นใจพูดออกมา..

“ท่านไมเนอร์ออกไปก่อนเถอะค่ะ..กรุณา..ออกไปก่อน”

น้ำเสียงในช่วงท้ายมันสั่นเครือราวกับว่าเธอกำลังจะร้องไห้ออกมา ท่านจานีคกำลังขอร้องให้เขาออกไป ไม่ใช่เพราะว่าเธออยากใช้ช่วงเวลาแสนเร่าร้อนกับท่านคาดินัน แต่มันเป็นเพราะเธอไม่อยากให้เขามองเห็นสภาพที่ไม่น่าดูของท่านต่างหาก..

ไมเนอร์หลุบตาลงมองพื้น เมื่อพบว่าตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้เลย ทั้งที่คิดว่าจะช่วยเธอแท้ๆ แต่กลับทำไม่ได้แม้แต่การพาเธอออกไปจากที่นี่..

บางทีเขาคงจะต้องทบทวนเรื่องความเฉลียวฉลาดของตัวเองใหม่อีกครั้งหนึ่ง เพราะเมื่ออยู่ต่อหน้าของคาดินันแซลัสเขาดูเหมือนคนโง่เลย

ไมเนอร์เดินจากไปโดยที่ไม่ทิ้งคำพูดเอาไว้แม้แต่ครึ่งคำ การที่เขาออกไปแบบนั้น..นั่นคงเป็นการจากลาที่ดีที่สุดแล้ววันนี้

เธอไม่อยากให้เขามองเห็นเธอตอนที่น่าสมเพช ไม่อยากให้เขาเห็นเธอตอนที่ตัวเองทำตามคำสั่งของท่านแซลัสในทุกคำสั่งหรือแม้กระทั่งการกระทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพอใจ

บางทีหากในตอนนี้เขาสั่งให้เธอนั่งลงแล้วจุมพิตลงไปบนปลายเท้าของเขา เธอก็คงจะต้องทำ..เพื่อให้เขาอารมณ์ดีขึ้น

สุดท้ายก็มีคำบางคำที่ผุดขึ้นมาในใจ ว่าเธอทำไปทำไมกัน? เธอทำให้เขาโกรธ จากนั้นก็มานั่งถูกเขาทำโทษแล้วก็ต้องทำทุกทางเพื่อให้เขาหายโกรธเนี่ยนะ..ทำไมการโต้กลับของเธอมันไร้ค่ามากขนาดนี้กันนะ

“ทำไมจานีค ทำไมถึงกล้าไม่เชื่อคำพูดของข้า”

น้ำเสียงที่แข็งกร้าวกำลังบอกเธอได้เป็นอย่างดีว่าเขากำลังโกรธ

อย่างน้อยตอนนี้ก็โชคดีที่เขาไม่ได้ทำอะไร นอกจากผลักเธอนอนลงบนโต๊ะ

“หากว่าข้าจะบอกท่าน..ว่าเหตุผลที่ข้าทำเช่นนั้นเพื่อต้องการให้ท่านแซลัสสนใจข้า ท่านจะเชื่อข้ารึเปล่าคะ”

เขาแค่นหัวเราะออกมาก่อนจะเพ่งมองราวกับว่าจะจ้องให้ทะลุถึงสิ่งที่อยู่ในใจ

“เจ้าเสน่หาในตัวของข้าเช่นนั้นเลยหรือจานีค ทว่าแววตาของเจ้ามันกลับบอกข้าว่าเจ้ากำลังเกลียดข้าเข้ากระดูกดำ..”

แล้วแววตาของเธอมันซื่อตรงขนาดนั้นได้ไงวะ แทนที่จะเสแสร้งสักหน่อย

จานีคยกมือขึ้นมาไล้ลงไปตามสันกรามของเขาอย่างช้าๆ

“ก่อนหน้านี้ท่านพ่อเคยบอกว่า ห้ามตกหลุมรักท่านคาดินันอย่างเด็ดขาด ถึงแม้ว่าท่านจะรูปงามมากแค่ไหนก็ห้ามแสดงความรักออกไป..ท่านพ่อย้ำนักย้ำหนากับคำกล่าวนั้น”

แซลัสเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าลงมา

“ทำไมบิดาของเจ้าถึงกล่าวเช่นนั้น”

จานีคขบเม้มริมฝีปากเบาๆ

“ข้าไม่รู้ว่าเรื่องที่จะกล่าวต่อไปนี้สมควรพูดออกมาหรือไม่ มันคือข่าวลือเกี่ยวกับท่านในตลาดมืดที่ท่านพ่อซื้อมาจากกิลล์ข้อมูล..”

เขาโน้มใบหน้าลงมาก่อนจะขบกัดที่ใบหูของเธอเบาๆ

“พูดมาสิจานีค อย่าทำให้ข้าอยากแล้วจากไปสิ เจ้าไม่มีสิทธิ์กระทำเช่นนั้น”

ทันทีที่ลิ้นของเขาแตะลงมาที่ใบหู ขนทั้งร่างกายก็พากันลุกซู่แบบมิได้นัดหมาย

ร่างกายของเธอในยามนี้มันไวต่อสัมผัสอยู่แล้วเพราะไอ้แท่งมหัศจรรย์ที่ยังคงอยู่ในร่างกาย

“ท่านคาดินันรูปงามผู้นั้น..ล่อลวงสตรีคนแล้วคนเล่า ที่วิหารแห่งนี้ไม่มีสตรี  เป็นเพราะสตรีที่เดินเข้ามาในวิหารต่างทนต่อความลุ่มหลงที่มีต่อท่านมิได้..อีกทั้งเมื่อไม่มีสาวใช้หรือว่าทาสสตรี ท่านคาดินันแซลัสก็ยังเรียกตัวของโสเภณีเข้ามารับใช้..ไม่ใช่แค่นั้นท่านยังเสพสังวาสกับสตรีชนชั้นสูงที่เข้ามาสวดภาวนาที่นี่อีกด้วย..”

แซลัสแค่หัวเราะให้กับคำกล่าวของจานีค

“กิลล์ข้อมูลนั้นได้ข้อมูลมาจากไหนกันนะ มันถึงได้ครบถ้วนราวกับมาแอบอยู่ใต้เตียงของข้าเช่นนั้น..”

ให้ตายสิเธอแค่พูดไปมั่วๆ เท่านั้น เรื่องที่เขาทำเรื่องเช่นนั้นไปทั่วไม่สนสถานะของสตรี..แล้วมันถูกได้ไงวะ

คาดินันแซลัส..เลวมากกว่าที่เธอคิดเอาไว้อีกงั้นเรอะ!!

แซลัสแทบจะเก็บรอยยิ้มของเขาเอาไว้ไม่อยู่ เขารู้ว่าจานีคกำลังหลอกด่าเขาอยู่เรื่องที่ว่าเขา..เอาไปทั่ว

“จานีคเจ้าลองก้มไปดูสิว่ามีกิลล์ข้อมูลอยู่ใต้โต๊ะนี้รึเปล่า เพราะในวันพรุ่งนี้คงมีข่าวของเราเกิดขึ้นมาอีกแน่ๆ ข่าวที่ว่าคาดินันแซลัสมีความสัมพันธ์กับสตรีไปทั่ว ไม่เว้นแม้แต่นักบุญหญิงน่ะ”